Psyche
alle pijlers
Nou ja, klote coke dus...
maandag 20 april 2020 om 12:07
Goed bezig TO, probeer dat vast te houden. Werk aan de dingen die je eigenlijk wil verbergen of wegstoppen door je gebruik, ben ik ook flink in gaan graven. Onzekerheid, een introvert karakter, leegte opvullen, gebrek aan zelfvertrouwen gecombineerd met altijd streven naar perfectie voor mezelf. Ik was ook al wat ouder toen ik begon, denk inderdaad dat dat mijn redding is geweest. Jong en onschuldig was ik waarschijnlijk helemaal van het pad af geraakt. Hou je haaks! Schaam je niet, ook niet als je dreigt terug te vallen.
vrijdag 15 mei 2020 om 10:50
vrijdag 15 mei 2020 om 11:51
Trubendorffer heeft echt wel goede cijfers. Ik weet dat cliënten tijdens de behandeling meermaals een waardering moeten invullen.is ook voor de verzekering, Daar komen deze cijfers uit. Ze scoren niet hoog op basis van nep. Weet niet waar je de redactie vandaag haalt? Ik denk dat je het verkeerd begrepen hebt.
Laat je niet afschrikken door een telefoontje dat je pleegt. Vind ik echt te kort door de bocht
Vraag aan je huisarts wie ze aanraden bij jou in de buurt.
Mensen met een verslaving zoeken altijd een reden om het niet te doen. Een organisatie gaat jou helpen maar je moet het zelf doen.
Zet door. Zelfhulpgroep https://ca-holland.nl/ is er altijd.
Niks doen is de optie die jij verkiest er is zo veel meer keus dan dat
Laat je niet afschrikken door een telefoontje dat je pleegt. Vind ik echt te kort door de bocht
Vraag aan je huisarts wie ze aanraden bij jou in de buurt.
Mensen met een verslaving zoeken altijd een reden om het niet te doen. Een organisatie gaat jou helpen maar je moet het zelf doen.
Zet door. Zelfhulpgroep https://ca-holland.nl/ is er altijd.
Niks doen is de optie die jij verkiest er is zo veel meer keus dan dat
zaterdag 16 mei 2020 om 05:20
Hoi hoi kloten Coke.
Je vroeg hoe het kwam dat ik aan je je dacht. Ik had alles mee gelezen en ik was heel benieuwd of het je zou lukken. Je was zo vol goede moed.
Maar toen bleef het stil. Ik dacht dat is vast geen goed teken. Maar je 's do goed opweg. Kom op zet door. Zoek hulp. Het leven kan zo veel leuker zijn zonder die troep.
Je vroeg hoe het kwam dat ik aan je je dacht. Ik had alles mee gelezen en ik was heel benieuwd of het je zou lukken. Je was zo vol goede moed.
Maar toen bleef het stil. Ik dacht dat is vast geen goed teken. Maar je 's do goed opweg. Kom op zet door. Zoek hulp. Het leven kan zo veel leuker zijn zonder die troep.
Don't worry be happy
zaterdag 16 mei 2020 om 06:38
Hier nog een meelezer die hoopt dat je ervan af komt!KloteCoke schreef: ↑14-05-2020 20:07Inderdaad geen goed teken.
Je had niet eerder gereageerd zag ik maar toch dacht je aan me? Hoe komt dat zo?
Toch ga ik er opnieuw weer voor want ik weet nog hoe goed ik me voelde en hoe klote ik me nu weer voel. Vanavond wilde ik trubbendorffer bellen, las goede recensies/ervaringen. Maar wat denk je...? Alle waarderingen zijn goedgekeurd door de redactie, dat vond ik zo stom dat ik niet meer belde.
Afijn, morgen weer een dag.
Misschien moet je nu toch erkennen dat je het niet alleen kunt.
Lees je eigen topic nog eens door vanaf het begin.
Veel kracht toegewenst!
zaterdag 16 mei 2020 om 07:32
Het is mij gelukt om eraf te komen zonder hulp, ik heb ongeveer een jaar lang dagelijks gebruikt. Mijn hele leven heeft daar een jaar lang om gedraaid.
