Ouders liggen in vechtscheiding ik heb autisme

02-03-2019 14:24 36 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik wil in dit topic graag van mij afschrijven over de gezinsproblemen thuis. Ik kan op papier mijn gevoelens goed verwoorden maar in mijn omgeving weet ik weinig mensen waar ik mijn verhaal kwijt kan.

Mijn ouders liggen in een vechtscheiding, het liep al een hele poos niet lekker tussen hun. Ze hebben een poosje relatietherapie gehad, maar zodra mijn moeder weer begon te drinken ging het mis. Ik werd vaak 's avonds wakker als mijn ouders ruzie hadden, ik kwam vaak 's ochtends beneden en dat een van mijn ouders op de bank sliep.

Ik ben de middelste thuis, ik en mijn zus zijn volwassen en mijn zusje is net 15 geworden. Tijdens mijn basisschool periode heb ik de diagnose PDD-NOS gekregen.

Naast dat mijn ouders gaan scheiden zijn er rondom mijn opleiding ook veel veranderingen doorgebracht de afgelopen weken. Ik merk dat ik heel erg moe ben en ik mijn aandacht niet bij school kan houden. Ik het lastiger vind om contact te leggen met mijn klasgenoten. In de pauze naar de drukke kantine te gaan, om vervolgens weer geconcentreerd moet opletten tijdens college.

Mijn moeder heeft andere woonruimte gevonden, ze kan daar vanaf april wonen. Tot deze tijd is ze de ene helft van de week thuis, de andere helft mijn vader. Wij als kinderen moeten een beslissing maken waar we willen wonen en hoevaak wij bij de ander zijn. Mijn moeder en ik hebben regelmatig ruzie en spanningen. Daarnaast zijn er maar drie slaapkamers in dat huis. Mijn beide zusjes willen bij onze moeder gaan wonen.

Ik voel mij prettiger in het huis waar ik nu woon, dit betekent dat ik mijn eigen slaapkamer kan behouden en ik vaak alleen thuis ben als mijn vader moet werken. Daarnaast kan ik het veel beter vinden met mijn vader en staat dit huis in een relatief rustige omgeving. Onze hond, blijft ook bij mijn vader.

Ik krijg van mijn moeder het gevoel dat ze iedereen bij elkaar wil houden, en dat ik mij schuldig moet voelen als ik niet met hun mee ga naar het nieuwe huis. Mijn vader maakt het eigenlijk niet echt uit wie waar gaat wonen, hij geeft ons het gevoel dat we die beslissing zelf mogen en kunnen maken.

Op dit moment ervaar ik veel stress, ik weet niet goed wat ik aanmoet en ik voel mij heel erg moe. Mijn schoolresultaten zijn met heel veel moeite maar net voldoende, terwijl ik voor de scheiding van mijn ouders met dezelfde moeite hartstikke gemiddeld presteerde en met enige regelmaat met 8 en 9's thuis kwam. De reistijd naar school is te overzien, meestal plug ik dan dopjes in mijn oren en probeer ik mij af te sluiten van de buitenwereld. Wanneer ik uit school kom heb ik een tijdje nodig om tot rust te komen, meestal ga ik op bed zitten lees ik een boek, kijk ik een filmpje of luister ik naar muziek.

Ik weet niet zo goed wat ik wil met dit topic. Misschien komt dit een beetje warrig over, sorry daarvoor.
Je bent volwassen schrijf je, kan je eventueel nog zelfstandig gaan wonen, op een kamer?
Alle reacties Link kopieren
Een moeder die drinkt, klinkt niet als een echt veilig thuis.

Een vader en een moeder zijn beide even belangrijk. Het is echt geen automatisme dat een kind beter af is bij de moeder dan de vader.

Dat het gezin uit elkaar valt is zeker NIET jouw schuld of die van je zusjes. je ouders besluiten uit elkaar te gaan, en het gezin te splitsen.

