Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 27 januari 2009 om 21:58
quote:Loving_Life schreef op 27 januari 2009 @ 17:10:
Goedemiddag!
Wat is er een hoop geschreven, ik ga someteen alles even bijlezen.
Ik voel steeds iets meer, dat ondanks hoe ik behandeld ben, ik altijd een stuk kracht en zelfbewustzijn heb behouden. En altijd heb geprobeerd zo goed mogelijk om te gaan met dingen die er gebeuren en situaties waarin ik zat en ondertussen plannen voor de toekomt heb gemaakt. Het is tijd om me ook daar op te gaan richten. Ik wil niet mee afhankelijk zijn en mijn eigen keuzes maken.
Heel herkenbaar wat je schrijft over je eigen kracht en zelfbewustzijn. Ik geloof zelfs dat die kracht en zelfbewustzijn nu typen wat er getypt wordt. Ik probeer ook wel eens aan anderen uit te leggen dat verwerking van een naar een verleden niet betekenen dat ik zwak ben maar dat ik iets toelaat wat moet gebeuren. Door de kracht en zelfbewustzijn durf ik dat ook. Blijf je inderdaad richten op dat deel dat niet onaangetast is en blijft. Sterker nog, die kracht heeft jou al die tijd gedragen. Van toen tot en met nu. Als je je daarop richt dan zul je ook hier weer doorheen komen, net als daarvoor.
Ik wil mijn eigenwaarde niet meer laten afhangen van anderen, maar van binnenuit opbouwen. En ik wil niet alleen maar mijzelf gaan accepteren, maar enthousiast worden over wie ik ben. En vanuit dat enthousiasme op deze wereld met andere mensen samen leven.Eigenwaarde zegt het al: het is je EIGEN WAARDE. Daar kan in principe niemand aan komen. Ik las in een boek: "Eigenwaarde is niet de waarde van een ander. Anders heette het wel anderenwaarde" Ik moest daar toen zo om lachen en meteen snapte ik voor het eerste wat eigenwaarde inhoudt: de waarde die ik mezelf toeken. Eigenwaarde kan ik tot uitdrukking brengen door inderdaad mijn eigen keuzes te maken, onafhankelijk van anderen. Door niet met mensen om te gaan die me naar beneden halen want dat staat mijn eigenwaarde niet toe. Door voor mezelf te durven kiezen ook als dat inhoudt dat ik anderen daarmee teleurstel. Eigenwaarde is niet zo ongrijpbaar als we soms denken.
Goedemiddag!
Wat is er een hoop geschreven, ik ga someteen alles even bijlezen.
Ik voel steeds iets meer, dat ondanks hoe ik behandeld ben, ik altijd een stuk kracht en zelfbewustzijn heb behouden. En altijd heb geprobeerd zo goed mogelijk om te gaan met dingen die er gebeuren en situaties waarin ik zat en ondertussen plannen voor de toekomt heb gemaakt. Het is tijd om me ook daar op te gaan richten. Ik wil niet mee afhankelijk zijn en mijn eigen keuzes maken.
Heel herkenbaar wat je schrijft over je eigen kracht en zelfbewustzijn. Ik geloof zelfs dat die kracht en zelfbewustzijn nu typen wat er getypt wordt. Ik probeer ook wel eens aan anderen uit te leggen dat verwerking van een naar een verleden niet betekenen dat ik zwak ben maar dat ik iets toelaat wat moet gebeuren. Door de kracht en zelfbewustzijn durf ik dat ook. Blijf je inderdaad richten op dat deel dat niet onaangetast is en blijft. Sterker nog, die kracht heeft jou al die tijd gedragen. Van toen tot en met nu. Als je je daarop richt dan zul je ook hier weer doorheen komen, net als daarvoor.
Ik wil mijn eigenwaarde niet meer laten afhangen van anderen, maar van binnenuit opbouwen. En ik wil niet alleen maar mijzelf gaan accepteren, maar enthousiast worden over wie ik ben. En vanuit dat enthousiasme op deze wereld met andere mensen samen leven.Eigenwaarde zegt het al: het is je EIGEN WAARDE. Daar kan in principe niemand aan komen. Ik las in een boek: "Eigenwaarde is niet de waarde van een ander. Anders heette het wel anderenwaarde" Ik moest daar toen zo om lachen en meteen snapte ik voor het eerste wat eigenwaarde inhoudt: de waarde die ik mezelf toeken. Eigenwaarde kan ik tot uitdrukking brengen door inderdaad mijn eigen keuzes te maken, onafhankelijk van anderen. Door niet met mensen om te gaan die me naar beneden halen want dat staat mijn eigenwaarde niet toe. Door voor mezelf te durven kiezen ook als dat inhoudt dat ik anderen daarmee teleurstel. Eigenwaarde is niet zo ongrijpbaar als we soms denken.
woensdag 28 januari 2009 om 15:51
woensdag 28 januari 2009 om 17:04
woensdag 28 januari 2009 om 18:55
quote:pink11 schreef op 28 januari 2009 @ 16:15:
[...]
