Psyche
alle pijlers
potseling zo boos en agressief!
zaterdag 16 januari 2010 om 14:51
Hoi allemaal,
Ik zit maar te malen en ik snap er eigenlijk niet veel van. Ik voel me de laatste paar weken zo ongelooflijk boos, gefrustreerd en totaal wanhopig. Ik ben zo helemaal niet, ken mezelf niet meer terug eigenlijk.
Normaal ben ik erg zachtaardig, verzorgend en vriendelijk. Ik heb nooit ruzie, houd iedereen te vriend en ben hartstikke sociaal.
Nu is mijn vriend een paar maanden in het buitenland dus ik ben veel alleen. En er komt me toch een berg frustratie naar boven zeg! Nu moet ik wel zeggen dat ik een erge doemdenker kan zijn en depressief ben geweest. Volgens mij is het weer terug. Met die depressieve gevoelens heb ik redelijk leren omgaan maar die woede, die kende ik nog niet. Ik heb al een (gammele) kast omver geslagen twee weken geleden. Mietje dat ik ben, hij viel al om als ik er naar keek En ik reageer kribbig op mijn arme vriend als hij eens iets van zich laat horen. Vandaag heb ik al een paar keer gehuild en mezelf willen schoppen. En ik heb ruzie gemaakt met een van mijn beste vrienden... Ik ben dus niet zo gezellig maar ik weet echt niet wat ik ermee moet. Het lijkt wel of er jaren frustratie uitkomt. Nu weer zin om iets in elkaar te slaan. (geen mensen hoor en mijn hond vindt me gelukkig wel nog lief)
Ik vraag me af of dit iemand bekend voorkomt. Jullie mogen me ook bashen en dan bash ik keihard terug! Dat moet ook wel helpen
Ik zit maar te malen en ik snap er eigenlijk niet veel van. Ik voel me de laatste paar weken zo ongelooflijk boos, gefrustreerd en totaal wanhopig. Ik ben zo helemaal niet, ken mezelf niet meer terug eigenlijk.
Normaal ben ik erg zachtaardig, verzorgend en vriendelijk. Ik heb nooit ruzie, houd iedereen te vriend en ben hartstikke sociaal.
Nu is mijn vriend een paar maanden in het buitenland dus ik ben veel alleen. En er komt me toch een berg frustratie naar boven zeg! Nu moet ik wel zeggen dat ik een erge doemdenker kan zijn en depressief ben geweest. Volgens mij is het weer terug. Met die depressieve gevoelens heb ik redelijk leren omgaan maar die woede, die kende ik nog niet. Ik heb al een (gammele) kast omver geslagen twee weken geleden. Mietje dat ik ben, hij viel al om als ik er naar keek En ik reageer kribbig op mijn arme vriend als hij eens iets van zich laat horen. Vandaag heb ik al een paar keer gehuild en mezelf willen schoppen. En ik heb ruzie gemaakt met een van mijn beste vrienden... Ik ben dus niet zo gezellig maar ik weet echt niet wat ik ermee moet. Het lijkt wel of er jaren frustratie uitkomt. Nu weer zin om iets in elkaar te slaan. (geen mensen hoor en mijn hond vindt me gelukkig wel nog lief)
Ik vraag me af of dit iemand bekend voorkomt. Jullie mogen me ook bashen en dan bash ik keihard terug! Dat moet ook wel helpen
zaterdag 16 januari 2010 om 15:08
Hey dnm, thanks. Ja ik ren wel regelmatig en dat voelt inderdaad goed. Maar mss moet ik toch maar eens op boksles ofzo dan! Haha. Mijn vriend grapte al dat ik er een cursusje anger-management tegen aan moest gooien!
Ik denk ook dat ik al jaren mezelf veel te hard heb ingehouden, dat ik mezelf heb wíjsgemaakt dat ik altijd lief, leuk en aardig ben. Dat bedenk ik me nu pas hoor, na het teruglezen van mijn post. Anders had ik natuurlijk geen topic over geopend. Ik ben zo bang dat ik geen vrienden meer kan houden als ik vaker stom doe..
Ik denk ook dat ik al jaren mezelf veel te hard heb ingehouden, dat ik mezelf heb wíjsgemaakt dat ik altijd lief, leuk en aardig ben. Dat bedenk ik me nu pas hoor, na het teruglezen van mijn post. Anders had ik natuurlijk geen topic over geopend. Ik ben zo bang dat ik geen vrienden meer kan houden als ik vaker stom doe..
zaterdag 16 januari 2010 om 15:14
Er zijn best een hoop mensen waarvoor anger management geen overbodige luxe is. En dat kan best in de vorm van krachttraining. kickboxen en dat soort sporten. Regelmatig doen helpt echt.
Je bent lief, leuk en aardig. Daarnaast heb je frustraties, ben je wel eens boos, zit je vol agressie. Niet alleen het lieve en aardige maakt jou wie je bent. Daarnaast kan je best veel van de zogenaamde negatieve eigenschappen omzetten in iets zeer positiefs.