Jij mag zelf besluiten bij wie jij het liefste wilt wonen. Dit wilt niet zeggen dat jij je andere ouder niet ziet of daar niet kan gaan logeren.

Wanneer het voor jou beter is om bij je vader te blijven, dan is dit een wijs besluit.

Sterkte!
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Geef vooral op je opleiding aan wat er gaande is thuis. Wellicht kunnen ze je ondersteuning bieden.
Kies waar jij wilt wonen,het gaat om jóuw geluk en toekomst en niet dat van een ander.
Je bent volwassen, je kunt op jezelf wonen.

Jij bent sowieso niet de schuld voor het uit elkaar vallen van je gezin. Op basis van jouw verhaal lijkt dat vooral je (verslaafde) moeder zelf te zijn.

Als jij prettiger woont bij je vader zou ik dat zeker doen.

Is er een vertrouwenspersoon of studentenpsycholoog op jouw opleiding aanwezig? Praat eens met hem of haar, wellicht dat dat jou een beetje lucht geeft,
mooi moment om uit huis te gaan
Alle reacties Link kopieren
Het word helaas lastig om op kamers te gaan wonen. Het is niet dat ik dit niet wil en dat ik bij voorbaat zeg dat het niet kan. Maar op kamers wonen heeft een grotere verantwoordelijkheid, en ik zal er dan financieel ook alleen voorstaan. Helaas heb ik al een paar nare ervaringen met solliciteren, en ben ik vaak genoeg afgewezen. Daarnaast loop ik vaak vast met huishoudelijke taken en ik vind het moeilijk om daarin overzicht te bewaren.

Ik heb volgende week een gesprek met de vertrouwenspersoon op school. Ook heb ik genoeg vriendinnen die wel op kamers wonen, die mij misschien wel kunnen helpen in het proces van het vinden van een studentenkamer.
Alle reacties Link kopieren
Als het voor jou fijner is om bij je vader te wonen, dan doe je dar toch? Ik neem aan dat je moeder het beste met je viir heeft en dat ze daarom zal begrijpen dat dit de verstandigste keuze is.
En op school, kun je niet op een andere plek lunchen als de drukte in de kantine teveel is?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je heel goede redenen hebt om bij je vader te wonen, ik denk dat je daar een rustigere en veiligere omgeving hebt om je op je studie en jezelf te richten.

Het is niet jouw schuld dat het gezin niet bijeen is, dat komt toch echt door de keuzes die je ouders hebben gemaakt. Voel je er dus niet schuldig over, je moeder zou zich moeten schamen dat ze deze emotionele chantage gebruikt om haar zin te krijgen. Het belangrijkste is dat jij je fijn voelt waar je woont, en dat is zoals ik het lees bij je vader. Het lijkt er ook op dat hij veel meer rekening houdt met jouw noden en psyche.
Alle reacties Link kopieren
Zo te lezen weet jij goed wat je wil en waar je gelukkig van wordt. Je ouders zouden je allebei daarin moeten steunen.

Als je op jezelf ging wonen of op kamers, dan zou je moeder het daar ook moeilijk mee hebben. En dan zou ze je ook niet elke dag meer zien.

Ik denk dat jij en je zussen het mooi hebben opgelost zo.
Alle reacties Link kopieren
[quote=hamerhaai post_id=29652593 time=1551533616 user_id=142264]
Een moeder die drinkt, klinkt niet als een echt veilig thuis.

Een vader en een moeder zijn beide even belangrijk. Het is echt geen automatisme dat een kind beter af is bij de moeder dan de vader.

Dat het gezin uit elkaar valt is zeker NIET jouw schuld of die van je zusjes. je ouders besluiten uit elkaar te gaan, en het gezin te splitsen.

Jij mag zelf besluiten bij wie jij het liefste wilt wonen. Dit wilt niet zeggen dat jij je andere ouder niet ziet of daar niet kan gaan logeren.

Wanneer het voor jou beter is om bij je vader te blijven, dan is dit een wijs besluit.

