Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel V
dinsdag 11 april 2017 om 19:31
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 7 mei 2017 om 12:39
Goede morgen middag allemaal
Sofie dank je wel voor je bericht.
Ook over wat je schreef over jezelf vergeven...
Over wat je schreef aan Tobbie:
de woorden van je peut zijn ook nogal wat
om te horen, accepteren, verwerken, plaatsen, etc.
(niet in die volgorde).
Ik bedoel ermee dat je daar best je tijd voor moet mag nemen
Als ik dit ook even moet weghalen,
zeg je het maar.
Over wat je schreef aan mij:
je hebt wel gelijk, dat alle stapjes die ik maak,
voor dit stuk heel erg beangstigend is.
Het zijn de 'oude' vertrouwde overtuigingen,
die me gered hebben, maar die me nu tegenhouden mij te ontwikkelen.
Voor hen ben ik inderdaad (nog?) niet veilig,
ze kunnen me (nog) niet vertrouwen.
En dat botst heel erg met waar ik nu mee bezig ben,
nl nieuw gedrag leren, nieuwe ideeën horen en daar zelf over nadenken...
De onvriendelijkheid komt denk ik inderdaad vanuit het gevoel niet gehoord te worden,
maar tegelijk is die onvriendelijkheid een vertrouwde toon,
'voelt' dat ergens nog veel fijner dan dat milde, en begripvolle en liefde geblaat gepraat.
Gehoord wordt het namelijk wel,
alleen maak ik steeds andere keuzes, tegen dat deel in.
En maak ik wél een keer een keuze waar dat deel achter staat
(bijv. misschien lichaamsgerichte therapie niet doen),
dan gaat het met de eer strijken, en wil het dat ik vaker keuzes maak waar zij achter staat....
Het helpt dus niks, dat deel een stem geven,
want ze kan en wil niet samenwerken, en voelt zich beter dan de anderen.
En dat was ze ook, want zij kon mij helpen en overeind houden,
dat is toch ook een hele verdienste..?
Helaas gaat praten met m'n peuten niet goed.
De gedachten beschouwen hen als de vijand.
En daar hebben ze een hele heldere uitleg over.
De peuten voeden namelijk het nieuwe gedrag,
het gedrag waar de gedachten van denken: dit gaat nooit goed komen,
dit is foute boel, zo snel mogelijk weg van dit gedoe...
Ze accepteren dat ik met m'n peuten omga,
maar ze willen er niks mee te maken hebben.
En dat botst ook heel erg, want ze krijgen ermee te maken,
doordat de andere stukjes zich wél gehoord en gezien voelen,
en dat wringt en schuurt, zorgt voor veel wrijving.
Ze praten graag met de mensen die momenteel op de 'niet handig' lijst staan,
zoals m'n vader, en broertje, en stiefmoeder...
Praten met m'n peuten zullen ze dus niet snel doen,
in elk geval nooit direct.
Over de gedachten praten heb ik een of twee keer met oude peut gedaan,
heel kort, maar het was wel genoeg om ze héél boos te maken...
Verder gaan m'n peuten ook zelf niet in gesprek met de gedachten,
of in op hun boodschap.
Ze praten wél over waar de gedachten mee zitten,
maar ze neutraliseren het op de een of andere manier... (?)
Ik kan het moeilijk uitleggen...
Maar waar de gedachten over hun toeren zijn,
leggen m'n peuten 'gewoon' uit: 'dit hoort erbij,
dit en dat is nu aan het gebeuren,
het is veel, het is zwaar, je hebt rust nodig,
je doet het goed.'
Waar ik bijv. zeg: de gedachten vinden dat het de verkeerde kant opgaat
(dit is een slecht voorbeeld, ik treed wel in details tegen m'n peuten,
maar om even ter voorbeeld te dienen)
Zeggen m'n peuten bijv: nieuw gedrag leren is eng en spannend,
maar het zorgt er uiteindelijk voor dat je sterker wordt.
Zoiets dus... nooit direct, altijd op zo'n manier
(en dit doen ze dus beiden los van elkaar, m'n peuten)
Ik zit er wel mee, want ook al willen de gedachten niks met die mensen te maken hebben,
ze voelen zich wel afgewezen..
Ze zijn er wel bij nl tijdens de gesprekken, en lezen de mailtjes mee.
Ze weten dat er over ze gepraat wordt,
en ze weten dat er dingen in gang gezet worden waar zij hun handen vol aan hebben.
Ze houden nauwlettend in de gaten of er niet over ze gesproken wordt,
want dan zouden ze in moeten grijpen.
Maar tegelijk dus dat gevoel van afwijzing;
waarom gaan die peuten van jou niet in op wat jij over ons vertelt?
Negeren ze ons? Mogen ze ons ook al niet? Willen ze niet weten wat wij te zeggen hebben?
Nou, zeg ik dan, tuurlijk wel, praat maar met ze.
Maar nee hoor, dat is dus echt niet mogelijk, en zorgt voor een berg weerstand
(en paniek, en onrust, en chaos in m'n hoofd...).
Pruttel, fijn te lezen over je dag gisteren.
Het doet me denken aan hoe m'n vriend praat.
Hij zegt ook: kom je gezellig bij me in de tuin?
En dan zeg ik dat ik moe ben of dat het niet lukt,
en dan zegt hij: 'nee ik bedoel gewoon gezellig bij me zitten,
zodat we toch samen zijn,
dan regel ik de tuin wel, maar kun jij lekker uitrusten.'
Ja, ja...
Daar moet ik nogal aan wennen en vind ik moeilijk.
Ik heb meteen de neiging van alles te doen,
in een enorm energievretend tempo....
En daarin moet ik dus ook leren doseren, grenzen bewaken, etc.
Inmiddels is m'n lichaam wel zo ver dat het heel snel aangeeft als het teveel wordt,
dus veel keuze heb ik daarin niet meer voor mijn gevoel,
maar ergens is het ook wel handig, omdat die signalen er vast niet voor niets zijn.
Jullie dag gisteren klinkt in elk geval heel fijn Pruttel,
vandaag misschien wel lekker genieten van het zonnetje in jullie tuin?
Over gedrag en persoon; dat weet ik inderdaad.
Het is alleen nu zo eng, en veel, omdat ik het oude gedrag (deels) los laat,
en er nieuw gedrag voor terug komt,
maar ik daar nog geen kaas van gegeten heb (dat spreekwoord is ook heel waar ).
Dat maakt het best wel een beetje spannend allemaal...
Sofie dank je wel voor je bericht.
Ook over wat je schreef over jezelf vergeven...