Mijn ouders wisten ervan en ik ben na een jaar van de stad naar mijn ouders in het kleine dorp verhuist, daar werk gezocht en mijn leven opnieuw opgebouwd.
Alle nummers van dealers uit mijn telefoon gehaald, en elke connectie die ik had met dat wereldje verbroken.
Het was heel zwaar om eerlijk te zijn, ik hou van de stad en om dan weer in het dorp te wonen bij mijn ouders (ik was begin 30!!) en af te kicken. Vreselijke tijd, het is me niet in een keer gelukt, maar uiteindelijk met drastische maatregelen (pinpas aan ouders geven, vriendschappen verbroken etc). Is het gelukt.
Ik ben nu eind 30 en heb mijn leven weer opgebouwd zonder coke en drugs, ik woon nog steeds in een dorp, wat helemaal niet mijn voorkeur heeft. Er is overigens ook vast in een dorp aan te komen maar ik zou niet weten hoe. Ik ga niet meer uit en al mijn contacten met dat wereldje zijn verbroken.
Ik verlang nog steeds naar coke, en heb geen ruggengraat wat dat betreft. Als ik er nu aan zou kunnen komen zou ik het denk ik zo weer doen voor een avondje dan. Maar ik weet niet hoe ik eraan kan komen, waardoor het naar de achtergrond verdwijnt.
En daarnaast de realisatie hoe kut mijn leven toen was en hoe fijn mijn leven nu is, zonder financiële zorgen, en alles goed op de rit. Dat zorgt er wel voor dat ik me verre houd van alles wat me eventueel weer die kant op zou kunnen leiden. Maar de gevoeligheid ervoor blijft!!
En ik heb heel erg geluk gehad met lieve ouders die mij hier doorheen geholpen, helemaal alleen was het mij ook niet gelukt!
Je zult drastische maatregelen moeten nemen om te stoppen anders gaat het echt heel moeilijk worden. Van je wilskracht moet je het niet hebben, daar is de verslaving te sterk voor. Je moet jezelf in bescherming gaan nemen door het jezelf onmogelijk te maken om te gaan gebruiken. Heel veel sterkte het is vreselijk waar je nu in zit.
Mijn ouders wisten ervan en ik ben na een jaar van de stad naar mijn ouders in het kleine dorp verhuist, daar werk gezocht en mijn leven opnieuw opgebouwd.
Alle nummers van dealers uit mijn telefoon gehaald, en elke connectie die ik had met dat wereldje verbroken.
Het was heel zwaar om eerlijk te zijn, ik hou van de stad en om dan weer in het dorp te wonen bij mijn ouders (ik was begin 30!!) en af te kicken. Vreselijke tijd, het is me niet in een keer gelukt, maar uiteindelijk met drastische maatregelen (pinpas aan ouders geven, vriendschappen verbroken etc). Is het gelukt.
Ik ben nu eind 30 en heb mijn leven weer opgebouwd zonder coke en drugs, ik woon nog steeds in een dorp, wat helemaal niet mijn voorkeur heeft. Er is overigens ook vast in een dorp aan te komen maar ik zou niet weten hoe. Ik ga niet meer uit en al mijn contacten met dat wereldje zijn verbroken.
Ik verlang nog steeds naar coke, en heb geen ruggengraat wat dat betreft. Als ik er nu aan zou kunnen komen zou ik het denk ik zo weer doen voor een avondje dan. Maar ik weet niet hoe ik eraan kan komen, waardoor het naar de achtergrond verdwijnt.
En daarnaast de realisatie hoe kut mijn leven toen was en hoe fijn mijn leven nu is, zonder financiële zorgen, en alles goed op de rit. Dat zorgt er wel voor dat ik me verre houd van alles wat me eventueel weer die kant op zou kunnen leiden. Maar de gevoeligheid ervoor blijft!!
En ik heb heel erg geluk gehad met lieve ouders die mij hier doorheen geholpen, helemaal alleen was het mij ook niet gelukt!
Je zult drastische maatregelen moeten nemen om te stoppen anders gaat het echt heel moeilijk worden. Van je wilskracht moet je het niet hebben, daar is de verslaving te sterk voor. Je moet jezelf in bescherming gaan nemen door het jezelf onmogelijk te maken om te gaan gebruiken. Heel veel sterkte het is vreselijk waar je nu in zit.
zaterdag 16 mei 2020 om 18:48
Je hoeft je nergens voor te schamen. Ik zou een vriend/vriendin/broer/zus altijd helpen, zou blij zijn als ze het me durven te vertellen en er totaal niet op neerkijken.
