Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 7 augustus 2019 om 13:23
wat is het snel gegaan
woensdag 7 augustus 2019 om 13:26
woensdag 7 augustus 2019 om 13:28
woensdag 7 augustus 2019 om 13:35
Oh Frans, 
, wat is het nog snel gegaan.
Je weet dat het moment ooit gaat komen, maar als het daar is, is het gewoon onwerkelijk. Wat intens verdrietig. Het leven is gewoon niet eerlijk.
Ik wens jou, je neefjes, je ouders, je schoonbroer, je eigen gezin en iedereen die Anna lief had (en dat zullen er heel veel zijn) heel veel sterkte. Ik vond de verhalen van Anna fantastisch om te lezen, ze was ( ) zo’n ontzettend mooi mens en jullie een geweldige familie. De liefde spatte er vanaf. Ook zeker van jullie twee als zussen! Je bent echt een lieve zus Frans en dat zul je ook altijd zijn!!
Dankjewel lieve Anna voor mij en vele anderen te laten weten wat nou echt belangrijk is in het leven. Carpe diem!
Veel liefs,
, wat is het nog snel gegaan. Je weet dat het moment ooit gaat komen, maar als het daar is, is het gewoon onwerkelijk. Wat intens verdrietig. Het leven is gewoon niet eerlijk.
Ik wens jou, je neefjes, je ouders, je schoonbroer, je eigen gezin en iedereen die Anna lief had (en dat zullen er heel veel zijn) heel veel sterkte. Ik vond de verhalen van Anna fantastisch om te lezen, ze was (
) zo’n ontzettend mooi mens en jullie een geweldige familie. De liefde spatte er vanaf. Ook zeker van jullie twee als zussen! Je bent echt een lieve zus Frans en dat zul je ook altijd zijn!! Dankjewel lieve Anna voor mij en vele anderen te laten weten wat nou echt belangrijk is in het leven. Carpe diem!
Veel liefs,
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
