Overledene zien?

12-03-2018 15:03 74 berichten
In mijn nabije kring is iemand overleden.
En het is volgens mij wel een soort gebruikelijk dat je de overledene dan nog ziet. Maar ik durf niet. Ik vind het echt waanzinnig eng. Ik wil eigenlijk zelfs niet dat mijn kind mee gaat want stel nou dat die wel wil kijken en ik durf niet?

Ik heb 1x eerder iemand dood gezien en dat was zonder dat ik dat zelf wilde. Lang verhaal maar daar heb ik denk ik wel een soort trauma aan over gehouden. Sowieso is dood in mijn leven altijd al een issue geweest met veel huilen, dromen en angsten.
Maar zo nu en dan komt het dus weer voor dat ik weer een keuze heb. Ik vind het echt heel eng om te kijken maar eigenlijk vind ik dat ik mijn angst moet overwinnen en een grote meid moet zijn.

Hebben jullie tips? Of is dit echt voer voor psychologen?
Alle reacties Link kopieren
Is helemaal niet een soort van gebruikelijk. Als jij het niet wilt ga je niet kijken. Kan echt prima.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Je bent niks verplicht ik ga ook liever niet kijken en meestal doe ik dat ook niet .
Nouschi schreef:
12-03-2018 15:04
Is helemaal niet een soort van gebruikelijk. Als jij het niet wilt ga je niet kijken. Kan echt prima.

Maar zou ik het niet moeten ‘leren’? Straks sterft mijn eigen moeder en durf ik niet. Vreselijk lijkt me dat.
Alle reacties Link kopieren
De kist is niet eens altijd open dus dan kan het helemaal niet.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
sinaasappelpap schreef:
12-03-2018 15:05
Maar zou ik het niet moeten ‘leren’? Straks sterft mijn eigen moeder en durf ik niet. Vreselijk lijkt me dat.
Zie je dan wel weer. Misschien ben je er dan bij als ze overlijdt en is het heel anders.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Goh ik dacht dat je geesten kon zien, door de topic titel :lol:

Je hoeft helemaal niet te kijken, ben je mal. Dat is jouw keuze, wie de overleden persoon ook is. Het kan voor iemand afsluiting betekenen, een stukje rust geven die persoon nog te zien.
Voor andere maakt het het juist nog moeilijker en krijg je er nachtmerries van.

Deze keuze mag je gewoon maken. 'Ik wou hem/haar herinneren zoals hij/zij was.' Hele goede reden, kan niemand wat van zeggen.

Echt hoor.
Je bent niks verplicht hoor. Ik was er bij toen mijn man stierf en daarna ben ik ook niet meer gaan kijken. Mijn man wilde ook niet opgebaard worden en dat andere mensen hem nog konden zien.
sinaasappelpap schreef:
12-03-2018 15:05
Maar zou ik het niet moeten ‘leren’? Straks sterft mijn eigen moeder en durf ik niet. Vreselijk lijkt me dat.
Je maakt je nu al druk over " morgen" . In dit geval hoef je echt niet te kijken als je niet wilt. Ik heb dat ook niet altijd gedaan.
Maar mocht je wél gaan kijken, wil ik je als advies meegeven dat als je kijkt, je niet gelijk je hoofd weer afwendt, maar écht kijkt. Je zult merken dat het dan, hoewel het altijd erg Is, toch " meevalt". En blijven ademhalen natuurlijk.
anoniem_361511 wijzigde dit bericht op 12-03-2018 15:11
0.18% gewijzigd
Je hebt al iets geleerd. Dat je overledenen niet opgebaard wil zien.
Prima les en prima keuze.

Van mij hoeft het ook niet.

Overigens stierf mijn vader in mijn armen en dat is toch iets anders dan iemand die opgebaard is.