Over wat je schreef aan Tobbie:
de woorden van je peut zijn ook nogal wat
om te horen, accepteren, verwerken, plaatsen, etc.
(niet in die volgorde).
Ik bedoel ermee dat je daar best je tijd voor moet mag nemen
Als ik dit ook even moet weghalen,
zeg je het maar.
Over wat je schreef aan mij:
je hebt wel gelijk, dat alle stapjes die ik maak,
voor dit stuk heel erg beangstigend is.
Het zijn de 'oude' vertrouwde overtuigingen,
die me gered hebben, maar die me nu tegenhouden mij te ontwikkelen.
Voor hen ben ik inderdaad (nog?) niet veilig,
ze kunnen me (nog) niet vertrouwen.
En dat botst heel erg met waar ik nu mee bezig ben,
nl nieuw gedrag leren, nieuwe ideeën horen en daar zelf over nadenken...
De onvriendelijkheid komt denk ik inderdaad vanuit het gevoel niet gehoord te worden,
maar tegelijk is die onvriendelijkheid een vertrouwde toon,
'voelt' dat ergens nog veel fijner dan dat milde, en begripvolle en liefde geblaat gepraat.
Gehoord wordt het namelijk wel,
alleen maak ik steeds andere keuzes, tegen dat deel in.
En maak ik wél een keer een keuze waar dat deel achter staat
(bijv. misschien lichaamsgerichte therapie niet doen),
dan gaat het met de eer strijken, en wil het dat ik vaker keuzes maak waar zij achter staat....
Het helpt dus niks, dat deel een stem geven,
want ze kan en wil niet samenwerken, en voelt zich beter dan de anderen.
En dat was ze ook, want zij kon mij helpen en overeind houden,
dat is toch ook een hele verdienste..?
Helaas gaat praten met m'n peuten niet goed.
De gedachten beschouwen hen als de vijand.
En daar hebben ze een hele heldere uitleg over.
De peuten voeden namelijk het nieuwe gedrag,
het gedrag waar de gedachten van denken: dit gaat nooit goed komen,
dit is foute boel, zo snel mogelijk weg van dit gedoe...
Ze accepteren dat ik met m'n peuten omga,
maar ze willen er niks mee te maken hebben.
En dat botst ook heel erg, want ze krijgen ermee te maken,
doordat de andere stukjes zich wél gehoord en gezien voelen,
en dat wringt en schuurt, zorgt voor veel wrijving.
Ze praten graag met de mensen die momenteel op de 'niet handig' lijst staan,
zoals m'n vader, en broertje, en stiefmoeder...
Praten met m'n peuten zullen ze dus niet snel doen,
in elk geval nooit direct.
Over de gedachten praten heb ik een of twee keer met oude peut gedaan,
heel kort, maar het was wel genoeg om ze héél boos te maken...
Verder gaan m'n peuten ook zelf niet in gesprek met de gedachten,
of in op hun boodschap.
Ze praten wél over waar de gedachten mee zitten,
maar ze neutraliseren het op de een of andere manier... (?)
Ik kan het moeilijk uitleggen...
Maar waar de gedachten over hun toeren zijn,
leggen m'n peuten 'gewoon' uit: 'dit hoort erbij,
dit en dat is nu aan het gebeuren,
het is veel, het is zwaar, je hebt rust nodig,
je doet het goed.'
Waar ik bijv. zeg: de gedachten vinden dat het de verkeerde kant opgaat
(dit is een slecht voorbeeld, ik treed wel in details tegen m'n peuten,
maar om even ter voorbeeld te dienen)
Zeggen m'n peuten bijv: nieuw gedrag leren is eng en spannend,
maar het zorgt er uiteindelijk voor dat je sterker wordt.
Zoiets dus... nooit direct, altijd op zo'n manier
(en dit doen ze dus beiden los van elkaar, m'n peuten)
Ik zit er wel mee, want ook al willen de gedachten niks met die mensen te maken hebben,
ze voelen zich wel afgewezen..
Ze zijn er wel bij nl tijdens de gesprekken, en lezen de mailtjes mee.
Ze weten dat er over ze gepraat wordt,
en ze weten dat er dingen in gang gezet worden waar zij hun handen vol aan hebben.
Ze houden nauwlettend in de gaten of er niet over ze gesproken wordt,
want dan zouden ze in moeten grijpen.
Maar tegelijk dus dat gevoel van afwijzing;
waarom gaan die peuten van jou niet in op wat jij over ons vertelt?
Negeren ze ons? Mogen ze ons ook al niet? Willen ze niet weten wat wij te zeggen hebben?
Nou, zeg ik dan, tuurlijk wel, praat maar met ze.
Maar nee hoor, dat is dus echt niet mogelijk, en zorgt voor een berg weerstand
(en paniek, en onrust, en chaos in m'n hoofd...).
Pruttel, fijn te lezen over je dag gisteren.
Het doet me denken aan hoe m'n vriend praat.
Hij zegt ook: kom je gezellig bij me in de tuin?
En dan zeg ik dat ik moe ben of dat het niet lukt,
en dan zegt hij: 'nee ik bedoel gewoon gezellig bij me zitten,
zodat we toch samen zijn,
dan regel ik de tuin wel, maar kun jij lekker uitrusten.'
Ja, ja...
Daar moet ik nogal aan wennen en vind ik moeilijk.
Ik heb meteen de neiging van alles te doen,
in een enorm energievretend tempo....
En daarin moet ik dus ook leren doseren, grenzen bewaken, etc.
Inmiddels is m'n lichaam wel zo ver dat het heel snel aangeeft als het teveel wordt,
dus veel keuze heb ik daarin niet meer voor mijn gevoel,
maar ergens is het ook wel handig, omdat die signalen er vast niet voor niets zijn.
Jullie dag gisteren klinkt in elk geval heel fijn Pruttel,
vandaag misschien wel lekker genieten van het zonnetje in jullie tuin?
Over gedrag en persoon; dat weet ik inderdaad.
Het is alleen nu zo eng, en veel, omdat ik het oude gedrag (deels) los laat,
en er nieuw gedrag voor terug komt,
maar ik daar nog geen kaas van gegeten heb (dat spreekwoord is ook heel waar ).
