Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 21 juni 2019 om 13:44
Ik wilde al even komen zeggen dat Anna zich geen gekke dingen in haar hoofd moest gaan halen nu
vrijdag 21 juni 2019 om 15:11
Oh, wat goed!
Mijn rug is gelukkig niet erger geworden. Wel vervelend is dat ik heel duizelig ben/geen evenwicht kan houden. Staat ook als veelvoorkomende bijwerking van die nieuwe pijnstillers. Dat zal ook de reden zijn dat ik viel.
Vanochtend met man klein stukje buiten gelopen en heb hem echt een paar keer goed vast gegrepen. Niet leuk.
Mijn rug is gelukkig niet erger geworden. Wel vervelend is dat ik heel duizelig ben/geen evenwicht kan houden. Staat ook als veelvoorkomende bijwerking van die nieuwe pijnstillers. Dat zal ook de reden zijn dat ik viel.
Vanochtend met man klein stukje buiten gelopen en heb hem echt een paar keer goed vast gegrepen. Niet leuk.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 21 juni 2019 om 15:32
Duizeligheid is ruk. Ik heb er om een andere reden een periode last van gehad, werd er best onzeker van als ik wat wilde ondernemen. Hopenlijk neemt het af zodra je lichaam gewend is aan de nieuwe pijnstilling. Wel fijn dat het lukt om er weer op uit te gaan!
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
vrijdag 21 juni 2019 om 22:43
O crap, ik was pas op pagina 11 in het topic van elfje en lees hier de spoiler. Maar goed, nu weet ik wel dat het de moeite waard is om door te lezen.
Merk je door deze pijnstillers wel al een positief verschil of alleen nadeel van de bijwerkingen? En hoe is het de afgelopen dagen gegaan met je kinderen? Is er al een oplossing voor het buiten spelen voor je oudste?
Merk je door deze pijnstillers wel al een positief verschil of alleen nadeel van de bijwerkingen? En hoe is het de afgelopen dagen gegaan met je kinderen? Is er al een oplossing voor het buiten spelen voor je oudste?
vrijdag 21 juni 2019 om 22:48
Dit(!!!)doe_es-lief schreef: ↑21-06-2019 15:34En zo'n opmerking in jouw klotesituatie is nou precies een voorbeeld van waarom jij zoveel los maakt bij wildvreemden
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
zaterdag 22 juni 2019 om 01:44
+1doe_es-lief schreef: ↑21-06-2019 15:34En zo'n opmerking in jouw klotesituatie is nou precies een voorbeeld van waarom jij zoveel los maakt bij wildvreemden
zaterdag 22 juni 2019 om 08:18
doe_es-lief schreef: ↑21-06-2019 15:34En zo'n opmerking in jouw klotesituatie is nou precies een voorbeeld van waarom jij zoveel los maakt bij wildvreemden
Nog even over de vakantie. Is het een idee om wat bijzonders te gaan doen in Nederland? Op camping de lievelinge of camping buitenland hebben ze hele bijzondere huisjes te huur en er is veel vermaak op de campings (er zijn vast meer van dit soort plekken). Je hoeft niet zo ver te reizen en het is een hele bijzondere ervaring voor jullie als gezin.
zaterdag 22 juni 2019 om 13:43
Gisterenavond had ik ineens het gevoel dat mijn benen mijn lichaam niet meer konden dragen. Ik wilde gewoon gaan slapen, maar man zag mij al wakker worden met een dwarslaesie dus hij heeft het ziekenhuis gebeld.
Die wilden mij inderdaad graag zien, ook omdat ik een dag eerder gevallen was.
We hebben van 12 tot 5 in het ziekenhuis gezeten, ik ben volledig onderzocht maar uiteindelijk toch naar huis gestuurd. Gelukkig was er dus geen aanleiding dat er een zenuw klem zat ofzo.
Geen bloedarmoede (vroeg ik ook meteen naar), wel schommelend op het randje.
