Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 7 augustus 2019 om 14:19
woensdag 7 augustus 2019 om 14:22
Je weet dat het moment komt, maar je weet nooit hoe het voelt. Geraakt door jouw leven Anna, nu geraakt door jouw dood.
Lieve Frans, ouders, jongens, man, vrienden, familie...
Wat hebben jullie een mooi mens liefgehad. Heel veel sterkte en gecondoleerd.
Lieve Frans, ouders, jongens, man, vrienden, familie...
Wat hebben jullie een mooi mens liefgehad. Heel veel sterkte en gecondoleerd.
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
woensdag 7 augustus 2019 om 14:56
Lieve jongens van AnnA, ik wens jullie heel veel sterkte, en hoop dat als jullie straks groter zijn deze topics kunnen doorlezen. Jullie, zeker oudste zoon, doen me zoveel denken aan mijn kind, en ik hoop echt dat jullie troost kunnen vinden in weten hoe geliefd jullie mama was, zelfs bij een groep mensen die haar niet eens kende!
Ook heel veel sterkte voor AnnA's man, en Frans, en jullie ouders.
Lieve Anna, rust zacht.
Ook heel veel sterkte voor AnnA's man, en Frans, en jullie ouders.
Lieve Anna, rust zacht.
woensdag 7 augustus 2019 om 14:59
woensdag 7 augustus 2019 om 14:59
Gecondoleerd aan iedereen die Anna lief heeft. Ze heeft zich enorm dapper en kranig geweerd tegen haar ziekte.
Vorig jaar rond deze tijd is mijn moeder haar voor gegaan. Ook dapper en kranig, ruimhartig voor iedereen. Ik heb haar gevraagd Anna op te vangen.
Veel sterkte de komende periode. Het wordt zwaar, maar over een tijdje zullen de goede en mooie dingen en herinneringen jullie helpen om hiermee om te gaan. Je komt er niet overheen, maar je leert er wel mee leven.
Vorig jaar rond deze tijd is mijn moeder haar voor gegaan. Ook dapper en kranig, ruimhartig voor iedereen. Ik heb haar gevraagd Anna op te vangen.
Veel sterkte de komende periode. Het wordt zwaar, maar over een tijdje zullen de goede en mooie dingen en herinneringen jullie helpen om hiermee om te gaan. Je komt er niet overheen, maar je leert er wel mee leven.
woensdag 7 augustus 2019 om 15:08
Dag lieve Anna. Je hebt een onuitwisbare indruk op me gemaakt met je kracht en je humor. Ik hoop dat je zacht bent weggegleden.
Heel veel sterkte voor Frans, je man en je lieve kleintjes. Wat moet hen voor hen moeilijk zijn dat jullie een paar dagen geleden nog op vakantie waren en dat je nu weg bent.
Heel veel sterkte voor Frans, je man en je lieve kleintjes. Wat moet hen voor hen moeilijk zijn dat jullie een paar dagen geleden nog op vakantie waren en dat je nu weg bent.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