Dat maakt het best wel een beetje spannend allemaal...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 7 mei 2017 om 16:32
Sofie, dankjewel voor je antwoord. Ik vroeg het me af, omdat er bij ons ook nooit echt geknuffeld werd (behalve met oma) en ik het ook moeilijk vind om geknuffeld te worden. Als je ouders niet van die knuffelaars zijn en je er als kindje wel behoefte aan hebt, dan groeien er dingen scheef zonder dat een partij daar schuld aan heeft. Ik hoop dat je er in therapie mee kunt leren omgaan en daarbij ook de vragen aan bod kunnen komen of en, zo ja, in welke mate en hoe je dit met je ouders moet bespreken. Veel mensen zijn het niet met me eens, maar ik vind zelf dat je lang niet alles tegen je ouders moet (willen) zeggen (hoewel dat uiteraard ook aan de band met je ouders ligt).
zondag 7 mei 2017 om 17:25
Uit wat je zegt van de peuten kan weet ik dat Goede Zelfzorg voorop staat met veiligheid op 1.
Leren zelf te denken is een ingewikkeld proces. Denkconcepten, oordelen, oude loyaliteiten enz lagen en liggen voor het oprapen. Daar niet op ingaan kost tijd. Het proberen te vatten is weer zó bedacht...wil niet preken of je wegduwen want nabijheid weet ik van mezelf was waar ik zo'n nood aanhad al wist ik niet hoe het te hanteren.
Ik ben weer thuis...was echt bekaf na een korte nacht. Gisteren was ik bang. Ook thuis, waar ik vooral van baalde. Want mezelf zo niet leuk vinden...Voelde me echt niet fijn. Eenmaal daar ging het wel. Was wat stilletjes, heb vooral veel gekeken. Nu weer veilig thuis en al een dutje gedaan.
Leren zelf te denken is een ingewikkeld proces. Denkconcepten, oordelen, oude loyaliteiten enz lagen en liggen voor het oprapen. Daar niet op ingaan kost tijd. Het proberen te vatten is weer zó bedacht...wil niet preken of je wegduwen want nabijheid weet ik van mezelf was waar ik zo'n nood aanhad al wist ik niet hoe het te hanteren.
Ik ben weer thuis...was echt bekaf na een korte nacht. Gisteren was ik bang. Ook thuis, waar ik vooral van baalde. Want mezelf zo niet leuk vinden...Voelde me echt niet fijn. Eenmaal daar ging het wel. Was wat stilletjes, heb vooral veel gekeken. Nu weer veilig thuis en al een dutje gedaan.
zondag 7 mei 2017 om 18:32
Wat het knuffelen betreft, dat was er bij ons thuis (of in de familie, of met vriendinnen) ook nooit bij.
Ik ben er pas achtergekomen hoe fijn dat was, en hoe ik dat nodig had, toen ik ZH ontmoette (ik was toen vooraan in de 30). Met onze kinderen heb ik ook altijd veel geknuffeld (dus het kan wel, ook al ben je er niet mee opgegroeid). En nu met Manmens, en met de andere vriend vind ik het echt heerlijk. Kan er erg van genieten. (Hoewel het eng is om dit zomaar hier op te schrijven..)
Ik ben er pas achtergekomen hoe fijn dat was, en hoe ik dat nodig had, toen ik ZH ontmoette (ik was toen vooraan in de 30). Met onze kinderen heb ik ook altijd veel geknuffeld (dus het kan wel, ook al ben je er niet mee opgegroeid). En nu met Manmens, en met de andere vriend vind ik het echt heerlijk. Kan er erg van genieten. (Hoewel het eng is om dit zomaar hier op te schrijven..)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 7 mei 2017 om 18:53
Tobbie ik ben het wel met je eens dat je niet alles hoeft te bespreken met je ouders. Mooi hoe je je berichtje verder hebt verwoord, heel duidelijk die uitleg in scheefgroei waarbij het dus inderdaad helemaal niet gaat om een schuldvraag maar om (verschil in) behoeften
Hanke fijn dat je weer thuis bent. Naar hoe je je gister gevoeld moet hebben, gelukkig ging het daar wel. Maar lijkt me toch energie vreten, alles bij elkaar
Elmervrouw dapper wat je schrijft
Ik herken het heel erg
Maar durf er weinig echt over te zeggen
Omdat ik me er serieus voor schaam
Dat ik geniet van knuffelen
Mits met de juiste mensen
Ik voel me nog steeds niet zo goed
Heel moe, snel bang, niet alert genoeg (liep op straat tegen een ander op..), verdrietig en drang.. Heb vandaag echt rustig aan gedaan, in de tuin gezeten...en heb net pilletje genomen. Hoop op een betere nacht straks.. kan ik wel gebruiken aangezien morgen een hele volle werkdag is. Rest vd week ook druk, probeer het per dag te bekijken omdat er anders een golf van paniek komt en die blijft me overspoelen
Hanke je hebt gelijk dat met het proberen te begrijpen ik weer met denken etc bezig ben (en controle wil ervaren en loslaten en vertrouwen nu handiger zijn..). Je duwt me niet weg, ben blij met al jullie reacties.
Nieuwe peut raadt me aan de lat nog lager te leggen (...) en vertrouwen te hebben in het proces
Vertrouwen en proces zijn moeilijke woorden voor mij. Al helemaal als ze ook nog eens óver mijzelf gaan...
Ze heeft me ook uitgelegd wat er nu allemaal een beetje aan het gebeuren is in m'n hoofd en lichaam en dat is fijn. Begrip voor mezelf is makkelijker als ik er een uitleg bij krijg, al staat dat dan misschien weer haaks op het durven vertrouwen in het proces? Nou ja.. haar woorden hebben in elk geval wat paniek weg kunnen nemen, en dat had ik even hard nodig..
Hanke fijn dat je weer thuis bent. Naar hoe je je gister gevoeld moet hebben, gelukkig ging het daar wel. Maar lijkt me toch energie vreten, alles bij elkaar
Elmervrouw dapper wat je schrijft
Ik herken het heel erg
Maar durf er weinig echt over te zeggen
Omdat ik me er serieus voor schaam
Dat ik geniet van knuffelen
Mits met de juiste mensen
Ik voel me nog steeds niet zo goed
Heel moe, snel bang, niet alert genoeg (liep op straat tegen een ander op..), verdrietig en drang.. Heb vandaag echt rustig aan gedaan, in de tuin gezeten...en heb net pilletje genomen. Hoop op een betere nacht straks.. kan ik wel gebruiken aangezien morgen een hele volle werkdag is. Rest vd week ook druk, probeer het per dag te bekijken omdat er anders een golf van paniek komt en die blijft me overspoelen
Hanke je hebt gelijk dat met het proberen te begrijpen ik weer met denken etc bezig ben (en controle wil ervaren en loslaten en vertrouwen nu handiger zijn..). Je duwt me niet weg, ben blij met al jullie reacties.
