Psyche
alle pijlers
ouders gaan scheiden
donderdag 24 juni 2010 om 00:36
Als je net als jij volwassen bent ligt de verleiding op de loer om je als een volwassene partij te voelen/maken in een conflict als dit. Toch is dat niet verstandig. Zij zijn je ouders, en jij bent hun kind. Een ouder-kind relatie is uniek, en je hebt alle recht die te koesteren. Je kind-rol kun je alleen koesteren als je niet óók in een vrienden- of andere gelijkwaardige rol gaat zitten. Met andere woorden, je ouders zullen dit samen op moeten lossen, en jij zult je bij hun succes of falen daarin moeten neerleggen. Sucks big time natuurlijk. Maar dat doet een scheiding altijd.
donderdag 24 juni 2010 om 00:39
donderdag 24 juni 2010 om 00:44
[quote]twinkeling schreef op 24 juni 2010 @ 00:36:
Als je net als jij volwassen bent ligt de verleiding op de loer om je als een volwassene partij te voelen/maken in een conflict als dit. quote]
Dit is iets wat ik ook zeker voel, ergens denk ik..Ik ben volwassen, ik houd er niet van als jullie dingen voor me achterhouden.
Maar ergs wil ik het ook allemaal niet weten. En ik kan ook geen goed advises in dingen geven, want ik weet ook niet hoe je een situatie als deze oplost. Ik weet niet eens of er wel een fatsoenelijke oplossing is. Hij is natuurlijk altijd voor alle partijen onaangenaam..
Als je net als jij volwassen bent ligt de verleiding op de loer om je als een volwassene partij te voelen/maken in een conflict als dit. quote]
Dit is iets wat ik ook zeker voel, ergens denk ik..Ik ben volwassen, ik houd er niet van als jullie dingen voor me achterhouden.
Maar ergs wil ik het ook allemaal niet weten. En ik kan ook geen goed advises in dingen geven, want ik weet ook niet hoe je een situatie als deze oplost. Ik weet niet eens of er wel een fatsoenelijke oplossing is. Hij is natuurlijk altijd voor alle partijen onaangenaam..
donderdag 24 juni 2010 om 00:46
quote:Bambi18 schreef op 24 juni 2010 @ 00:44:
[quote]twinkeling schreef op 24 juni 2010 @ 00:36:
Als je net als jij volwassen bent ligt de verleiding op de loer om je als een volwassene partij te voelen/maken in een conflict als dit. quote]
Dit is iets wat ik ook zeker voel, ergens denk ik..Ik ben volwassen, ik houd er niet van als jullie dingen voor me achterhouden.
Maar ergs wil ik het ook allemaal niet weten. En ik kan ook geen goed advises in dingen geven, want ik weet ook niet hoe je een situatie als deze oplost. Ik weet niet eens of er wel een fatsoenelijke oplossing is. Hij is natuurlijk altijd voor alle partijen onaangenaam..Jij hoeft dit ook niet op te lossen. Het zou vreselijk oneerlijk zijn als dit van jou wordt verwacht.
[quote]twinkeling schreef op 24 juni 2010 @ 00:36:
Als je net als jij volwassen bent ligt de verleiding op de loer om je als een volwassene partij te voelen/maken in een conflict als dit. quote]
Dit is iets wat ik ook zeker voel, ergens denk ik..Ik ben volwassen, ik houd er niet van als jullie dingen voor me achterhouden.
Maar ergs wil ik het ook allemaal niet weten. En ik kan ook geen goed advises in dingen geven, want ik weet ook niet hoe je een situatie als deze oplost. Ik weet niet eens of er wel een fatsoenelijke oplossing is. Hij is natuurlijk altijd voor alle partijen onaangenaam..Jij hoeft dit ook niet op te lossen. Het zou vreselijk oneerlijk zijn als dit van jou wordt verwacht.
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 24 juni 2010 om 00:46
quote:meds schreef op 24 juni 2010 @ 00:39:
je kan dit voorkomen door tegen je ouders te zeggen dat je niks wilt horen over hun relatieperikelen, dat is hun zaak.