Blij dat het niks ernstigs is, maar wel heel naar om niet zelfstandig te kunnen lopen. Ik hou me nu steeds vast aan meubels en man.
Mijn zus woont tegenover een zorgwinkel, dus zij zou vandaag naar een looprekje kijken voor binnen.
Die wilden mij inderdaad graag zien, ook omdat ik een dag eerder gevallen was.
We hebben van 12 tot 5 in het ziekenhuis gezeten, ik ben volledig onderzocht maar uiteindelijk toch naar huis gestuurd. Gelukkig was er dus geen aanleiding dat er een zenuw klem zat ofzo.
Geen bloedarmoede (vroeg ik ook meteen naar), wel schommelend op het randje.
Blij dat het niks ernstigs is, maar wel heel naar om niet zelfstandig te kunnen lopen. Ik hou me nu steeds vast aan meubels en man.
Mijn zus woont tegenover een zorgwinkel, dus zij zou vandaag naar een looprekje kijken voor binnen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 22 juni 2019 om 14:03
Ja, dat lijkt me inderdaad ontzettend naar! Ineens boet je dan enorm aan zelfstandigheid/onafhankelijkheid in. Ik hoop dat dit snel bijtrekt, sterkte
zondag 23 juni 2019 om 04:04
Ja, dat was s nachts
Het duurde vooral zo lang omdat ze alles heel goed wilden bekijken maar het ook druk was. Dus nadat ze hadden geconstateerd dat er geen acuut gevaar was is hij 2 keer weg gegaan voor een spoedgeval.
Vandaag / gisteren dus vooral veel geslapen . Kinderen hadden niks gemerkt. Ze hadden wel het briefje gevonden dat als ze ons lieten slapen het niet van hun gametijd af zou gaan. Heeeel zachtjes waren ze
Eind van de ochtend heeft mijn zus ze opgehaald en s avonds hebben we hier met z'n allen gebarbecued. Was gezellig!
Ziekenhuis heeft nog 2 keer gebeld, dus ze zitten er wel boven op. Ze zeiden heel eerlijk dat ik heel rustig aan moet doen, ik moet bellen als klachten erger worden want dat ze me dan in het ziekenhuis opnemen en plat op bed leggen. Kunnen ze vanwege weekend waarschijnlijk niets versnellen, maar me wel in de gaten houden. Ik heb dus meteen beloofd niks geks te doen, dat ik liever thuis op bed lig (of in de tuin zit ). Maar wel fijn dat ze het zo serieus nemen.
Morgen kinderfeestje van oudste. Wat een timing allemaal toch weer....
Hij heeft er wel heel veel zin in!
Het duurde vooral zo lang omdat ze alles heel goed wilden bekijken maar het ook druk was. Dus nadat ze hadden geconstateerd dat er geen acuut gevaar was is hij 2 keer weg gegaan voor een spoedgeval.
Vandaag / gisteren dus vooral veel geslapen . Kinderen hadden niks gemerkt. Ze hadden wel het briefje gevonden dat als ze ons lieten slapen het niet van hun gametijd af zou gaan. Heeeel zachtjes waren ze
Eind van de ochtend heeft mijn zus ze opgehaald en s avonds hebben we hier met z'n allen gebarbecued. Was gezellig!
Ziekenhuis heeft nog 2 keer gebeld, dus ze zitten er wel boven op. Ze zeiden heel eerlijk dat ik heel rustig aan moet doen, ik moet bellen als klachten erger worden want dat ze me dan in het ziekenhuis opnemen en plat op bed leggen. Kunnen ze vanwege weekend waarschijnlijk niets versnellen, maar me wel in de gaten houden. Ik heb dus meteen beloofd niks geks te doen, dat ik liever thuis op bed lig (of in de tuin zit ). Maar wel fijn dat ze het zo serieus nemen.
Morgen kinderfeestje van oudste. Wat een timing allemaal toch weer....
Hij heeft er wel heel veel zin in!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in