Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 11 april 2009 om 22:53
Ik ben een ander. Veranderd. Of gewoon mezelf? Anyway, ben hier lang niet geweest (wel af en toe meegelezen) omdat ik niet wist wat te schrijven.
Pink, ik heb je verhaal over MrX gelezen en hoe ik het zie: hij heeft je een cadeau gegeven. Hij heeft je regelrecht geraakt op een zwakke plek. En ja je bent sterk. En ja je bent zwak. Het is en/en. Het duurde bij mij ook even voor ik door had dat het mezelf in tweeen splitsen me kracht ontnam. Ik ben beide. Zonder zwakte geen kracht Zonder kracht geen zwakte. Die twee succesvol in je innerlijk verbinden is wat je heel maakt. Een heel persoon. Ik ben dom en intelligent. Mooi en lelijk. Serieus en kinds. Aardig en kwaadaardig. Alles in 1. Het wegstoppen van pijnlijke plekken geeft zo'n rauw pijnlijk gevoel. Het voor jezelf erkennen is een stap richting kracht. Richting heelheid. Dat je jezelf in de spiegel kunt aankijken en zeggen: Ja dat ben ik allemaal.
MrX heeft iets geraakt. Leave it at that. Ik ben vroeger ook pissig geweest op mensen die mijn zwakke plekken wisten te raken. Maar juist door die botte horkerige opmerkingen kwam ik meer over mezelf te weten. Wanneer sprak iemand de waarheid en wanneer voelde ik dat het projectie van de ander was? Wanneer kwam het advies uit een goed en oprecht hart en wanneer was iemand erop uit mij onderuit te halen? Na wat oefening kwam ik achter twee dingen: ik hoef niet alles zomaar aan te nemen wat iemand zegt. Degene die wat zegt die moet mij echt goed kennen alvorens ik het uberhaupt in overweging neem of wat er gezegd wordt, ook klopt. Het eerste heeft te maken met zelfvertrouwen en zelfkennis. Zelfkennis dat ik inderdaad zus of zo kan zijn. En zelfvertrouwen dat ik met die eigenschap niet 'minder' dan een ander ben. Het tweede heeft te maken met keuze in wat voor mensen ik toelaat in mijn leven. Ik hoef geen ja-knikkers in mijn leven maar wel gelijkgestemden. Dan resoneert wat ze zeggen ook beter met mijn innerlijke weten. Niet zo lang geleden, geloofde ik alles wat iemand maar zei. Maakte niet uit of ik de persoon mocht of niet mocht, lang of kort kende. Wat een ander zei was per definitie waar. Ongemerkt heb ik een shift gemaakt van innerlijk weten en daar rust in vinden. Ik sta nog steeds open voor een (liefdevolle) spiegel maar ik hoef gelukkig niet meer overal het etiket 'waarheid' op te plakken.
Het is en/en. MrX heeft een gevoelig punt geraakt. iets voor jou om aan te werken of over na te denken. Maar je mag ook denken:"Wie denk je wel niet dat je bent?" Iemand die zo bout en zonder nuances zijn waarheid in je gezicht duwt, daar mag je ook je conclusies aan verbinden. Het een kan los staan van het ander. Het is niet zozeer wat hij zegt als hoe hij het zegt. Is dat een persoon die je vrijwillig in je leven zou willen hebben?
Nog iets over 'ik moet hiermee om kunnen gaan'. Zo heb ik heel lang gedacht. Ik moet zus ik moet zo. Ik moet helemaal niks. Ik kan nog altijd kiezen een pad te bewandelen waar ik niet hoef te strijden. Ik mag iets niet fijn vinden en daar afstand van nemen in plaats van te blijven en te vechten omdat ik mezelf zo nodig moet bewijzen dat ik mega sterk ben. Soms is het sterk om je van een situatie of persoon af te wenden en je leven verder te leven.
EV, ik lees dat je woest ben. Eindelijk Laat het er maar uitkomen, woede geeft je (tijdelijk) kracht en het is even een vulkaanuitbarsting maar na verloop van tijd heb je die woede niet meer nodig. Dan is gewoon simpel zijn wie je bent voldoende.