Gewoon achter je gevoel blijven staan. Je geeft jezelf grenzen, die zijn prima.
sinaasappelpap schreef:
12-03-2018 15:05
Maar zou ik het niet moeten ‘leren’? Straks sterft mijn eigen moeder en durf ik niet. Vreselijk lijkt me dat.
Ik zou je daar nu nog niet druk over maken. Ik heb ook nooit de behoefte om te kijken.
Wil de persoon levend in mijn herinnering hebben. Bij
Opa’s en oma’s ben ik ook nooit gaan kijken.
Bij mijn schoonvader probeerden mensen mij wel over te halen maar heb ik ook niet gekeken.
Zou het zeker niet zien als verplichting en als je je op de dag zelf bedenkt kun je altijd nog kijken.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon naar je gevoel luisteren. Er zijn in mijn omgeving meerdere mensen overleden en bij de één heb ik wel 'gekeken' en bij de ander niet. Net wat voor mij prettig voelde en dat voelt nu nog steeds gewoon goed.
Als je niet wilt kijken dan doe je het niet. Zeker niet onder het mom van 'ik moet het leren'.
Alle reacties Link kopieren
Ik kijk ook nooit.
Niet omdat ik dit eng vind, maar omdat ik de meerwaarde niet voel.
Helemaal je eigen keuze, niemand dwingt je.
Je hoeft je zeker niet verplicht te voelen om te gaan kijken. Ik heb ook nooit gekeken naar m'n opa's, oma's en tante. Enkel toen mijn moeder overleden was heb ik wel gekeken omdat dit de laatste kans was om haar te zien.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon niet gaan kijken. Ik vind het ook onzin, de overledene ziet er heel anders uit. Mijn moeder wilde geen "pottenkijkers", dus de kist ging dicht. Uiteraard ben ik bij haar wel gaan kijken, maar het was mn moeder niet meer.... ze zag er zo raar uit.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Sereia schreef:
12-03-2018 15:08

Je hoeft helemaal niet te kijken
Ik ben het er helemaal mee eens. Maar soms ontkom je er niet aan.
Dan ligt de overledene op een olek dat je er wel langs moet.
Ik heb het dan over condoleren, niet over de begrafenis of crematie zelf.

Kun je niet vragen aan de personen die het regelen, of de kist open of dicht is?

Ik had laatst eenzelfde situatie, was van ouder een vriendin, ik zou sowieso naar de begrafenis gaan, en ik hoorde dat de overledene op een bed was opgebaard.
Gelukkig kent mijn vriendin me, dus ze zei al dat ze er al van uit ging dat ik niet kwam condoleren.

Mijn man heeft zelfs zijn eigen ouders niet opgebaard in de kist gezien. Hij herinnert mensen graag gewoon zoals ze waren.
Niets mis mee.

Sterkte To.
Ik hoop dat je er iets mee kunt en dit is niet bedoelt om je extra angst aan te jagen.
bartjes wijzigde dit bericht op 12-03-2018 15:21
Reden: Een stukje te veel geqout
3.68% gewijzigd
Ik voel me gewoon zo stom ook. Familie zegt allemaal dat ze er zo mooi bij ligt. En dan voel ik me zo’n mietje. Want het is echt puur angst dat ik niet wil. De vorige keer was ruim 10 jaar geleden en dat vliegt me soms nog aan.
Ik moet bijna huilen van jullie berichten dat niet kijken ook ok is. Want ik vind het zo eng. Ik heb de overledene vorige week nog gezien, en dat zag er zo naar uit, dat heb ik al steeds op mn netvlies.

Ik heb inderdaad al wel gevraagd waar de overledene nu is. Iig op een plek waar ik er niet zo tegenaan loop.

Hoe doen de mensen met kinderen dit soort dingen? Ik vind het wel lastig. Want ik wil de kinderen daar wel in kunnen begeleiden. Maar hoe kan dat ooit als je zelf niet durft.

De tip van niet wegkijken maar écht kijken vind ik wel een goede. Daar ga ik aan proberen te denken als het toch ooit voorkomt.
anoniem_63c03b663b53b wijzigde dit bericht op 12-03-2018 15:21
29.63% gewijzigd
bartjes schreef:
12-03-2018 15:17
Ik ben het er helemaal mee eens. Maar soms ontkom je er niet aan.
Dan ligt de overledene op een olek dat je er wel langs moet.
Ik heb het dan over condoleren, niet over de begrafenis of crematie zelf.

Kun je niet vragen aan de personen die het regelen, of de kist open of dicht is?

Ik had laatst eenzelfde situatie, was van ouder een vriendin, ik zou sowieso naar de begrafenis gaan, en ik hoorde dat de overledene op een bed was opgebaard.
Gelukkig kent mijn vriendin me, dus ze zei al dat ze er al van uit ging dat ik niet kwam condoleren.

