Psyche
alle pijlers
Omgaan met flink inkomensverlies
donderdag 17 oktober 2024 om 07:03
Ik weet niet welke pijler het beste is, maar omdat ik er in mijn hoofd veel mee bezig ben doe ik maar bij psyche.
Heb altijd een baan gehad met royaal salaris voor parttime werken. Vanwege ziekte kan ik mijn werk niet meer doen en ben er flink op achteruit gegaan (bij elke uitgave denk ik nu na of het wel kan), en ben onzeker over de toekomst.
Zijn er meer mensen met een soortgelijke situatie, hoe gaan jullie hiermee om? Of wellicht ook mensen die bewust ander werk zijn gaan doen wat veel minder verdient, heeft het je ook iets positiefs gebracht?
Ik zie het zelf momenteel vrij zwart in en zoek naar wat positiviteit.
Heb altijd een baan gehad met royaal salaris voor parttime werken. Vanwege ziekte kan ik mijn werk niet meer doen en ben er flink op achteruit gegaan (bij elke uitgave denk ik nu na of het wel kan), en ben onzeker over de toekomst.
Zijn er meer mensen met een soortgelijke situatie, hoe gaan jullie hiermee om? Of wellicht ook mensen die bewust ander werk zijn gaan doen wat veel minder verdient, heeft het je ook iets positiefs gebracht?
Ik zie het zelf momenteel vrij zwart in en zoek naar wat positiviteit.
donderdag 17 oktober 2024 om 07:19
donderdag 17 oktober 2024 om 07:42
Ja ook meegemaakt toen ik volledig werd afgekeurd. Verkeerde berekening bij UWV waar ik lang voor gestreden heb, maar werd wel erkend maar niet recht getrokken. Dus naast inkomensverlies ook een zuur gevoel daaraan overgehouden, waar ik nog elke maand de gevolgen van heb. Maar probeer het los te laten. Gelukkig verdient mijn man prima en kunnen we goed rondkomen. Maar onze financiële situatie heeft in het verleden veel kopzorgen gekend.
Maak je je zorgen over rondkomen? Of is het meer dat je moet wennen aan minder makkelijk je geld uitgeven?
Maak je je zorgen over rondkomen? Of is het meer dat je moet wennen aan minder makkelijk je geld uitgeven?
donderdag 17 oktober 2024 om 07:44
donderdag 17 oktober 2024 om 07:51
Financiële problemen is een grote stressfactor. Zoals Moizer zegt is het uiteindelijk gewoon wennen aan de nieuwe realiteit, maar dat kost tijd. Ook in je vrienden en relatie kan dit problemen geven. Zij kunnen uit eten gaan wat jij niet meer kan, meer discussie over voorheen vanzelfsprekende uitgaven.
Er was onlangs een topic over een geleende jas die was beschadigd. Ik had even op het merk gezocht, kostte 1400 euro. Daar leef ik een maand van
Ik ben helemaal niet zielig, maar ik moet wel duidelijke keuzes maken. Genieten van gratis zaken zoals wandelen door het bos is ook leuk.
Er was onlangs een topic over een geleende jas die was beschadigd. Ik had even op het merk gezocht, kostte 1400 euro. Daar leef ik een maand van
Ik ben helemaal niet zielig, maar ik moet wel duidelijke keuzes maken. Genieten van gratis zaken zoals wandelen door het bos is ook leuk.
donderdag 17 oktober 2024 om 07:56
Ik kan me heel goed voorstellen dat er zorgen komen als je een flink inkomensverlies hebt! Heb je wel een overzicht van je inkomsten & uitgaven, en of je daarmee uit gaat komen? Als de zorgen je overvallen dan kun je dat er bij pakken en naar de 'feiten' kijken.
Ik heb overigens andersom meegemaakt, eerst nauwelijks rondkomen en vervolgens een flinke stijging van inkomen. Ik denk nog steeds bij bepaalde uitgaven, kan ik dat wel betalen? En als ik dan de feiten bekijk dan weet ik, ja dit kan ik betalen. Maar tóch voelt het spannend ofzo. Dit gevoel accepteer ik want ik weet waar het vandaan komt. En het maakt mij ook extra dankbaar. Ik hoop dat jij ook berusting kunt vinden in de situatie.
