Psyche
alle pijlers
Ongepland zwanger.. Zit helemaal in de knoop.
dinsdag 21 november 2017 om 13:49
Goedemiddag,
Na lang nadenken toch ervoor gekozen om mijn verhaal te delen.
Ik ben een vrouw van 30 jaar, student, geen vaste relatie, geen kinderen.
Op mijn 18e heb ik een abortus laten plegen toen ik een relatie had met mijn toenmalige vriend. De keuze was toen snel gemaakt en heb daar geen moeite mee gehad.
In de jaren erna heel laks geweest met de pil en werd nooit zwanger. Uiteindelijk ook gestopt met de pil met het idee dat ik (waarschijnlijk) onvruchtbaar zou zijn. Mijn huisarts heeft gezegd dat ik inderdaad onvruchtbaar kon zijn, om het zeker te weten zou ik onderzoeken kunnen doen, Maar er nooit aan begonnen omdat ik nog geen relatie had.
Maar goed, ik was er dus van overtuigd dat ik zonder hulp niet zwanger kon raken (beetje naïef, maar na ruim 7 jaar niet aan de pil te zijn en ook niet zwanger te raken leek dat gewoon mijn realiteit)
Ik heb in de jaren na mijn abortus toch wel veel gedacht aan de abortus, en of ik het wel had moeten doen gezien de kans op een zwangerschap blijkbaar veel kleiner was dan ik op mijn 18e dacht.
Vaak achteraf getwijfeld of ik toendertijd wel de juiste keuze heb gemaakt, aangezien het misschien wel mijn enige kans was op een zwangerschap, maar gedane zaken nemen geen keer.
Vanaf januari dit jaar toch wel aan de pil geweest (met een andere reden). En nu komt het:
2 weken geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben van een man waar ik al ruim een jaar mee om ga. We hebben in het begin geprobeerd een relatie aan te gaan maar het werkte gewoon niet, maar zijn elkaar wel regelmatig blijven zien.
Hij wil nu absoluut geen kind. En zou graag willen dat ik een abortus pleeg.
En nu twijfel ik enorm.
De situatie is alles behalve ideaal. Ik ben al een hele tijd op zoek naar een andere woning (zonder geluk) en waar ik nu woon kan ik geen kind opvoeden.
Ik heb nu wel inkomen maar ben niet in loondienst en ik zou mijn baan kwijt raken als ik met verlof zou moeten gaan.
Ik heb geen relatie met de vader en dat zal er ook niet van komen.
Kortom, ik heb niet veel. Maar gezien mijn geschiedenis kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om weer een abortus te plegen. Het idee maakt me al misselijk en ik heb geen idee hoe ik dat dit keer zou moeten verwerken, maar tegelijkertijd zit ik ook met een groot schuldgevoel omdat hem niet wil dwingen vader te worden. En daarnaast heb ik zelf gewoon niets op een rijtje nu.
Ik weet echt niet wat ik moet..
Iemand een advies of ervaringsverhalen die mij kunnen helpen deze voor mij onmogelijke keuze te maken?
T.
Na lang nadenken toch ervoor gekozen om mijn verhaal te delen.
Ik ben een vrouw van 30 jaar, student, geen vaste relatie, geen kinderen.
Op mijn 18e heb ik een abortus laten plegen toen ik een relatie had met mijn toenmalige vriend. De keuze was toen snel gemaakt en heb daar geen moeite mee gehad.
In de jaren erna heel laks geweest met de pil en werd nooit zwanger. Uiteindelijk ook gestopt met de pil met het idee dat ik (waarschijnlijk) onvruchtbaar zou zijn. Mijn huisarts heeft gezegd dat ik inderdaad onvruchtbaar kon zijn, om het zeker te weten zou ik onderzoeken kunnen doen, Maar er nooit aan begonnen omdat ik nog geen relatie had.
Maar goed, ik was er dus van overtuigd dat ik zonder hulp niet zwanger kon raken (beetje naïef, maar na ruim 7 jaar niet aan de pil te zijn en ook niet zwanger te raken leek dat gewoon mijn realiteit)
Ik heb in de jaren na mijn abortus toch wel veel gedacht aan de abortus, en of ik het wel had moeten doen gezien de kans op een zwangerschap blijkbaar veel kleiner was dan ik op mijn 18e dacht.
