Psyche
alle pijlers
Omgaan met flink inkomensverlies
donderdag 17 oktober 2024 om 07:03
Ik weet niet welke pijler het beste is, maar omdat ik er in mijn hoofd veel mee bezig ben doe ik maar bij psyche.
Heb altijd een baan gehad met royaal salaris voor parttime werken. Vanwege ziekte kan ik mijn werk niet meer doen en ben er flink op achteruit gegaan (bij elke uitgave denk ik nu na of het wel kan), en ben onzeker over de toekomst.
Zijn er meer mensen met een soortgelijke situatie, hoe gaan jullie hiermee om? Of wellicht ook mensen die bewust ander werk zijn gaan doen wat veel minder verdient, heeft het je ook iets positiefs gebracht?
Ik zie het zelf momenteel vrij zwart in en zoek naar wat positiviteit.
Heb altijd een baan gehad met royaal salaris voor parttime werken. Vanwege ziekte kan ik mijn werk niet meer doen en ben er flink op achteruit gegaan (bij elke uitgave denk ik nu na of het wel kan), en ben onzeker over de toekomst.
Zijn er meer mensen met een soortgelijke situatie, hoe gaan jullie hiermee om? Of wellicht ook mensen die bewust ander werk zijn gaan doen wat veel minder verdient, heeft het je ook iets positiefs gebracht?
Ik zie het zelf momenteel vrij zwart in en zoek naar wat positiviteit.
donderdag 17 oktober 2024 om 12:09
Op zoiets ga ik ook uitkomen.
Ik weet van veel mensen met wat ik mankeer dat de UWV artsen het regelmatig gewoon niet erkennen. Erg triest en voor mij al heel lang ontzettend veel stress.
Ik ben enige kostwinner, dus mijn inkomen is essentieel.
donderdag 17 oktober 2024 om 12:17
Met jou eens, hoor. Het gaat mij echt om dat stukje inkomensverlies, en zeker besef ik mij dat ik geluk heb dat ik weer aan het werk kon.Flipflop schreef: ↑17-10-2024 11:43Met alle respect... jij had keuzes die je kon maken. Als je door ziekte arbeidsongeschikt raakt, heb je geen keuze. Dan is het een gegeven.
Het is een keuze geweest om tijdelijk te stoppen met jouw baan, om thuisblijfmoeder te zijn(waar overigens in mijn ogen niets mis mee is, ik had dat ook wel gewild namelijk). De (mogelijke) consequentie is alleen wel dat je niet (direct) kunt terug keren naar je oude werkveld en inlevert omdat je op een ander niveau aan het werk gegaan bent. Of hoe het dan ook tot stand gekomen is.
Dat is echt een ander vertrekpunt.
donderdag 17 oktober 2024 om 12:31
Mensen zijn net zo gelukkig met een hoog inkomen als met een laag inkomen ( tenzij dat inkomen zo laag is dat je geen huur meer kan betalen oid ). Het probleem zit hem in de verandering.
Als het een verandering omhoog is worden mensen tijdelijk wat blijer, totdat ze eraan gewend zijn en dan zitten ze weer op hun oude geluksniveau. Als het een verandering omlaag is worden mensen tijdelijk wat minder blij... maar het went en dan zit je al snel weer op je oude geluksniveau.
Het enige waar je op moet letten is dat je wel je gedrag aanpast, minder uitgeven dus. Als je in de schulden terechtkomt of je huis kwijtraakt dan kom je écht in een rotsituatie terecht en wordt je daadwerkelijk langdurig minder gelukkig.
Als het een verandering omhoog is worden mensen tijdelijk wat blijer, totdat ze eraan gewend zijn en dan zitten ze weer op hun oude geluksniveau. Als het een verandering omlaag is worden mensen tijdelijk wat minder blij... maar het went en dan zit je al snel weer op je oude geluksniveau.
