Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 15 februari 2009 om 21:03
EV, ik denk dat we allemaal min of meer door hetzelfde gaan: het ontdekken van de grote mensenwereld. Een van de dingen die mij met beide benen op de grond zetten is deze gedachte: bijna niemand weet hoe het 'moet'. De een heeft alleen wat meer vertrouwen dan de ander maar ik vraag me echt af (de uitzonderingen daargelaten) of er veel mensen die weten hoe 't moet. Snap je wat ik bedoel? Een ander kan net zo goed op die manier naar jou kijken, zo van:"Goh hoe doet ze dat toch? Een man, een baan, een huis, ze heeft het helemaal voor elkaar". Iemand zei ooit:"Mensen zijn met zichzelf bezig, niet met jou" Dat die gedachte haalde bij mij vaak de druk van de ketel. Het lijkt of iedereen mijn onzekerheden, het niet weten hoe te leven etc. ziet maar dat is meer omdat het in mijn hoofd zo'n grote issue is. Aan de buitenkant hoeft niet veel zichtbaar te zijn en dat geeft me toch een beetje een rustig gevoel.
Hoop dat alles goed gaat met iedereen.
Liefs,
Sensy
Hoop dat alles goed gaat met iedereen.
Liefs,
Sensy
woensdag 18 februari 2009 om 19:28
quote:Loving_Life schreef op 18 februari 2009 @ 16:31:
Hoi lieve vrouwen,
Even een kort berichtje van mij.
Ik heb vorige week mijn dieptepunt bereikt wat zelfs heeft geleid tot een opname in het ziekenhuis. Ik heb enorm veel geluk gehad, maar het gaat nu goed met me.
Lichamelijk, maar ook "geestelijk"/spiritueel lijkt er iets open te zijn gebroken.
Het is nog allemaal veel te broos en kwetsbaar om daar hier op het forum nu wat over te schrijven.
Ik begin igg mijn eigen kracht wat meer te voelen, maar ook de kwetsbaarheid van het leven.
Jullie zijn in mijn gedachten en ik kom gauw weer langs.
Liefs, Loving LifeEn jij bent in mijn gedachten.... (Waarom kunnen die poppetjes niet groter???)
Hoi lieve vrouwen,
Even een kort berichtje van mij.
Ik heb vorige week mijn dieptepunt bereikt wat zelfs heeft geleid tot een opname in het ziekenhuis. Ik heb enorm veel geluk gehad, maar het gaat nu goed met me.
Lichamelijk, maar ook "geestelijk"/spiritueel lijkt er iets open te zijn gebroken.
Het is nog allemaal veel te broos en kwetsbaar om daar hier op het forum nu wat over te schrijven.
Ik begin igg mijn eigen kracht wat meer te voelen, maar ook de kwetsbaarheid van het leven.
Jullie zijn in mijn gedachten en ik kom gauw weer langs.
Liefs, Loving LifeEn jij bent in mijn gedachten.... (Waarom kunnen die poppetjes niet groter???)
woensdag 18 februari 2009 om 22:24
Hey Sterretje,
Met mij gaat het goed. Vandaag 1e sessie coaching gehad....wow...was heftig. Ik ben er nog een beetje vol van. Het was....hoe moet ik het zeggen, bevrijdend. Weer een paar 'kliks' gemaakt. Veel gepraat, gehuild, diep in- en uitgeademd. Echt een fijne coach, ben gewoon blij dat zij me begrijpt en dat ik totaal mezelf kan zijn met alles wat ik voel en denk. Ik heb er moeite mee exact te beschrijven wat er gebeurde zonder in details te treden.
Het voelt in ieder geval aan alsof ik met kadootjes uit de sessie ben gekomen en de kadootjes nog niet weet te benoemen. Maar ze zitten er wel.
Ik wil nog wel even reageren op EV, over wat je voelt etc. EV als je weer iets voelt wat je niet wilt, denk dan:"En dan als ik dit voel? En dan als ik bang ben? So what? Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik onzeker, bang, angstig ben?
Waarom ik dit zeg: het heeft mij toen (en nog steeds) geholpen om letterlijk en figuurlijk lucht te krijgen door te alles te mogen voelen zonder oordelen. Bij mij duurde het lang voordat ik mezelf toestemming gaf dat het er mocht zijn. Het was er allemaal wel maar met de extra druk van mezelf dat het er NIET mocht zijn. Dus ik zat met dubbele pech. Daarna heb ik de druk eraf gehaald door te denken en te voelen: ja gevoelens, jullie MOGEN er zijn Helemaal. Ik beschouw gevoelens nu niet meer als vijanden maar als vrienden. Ze willen me iets zeggen en in plaats van te luisteren duw/stop ik ze weg. Nu maak ik de weg voor ze vrij.
