Psyche
alle pijlers
Op vakantie met een angststoornis
maandag 17 april 2017 om 17:18
Hoi allemaal.
Ik heb nu 5 maanden een relatie met mijn vriend. In september zijn zijn ouders zoveel jaar getrouwd en willen ze naar Spanje met alle kinderen en aanhang. Het probleem is echter dat ik last heb van een angststoornis.
Ik heb pleinvrees en paniekaanvallen gehad en ik heb het nu wat in kunnen dimmen, maar met mensen op vakantie die ik eigenlijk niet ken vind ik ontzettend spannend en triggert mijn paniek gelijk weer. Ik heb hier alleen maar last van als ik uit eten ga met mensen of met mensen op vakantie ga. Die twee dingen zijn mijn grootste angsten.
Nu ga ik beetje bij beetje uit eten met vrienden en familie, maar toen ik laatst met mijn schoonouders uit eten was had ik een ontzettende paniekaanval. Niemand die het merkt, want het zit allemaal binnenin.
Wat zouden jullie doen?
Ik heb nu 5 maanden een relatie met mijn vriend. In september zijn zijn ouders zoveel jaar getrouwd en willen ze naar Spanje met alle kinderen en aanhang. Het probleem is echter dat ik last heb van een angststoornis.
Ik heb pleinvrees en paniekaanvallen gehad en ik heb het nu wat in kunnen dimmen, maar met mensen op vakantie die ik eigenlijk niet ken vind ik ontzettend spannend en triggert mijn paniek gelijk weer. Ik heb hier alleen maar last van als ik uit eten ga met mensen of met mensen op vakantie ga. Die twee dingen zijn mijn grootste angsten.
Nu ga ik beetje bij beetje uit eten met vrienden en familie, maar toen ik laatst met mijn schoonouders uit eten was had ik een ontzettende paniekaanval. Niemand die het merkt, want het zit allemaal binnenin.
Wat zouden jullie doen?
maandag 17 april 2017 om 17:56
quote:royy schreef op 17 april 2017 @ 17:55:
[...]
Als je vriend geen begrip kan opbrengen dan hoef je van je schoonouders helemaal niets te verwachten. Ik zou niet meegaan als ik jou was.Vriend brengt nu iets meer begrip op. Heb net melodramatisch een spraakmemo ingesproken waarin ik m'n tranen niet kon bedwingen en dat deed het knopje omgaan bij hem. Nu nog het begrip bij de schoonouders.. al ben ik bang dat dat 'm niet gaat worden.
[...]
Als je vriend geen begrip kan opbrengen dan hoef je van je schoonouders helemaal niets te verwachten. Ik zou niet meegaan als ik jou was.Vriend brengt nu iets meer begrip op. Heb net melodramatisch een spraakmemo ingesproken waarin ik m'n tranen niet kon bedwingen en dat deed het knopje omgaan bij hem. Nu nog het begrip bij de schoonouders.. al ben ik bang dat dat 'm niet gaat worden.
maandag 17 april 2017 om 18:00
maandag 17 april 2017 om 18:11
[quote]frisiandutchie schreef op 17 april 2017 @ 17:26:
[...]
Ik ben bang dat ik moet overgeven en word misselijk, ik ga zweten en ik raak vanbinnen helemaal in paniek.
Ik heb precies hetzelfde en ken verder niemand die het ook heeft. Het begon in mijn jeugd nadat ik een keer op vakantie ineens moest kokhalzen. Daarna gebeurde het ook op andere plekken. Ik durfde alleen maar minihapjes meer te nemen met anderen erbij. Wat sommigen vies vonden. Sindsdien ben ik altijd bang dat anderen op me letten en vermijd ik etentjes zoveel mogelijk. Bij familie heb ik er geen last van en tegenwoordig gaat het met een goede vriendin op neutraal terrein ook goed. Maar bij een vriendin thuis eten heb ik nog niet gedurfd. Zeker als ze erg netjes is. Dan voel ik de druk dat iemand haar best voor me gaat doen en dat ik dan wel iets moet eten. Dan beledig ik liever een onbekende kok. Die krijgt er geld voor.
[...]
Ik ben bang dat ik moet overgeven en word misselijk, ik ga zweten en ik raak vanbinnen helemaal in paniek.