Het enige waar je op moet letten is dat je wel je gedrag aanpast, minder uitgeven dus. Als je in de schulden terechtkomt of je huis kwijtraakt dan kom je écht in een rotsituatie terecht en wordt je daadwerkelijk langdurig minder gelukkig.
If you need a hug, give it to someone else.
donderdag 17 oktober 2024 om 12:39
Het verlies van inkomen komt bij mij door verlies van gezondheid. Als mij. Gezondheid goed was geweest had ik ook mijn inkomen niet verloren.Zaramorad schreef: ↑17-10-2024 12:31Mensen zijn net zo gelukkig met een hoog inkomen als met een laag inkomen ( tenzij dat inkomen zo laag is dat je geen huur meer kan betalen oid ). Het probleem zit hem in de verandering.
Als het een verandering omhoog is worden mensen tijdelijk wat blijer, totdat ze eraan gewend zijn en dan zitten ze weer op hun oude geluksniveau. Als het een verandering omlaag is worden mensen tijdelijk wat minder blij... maar het went en dan zit je al snel weer op je oude geluksniveau.
Het enige waar je op moet letten is dat je wel je gedrag aanpast, minder uitgeven dus. Als je in de schulden terechtkomt of je huis kwijtraakt dan kom je écht in een rotsituatie terecht en wordt je daadwerkelijk langdurig minder gelukkig.
donderdag 17 oktober 2024 om 13:08
Ja ik. Ik ontving een zeer riant salaris, maar heb uiteindelijk mijn baan opgezegd en ben zzp'er geworden. Er kwam daarna maandelijks veel minder binnen (ik denk al met al wel zo'n 60% minder) en veel dingen die ik daarvoor deed, deed ik daarna niet meer (vaak kleding kopen, m'n nagels laten doen en meer van dat soort luxedingen) maar ik voel me een veel vrijer mens. Niet alleen omdat ik letterlijk meer vrijheid heb, maar ook omdat ik minder hecht aan de dingen waar ik vroeger geld aan uitgaf en dat geeft me ook een vrij gevoel. Nu vind ik het misschien af en toe eens leuk om bij wijze van spreken mijn nagels te laten doen als een soort cadeautje aan mezelf, maar dat het allemaal niet meer een soort noodzaak is, maakt het leven voor mij eigenlijk leuker.
donderdag 17 oktober 2024 om 13:29
Vind ik ook, ik had er stress van toen ik veel verdiende omdat je je levensstandaard erop aanpast. Ik had altijd veel onrust, veel prikkels en keuzestress over restaurants, vakanties, concerten, kleding, interieurkeuzes, wat mijn volgende auto zou worden.meisje85 schreef: ↑17-10-2024 13:08Ja ik. Ik ontving een zeer riant salaris, maar heb uiteindelijk mijn baan opgezegd en ben zzp'er geworden. Er kwam daarna maandelijks veel minder binnen (ik denk al met al wel zo'n 60% minder) en veel dingen die ik daarvoor deed, deed ik daarna niet meer (vaak kleding kopen, m'n nagels laten doen en meer van dat soort luxedingen) maar ik voel me een veel vrijer mens. Niet alleen omdat ik letterlijk meer vrijheid heb, maar ook omdat ik minder hecht aan de dingen waar ik vroeger geld aan uitgaf en dat geeft me ook een vrij gevoel. Nu vind ik het misschien af en toe eens leuk om bij wijze van spreken mijn nagels te laten doen als een soort cadeautje aan mezelf, maar dat het allemaal niet meer een soort noodzaak is, maakt het leven voor mij eigenlijk leuker.