Hoe zou het voelen, vraag ik me af, als mijn gevoelens vrij door mijn lijf mochten stromen? Hoe zou dat voelen? Levend? Blij? Vrij? Dat zijn inderdaad de gevoelens die ik erbij ervaar: opluchting, vrijheid, acceptatie van mezelf, mijn gedachten, alles. Een simpele (maar niet makkelijke) beslissing diep van binnen om alles toe staan kan heel verrassend uitpakken.
Don't punish yourself for being human.
Met mij gaat het goed. Vandaag 1e sessie coaching gehad....wow...was heftig. Ik ben er nog een beetje vol van. Het was....hoe moet ik het zeggen, bevrijdend. Weer een paar 'kliks' gemaakt. Veel gepraat, gehuild, diep in- en uitgeademd. Echt een fijne coach, ben gewoon blij dat zij me begrijpt en dat ik totaal mezelf kan zijn met alles wat ik voel en denk. Ik heb er moeite mee exact te beschrijven wat er gebeurde zonder in details te treden.
Het voelt in ieder geval aan alsof ik met kadootjes uit de sessie ben gekomen en de kadootjes nog niet weet te benoemen. Maar ze zitten er wel.
Ik wil nog wel even reageren op EV, over wat je voelt etc. EV als je weer iets voelt wat je niet wilt, denk dan:"En dan als ik dit voel? En dan als ik bang ben? So what? Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik onzeker, bang, angstig ben?
Waarom ik dit zeg: het heeft mij toen (en nog steeds) geholpen om letterlijk en figuurlijk lucht te krijgen door te alles te mogen voelen zonder oordelen. Bij mij duurde het lang voordat ik mezelf toestemming gaf dat het er mocht zijn. Het was er allemaal wel maar met de extra druk van mezelf dat het er NIET mocht zijn. Dus ik zat met dubbele pech. Daarna heb ik de druk eraf gehaald door te denken en te voelen: ja gevoelens, jullie MOGEN er zijn Helemaal. Ik beschouw gevoelens nu niet meer als vijanden maar als vrienden. Ze willen me iets zeggen en in plaats van te luisteren duw/stop ik ze weg. Nu maak ik de weg voor ze vrij.
Hoe zou het voelen, vraag ik me af, als mijn gevoelens vrij door mijn lijf mochten stromen? Hoe zou dat voelen? Levend? Blij? Vrij? Dat zijn inderdaad de gevoelens die ik erbij ervaar: opluchting, vrijheid, acceptatie van mezelf, mijn gedachten, alles. Een simpele (maar niet makkelijke) beslissing diep van binnen om alles toe staan kan heel verrassend uitpakken.
Don't punish yourself for being human.
woensdag 18 februari 2009 om 22:54
Klinkt goed Pink, wat leuk!!!
En Sensy, goed om te horen dat je je bij je coach zo op je gemak voelt. Wat is dat belangrijk he! Toy toy toy meid, jij komt er wel.
Hier gaat het niet echt zo lekker... Weet niet zo goed wat ik moet schrijven.. Voel me zo rot. Er is iets met me. Kan het alleen niet benoemen, kan het gewoon niet uitleggen. En dat is zo frustrerend.
En Sensy, goed om te horen dat je je bij je coach zo op je gemak voelt. Wat is dat belangrijk he! Toy toy toy meid, jij komt er wel.
Hier gaat het niet echt zo lekker... Weet niet zo goed wat ik moet schrijven.. Voel me zo rot. Er is iets met me. Kan het alleen niet benoemen, kan het gewoon niet uitleggen. En dat is zo frustrerend.
woensdag 18 februari 2009 om 23:03
En als je nou niet weet wat voor gevoelens je precies hebt, waar het vandaan komt en hoe je er mee om moet gaan?
Als je totaal niet weet waar je grenzen liggen? Je depressief bent, zwaar depressief. Maar je dan toch de ene dag vrij goed kan voelen en de volgende dag zwaar klote. Waar ligt dat dan aan?
Pff ik voel me zo naar!!
Als je totaal niet weet waar je grenzen liggen? Je depressief bent, zwaar depressief. Maar je dan toch de ene dag vrij goed kan voelen en de volgende dag zwaar klote. Waar ligt dat dan aan?
Pff ik voel me zo naar!!