Vaak achteraf getwijfeld of ik toendertijd wel de juiste keuze heb gemaakt, aangezien het misschien wel mijn enige kans was op een zwangerschap, maar gedane zaken nemen geen keer.
Vanaf januari dit jaar toch wel aan de pil geweest (met een andere reden). En nu komt het:
2 weken geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben van een man waar ik al ruim een jaar mee om ga. We hebben in het begin geprobeerd een relatie aan te gaan maar het werkte gewoon niet, maar zijn elkaar wel regelmatig blijven zien.
Hij wil nu absoluut geen kind. En zou graag willen dat ik een abortus pleeg.
En nu twijfel ik enorm.
De situatie is alles behalve ideaal. Ik ben al een hele tijd op zoek naar een andere woning (zonder geluk) en waar ik nu woon kan ik geen kind opvoeden.
Ik heb nu wel inkomen maar ben niet in loondienst en ik zou mijn baan kwijt raken als ik met verlof zou moeten gaan.
Ik heb geen relatie met de vader en dat zal er ook niet van komen.
Kortom, ik heb niet veel. Maar gezien mijn geschiedenis kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om weer een abortus te plegen. Het idee maakt me al misselijk en ik heb geen idee hoe ik dat dit keer zou moeten verwerken, maar tegelijkertijd zit ik ook met een groot schuldgevoel omdat hem niet wil dwingen vader te worden. En daarnaast heb ik zelf gewoon niets op een rijtje nu.
Ik weet echt niet wat ik moet..
Iemand een advies of ervaringsverhalen die mij kunnen helpen deze voor mij onmogelijke keuze te maken?
T.
?
dinsdag 21 november 2017 om 15:03
Whut?Maud27 schreef: ↑21-11-2017 14:48Dat je in de knoop zit, heb je compleet aan jezelf te danken. Wat naïef...
Los van dit alles moet je je afvragen of je überhaupt een kind wil (stap 1). Of je alleenstaand moeder wil zijn. Of je het ook kan zijn, want je hebt echt een groot vangnet nodig. It runs a family tot raise a child.
In jouw geval zou ik professionele begeleiding zoeken en bij de keuze voor abortus absoluut daarna maatregelen treffen!
dinsdag 21 november 2017 om 15:20
It takes a village is het gezegde.Maud27 schreef: ↑21-11-2017 14:48Dat je in de knoop zit, heb je compleet aan jezelf te danken. Wat naïef...
Los van dit alles moet je je afvragen of je überhaupt een kind wil (stap 1). Of je alleenstaand moeder wil zijn. Of je het ook kan zijn, want je hebt echt een groot vangnet nodig. It runs a family tot raise a child.
In jouw geval zou ik professionele begeleiding zoeken en bij de keuze voor abortus absoluut daarna maatregelen treffen!
dinsdag 21 november 2017 om 15:26
Dank je wel, dit zal ik zeker doen!Sophiever schreef: ↑21-11-2017 13:53Ga praten met het fiom zodat je 100% achter je keuze staat en misschien hebben zij handvaten voor binnen die keuze.
Geen ervaring in de situatie maar ik wil je wel veel sterkte wensen met je keuze en maak je borst maar nat. Je roept met dit topic wel de viva pro abortus groep op.
dinsdag 21 november 2017 om 15:27
Dank je wel voor je lieve reactie.AnneSophie123 schreef: ↑21-11-2017 13:54Zie het als een zegen in plaats van iets wat niet gewenst is, ook al is dat misschien moeilijk. Je kindje zal je dankbaar zijn.
Alles komt altijd weer goed, ook al lijkt deze situatie nu allesbehalve ideaal.
dinsdag 21 november 2017 om 15:40
Koffiekop schreef: ↑21-11-2017 13:58Je laat je keuze nu beïnvloeden door de aanname dat je vermindert vruchtbaar bent.
Dat speelt zeker een rol ja.
Gezien je al 2 x onbedoeld spontaan zwanger bent geworden lijkt het mij helemaal niet aannemelijk dat je vermindert vruchtbaar bent (laat onvruchtbaar maar helemaal achterwege). Ik denk dat je tot nu toe gewoon mazzel hebt gehad of te onregelmatig seks om eerder zwanger te worden. Zo makkelijk is het nu ook weer niet om kindjes te maken, regelmatig rond je eisprong seksen is wel een voorwaarde.