(f)
Pink, ik heb je verhaal over MrX gelezen en hoe ik het zie: hij heeft je een cadeau gegeven. Hij heeft je regelrecht geraakt op een zwakke plek. En ja je bent sterk. En ja je bent zwak. Het is en/en. Het duurde bij mij ook even voor ik door had dat het mezelf in tweeen splitsen me kracht ontnam. Ik ben beide. Zonder zwakte geen kracht Zonder kracht geen zwakte. Die twee succesvol in je innerlijk verbinden is wat je heel maakt. Een heel persoon. Ik ben dom en intelligent. Mooi en lelijk. Serieus en kinds. Aardig en kwaadaardig. Alles in 1. Het wegstoppen van pijnlijke plekken geeft zo'n rauw pijnlijk gevoel. Het voor jezelf erkennen is een stap richting kracht. Richting heelheid. Dat je jezelf in de spiegel kunt aankijken en zeggen: Ja dat ben ik allemaal.
MrX heeft iets geraakt. Leave it at that. Ik ben vroeger ook pissig geweest op mensen die mijn zwakke plekken wisten te raken. Maar juist door die botte horkerige opmerkingen kwam ik meer over mezelf te weten. Wanneer sprak iemand de waarheid en wanneer voelde ik dat het projectie van de ander was? Wanneer kwam het advies uit een goed en oprecht hart en wanneer was iemand erop uit mij onderuit te halen? Na wat oefening kwam ik achter twee dingen: ik hoef niet alles zomaar aan te nemen wat iemand zegt. Degene die wat zegt die moet mij echt goed kennen alvorens ik het uberhaupt in overweging neem of wat er gezegd wordt, ook klopt. Het eerste heeft te maken met zelfvertrouwen en zelfkennis. Zelfkennis dat ik inderdaad zus of zo kan zijn. En zelfvertrouwen dat ik met die eigenschap niet 'minder' dan een ander ben. Het tweede heeft te maken met keuze in wat voor mensen ik toelaat in mijn leven. Ik hoef geen ja-knikkers in mijn leven maar wel gelijkgestemden. Dan resoneert wat ze zeggen ook beter met mijn innerlijke weten. Niet zo lang geleden, geloofde ik alles wat iemand maar zei. Maakte niet uit of ik de persoon mocht of niet mocht, lang of kort kende. Wat een ander zei was per definitie waar. Ongemerkt heb ik een shift gemaakt van innerlijk weten en daar rust in vinden. Ik sta nog steeds open voor een (liefdevolle) spiegel maar ik hoef gelukkig niet meer overal het etiket 'waarheid' op te plakken.
Het is en/en. MrX heeft een gevoelig punt geraakt. iets voor jou om aan te werken of over na te denken. Maar je mag ook denken:"Wie denk je wel niet dat je bent?" Iemand die zo bout en zonder nuances zijn waarheid in je gezicht duwt, daar mag je ook je conclusies aan verbinden. Het een kan los staan van het ander. Het is niet zozeer wat hij zegt als hoe hij het zegt. Is dat een persoon die je vrijwillig in je leven zou willen hebben?
Nog iets over 'ik moet hiermee om kunnen gaan'. Zo heb ik heel lang gedacht. Ik moet zus ik moet zo. Ik moet helemaal niks. Ik kan nog altijd kiezen een pad te bewandelen waar ik niet hoef te strijden. Ik mag iets niet fijn vinden en daar afstand van nemen in plaats van te blijven en te vechten omdat ik mezelf zo nodig moet bewijzen dat ik mega sterk ben. Soms is het sterk om je van een situatie of persoon af te wenden en je leven verder te leven.
EV, ik lees dat je woest ben. Eindelijk Laat het er maar uitkomen, woede geeft je (tijdelijk) kracht en het is even een vulkaanuitbarsting maar na verloop van tijd heb je die woede niet meer nodig. Dan is gewoon simpel zijn wie je bent voldoende.
(f)