Ik hoop zo dat je stopt met je te schamen en hulp zoekt.
Ik hoop zo dat je stopt met je te schamen en hulp zoekt.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
zaterdag 16 mei 2020 om 20:14
Respect!Decadence
zaterdag 16 mei 2020 om 07:32
Het is mij gelukt om eraf te komen zonder hulp, ik heb ongeveer een jaar lang dagelijks gebruikt. Mijn hele leven heeft daar een jaar lang om gedraaid.
Mijn ouders wisten ervan en ik ben na een jaar van de stad naar mijn ouders in het kleine dorp verhuist, daar werk gezocht en mijn leven opnieuw opgebouwd.
Alle nummers van dealers uit mijn telefoon gehaald, en elke connectie die ik had met dat wereldje verbroken.
Het was heel zwaar om eerlijk te zijn, ik hou van de stad en om dan weer in het dorp te wonen bij mijn ouders (ik was begin 30!!) en af te kicken. Vreselijke tijd, het is me niet in een keer gelukt, maar uiteindelijk met drastische maatregelen (pinpas aan ouders geven, vriendschappen verbroken etc). Is het gelukt.
Ik ben nu eind 30 en heb mijn leven weer opgebouwd zonder coke en drugs, ik woon nog steeds in een dorp, wat helemaal niet mijn voorkeur heeft. Er is overigens ook vast in een dorp aan te komen maar ik zou niet weten hoe. Ik ga niet meer uit en al mijn contacten met dat wereldje zijn verbroken.
Ik verlang nog steeds naar coke, en heb geen ruggengraat wat dat betreft. Als ik er nu aan zou kunnen komen zou ik het denk ik zo weer doen voor een avondje dan. Maar ik weet niet hoe ik eraan kan komen, waardoor het naar de achtergrond verdwijnt.
En daarnaast de realisatie hoe kut mijn leven toen was en hoe fijn mijn leven nu is, zonder financiële zorgen, en alles goed op de rit. Dat zorgt er wel voor dat ik me verre houd van alles wat me eventueel weer die kant op zou kunnen leiden. Maar de gevoeligheid ervoor blijft!!
En ik heb heel erg geluk gehad met lieve ouders die mij hier doorheen geholpen, helemaal alleen was het mij ook niet gelukt!
Je zult drastische maatregelen moeten nemen om te stoppen anders gaat het echt heel moeilijk worden. Van je wilskracht moet je het niet hebben, daar is de verslaving te sterk voor. Je moet jezelf in bescherming gaan nemen door het jezelf onmogelijk te maken om te gaan gebruiken. Heel veel sterkte het is vreselijk waar je nu in zit.
zaterdag 16 mei 2020 om 20:40
Schaamte, schuldgevoel, jezelf niet goed genoeg vinden, uitstellen, anders voor doen dan je eigenlijk bent/voelt, bagatelliseren, liegen, dit is allemaal gedrag die er in de mix voor zorgt dat je in actieve verslaving blijft.
Hoewel je schrijft dat de bewustwording er is wat betreft je verslavingsprobleem, ben je volgens mij op dit moment jezelf aan het saboteren.
Je bedenkt allerlei redenen om maar niet de stap te zetten om bijv. een vertrouwenspersoon op de hoogte te stellen dan wel hulp voor jezelf te zoeken. Dit is in mijn optiek typisch verslavingsgedrag.
Dat verhaal van de recensies van Trubbendorffer is hier een goed voorbeeld van, uitstelgedrag?
Dit klinkt misschien hard en betweterig maar ik herken veel in wat je schrijft.
Ik zie veel overeenkomsten met toen ik nog in gebruik was van mijn middel.
Zoals andere ook schrijven, het is al goed nieuws dat je onderkent dat je een probleem hebt maar wat nu?
Hoe erg moet het voor jou worden voordat je over je angst heen stapt en hulp gaat aanvaarden?