Herkenbaarherkenbaar. Ik heb er kort geleden een topic over geopend, hij staat nu ongeveer onderaan deze pagina. Het heet "gevoelens (niet) uiten".
Ik ben snel bang anderen lastig te vallen met mijn "spontane ik". Daarom doe ik voor de zekerheid af en toe maar gereserveerd.
.
Maar leuk om mee te schrijven (als dat echt mag! haha) en elkaar een beetje leren kennen hier!
Van mij mag het echt. Ga het topic van je even opzoeken vanavond of morgen en dan lezen.
[...]
Herkenbaarherkenbaar. Ik heb er kort geleden een topic over geopend, hij staat nu ongeveer onderaan deze pagina. Het heet "gevoelens (niet) uiten".
Ik ben snel bang anderen lastig te vallen met mijn "spontane ik". Daarom doe ik voor de zekerheid af en toe maar gereserveerd.
.
Maar leuk om mee te schrijven (als dat echt mag! haha) en elkaar een beetje leren kennen hier!
Van mij mag het echt. Ga het topic van je even opzoeken vanavond of morgen en dan lezen.
woensdag 28 januari 2009 om 18:58
Lieve Loving Life.
Je bent niet alleen. Je bent NIET alleen!
Ik weet het...ik snap je zo goed.. Het gevoel hebben dat er iets mis met je is.. Ik heb dat ook.. ik probeer er steeds achter te komen wat het dan precies is! Kom er niet goed uit.. Maar er is ECHT iets mis met mij.. Wat mensen ook zeggen, ik kan het gewoon niet geloven.
En dan hebben jullie hier op dit topic nog allemaal de gave, het talent om je gevoel zo goed te verwoorden! Zo goed, zo duidelijk en herkenbaar! Ben er gewoon stil van. Ik vind het zo moeilijk om dingen neer te zetten... Om uit te leggen wat ik dan precies bedoel. Het komt er bij mij altijd zo stuntelend uit. Ik kan mezelf gewoon niet goed verwoorden. En dat is zo'n groot gemis...
Je bent niet alleen. Je bent NIET alleen!
Ik weet het...ik snap je zo goed.. Het gevoel hebben dat er iets mis met je is.. Ik heb dat ook.. ik probeer er steeds achter te komen wat het dan precies is! Kom er niet goed uit.. Maar er is ECHT iets mis met mij.. Wat mensen ook zeggen, ik kan het gewoon niet geloven.
En dan hebben jullie hier op dit topic nog allemaal de gave, het talent om je gevoel zo goed te verwoorden! Zo goed, zo duidelijk en herkenbaar! Ben er gewoon stil van. Ik vind het zo moeilijk om dingen neer te zetten... Om uit te leggen wat ik dan precies bedoel. Het komt er bij mij altijd zo stuntelend uit. Ik kan mezelf gewoon niet goed verwoorden. En dat is zo'n groot gemis...
woensdag 28 januari 2009 om 20:56
quote:Sterretjee schreef op 28 januari 2009 @ 18:58:
Lieve Loving Life.
En dan hebben jullie hier op dit topic nog allemaal de gave, het talent om je gevoel zo goed te verwoorden! Zo goed, zo duidelijk en herkenbaar! Ben er gewoon stil van. Ik vind het zo moeilijk om dingen neer te zetten... Om uit te leggen wat ik dan precies bedoel. Het komt er bij mij altijd zo stuntelend uit. Ik kan mezelf gewoon niet goed verwoorden. En dat is zo'n groot gemis...Sterretjee, ik zit hier weer ja-knikkend. Dat is wat mij hier ook opvalt: het talent om gevoel te verwoorden. Ik vind dat ook moeilijk en heb laatst ook al geschreven dat ik hier meer haal dan breng. De eerlijkheid en het respect hier voor elkaar vind ik hartverwarmend.
Lieve Loving Life.