Nieuwe peut raadt me aan de lat nog lager te leggen (...) en vertrouwen te hebben in het proces
Vertrouwen en proces zijn moeilijke woorden voor mij. Al helemaal als ze ook nog eens óver mijzelf gaan...
Ze heeft me ook uitgelegd wat er nu allemaal een beetje aan het gebeuren is in m'n hoofd en lichaam en dat is fijn. Begrip voor mezelf is makkelijker als ik er een uitleg bij krijg, al staat dat dan misschien weer haaks op het durven vertrouwen in het proces? Nou ja.. haar woorden hebben in elk geval wat paniek weg kunnen nemen, en dat had ik even hard nodig..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 7 mei 2017 om 18:58
Wederom herkenbaar wat je schrijft Knuff.
Dank je wel ook voor de voorbeelden.
Ik geloof dat je met zo door blijven gaan en een flinke dosis geduld, uiteindelijk een andere verstandhouding gaat krijgen met de gedachten.
De manier waarop jouw therapeuten hier aandacht aan besteden, komt op mij behoedzaam en zorgvuldig over. Dat geeft vertrouwen, dat ze niet bang zijn voor de kracht van deze gedachten maar ze wel respecteren. En daarmee een stem geven, die verdienen ze ook.
Ik wil graag met jullie een moment van vandaag delen, wat voor mij heel bijzonder was. Ik voel me er nu, een paar uur later, nog heel vreemd onder.
Vorige week heeft 'de beschermende Sofie' voor het eerst 'live' gesproken met de psych. Voorheen verliepen dit soort gesprekken steeds met een soort tolk/vertaler/censureerpoppetje ertussen, daarna via de mail (eerst gecensureerd, daarna ongecensureerd). En vorige week dus voor het eerst 'echt'. Er zat nog wel wat censuur op (het taalgebruik was bijvoorbeeld wel dwingend en duidelijk, maar ook netjes) maar het durfde zichzelf wel behoorlijk goed te laten zien.
De uitkomst van het gesprek was o.a. dat 'Sofie' de opdracht heeft gekregen om haar heel heel heel vaak te raadplegen voordat ze beslissingen neemt. Dat ze dit moet doen omdat dit deel geen rust heeft, uit angst dat Sofie gevaar loopt, en de neiging heeft om heel hard te gaan schreeuwen, roepen en dwingen als ze dit niet mag vertellen.
(Er waren nog meer conclusies nav dit gesprek, maar even niet nuttig voor het verhaal wat ik nu ga delen)
Vandaag volgde ik een mindfulnessachtige (groeps)training (bij een andere psych). Een van de oefeningen was lichaamsgericht, waarbij je liggend een aantal oefeningen met bewuste, gerichte aandacht moest uitvoeren.
Oefeningen die ik wel ken van mijn hardlooptrainingen, maar die ik dan uiteraard niet met aandacht, bewust doe, maar gewoon met verstand op 0, blik op oneindig.
Nu deed ik ze met aandacht en dat maakte wat los....
De 'Beschermende Sofie' zei echt heel vriendelijk, al bijna huilend, dat ze de oefeningen niet wilde doen, omdat ze vies waren, omdat ze haar deed denken aan seks, omdat ze bang was. Ik heb geluisterd naar wat ze te zeggen had, haar geduldig uitgelegd dat ik het echt snapte (deed ik ook echt), maar dat ik de situatie beoordeeld had en de situatie inschat als veilig. Dat ik dit ook kan, omdat ik volwassen ben. Ik heb redenen genoemd waarom ik het veilig vond: er waren nog 8 andere mensen aanwezig in de ruimte, er zaten meerdere enorme ramen in de ruimte waardoor je naar buiten kon kijken, er zaten 2 deuren in waardoor ik weg kon, het was een MFtraining, geen seksbijeenkomst. Nogmaals gezegd dat ik het echt begreep, maar dat ik het wel ging doen. Dat ik rekening met haar ging houden en daardoor de oefeningen minder lang zou doen dan eigenlijk de bedoeling was.
Vervolgens heb ik ze gedaan. Er kwamen tranen (die gelukkig niemand heeft gezien ) en ook tijdens de oefeningen moest ik de Beschermende Sofie steeds opnieuw weer geruststellen.
(Uiteraard voerde ik al deze gesprekken in mijn hoofd )
We hebben 4 oefeningen gedaan waarvan Beschermende Sofie er 2 echt heel heel heel erg eng vond. Elke oefening duurde misschien n minuut of 3 (nog niet, denk ik eigenlijk) en het is me gelukt om ze met aandacht te doen, zonder dat Beschermende Sofie boos werd. Ze was alleen bang en verdrietig.
Ik ben zo trots op mij dat dit deel zich nu op deze manier durft te laten zien. En dat het gelukt is om er zo op te reageren dat ze niet naar andere middelen heeft gegrepen. En dat ik op deze manier met dit deel in contact heb kunnen blijven, zonder dat ik de oefening door haar liet saboteren.....
Het klinkt als iets heel kleins, maar echt, voor mij is het een soort van Landing op de Maan. Het is huge.
Ik voel me nu heel vreemd.
Een mix van blijdschap en trots, maar ook van na-bibberende angst en verdriet.
En ik ben er ook wel moe van.
@Hanke, knap gedaan!
Wil je vertellen waarom je jezelf niet zo leuk vond?
Dank je wel ook voor de voorbeelden.
Ik geloof dat je met zo door blijven gaan en een flinke dosis geduld, uiteindelijk een andere verstandhouding gaat krijgen met de gedachten.
De manier waarop jouw therapeuten hier aandacht aan besteden, komt op mij behoedzaam en zorgvuldig over. Dat geeft vertrouwen, dat ze niet bang zijn voor de kracht van deze gedachten maar ze wel respecteren. En daarmee een stem geven, die verdienen ze ook.
Ik wil graag met jullie een moment van vandaag delen, wat voor mij heel bijzonder was. Ik voel me er nu, een paar uur later, nog heel vreemd onder.
Vorige week heeft 'de beschermende Sofie' voor het eerst 'live' gesproken met de psych. Voorheen verliepen dit soort gesprekken steeds met een soort tolk/vertaler/censureerpoppetje ertussen, daarna via de mail (eerst gecensureerd, daarna ongecensureerd). En vorige week dus voor het eerst 'echt'. Er zat nog wel wat censuur op (het taalgebruik was bijvoorbeeld wel dwingend en duidelijk, maar ook netjes) maar het durfde zichzelf wel behoorlijk goed te laten zien.