Ook ik vond dat lastig, maar achteraf gezien één van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen.
Zie het als een ontdekkingsreis, het is heel verhelderend om er samen met specialisten en lotgenoten achter te komen waarom je dit jezelf aandoet en dat er een weg uit is.
Je moet het zelf doen maar het hoeft niet alleen.
Keuze is aan jou, sterkte TO
Hoewel je schrijft dat de bewustwording er is wat betreft je verslavingsprobleem, ben je volgens mij op dit moment jezelf aan het saboteren.
Je bedenkt allerlei redenen om maar niet de stap te zetten om bijv. een vertrouwenspersoon op de hoogte te stellen dan wel hulp voor jezelf te zoeken. Dit is in mijn optiek typisch verslavingsgedrag.
Dat verhaal van de recensies van Trubbendorffer is hier een goed voorbeeld van, uitstelgedrag?
Dit klinkt misschien hard en betweterig maar ik herken veel in wat je schrijft.
Ik zie veel overeenkomsten met toen ik nog in gebruik was van mijn middel.
Zoals andere ook schrijven, het is al goed nieuws dat je onderkent dat je een probleem hebt maar wat nu?
Hoe erg moet het voor jou worden voordat je over je angst heen stapt en hulp gaat aanvaarden?
Ook ik vond dat lastig, maar achteraf gezien één van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen.
Zie het als een ontdekkingsreis, het is heel verhelderend om er samen met specialisten en lotgenoten achter te komen waarom je dit jezelf aandoet en dat er een weg uit is.
Je moet het zelf doen maar het hoeft niet alleen.
Keuze is aan jou, sterkte TO
w203 wijzigde dit bericht op 16-05-2020 20:46
Reden: Foutje
Reden: Foutje
0.11% gewijzigd
Thats about all I got to say bout that.
zondag 17 mei 2020 om 01:57
Sommige mensen hebben niet het verslavings gen. Jij misschien wel. Zo komt het op mij over. Verslaving is een ziekte die progressief is. Je hebt heel veel kracht moed en doorzettingsvermogen nodig en moet eerlijk gaan kijken naar binnen en jezelf onderwerpen aan een zelfonderzoek. Slachtofferrol, zelfmedelijden, overtuigingen enz onderzoeken en motieven waarom je jezelf toestaat om steeds opnieuw te gaan gebruiken. Dat ligt bij iedereen anders. Sommige omKloteCoke
zondag 17 mei 2020 om 01:29
Wat fijn om jullie allemaal te lezen.
De schaamte is groot, enorm, want ik zou wel beter moeten weten toch?
En het is ook zo heerlijk, maar waarom dan? Om alles te verdoven wat gebeurd is? Ik ben nu gelukkig, daar draait het toch om?
Klote spul, was ik er maar nooit aan begonnen.
Mensen kunnen recreatief gebruiken, prima, ik kan dat duidelijk en helaas niet.
En toch weet ik zeker dat ik hier niet zo mee door blijf gaan!
Niet te voelen anderen om te vergeten. Weer anderen omdat ze geen nee kunnen zeggen en mensen die uit verveling of saai leven gaan gebruiken of het echte leven waar ze ontevreden over zijn te ontvluchten. Noem maar op. Voor een die hard verslaafde is er eigenlijk altijd wel een reden. Stem van de verslaving overheerst alles. Eigenwaarde zelfrespect en zelfliefde op opbouwen. Zoek leuke hobby’s en ga nieuwe dingen uitproberen. Diamontpainting of hardlopen de mogelijkheden zijn eindeloos. Taal leren een reis plannen zodra het kan. Je tuin leuk aanleggen of je huis een make over geven, ga jezelf bezig houden. Zijn meditatie apps en genoeg zelfhulpgroepen. Meeste klinieken of bv trubendorffer die je belde raden ook aan naar zulke bijeenkomsten te gaan buiten de behandeling om. Neem radicale maatregelen. Familie en vrienden inlichten een interventie misschien?