Nu heb ik meer plezier van de kleine geneugten, van alle vrije tijd die ik heb en het zorgeloze leven. Een basic garderobe die zorgvuldig is uitgezocht. Een opgeruimd huis zonder overtollige spullen. Ik koop bijna alles tweedehands. Als er meer geld binnenkomt (ben ook zzp'er) spaar ik het voor mijn pensioen, netto maak ik elke maand precies evenveel over naar mijn privé al jarenlang. Het is minder dan de helft van wat ik daarvoor verdiende. Geen stress meer en kunnen leven in mijn eigen ritme, daar doe ik het voor.
donderdag 17 oktober 2024 om 14:22
Heb in een vergelijkbare situatie gezeten. Je vraagt om positieve ervaringen. Die krijg je van mij niet
Ik vond het vreselijk om steeds stress te hebben of ik rond kon komen en als het lukte met vee moeite of er niets iets zou gebeuren met wasmachine of dat m’n dak zou gaan lekken. Ik zat eerst ruim 2 jaar in de ww en heb daarna gewerkt in de zorg, maar kon dat fysiek nauwelijks opbrengen. Maar moest wel, want hypotheek etc.
Heb nu sinds een jaar (na bijna 5 jaar stress) een baan die weer bij m’n hypotheek en andere vaste lasten past. En ik merk nog steeds de aanslag van al die stress op mijn draagkracht en mijn mentale en fysieke welzijn/conditie.
Schiet nog steeds snel in de stress en qua energie ben ik nog lang niet waar ik vijf jaar geleden zat. Naast m’n werk kom ik aan weinig toe, want moe, moe, moe. En als bijvoorbeeld mijn wasmachine kuren heeft, schiet mijn lijf meteen in de paniekstand. En duurt het even voor ik via mijn brein mijn lijf heb overtuigd dat dat niet meer hoeft.
En ik draag nog steeds veel boosheid in me over het onbegrip van vrienden en kennissen over hoe eng ik het vond en dat ik daarom soms niet altijd even redelijk was en op meer meeleven en emotionele hulp had gehoopt/gerekend dan ik kreeg (of kon voelen).
Tip: neem contact op met maatschappelijk werk of een wijkondersteuner. Die kan met je meekijken welke regelingen er wellicht zijn waar je recht op hebt, maar die je niet kent. Ik heb alles zelf uitgezocht, maar dat kostte veel tijd en ook veel energie.
Het is bekend dat er van veel wettelijke voorzieningen geen gebruik gemaakt wordt, omdat mensen het bestaan niet kennen. En dat is zonde om te laten liggen.
Heel veel sterkte!!
Ik vond het vreselijk om steeds stress te hebben of ik rond kon komen en als het lukte met vee moeite of er niets iets zou gebeuren met wasmachine of dat m’n dak zou gaan lekken. Ik zat eerst ruim 2 jaar in de ww en heb daarna gewerkt in de zorg, maar kon dat fysiek nauwelijks opbrengen. Maar moest wel, want hypotheek etc.
Heb nu sinds een jaar (na bijna 5 jaar stress) een baan die weer bij m’n hypotheek en andere vaste lasten past. En ik merk nog steeds de aanslag van al die stress op mijn draagkracht en mijn mentale en fysieke welzijn/conditie.
Schiet nog steeds snel in de stress en qua energie ben ik nog lang niet waar ik vijf jaar geleden zat. Naast m’n werk kom ik aan weinig toe, want moe, moe, moe. En als bijvoorbeeld mijn wasmachine kuren heeft, schiet mijn lijf meteen in de paniekstand. En duurt het even voor ik via mijn brein mijn lijf heb overtuigd dat dat niet meer hoeft.
En ik draag nog steeds veel boosheid in me over het onbegrip van vrienden en kennissen over hoe eng ik het vond en dat ik daarom soms niet altijd even redelijk was en op meer meeleven en emotionele hulp had gehoopt/gerekend dan ik kreeg (of kon voelen).
Tip: neem contact op met maatschappelijk werk of een wijkondersteuner. Die kan met je meekijken welke regelingen er wellicht zijn waar je recht op hebt, maar die je niet kent. Ik heb alles zelf uitgezocht, maar dat kostte veel tijd en ook veel energie.
Het is bekend dat er van veel wettelijke voorzieningen geen gebruik gemaakt wordt, omdat mensen het bestaan niet kennen. En dat is zonde om te laten liggen.
