Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
)
woensdag 26 juni 2019 om 23:00
Gelukkig is het vandaag een stuk minder warm!
Hoop dat je minder pijn hebt nu op de bestraalde plek. Moet je al snel de 2e bestraling?
En hoe gaat het met je benen? Heb je weer het normale gevoel terug intussen? Zou prettig zijn als je weer zelfstandig door je huis kan bewegen.
Veel vragen zeg... Ha Ha denk gewoon vaak aan je!
Hoop dat je minder pijn hebt nu op de bestraalde plek. Moet je al snel de 2e bestraling?
En hoe gaat het met je benen? Heb je weer het normale gevoel terug intussen? Zou prettig zijn als je weer zelfstandig door je huis kan bewegen.
Veel vragen zeg... Ha Ha denk gewoon vaak aan je!
donderdag 27 juni 2019 om 03:34
Ik probeer elke dag te plukken!
Er gebeurt nu zo veel....
Vandaag was de tweede bestraling. Gaf wel weer extra pijn, maar is met alle pijnstillers wel te doen.
Mijn benen doen het nog steeds niet. Dat is wel eng en balen maar ik merk dat ik daar toch (geestelijk) wat mee moet gaan vinden. Dit is hoe het is.
De huisarts is weer langs geweest en zei zo ook letterlijk dat ik dat schrijven van brieven etc nu dus echt moest gaan doen en niet langer uitstellen. Lekker confronterend maar heel waar. Heb nu stapels postpapier besteld en me suf gegoogeld op de beste pen
Morgen komen er weer allemaal mensen langs: thuiszorg komt weer helpen met douchen, er komt een ergotherapeut en de oncologisch verpleegkundige komt langs. Die komt vanaf nu elke week, net als de huisarts.
Echt wel een beetje stappen waardoor het einde duidelijk dichterbij komt....
Er gebeurt nu zo veel....
Vandaag was de tweede bestraling. Gaf wel weer extra pijn, maar is met alle pijnstillers wel te doen.
Mijn benen doen het nog steeds niet. Dat is wel eng en balen maar ik merk dat ik daar toch (geestelijk) wat mee moet gaan vinden. Dit is hoe het is.
De huisarts is weer langs geweest en zei zo ook letterlijk dat ik dat schrijven van brieven etc nu dus echt moest gaan doen en niet langer uitstellen. Lekker confronterend maar heel waar. Heb nu stapels postpapier besteld en me suf gegoogeld op de beste pen
Morgen komen er weer allemaal mensen langs: thuiszorg komt weer helpen met douchen, er komt een ergotherapeut en de oncologisch verpleegkundige komt langs. Die komt vanaf nu elke week, net als de huisarts.
Echt wel een beetje stappen waardoor het einde duidelijk dichterbij komt....
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 27 juni 2019 om 07:05
donderdag 27 juni 2019 om 07:21
Ik heb wel aan de huisarts de vraag gesteld die ik eerder niet durfde te stellen: hoe groot is de kans dat mijn armen uitvallen? Dat lijkt me namelijk pas echt erg. Maar volgens haar is die kans nu echt zo goed als 0, zit de uitzaaiing net te laag. Dat is wel hele grote geruststelling.
Ach en stapels.... Je moet wat kunnen kiezen he? Ik wil een aantal cadeautjes voor later kopen, en daar hoort een briefje bij op mooi papier in bijpassende envelop. Geen blaadje uit een kladblok
Ach en stapels.... Je moet wat kunnen kiezen he? Ik wil een aantal cadeautjes voor later kopen, en daar hoort een briefje bij op mooi papier in bijpassende envelop. Geen blaadje uit een kladblok
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 27 juni 2019 om 07:39
Mooi briefpapier, dat zijn net kleine cadeautjes! Fijn dat je van zulke dingen kunt genieten. Maar dan toch een heel lastige klus waar je aan gaat beginnen. Weet je wat je (nog) wil vertellen? Wat de lezers persé moeten weten? Leg anders vast een notitieboekje naast je bed. Dan kun je wat steekwoorden opschrijven als je iets te binnen schiet. Niets zo lastig als naar de juiste woorden zoeken als het móet.
donderdag 27 juni 2019 om 07:39
Sjee, heftig. Ik hoop zó dat die bestraling zijn werk gaat doen.
