Psyche
alle pijlers
Paniek en angst
zaterdag 18 juli 2020 om 19:34
Hoi Allemaal,
Ik ben nieuw hier en ik lees wel regelmatig mee hier op het forum. Nu heb ik sinds vorig weekend, nadat het jaren is weggeweest, weer last van angst/paniekaanvallen. Als ik ze heb is het echt heel heftig. Ik heb ook wel een periode achter de rug waarin veel gebeurd is dus het is niet zo heel gek dat het nu opspeelt. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me iets kalmerends voorgeschreven om even de cirkel weer te doorbreken. Ik zou graag van lotgenoten horen hoe zij weer uit zo'n periode zijn gekomen. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik weet met mijn verstand wel dat het over gaat maar als je er midden in zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat. En dat maakt me nog het meest angstig
Hoor graag van jullie!
Elsbels
Ik ben nieuw hier en ik lees wel regelmatig mee hier op het forum. Nu heb ik sinds vorig weekend, nadat het jaren is weggeweest, weer last van angst/paniekaanvallen. Als ik ze heb is het echt heel heftig. Ik heb ook wel een periode achter de rug waarin veel gebeurd is dus het is niet zo heel gek dat het nu opspeelt. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me iets kalmerends voorgeschreven om even de cirkel weer te doorbreken. Ik zou graag van lotgenoten horen hoe zij weer uit zo'n periode zijn gekomen. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik weet met mijn verstand wel dat het over gaat maar als je er midden in zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat. En dat maakt me nog het meest angstig
Hoor graag van jullie!
Elsbels
donderdag 5 november 2020 om 16:56
Je hebt gelijk...mallebeppie schreef: ↑05-11-2020 14:38Zo kun je toch niet werken? Dan raak je alleen maar meer uitgeput lijkt me...
Lang verhaal kort; ik moet wel werken na plots overlijden v mn partner vorig jaar. Nu alleen met de kids
Ben juist aan t opbouwen; 4x 4u.
donderdag 5 november 2020 om 17:39
Rammie, Dat is heftig... compleet ander verhaal, maar mijn ex overleed kort nadat we uit elkaar waren gegaan (suïcide). Ik voed mijn kind dus ook alleen op. Ik herken daarin de druk van alle ballen in de lucht willen houden...
Maar is dit wel te doen voor je?? Wat niet gaat, dat gaat toch gewoon niet? Moet je opbouwen van de bedrijfsarts?
Ik word zelf bloednerveus van de gedachte weer te moeten gaan werken. Alles wat moet, word ik nerveus van...
Maar is dit wel te doen voor je?? Wat niet gaat, dat gaat toch gewoon niet? Moet je opbouwen van de bedrijfsarts?
Ik word zelf bloednerveus van de gedachte weer te moeten gaan werken. Alles wat moet, word ik nerveus van...
zaterdag 7 november 2020 om 22:06
Zo vandaag was hels ik stond op met paniek en ging enorm hyperventileren na een hele tijd zakte het wat en later begon het weer !
Ik pufte alleen maar en huilen wat verschrikkelijk zeg het heeft eihenlijk de hele dag aangehouden nu lig ik in bed en het zit er nog steeds ik tril nog en krijg me adem niet goed en vooral heel verdrietig
Ik pufte alleen maar en huilen wat verschrikkelijk zeg het heeft eihenlijk de hele dag aangehouden nu lig ik in bed en het zit er nog steeds ik tril nog en krijg me adem niet goed en vooral heel verdrietig
zaterdag 7 november 2020 om 22:23
Hoi allemaal,
Rammie en punttaart wat jammer dat jullie niet lekker gaan nu. Misschien een tip voor jullie. Met je ademhaling je 'rempedaal' indrukken. Als we angstig of paniekerig zijn geeft ons lichaam vooral gas! Daar gebruik we ons sympathische systeem voor, dit is het gaspedaal in ons lichaam. Er wordt adrenaline aangemaakt en soms zoveel dat we er angstig van worden. In een gezonde toestand trapt ons lichaam zelf op de rem maar als je een angststoornis hebt lukt dit niet.