Ik heb in de tussentijd tijdens een relatie wel bewust geprobeerd om zwanger te worden. Dus mazzel of te onregelmatig sex was het in dit geval niet..
Ga anders een gesprek aan bij een fertiliteitsarts (niet je huisarts) in het ziekenhuis en laat je hierover voorlichten/geruststellen. Misschien kan je gewoon bellen naar de fertiliteitspoli.
Dit is inderdaad een goede suggestie, dank je. Alleen kan het dan alsnog (misschien een kleinere kans dan) betekenen dat ik alsnog moeilijk vruchtbaar blijk te zijn.
Hoe zou je in je keuze staan als je zou weten dat je hoogstwaarschijnlijk nog wel een keer zwanger wordt als je daar aan toe bent en een partner hebt?
Als ik dit zeker wist dat dit zo zou zijn had het mijn keuze wellicht iets makkelijker maken.
dinsdag 21 november 2017 om 15:54
Joh. Jij wil dat kind behouden. Geef dat nu maar gewoon naar jezelf toe.
De rest is bijzaak, dat zijn zaken die allemaal aan te pakken zijn en nu heb je ook nog eens een stok achter de deur.
Je hebt nu een rede om je studie af te ronden.
Je hebt nu een rede om te verhuizen naar een andere woning welke wel geschikt is voor zowel jou als een opgroeiend kind, en je zult verbaasd staan hoe goedkoop uiteindelijk een kleine woning (3 kamers) in een klein kindvriendelijke gemeente in een kindvriendelijke wijk is.
De biologische vader kan jij gewoon op de hoogte brengen van jouw keuze, en zijn mening doet er dan niet toe, want het enige dat er voor hem daarna nog toe doet is hoe hij zijn verantwoording neemt, oftewel, wil hij het kind erkennen als zijnde de biologische vader, met alle rechten en plichten, of besluit hij afstand te nemen van het geheel waardoor hij ook afstand doet van alle rechten en plichten, iets dat hij de komende maanden voor zichzelf zal moeten uitzoeken. Jij hebt een andere prioriteit nu.
Ook qua werk zal je nu andere beslissingen moeten gaan nemen, wat inhoud dat je jouw werk op de hoogte moet brengen en dat zij maar moeten kiezen of ze jou ontslaan hiervoor of dat ze iets anders doen. Hoe dan ook, hoe eerder je ze benaderd, hoe makkelijker je het hebt om keuzes te maken hierna.
En ja, er zijn instanties die maar al te graag jou helpen om het een en ander op orde te maken voor jou. Vooral wanneer jij zelf geen knopen durft door te hakken.
De rest is bijzaak, dat zijn zaken die allemaal aan te pakken zijn en nu heb je ook nog eens een stok achter de deur.
Je hebt nu een rede om je studie af te ronden.
Je hebt nu een rede om te verhuizen naar een andere woning welke wel geschikt is voor zowel jou als een opgroeiend kind, en je zult verbaasd staan hoe goedkoop uiteindelijk een kleine woning (3 kamers) in een klein kindvriendelijke gemeente in een kindvriendelijke wijk is.
De biologische vader kan jij gewoon op de hoogte brengen van jouw keuze, en zijn mening doet er dan niet toe, want het enige dat er voor hem daarna nog toe doet is hoe hij zijn verantwoording neemt, oftewel, wil hij het kind erkennen als zijnde de biologische vader, met alle rechten en plichten, of besluit hij afstand te nemen van het geheel waardoor hij ook afstand doet van alle rechten en plichten, iets dat hij de komende maanden voor zichzelf zal moeten uitzoeken. Jij hebt een andere prioriteit nu.
Ook qua werk zal je nu andere beslissingen moeten gaan nemen, wat inhoud dat je jouw werk op de hoogte moet brengen en dat zij maar moeten kiezen of ze jou ontslaan hiervoor of dat ze iets anders doen. Hoe dan ook, hoe eerder je ze benaderd, hoe makkelijker je het hebt om keuzes te maken hierna.
En ja, er zijn instanties die maar al te graag jou helpen om het een en ander op orde te maken voor jou. Vooral wanneer jij zelf geen knopen durft door te hakken.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
dinsdag 21 november 2017 om 16:14
Ik heb een prima netwerk van vrienden en familie, dat zal geen probleem zijn.
