
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben

Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken

zaterdag 2 februari 2019 om 15:37
Echt? (Ja, natuurlijk echt, anders zei je het niet

Hier belt mijn apotheek soms zelfs zelf even naar de ha voor een recept met terugwerkende kracht.
De dienstapotheek hier verstrekt ook gewoon noodvoorraad in het weekend, conform de wettelijke mogelijkheden. Overigens ook op 2 andere plaatsen in NL waar ik aanklopte.
(Ik heb mijn leven inmiddels gebeterd, maar het was een tijdje heel vaak nodig, dus heb veel ervaring

Het moet natuurlijk wel 100% duidelijk zijn voor de apotheek dat een bepaald medicijn voorgeschreven zou zijn. Dat het enkel gaat om een ‘simpel’ missend herhaalrecept, verloren medicijnen, oid.
Maar goed. Hopelijk is het voor Anna inmiddels opgelost


zaterdag 2 februari 2019 om 16:20
Mooi zo. Ziek zijn is al kut genoeg, onnodig pijnlijden zou niet moeten mogen.


zondag 3 februari 2019 om 04:14
Ja, hij heeft ze mee gekregen!
Ik slik nu ook medicijnen tegen de misselijkheid, heb gisterenavond voor het eerst weer met smaak gegeten, ipv 'omdat het moet' (ik had zelfs geen trek meer in chocola
).
Hij had hele aardige verpleegkundige aan de lijn gehad. Ik snapte eerst niet wat ze precies probeerde te vragen over de huilbuien, maar gisterenavond viel bij man het kwartje: of het hormonaal is, dus lichamelijk. Aan de ene kant een fijn idee dat er dan misschien iets aan te doen is, aan de andere kant verschrikkelijk idee dat die hormonen weer raar gaan doen en ben ik bang dat ik straks weer ga leegbloeden
Iig is duidelijk nu dat deze chemo toch niet het eitje is wat ik er wel even bij doe, dus man gaat ook meer schuiven met z'n werk omdat duidelijk is dat ik even niet meer mee doe.
Kinderen zijn blijven logeren, is ook wel even heel fijn!
Ik slik nu ook medicijnen tegen de misselijkheid, heb gisterenavond voor het eerst weer met smaak gegeten, ipv 'omdat het moet' (ik had zelfs geen trek meer in chocola

Hij had hele aardige verpleegkundige aan de lijn gehad. Ik snapte eerst niet wat ze precies probeerde te vragen over de huilbuien, maar gisterenavond viel bij man het kwartje: of het hormonaal is, dus lichamelijk. Aan de ene kant een fijn idee dat er dan misschien iets aan te doen is, aan de andere kant verschrikkelijk idee dat die hormonen weer raar gaan doen en ben ik bang dat ik straks weer ga leegbloeden

Iig is duidelijk nu dat deze chemo toch niet het eitje is wat ik er wel even bij doe, dus man gaat ook meer schuiven met z'n werk omdat duidelijk is dat ik even niet meer mee doe.
Kinderen zijn blijven logeren, is ook wel even heel fijn!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 3 februari 2019 om 04:17
Er is ooit een 1 april grap geweest van iemand die een tegenvoorbeeld had gepubliceerd. Ik ben even z'n naam kwijt, iets met een g...
Maar Google levert je hem vast wel op. Die had ik 'mijn' kinderen ook gegeven.
Volgens hen was het een smoesje achteraf dat hij wel wist dat het toch kon en dat het een grap was