Heel veel sterkte!!
donderdag 17 oktober 2024 om 14:41
donderdag 17 oktober 2024 om 14:47
Persoonlijk vond ik het een afgrijselijke periode, dat zwaard van Damocles (uwv) dat boven mijn hoofd hing. Overgeleverd zijn aan de willekeur van welke verzekeringsarts je treft bij het uwv, met welke rare functies zo’n arbeidsdeskundige komt aanzetten, de verplichte stoet coaches en ingehuurde arbeidsdeskundigen in het kader van re-integratie… Het was bijna een fulltime baan naast ziek zijn en parttime werken.
Van nature ben ik al geen avontuurlijk persoon qua financiën dus die twee jaar was echt alsof mijn leven op pauze stond. Ik kwam ook helemaal niet toe aan acceptatie en aanpassen zolang ik geen duidelijkheid had.
Toen ik eindelijk duidelijkheid had, kon ik weer plannen. Ik heb tig filmpjes gekeken en blogs gelezen over hoe ik iedere euro het beste kon besteden. En na een maand of drie had ik weer vertrouwen dat ik het financieel op de rit had. En dat gaf die rust. Het bracht mij ook wat meer creativiteit waardoor ik niet meer het gevoel had overal op ingeleverd te hebben. Waardoor ik ook niet meer bleef hangen bij wat niet meer kon (qua geld) en ik mijzelf dus ook niet meer in de put zat te praten.
Van nature ben ik al geen avontuurlijk persoon qua financiën dus die twee jaar was echt alsof mijn leven op pauze stond. Ik kwam ook helemaal niet toe aan acceptatie en aanpassen zolang ik geen duidelijkheid had.
Toen ik eindelijk duidelijkheid had, kon ik weer plannen. Ik heb tig filmpjes gekeken en blogs gelezen over hoe ik iedere euro het beste kon besteden. En na een maand of drie had ik weer vertrouwen dat ik het financieel op de rit had. En dat gaf die rust. Het bracht mij ook wat meer creativiteit waardoor ik niet meer het gevoel had overal op ingeleverd te hebben. Waardoor ik ook niet meer bleef hangen bij wat niet meer kon (qua geld) en ik mijzelf dus ook niet meer in de put zat te praten.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 17 oktober 2024 om 14:50
donderdag 17 oktober 2024 om 14:57
Hoe kan dat Calvijn? Krijg je geen arbeidsongeschiktheidspensioen van het ABP? Geen wga/iva?
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 17 oktober 2024 om 15:01
Precies dit. En dan re-integreer of werk ik niet eens. Mijn hele leven staat in de overlevingsstand, wat ook nog enorm doorwerkt op mijn herstel. Ik heb geen idee of ik überhaupt een wia krijg, hoeveel dat dan is en wat dat dan gaat worden met de aanvulling van het ABP.lemoos2 schreef: ↑17-10-2024 14:47Het was bijna een fulltime baan naast ziek zijn en parttime werken.
Van nature ben ik al geen avontuurlijk persoon qua financiën dus die twee jaar was echt alsof mijn leven op pauze stond. Ik kwam ook helemaal niet toe aan acceptatie en aanpassen zolang ik geen duidelijkheid had.
En dan daarnaast nog eens de fucking zieke strijd met zo’n ledselschadeverzekeraar.
donderdag 17 oktober 2024 om 15:03
Als je ooit meer wil weten over waar te zijn/mogelijkheden of gewoon wil spuien, je mag altijd een pb sturen.Selene schreef: ↑17-10-2024 15:01Precies dit. En dan re-integreer of werk ik niet eens. Mijn hele leven staat in de overlevingsstand, wat ook nog enorm doorwerkt op mijn herstel. Ik heb geen idee of ik überhaupt een wia krijg, hoeveel dat dan is en wat dat dan gaat worden met de aanvulling van het ABP.