Ik heb precies hetzelfde en ken verder niemand die het ook heeft. Het begon in mijn jeugd nadat ik een keer op vakantie ineens moest kokhalzen. Daarna gebeurde het ook op andere plekken. Ik durfde alleen maar minihapjes meer te nemen met anderen erbij. Wat sommigen vies vonden. Sindsdien ben ik altijd bang dat anderen op me letten en vermijd ik etentjes zoveel mogelijk. Bij familie heb ik er geen last van en tegenwoordig gaat het met een goede vriendin op neutraal terrein ook goed. Maar bij een vriendin thuis eten heb ik nog niet gedurfd. Zeker als ze erg netjes is. Dan voel ik de druk dat iemand haar best voor me gaat doen en dat ik dan wel iets moet eten. Dan beledig ik liever een onbekende kok. Die krijgt er geld voor.
maandag 17 april 2017 om 18:11
maandag 17 april 2017 om 18:23
Ik vind het ook erg snel zo naar 5 maanden een relatie om dan met een hele familie naar het buitenland te gaan en zeker met je angststoornis. Ik zou ook zeker niet meegaan. Ik zou het risico te groot vinden. Je vriend kan er al weinig begrip voor hebben en stel dat je daar in het buitenland een enorme angstaanval krijgt, dan is het nog maar de vraag of die hele familie nog begripvol gaat reageren.
Ik zou het risico niet nemen. Ik wens je wel veel sterkte.
Ik zou het risico niet nemen. Ik wens je wel veel sterkte.
maandag 17 april 2017 om 18:25
quote:frisiandutchie schreef op 17 april 2017 @ 17:32:
[...]
Ik heb het mijn vriend laten weten maar die kan geen begrip opbrengen. Het spijt hem, hij zit nu tussen twee vuren. Meer input krijg ik niet van hem. Ik vind de stap ook te groot om zijn ouders te benaderen met dit verhaal, maar kan van hem die steun niet verwachten.Je denkt fout......je mag die steun wel van hem verwachten, hij is je vriend. Je kan die steun van hem niet afdwingen. Wist hij het nog helemaal niet? Want als hij het niet wist moet hij er misschien aan wennen. Anders is hij jullie relatie niet waard.
[...]
Ik heb het mijn vriend laten weten maar die kan geen begrip opbrengen. Het spijt hem, hij zit nu tussen twee vuren. Meer input krijg ik niet van hem. Ik vind de stap ook te groot om zijn ouders te benaderen met dit verhaal, maar kan van hem die steun niet verwachten.Je denkt fout......je mag die steun wel van hem verwachten, hij is je vriend. Je kan die steun van hem niet afdwingen. Wist hij het nog helemaal niet? Want als hij het niet wist moet hij er misschien aan wennen. Anders is hij jullie relatie niet waard.
maandag 17 april 2017 om 18:25
quote:frisiandutchie schreef op 17 april 2017 @ 17:56:
[...]
Vriend brengt nu iets meer begrip op. Heb net melodramatisch een spraakmemo ingesproken waarin ik m'n tranen niet kon bedwingen en dat deed het knopje omgaan bij hem. Nu nog het begrip bij de schoonouders.. al ben ik bang dat dat 'm niet gaat worden.
Ik denk dat je meer begrip kweekt door zo nuchter mogelijk te blijven. Zeg gewoon dat je het nog wat te vroeg vindt omdat je ze nauwelijks kent. Ik zou ervoor oppassen mezelf meteen als 'probleemgeval' neer te zetten want van zo'n etiketje kom je nooit meer af bij je schoonouders.
Hoe is je relatie verder?
[...]
Vriend brengt nu iets meer begrip op. Heb net melodramatisch een spraakmemo ingesproken waarin ik m'n tranen niet kon bedwingen en dat deed het knopje omgaan bij hem. Nu nog het begrip bij de schoonouders.. al ben ik bang dat dat 'm niet gaat worden.
Ik denk dat je meer begrip kweekt door zo nuchter mogelijk te blijven. Zeg gewoon dat je het nog wat te vroeg vindt omdat je ze nauwelijks kent. Ik zou ervoor oppassen mezelf meteen als 'probleemgeval' neer te zetten want van zo'n etiketje kom je nooit meer af bij je schoonouders.
Hoe is je relatie verder?
maandag 17 april 2017 om 18:28
quote:royy schreef op 17 april 2017 @ 18:25:
[...]
Ik denk dat je meer begrip kweekt door zo nuchter mogelijk te blijven. Zeg gewoon dat je het nog wat te vroeg vindt omdat je ze nauwelijks kent. Ik zou ervoor oppassen mezelf meteen als 'probleemgeval' neer te zetten want van zo'n etiketje kom je nooit meer af bij je schoonouders.