En dan hebben jullie hier op dit topic nog allemaal de gave, het talent om je gevoel zo goed te verwoorden! Zo goed, zo duidelijk en herkenbaar! Ben er gewoon stil van. Ik vind het zo moeilijk om dingen neer te zetten... Om uit te leggen wat ik dan precies bedoel. Het komt er bij mij altijd zo stuntelend uit. Ik kan mezelf gewoon niet goed verwoorden. En dat is zo'n groot gemis...Sterretjee, ik zit hier weer ja-knikkend. Dat is wat mij hier ook opvalt: het talent om gevoel te verwoorden. Ik vind dat ook moeilijk en heb laatst ook al geschreven dat ik hier meer haal dan breng. De eerlijkheid en het respect hier voor elkaar vind ik hartverwarmend.
woensdag 28 januari 2009 om 21:32
@Pink11 en Sterretje, niemand breekt hier in. Het topic is voor iedereen die het verleden van zich af wil werpen en stralend in het hier en nu wil staan.
@Lynn lieverd, als je hier dingen haalt die jou verder helpen dan ben ik (en wij allemaal denk ik) daar alleen maar blij mee. Ik zeg altijd: ik wil dat mijn ellende niet voor niets is geweest en hoe cru het ook klinkt, met elkaars ervaringen kunnen we elkaar verder omhoog helpen. Het is niet allemaal voor niets geweest.
@Lieve EV, wat zul jij je even in de war voelen. Ja er bestaan echt mensen die hun tijd aan jou willen besteden. Waarom niet? Je bent op weg te worden wie je bent en daar word je bij geholpen. Heerlijk toch? Hulp kan van iedereen komen en meestal van diegenen van wie je het minst verwacht. Omdat ik las dat je van het spirituele bent: meestal van mensen van wie je het minst verwacht zodat je des te meer het wonder mag ervaren dat er ook dingen voor JOU worden gedaan zonder dat je daar een hand in hebt. Ik zie het als troost als mij iets positiefs overkomt wat ik zelf nooit had kunnen bedenken.
@Loving_Life dear, ik zou als ik jou was niet meer over jezelf spreken als 'verbeterproject'. Je bent al perfect. Alleen werk je naar het besef toe. Ik als iets wat jou misschien kan helpen:"Hoe klim vanaf het punt van een 30 meter paal naar boven? Antwoord: Dat kan niet" Soms willen we iets zijn wat we niet zijn Omdat we daarmee denken eindelijk te bereiken wat we willen bereiken: perfectie. Maar perfectie bestaat niet en als we dan toch in perfectie moeten spreken: jouw angsten zijn perfect, jouw lichaam is perfect, jouw gedachten zijn perfect, jouw groei is perfect, jouw realisaties zijn perfect, je gevoel is perfect, je handelen is perfect. En het mooie is, gelukkig verandert perfectie. Het gaat weer over in het andere perfecte. Probeer jezelf te zien als gewoon perfect zoals je bent. Echt, het scheelt je een hoop gevechten in en met jezelf.
Wat je droom betreft: het lijkt alsof je voorproefjes krijgt van hoe het voelt om gewoon happy te zijn. Gewoon gelukkig zonder reden. Je doet al je best, je schrijft veel op van wat er door je heen gaat, je bent bezig met een grote schoonmaak. Geef jezelf af en toe een break kado. En nee, dat ben je niet lui of niet goed genoeg maar dan ben je gewoon een mens.
@PInk11 nogmaals welkom en bedankt voor je openhartigheid. Je was me in een andere topic al opgevallen. Je schreef iets en ik dacht toen:"hey...die moet van heel ver komen dat ze dat advies geeft:" Ik weet niet meer welk topic dat was maar ben blij dat je hier meeschrijft. Heb ook veel aan je posts!
Oh ja, nog iets over pesten. Ik ben vroeger ook gepest en ik ken de schaamte die dat met zich meebrengt. Ik spreek er IRL niet makkelijk over omdat ik me daarvoor schaam. Te meer omdat mensen die mij vertellen dat ze gepest zijn, ik ergens meteen denk dat er inderdaad iets mis is iets met ze. Ja, zelfs dit opschrijven kost me moeite. Omdat ik dat denk, hou ik het voor me. Stel dat een ander dat ook denkt? Als ik het al denk met MIJN verleden, hoe zal een 'gezond' persoon daar dan op reageren? Gek genoeg kan ik overal over praten, mishandeling, misbruik etc. maar dat pesten.....het slaat diepe groeven en hoewel ik er voor mijn gevoel overheen ben snap ik heel goed dat je die schaamte nog een lange tijd blijft voelen. Voor mij is pesten door buitenstaanders een extra bevestiging van wat er thuis tegen me gezegd werd. Aan alle kanten werd ik bevestigd in het gevoel dat ik niet mag bestaan. Well world...ik besta, of je het nu leuk vindt of niet.
En hoe gek ook: gewoon af en toe tegen mezelf zeggen dat ik wel mag bestaan puur om het simpele feit dat ik besta, geeft me kracht. Als ik niet mocht bestaan dan was ik er toch niet? Ik mag bestaan en ik bepaal de kwaliteit van dat bestaan. Het besef hebben dat je mag kiezen hoe je je voelt, is echt de allergrootste rijkdom in een mensenleven. Laten we daar lekker naar streven en elkaar daarbij helpen.