De uitkomst van het gesprek was o.a. dat 'Sofie' de opdracht heeft gekregen om haar heel heel heel vaak te raadplegen voordat ze beslissingen neemt. Dat ze dit moet doen omdat dit deel geen rust heeft, uit angst dat Sofie gevaar loopt, en de neiging heeft om heel hard te gaan schreeuwen, roepen en dwingen als ze dit niet mag vertellen.
(Er waren nog meer conclusies nav dit gesprek, maar even niet nuttig voor het verhaal wat ik nu ga delen)
Vandaag volgde ik een mindfulnessachtige (groeps)training (bij een andere psych). Een van de oefeningen was lichaamsgericht, waarbij je liggend een aantal oefeningen met bewuste, gerichte aandacht moest uitvoeren.
Oefeningen die ik wel ken van mijn hardlooptrainingen, maar die ik dan uiteraard niet met aandacht, bewust doe, maar gewoon met verstand op 0, blik op oneindig.
Nu deed ik ze met aandacht en dat maakte wat los....
De 'Beschermende Sofie' zei echt heel vriendelijk, al bijna huilend, dat ze de oefeningen niet wilde doen, omdat ze vies waren, omdat ze haar deed denken aan seks, omdat ze bang was. Ik heb geluisterd naar wat ze te zeggen had, haar geduldig uitgelegd dat ik het echt snapte (deed ik ook echt), maar dat ik de situatie beoordeeld had en de situatie inschat als veilig. Dat ik dit ook kan, omdat ik volwassen ben. Ik heb redenen genoemd waarom ik het veilig vond: er waren nog 8 andere mensen aanwezig in de ruimte, er zaten meerdere enorme ramen in de ruimte waardoor je naar buiten kon kijken, er zaten 2 deuren in waardoor ik weg kon, het was een MFtraining, geen seksbijeenkomst. Nogmaals gezegd dat ik het echt begreep, maar dat ik het wel ging doen. Dat ik rekening met haar ging houden en daardoor de oefeningen minder lang zou doen dan eigenlijk de bedoeling was.
Vervolgens heb ik ze gedaan. Er kwamen tranen (die gelukkig niemand heeft gezien ) en ook tijdens de oefeningen moest ik de Beschermende Sofie steeds opnieuw weer geruststellen.
(Uiteraard voerde ik al deze gesprekken in mijn hoofd )
We hebben 4 oefeningen gedaan waarvan Beschermende Sofie er 2 echt heel heel heel erg eng vond. Elke oefening duurde misschien n minuut of 3 (nog niet, denk ik eigenlijk) en het is me gelukt om ze met aandacht te doen, zonder dat Beschermende Sofie boos werd. Ze was alleen bang en verdrietig.
Ik ben zo trots op mij dat dit deel zich nu op deze manier durft te laten zien. En dat het gelukt is om er zo op te reageren dat ze niet naar andere middelen heeft gegrepen. En dat ik op deze manier met dit deel in contact heb kunnen blijven, zonder dat ik de oefening door haar liet saboteren.....
Het klinkt als iets heel kleins, maar echt, voor mij is het een soort van Landing op de Maan. Het is huge.
Ik voel me nu heel vreemd.
Een mix van blijdschap en trots, maar ook van na-bibberende angst en verdriet.
En ik ben er ook wel moe van.
@Hanke, knap gedaan!
Wil je vertellen waarom je jezelf niet zo leuk vond?
zondag 7 mei 2017 om 19:16
Wauw Sofie jeetje ik lees je verhaal met een brok in mijn keel
Klein? Ehh, echt niet! Een mega stap vind ik dit
Wat goed hoe je het aangepakt hebt en hoe dat stukje van zich heeft laten horen, en hoe jij haar steeds weer met geduld, begrip, bescherming en liefde tegemoet hebt getreden
Echt wauw Sofie
Nu lekker bijkomen van deze ervaringen
Klein? Ehh, echt niet! Een mega stap vind ik dit
Wat goed hoe je het aangepakt hebt en hoe dat stukje van zich heeft laten horen, en hoe jij haar steeds weer met geduld, begrip, bescherming en liefde tegemoet hebt getreden
Echt wauw Sofie
Nu lekker bijkomen van deze ervaringen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 7 mei 2017 om 20:24
quote:Elmervrouw schreef op 07 mei 2017 @ 19:34:
platonische vriend (hoe zal ik hem hier noemen?)
PV klinkt alsof je jullie vriendschap wilt ontleden (persoonsvorm), dus misschien BV? Voor beste of bijzondere vriend. Dan heb je BV, MM (manmens) en ZH.
Sofie, ik moest bijna huilen toen ik je verhaal las. Dit is geen kleine stap. Dit is een grote stap. Je beschrijft het heel goed en mooi. Hopelijk neem je vanavond de tijd om even te landen en bij te komen
Selune, welkom terug! Hopelijk heeft het weer verder geen roet meer in het eten gegooid en heb je een goede vakantie gehad?
Hanke, gelukkig ben je weer veilig thuis. Had hoe je gister voelde te maken met je bezoekje? Zorg je goed voor jezelf na je bezoekje en zo'n korte nacht?
Snow, heb je nog forumvakantie? Ik hoop dat het je goed doet!
platonische vriend (hoe zal ik hem hier noemen?)
PV klinkt alsof je jullie vriendschap wilt ontleden (persoonsvorm), dus misschien BV? Voor beste of bijzondere vriend. Dan heb je BV, MM (manmens) en ZH.
Sofie, ik moest bijna huilen toen ik je verhaal las. Dit is geen kleine stap. Dit is een grote stap. Je beschrijft het heel goed en mooi. Hopelijk neem je vanavond de tijd om even te landen en bij te komen
Selune, welkom terug! Hopelijk heeft het weer verder geen roet meer in het eten gegooid en heb je een goede vakantie gehad?
Hanke, gelukkig ben je weer veilig thuis. Had hoe je gister voelde te maken met je bezoekje? Zorg je goed voor jezelf na je bezoekje en zo'n korte nacht?
Snow, heb je nog forumvakantie? Ik hoop dat het je goed doet!
zondag 7 mei 2017 om 20:29
quote:Knuffelbeertjes schreef op 07 mei 2017 @ 18:53:
Tobbie ik ben het wel met je eens dat je niet alles hoeft te bespreken met je ouders.
Toen ik het schreef, had ik eerlijk gezegd ook mensen als jouw en mijn ouders in gedachten met wie geen gesprek te voeren valt omdat ze simpelweg niet openstaan voor andere gezichtspunten of ervaringen dan hun eigen. Die hoef je geen stok te geven waarmee ze je vervolgens kunnen slaan.