Ik heb overigens andersom meegemaakt, eerst nauwelijks rondkomen en vervolgens een flinke stijging van inkomen. Ik denk nog steeds bij bepaalde uitgaven, kan ik dat wel betalen? En als ik dan de feiten bekijk dan weet ik, ja dit kan ik betalen. Maar tóch voelt het spannend ofzo. Dit gevoel accepteer ik want ik weet waar het vandaan komt. En het maakt mij ook extra dankbaar. Ik hoop dat jij ook berusting kunt vinden in de situatie.
donderdag 17 oktober 2024 om 08:31
Gaat het om financiële zorgen over het betalen van vaste lasten?
Of is het meer 'rouwen' om de uitgaven die voorheen normaal voor je waren en die je nu niet meer kunt doen (elke dag een coffee-to-go, uit eten, dure kleding, etc).
In het eerste geval zou ik een overzicht maken van je inkomsten en uitgaven, zorg dat er een buffer is, vraag eventueel budgethulp en mocht je rond of net boven het sociaal minimum zitten: kijk of er potjes zijn bij je gemeente waar je eventueel recht op hebt.
Het tweede geval is meer een kwestie van wennen. En dat klinkt natuurlijk heel makkelijk, maar dat heeft wel tijd nodig. Wellicht heeft dit ook invloed op je sociale leven, je financiële bewegingsvrijheid is ineens gekrompen en dat is natuurlijk vervelend.
Of is het meer 'rouwen' om de uitgaven die voorheen normaal voor je waren en die je nu niet meer kunt doen (elke dag een coffee-to-go, uit eten, dure kleding, etc).
In het eerste geval zou ik een overzicht maken van je inkomsten en uitgaven, zorg dat er een buffer is, vraag eventueel budgethulp en mocht je rond of net boven het sociaal minimum zitten: kijk of er potjes zijn bij je gemeente waar je eventueel recht op hebt.
Het tweede geval is meer een kwestie van wennen. En dat klinkt natuurlijk heel makkelijk, maar dat heeft wel tijd nodig. Wellicht heeft dit ook invloed op je sociale leven, je financiële bewegingsvrijheid is ineens gekrompen en dat is natuurlijk vervelend.
donderdag 17 oktober 2024 om 08:32
Ik hoop dat het gaat wennen. Waar ik 30 jaar geen zorgen had is dat nu anders.
Niet dat ik in het geld zwom, maar wilden we een keer thuisbezorgd bestellen dan kon dat makkelijk, nu denk ik of even eten of een buffer opbouwen voor onverwachte kosten.
Het zijn zorgen over minder makkelijk uitgeven, maar ook deels zorgen over rondkomen. De vaste lasten lukt, maar extra onvoorziene uitgaven of grotere uitgaven moet een tijd voor gespaard worden.
@apiejapie, wat een nare situatie met uwv. Kan me voorstellen dat dat erg zuur voelde. Goed van je dat je toch positief naar je situatie kan kijken.
Dat met vrienden herken ik ook, waar het geld tegen de plinten klotst en ik ondertussen denk waar de eieren het goedkoopst zijn
. Vind dat ook wel moeilijk om mee om te gaan. Gun iedereen zijn luxe, maar sommige mensen scheppen er graag over op.
Een overzicht heb ik, nu ook via de bank op categorieen waardoor goed te zien is wat de grote uitgavenposten zijn.
@Tsunami, bijzonder hoe het ook de andere kant op werkt. Je raakt zo gewend aan een situatie, dat schakelen is niet 123 gedaan.
Niet dat ik in het geld zwom, maar wilden we een keer thuisbezorgd bestellen dan kon dat makkelijk, nu denk ik of even eten of een buffer opbouwen voor onverwachte kosten.
Het zijn zorgen over minder makkelijk uitgeven, maar ook deels zorgen over rondkomen. De vaste lasten lukt, maar extra onvoorziene uitgaven of grotere uitgaven moet een tijd voor gespaard worden.
