Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 7 augustus 2019 om 17:42
Voor haar mannen, lieve zus Frans, ouders en iedereen die haar zo dierbaar was gecondoleerd, ontzettend veel sterkte en liefde.
Dag Lieve Anna,
Je hebt je plekje in de hemel met een gouden randje meer dan verdiend.
Rust zacht
You'll never be forgotten
Dag Lieve Anna,
Je hebt je plekje in de hemel met een gouden randje meer dan verdiend.
Rust zacht
You'll never be forgotten
anoniem_64a53cca42dd0 wijzigde dit bericht op 07-08-2019 17:43
4.36% gewijzigd
woensdag 7 augustus 2019 om 18:10
Anna...
Wat is de tijd voorbij gevlogen. Ik kan mij nog heel goed heugen, de dag, dat je dit vreselijke nieuws met ons deelde. Hoezeer het mij aangreep, de angst, verdriet, onzekerheid die deze strijd met zich meebracht was voelbaar door mijn scherm heen. Naar mijn idee veranderde dit, of ging dit al gauw gepaard met de wil om alles er uit te halen wat er nog uit te halen valt.
Moest altijd even lachen als ik weer eens las dat je achter de Pokemons aanholde.
Ieder mens die zo in het leven staat is bij voorbaat al een overwinnaar.
En ookal heb ik jouw schrijfsels niet altijd even actief gevolg, ik ben jou nooit vergeten.
Eens in de zoveel tijd nam ik even polshoogte door je te loepen en genoot dan vaak van het teruglezen van al je belevenissen en verhalen.
Weet nog dat je een keer schreef dat het op dat moment eigenlijk heel goed met je ging en dat de doktoren daar ook best verbaasd over waren.
Ben ontzettend blij dat je in iedergeval een periode hebt gekend waarin jij je enigszins normaal voelde en dat het niet alleen maar lijden was.
Hoop dat je nog een aantal dromen hebt kunnen verwezenlijken, alles gezegd hebt wat je graag wilde zeggen en met een gerust ziel deze wereld kan verlaten. Voor zover dat kan als je kinderen achterlaat, natuurlijk.
Er wordt goed voor hen gezorgd Anna dat weet ik zeker.
Pluk de dag.....
Een mooiere laatste boodschap had je ons niet kunnen meegeven.
Rust zacht lieverd.
Familie, vrienden...dierbaren van Anna, gecondoleerd met dit enorme verlies.
Wat is de tijd voorbij gevlogen. Ik kan mij nog heel goed heugen, de dag, dat je dit vreselijke nieuws met ons deelde. Hoezeer het mij aangreep, de angst, verdriet, onzekerheid die deze strijd met zich meebracht was voelbaar door mijn scherm heen. Naar mijn idee veranderde dit, of ging dit al gauw gepaard met de wil om alles er uit te halen wat er nog uit te halen valt.
Moest altijd even lachen als ik weer eens las dat je achter de Pokemons aanholde.
Ieder mens die zo in het leven staat is bij voorbaat al een overwinnaar.
En ookal heb ik jouw schrijfsels niet altijd even actief gevolg, ik ben jou nooit vergeten.
Eens in de zoveel tijd nam ik even polshoogte door je te loepen en genoot dan vaak van het teruglezen van al je belevenissen en verhalen.
Weet nog dat je een keer schreef dat het op dat moment eigenlijk heel goed met je ging en dat de doktoren daar ook best verbaasd over waren.
Ben ontzettend blij dat je in iedergeval een periode hebt gekend waarin jij je enigszins normaal voelde en dat het niet alleen maar lijden was.
Hoop dat je nog een aantal dromen hebt kunnen verwezenlijken, alles gezegd hebt wat je graag wilde zeggen en met een gerust ziel deze wereld kan verlaten. Voor zover dat kan als je kinderen achterlaat, natuurlijk.
Er wordt goed voor hen gezorgd Anna dat weet ik zeker.
Pluk de dag.....
Een mooiere laatste boodschap had je ons niet kunnen meegeven.
Rust zacht lieverd.
Familie, vrienden...dierbaren van Anna, gecondoleerd met dit enorme verlies.
woensdag 7 augustus 2019 om 19:17
Je was zo'n prachtig mens, zo vol positiviteit en doorzettingsvermogen. Je hebt geplukt tot het laatste moment. Dag lieve Anna, je plukmomenten zullen nog heel lang herinnerd worden en we zullen blijven plukken.
Lieve man, zoons, zus en (schoon)ouders van Anna. Wat zal het voor jullie heftig zijn om jullie geliefde Anna niet meer bij jullie te hebben, ondanks dat ze niet (meer) hoeft te lijden. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Gecondoleerd
Lieve man, zoons, zus en (schoon)ouders van Anna. Wat zal het voor jullie heftig zijn om jullie geliefde Anna niet meer bij jullie te hebben, ondanks dat ze niet (meer) hoeft te lijden. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Gecondoleerd
In this mad house we must all survive
woensdag 7 augustus 2019 om 19:33
woensdag 7 augustus 2019 om 19:51
Gecondoleerd en sterkte voor nu en de toekomst. Ik hoop dat Anna voor zover mogelijk rustig is kunnen gaan. Ongelooflijk hoe snel het op het laatst gegaan is. Als ik de laatste berichten van Anna lees lijkt het echt enorm snel verslechterd te zijn.
Ik wens jullie ook de ruimte om hiermee om te gaan als voor ieder van jullie het beste voelt. De rust om afkeer emoties en gedachtes toe te laten. Om verdriet te mogen hebben, soms te moeten lachen zonder je ongemakkelijk te voelen, boos te mogen zijn om alles, stil te zijn, alles wat maar voorbij komt.
En hoe oneerlijk en verdrietig dit ook is. Ik hoop dat de positieve herinneringen het langste blijven.
Ik wens jullie ook de ruimte om hiermee om te gaan als voor ieder van jullie het beste voelt. De rust om afkeer emoties en gedachtes toe te laten. Om verdriet te mogen hebben, soms te moeten lachen zonder je ongemakkelijk te voelen, boos te mogen zijn om alles, stil te zijn, alles wat maar voorbij komt.
En hoe oneerlijk en verdrietig dit ook is. Ik hoop dat de positieve herinneringen het langste blijven.
woensdag 7 augustus 2019 om 19:52
Wat is het snel gegaan 
Ik hoop dat je rustig heengegaan bent, lieve dappere prachtige AnnA
Frans, AnnA-man en -jongens, ouders, en andere nabestaanden, heel erg veel sterkte. Ik hoop dat jullie op een goede manier afscheid kunnen nemen, al blijft het hartverscheurend.
We zijn in gedachten bij jullie 
Ik hoop dat je rustig heengegaan bent, lieve dappere prachtige AnnA Frans, AnnA-man en -jongens, ouders, en andere nabestaanden, heel erg veel sterkte. Ik hoop dat jullie op een goede manier afscheid kunnen nemen, al blijft het hartverscheurend.
We zijn in gedachten bij jullie
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