Mijn man heeft zelfs zijn eigen ouders niet opgebaard in de kist gezien. Hij herinnert mensen graag gewoon zoals ze waren.
Niets mis mee.

Sterkte To.
Ik hoop dat je er iets mee kunt en dit is niet bedoelt om je extra angst aan te jagen.
Zo ben ik ooit wel gaan condoleren, maar niet gaan kijken bij de persoon die op bed lag. Dat kan natuurlijk ook.
Alle reacties Link kopieren
sinaasappelpap schreef:
12-03-2018 15:19
Ik voel me gewoon zo stom ook. Familie zegt allemaal dat ze er zo mooi bij ligt. En dan voel ik me zo’n mietje. Want het is echt puur angst dat ik niet wil. De vorige keer was ruim 10 jaar geleden en dat vliegt me soms nog aan.
Ik moet bijna huilen van jullie berichten dat niet kijken ook ok is. Want ik vind het zo eng. Ik heb de overledene vorige week nog gezien, en dat zag er zo naar uit, dat heb ik al steeds op mn netvlies.

Ik heb inderdaad al wel gevraagd waar de overledene nu is. Iig op een plek waar ik er niet zo tegenaan loop.

Hoe doen de mensen met kinderen dit soort dingen?
Hangt van de band af met de overledene en de leeftijd van kind.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Je bent niet verplicht om de overledene te zien. Het is zelfs niet bij iedereen gebruikelijk dat er een open kist is. Soms is de kist gesloten. Afhankelijk ook van de wens van de overledene. Misschien wil hij/zij niet dat iedereen mag kijken.

Een kist staat niet open bij de voordeur. Dus je kunt rustig gaan condoleren. Er wordt meestal gevraagd of dat je de overledene nog wilt zien. En daar mag je gewoon nee op zeggen.

Helaas hoort de dood bij het leven. Veel kinderen hebben totaal geen moeite om de overledenen te zien. Misschien dat je kind dit wel, maar dan zal er wel iemand zijn die mee gaat.

Gecondoleerd trouwens
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
M'n moeder en tante heb ik aangekleed.
Maar een ieder die ervoor is overleden heeft mij onwijs veel moeite gekost om te gaan kijken.
Alle reacties Link kopieren
Ana_Isabel 2, de familie stond naast het bed.

Een oom van mijn man lag in een uitvaartcentrum in een nis.
Ik dacht ook dat ik dan niet hoefde te kijken, toen stonden de kinderen in de nis om de kist.
Ik ontkwam er niet aan.
Mijn ouders stonden in een aparte kamer met een dichte kist.
Je hoefde met condoleren ook niet die kamer in.
sinaasappelpap schreef:
12-03-2018 15:19
Ik voel me gewoon zo stom ook. Familie zegt allemaal dat ze er zo mooi bij ligt. En dan voel ik me zo’n mietje. Want het is echt puur angst dat ik niet wil. De vorige keer was ruim 10 jaar geleden en dat vliegt me soms nog aan.
Ik moet bijna huilen van jullie berichten dat niet kijken ook ok is.

Ik heb inderdaad al wel gevraagd waar de overledene nu is. Iig op een plek waar ik er niet zo tegenaan loop.

Hoe doen de mensen met kinderen dit soort dingen?
Ik denk dat je als ouder zelf in moet kunnen schatten of je kind het aankan om een overledene te zien. Ik denk dat er op zijn minst een beetje begrip moet zijn van het concept " dood". Voor hele kleine kinderen, lijkt het mij geen zin hebben als je kijkt naar of het zin heeft voor henzelf.

Met pubers kun je praten en samen besluiten of ze het aankunnen. Ik zou dan wel eerst zelf kijken en nav dat moment overleggen of het verstandig is.
Zo'n moment kun je maar 1x goed doen.

En als ze niet willen; ook goed.
Maar stel nou dat mijn kind de overledene wel wil zien, dan moet ik toch wel? Ik bedoel, kan ze moeilijk alleen sturen...
Alle reacties Link kopieren
Heb het 1x meegemaakt, dat er geen ontkomen aan was.
Kleine rouwkamer, en we zaten gezellig om de open-kist. Vreselijk

Maar TO, na de eerste keer valt het ook mee hoor, probeer gewoon eens. En als je het rot vindt, sla je je ogen neer. Schuifel je verder. Dit zijn van die dingen, die wel handig zijn om mee om te kunnen gaan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven