Psyche
alle pijlers
Onzekerheid wordt gezien als arrogantke
woensdag 30 november 2016 om 15:17
Zelf vind ik dat ik een warm mens ben die oprecht geïnteresseerd is in iedereen die mijn pad kruist, zowel op privé als professioneel vlak. Soms kan ik onzeker overkomen en zeg of vraag ik de dingen niet met een zelfzekere intonatie of volume. Ik heb al gemerkt dat sommige mensen, vooral vrouwelijke me aankijken alsof ik van een andere planeet ben om vervolgens niet te reageren op het gezegde. Die spanning voel ik meestal van bij het begin, als ik merk dat er geen vragen teruggesteld worden of heel kort geantwoordt wordt in een gesprek. Kan een onzekere persoon ook ongewild arrogant overkomen? Waarom zou je iemand bewust negeren omdat hij/zij onzeker is? Het doet me pijn om die afstand te ervaren tussen mij en anderen(ook vooral vrouwelijke collega's/toevallige kennis) Oprechtheid en warmte is tegenwoordig ver te zoeken in het dagelijks contact...
woensdag 30 november 2016 om 17:54
quote:Rosymarie schreef op 30 november 2016 @ 15:42:
Het zal wel aan mij liggen is er gekomen nadat ik die ervaringen al een aantal keer gehad heb. Er zijn mensen die geen inspanning moeten doen om normaal bevonden te worden of gewoon van bij het begin erbij horen. Ik doe heel normaal en rustig aan, zonder mezelf op te dringen of egoïstisch te zijn maar toch blijft er een rare niet te vatten vibe hangen in de omgang met anderen. Het zn kleine dingetjes zoals niet meelachen als je wat grappig meemaakt of kordaat antwoorden. Eens ze kordaat en bijdehand beginnen doen kan ik mijn kar wel keren en stel ik me niet zo vriendelijk meer op en taraaaa ze stellen zich vriendelijker en opener op.(?!)
[...]
Ik als 25-jarige man heb ook deze ervaring.
Alleen ben ik wel gediagnosticeerd met ASS.
Wat er nu exact van aan is laat ik in het midden. Punt is wel dat ik af en toe ook gehoord heb van anderen dat ze soortgelijke ervaringen dienen te verduren. En toevallig zijn dat personen die ook bij het eerste contact relatief 'normaal' (What's in a name?) overkomen. Maar hoe dan ook is er zo'n gevoel dat er niet hoeft te zijn.
Ikzelf zou eerder onder het vroegere Syndroom van Asperger vallen. Ik wil niet bewust goochelen met terminologie maar om iets specifieker te kunnen zijn dan enkel ASS, wat heel breed is, vind ik het toch het vermelden waard.
Sarcasme kan ik bijvoorbeeld heel goed gebruiken maar bijzonder slecht interpreteren. Dat kan bijvoorbeeld slaan op wat jij zegt over het niet mee lachen met de anderen. De clue van de grap niet of pas later begrijpen.
Als men onmiddellijk de intentie vermeld, is het veel duidelijker dan wanneer men rond de pot blijft draaien. Zo ook de verschillende interpretaties van letterlijke en figuurlijke input.
Ik weet niet of je hier iets mee bent maar het biedt misschien een ander perspectief
Het zal wel aan mij liggen is er gekomen nadat ik die ervaringen al een aantal keer gehad heb. Er zijn mensen die geen inspanning moeten doen om normaal bevonden te worden of gewoon van bij het begin erbij horen. Ik doe heel normaal en rustig aan, zonder mezelf op te dringen of egoïstisch te zijn maar toch blijft er een rare niet te vatten vibe hangen in de omgang met anderen. Het zn kleine dingetjes zoals niet meelachen als je wat grappig meemaakt of kordaat antwoorden. Eens ze kordaat en bijdehand beginnen doen kan ik mijn kar wel keren en stel ik me niet zo vriendelijk meer op en taraaaa ze stellen zich vriendelijker en opener op.(?!)
[...]
Ik als 25-jarige man heb ook deze ervaring.
Alleen ben ik wel gediagnosticeerd met ASS.
Wat er nu exact van aan is laat ik in het midden. Punt is wel dat ik af en toe ook gehoord heb van anderen dat ze soortgelijke ervaringen dienen te verduren. En toevallig zijn dat personen die ook bij het eerste contact relatief 'normaal' (What's in a name?) overkomen. Maar hoe dan ook is er zo'n gevoel dat er niet hoeft te zijn.
