Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
.
zondag 12 mei 2019 om 12:29
Vanochtend heerlijk verwend (zelfs een kus gekregen van jongste!).
Maar nu... Ben al anderhalf uur aan het zweten en poepen en mijn schouder doet zeer en de zon is weg....
Man en kinderen zijn even bij schoonmoeder, dus ik kon wel alleen chagrijnen
Nu zorgen dat ik weer ok ben als ze terug komen....
Maar nu... Ben al anderhalf uur aan het zweten en poepen en mijn schouder doet zeer en de zon is weg....
Man en kinderen zijn even bij schoonmoeder, dus ik kon wel alleen chagrijnen
Nu zorgen dat ik weer ok ben als ze terug komen....
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dat ga je niet menen!
zondag 12 mei 2019 om 12:49
dinsdag 14 mei 2019 om 22:51
Ja, het gaat goed! Die aanval van zondag was eigenlijk het laatste vervelende.
Verder geniet ik van alle kleine dingetjes die weer lukken. Gisteren met hulp van mijn zusje gekookt (ok, ik heb alleen de groente gesneden, zittend aan tafel en een paar uur later de oven aangezet) en ik ben 2 keer tussen de middag met de kinderen mee gelopen tot bijna bij school.
Morgen vertrek ik weer naar mijn ouders voor een douchebeurt en een logeerpartijtje
Ik heb met een vriendin afgesproken om donderdag te gaan lunchen (met de afspraak dat als het niet lukt we weer omkeren en thuis liggend op de bank een boterham eten).
En dan 'mag' ik vrijdag weer. Geen zin in, maar zie er minder tegenop nu dan de vorige keer.
Verder geniet ik van alle kleine dingetjes die weer lukken. Gisteren met hulp van mijn zusje gekookt (ok, ik heb alleen de groente gesneden, zittend aan tafel en een paar uur later de oven aangezet) en ik ben 2 keer tussen de middag met de kinderen mee gelopen tot bijna bij school.
Morgen vertrek ik weer naar mijn ouders voor een douchebeurt en een logeerpartijtje
Ik heb met een vriendin afgesproken om donderdag te gaan lunchen (met de afspraak dat als het niet lukt we weer omkeren en thuis liggend op de bank een boterham eten).
En dan 'mag' ik vrijdag weer. Geen zin in, maar zie er minder tegenop nu dan de vorige keer.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 16 mei 2019 om 15:38
donderdag 16 mei 2019 om 21:25
Wat schattig rubble!
Lunch is gelukt en was heel leuk!
Nu lig ik in bed met 2 jongens, want dat vinden ze zo gezellig en ze hadden mij zo gemist. En morgen gaan zij weer uit logeren...
En ja, ik had ze ook wel gemist
Morgenochtend eerst nog voorstelling van jongste op school. Zal ik wel een extra lading morfine voor nodig hebben
Lunch is gelukt en was heel leuk!
Nu lig ik in bed met 2 jongens, want dat vinden ze zo gezellig en ze hadden mij zo gemist. En morgen gaan zij weer uit logeren...
En ja, ik had ze ook wel gemist
Morgenochtend eerst nog voorstelling van jongste op school. Zal ik wel een extra lading morfine voor nodig hebben
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
