Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 3 mei 2019 om 20:37
Nog beter dan een eenpersoonskamer: ik ben thuis!
Door de picclijn kan ik het infuus mee naar huis nemen. Is een soort tasje wat ik als een haverzak om mijn nek kan hangen (maar dat trekt mijn rug niet, dus het slingert naast me op bed of de bank).
Zondag komt er iemand langs om het af te koppelen.
Tot nu toe nog helemaal geen zere arm door het infuus zelf, heerlijk!
Wel de 'tintelingen', zoals ze het in het ziekenhuis noemen in handen, voeten en gezicht. Klinkt lief, tintelingen, maar doet gewoon pijn hoor
Verder veel geslapen vandaag, dus zal vannacht wel wakker liggen. Gelukkig wel slaapmiddelen 'om rustig te worden' (ik mag ook thuis geen spinazie tegen de muur gooien
).
Door de picclijn kan ik het infuus mee naar huis nemen. Is een soort tasje wat ik als een haverzak om mijn nek kan hangen (maar dat trekt mijn rug niet, dus het slingert naast me op bed of de bank).
Zondag komt er iemand langs om het af te koppelen.
Tot nu toe nog helemaal geen zere arm door het infuus zelf, heerlijk!
Wel de 'tintelingen', zoals ze het in het ziekenhuis noemen in handen, voeten en gezicht. Klinkt lief, tintelingen, maar doet gewoon pijn hoor
Verder veel geslapen vandaag, dus zal vannacht wel wakker liggen. Gelukkig wel slaapmiddelen 'om rustig te worden' (ik mag ook thuis geen spinazie tegen de muur gooien
).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 3 mei 2019 om 20:41
voor de picc-lijn.
zaterdag 4 mei 2019 om 00:10
zaterdag 4 mei 2019 om 13:05
zaterdag 4 mei 2019 om 17:35
Och wat een ellende
Is de lunch een beetje zacht geland in je maag?
zaterdag 4 mei 2019 om 22:37
Dit inderdaad.
En vraag zo veel mogelijk pillen met verlengde afgifte. Dat scheelt in het aantal keren dat je het moet slikken. Ook scheelt het bijwerkingen. Overweeg bij hogere dosering over te stappen op een pleister. Dat is nog comfortabeler. Artsen denken er niet altijd zelf aan, aldus mijn apotheker, dus vraag het vooral ook zelf.
Sterkte!
Gooi vooral ook thuis met spinazie! Wanneer krijg je nu die kans?
zondag 5 mei 2019 om 20:37
Nee joh, zonde van de spinazie! Neem zoals iemand anders voorstelde rode bieten om mee te gooien. Geeft nog een vrolijker kleurtje op je muur, ook.Doro75 schreef: ↑04-05-2019 22:37Dit inderdaad.
En vraag zo veel mogelijk pillen met verlengde afgifte. Dat scheelt in het aantal keren dat je het moet slikken. Ook scheelt het bijwerkingen. Overweeg bij hogere dosering over te stappen op een pleister. Dat is nog comfortabeler. Artsen denken er niet altijd zelf aan, aldus mijn apotheker, dus vraag het vooral ook zelf.
Sterkte!
Gooi vooral ook thuis met spinazie! Wanneer krijg je nu die kans?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