Het is een hbo klassikale thuisopleiding. Wel pittig maar prima te combineren met andere dingen. Ik heb nog 4 jaar om die af te ronden.
dinsdag 21 november 2017 om 16:32
Bedankt voor alle reacties waar ik iets mee kan.
Nu ik mijn verhaal terug lees klinkt het allemaal veel wanhopiger en onverstandiger dan dat het is.
Ook zie ik dat veel mensen ook niet echt goed (willen/kunnen) lezen.
Ja, mijn conclusies waren nogal naïef, dat heb ik zelf ook geschreven.
Maar als je goed leest dan zie je dat ik nu WEL gewoon anticonceptie heb gebruikt.
Verder heb ik 2 jaar geleden besloten om in de vorm van een klassikale thuisopleiding nog een extra HBO opleiding te gaan volgen.
Ik heb al 10 jaar dezelfde baan, en verdien zat, alleen ben ik niet in loondienst. Ik heb dus ook geen contract. Er zijn wel een heleboel regelingen om de periode van mijn verlof te overbruggen maar daarna zit ik dan zonder werk.
Ik woon op mezelf, het is alleen een studio in een complex waar dus geen kinderen mogen wonen en verhuizen schijnt niet zo heel makkelijk te zijn. Dat ik mijn hele leven in Amsterdam heb gewoond en mijn voorkeur daar ook naar uit ging heeft ook niet echt geholpen natuurlijk.. Maar toen had ik geen haast en gezien mijn situatie nu kan ik even niet zo kieskeurig zijn en ben ook andere opties aan het bekijken.
Maar goed nogmaals bedankt voor de reacties waar ik wel iets mee kan.
Nu ik mijn verhaal terug lees klinkt het allemaal veel wanhopiger en onverstandiger dan dat het is.
Ook zie ik dat veel mensen ook niet echt goed (willen/kunnen) lezen.
Ja, mijn conclusies waren nogal naïef, dat heb ik zelf ook geschreven.
Maar als je goed leest dan zie je dat ik nu WEL gewoon anticonceptie heb gebruikt.
Verder heb ik 2 jaar geleden besloten om in de vorm van een klassikale thuisopleiding nog een extra HBO opleiding te gaan volgen.
Ik heb al 10 jaar dezelfde baan, en verdien zat, alleen ben ik niet in loondienst. Ik heb dus ook geen contract. Er zijn wel een heleboel regelingen om de periode van mijn verlof te overbruggen maar daarna zit ik dan zonder werk.
Ik woon op mezelf, het is alleen een studio in een complex waar dus geen kinderen mogen wonen en verhuizen schijnt niet zo heel makkelijk te zijn. Dat ik mijn hele leven in Amsterdam heb gewoond en mijn voorkeur daar ook naar uit ging heeft ook niet echt geholpen natuurlijk.. Maar toen had ik geen haast en gezien mijn situatie nu kan ik even niet zo kieskeurig zijn en ben ook andere opties aan het bekijken.
Maar goed nogmaals bedankt voor de reacties waar ik wel iets mee kan.
dinsdag 21 november 2017 om 16:45
To, ik krijg sterk de indruk dat je het kindje wil laten komen, volgens mij ben je niet dom, wel wat naief geweest maar wie is nou altijd verstandig.
Volgens mij kan je het best wel alleen, maar onderschat het niet.
Je zult bepaalde aanpassingen moeten doen en je leven zal anders gaan lopen dan je tot nu toe dacht.
Jij moet uitvinden of je daar gelukkig mee kan worden. Ik zou een hele eerlijke lijst voor mezelf maken van alle voors en tegens, er nog eens een nacht over slapen voordat je een beslissing maakt.
Maar...de woorden van de moeder van mijn vriendin weet ik nog goed: a baby is always a blessing❤
Volgens mij kan je het best wel alleen, maar onderschat het niet.
Je zult bepaalde aanpassingen moeten doen en je leven zal anders gaan lopen dan je tot nu toe dacht.
Jij moet uitvinden of je daar gelukkig mee kan worden. Ik zou een hele eerlijke lijst voor mezelf maken van alle voors en tegens, er nog eens een nacht over slapen voordat je een beslissing maakt.