Hoe is je relatie verder?
Komt goed!
Deze relatie is de beste die ik ooit heb gehad. Ik kan 100% mezelf zijn en voel mij erg vertrouwd bij hem.
[...]
Ik denk dat je meer begrip kweekt door zo nuchter mogelijk te blijven. Zeg gewoon dat je het nog wat te vroeg vindt omdat je ze nauwelijks kent. Ik zou ervoor oppassen mezelf meteen als 'probleemgeval' neer te zetten want van zo'n etiketje kom je nooit meer af bij je schoonouders.
Hoe is je relatie verder?
Komt goed!
Deze relatie is de beste die ik ooit heb gehad. Ik kan 100% mezelf zijn en voel mij erg vertrouwd bij hem.
maandag 17 april 2017 om 18:30
Ik zou 5 maanden ook veel te snel vinden voor een vakantie met schoonouders. Bouw het gewoon rustig op. Doe niets overhaast omdat je bang bent dat zij anders raar opkijken. Dan kijken ze maar raar op. En je ben ze ook niet verplicht trouwens om de echte reden te vertellen dat je niet mee gaat. Dat is hun zaak niet. Pas als je ze wat beter kent, kun je het eens uitleggen. En dat je vriend zo bot reageert, vind ik maar stom. Dan vraag ik me af of hij wel zo goed bij je past.
Ik heb zelf ook paniekaanvallen gehad en kreeg daar uiteindelijk een overgeeffobie door. De paniekaanvallen zijn verdwenen, maar ik kreeg andersom wel weer paniek als ik op een plek was waar ik niet weg kon en misschien ineens zou moeten overgeven (collegezaal, bioscoop, OV, druk cafe of inderdaad de sociale druk van een feestje waar je niet zomaar weg kan). Vreselijk! Maar ik heb therapie gevolgd en er is een last van mijn schouders. Volg je al therapie? Ik heb emdr therapie gevolg, kan ik je echt aanraden.
Sterkte en voel je niet rot! Het is helemaal niet egoistisch of asociaal om voor jezelf te kiezen.
Ik heb zelf ook paniekaanvallen gehad en kreeg daar uiteindelijk een overgeeffobie door. De paniekaanvallen zijn verdwenen, maar ik kreeg andersom wel weer paniek als ik op een plek was waar ik niet weg kon en misschien ineens zou moeten overgeven (collegezaal, bioscoop, OV, druk cafe of inderdaad de sociale druk van een feestje waar je niet zomaar weg kan). Vreselijk! Maar ik heb therapie gevolgd en er is een last van mijn schouders. Volg je al therapie? Ik heb emdr therapie gevolg, kan ik je echt aanraden.
Sterkte en voel je niet rot! Het is helemaal niet egoistisch of asociaal om voor jezelf te kiezen.
maandag 17 april 2017 om 18:39
quote:mikje123 schreef op 17 april 2017 @ 18:33:
Mag ik vragen hoe je bij emdr therapie terecht ben gekomen? Ik volg nu therapie voor mijn overgeeffobie maar het zijn alleen maar praatsessies. Zou graag emdr proberen maar gaat dat via een psycholoog?via een doorverwijzing van mijn huisarts. Ik kwam bij een psycholoog die gespecialiseerd was in de behandeling van oa fobien en trauma's met emdr. Ik vind het nog steeds een vreemd iets dat emdr, en misschien is het ook wel gewoon een placebo effect, maar het heeft me hoe dan ook geholpen, dus ik ben er tevreden over. Ik vind kots nog steeds 1 van de vieste dingen die er zijn, het zal altijd een zwakke plek blijven, maar ik functioneer wel weer gewoon normaal. Ik drink weer biertjes, ik stap weer in de bus, ik kan films in de bios weer volgen. Ja, ik zou emdr zeker proberen.
Mag ik vragen hoe je bij emdr therapie terecht ben gekomen? Ik volg nu therapie voor mijn overgeeffobie maar het zijn alleen maar praatsessies. Zou graag emdr proberen maar gaat dat via een psycholoog?via een doorverwijzing van mijn huisarts. Ik kwam bij een psycholoog die gespecialiseerd was in de behandeling van oa fobien en trauma's met emdr. Ik vind het nog steeds een vreemd iets dat emdr, en misschien is het ook wel gewoon een placebo effect, maar het heeft me hoe dan ook geholpen, dus ik ben er tevreden over. Ik vind kots nog steeds 1 van de vieste dingen die er zijn, het zal altijd een zwakke plek blijven, maar ik functioneer wel weer gewoon normaal. Ik drink weer biertjes, ik stap weer in de bus, ik kan films in de bios weer volgen. Ja, ik zou emdr zeker proberen.
maandag 17 april 2017 om 18:57
quote:Kashri schreef op 17 april 2017 @ 18:35:
Zelfs zonder angststoornis zou ik geen zin hebben om op trip te gaan met mijn schoonouders als ik ze nog maar een keer gezien heb.