Door het parasympatische systeem te activeren worden we rustiger. Dit kan door de ademhaling te beïnvloeden.
De oefening:
Adem 4 seconden in door de neus.
Dan houd je je adem 7 seconden "vast"
Daarna adem je, via je mond, 8 seconden uit.
Door de inademing korter te maken onstresst het lichaam. Bij stress halen we teveel adem en blazen we te weinig uit.
Probeer het maar eens..ik heb dit geleerd van de psycholoog en je wordt er echt rustiger van.
Ik heb ook nog wel mijn momenten hoor. Ik huilde vanavond ook omdat ik zo down was. Zwolg even in medelijden. Dan laat ik het maar over me heen komen en accepteer ik het. Enige wat je kan doen..
Veel wijsheid en sterkte!
Rammie en punttaart wat jammer dat jullie niet lekker gaan nu. Misschien een tip voor jullie. Met je ademhaling je 'rempedaal' indrukken. Als we angstig of paniekerig zijn geeft ons lichaam vooral gas! Daar gebruik we ons sympathische systeem voor, dit is het gaspedaal in ons lichaam. Er wordt adrenaline aangemaakt en soms zoveel dat we er angstig van worden. In een gezonde toestand trapt ons lichaam zelf op de rem maar als je een angststoornis hebt lukt dit niet.
Door het parasympatische systeem te activeren worden we rustiger. Dit kan door de ademhaling te beïnvloeden.
De oefening:
Adem 4 seconden in door de neus.
Dan houd je je adem 7 seconden "vast"
Daarna adem je, via je mond, 8 seconden uit.
Door de inademing korter te maken onstresst het lichaam. Bij stress halen we teveel adem en blazen we te weinig uit.
Probeer het maar eens..ik heb dit geleerd van de psycholoog en je wordt er echt rustiger van.
Ik heb ook nog wel mijn momenten hoor. Ik huilde vanavond ook omdat ik zo down was. Zwolg even in medelijden. Dan laat ik het maar over me heen komen en accepteer ik het. Enige wat je kan doen..
Veel wijsheid en sterkte!
zondag 8 november 2020 om 00:40
Oh punttaart je wilt niet weten. Ik was er in het begin ook heel erg slecht aan toe. At niet, dronk niet, zat te bibberen in een hoekje. Niks interesseerde me meer..vreselijk. Als ik kijk naar hoe ik nu ben en wat ik in die paar maanden al heb bereikt! Dat had ik toen niet durven denken.
Houd de moed erin je gaat het echt eronder krijgen!
zondag 8 november 2020 om 13:51
Bedankt voor he tip met dat ademhalen,maar 7sec.adem inhouden lukt mij al niet..raak er van in paniek. Ik snak naar adem..maar ik doe 5sec.Elsbels84 schreef: ↑08-11-2020 00:40Oh punttaart je wilt niet weten. Ik was er in het begin ook heel erg slecht aan toe. At niet, dronk niet, zat te bibberen in een hoekje. Niks interesseerde me meer..vreselijk. Als ik kijk naar hoe ik nu ben en wat ik in die paar maanden al heb bereikt! Dat had ik toen niet durven denken.
Houd de moed erin je gaat het echt eronder krijgen!
Jij ook sterkte punttaart. Ik hyperventileer ook hele dagen en angstig..komt ooit goed.
Ik ga maar ff wandelen nu in mn uppie.
Meer tips zijn welkom
maandag 9 november 2020 om 06:58
Hoi ,
Heb niet alles gelezen maar ik schrijf graag mee.
Ik heb helaas ook last van paniek en angstklachten en slik al 13 jaar antidepressiva.
Keer geprobeerd af te bouwen maar dat ging helemaal niet goed.
Sinds een aantal maanden ben ik overgestapt van escitalopram op setraline.
Ik vind setraline fijn omdat het weinig bijwerkingen heeft bij mij, maar ik heb wel het gevoel dat het niet echt sterk werkt.
Mijn klachten waren nog sterk aanwezig en nu heeft mijn huisarts het weer opgehoogd.(al 3x eerder)
Ik slik deze nieuwe dosis nu 3 dagen en heb alleen maar toegenomen klachten.