En dan daarnaast nog eens de fucking zieke strijd met zo’n ledselschadeverzekeraar.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 17 oktober 2024 om 15:05
donderdag 17 oktober 2024 om 15:11
donderdag 17 oktober 2024 om 15:14
donderdag 17 oktober 2024 om 15:57
En dat is inderdaad een heel essentieel verschil. Ook voor mij geldend. Sterker nog, mijn voornemen was om weer meer te gaan werken als kind richting uit huis/studeren zou gaan. Niets van terecht gekomen door mijn gezondheid en onder de streep in totaal bijna 1000 euro per maand ingeleverd.
donderdag 17 oktober 2024 om 18:11
? Je kreeg zw van het uwv en toen ben je niet gekeurd voor WIA? Of bedoel je dat je twee jaar ziek thuis zat en toen zelf deze nieuwe baan hebt aangenomen?
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 17 oktober 2024 om 18:15
Echt helemaal te vergelijken ook met mensen die niet meer kunnen werken vanwege ziekte.meisje85 schreef: ↑17-10-2024 13:08Ja ik. Ik ontving een zeer riant salaris, maar heb uiteindelijk mijn baan opgezegd en ben zzp'er geworden. Er kwam daarna maandelijks veel minder binnen (ik denk al met al wel zo'n 60% minder) en veel dingen die ik daarvoor deed, deed ik daarna niet meer (vaak kleding kopen, m'n nagels laten doen en meer van dat soort luxedingen) maar ik voel me een veel vrijer mens. Niet alleen omdat ik letterlijk meer vrijheid heb, maar ook omdat ik minder hecht aan de dingen waar ik vroeger geld aan uitgaf en dat geeft me ook een vrij gevoel. Nu vind ik het misschien af en toe eens leuk om bij wijze van spreken mijn nagels te laten doen als een soort cadeautje aan mezelf, maar dat het allemaal niet meer een soort noodzaak is, maakt het leven voor mij eigenlijk leuker.
Honey, you should see me in a crown
donderdag 17 oktober 2024 om 18:18
In alle eerlijkheid, TO vraagt daar ook om: ‘ Of wellicht ook mensen die bewust ander werk zijn gaan doen wat veel minder verdient, heeft het je ook iets positiefs gebracht’
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 17 oktober 2024 om 18:20
Klopt, maar ze noemt in dezelfde post ook 'soortgelijke situatie'. Ik vind het wat lomp gezien wat andere berichten in dit topic.
Honey, you should see me in a crown
donderdag 17 oktober 2024 om 18:24
Er wordt in de op ook gevraagd naar mensen die bewust ander werk zijn gaan doen dat minder verdiend dus waarom het zo erg wordt gevonden dat die mensen ook reageren is mij niet helemaal duidelijk.
Ik ben van plan dat te gaan doen dus ik weet nog niet hoe ik het ga vinden, maar aangezien ik mijn werk steeds verschikkelijker vindt denk ik dat dat het helemaal waard gaat zijn. Vond jij je werk wel leuk to?
Ik ben van plan dat te gaan doen dus ik weet nog niet hoe ik het ga vinden, maar aangezien ik mijn werk steeds verschikkelijker vindt denk ik dat dat het helemaal waard gaat zijn. Vond jij je werk wel leuk to?
donderdag 17 oktober 2024 om 18:27
Ik kan vrij makkelijk omgaan met een flinke inkomstendaling, heb daar nooit stress van gehad. Heb me er ook nooit voor geschaamd dat ik een tijdje bij de voedselbank heb gelopen.
Ik kan goed budgetteren en koop eigenlijk alleen aanbiedingen. Ik geef niet zo om dure dingen. Op mijn spaarrekening staat niet veel, maar wel genoeg voor een nieuwe wasmachine bijvoorbeeld. En ik doe veel leuke dingen die niets, of nauwelijks, wat kosten.
Liever een laag inkomen, dan weer moeten werken met alle stress die daarbij komt. Ik heb een WIA uitkering.