@apiejapie, wat een nare situatie met uwv. Kan me voorstellen dat dat erg zuur voelde. Goed van je dat je toch positief naar je situatie kan kijken.
Dat met vrienden herken ik ook, waar het geld tegen de plinten klotst en ik ondertussen denk waar de eieren het goedkoopst zijn
. Vind dat ook wel moeilijk om mee om te gaan. Gun iedereen zijn luxe, maar sommige mensen scheppen er graag over op. Een overzicht heb ik, nu ook via de bank op categorieen waardoor goed te zien is wat de grote uitgavenposten zijn.
@Tsunami, bijzonder hoe het ook de andere kant op werkt. Je raakt zo gewend aan een situatie, dat schakelen is niet 123 gedaan.
donderdag 17 oktober 2024 om 08:56
Je krijgt *het gevoel van) betere controle over je financien wanneer je ze in kaart gaat brengen.
Zet alles in excel. Hou dit globaal, en maak geen 50 posten, want dan ben je het overzicht ook kwijt.
Beoordeel elke post of dat je er op kan bezuinigen. Heb je alle verzekeringen nodig? Goedkopere abonnementen? Of abonnementen schrappen? Boodschappen etc?
En maak dan budgetten. En vergeet dan ook niet om geld te reserveren om zonder schuldgevoel uit te geven. Elke week of maand daarvoor een bedrag apart te zetten voor iets waar je echt blij van wordt. Of dat dit nu thuisbezorgt is, of een kaartje voor de bioscoop. Omdat je er een reservering voor gemaakt hebt, kan je dit dan ook gewoon gaan uitgeven
Zet alles in excel. Hou dit globaal, en maak geen 50 posten, want dan ben je het overzicht ook kwijt.
Beoordeel elke post of dat je er op kan bezuinigen. Heb je alle verzekeringen nodig? Goedkopere abonnementen? Of abonnementen schrappen? Boodschappen etc?
En maak dan budgetten. En vergeet dan ook niet om geld te reserveren om zonder schuldgevoel uit te geven. Elke week of maand daarvoor een bedrag apart te zetten voor iets waar je echt blij van wordt. Of dat dit nu thuisbezorgt is, of een kaartje voor de bioscoop. Omdat je er een reservering voor gemaakt hebt, kan je dit dan ook gewoon gaan uitgeven
donderdag 17 oktober 2024 om 08:57
Ik kan mij voorstellen dat het vervelend is dat je inkomen achteruit is gegaan. Zeker omdat het komt door je ziekte en niet omdat je er zelf voor gekozen hebt.
Zit er ook frustratie naar je oude zelf bij? Want je had een royaal inkomen, genoeg om zomaar iets luxe te doen. Maar spaarde niet zoveel, omdat het inkomen altijd voldoende was om er of snel voor te sparen of je het gewoon kon kopen van de lopende rekening? Want als je toen meer gespaard had, dan had je nu gewoon niet buffer voor onverwachte zaken? Niet dat je nu dan niet bewust met je geld om had moeten gaan, maar het had wel makkelijker geweest.
En scheppen je vrienden zoveel op of lijkt het zo omdat jouw situatie veranderd is?
Zit er ook frustratie naar je oude zelf bij? Want je had een royaal inkomen, genoeg om zomaar iets luxe te doen. Maar spaarde niet zoveel, omdat het inkomen altijd voldoende was om er of snel voor te sparen of je het gewoon kon kopen van de lopende rekening? Want als je toen meer gespaard had, dan had je nu gewoon niet buffer voor onverwachte zaken? Niet dat je nu dan niet bewust met je geld om had moeten gaan, maar het had wel makkelijker geweest.
En scheppen je vrienden zoveel op of lijkt het zo omdat jouw situatie veranderd is?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 17 oktober 2024 om 09:19
Veel hangt ook af van of je een partner hebt met inkomen of alles alleen moet rondbreien? Heb je gekeken of je met je nieuwe inkomen in aanmerking komt voor bijvoorbeeld zorgtoeslag?
Ik vond het ook confronterend om (tijdelijk) gekort te worden tijdens ziekmelding, dus kan me voorstellen dat als je vooruitzicht is dat dit het is dat nog meer wennen is. Heb jij nog vooruitzicht op herstel? En heb je iemand in het echte leven met wie je je gevoel kunt delen?