Ik zal straks even teruglezen.
Maar fijn als we wat ervaringen kunnen delen.
Heb niet alles gelezen maar ik schrijf graag mee.
Ik heb helaas ook last van paniek en angstklachten en slik al 13 jaar antidepressiva.
Keer geprobeerd af te bouwen maar dat ging helemaal niet goed.
Sinds een aantal maanden ben ik overgestapt van escitalopram op setraline.
Ik vind setraline fijn omdat het weinig bijwerkingen heeft bij mij, maar ik heb wel het gevoel dat het niet echt sterk werkt.
Mijn klachten waren nog sterk aanwezig en nu heeft mijn huisarts het weer opgehoogd.(al 3x eerder)
Ik slik deze nieuwe dosis nu 3 dagen en heb alleen maar toegenomen klachten.
Ik zal straks even teruglezen.
Maar fijn als we wat ervaringen kunnen delen.
maandag 9 november 2020 om 08:27
Welkom eviva! Wat vervelend dat je nog zoveel klachten hebt ondanks dat je medicatie gebruikt... Ik hoop dat je je door het ophogen uiteindelijk toch beter zult gaan voelen!
Hier staat de sertraline in de kast, maar ik durf niet... Ik vind iedereen die wel gestart is, erg dapper.
Hoe gaat het verder met iedereen? Ik knap stukje bij beetje iets op. Maar het gaat langzaam. En dat vind ik moei6te accepteren. Autorijden gaat niet vooruit. Terwijl ik dat nodig heb om weer aan het werk te kunnen. Maar om nu alleen AD te gaan gebruiken ivm het autorijden?? Ik vind het maar ingewikkeld.
Hier staat de sertraline in de kast, maar ik durf niet... Ik vind iedereen die wel gestart is, erg dapper.
Hoe gaat het verder met iedereen? Ik knap stukje bij beetje iets op. Maar het gaat langzaam. En dat vind ik moei6te accepteren. Autorijden gaat niet vooruit. Terwijl ik dat nodig heb om weer aan het werk te kunnen. Maar om nu alleen AD te gaan gebruiken ivm het autorijden?? Ik vind het maar ingewikkeld.
maandag 9 november 2020 om 08:34
Begrijpelijk mallebeppie, ik vond het ook eng om met setraline te starten, na wat nare ervaringen met andere medicatie. Maar ik moet zeggen het is me echt alles meegevallen.
Ik ben ermee begonnen omdat ik anders gewoon geen kwaliteit van leven heb (angstig en overal over piekeren) en heb adhd dus ben sowieso al erg onrustig en gevoelig en hoofd staat nooit stil
.
Ik heb volgens huisarts een tekort aan serotonine en dopamine en dat is gewoon aangeboren, dus waarschijnlijk levenslang medicatie.
Maar wat fijn dat je opknapt! Het is natuurlijk het allerfijnste als dat lukt zonder medicatie en ik zou het ook niet alleen nemen voor het autorijden.
Wat is er veranderd waardoor je je weer beter voelt? (Sorry heb niet alles gelezen).
Ik ben ermee begonnen omdat ik anders gewoon geen kwaliteit van leven heb (angstig en overal over piekeren) en heb adhd dus ben sowieso al erg onrustig en gevoelig en hoofd staat nooit stil
.Ik heb volgens huisarts een tekort aan serotonine en dopamine en dat is gewoon aangeboren, dus waarschijnlijk levenslang medicatie.
Maar wat fijn dat je opknapt! Het is natuurlijk het allerfijnste als dat lukt zonder medicatie en ik zou het ook niet alleen nemen voor het autorijden.