Ik zit me echt op te winden over je vader. Wat heb jij er aan om dingen als partnerruil van je ouders te weten? Het lijkt mij dat hij je moeder probeert te dissen.Eens.
je kan dit voorkomen door tegen je ouders te zeggen dat je niks wilt horen over hun relatieperikelen, dat is hun zaak.
Ik zit me echt op te winden over je vader. Wat heb jij er aan om dingen als partnerruil van je ouders te weten? Het lijkt mij dat hij je moeder probeert te dissen.Eens.
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 24 juni 2010 om 00:47
donderdag 24 juni 2010 om 00:50
quote:Bambi18 schreef op 24 juni 2010 @ 00:47:
Nee ik snap ook wel, dat ik dit niet hoef op te lossen, maar ik ben nogal een helpend persoon. En op de een of andere manier heb ik dan het gevoel dat ik wel voor beide moet klaar staan. En ze verwachten ook niet van mij, maar ze vragen wel allebei regelmatig om mijn mening.
Dan verwachten ze het toch van jou
De eerst volgende keer dat ze dit doen zeg je tegen ze dat je het gewoon niet wilt horen. Direct afkappen.
Nee ik snap ook wel, dat ik dit niet hoef op te lossen, maar ik ben nogal een helpend persoon. En op de een of andere manier heb ik dan het gevoel dat ik wel voor beide moet klaar staan. En ze verwachten ook niet van mij, maar ze vragen wel allebei regelmatig om mijn mening.
Dan verwachten ze het toch van jou
De eerst volgende keer dat ze dit doen zeg je tegen ze dat je het gewoon niet wilt horen. Direct afkappen.
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 24 juni 2010 om 00:52
Jeetje, wat een rotsituatie zeg! Kijk vooral naar wat je zelf wil, wat goed voor je is. Het lijkt erop dat je ouders het nu vooral druk hebben met zichzelf en dat kan nog wel even duren. Geef ook aan dat het voor jou allemaal niet makkelijk is zo. Het is heel knap en lief van je dat je zoveel begrip op probeert te brengen voor je ouders maar dat is nu niet je grootste prioriteit. Pas goed op jezelf.
donderdag 24 juni 2010 om 01:20
Er zijn andere manieren om voor je ouders klaar te staan dan naar hun verhalen over elkaar / hun relatie / de echtscheiding te luisteren. Die grens zou je heel duidelijk aan kunnen geven.
Je ouders zijn gezien het feit dat jij volwassen bent al erg lang bij elkaar. Het is niet realistisch te verwachten van iemand die een groot deel van die jaren nog een kind was zo'n hele relatie met al zijn patronen en dynamieken te doorgronden. Ook geen realistische verwachting van jou aan jezelf dus!
Door je nu deze (hele ongepaste!) informatie te geven probeert je vader om de stukken kennis die jou ontbreken op vullen zodat je wèl hun hele relatie kunt doorgronden. Dat is niet eerlijk. Ten eerste niet omdat het een eenzijdig opvullen is aangezien je moeder niet aan het woord komt. Maar ten tweede omdat hij jou daarmee van je kind-rol berooft zodat je hèm van dienst kunt zijn. Dat mag hij niet van je verlangen (en dus al zéker niet aan je opdringen!), en jij staat dus echt volledig in je recht om hem te vertellen dat je deze kennis niet als bagage met je mee wil dragen.
Je ouders zijn gezien het feit dat jij volwassen bent al erg lang bij elkaar. Het is niet realistisch te verwachten van iemand die een groot deel van die jaren nog een kind was zo'n hele relatie met al zijn patronen en dynamieken te doorgronden. Ook geen realistische verwachting van jou aan jezelf dus!