Ik vond het ook confronterend om (tijdelijk) gekort te worden tijdens ziekmelding, dus kan me voorstellen dat als je vooruitzicht is dat dit het is dat nog meer wennen is. Heb jij nog vooruitzicht op herstel? En heb je iemand in het echte leven met wie je je gevoel kunt delen?
donderdag 17 oktober 2024 om 09:29
Je gaat straks vaker activiteiten zoeken die geen of weinig geld kosten.
En daarbij leer je nieuwe mensen kennen die een soortgelijk bestedingspatroon hebben. Niet dat je je oude vrienden niet meer ziet, maar je vriendenkring differentieert.
Met die nieuwe vrienden kun je makkelijker je verhaal kwijt en ook eens sparren. Want zuinig leven is gewoon hard werken en mensen bij wie het geld tegen de plinten klotst begrijpen dat niet altijd.
En daarbij leer je nieuwe mensen kennen die een soortgelijk bestedingspatroon hebben. Niet dat je je oude vrienden niet meer ziet, maar je vriendenkring differentieert.
Met die nieuwe vrienden kun je makkelijker je verhaal kwijt en ook eens sparren. Want zuinig leven is gewoon hard werken en mensen bij wie het geld tegen de plinten klotst begrijpen dat niet altijd.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
donderdag 17 oktober 2024 om 09:31
Dit is altijd zo’n dooddoener he. Want als ze toen gespaard had en er nu niet meer geweest zou zijn had ze er nu ook niks meer aan gehad.dianaf schreef: ↑17-10-2024 08:57Ik kan mij voorstellen dat het vervelend is dat je inkomen achteruit is gegaan. Zeker omdat het komt door je ziekte en niet omdat je er zelf voor gekozen hebt.
Zit er ook frustratie naar je oude zelf bij? Want je had een royaal inkomen, genoeg om zomaar iets luxe te doen. Maar spaarde niet zoveel, omdat het inkomen altijd voldoende was om er of snel voor te sparen of je het gewoon kon kopen van de lopende rekening? Want als je toen meer gespaard had, dan had je nu gewoon niet buffer voor onverwachte zaken?
TO ik snap dat je moet wennen, maar voel je niet schuldig over geld dat je in het verleden hebt uitgegeven.
donderdag 17 oktober 2024 om 09:46
Ik ben wel van luxeleven naar veel minder verdienen gegaan, maar deels omdat ik minder belastbaar ben dan gemiddeld en deels uit eigen keuze. Dat gedeelte eigen keuze maakt het wel makkelijker.
Dat je door ziekte of beperking je werk niet meer kan doen is een moeizaam proces van acceptatie voor veel mensen.
Misschien wat sterk uitgedrukt maar je maakt dan een transformatie door, je wereld komt er anders uit te zien, je zelfbeeld, je toekomst komt er anders uit te zien en dat is allemaal minder positief en veelbelovend dan het was. Voordat je daar eventueel lichtpuntjes in kan zien gaat er wel wat tijd overheen. In dat proces raak je soms ook mensen kwijt.
Er gaan wel nog steeds nieuwe deuren open in het "nieuwe" leven maar die zijn van een andere orde, meer geluk vinden in een simpele hobby bijvoorbeeld, dingen waarvan ik voorheen zou zeggen compleet nutteloos en saai.
Los daarvan, geldzorgen zijn ontzettend stressvol, drukken dagelijks op je en dwingen je in een overlevingsstand. Als je dat hebt kom je niet eens aan berusting toe.
Dat je door ziekte of beperking je werk niet meer kan doen is een moeizaam proces van acceptatie voor veel mensen.
Misschien wat sterk uitgedrukt maar je maakt dan een transformatie door, je wereld komt er anders uit te zien, je zelfbeeld, je toekomst komt er anders uit te zien en dat is allemaal minder positief en veelbelovend dan het was. Voordat je daar eventueel lichtpuntjes in kan zien gaat er wel wat tijd overheen. In dat proces raak je soms ook mensen kwijt.
Er gaan wel nog steeds nieuwe deuren open in het "nieuwe" leven maar die zijn van een andere orde, meer geluk vinden in een simpele hobby bijvoorbeeld, dingen waarvan ik voorheen zou zeggen compleet nutteloos en saai.
Los daarvan, geldzorgen zijn ontzettend stressvol, drukken dagelijks op je en dwingen je in een overlevingsstand. Als je dat hebt kom je niet eens aan berusting toe.
donderdag 17 oktober 2024 om 10:30
Toen ik gedeeltelijk afgekeurd werd, leverde ik 30 % aan inkomen in. Kort daarna werd kind 18 en leverde ik ruim 400 euro per maand extra in.
Ik had een vrij goed betaalde baan in de gezondheidszorg en werkte parttime. Ik voed in mijn eentje een kind op, ben alleenstaand en had die luxe doordat ik een goedkope hypotheek heb. Ik kon, in het redelijke, doen waar ik zin in had. Nu niet meer. Maar daar ben ik helemaal oké mee. Dak boven mijn hoofd en ik kan nog steeds rondkomen. Moet wel zeggen dat ik flinke reserve heb, dat geeft wel rust.
Om overzicht te houden, Heb ik een excel bestand gemaakt waarin ik alle lasten heb opgenomen. Ook de enigszins variabele zoals boodschappen, benzine etc. Dit geeft mij overzicht en rust. Ik weet daardoor namelijk dat ik het iedere maand kan redden.
Inmiddels werk ik weer. Totaal andere functie, zelfde sector. Aangepaste uren, veel lager uurloon. Dankbaar ben ik ervoor, want ik heb diep gezeten (psychisch). De stap naar weer werken was groot, maar ben maar wat blij dat ik weer wat kan doen. Ik voel me nuttig, draag wat bij aan de maatschappij en heb meer contact met andere mensen en ik zit minder tussen de vier muren van mijn huis.
Ik heb van werk geen stress meer. De hele periode is een vette eye-opener geweest. Dan maar minder geld
Ik besef me dat anderen in de knel kunnen komen als ze (gedeeltelijk) worden afgekeurd. Het inkomensverlies van 30 % is echt groot/veel. Ik heb mazzel dat ik het kan dragen.
Ik had een vrij goed betaalde baan in de gezondheidszorg en werkte parttime. Ik voed in mijn eentje een kind op, ben alleenstaand en had die luxe doordat ik een goedkope hypotheek heb. Ik kon, in het redelijke, doen waar ik zin in had. Nu niet meer. Maar daar ben ik helemaal oké mee. Dak boven mijn hoofd en ik kan nog steeds rondkomen. Moet wel zeggen dat ik flinke reserve heb, dat geeft wel rust.
Om overzicht te houden, Heb ik een excel bestand gemaakt waarin ik alle lasten heb opgenomen. Ook de enigszins variabele zoals boodschappen, benzine etc. Dit geeft mij overzicht en rust. Ik weet daardoor namelijk dat ik het iedere maand kan redden.
Inmiddels werk ik weer. Totaal andere functie, zelfde sector. Aangepaste uren, veel lager uurloon. Dankbaar ben ik ervoor, want ik heb diep gezeten (psychisch). De stap naar weer werken was groot, maar ben maar wat blij dat ik weer wat kan doen. Ik voel me nuttig, draag wat bij aan de maatschappij en heb meer contact met andere mensen en ik zit minder tussen de vier muren van mijn huis.
Ik heb van werk geen stress meer. De hele periode is een vette eye-opener geweest. Dan maar minder geld
Ik besef me dat anderen in de knel kunnen komen als ze (gedeeltelijk) worden afgekeurd. Het inkomensverlies van 30 % is echt groot/veel. Ik heb mazzel dat ik het kan dragen.
donderdag 17 oktober 2024 om 10:47
Ik herken het wel een beetje. Ik had een WO baan met mooi salaris, maar ben na mijn zwangerschap een tijdje thuisblijfmoeder geweest. Daarna een MBO+ baan met daarbij passend salaris en dus flink inkomensverlies. Ik ben oprecht dankbaar dat ik weer vrij makkelijk aan een nieuwe (stressloze) baan ben gekomen, -met bovendien alle vrijheid die ik met een jong kind kan gebruiken-, maar het lagere salaris steekt wel wat. Moet mijn trots aan de kant zetten en beseffen dat ik niet alles tegelijk kan hebben.
donderdag 17 oktober 2024 om 10:56
Het is moeilijk. Wij moeten na afkeuren partner het doen met 1500 netto minder per maand.