Wat is er veranderd waardoor je je weer beter voelt? (Sorry heb niet alles gelezen).
maandag 9 november 2020 om 08:42
Eviva, ik ga naar de psycholoog en krijg ACT therapie. Dat is niet gericht op het oplossen van het probleem, maar op het accepteren dat lijden en pijn er mag zijn. Het geeft me wel degelijk handvatten om weer wat kleine dingen te kunnen ondernemen (zoals naar winkels gaan en een stukje wandelen. Ik durfde eerst slechts 10 minuten te wandelen in de buurt van mijn huis, inmiddels is dat 40 minuten. En ipv trillend door de supermarkt, lukt het me nu om meerdere winkels bij langs te gaan, zonder paniek klachten. Volgende uitdaging is de kapper en dan ook natuurlijk nog het autorijden...)
maandag 9 november 2020 om 09:07
Sooooo wat is dit een goede!Elsbels84 schreef: ↑09-08-2020 10:53Ik heb trouwens laatst deze oefening gedaan..heeft me goed geholpen. Misschien ook iets voor jullie?
https://youtu.be/qNpZf9tsTNo
Die ga ik vaker doen.
Voelde echt fijn en effectief.
maandag 9 november 2020 om 19:09
Ja, daar ben ik helaas ook mee bekend. Daar begon het bij mij mee... vooral proberen om toch opnieuw naar die supermarkt te gaan, hoe rot ook... dat heeft mij in elk geval geholpen
maandag 9 november 2020 om 20:37
Mallebeppie ik ken deze therapie vorm niet, maar zo te horen wel een goede en effectieve therapie.
Super knap dat je zo vooruit bent gegaan door het gewoon te doen!
De kunst is inderdaad om je niet te verzetten tegen de angst en er niet tegen te vechten (klinkt allemaal heel wijs hoe ik het zo uitspreek, maar ik heb dat zelf ook nog niet onder de knie in de praktijk)
Ik heb ook therapie, maar niet echt gericht op angst maar op trauma's.
Super knap dat je zo vooruit bent gegaan door het gewoon te doen!
De kunst is inderdaad om je niet te verzetten tegen de angst en er niet tegen te vechten (klinkt allemaal heel wijs hoe ik het zo uitspreek, maar ik heb dat zelf ook nog niet onder de knie in de praktijk)
Ik heb ook therapie, maar niet echt gericht op angst maar op trauma's.
dinsdag 10 november 2020 om 09:21
Ik zoek nog steeds herkenning. Schrok zo erg in de supermarkt .Alsof ik flauw zou vallen.
Pfff en vannacht werd ik wakker..naar gedroomd en gelijkkk hoge hartslag. Ook herkenbaar bij jullie?
Psy.heeft online module via therapieland over paniekstoornis aangezet..
dinsdag 10 november 2020 om 09:31
Hoge hartslag heb ik ook snel en daarbij dan de gedachten dat ik ter plekke dood ga(bijvoorbeeld in de supermarkt). Waardoor mijn hartslag nog meer tekeer gaat. Vicieuze cirkel dus....
Maar ik moet wel zelf naar de supermarkt, want ik ben alleenstaand. Dus wie gaat anders de boodschappen halen?
Wat mij hielp was een boodschappen lijstje maken. Dat deed ik eerder nooit. Pen mee. Focus ligt dan op wat je wil halen en het weg strepen als je het gevonden hebt. Daardoor was ik minder bezig met wat ik voelde.
De volgorde op het lijstje was de volgorde die ik liep in de winkel. Ik ben in het begin gaan vermijden...Maar dat was natuurlijk niet de oplossing. Gevolg was dat ik daardoor 1x per week in de supermarkt kwam en dan alles moest ophalen. Tegelijkertijd moest ik dan dus ook lang in de supermarkt zijn. Niet tof...
Dus ik maakte kortere lijstjes en ging 2 tot 3 keer per week heen.
Voor mij werkte dat.
Ik neem ook niemand mee ter ondersteuning, want dan durf ik op den duur misschien wel samen met iemand boodschappen te doen, maar uiteindelijk wil je het ook alleen kunnen.
Maar ik moet wel zelf naar de supermarkt, want ik ben alleenstaand. Dus wie gaat anders de boodschappen halen?
Wat mij hielp was een boodschappen lijstje maken. Dat deed ik eerder nooit. Pen mee. Focus ligt dan op wat je wil halen en het weg strepen als je het gevonden hebt. Daardoor was ik minder bezig met wat ik voelde.
De volgorde op het lijstje was de volgorde die ik liep in de winkel. Ik ben in het begin gaan vermijden...Maar dat was natuurlijk niet de oplossing. Gevolg was dat ik daardoor 1x per week in de supermarkt kwam en dan alles moest ophalen. Tegelijkertijd moest ik dan dus ook lang in de supermarkt zijn. Niet tof...
Dus ik maakte kortere lijstjes en ging 2 tot 3 keer per week heen.
Voor mij werkte dat.
Ik neem ook niemand mee ter ondersteuning, want dan durf ik op den duur misschien wel samen met iemand boodschappen te doen, maar uiteindelijk wil je het ook alleen kunnen.
dinsdag 10 november 2020 om 09:45
Ik ben plotseling sinds een jaar ook alleenstaand met 2kidsmallebeppie schreef: ↑10-11-2020 09:31Hoge hartslag heb ik ook snel en daarbij dan de gedachten dat ik ter plekke dood ga(bijvoorbeeld in de supermarkt). Waardoor mijn hartslag nog meer tekeer gaat. Vicieuze cirkel dus....
Maar ik moet wel zelf naar de supermarkt, want ik ben alleenstaand. Dus wie gaat anders de boodschappen halen?
Wat mij hielp was een boodschappen lijstje maken. Dat deed ik eerder nooit. Pen mee. Focus ligt dan op wat je wil halen en het weg strepen als je het gevonden hebt. Daardoor was ik minder bezig met wat ik voelde.
De volgorde op het lijstje was de volgorde die ik liep in de winkel. Ik ben in het begin gaan vermijden...Maar dat was natuurlijk niet de oplossing. Gevolg was dat ik daardoor 1x per week in de supermarkt kwam en dan alles moest ophalen. Tegelijkertijd moest ik dan dus ook lang in de supermarkt zijn. Niet tof...
Dus ik maakte kortere lijstjes en ging 2 tot 3 keer per week heen.
Voor mij werkte dat.
Ik neem ook niemand mee ter ondersteuning, want dan durf ik op den duur misschien wel samen met iemand boodschappen te doen, maar uiteindelijk wil je het ook alleen kunnen.
Vind dat al zwaar...zit ook nog in de rouw....Maar heb jij t ook midden in je slaap? Wakkerschrikken?
Ik doe ook alleen mn boodschappen. Indd wat jij typt is zo herkenbaar. Ik heb ook al een snelle hartslag als ik bijv.schrik v/e geluid oid.
Huisarts zegt dat ik dit moet accepteren dat mijn lichaam zo werkt.
Maar o zo moeilijk. Ik weet echt niet waar ik t zoeken moet.
En een lijstje maken is een goede. En niet gelijk hele kar vol willen voor de hele week.
Bedankt voor je tips
dinsdag 10 november 2020 om 09:48
Ahhh wat vervelend. Het is weer zo'n periode waar de angst even overheerst.
vaak zijn het periodes en komen er vast weer tijden dat je je weer beter voelt. Wbt de supermarkt, probeer toch te blijven gaan en tegen jezelf te zeggen dat je het kan en dat er altijd een uitweg is naar buiten. dan voelt het niet zo erg als een onmogelijke taak.
dinsdag 10 november 2020 om 09:51
Ik zit ook ff in zak en as.
Ik ben sinds 4 dagen omhoog gegaan met setraline.
Mijn huisarts zei dat ik daar weinig bijwerkingen van zal merken omdat ik al gewend aan de stof ben.
Toch heb ik echt een toegenomen angst en ben gespannen.
Zou dit een kwestie van doorzetten zijn of kan dan ook de dosis te hoog zijn?
Ik ben sinds 4 dagen omhoog gegaan met setraline.
Mijn huisarts zei dat ik daar weinig bijwerkingen van zal merken omdat ik al gewend aan de stof ben.
Toch heb ik echt een toegenomen angst en ben gespannen.
Zou dit een kwestie van doorzetten zijn of kan dan ook de dosis te hoog zijn?
dinsdag 10 november 2020 om 10:42
rammie schreef: ↑10-11-2020 09:45Ik ben plotseling sinds een jaar ook alleenstaand met 2kidsVind dat al zwaar...zit ook nog in de rouw....