Ikzelf zou eerder onder het vroegere Syndroom van Asperger vallen. Ik wil niet bewust goochelen met terminologie maar om iets specifieker te kunnen zijn dan enkel ASS, wat heel breed is, vind ik het toch het vermelden waard.
Sarcasme kan ik bijvoorbeeld heel goed gebruiken maar bijzonder slecht interpreteren. Dat kan bijvoorbeeld slaan op wat jij zegt over het niet mee lachen met de anderen. De clue van de grap niet of pas later begrijpen.
Als men onmiddellijk de intentie vermeld, is het veel duidelijker dan wanneer men rond de pot blijft draaien. Zo ook de verschillende interpretaties van letterlijke en figuurlijke input.
Ik weet niet of je hier iets mee bent maar het biedt misschien een ander perspectief
donderdag 1 december 2016 om 08:28
Wow je hoeft ook niet zo heftig te reageren ? Ik ben niet op zoek naar voortdurende bevestiging van anderen zoals jij het omschrijft. Ik heb de indruk dat er snel in extremen geoordeeld wordt op het forum quote: Ik generaliseer dat warmte in het dagelijks contact ver te zoeken vanuit mijn standpunt: kijk eens rond op de trein waar iedereen heftig op zn bakje zit te tokkelen,er is warmte maar niet genoeg in het dagelijkse omgaan en again mijn perceptie.orkenflow schreef op 30 november 2016 @ 16:44:
Ja, onzekerheid kan arrogant overkomen. Mijn ervaring is dat vooral vrouwen daar gevoelig voor zijn. Die vinden het al arrogant als je niet tegen iedereen glimlacht. Of als je een frons hebt omdat je geconcentreerd aan het werk bent. Of als je niet elke post eindigt met een smiley.
Aan de andere kant: het doet je pijn om afstand te ervaren, waarom? Sommige mensen vinden afstand prettig. Gun ze dat. Soms (vaak) heeft iemand wel wat anders te doen dan jou op je gemak te stellen. Mensen die altijd maar contact willen, ik vind het net kinderen die gepamperd moeten worden. Je bent toch volwassen, je kunt toch wel even zonder contact? Zeker van een toevallige kennis, waarom moet die jou aandacht geven? En een collega mag toch gewoon zakelijk doen?
"Oprechtheid en warmte is tegenwoordig ver te zoeken in het dagelijks contact...," zeg je, dat vind ik een stomme generalisatie. JIJ ervaart te weinig warmte. IK niet. Ik gedij prima bij een beleefde afstand. En die is niet minder oprecht dan jouw behoefte aan gezelligheid.
Ja, onzekerheid kan arrogant overkomen. Mijn ervaring is dat vooral vrouwen daar gevoelig voor zijn. Die vinden het al arrogant als je niet tegen iedereen glimlacht. Of als je een frons hebt omdat je geconcentreerd aan het werk bent. Of als je niet elke post eindigt met een smiley.
Aan de andere kant: het doet je pijn om afstand te ervaren, waarom? Sommige mensen vinden afstand prettig. Gun ze dat. Soms (vaak) heeft iemand wel wat anders te doen dan jou op je gemak te stellen. Mensen die altijd maar contact willen, ik vind het net kinderen die gepamperd moeten worden. Je bent toch volwassen, je kunt toch wel even zonder contact? Zeker van een toevallige kennis, waarom moet die jou aandacht geven? En een collega mag toch gewoon zakelijk doen?
"Oprechtheid en warmte is tegenwoordig ver te zoeken in het dagelijks contact...," zeg je, dat vind ik een stomme generalisatie. JIJ ervaart te weinig warmte. IK niet. Ik gedij prima bij een beleefde afstand. En die is niet minder oprecht dan jouw behoefte aan gezelligheid.
donderdag 1 december 2016 om 08:49
Je zal dit misschien niet willen horen (en daar lijkt het al op gezien je reacties waar je vooral beschrijft waarom het niet aan jou kan liggen) maar ik denk dat de oorzaak van dit probleem niet bij al die anderen ligt die geen 'warme' persoonlijkheden zijn, maar bij jou die iets heeft in de verbale en/of nonverbale communicatie waar anderen niets mee kunnen. Het negeren komt vanuit het niet begrijpen van jouw boodschap.
donderdag 1 december 2016 om 08:53
quote:Rosymarie schreef op 01 december 2016 @ 08:28:
Wow je hoeft ook niet zo heftig te reageren ? Ik ben niet op zoek naar voortdurende bevestiging van anderen zoals jij het omschrijft. Ik heb de indruk dat er snel in extremen geoordeeld wordt op het forum
[...]
Hop, weer zo'n generalisatie. Ik zeg iets wat je heftig vindt, en meteen is het hele forum extreem.
Ik begin nu te denken dat dat ook zo is met dat arrogantie-verhaal. Er is één persoon, een collega of een kennis, die niet altijd direct antwoord geeft als jij wat zegt en hop: pijnlijke afstand tussen jou en ALLE anderen.
Overigens vind ik mijn post helemaal niet heftig. Het is een observatie van hoe ik sommige mensen ervaar. Of jij ook zo bent: geen idee, ik ken jou niet, dat weet je zelf het beste.
Wow je hoeft ook niet zo heftig te reageren ? Ik ben niet op zoek naar voortdurende bevestiging van anderen zoals jij het omschrijft. Ik heb de indruk dat er snel in extremen geoordeeld wordt op het forum
[...]
Hop, weer zo'n generalisatie. Ik zeg iets wat je heftig vindt, en meteen is het hele forum extreem.
Ik begin nu te denken dat dat ook zo is met dat arrogantie-verhaal. Er is één persoon, een collega of een kennis, die niet altijd direct antwoord geeft als jij wat zegt en hop: pijnlijke afstand tussen jou en ALLE anderen.
Overigens vind ik mijn post helemaal niet heftig. Het is een observatie van hoe ik sommige mensen ervaar. Of jij ook zo bent: geen idee, ik ken jou niet, dat weet je zelf het beste.
donderdag 1 december 2016 om 09:03
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.
donderdag 1 december 2016 om 14:50
Toen ik dit topic gelezen had, moest ik denken aan iets wat ik wel vaker gelezen/geleerd heb over het interpreteren van gedrag van anderen door (onzekere) mensen.
(Sommige) mensen hebben de neiging om zelf te gaan bedenken waarom anderen iets doen.
Ze zien iemand op een bepaalde manier reageren.
En trekken daar dan zelf conclusies uit.
Maar eigenlijk weet je helemaal niet waarom iemand iets doet en wat diegene denkt.
Als je merkt dat je zelf zo'n conclusie trekt, probeer je dan eens de vraag te stellen: Is het wel waar wat ik denk?
Als voorbeeld neem ik even dat iemand niet meelacht als je iets grappigs hebt meegemaakt.
Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat iemand dat expres doet, om jou te negeren.
Daar kunnen allerlei redenen voor zijn.
Iemand kan bijvoorbeeld een ander gevoel voor humor hebben dan jij, of niet in de stemming zijn voor iets grappigs of druk bezig zijn etc.... etc...
Komen zulke situaties trouwens vaak voor?
Of vallen juist dit soort "negatieve" dingen je extra op, door je onzekerheid.
Probeer daar ook eens op te letten.
(Sommige) mensen hebben de neiging om zelf te gaan bedenken waarom anderen iets doen.
Ze zien iemand op een bepaalde manier reageren.
En trekken daar dan zelf conclusies uit.
Maar eigenlijk weet je helemaal niet waarom iemand iets doet en wat diegene denkt.
Als je merkt dat je zelf zo'n conclusie trekt, probeer je dan eens de vraag te stellen: Is het wel waar wat ik denk?
Als voorbeeld neem ik even dat iemand niet meelacht als je iets grappigs hebt meegemaakt.
Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat iemand dat expres doet, om jou te negeren.
Daar kunnen allerlei redenen voor zijn.
Iemand kan bijvoorbeeld een ander gevoel voor humor hebben dan jij, of niet in de stemming zijn voor iets grappigs of druk bezig zijn etc.... etc...
Komen zulke situaties trouwens vaak voor?
Of vallen juist dit soort "negatieve" dingen je extra op, door je onzekerheid.
Probeer daar ook eens op te letten.
maandag 26 december 2016 om 09:41
quote:Lady_Grey schreef op 01 december 2016 @ 09:03:
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.Waarom wordt er op dit forum zo persoonlijk gereageerd. 'Ik denk dat ik ook afstand van jou zou nemen' Hoe weet jij nu in godsnaam wie ik ben in het echt? Neen ik ben geen opdringerige tante die alles moet weten, alles wat ik zeg heeft een bepaalde nuance en moet dus niet in het extreme getrokken worden. Wat is er überhaupt mis met interesse tonen?
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.Waarom wordt er op dit forum zo persoonlijk gereageerd. 'Ik denk dat ik ook afstand van jou zou nemen' Hoe weet jij nu in godsnaam wie ik ben in het echt? Neen ik ben geen opdringerige tante die alles moet weten, alles wat ik zeg heeft een bepaalde nuance en moet dus niet in het extreme getrokken worden. Wat is er überhaupt mis met interesse tonen?
maandag 26 december 2016 om 09:56
quote:Rosymarie schreef op 26 december 2016 @ 09:41:
[...]
Waarom wordt er op dit forum zo persoonlijk gereageerd. 'Ik denk dat ik ook afstand van jou zou nemen' Hoe weet jij nu in godsnaam wie ik ben in het echt? Neen ik ben geen opdringerige tante die alles moet weten, alles wat ik zeg heeft een bepaalde nuance en moet dus niet in het extreme getrokken worden. Wat is er überhaupt mis met interesse tonen?
Ik zeg wat ik denk, en naar aanleiding van wat je hier verteld denk ik bovenstaande . Niemand weet hoe jij in het echt bent, we oordelen allemaal op basis van wat je hier schrijft.
Maar je negeert heel leuk het tweede gedeelte van mijn post, waar je waarschijnlijk veel meer aan hebt: laat je ook ruimte voor mensen om even niet te antwoorden?
[...]
Waarom wordt er op dit forum zo persoonlijk gereageerd. 'Ik denk dat ik ook afstand van jou zou nemen' Hoe weet jij nu in godsnaam wie ik ben in het echt? Neen ik ben geen opdringerige tante die alles moet weten, alles wat ik zeg heeft een bepaalde nuance en moet dus niet in het extreme getrokken worden. Wat is er überhaupt mis met interesse tonen?
Ik zeg wat ik denk, en naar aanleiding van wat je hier verteld denk ik bovenstaande . Niemand weet hoe jij in het echt bent, we oordelen allemaal op basis van wat je hier schrijft.
Maar je negeert heel leuk het tweede gedeelte van mijn post, waar je waarschijnlijk veel meer aan hebt: laat je ook ruimte voor mensen om even niet te antwoorden?
maandag 26 december 2016 om 10:28
quote:Rosymarie schreef op 26 december 2016 @ 09:41:
[...]
Waarom wordt er op dit forum zo persoonlijk gereageerd. 'Ik denk dat ik ook afstand van jou zou nemen' Hoe weet jij nu in godsnaam wie ik ben in het echt? Neen ik ben geen opdringerige tante die alles moet weten, alles wat ik zeg heeft een bepaalde nuance en moet dus niet in het extreme getrokken worden. Wat is er überhaupt mis met interesse tonen?Interesse tonen is prima, maar wat houdt dat voor jou in? Als een relatief onbekende mij dingen gaat vragen over mezelf waarvan ik niet de behoefte heb om ze met hen te delen vind ik dat vervelend en opdringerig. Als die persoon dat regelmatig doe ga ik diegene wel een beetje vermijden. Ook vragen als 'wat ga je met kerst doen' beantwoord ik met een kort vaag antwoord, de vrager denkt zelf vast dat zij interesse in mij toont, maar ik vind dat (vaak) valse interesse.
[...]
Waarom wordt er op dit forum zo persoonlijk gereageerd. 'Ik denk dat ik ook afstand van jou zou nemen' Hoe weet jij nu in godsnaam wie ik ben in het echt? Neen ik ben geen opdringerige tante die alles moet weten, alles wat ik zeg heeft een bepaalde nuance en moet dus niet in het extreme getrokken worden. Wat is er überhaupt mis met interesse tonen?Interesse tonen is prima, maar wat houdt dat voor jou in? Als een relatief onbekende mij dingen gaat vragen over mezelf waarvan ik niet de behoefte heb om ze met hen te delen vind ik dat vervelend en opdringerig. Als die persoon dat regelmatig doe ga ik diegene wel een beetje vermijden. Ook vragen als 'wat ga je met kerst doen' beantwoord ik met een kort vaag antwoord, de vrager denkt zelf vast dat zij interesse in mij toont, maar ik vind dat (vaak) valse interesse.
maandag 26 december 2016 om 10:36
Onzekerheid en arrogantie zijn mijns inzien ook vaak wel gerelateerde dingen. Een onzeker mens is continu bezig met wat anderen van haar denken, dus draait het in hun hoofd voornamelijk om henzelf.
Het is verschil met arrogantie is voor andere mensen moeilijk te zien, je ziet dat de persoon eigenlijk niet echt natuurlijk reageert op je opmerkingen en gedrag, maar alles meteen op een soort weegschaaltje legt 'of het wel positief naar hen is'.