Goddank altijd gespaard omdat wij zuinig leefden en nooit op vakantie gaan.
Maar het blijft puzzelen, goed op aanbiedingen letten, niets extra’s doen, nooit uit eten of ergens wat drinken wat wij vroeger wel deden.
Wij zijn niet zo jong meer en ik denk nou zal mijn tijd wel duren.
Goddank altijd gespaard omdat wij zuinig leefden en nooit op vakantie gaan.
Maar het blijft puzzelen, goed op aanbiedingen letten, niets extra’s doen, nooit uit eten of ergens wat drinken wat wij vroeger wel deden.
Wij zijn niet zo jong meer en ik denk nou zal mijn tijd wel duren.
donderdag 17 oktober 2024 om 11:02
donderdag 17 oktober 2024 om 11:05
Het was geen verwijt naar haar. Ik was benieuwd of zij zichzelf dat verwijt.
Toevallig had ik gisteren namelijk een gesprek met een collega die een nieuwe auto moet, de huidige valt uit elkaar, maar niet genoeg spaargeld voor iets fatsoenlijks én dan nog een beetje buffer overhouden. Die zat tegen bij te balen dat als ze gewoon haar elke dag brood van thuis had meegenomen en geen speciale koffie had gehaald, ze nu gewoon die auto had kunnen kopen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 17 oktober 2024 om 11:41
Bijzonder deze opmerking. Net alsof een baan op MBO niveau minderwaardig is.Mintien schreef: ↑17-10-2024 10:47Ik herken het wel een beetje. Ik had een WO baan met mooi salaris, maar ben na mijn zwangerschap een tijdje thuisblijfmoeder geweest. Daarna een MBO+ baan met daarbij passend salaris en dus flink inkomensverlies. Ik ben oprecht dankbaar dat ik weer vrij makkelijk aan een nieuwe (stressloze) baan ben gekomen, -met bovendien alle vrijheid die ik met een jong kind kan gebruiken-, maar het lagere salaris steekt wel wat. Moet mijn trots aan de kant zetten en beseffen dat ik niet alles tegelijk kan hebben.
Daarnaast kies je zelf voor stressloze baan met meer vrijheid, daar hoort ook een bepaald salaris bij. Je hebt tenminste een keuze.
donderdag 17 oktober 2024 om 11:43
Met alle respect... jij had keuzes die je kon maken. Als je door ziekte arbeidsongeschikt raakt, heb je geen keuze. Dan is het een gegeven.Mintien schreef: ↑17-10-2024 10:47Ik herken het wel een beetje. Ik had een WO baan met mooi salaris, maar ben na mijn zwangerschap een tijdje thuisblijfmoeder geweest. Daarna een MBO+ baan met daarbij passend salaris en dus flink inkomensverlies. Ik ben oprecht dankbaar dat ik weer vrij makkelijk aan een nieuwe (stressloze) baan ben gekomen, -met bovendien alle vrijheid die ik met een jong kind kan gebruiken-, maar het lagere salaris steekt wel wat. Moet mijn trots aan de kant zetten en beseffen dat ik niet alles tegelijk kan hebben.
Het is een keuze geweest om tijdelijk te stoppen met jouw baan, om thuisblijfmoeder te zijn(waar overigens in mijn ogen niets mis mee is, ik had dat ook wel gewild namelijk). De (mogelijke) consequentie is alleen wel dat je niet (direct) kunt terug keren naar je oude werkveld en inlevert omdat je op een ander niveau aan het werk gegaan bent. Of hoe het dan ook tot stand gekomen is.
Dat is echt een ander vertrekpunt.
flipflop wijzigde dit bericht op 17-10-2024 11:45
1.60% gewijzigd
donderdag 17 oktober 2024 om 12:07
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