En waar heeft je vriend weinig begrip voor? Dat je nu niet mee wilt of je angsten in het algemeen?Nou, het zullen vast niet van die hele moeilijke mensen zijn als ze een kersverse, zo goed als onbekende schoondochter mee vragen, lijkt mij. Want daar zitten ook lang niet alle ouders op te wachten. Zelfs niet als het wel hele bekende zijn.
Zelfs zonder angststoornis zou ik geen zin hebben om op trip te gaan met mijn schoonouders als ik ze nog maar een keer gezien heb.
En waar heeft je vriend weinig begrip voor? Dat je nu niet mee wilt of je angsten in het algemeen?Nou, het zullen vast niet van die hele moeilijke mensen zijn als ze een kersverse, zo goed als onbekende schoondochter mee vragen, lijkt mij. Want daar zitten ook lang niet alle ouders op te wachten. Zelfs niet als het wel hele bekende zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 april 2017 om 18:59
quote:blijfgewoonbianca schreef op 17 april 2017 @ 18:57:
[...]
Nou, het zullen vast niet van die hele moeilijke mensen zijn als ze een kersverse, zo goed als onbekende schoondochter mee vragen, lijkt mij. Want daar zitten ook lang niet alle ouders op te wachten. Zelfs niet als het wel hele bekende zijn.Oh het zullen vast schatten van mensen zijn. Maar in het algemeen lijkt mij een vakantie met mensen die ik amper ken niet fijn. Nu is dat natuurlijk vrij makkelijk op te lossen door vaker met ze af te spreken (ik ga er vanuit dat de vakantie niet volgende week is) maar anders zou ik ook overslaan.
[...]
Nou, het zullen vast niet van die hele moeilijke mensen zijn als ze een kersverse, zo goed als onbekende schoondochter mee vragen, lijkt mij. Want daar zitten ook lang niet alle ouders op te wachten. Zelfs niet als het wel hele bekende zijn.Oh het zullen vast schatten van mensen zijn. Maar in het algemeen lijkt mij een vakantie met mensen die ik amper ken niet fijn. Nu is dat natuurlijk vrij makkelijk op te lossen door vaker met ze af te spreken (ik ga er vanuit dat de vakantie niet volgende week is) maar anders zou ik ook overslaan.
maandag 17 april 2017 om 19:00
in je openingspost schrijf je 'niemand die het merkt, het zit allemaal binnenin.' en dat is precies je probleem, het binnenin houden. je durft jouw angst niet te laten zien, die heb je weggestopt. je schaamt je kapot bij de gedachte dat anderen het kunnen zien.
maar angst is een emotie die ook bij je hoort, die je mag laten zien aan je omgeving. dat moet zelfs want als je hem gaat ontkennen ga jij heel raar doen.
het verbergen van je angst veroorzaakt je paniekstoornis.
je wil jezelf maar voor een deel laten zien, alleen je leuke kant. (denk je)
je angst is als het zout in een koekje, pas als het er niet in zit, merk je hoe onvolledig en slap het smaakt.
pas als jij er helemaal bent, kan het contact met anderen echt tellen.
dus durf er helemaal te zijn, vlucht niet naar het toilet, wees niet bang om te trillen, te stotteren, te blozen.
het moment dat je besluit het helemaal los te laten, er niet meer tegen te vechten, het aan iedereen te laten zien, is het moment dat je zal merken dat het zo goed als weg is. maar je moet het blijven herhalen in jezelf.
het klinkt erg simpel, en dat is het ook.
want wat ontzettend zonde om zoiets leuks te laten schieten.
en al die andere leuke dingen die op je pad gaan komen in je leven.
maar angst is een emotie die ook bij je hoort, die je mag laten zien aan je omgeving. dat moet zelfs want als je hem gaat ontkennen ga jij heel raar doen.
het verbergen van je angst veroorzaakt je paniekstoornis.