Maar...de woorden van de moeder van mijn vriendin weet ik nog goed: a baby is always a blessing❤
dinsdag 21 november 2017 om 16:46
Jeetje meid, wat een situatie! Volgens mij wil je wel graag een kindje als ik je zo lees. Er zijn voor mij teveel bezwaren om het kind te laten komen. Je hele inkomen vAlt weg als je niet snel weer werk zal vinden. (Hoe kun je 10 jaar dezelfde baan hebben en geen contract?) verhuizen betekent wellicht ook dat je vangnet niet meer dichtbij is? Wil je een kind ter wereld brengen waarvan de vader het niet wil? Je kunt best een heleboel in je eentje regelen, maar zoals sommige zeggen dat het zo maar allemaal goed komt, daar geloof ik niet zo in. Een kind heeft veel meer nodig dan alleen maar liefde.
Ik zou toch abortus laten plegen, maar dat wil je vast niet horen.....
Ik zou toch abortus laten plegen, maar dat wil je vast niet horen.....
Find people who will make you better (M. Obama)
dinsdag 21 november 2017 om 16:48
Wil je een kind? Zo ja, dan kom je er qua huisvesting en baan heus wel uit! Als je bereid bent alleenstaande moeder te worden en uiteraard je leven aan te passen aan je kind (dus buiten Amsterdam gaan wonen), zou ik zeggen: ga ervoor als dit is wat jij wil. Veel succes met het maken van je keuze, welke dat ook is, en met de vervolgstappen. 
dinsdag 21 november 2017 om 16:54
Inderdaad praat je alsof je het kindje heel graag wilt houden en je in je hart al de keuze hebt gemaakt.
Mocht geld o.i.d. een probleem zijn, of gewoon iets anders, kun je altijd contact opnemen met https://www.schreeuwomleven.nl/.
Mocht geld o.i.d. een probleem zijn, of gewoon iets anders, kun je altijd contact opnemen met https://www.schreeuwomleven.nl/.
Angsten overwinnen is simpelweg beginnen
dinsdag 21 november 2017 om 16:59
Als het om woning gaat, kun je ook iets verder kijken, het leven met een kind verandert mega, er zijn steden of dorpen rondom Amsterdam waar je gemakkelijker aan een betaalde woning kan komen. Plus dat daar de wachtrijen voor kinderopvang, zwemles, tandarts, sport, etc etc. Een stuk minder zijn dan in Amsterdam.
Ik heb een vriendin met een kind van 6, zij zat in zelfde situatie als jij, alleen met koophuis, en wil persé Amsterdam niet verlaten, bij gebrek aan xtra slaapkamer ligt haar kind bij haar in bed, er komt vast een moment dat dat niet meer wenselijk is, maar dat kan best lang duren... het huis waar je nu woont zijn kinderen niet welkom, ik neem aan dat als jij nu op zoek gaat naar een andere woning, en je hebt dat nog niet als je kindje net geboren is, dat je dan echt niet op straat wordt gezet. Of denk jij wel?
Wb je werk, waarom zouden ze je niet meer inhuren als je er 3 maanden uit bent? Hebben ze dan iemand anders denk je? Je doet dit werk al 10 jaar, misschien kun je in je zwangerschapsverlof op zoek naar nieuw werk... misschien zelfs in de zelfde richting. Er is gewoon veel uit te zoeken voor je, maar stap voor stap dan komt het vast goed, waar woont je mantelzorg die je straks het meest nodig zou hebben? Ik zou dan daar het dichtste bij gaan wonen, mbt het zoeken naar een andere woning.
Je doet een opleiding. Niet voor niets, waarschijnlijk om straks een betere baan te kunnen vinden, tegen die tijd dat je klaar bent gaat je kindje bijna naar de badisschool, kijk eens waar je je kindje op zou willen laten groeien en zijn daar banen in de sector waar je nu je opleiding gaat doen.
Alleen een kind grootbrengen is zwaar, soms niet leuk, soms super, soms fijn omdat je geen rekening met een partner hoeft te houden, en zo zal het dus de ene dag gemakkelijker gaan dan de andere dag, maar niet onmogelijk.
Ik heb een vriendin met een kind van 6, zij zat in zelfde situatie als jij, alleen met koophuis, en wil persé Amsterdam niet verlaten, bij gebrek aan xtra slaapkamer ligt haar kind bij haar in bed, er komt vast een moment dat dat niet meer wenselijk is, maar dat kan best lang duren... het huis waar je nu woont zijn kinderen niet welkom, ik neem aan dat als jij nu op zoek gaat naar een andere woning, en je hebt dat nog niet als je kindje net geboren is, dat je dan echt niet op straat wordt gezet. Of denk jij wel?