Heb jij trouwens al een plannetje bedacht hoe je morgen in de peiling houdt of het teveel wordt qua werk? Misschien rond koffie-, lunch- en theetijd een alarm in je telefoon zetten om even na te gaan of het nog gaat of dat je beter naar huis kunt gaan?
Over knuffelen trouwens: ik heb niemand om mee te knuffelen, ook geen knuffelige vriendinnen. Zelfs geen huisdier, want ik ben allergisch voor alles behalve vissen. En vissen zijn, nou ja, niet echt heel geschikt. Er zit of een kom tussen of je zou met zo'n naar adem snakkend glibberbeest zitten. Dus tja.
Tobbie ik ben het wel met je eens dat je niet alles hoeft te bespreken met je ouders.
Toen ik het schreef, had ik eerlijk gezegd ook mensen als jouw en mijn ouders in gedachten met wie geen gesprek te voeren valt omdat ze simpelweg niet openstaan voor andere gezichtspunten of ervaringen dan hun eigen. Die hoef je geen stok te geven waarmee ze je vervolgens kunnen slaan.
Heb jij trouwens al een plannetje bedacht hoe je morgen in de peiling houdt of het teveel wordt qua werk? Misschien rond koffie-, lunch- en theetijd een alarm in je telefoon zetten om even na te gaan of het nog gaat of dat je beter naar huis kunt gaan?
Over knuffelen trouwens: ik heb niemand om mee te knuffelen, ook geen knuffelige vriendinnen. Zelfs geen huisdier, want ik ben allergisch voor alles behalve vissen. En vissen zijn, nou ja, niet echt heel geschikt. Er zit of een kom tussen of je zou met zo'n naar adem snakkend glibberbeest zitten. Dus tja.
zondag 7 mei 2017 om 20:39
Wat lief zijn jullie allemaal
Het begint steeds meer te landen en hoewel Beschermende Sofie blijft benadrukken hoe ongelofelijk eng het was, wordt de ervaring er niet minder door. Heel fijn.
EV mooi dat je dit met ons deelt, dank je wel.
En dat over dat knuffelen...... wat dapper dat je dit mag schrijven van jezelf.
Hier vindt Beschermende Sofie dit nog te gevaarlijk TE GEVAARLIJK.
En ik vind dat ik haar al genoeg op de proef heb gesteld voor vandaag, dus ik laat het hier even bij.
Tobbert: wil je wel knuffelen, als je iemand had om dit mee te doen?
Dag allemaal, ik ga offline, even niets....
Het begint steeds meer te landen en hoewel Beschermende Sofie blijft benadrukken hoe ongelofelijk eng het was, wordt de ervaring er niet minder door. Heel fijn.
EV mooi dat je dit met ons deelt, dank je wel.
En dat over dat knuffelen...... wat dapper dat je dit mag schrijven van jezelf.
Hier vindt Beschermende Sofie dit nog te gevaarlijk TE GEVAARLIJK.
En ik vind dat ik haar al genoeg op de proef heb gesteld voor vandaag, dus ik laat het hier even bij.
Tobbert: wil je wel knuffelen, als je iemand had om dit mee te doen?
Dag allemaal, ik ga offline, even niets....
zondag 7 mei 2017 om 20:48
quote:Sofie1979 schreef op 07 mei 2017 @ 20:39:
Tobbert: wil je wel knuffelen, als je iemand had om dit mee te doen?
Ja, denk het wel als het iemand is die veilig genoeg voelt (en dat doet lang niet iedereen voor mij)
Pruttel, vandaag weer zo'n mooie dag gehad als gister? Ik stel me een tuin met mooi onkruid (ik laat mooi onkruid ook altijd staan) en andere plantjes voor met tuinkabouters en lampjes en een vogelhuisje en een zitje enzo voor. En een kat aan een lijntje. Het lijkt me dat je daar heel vrolijk van wordt
Tobbert: wil je wel knuffelen, als je iemand had om dit mee te doen?
Ja, denk het wel als het iemand is die veilig genoeg voelt (en dat doet lang niet iedereen voor mij)
Pruttel, vandaag weer zo'n mooie dag gehad als gister? Ik stel me een tuin met mooi onkruid (ik laat mooi onkruid ook altijd staan) en andere plantjes voor met tuinkabouters en lampjes en een vogelhuisje en een zitje enzo voor. En een kat aan een lijntje. Het lijkt me dat je daar heel vrolijk van wordt
zondag 7 mei 2017 om 20:58
Mijn dag was heerlijk relaxed en suf. Ik ben even naar de zaak geweest, want ik was gistermiddag weggegaan maar sluit altijd het liefst zelf af, dus ging even kijken of het goed was. Totaal overbodig want het was keurig 
Ik ben aan een nieuw boek begonnen en ben dus heel stom in slaap gesukkeld. Daarna ging ik koken, maar ik kwam erachter dat de zalm niet meer goed was ( ik twijfelde, kat at het niet, twijfels weg, dan is het niet goed ) dus toen werden het cheapy vissticks.
De beschrijving van de tuin klopt aardig ja. Sinds gister staat er ook nog een welkombord in, met een metallic roze flamingo en veel vlinders op de schutting en op prikkers in de perken.
Ik had net beeld bij knuffelen met een vis
Ik ben aan een nieuw boek begonnen en ben dus heel stom in slaap gesukkeld. Daarna ging ik koken, maar ik kwam erachter dat de zalm niet meer goed was ( ik twijfelde, kat at het niet, twijfels weg, dan is het niet goed ) dus toen werden het cheapy vissticks.De beschrijving van de tuin klopt aardig ja. Sinds gister staat er ook nog een welkombord in, met een metallic roze flamingo en veel vlinders op de schutting en op prikkers in de perken.
Ik had net beeld bij knuffelen met een vis
zondag 7 mei 2017 om 21:06
Plan morgen is standje overleven
Ik heb elk uur met een ander 'groepje' een vergadering.. van 8 tot 5. Hoort erbij, een paar keer per jaar. Hopen dat iedereen nog een beetje in de vakantie modus zit (ikzelf zal daar met alle liefde het voortouw in nemen ).
Enige wat ik volgens mij wel kan doen is straks genoeg slaapuurtjes maken, morgen ontbijten en lunchen, af en toe even een echt pauze moment nemen, en de avond rustig aan doen? Het klinkt misschien als een soort goed zelf zorg plan, en misschien is de weerstand daarom zo groot. Maar ga toch proberen me er op die manier enigszins doorheen te slaan
(mijn werk bestaat sowieso wel uit veel gesprekken hoor, maar meestal zit er wat meer ruimte tussen op een dag).