Sterkte!
/quote]

een wijs advies :hug:
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Dat geleuter altijd met 'ga je op zelf wonen'.

TO klinkt betrekkelijk jong, er zijn amper huizen/kamers ect/ en zij/hij zit nog op school en heeft autisme. En heeft nu al last van drukte en druk.

Voor de gezonde jong volwassenen is het nu ook niet vanzelfsprekend dat ze met 18 op zich zelf kunnen. Als ze het al willen. Laat staan voor TO nu.


TO, ga lekker bij je vader wonen. Klinkt het best voor jou en is wat jij wil toch?
Als je je moeilijk kunt verwoorden laat de vertrouwenspersoon dan lezen wat je hier hebt geschreven.

En verder: volg je hart. Als je bij je vader wilt blijven, dan doet dat.
Alle reacties Link kopieren
Als je bij je vader wil blijven wonen, doen hoor. Doen waar jij je het beste bij voelt en wat het beste is voor jou.
Life is short. Eat dessert first.
Als ik je zo lees lijkt het alsof je je keuze al hebt gemaakt. Je blijft liever bij je vader wonen. Ik denk ook dat het voor jou de beste keuze is. Sterkte met alles.
Alle reacties Link kopieren
Lekker bij je vader gaan wonen. Het is al zo’n hectische tijd voor je, dus kies voor de plek waar jij de meeste rust kunt vinden.

Laat je geen schuldgevoel aanpraten, jij haalt niks/niemand uit elkaar, en jij bent al helemaal niet verantwoordelijk voor de scheiding van je ouders.
Alle reacties Link kopieren
Voor nu lekker bij je vader blijven ,maar misschien iets voor later ,jij hebt recht op een begeleid of beschermd wonen plekje ,de gemeente helpt je daar bij .Je wordt dan overal bij geholpen,structuur ,huishouden,financien .Ik heb mijn zoon ook pas ingeschreven!!!
Alle reacties Link kopieren
Doe waar jij je goed bij voelt. Ik kan me voorstellen dat een moeder aan de drank je geen stabiele thuissituatie kan bieden. De drukte (met je zus(je)) kun je altijd opzoeken, maar het lijkt me fijn om thuis rust te hebben als je eenmaal thuis bent.
Wat een rotsituatie voor je, TO.

Ik denk dat je beter af bent bij je vader. Je moeder heeft een drankprobleem en dat zal niet makkelijk voor een stabiele thuissituatie zorgen. Bovendien wordt het lastig om een rustige plek in huis te vinden met 2 zussen en eigenlijk een slaapkamer te weinig. Overal is een mouw aan te passen, maar het alternatief (bij je vader gaan wonen die ruimte en rust genoeg heeft) klinkt veel aantrekkelijker.
Misschien kun je met je moeder afspreken om een paar vaste avonden daar te gaan eten ofzo? Dan wordt je schuldgevoel misschien wat minder naar je moeder toe, en voor haar zal het ook fijn zijn om je regelmatig te blijven zien.

Sterkte ermee.
Alle reacties Link kopieren
Je schrijft heel duidelijk en to the point. Juist helemaal niet warrig!

Zo te lezen heb je beide opties goed overwogen en een prima beeld van je eigen plussen en minnen. Doe dus waar jij je goed bij voelt.

De reactie van je moeder vind ik juist níet zoals die moet zijn. Ze chanteert ze met haar opmerkingen.

- je moeder drinkt
- er zijn te weinig slaapkamers
- je hebt behoefte aan rust
- je moeder zorgt voor spanning bij jou
- met je vader kun je beter opschieten
- je vader blijft in je vertrouwde huis
- daar is in huis rustig
- de omgeving is rustiger
- daar hou je je eigen slaapkamer
- de hond blijft daar
- je ervaart nu stress wat weerslag heeft op je studieresultaten.