Wb je werk, waarom zouden ze je niet meer inhuren als je er 3 maanden uit bent? Hebben ze dan iemand anders denk je? Je doet dit werk al 10 jaar, misschien kun je in je zwangerschapsverlof op zoek naar nieuw werk... misschien zelfs in de zelfde richting. Er is gewoon veel uit te zoeken voor je, maar stap voor stap dan komt het vast goed, waar woont je mantelzorg die je straks het meest nodig zou hebben? Ik zou dan daar het dichtste bij gaan wonen, mbt het zoeken naar een andere woning.
Je doet een opleiding. Niet voor niets, waarschijnlijk om straks een betere baan te kunnen vinden, tegen die tijd dat je klaar bent gaat je kindje bijna naar de badisschool, kijk eens waar je je kindje op zou willen laten groeien en zijn daar banen in de sector waar je nu je opleiding gaat doen.
Alleen een kind grootbrengen is zwaar, soms niet leuk, soms super, soms fijn omdat je geen rekening met een partner hoeft te houden, en zo zal het dus de ene dag gemakkelijker gaan dan de andere dag, maar niet onmogelijk.
dinsdag 21 november 2017 om 17:39
"Maar gezien mijn geschiedenis kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om weer een abortus te plegen."
Eh, je hebt 7 jaar lang willens en wetens het risico gelopen en nu in eens is het een probleem?
Niemand kan jou dwingen maar ik vind het wel ongelooflijk wreed dat je die vent dat wil aan doen, iets wat echt jouw probleem is aangezien jij zo laks bent geweest.
Eh, je hebt 7 jaar lang willens en wetens het risico gelopen en nu in eens is het een probleem?
Niemand kan jou dwingen maar ik vind het wel ongelooflijk wreed dat je die vent dat wil aan doen, iets wat echt jouw probleem is aangezien jij zo laks bent geweest.
dinsdag 21 november 2017 om 18:30
Eh, er staat nergens dat ik als ik in die 7 jaar zwanger geraakt zou zijn ik dan voor een abortus zou kiezen of wel? Er staat ook nergens dat dat nu wel mijn eerste keuze is. De grootste reden dat ik het nu wel overweeg is omdat "die vent" er nog niet klaar voor is. Dus hoezo iemand iets aandoen?strikjemetstippels schreef: ↑21-11-2017 17:39"Maar gezien mijn geschiedenis kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om weer een abortus te plegen."
Eh, je hebt 7 jaar lang willens en wetens het risico gelopen en nu in eens is het een probleem?
Niemand kan jou dwingen maar ik vind het wel ongelooflijk wreed dat je die vent dat wil aan doen, iets wat echt jouw probleem is aangezien jij zo laks bent geweest.
En ja ik ben laks geweest in het verleden, Maar dat heeft NIETS te maken met deze zwangerschap. Of ben ik nu zwanger omdat ik 4 jaar geleden onveilig sex heb gehad?
Jeetje ik heb dit verhaal geplaatst om andermans mening te horen en dat is allemaal prima, maar had toch wel verwacht dat jullie op zn minst het verhaal goed zouden lezen.. sjonge
dinsdag 21 november 2017 om 18:30
Ik vraag me wel af hoe het dan komt dat je nu ineens wel zwanger bent, ondanks die anticonceptie. Wat is daarmee mis gegaan dan? Of is dit weer een geval van het viva-virus "door de pil heen zwanger geworden"?
Ik vind het niet netjes dat je zo lang zo onverantwoordelijk hiermee om bent gegaan en al die tijd bewust het risico hebt gelopen om zwanger te worden terwijl je dat niet wilde. En nu is die situatie er en splits je die man een kind in zijn maag. Wist hij van je gebruik van anticonceptie?
Ik vind het niet netjes dat je zo lang zo onverantwoordelijk hiermee om bent gegaan en al die tijd bewust het risico hebt gelopen om zwanger te worden terwijl je dat niet wilde. En nu is die situatie er en splits je die man een kind in zijn maag. Wist hij van je gebruik van anticonceptie?