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken

zondag 3 februari 2019 om 06:02
Lieve Anna... dat zijn allemaal pittige updates die je hier deelt... ik wilde dat ik iets kon doen. Dus laat het alsjeblieft weten of wij als lezers van dit topic iets voor je kunnen doen.... wat vind je fijn? Kunnen we kaartjes sturen, kraanvogels vouwen of gewoon met je kletsen in dit topic over rekenen en andere dingen? Of zou je het leuk vinden als we allemaal gaan pokemonmen?AnnA_C schreef: ↑03-02-2019 04:14Ja, hij heeft ze mee gekregen!
Ik slik nu ook medicijnen tegen de misselijkheid, heb gisterenavond voor het eerst weer met smaak gegeten, ipv 'omdat het moet' (ik had zelfs geen trek meer in chocola).
Wat fijn Anna! Niet met smaak kunnen eten lijkt mij vreselijk.... gewoon kunnen genieten van eten is zoiets belangrijks...
Hij had hele aardige verpleegkundige aan de lijn gehad. Ik snapte eerst niet wat ze precies probeerde te vragen over de huilbuien, maar gisterenavond viel bij man het kwartje: of het hormonaal is, dus lichamelijk. Aan de ene kant een fijn idee dat er dan misschien iets aan te doen is, aan de andere kant verschrikkelijk idee dat die hormonen weer raar gaan doen en ben ik bang dat ik straks weer ga leegbloeden![]()
Is er al een idee of een plan wat er aan te doen is?
Iig is duidelijk nu dat deze chemo toch niet het eitje is wat ik er wel even bij doe, dus man gaat ook meer schuiven met z'n werk omdat duidelijk is dat ik even niet meer mee doe.
Kinderen zijn blijven logeren, is ook wel even heel fijn!
Laat maar weten...!
anoniem_13280 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 09:15
1.60% gewijzigd

zondag 3 februari 2019 om 17:23
Jee Anna, ik hoop dat je je inmiddels weer wat beter voelt
@ Doro, helaas twee keer meemaakt. Een keer had ik 100 km van huis noodmedicatie voor mijn zoon nodig. Hij had tijdens de feestdagen aanvallen, maar het flesje rivotril bleek vrijwel leeg (ontzettend stom, ik weet het). Gelukkig kon een familielid mee naar de apotheek om ter plekke een recept uit te schrijven.
Een andere keer moest ik door een spoedopname van dezelfde zoon onverwacht 200km van huis blijven overnachten. Voor hem had ik alles in orde, maar voor mezelf had ik alleen een dagdosis mee
De volgende ochtend moest ik heel wat afbellen om m'n eigen anti-epileptica te regelen voordat ik naar het ziekenhuis kon. Uiteindelijk kreeg ik één tabletje mee. Gelukkig werd mijn zoon diezelfde dag ontslagen, anders had ik dat geintje 's middags nog eens moeten herhalen.
Uiteindelijk is het beide keren goed gekomen, maar sindsdien heb ik 24/7 een flinke voorraad in mijn tas.

@ Doro, helaas twee keer meemaakt. Een keer had ik 100 km van huis noodmedicatie voor mijn zoon nodig. Hij had tijdens de feestdagen aanvallen, maar het flesje rivotril bleek vrijwel leeg (ontzettend stom, ik weet het). Gelukkig kon een familielid mee naar de apotheek om ter plekke een recept uit te schrijven.
Een andere keer moest ik door een spoedopname van dezelfde zoon onverwacht 200km van huis blijven overnachten. Voor hem had ik alles in orde, maar voor mezelf had ik alleen een dagdosis mee

Uiteindelijk is het beide keren goed gekomen, maar sindsdien heb ik 24/7 een flinke voorraad in mijn tas.
dinsdag 5 februari 2019 om 00:08
Wat een gedoe yette! Daar zit je inderdaad echt niet op te wachten dan.
Lief aangeboden bibi, maar ik zou niet weten wat. Het vivaforum heeft gelukkig al heel veel pokemonners
Het gaat nu wel goed! Zondag ging al een stuk beter. Vandaag was man weer werken, dus ik had mezelf streng toegesproken dat ik goed voor mezelf ging zorgen. En dat is gelukt: zooi en ochttendstress genegeerd, in plaats daarvan relaxed opgestart en een stukje gaan wandelen. Als ik moe was echt op bed gaan liggen ipv op de bank, dat hielp ook wel.
Scheelt wel dat mijn ouders kwamen, dan zijn omgevallen sapglazen ook makkelijker te negeren en toen ze er waren hoefde ik met slapen geen rekening te houden met de schooltijden van de kinderen.
Ik heb veel meer kunnen doen daardoor, zelfs nog even online een nieuwe winterjas besteld voor jongste (die ging gisteren stuk
), en ook maar meteen een nieuwe voor volgend jaar voor oudste (ik
uitverkoop). Dat is het voordeel van 2 jongens: er is er altijd wel minstens 1 die in het goede seizoen de goede maat heeft.
En vanavond nog potje pandemic gedaan met man (de wereld is weer gered!). Kleine dingen, maar zo fijn als je dat kan...
Nu kan ik niet slapen. Oudste stond net al slaapwandelend naast mijn bed om te klagen dat hij niet kon slapen. Ik heb hem maar terug in bed gestopt
Lief aangeboden bibi, maar ik zou niet weten wat. Het vivaforum heeft gelukkig al heel veel pokemonners