Staat het nu vast dat die gekke benen door de tumor komen, of kan het nog steeds van de medicatie zijn? Omdat je de vergelijking maakt met je armen?
Het lijkt me zó raar, waar jij allemaal doorheen gaat
Staat het nu vast dat die gekke benen door de tumor komen, of kan het nog steeds van de medicatie zijn? Omdat je de vergelijking maakt met je armen?
Het lijkt me zó raar, waar jij allemaal doorheen gaat
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
donderdag 27 juni 2019 om 08:16
Even wat schrijf-inspiratie, geen idee of ik het al eerder heb genoemd ...
Mijn moeder (75) heeft dit jaar op verzoek van mijn nichtjes (40+) een boekje met herinneringen aan hun vader gemaakt. Hij overleed aan kanker toen ze iets ouder waren dan jouw kinderen. Het waren vooral korte anekdotes over zijn jeugd, een stuk van zijn leven waar ze eigenlijk maar weinig van wisten.
Dus wilde je als kind het liefst dierenarts worden en sleepte je alle zielige vogeltjes en slakken mee naar huis en bouwde je als je ouders wegwaren samen met je zusje een bobsleebaan van matrassen en de wasmand op de trap ... dat zijn waardevolle verhalen voor je kinderen waar ze misschien pas over járen naar gaan vragen om hun plaatje compleet te krijgen.
Mijn moeder (75) heeft dit jaar op verzoek van mijn nichtjes (40+) een boekje met herinneringen aan hun vader gemaakt. Hij overleed aan kanker toen ze iets ouder waren dan jouw kinderen. Het waren vooral korte anekdotes over zijn jeugd, een stuk van zijn leven waar ze eigenlijk maar weinig van wisten.
Dus wilde je als kind het liefst dierenarts worden en sleepte je alle zielige vogeltjes en slakken mee naar huis en bouwde je als je ouders wegwaren samen met je zusje een bobsleebaan van matrassen en de wasmand op de trap ... dat zijn waardevolle verhalen voor je kinderen waar ze misschien pas over járen naar gaan vragen om hun plaatje compleet te krijgen.
donderdag 27 juni 2019 om 08:26
Wat heftig dat het nu ineens zo hard lijkt te gaan, helemaal na hoe het de afgelopen maanden is gegaan
In navolging op wat @yette aangeeft: misschien is de 'mama, vertel eens...' reeks iets voor jou. Reeks, omdat je er meerdere versies van hebt. De ene versie focust zich op jouw vroeger, de andere op hoe jij de baby- kindertijd van je kinderen hebt ervaren. Zo kunnen je kinderen straks op volwassen leeftijd nog steeds nagaan hoe hun moeder hun jonge jaren ervaren heeft.
In navolging op wat @yette aangeeft: misschien is de 'mama, vertel eens...' reeks iets voor jou. Reeks, omdat je er meerdere versies van hebt. De ene versie focust zich op jouw vroeger, de andere op hoe jij de baby- kindertijd van je kinderen hebt ervaren. Zo kunnen je kinderen straks op volwassen leeftijd nog steeds nagaan hoe hun moeder hun jonge jaren ervaren heeft.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
donderdag 27 juni 2019 om 08:58
Wat heftig allemaal zeg Anna en wat blijf je er dapper onder !
Van een eerder topic herinner ik me dat iemand als tip gaf om al jouw topics op te slaan en te bewaren voor de kinderen voor later. Je hebt zoveel moois geschreven. Ee schijnt een handige manier voor te zijn, daar had een andere dorumster mee geholpen toen.
Ik hoop dat ee nog veel meer mooie plukmpmemtjes komen voor jou en je gezin.
Van een eerder topic herinner ik me dat iemand als tip gaf om al jouw topics op te slaan en te bewaren voor de kinderen voor later. Je hebt zoveel moois geschreven. Ee schijnt een handige manier voor te zijn, daar had een andere dorumster mee geholpen toen.
Ik hoop dat ee nog veel meer mooie plukmpmemtjes komen voor jou en je gezin.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