Door je nu deze (hele ongepaste!) informatie te geven probeert je vader om de stukken kennis die jou ontbreken op vullen zodat je wèl hun hele relatie kunt doorgronden. Dat is niet eerlijk. Ten eerste niet omdat het een eenzijdig opvullen is aangezien je moeder niet aan het woord komt. Maar ten tweede omdat hij jou daarmee van je kind-rol berooft zodat je hèm van dienst kunt zijn. Dat mag hij niet van je verlangen (en dus al zéker niet aan je opdringen!), en jij staat dus echt volledig in je recht om hem te vertellen dat je deze kennis niet als bagage met je mee wil dragen.
donderdag 24 juni 2010 om 04:13
Wat erg voor je 
. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 18 was, dat is echt de naarste periode uit mijn leven geweest. Ik heb altijd de emotionele nasleep en het effect daar van op kinderen onderschat, totdat ik zelf in die situatie zat. Makkelijker gezegd dan gedaan: laat je niet teveel meeslepen door je ouders. Het is hun huwelijk, zij moeten die puinzooi maar opruimen. Hoezo weet jij eigenlijk van die hele partner-ruil situatie? Ben je daar toevallig achter gekomen of hebben zij jou dat verteld? Dat zou ik echt stijlloos van je ouders vinden. Is het een idee dat je jezelf een tijdje distancieert van je ouders totdat het 'ergste' over is? En als je de behoefte hebt aan hulp bij de verwerking hier van/je ei kwijt wilt, zoek die dan ook. Er zijn professionele organisaties hiervoor. Beter gelijk beginnen, dan wanneer zoiets je jaren later inhaalt (was bij mij helaas het geval).
. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 18 was, dat is echt de naarste periode uit mijn leven geweest. Ik heb altijd de emotionele nasleep en het effect daar van op kinderen onderschat, totdat ik zelf in die situatie zat. Makkelijker gezegd dan gedaan: laat je niet teveel meeslepen door je ouders. Het is hun huwelijk, zij moeten die puinzooi maar opruimen. Hoezo weet jij eigenlijk van die hele partner-ruil situatie? Ben je daar toevallig achter gekomen of hebben zij jou dat verteld? Dat zou ik echt stijlloos van je ouders vinden. Is het een idee dat je jezelf een tijdje distancieert van je ouders totdat het 'ergste' over is? En als je de behoefte hebt aan hulp bij de verwerking hier van/je ei kwijt wilt, zoek die dan ook. Er zijn professionele organisaties hiervoor. Beter gelijk beginnen, dan wanneer zoiets je jaren later inhaalt (was bij mij helaas het geval).
donderdag 24 juni 2010 om 07:08
Ik vind het ook erg voor je
Maar ik vind ook dat je je er niet in moet mengen.
Ze moeten het zelf oplossen. En misschien worden ze beiden wel gelukkiger eenmaal gescheiden (het klinkt nu tenslotte ook niet erg gezellig).
Dat je moeder niet wil dat je weet over dat andere stel vind ik niet erg raar, dus zou ik niet zozeer op jezelf betrekken.
Van je vader vind ik het wel wat minder dat hij je gaat opzadelen met info over dat andere stel, acheraf info over de poging tot zelfmoord, etc.
Maar goed, het zij zo nu. Probeer er in de toekomst op te letten dat je geen partij bent in deze. Je hoeft geen keuze te maken, je hoeft geen advies te geven. En je moet da ook niet willen.
Maar ik vind ook dat je je er niet in moet mengen.
Ze moeten het zelf oplossen. En misschien worden ze beiden wel gelukkiger eenmaal gescheiden (het klinkt nu tenslotte ook niet erg gezellig).
Dat je moeder niet wil dat je weet over dat andere stel vind ik niet erg raar, dus zou ik niet zozeer op jezelf betrekken.
Van je vader vind ik het wel wat minder dat hij je gaat opzadelen met info over dat andere stel, acheraf info over de poging tot zelfmoord, etc.
Maar goed, het zij zo nu. Probeer er in de toekomst op te letten dat je geen partij bent in deze. Je hoeft geen keuze te maken, je hoeft geen advies te geven. En je moet da ook niet willen.
donderdag 24 juni 2010 om 07:37
donderdag 24 juni 2010 om 08:14
Wat een klote situatie voor jou! Maar ik ben het eens met alle voorgaande reacties: laat je alsjeblieft niet gebruiken voor hun spelletjes over wat is waar en wat niet en wat er allemaal gebeurd is. Je wil toch helemaal niks weten over het sexleven van je ouders??? En ook niet over alle andere dingen.
Voor ze klaar staan, prima. Samen eten, samen wat doen, maar niet hele verhalen aanhoren van je vader over je moeder en eventueel vice-versa, dat is echt schandalig! Je ouders moeten snappen (en dat moet jij ze eventueel vertellen) dat jij geen partij hoeft te kiezen.
Voor ze klaar staan, prima. Samen eten, samen wat doen, maar niet hele verhalen aanhoren van je vader over je moeder en eventueel vice-versa, dat is echt schandalig! Je ouders moeten snappen (en dat moet jij ze eventueel vertellen) dat jij geen partij hoeft te kiezen.
donderdag 24 juni 2010 om 08:27
Kan jij geen time out nemen en even naar je zus in spanje gaan?
En je ouders moeten dit conflict wat tussen hebn speelt tussen hun laten en de scheiding zonder jouw loyaliteit te belasten uitzoeken.
En jij moet er ook niet vanuit gaan dat jij recht hebt om alles te weten.
Dat jouw moeder niet met jou deelt dat ze bezig is sexueel contact te hebben met anderen is iets tussenhaar en jouw vader, en hij had dat daar gewoon moeten laten. Vind ik van hem niet netjes en maar ook jij hebt niet her recht om te vinden dat jij dat hoort te weten. Je moeder ) en vader ) hebben ook nog gewoon hun eiegen privacy. en dit is niet de hoofdreden voor de scheiding als ik het zo lees..
Het is hartstikke moeilijk om je als enige aanwezige kind niet betrokken te raken, maar het is niet eerlijk voor jou maar ook niet voor jouw ouders als jij uiteindelijk een keer partij moet gaan kiezen ofzo. Dat mogen ze echt niet van je vragen hoor.
Dus mijn advies is; neem een time out. ( ga zelf op vakantie of neem even geen contact meer met ze op ) En laat jezelf niet sturen. Als je vader een paatpaal wil kan hij dat ook elders doen. En net zo goed voor je moeder.
Ze horen jou te helpen bij het verwerken van deze gebeurtenis, niet andersom.
..vind ik.
En je ouders moeten dit conflict wat tussen hebn speelt tussen hun laten en de scheiding zonder jouw loyaliteit te belasten uitzoeken.
En jij moet er ook niet vanuit gaan dat jij recht hebt om alles te weten.
Dat jouw moeder niet met jou deelt dat ze bezig is sexueel contact te hebben met anderen is iets tussenhaar en jouw vader, en hij had dat daar gewoon moeten laten. Vind ik van hem niet netjes en maar ook jij hebt niet her recht om te vinden dat jij dat hoort te weten. Je moeder ) en vader ) hebben ook nog gewoon hun eiegen privacy. en dit is niet de hoofdreden voor de scheiding als ik het zo lees..
Het is hartstikke moeilijk om je als enige aanwezige kind niet betrokken te raken, maar het is niet eerlijk voor jou maar ook niet voor jouw ouders als jij uiteindelijk een keer partij moet gaan kiezen ofzo. Dat mogen ze echt niet van je vragen hoor.
Dus mijn advies is; neem een time out. ( ga zelf op vakantie of neem even geen contact meer met ze op ) En laat jezelf niet sturen. Als je vader een paatpaal wil kan hij dat ook elders doen. En net zo goed voor je moeder.
Ze horen jou te helpen bij het verwerken van deze gebeurtenis, niet andersom.
..vind ik.
..popcorn?
donderdag 24 juni 2010 om 08:27
Het zijn je ouders en je moet je beseffen dat jij daarin geen partij hoeft te kiezen. Niet voor je moeder en ook niet voor je vader.
Verder klinkt je moeder als een vrouw met enorme psychische problemen. Het kan goed zijn dat zij erg met zichzelf in de knoop zit en daardoor dingen zegt of doet die wellicht helemaal niet bij haar passen.