Ik lees geen enkele reden waarom je bij je moeder zou gaan wonen. Nou ja, om van het gezeur van je moeder af te zijn. Maar dat lijkt me geen goed argument. Je kunt altijd naar je moeder gaan, maar het fijne is dat je nu terug naar je vader kunt als het je te druk wordt of er spanningen ontstaan.
Alle reacties Link kopieren
ella70 schreef:
02-03-2019 16:07
Voor nu lekker bij je vader blijven ,maar misschien iets voor later ,jij hebt recht op een begeleid of beschermd wonen plekje ,de gemeente helpt je daar bij .Je wordt dan overal bij geholpen,structuur ,huishouden,financien .Ik heb mijn zoon ook pas ingeschreven!!!
Dankjewel voor uw reactie. Wanneer ik eraan toe ben zal ik dat overwegen.

De anderen ook bedankt voor de reacties. Ik denk dat ik inderdaad bij mijn vader wil blijven wonen en zo nu en dan bij mijn moeder ga eten ofzo zodat ik naar huis kan wanneer dat mogelijk is. Het huis waar mijn moeder gaat wonen is ongeveer 20 minuutjes fietsen van het huis waar ik nu woon. Mijn moeder heeft eigenlijk altijd al problemen met verslavingen gehad, ze is in het verleden weleens opgenomen geweest in een afkickkliniek. Ook stonden wij vroeger onder toezicht van jeugdzorg omdat er vroeger vaker gezinsproblemen waren en mijn ouders geen raad meer met mij wisten. Hieruit is ooit een constructie met een zorgboerderij uit de omgeving gekomen waar ik in de weekenden tot rust kon komen. Na mijn achttiende is dit helaas gestopt.

Mijn moeder drinkt voornamelijk wijn, de ene dag drinkt ze maar een paar glazen maar er zijn ook dagen dat er twee flessen opgaan. Wanneer mijn vader de wijn weghaalt uit huis of verstopt word ze heel erg boos, ontkent ze haar verslaving en in de ergste gevallen gaat ze met borden en pannen door de keuken heen smijten. Die weerstand kan ze alleen van mijn zusje en oudere zus hebben. Zij kunnen wel goed met mama opschieten en het in de hand houden.
hamerhaai schreef:
02-03-2019 14:33
Een moeder die drinkt, klinkt niet als een echt veilig thuis.

Een vader en een moeder zijn beide even belangrijk. Het is echt geen automatisme dat een kind beter af is bij de moeder dan de vader.

Dat het gezin uit elkaar valt is zeker NIET jouw schuld of die van je zusjes. je ouders besluiten uit elkaar te gaan, en het gezin te splitsen.

Jij mag zelf besluiten bij wie jij het liefste wilt wonen. Dit wilt niet zeggen dat jij je andere ouder niet ziet of daar niet kan gaan logeren.

Wanneer het voor jou beter is om bij je vader te blijven, dan is dit een wijs besluit.

Sterkte!
Hier sluit ik me bij aan, sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Blijf bij je vader wonen, dat zal je veel meer rust geven.

:hug:
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Alle reacties Link kopieren
Anoniempje, zit Stumass in de stad waar je naar school gaat of studeert? Zij zijn gespecialiseerd in autisten van jouw leeftijd en ze kunnen je helpen om met de situatie om te gaan. Bij hen kan je ook op kamers, mocht je echt niet bij je ouders willen wonen.

Verder mag je zelf bepalen bij wie je gaat wonen. Als je het fijn vindt om bij je vader te blijven is dat prima. Laat je niet emotioneel onder druk zetten, gelijk afkappen. En anders profiteer je maar een keer van je autisme 'autisme, remember, ik kan niet tegen verandering, dus laat me in het huidige huis'.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte TO in de onrustige tijd nu. Logisch dat je dit je concentratie kost, maar niet minder
vervelend.

Ik sluit me aan bij alle andere adviezen: kies wat volgens jou goed is voor jou. Jouw overwegingen zijn ècht goed, twijfel daar niet aan. Blijf dus wonen waar je woont.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven