Psyche
alle pijlers
Op kamers en heimwee
maandag 7 mei 2018 om 21:29
Sinds begin van dit schooljaar zit ik op kamers in Utrecht; een super leuke stad, leuke huisgenoten en een ontzettend mooie kamer. Toch heb ik elke week weer heel veel last van heimwee wat soms resulteert in huilbuien en paniekaanvallen. Iedere maandagochtend zie ik er onwijs tegenop om terug te gaan naar mijn studentenstad. Dit heeft niets te maken met de huisgenoten, maar dit ligt volledig aan mij. Ik mis thuis, mijn vertrouwde omgeving en mijn vriend. Ik had vroeger last van heimwee, maar dacht dat ik daar nu wel overheen zou zijn gegroeid. Ook wist ik niet van mezelf dat ik zo aanhankelijk was, maar ik kom mezelf nu tegen.
De reden dat ik op kamers ben gaan wonen is omdat ik zelf anderhalf uur zou moeten reizen naar Utrecht. Toch merk ik dat ik vaak maar 2 á 3 dagen college heb, en woensdag het weer ontzettend fijn vind om terug te gaan naar mijn woonplaats waar ik werk, vriendinnen en een vriend heb. Ik merk dat ik niet echt de behoefte om hier (naast school) iets op te bouwen qua werk of sociale contacten.
Ik twijfel om mijn kamer op te zeggen en gewoon weer thuis te gaan wonen, want qua hoeveelheid colleges kan dit makkelijk. Toch twijfel ik enorm omdat ik bang ben dat ik volgend jaar en tijdens mijn master misschien wel veel in in deze stad moet zijn. Daarnaast hebben mijn ouders enorm geholpen met verhuizen dus ik voel me een beetje schuldig. Bovendien heb ik een super mooie kamer, maar voor 500,- in de maand voor 2 nachtjes in de week is het best veel.
Ik hoop door dit berichtje en jullie reacties een afweging te kunnen maken.
Alvast bedankt!
De reden dat ik op kamers ben gaan wonen is omdat ik zelf anderhalf uur zou moeten reizen naar Utrecht. Toch merk ik dat ik vaak maar 2 á 3 dagen college heb, en woensdag het weer ontzettend fijn vind om terug te gaan naar mijn woonplaats waar ik werk, vriendinnen en een vriend heb. Ik merk dat ik niet echt de behoefte om hier (naast school) iets op te bouwen qua werk of sociale contacten.
Ik twijfel om mijn kamer op te zeggen en gewoon weer thuis te gaan wonen, want qua hoeveelheid colleges kan dit makkelijk. Toch twijfel ik enorm omdat ik bang ben dat ik volgend jaar en tijdens mijn master misschien wel veel in in deze stad moet zijn. Daarnaast hebben mijn ouders enorm geholpen met verhuizen dus ik voel me een beetje schuldig. Bovendien heb ik een super mooie kamer, maar voor 500,- in de maand voor 2 nachtjes in de week is het best veel.
Ik hoop door dit berichtje en jullie reacties een afweging te kunnen maken.
Alvast bedankt!
anoniem_369128 wijzigde dit bericht op 07-05-2018 22:03
0.09% gewijzigd
woensdag 9 mei 2018 om 04:37
Dat beweer ik ook nergens. Maar wel dat TO zich enorm beperkt als ze nergens behalve in oude woonplaats wil wonen later. Misschien zijn er dan net alleen maar baankansen aan andere kant van het land etc. Bovendien is het de vraag of het daar (oude woonplaats) straks nog zo leuk wonen is, als vrienden zijn verhuisd vanwege werk, relaties, andere prioriteiten hebben als de huidige etc. Dingen veranderen nu eenmaal...redbulletje schreef: ↑07-05-2018 21:57Ze hoeft toch niet persé elders te gaan wonen? Als ze het nu naar haar zin heeft in de omgeving van haar roots en haar familie en sociaal leven dan zal ze waarschijnlijk ook in die omgeving willen gaan settelen na dr studie.
woensdag 9 mei 2018 om 06:44
Maar ik lees dat je nog iedere week terug naar huis gaat, wat logisch is omdat je daar werk hebt. Heb je al geprobeerd om eens een paar maanden in Utrecht te blijven om daar echt eens e investeren in een leven daar en 1x in de maand terug naar huis gaat. Nu is het volgens mij nog teveel 'logeren' waardoor je meer verbonden blijft.
Als je na een maand of 2 nog steeds net zoveel last van heimwee hebt kun je de kamer altijd nog opzeggen.
1,5 uur reizen, is dat een rechtstreekse verbinding of moet je nog een aantal keer overstappen? Treinreizen kan namelijk ook ontzettend veel energie en tijd kosten.
Als je na een maand of 2 nog steeds net zoveel last van heimwee hebt kun je de kamer altijd nog opzeggen.