Dat jouw vader dit met jou bespreekt is ook niet OK, hier hoor je je kinderen buiten te houden. Bovendien drinkt hij zelf ook teveel dus als hij iets aan de situatie wil veranderen dan kan hij ermee beginnen om daaraan te gaan werken.
Ik wens je heel veel sterkte. Maar vooral, probeer er buiten te blijven. Dit is tussen hen en daar mogen ze jou niet mee belasten (dat pakt je moeder dus op dit moment beter aan dan je vader).
Verder klinkt je moeder als een vrouw met enorme psychische problemen. Het kan goed zijn dat zij erg met zichzelf in de knoop zit en daardoor dingen zegt of doet die wellicht helemaal niet bij haar passen.
Dat jouw vader dit met jou bespreekt is ook niet OK, hier hoor je je kinderen buiten te houden. Bovendien drinkt hij zelf ook teveel dus als hij iets aan de situatie wil veranderen dan kan hij ermee beginnen om daaraan te gaan werken.
Ik wens je heel veel sterkte. Maar vooral, probeer er buiten te blijven. Dit is tussen hen en daar mogen ze jou niet mee belasten (dat pakt je moeder dus op dit moment beter aan dan je vader).
donderdag 24 juni 2010 om 09:38
Hoi Bambi18, ik ga met de anderen mee, probeer jezelf op de eerste plaats te zetten en geen partij te kiezen voor een ouder. Het is heel makkelijk om iemand in een kwaad daglicht te zetten als de ander er niet bij is om zijn/haar eigen verhaal te vertellen. Persoonlijk vind ik het echt walgelijk als ouders hun kind proberen te overtuigen van hun gelijk over de rug van de andere ouder.
Ik denk dan terug aan mijn eigen jeugd waarin mijn vader constant mijn moeder neerbuigend behandelde waar wij bij waren. Hij vond het nodig om zijn kleine kinderen te vertellen waar hun moeder allemaal te stom voor was. Walgelijk, bah!
Ondertussen heb ik al bijna 5 jaar geen contact meer met mijn vader, hoewel mijn ouders (nog altijd) niet gescheiden zijn. Mijn moeder moet soms haar ei kwijt en probeert toch af en toe nog te vertellen hoe ondraaglijk het thuis is met mijn vader. Ik hoef en wil dat helemaal niet horen, woon nu samen met een lieve jongen en heb dat deel van mijn leven afgesloten. Ik snap dat mijn moeder het moeilijk heeft maar ik wil daar niet weer in meegesleept worden. Bovendien heeft ze er zelf voor gekozen om bij mijn vader te blijven en daar kan ik geen begrip voor opbrengen.
Kies voor jezelf en maak dit ook aan je ouders duidelijk wanneer zij elkaar tegenover jou zwart aan het maken zijn. Waar er twee vechten hebben er twee schuld en de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
Zo jammer dat deze situaties altijd ten koste van de kinderen gaan.
Ik denk dan terug aan mijn eigen jeugd waarin mijn vader constant mijn moeder neerbuigend behandelde waar wij bij waren. Hij vond het nodig om zijn kleine kinderen te vertellen waar hun moeder allemaal te stom voor was. Walgelijk, bah!
Ondertussen heb ik al bijna 5 jaar geen contact meer met mijn vader, hoewel mijn ouders (nog altijd) niet gescheiden zijn. Mijn moeder moet soms haar ei kwijt en probeert toch af en toe nog te vertellen hoe ondraaglijk het thuis is met mijn vader. Ik hoef en wil dat helemaal niet horen, woon nu samen met een lieve jongen en heb dat deel van mijn leven afgesloten. Ik snap dat mijn moeder het moeilijk heeft maar ik wil daar niet weer in meegesleept worden. Bovendien heeft ze er zelf voor gekozen om bij mijn vader te blijven en daar kan ik geen begrip voor opbrengen.
Kies voor jezelf en maak dit ook aan je ouders duidelijk wanneer zij elkaar tegenover jou zwart aan het maken zijn. Waar er twee vechten hebben er twee schuld en de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
Zo jammer dat deze situaties altijd ten koste van de kinderen gaan.