Ik zal er nooit over klagen, zeuren, want m'n baan is geweldig. Het is alleen momenteel steeds een beetje veel erbij, naast zoveel andere dingen die spelen. Maar het komt vast wel weer goed...
Ook al weet ik vandaag niet hoe ik morgen overeind moet komen; morgen sta ik er weer en functioneer ik weer. Ik weet niet hoe maar doe het toch. Het helpt als de nacht rustig verloopt, zonder herbelevingen en/of nachtmerries, en gelukkig doet de medicatie daar een hoop voor. Sorry voor het zeurderige verhaal, en dat ik niet op jullie allemaal reageer, maar ik ben best wazig/suf al..
Dikke knuffel
(virtueel, dat is volgens mij altijd goed??)
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 7 mei 2017 om 21:24
Virtueel is een knuffel nog hanteerbaar
In het echt voelt het soms ook nog steeds gevaarlijk, eerlijk gezegd, en zit er op de achtergrond 'iemand' die meestal wel waakzaam blijft of is, of het niet ineens omslaat... dat hele jonge deel van mij dat nog heel, heel, heel veel moeite heeft met vertrouwen. (Ook dit vind ik eng om te schrijven. Maar BV begrijpt dit heel goed, durf het tegen hem wel te zeggen).
Knuf, jij zeurt niet. Even ter geruststelling.
In het echt voelt het soms ook nog steeds gevaarlijk, eerlijk gezegd, en zit er op de achtergrond 'iemand' die meestal wel waakzaam blijft of is, of het niet ineens omslaat... dat hele jonge deel van mij dat nog heel, heel, heel veel moeite heeft met vertrouwen. (Ook dit vind ik eng om te schrijven. Maar BV begrijpt dit heel goed, durf het tegen hem wel te zeggen).
Knuf, jij zeurt niet. Even ter geruststelling.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 7 mei 2017 om 21:26
zondag 7 mei 2017 om 22:06
Bedankt lieve Elmervrouw
Fijn om te lezen over de lieve mensen om je heen zoals MM en BV
Over dat meekijken; herkenbaar..
Blijkbaar triggert dat iets wat zorgt voor alarmbellen in m'n hoofd
Wat ik héél vervelend vind is de dader (fictief) vaak zien. Ook dat wordt getriggerd door iets in mij, maar de uitwerking is zó naar
Vannacht lag ik naast hem ipv naast vriend
Bah
Kotsmisselijk ben ik daar van
En dan ook me schuldig voelen natuurlijk
Alsof ik een soort overspel pleeg
Een zieke fantasie heb
Ipv ptss ..
Aub niet quoten
Ik ga proberen te dromen over mooie tuinen, vlindertjes en schattige aaibare vissen katten
Fijn om te lezen over de lieve mensen om je heen zoals MM en BV
Over dat meekijken; herkenbaar..
Blijkbaar triggert dat iets wat zorgt voor alarmbellen in m'n hoofd
Wat ik héél vervelend vind is de dader (fictief) vaak zien. Ook dat wordt getriggerd door iets in mij, maar de uitwerking is zó naar
Vannacht lag ik naast hem ipv naast vriend
Bah
Kotsmisselijk ben ik daar van
En dan ook me schuldig voelen natuurlijk
Alsof ik een soort overspel pleeg
Een zieke fantasie heb
Ipv ptss ..
Aub niet quoten
Ik ga proberen te dromen over mooie tuinen, vlindertjes en schattige aaibare vissen katten
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 7 mei 2017 om 22:38
Slaap lekker lieve Knuff!
Mijn huis is wat schoner en ruikt naar wasmiddel dat ik lekker vind.
Ik ben een ongelofelijke knuffelaar. Nou ja, ben niet klef hoor. Maar met dat zelfhulpgedoe is er na afloop vaak ook huggen en ik ben graag van de partij. Niet iedereen hug ik hoor, maar ik ben best aaibaar. En kan ook aaien.
Toen ik in mijn twenties was heb ik dat mezelf aangeleerd, met hulp van een aantal fijne vriendinnen. Die hebben geholpen met ontdooien. Ik vond het eng en fijn en veel en pijn doen. Maar nog altijd blij dat ik inmiddels huggen fijn vind en er af en toe ook om vraag bij vrienden.
Wat ik naar vind is dat mijn ma weerzin had tegen fysiek contact met haar kinderen. Dus heb wat dat betreft met een koelkast geleefd. En toen ik begin twintig vertelde van misbruik was haar eerste commentaar ´geen wonder want je was altijd al zo plakkerig´.
Tsja.
Mijn huis is wat schoner en ruikt naar wasmiddel dat ik lekker vind.
Ik ben een ongelofelijke knuffelaar. Nou ja, ben niet klef hoor. Maar met dat zelfhulpgedoe is er na afloop vaak ook huggen en ik ben graag van de partij. Niet iedereen hug ik hoor, maar ik ben best aaibaar. En kan ook aaien.
Toen ik in mijn twenties was heb ik dat mezelf aangeleerd, met hulp van een aantal fijne vriendinnen. Die hebben geholpen met ontdooien. Ik vond het eng en fijn en veel en pijn doen. Maar nog altijd blij dat ik inmiddels huggen fijn vind en er af en toe ook om vraag bij vrienden.
Wat ik naar vind is dat mijn ma weerzin had tegen fysiek contact met haar kinderen. Dus heb wat dat betreft met een koelkast geleefd. En toen ik begin twintig vertelde van misbruik was haar eerste commentaar ´geen wonder want je was altijd al zo plakkerig´.
Tsja.
zondag 7 mei 2017 om 22:49
Neeeeeee Hanke Hoe kreeg ze het haar strot uit!
Knuffelen is liefde, warmte, genegenheid en medeleven. Niks seksueels aan een welgemeende gewone knuffel.
Vriend en ik knuffelen ook zonder seksuele gedachtes. Dat is die genegenheid en het houden van. Seks is wat anders. Sex kan met knuffelen zijn, maar knuffelen kan zeker zonder seks! Een baby of een kind knuffelen is allesbehalve seks. Het is geborgenheid, warmte en liefde geven. Niks meer dan dat ( al is het juist een heleboel )
Als kind wilde ik nooit knuffelen. Ook niet op schoot en zeker geen kusjes geven. Ik zie nu vaak in me geen dat de kinderen van vrienden mij een kusje "moeten" geven. Ik maak daar altijd gauw een boks of een high five van en leg de ouders daarna even uit hoe ongelofelijk stom het is om je kind iemand te laten kussen as dat niet uit henzelf komt. Is toch vreselijk voor een kind! Blij dat mijn ouders mijn willetje van toen hebben gerespecteerd.