je wil jezelf maar voor een deel laten zien, alleen je leuke kant. (denk je)
je angst is als het zout in een koekje, pas als het er niet in zit, merk je hoe onvolledig en slap het smaakt.
pas als jij er helemaal bent, kan het contact met anderen echt tellen.
dus durf er helemaal te zijn, vlucht niet naar het toilet, wees niet bang om te trillen, te stotteren, te blozen.
het moment dat je besluit het helemaal los te laten, er niet meer tegen te vechten, het aan iedereen te laten zien, is het moment dat je zal merken dat het zo goed als weg is. maar je moet het blijven herhalen in jezelf.
het klinkt erg simpel, en dat is het ook.
want wat ontzettend zonde om zoiets leuks te laten schieten.
en al die andere leuke dingen die op je pad gaan komen in je leven.
maandag 17 april 2017 om 19:37
TO, als ik jou was zou ik echt thuis blijven. Ik heb zelf ook paniekaanvallen, die worden veroorzaakt door misselijkheid en een angst voor braken. Bij mij helpt het als mensen het weten en ik begrip van ze krijg. Dan weet ik dat ze me zullen steunen op het moment dat het zover is. Dat geeft ook al een stuk meer rust. Als jij al geen begrip krijgt van je vriend dan ga je je waarschijnlijk al slecht voelen omdat je bang bent dat het gaat gebeuren. Je weet namelijk dat je het dan alleen zult moeten oplossen en geen kant uit kunt. De kans dat hij je als hij het gezellig heeft gaat steunen acht ik klein als hij er nu al geen begrip voor kan opbrengen. En zie jij jezelf dan alleen redden?quote:oldschoolchic schreef op 17 april 2017 @ 18:39:
[...]
via een doorverwijzing van mijn huisarts. Ik kwam bij een psycholoog die gespecialiseerd was in de behandeling van oa fobien en trauma's met emdr. Ik vind het nog steeds een vreemd iets dat emdr, en misschien is het ook wel gewoon een placebo effect, maar het heeft me hoe dan ook geholpen, dus ik ben er tevreden over. Ik vind kots nog steeds 1 van de vieste dingen die er zijn, het zal altijd een zwakke plek blijven, maar ik functioneer wel weer gewoon normaal. Ik drink weer biertjes, ik stap weer in de bus, ik kan films in de bios weer volgen. Ja, ik zou emdr zeker proberen.EMDR werkt niet zomaar bij een angst voor braken. Dan moet je er ook specifieke negatieve herinneringen aan hebben. EMDR is bij mij ook geprobeerd voor braken, maar ik vind het gevoel zelf gewoon enorm eng. Daar helpt geen EMDR-sessie tegen, want het is geen nare herinnering. In het geval van vermijding is exposure dan normaliter een veel betere optie. Enige nadeel bij exposure in combinatie met een angst voor braken is dat iemand bewust laten braken ethisch niet verantwoord is, dus je komt nooit bij het "hoogtepunt".
[...]
via een doorverwijzing van mijn huisarts. Ik kwam bij een psycholoog die gespecialiseerd was in de behandeling van oa fobien en trauma's met emdr. Ik vind het nog steeds een vreemd iets dat emdr, en misschien is het ook wel gewoon een placebo effect, maar het heeft me hoe dan ook geholpen, dus ik ben er tevreden over. Ik vind kots nog steeds 1 van de vieste dingen die er zijn, het zal altijd een zwakke plek blijven, maar ik functioneer wel weer gewoon normaal. Ik drink weer biertjes, ik stap weer in de bus, ik kan films in de bios weer volgen. Ja, ik zou emdr zeker proberen.EMDR werkt niet zomaar bij een angst voor braken. Dan moet je er ook specifieke negatieve herinneringen aan hebben. EMDR is bij mij ook geprobeerd voor braken, maar ik vind het gevoel zelf gewoon enorm eng. Daar helpt geen EMDR-sessie tegen, want het is geen nare herinnering. In het geval van vermijding is exposure dan normaliter een veel betere optie. Enige nadeel bij exposure in combinatie met een angst voor braken is dat iemand bewust laten braken ethisch niet verantwoord is, dus je komt nooit bij het "hoogtepunt".
maandag 17 april 2017 om 19:49
exposure icm het in de hand houden van je angst is een nachtmerrie. je faalt er steeds weer in want het is een confrontatie met je onkunde, waardoor het alleen maar erger wordt omdat je weer bewijs hebt dat je het niet kan. je gaat steeds meer wankelen, tot het moment dat je je liever maar helemaal terugtrekt.