Het is verschil met arrogantie is voor andere mensen moeilijk te zien, je ziet dat de persoon eigenlijk niet echt natuurlijk reageert op je opmerkingen en gedrag, maar alles meteen op een soort weegschaaltje legt 'of het wel positief naar hen is'.
maandag 26 december 2016 om 10:41
Mijn dochter is heel verlegen en wordt daardoor vaak voor arrogant aangezien. Dat had ik zelf vroeger ook, maar na een cursus ben ik mezelf gaan aanleren om in gezelschappen of bij vreemden gesprekken aan te knopen. En sindsdien ben ik een beetje raar Tenminste, volgens eerdergenoemde dochter die zich rotschaamt als ik weer eens een praatje begin in een winkel. Niet uit interesse, wel een beetje uit nieuwsgierigheid, maar vooral een trucje om niet meer verloren te zijn tussen de mensen.
Arrogant vinden mensen me ook wel. Dat ben ik zeker niet, maar kennelijk kan ik wel priemend en bedachtzaam kijken, en daar worden mensen onzeker van (is me verteld). Arrogante mensen scheppen er vervolgens genoegen in om me af te troeven, wat echt heel raar is.
Arrogant vinden mensen me ook wel. Dat ben ik zeker niet, maar kennelijk kan ik wel priemend en bedachtzaam kijken, en daar worden mensen onzeker van (is me verteld). Arrogante mensen scheppen er vervolgens genoegen in om me af te troeven, wat echt heel raar is.
maandag 26 december 2016 om 12:47
quote:Lady_Grey schreef op 01 december 2016 @ 09:03:
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.
Dit herken ik ook wel bij mijzelf.
Ook ik kan er niet goed tegen als mensen over mijn grenzen gaan en opdringerige en geforceerd handelen.
Zelf kan ik dit dan ook erg afhouden en negeren.
Vind het niet fijn om iemand te negeren, bij sommige personen kan ik me echter zeer voor het blok gezet voelen.
Het lijkt dan net alsof ik verstijf, verhard oid.
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.
Dit herken ik ook wel bij mijzelf.
Ook ik kan er niet goed tegen als mensen over mijn grenzen gaan en opdringerige en geforceerd handelen.
Zelf kan ik dit dan ook erg afhouden en negeren.
Vind het niet fijn om iemand te negeren, bij sommige personen kan ik me echter zeer voor het blok gezet voelen.
Het lijkt dan net alsof ik verstijf, verhard oid.
maandag 26 december 2016 om 12:49
quote:Lady_Grey schreef op 01 december 2016 @ 09:03:
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.
Dit herken ik ook wel bij mijzelf.
Ook ik kan er niet goed tegen als mensen over mijn grenzen gaan en opdringerige en geforceerd handelen.
Zelf kan ik dit dan ook erg afhouden en negeren.
Vind het niet fijn om iemand te negeren, bij sommige personen kan ik me echter zeer voor het blok gezet voelen.
Het lijkt dan net alsof ik verstijf, verhard oid.
Moet zelf ook nog meer leren om mijn gevoelens hierin te uiten en om mijn grenzen hierin duidelijk aan te geven.
Ik denk, heel eerlijk, dat ik ook afstand tot jou zou bewaren. Ik ben vrij argwanend naar andere mensen toe en laat mensen niet erg gemakkelijk dichterbij komen. Dat betekent ook dat ik meestal pas een vriendschap of relatie of wat dan ook opbouw als ik daar klaar voor ben. Mensen die over die grens heen walsen doen dat meestal compleet onbewust en met echt heel goede intenties om lief en geïnteresseerd te zijn. En ik kan dat helemaal niet handelen. Ik heb daar geen behoefte aan, ik wil dat niet, sterker nog, voor mij komt het als extreem dreigend over. Dus dan "negeer" ik die personen ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niets meer zeg en me omkeer, maar dan word ik wel kortaf bijvoorbeeld.
Nou zullen ál die mensen vast niet hetzelfde hebben als ik, maar omdat jij jezelf als omschrijft als "ik ben oprecht geïnteresseerd" vraag ik me dan wel af of je ook ruimte voor andere mensen laat? Anders komt het misschien juist geforceerd of opdringerig geïnteresseerd over, in plaats van oprecht. Dus misschien is het gewoon een kwestie van wat meer afstand juist nemen, misschien voelen mensen zich daar prettiger bij.
Dit herken ik ook wel bij mijzelf.
Ook ik kan er niet goed tegen als mensen over mijn grenzen gaan en opdringerige en geforceerd handelen.
Zelf kan ik dit dan ook erg afhouden en negeren.
Vind het niet fijn om iemand te negeren, bij sommige personen kan ik me echter zeer voor het blok gezet voelen.
Het lijkt dan net alsof ik verstijf, verhard oid.
Moet zelf ook nog meer leren om mijn gevoelens hierin te uiten en om mijn grenzen hierin duidelijk aan te geven.