Het gaat nu wel goed! Zondag ging al een stuk beter. Vandaag was man weer werken, dus ik had mezelf streng toegesproken dat ik goed voor mezelf ging zorgen. En dat is gelukt: zooi en ochttendstress genegeerd, in plaats daarvan relaxed opgestart en een stukje gaan wandelen. Als ik moe was echt op bed gaan liggen ipv op de bank, dat hielp ook wel.
Scheelt wel dat mijn ouders kwamen, dan zijn omgevallen sapglazen ook makkelijker te negeren en toen ze er waren hoefde ik met slapen geen rekening te houden met de schooltijden van de kinderen.
Ik heb veel meer kunnen doen daardoor, zelfs nog even online een nieuwe winterjas besteld voor jongste (die ging gisteren stuk


En vanavond nog potje pandemic gedaan met man (de wereld is weer gered!). Kleine dingen, maar zo fijn als je dat kan...
Nu kan ik niet slapen. Oudste stond net al slaapwandelend naast mijn bed om te klagen dat hij niet kon slapen. Ik heb hem maar terug in bed gestopt

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken

dinsdag 5 februari 2019 om 09:35
Ach ja, wat moet ik toch schrijven? Dat is je positieve insteek bewonder? Wat wel zo is, maar waarschijnlijk kun je niet anders. Het wordt wel snel een opmerking als 'wat ben jij sterk', als je maar gewoon door ploetert. Misschien slaat het allemaal nergens op, wat ik zojuist opschreef, vergeet dan maar snel.
Praktisch: @1 = Aapje, Bever heeft op dit moment uitverkoop, heb er ook een jas voor mijn zoon gekocht, een beetje op de groei, dan kan hij 'm hopelijk volgend jaar ook nog aan.
Praktisch: @1 = Aapje, Bever heeft op dit moment uitverkoop, heb er ook een jas voor mijn zoon gekocht, een beetje op de groei, dan kan hij 'm hopelijk volgend jaar ook nog aan.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin

dinsdag 5 februari 2019 om 10:01
Ik heb ze bij happybee besteld. Van 90 voor 30 euro, word ik erg blij van
Ook meteen wat broeken in een grotere maat besteld. Het kan maar klaar liggen.
Ik heb sinds zondag juist wat meer last van m'n rug. Heb gisteren zelfs extra morfine genomen. Ik ben bang dat dat een slecht teken is, maar dat stop ik maar gewoon weg. Ik slik braaf de chemo, meer kan ik niet doen. Donderdag hebben we weer een afspraak in het ziekenhuis, dus dan het hele lijstje met kwaaltjes maar meenemen.
Doel voor vandaag is om vanavond uit eten te gaan, want ik ben vandaag voor de derde keer 36 geworden

Ook meteen wat broeken in een grotere maat besteld. Het kan maar klaar liggen.
Ik heb sinds zondag juist wat meer last van m'n rug. Heb gisteren zelfs extra morfine genomen. Ik ben bang dat dat een slecht teken is, maar dat stop ik maar gewoon weg. Ik slik braaf de chemo, meer kan ik niet doen. Donderdag hebben we weer een afspraak in het ziekenhuis, dus dan het hele lijstje met kwaaltjes maar meenemen.
Doel voor vandaag is om vanavond uit eten te gaan, want ik ben vandaag voor de derde keer 36 geworden



Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 5 februari 2019 om 10:03
De mijne vooral na bedtijd...
Ik heb vanochtend pandemic legacy gekregen! Ik ben benieuwd. Die schijnt nog leuker te zijn.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 5 februari 2019 om 10:16