Nooit zin om van huis te gaan, herkenbaar?

Eerlijk gezegd weet ik niet goed wat ik uit dit topic hoop te halen, ik weet alleen dat ik me al ongelofelijk lang afvraag of er meer mensen zijn die hetzelfde hebben als onderstaande. En wie weet levert dit topic me wel iets op wat ik me nu nog helemaal niet voor kan stellen.

Al zo lang ik me kan herinneren heb ik nooit zin om van huis weg te gaan (of ergens naartoe te gaan). Als ik eenmaal ergens ben en ik heb het naar mijn zin dan kan ik best langer blijven dan ik van plan was maar ik heb er van tevoren nooit (als in echt nooit) zin in en ik ben altijd blij als ik weer thuis ben (hoe leuk het ook was). Als ik met iemand afgesproken heb hoop ik op de dag zelf (vaak ook al in de dagen ervoor) eigenlijk altijd dat die ander nog afzegt.

Als ik goed in mijn vel zit zijn er wel een paar dingen waar ik van kan voelen dat ik er zin in kan hebben om dat 'morgen' te gaan doen maar als het eenmaal 'morgen' is dan is die zin echt helemaal weg en zie ik er weer tegenop om weg te gaan.

Ik heb er inmiddels wel redelijk mijn weg in weten te vinden in de zin dat dingen die moeten gewoon moeten dus ik mag balen dat ik weg moet maar ik ga wel. Ook kan ik bij leuke optionele dingen beredeneren dat ik het bijna altijd leuk vind als ik er eenmaal ben (en het goed voor me is) en dat ik het maar accepteer dat ik geen zin heb (eigenlijk gewoon echt niet wil) en toch ga. En dat ik heel weinig behoefte heb om weg te gaan, dus dat als het echt niet hoeft en ik er echt niks leuks in zie ik het van mezelf ook niet hoef.

Maar leuk is anders. Ik vind het helemaal niet leuk altijd maar die (enorme) drempel te voelen, wat ik ook doe, gedaan of geprobeerd heb. Nou staat dit niet op zichzelf, ik heb wat diagnoses en misschien komt het daar vandaan maar dat weet ik niet, ik ben het nooit in informatie tegengekomen. Ik ben dus vooral heel erg benieuwd of er iemand is die dit van zichzelf herkent.