*ik hoor nu in koor "Amen"*
@Lynn lieverd, als je hier dingen haalt die jou verder helpen dan ben ik (en wij allemaal denk ik) daar alleen maar blij mee. Ik zeg altijd: ik wil dat mijn ellende niet voor niets is geweest en hoe cru het ook klinkt, met elkaars ervaringen kunnen we elkaar verder omhoog helpen. Het is niet allemaal voor niets geweest.
@Lieve EV, wat zul jij je even in de war voelen. Ja er bestaan echt mensen die hun tijd aan jou willen besteden. Waarom niet? Je bent op weg te worden wie je bent en daar word je bij geholpen. Heerlijk toch? Hulp kan van iedereen komen en meestal van diegenen van wie je het minst verwacht. Omdat ik las dat je van het spirituele bent: meestal van mensen van wie je het minst verwacht zodat je des te meer het wonder mag ervaren dat er ook dingen voor JOU worden gedaan zonder dat je daar een hand in hebt. Ik zie het als troost als mij iets positiefs overkomt wat ik zelf nooit had kunnen bedenken.
@Loving_Life dear, ik zou als ik jou was niet meer over jezelf spreken als 'verbeterproject'. Je bent al perfect. Alleen werk je naar het besef toe. Ik als iets wat jou misschien kan helpen:"Hoe klim vanaf het punt van een 30 meter paal naar boven? Antwoord: Dat kan niet" Soms willen we iets zijn wat we niet zijn Omdat we daarmee denken eindelijk te bereiken wat we willen bereiken: perfectie. Maar perfectie bestaat niet en als we dan toch in perfectie moeten spreken: jouw angsten zijn perfect, jouw lichaam is perfect, jouw gedachten zijn perfect, jouw groei is perfect, jouw realisaties zijn perfect, je gevoel is perfect, je handelen is perfect. En het mooie is, gelukkig verandert perfectie. Het gaat weer over in het andere perfecte. Probeer jezelf te zien als gewoon perfect zoals je bent. Echt, het scheelt je een hoop gevechten in en met jezelf.
Wat je droom betreft: het lijkt alsof je voorproefjes krijgt van hoe het voelt om gewoon happy te zijn. Gewoon gelukkig zonder reden. Je doet al je best, je schrijft veel op van wat er door je heen gaat, je bent bezig met een grote schoonmaak. Geef jezelf af en toe een break kado. En nee, dat ben je niet lui of niet goed genoeg maar dan ben je gewoon een mens.
@PInk11 nogmaals welkom en bedankt voor je openhartigheid. Je was me in een andere topic al opgevallen. Je schreef iets en ik dacht toen:"hey...die moet van heel ver komen dat ze dat advies geeft:" Ik weet niet meer welk topic dat was maar ben blij dat je hier meeschrijft. Heb ook veel aan je posts!
Oh ja, nog iets over pesten. Ik ben vroeger ook gepest en ik ken de schaamte die dat met zich meebrengt. Ik spreek er IRL niet makkelijk over omdat ik me daarvoor schaam. Te meer omdat mensen die mij vertellen dat ze gepest zijn, ik ergens meteen denk dat er inderdaad iets mis is iets met ze. Ja, zelfs dit opschrijven kost me moeite. Omdat ik dat denk, hou ik het voor me. Stel dat een ander dat ook denkt? Als ik het al denk met MIJN verleden, hoe zal een 'gezond' persoon daar dan op reageren? Gek genoeg kan ik overal over praten, mishandeling, misbruik etc. maar dat pesten.....het slaat diepe groeven en hoewel ik er voor mijn gevoel overheen ben snap ik heel goed dat je die schaamte nog een lange tijd blijft voelen. Voor mij is pesten door buitenstaanders een extra bevestiging van wat er thuis tegen me gezegd werd. Aan alle kanten werd ik bevestigd in het gevoel dat ik niet mag bestaan. Well world...ik besta, of je het nu leuk vindt of niet.
En hoe gek ook: gewoon af en toe tegen mezelf zeggen dat ik wel mag bestaan puur om het simpele feit dat ik besta, geeft me kracht. Als ik niet mocht bestaan dan was ik er toch niet? Ik mag bestaan en ik bepaal de kwaliteit van dat bestaan. Het besef hebben dat je mag kiezen hoe je je voelt, is echt de allergrootste rijkdom in een mensenleven. Laten we daar lekker naar streven en elkaar daarbij helpen.
*ik hoor nu in koor "Amen"*