Ik kan goed budgetteren en koop eigenlijk alleen aanbiedingen. Ik geef niet zo om dure dingen. Op mijn spaarrekening staat niet veel, maar wel genoeg voor een nieuwe wasmachine bijvoorbeeld. En ik doe veel leuke dingen die niets, of nauwelijks, wat kosten.
Liever een laag inkomen, dan weer moeten werken met alle stress die daarbij komt. Ik heb een WIA uitkering.
donderdag 17 oktober 2024 om 18:40
Ik lees veel herkenbaars. Ik ben nu bijna een jaar ziek, en dan gaat mijn salaris naar 70%. En dat is een fors verschil. Mijn partner is net (weer) van baan gewisseld en zit de komende jaren nog met tijdelijke contracten in een niet bijster goed betaalde functie.
Ik ben al jaren degene die het stabiele, grootste deel van het geld binnenbrengt en ondanks dat ik het simpelweg niet meer kàn voel ik me toch enorm verantwoordelijk. Daarbij heb ik geen idee wat ik anders zou moeten gaan doen qua werk dan wat ik deed (waar ik behoorlijk over kan piekeren). Ik kan waarschijnlijk straks wel weer wat uurtjes werken, maar zeker niet meer fulltime. Dat weet mijn werkgever nog niet, overigens. Ben net weer gestart met een paar uur per week werken, en er wordt met vlagen best druk gelegd op zsm terugkeren, dat hou ik heel erg af, met steun van de bedrijfsarts.
Komen we rond als ik naar 70% ga? Ja, maar het betekent wel dat onze toekomstplannen van de baan zijn (ander huis, pensioen opbouwen om eerder te stoppen etc). Dat moeten we herzien.
En dan als ik weer een baan ga vinden, zal dat voor minder uur zijn in een minder goed betaalde functie. Dus die daling zal meer zijn dan nu naar 70%. En dan wordt het allemaal wel krap met de vaste lasten, een puber thuis. Het zou moeten passen maar wel met behoorlijk wat aanpassingen op ons leven en bestedingspatroon. En dan zijn we eigenlijk sowieso al best zuinig van aard.
En dat is dan het financiële deel. Het hele onzekere gedeelte van reïntegreren, andere functie, wel of niet ergens anders, en wat dan en hoe dan, het levert me heel veel hoofdbrekens op. Vooral ook dat ik er nu geen stappen in kan zetten, omdat er nog zoveel onzeker is. Om gek van te worden.
Ik ben al jaren degene die het stabiele, grootste deel van het geld binnenbrengt en ondanks dat ik het simpelweg niet meer kàn voel ik me toch enorm verantwoordelijk. Daarbij heb ik geen idee wat ik anders zou moeten gaan doen qua werk dan wat ik deed (waar ik behoorlijk over kan piekeren). Ik kan waarschijnlijk straks wel weer wat uurtjes werken, maar zeker niet meer fulltime. Dat weet mijn werkgever nog niet, overigens. Ben net weer gestart met een paar uur per week werken, en er wordt met vlagen best druk gelegd op zsm terugkeren, dat hou ik heel erg af, met steun van de bedrijfsarts.
Komen we rond als ik naar 70% ga? Ja, maar het betekent wel dat onze toekomstplannen van de baan zijn (ander huis, pensioen opbouwen om eerder te stoppen etc). Dat moeten we herzien.
En dan als ik weer een baan ga vinden, zal dat voor minder uur zijn in een minder goed betaalde functie. Dus die daling zal meer zijn dan nu naar 70%. En dan wordt het allemaal wel krap met de vaste lasten, een puber thuis. Het zou moeten passen maar wel met behoorlijk wat aanpassingen op ons leven en bestedingspatroon. En dan zijn we eigenlijk sowieso al best zuinig van aard.
En dat is dan het financiële deel. Het hele onzekere gedeelte van reïntegreren, andere functie, wel of niet ergens anders, en wat dan en hoe dan, het levert me heel veel hoofdbrekens op. Vooral ook dat ik er nu geen stappen in kan zetten, omdat er nog zoveel onzeker is. Om gek van te worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in