En ik krijg wel eens een kus van een kindje hoor, als ze zelf zo op mij aflopen. Maar dan is het oké ( alhoewel ik het eigenlijk zelf nog steeds niet wil kan ik het van een kindje wel hebben ). Maar dat moet echt uit henzelf komen. Ik denk dat kinderen juist daarom altijd bij mij komen zitten op drukke verjaardagen. Geen gefriemel en gedoe wat ze niet willen, lekker veilig tegen wangenknijpers en frunniktantes.
Knuffelen is liefde, warmte, genegenheid en medeleven. Niks seksueels aan een welgemeende gewone knuffel.
Vriend en ik knuffelen ook zonder seksuele gedachtes. Dat is die genegenheid en het houden van. Seks is wat anders. Sex kan met knuffelen zijn, maar knuffelen kan zeker zonder seks! Een baby of een kind knuffelen is allesbehalve seks. Het is geborgenheid, warmte en liefde geven. Niks meer dan dat ( al is het juist een heleboel )
Als kind wilde ik nooit knuffelen. Ook niet op schoot en zeker geen kusjes geven. Ik zie nu vaak in me geen dat de kinderen van vrienden mij een kusje "moeten" geven. Ik maak daar altijd gauw een boks of een high five van en leg de ouders daarna even uit hoe ongelofelijk stom het is om je kind iemand te laten kussen as dat niet uit henzelf komt. Is toch vreselijk voor een kind! Blij dat mijn ouders mijn willetje van toen hebben gerespecteerd.
En ik krijg wel eens een kus van een kindje hoor, als ze zelf zo op mij aflopen. Maar dan is het oké ( alhoewel ik het eigenlijk zelf nog steeds niet wil kan ik het van een kindje wel hebben ). Maar dat moet echt uit henzelf komen. Ik denk dat kinderen juist daarom altijd bij mij komen zitten op drukke verjaardagen. Geen gefriemel en gedoe wat ze niet willen, lekker veilig tegen wangenknijpers en frunniktantes.
zondag 7 mei 2017 om 23:50
maandag 8 mei 2017 om 07:10
EV en Hanke, naar hoor!
Hanke, jouw moeder moet wel heel bang zijn geweest voor lichamelijk contact, dat ze zo'n opmerking maakt op zo'n moment. Getver.
Toevallig had ik gisteren een gesprek over knuffelen en de onveiligheid die ik dan ervaar. Het wantrouwen wat meteen op komt zetten. We kwamen tot de conclusie dat het eigenlijk wel logisch is. Ik was een kind wat de behoefte had geknuffeld te worden, met een moeder die deze behoefte niet zag en/of er niets mee kon. Vervolgens komt er iemand anders in wie ik vertrouwen heb, waarbij dit knuffelen fijn voelt. En vervolgens....bham.... wordt dit gevolgd door misbruik. En is het ineens helemaal verstoord geraakt.
Want knuffelen is fijn en veilig en toch niet.
Knuffelen is gevaarlijk want het is een van de 'voorlopers' van seks-die-je-niet-wilt.
Vertrouwen is ook gevaarlijk, want dat kan leiden tot knuffelen, wat weer kan leiden tot seks-die-je-niet-wilt.
Het is een hele klus om die gemaakte koppeling te 'ontkoppelen'. Eng vooral .
Fijn om te lezen hoe je van de knuffels kunt genieten Hanke. Goed gedaan ook!
En Pruttel, het is zo waar wat je schrijft.
Ik geniet wel van het knuffelen van mijn neefjes/nichtjes, maar alleen op hun initiatief. Ze zijn daar ook heel verschillend in, dat is mooi om te zien.
Het gekke is dat ik op zo'n knuffelmoment nooit een link met seks heb gehad, terwijl die gedachte of herbeleving op andere momenten vrijwel altijd even langskomt.
Goede dag vandaag voor iedereen.
Knuff, ik vind het knap dat je een plan voor vandaag hebt bedacht. Ik kan me, na gelezen te hebben hoe je dag eruit gaat zien, voorstellen dat het pittig wordt. Dat geeft niet, maar gun jezelf daarna rust, dat is zo belangrijk als je jezelf niet die burn-out in wilt duwen!
Die tip van Hanke is een goede. Al is het brommertje bellen natuurlijk altijd een optie (zegt zij die dit nog nooit gelukt is vanwege bepaalde strenge beschermende gedachten).
Hanke, jouw moeder moet wel heel bang zijn geweest voor lichamelijk contact, dat ze zo'n opmerking maakt op zo'n moment. Getver.
Toevallig had ik gisteren een gesprek over knuffelen en de onveiligheid die ik dan ervaar. Het wantrouwen wat meteen op komt zetten. We kwamen tot de conclusie dat het eigenlijk wel logisch is. Ik was een kind wat de behoefte had geknuffeld te worden, met een moeder die deze behoefte niet zag en/of er niets mee kon. Vervolgens komt er iemand anders in wie ik vertrouwen heb, waarbij dit knuffelen fijn voelt. En vervolgens....bham.... wordt dit gevolgd door misbruik. En is het ineens helemaal verstoord geraakt.
Want knuffelen is fijn en veilig en toch niet.
Knuffelen is gevaarlijk want het is een van de 'voorlopers' van seks-die-je-niet-wilt.
Vertrouwen is ook gevaarlijk, want dat kan leiden tot knuffelen, wat weer kan leiden tot seks-die-je-niet-wilt.
Het is een hele klus om die gemaakte koppeling te 'ontkoppelen'. Eng vooral .
Fijn om te lezen hoe je van de knuffels kunt genieten Hanke. Goed gedaan ook!
En Pruttel, het is zo waar wat je schrijft.
Ik geniet wel van het knuffelen van mijn neefjes/nichtjes, maar alleen op hun initiatief. Ze zijn daar ook heel verschillend in, dat is mooi om te zien.
Het gekke is dat ik op zo'n knuffelmoment nooit een link met seks heb gehad, terwijl die gedachte of herbeleving op andere momenten vrijwel altijd even langskomt.
Goede dag vandaag voor iedereen.
Knuff, ik vind het knap dat je een plan voor vandaag hebt bedacht. Ik kan me, na gelezen te hebben hoe je dag eruit gaat zien, voorstellen dat het pittig wordt. Dat geeft niet, maar gun jezelf daarna rust, dat is zo belangrijk als je jezelf niet die burn-out in wilt duwen!
Die tip van Hanke is een goede. Al is het brommertje bellen natuurlijk altijd een optie (zegt zij die dit nog nooit gelukt is vanwege bepaalde strenge beschermende gedachten).