Maar heb jij t ook midden in je slaap? Wakkerschrikken?
Ik doe ook alleen mn boodschappen. Indd wat jij typt is zo herkenbaar. Ik heb ook al een snelle hartslag als ik bijv.schrik v/e geluid oid.
Huisarts zegt dat ik dit moet accepteren dat mijn lichaam zo werkt.
Maar o zo moeilijk. Ik weet echt niet waar ik t zoeken moet.
En een lijstje maken is een goede. En niet gelijk hele kar vol willen voor de hele week.
Bedankt voor je tips
Midden in de nacht wakker schrikken heb ik niet. Wel dat ik eens in de nacht wakker wordt, dan ga malen en hartkloppingen krijg. Dan kom ik dus amper meer in slaap.
Schrikken van onverwacht geluid en daar lichamelijk flink op reageren, herken ik! Alsof ik snel overprikkeld ben.
Hulp bij het accepteren van hoe je je voelt is makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch krijg ik bij ACT therapie daar echt goede handvatten voor. Misschien toch ook wat voor jou?
En over het in de rouw zitten... zwaar hè? Ik denk wel eens dat ik las6heb van uitgestelde rouw. Het is inmiddels 8 jaar geleden en op bepaalde vlakken, kom ik nog steeds niet verder in mijn leven. Het was een zeer complexe situatie. En ik ben alleen maar door gegaan met rennen. Ik kon mijn onregelmatig werk niet meer doen, dus andere baan gezocht. Tijdelijk twee banen gehad. Financiëel het lastig gehad. Opleiding gaan volgen, nieuwe baan, stapje hogerop. Eerst tijdelijke contracten (stress!), daarna vaste baan. Mijn kind kwam op een gegeven moment ook in de knoei, dus ook voor haar professionele hulp gezocht etc etc. Ik ben alleen maar aan het rennen geweest.
Ik heb ook EMDR gehad om bepaalde situaties te verwerken.
Mijn therapeut gaf aan dat het niet verwonderlijk is wat er nu allemaal gebeurd...
dinsdag 10 november 2020 om 22:09
Welkom Eviva!Eviva1983 schreef: ↑10-11-2020 09:51Ik zit ook ff in zak en as.
Ik ben sinds 4 dagen omhoog gegaan met setraline.
Mijn huisarts zei dat ik daar weinig bijwerkingen van zal merken omdat ik al gewend aan de stof ben.
Toch heb ik echt een toegenomen angst en ben gespannen.
Zou dit een kwestie van doorzetten zijn of kan dan ook de dosis te hoog zijn?
Wat betreft de ad ik zou het inderdaad even de tijd gunnen. Ik gebruik hetzelfde middel en mijn ervaring is dat als je begint te slikken (of als je de dosering verhoogt) je meteen last krijgt van extra bijwerkingen. En daar hoort, helaas, angst en paniek en zeld somberheid bij. Toen ik ging ophogen had de huisarts mij ook gewaarschuwd dat ik eerst een terugval kon verwachten.
Bij mij duurt het zo'n drie weken voordat ik ga merken dat de ophoging helpt. Maar het is zeker niet gek dat de soms ook wel tot 6 weken duurt.
Ik zou het dus zeker 6 weken de kans geven. Als je dan nog geen verbetering merkt zou ik met de huisarts gaan overleggen.
woensdag 11 november 2020 om 13:15
Ik merk nu vooral dat ik heel erg onrustig ben. Er zit dan een zekere mate van gespannenheid in me en als ik daar verkeerd mee omga dan kan het zo in angst omslaan. Meestal komt dit na een mindere periode.
Toch als ik kijk hoe ik eraan toe was afgelopen zomer heb ik al zulke grote stappen gezet..dat moet ik ook niet vergeten. Ik heb natuurlijk ook die burn out en lichamelijke problemen erbij.
Toch als ik kijk hoe ik eraan toe was afgelopen zomer heb ik al zulke grote stappen gezet..dat moet ik ook niet vergeten. Ik heb natuurlijk ook die burn out en lichamelijke problemen erbij.