1,5 uur reizen, is dat een rechtstreekse verbinding of moet je nog een aantal keer overstappen? Treinreizen kan namelijk ook ontzettend veel energie en tijd kosten.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
woensdag 9 mei 2018 om 06:51
Ik heb (lang geleden) in hetzelfde schuitje gezeten. Bij mij speelde ook mee dat ik bij een hospita zat en het meer op kamperen leek dan op wonen, door haar regels (mocht bv. niet elke dag douchen). Ik ben terug naar m'n ouders gegaan na 1,5 jaar en heb daar vervolgens tot m'n 27e gewoond. Dat was te lang. De stap om nog een keer uit huis te gaan wordt de tweede keer een stuk groter. Ik zou toch proberen door te zetten, achteraf gezien.
woensdag 9 mei 2018 om 07:02
Ik zou van mezelf niet acepteren dat ik mezelf zulke beperkingen zou opleggen qua locatie van wonen bijvoorbeeld. Als ik bij mijn ouders in de buurt had willen of moeten blijven wonen, dan had ik dus heel ander werk moeten doen. En dat zou zonde zijn, want mijn werk vind ik hartstikke leuk.
Ik vond het daarnaast heel goed om in mijn studententijd ook echt zelf allerlei zaken te doen, uit te proberen, te regelen en te ontdekken waar mijn grenzen lagen. Dat gaat toch echt minder goed als je nog zo half of heel aan je ouders blijft vastzitten.
Ik zou dus even je schouders eronder zetten en doorzetten. Er is niets om bang voor te zijn. Hulp vragen bij de angstaanvallen lijkt me wel een goed idee, maar onzinnige angsten ontwijken is dat niet.
Ik vond het daarnaast heel goed om in mijn studententijd ook echt zelf allerlei zaken te doen, uit te proberen, te regelen en te ontdekken waar mijn grenzen lagen. Dat gaat toch echt minder goed als je nog zo half of heel aan je ouders blijft vastzitten.
Ik zou dus even je schouders eronder zetten en doorzetten. Er is niets om bang voor te zijn. Hulp vragen bij de angstaanvallen lijkt me wel een goed idee, maar onzinnige angsten ontwijken is dat niet.
donderdag 10 mei 2018 om 21:20
Oeh herkenbaar hoor
Ik woonde tijdens mn eerste jaar in driebergen en had ook veel heimwee
Ging bij mij ook om 2 a 3 nachten per week want woe liep ik stage in mn oude plaats....
Ik heb er voor gekozen na het eerste jaar een andere richting te doen en die kon ook in mn woonplaats bij mn moeder...
Heb toen nog jaäaären thuis gewoond
En nu ben ik nog steeds niet los van mn moeder. Ben er veel want we wonen in dezelfde rij
Ik zoe nu doen wat je voelt
Dat kan over een jaar weer wat anders zijn...nou dan doe je dat als het financieel kan
Ik woonde tijdens mn eerste jaar in driebergen en had ook veel heimwee
Ging bij mij ook om 2 a 3 nachten per week want woe liep ik stage in mn oude plaats....
Ik heb er voor gekozen na het eerste jaar een andere richting te doen en die kon ook in mn woonplaats bij mn moeder...
Heb toen nog jaäaären thuis gewoond
En nu ben ik nog steeds niet los van mn moeder. Ben er veel want we wonen in dezelfde rij
Ik zoe nu doen wat je voelt
Dat kan over een jaar weer wat anders zijn...nou dan doe je dat als het financieel kan
donderdag 10 mei 2018 om 22:45
Ik vrees dat voor jou de stap om opnieuw uit huis te gaan (bv voor werk of samenwonen) heel groot zal worden als je teruggaat.
Daarbij lees ik dat je het niet echt een kans hebt gegeven, dat op kamers wonen. Door ieder weekeind naar huis te gaan, ontneem je jezelf die kans.
Ik zou zelf het volgende doen (en dat is dus ook mijn advies aan jou): spreek met jezelf af dat je het studentenleven nog 5 maanden een kans geeft. Dat wil zeggen tot half oktober. Je zoekt een baantje in Utrecht, gaat daar sporten en plaatst een oproepje op Facebook voor een spelletjesavond/filmavond/hardloopclubje/whatever. Ga in die periode ook minder naar je ouders. Eerste maand twee keer, dan nog maar 1 x per maand. Op die manier moet je ook huiselijke dingen in je kamer/studentenhuis gaan doen: koken, wassen, een weekeind doorbrengen, hobby's uitoefenen...
Daarbij lees ik dat je het niet echt een kans hebt gegeven, dat op kamers wonen. Door ieder weekeind naar huis te gaan, ontneem je jezelf die kans.
Ik zou zelf het volgende doen (en dat is dus ook mijn advies aan jou): spreek met jezelf af dat je het studentenleven nog 5 maanden een kans geeft. Dat wil zeggen tot half oktober. Je zoekt een baantje in Utrecht, gaat daar sporten en plaatst een oproepje op Facebook voor een spelletjesavond/filmavond/hardloopclubje/whatever. Ga in die periode ook minder naar je ouders. Eerste maand twee keer, dan nog maar 1 x per maand. Op die manier moet je ook huiselijke dingen in je kamer/studentenhuis gaan doen: koken, wassen, een weekeind doorbrengen, hobby's uitoefenen...