Die vriendin die je noemde die je wilde mailen hoe is dat gegaan? Maak een plan. Reageert zij niet dan de volgende. Werkt mailen niet ga bellen. Desnoods de grote stap: de huisarts. Als je echt wil dan doe je dat. Het is voor sommige mensen de enige manier. Vele gingen jou voor en waren succesvol. Blijf het niet erg voor jezelf vinden dat je steeds hierin verzeild. Geeft toe dat je machteloos bent. Verslaving is zo machtig. Stop voor het te laat is. Koop het boek van bv de AA lees het of online op de site daar staat het ook. De verslaving zal veel weerstand bieden en wil je blijven overhalen om te gebruiken zo werkt dat nou eenmaal. Het is totale zelfvernietiging. Las mooie reacties hierboven.
zondag 17 mei 2020 om 01:57
Vertel het aan je naasten. Dat is het moeilijkste. Als je dat gedaan hebt ben je over een enorme drempel het is dan ' echt' en dan pas kan je stoppen ( liefst met professionele hulp) Want het lukt je niet alleenKloteCoke schreef: ↑17-05-2020 01:29Wat fijn om jullie allemaal te lezen.
De schaamte is groot, enorm, want ik zou wel beter moeten weten toch?
En het is ook zo heerlijk, maar waarom dan? Om alles te verdoven wat gebeurd is? Ik ben nu gelukkig, daar draait het toch om?
Klote spul, was ik er maar nooit aan begonnen.
Mensen kunnen recreatief gebruiken, prima, ik kan dat duidelijk en helaas niet.
En toch weet ik zeker dat ik hier niet zo mee door blijf gaan!
Ik hoop dat je dat doet
zondag 17 mei 2020 om 01:59
Er zijn hulplijnen die je kunt bellen
Vb
https://www.deluisterlijn.nl/
De Luisterlijn: 0900 0767. Dag en nacht, ook op zondagen beschikbaar voor een (anoniem) telefoongesprek (normale kosten zonder toeslag) met een deskundig opgeleide vrijwilliger. Er kan ook gemaild of gechat worden. Zie ook: deluisterlijn.nl.
Stichting Korrelatie: 0900 1450. Voor informatie hulp en advies (15 cent per minuut). Je kunt ook mailen naar vraag@korrelatie.nl of chatten op www.korrelatie.nl.
Alcohol Infolijn: 0900 500 20 21. Voor (anonieme) vragen over alcohol (gebruik) (10 cent per minuut). Of mail naar alcoholinfolijn@nigz.nl.
Drugs Infolijn: 0900 1995. Voor drugs (ook alcohol) en drugsgebruik (10 cent per minuut).
Informatie & Advieslijn: 0900-9039039. Is van het Fonds Psychische Gezondheid voor hulp en advies bij psychische problemen, zoals een depressie (20 cent per minuut, op werkdagen van 10.00-16.00 uur). Zie ook: www.psychowijzer.nl en www.fondspsychischegezondheid.nl.
113online.nl Bij zelfmoordgevoelens (ook 0900 - 0113) 5 cent per minuut
Vb
https://www.deluisterlijn.nl/
De Luisterlijn: 0900 0767. Dag en nacht, ook op zondagen beschikbaar voor een (anoniem) telefoongesprek (normale kosten zonder toeslag) met een deskundig opgeleide vrijwilliger. Er kan ook gemaild of gechat worden. Zie ook: deluisterlijn.nl.
Stichting Korrelatie: 0900 1450. Voor informatie hulp en advies (15 cent per minuut). Je kunt ook mailen naar vraag@korrelatie.nl of chatten op www.korrelatie.nl.
Alcohol Infolijn: 0900 500 20 21. Voor (anonieme) vragen over alcohol (gebruik) (10 cent per minuut). Of mail naar alcoholinfolijn@nigz.nl.
Drugs Infolijn: 0900 1995. Voor drugs (ook alcohol) en drugsgebruik (10 cent per minuut).
Informatie & Advieslijn: 0900-9039039. Is van het Fonds Psychische Gezondheid voor hulp en advies bij psychische problemen, zoals een depressie (20 cent per minuut, op werkdagen van 10.00-16.00 uur). Zie ook: www.psychowijzer.nl en www.fondspsychischegezondheid.nl.
113online.nl Bij zelfmoordgevoelens (ook 0900 - 0113) 5 cent per minuut
anoniem_396120 wijzigde dit bericht op 17-05-2020 02:05
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
93.18% gewijzigd