Je hoeft je niet compleet te laten gaan. Hoewel iedereen dat ooit wel een keer gehad heeft, vind ik dat geen correcte uitlaatklep. Ik ben meer voorstander om het gecontroleerd te laten gaan
Je bent lief, leuk en aardig. Daarnaast heb je frustraties, ben je wel eens boos, zit je vol agressie. Niet alleen het lieve en aardige maakt jou wie je bent. Daarnaast kan je best veel van de zogenaamde negatieve eigenschappen omzetten in iets zeer positiefs.
Je hoeft je niet compleet te laten gaan. Hoewel iedereen dat ooit wel een keer gehad heeft, vind ik dat geen correcte uitlaatklep. Ik ben meer voorstander om het gecontroleerd te laten gaan
zaterdag 16 januari 2010 om 15:19
Net dus weer, ik zit een beetje op facebook te kijken en zie dat mijn vriend wat foto's heeft geplaatst en dan BRAND ik echt van woede! Ik snap hier niks van, want ik gun het hem heel hard. Het lijkt wel jaloezie ofzo en dat vindt ik echt de meest slechte emotie die er bestaat. En dan ga ik dat afreageren op andere mensen en op hem.. wil ik de meest grove scheldwoorden roepen. Ik schaam me daar echt voor. Nou ik ga de dichtsbijzijnde vechtsport-school bellen hoor.
Eigenlijk moet ik er ook wel een beetje om grinniken want het is echt te triest voor woorden. Maar dit gevoel, ik wist niet dat ik het in me had..
Eigenlijk moet ik er ook wel een beetje om grinniken want het is echt te triest voor woorden. Maar dit gevoel, ik wist niet dat ik het in me had..
zaterdag 16 januari 2010 om 15:26
Zulke agressie is vaak een vorm van machteloosheid. Ipv vrezen voor een negatieve emotie (jaloezie) kan je beter erkennen en kijken waar het vandaan komt.
Jaloersheid kan ieder mens overkomen, het is hoe je ermee omgaat. Als alles moet wijken voor jouw jaloerse gevoelens, dan wordt het iets naars (hetgeen je vreest). Je kan ook bedenken hoe dat nou kan gebeuren en wat je nodig hebt in jezelf om dat te voorkomen.
Jaloersheid kan ieder mens overkomen, het is hoe je ermee omgaat. Als alles moet wijken voor jouw jaloerse gevoelens, dan wordt het iets naars (hetgeen je vreest). Je kan ook bedenken hoe dat nou kan gebeuren en wat je nodig hebt in jezelf om dat te voorkomen.
zaterdag 16 januari 2010 om 15:29
Nee dat is het niet, ik weet natuurlijk niet wat hij doet allemaal maar ik vertrouw hem wel. Het is gewoon zo'n contrast. Hij is op supervette wereldreis en plaats de meest prachtige foto's en ik ben hier en voel me mentaal even niet zo lekker. (Dat weet hij wel hoor, hij heeft me altijd heel hard gesteund dus vandaar dat ik hem die reis ook zo gun)
En.. ik weet het niet, kan daar wel verdrietig over zijn, hoewel ik natuurlijk ook hartstikke blij voor hem ben. Maar nu raak ik echt boos! Ik ben bang dat we zometeen allebei te verschillend zijn. Hij een ervaring rijker en ik ben van lief mens veranderd in een krijsend monster.
Bedankt voor jullie reactie's trouwens. Dat doet me wel erg goed. En 4eaa, jij ook veel sterkte hoor!
En.. ik weet het niet, kan daar wel verdrietig over zijn, hoewel ik natuurlijk ook hartstikke blij voor hem ben. Maar nu raak ik echt boos! Ik ben bang dat we zometeen allebei te verschillend zijn. Hij een ervaring rijker en ik ben van lief mens veranderd in een krijsend monster.
Bedankt voor jullie reactie's trouwens. Dat doet me wel erg goed. En 4eaa, jij ook veel sterkte hoor!
zaterdag 16 januari 2010 om 15:32
quote:domnaiefmutsje schreef op 16 januari 2010 @ 15:26:
Zulke agressie is vaak een vorm van machteloosheid. Ipv vrezen voor een negatieve emotie (jaloezie) kan je beter erkennen en kijken waar het vandaan komt.
Jaloersheid kan ieder mens overkomen, het is hoe je ermee omgaat. Als alles moet wijken voor jouw jaloerse gevoelens, dan wordt het iets naars (hetgeen je vreest). Je kan ook bedenken hoe dat nou kan gebeuren en wat je nodig hebt in jezelf om dat te voorkomen.
Dankje, het is inderdaad een machteloos gevoel. Bang om controle te verliezen. Ik haat jaloers zijn ook gewoon zo erg. En dat uit zich dus in agressie nu. Weer iets geleerd. Haha..
Nu nog leren hoe er mee om te gaan en vertrouwen houden.
Zulke agressie is vaak een vorm van machteloosheid. Ipv vrezen voor een negatieve emotie (jaloezie) kan je beter erkennen en kijken waar het vandaan komt.
Jaloersheid kan ieder mens overkomen, het is hoe je ermee omgaat. Als alles moet wijken voor jouw jaloerse gevoelens, dan wordt het iets naars (hetgeen je vreest). Je kan ook bedenken hoe dat nou kan gebeuren en wat je nodig hebt in jezelf om dat te voorkomen.
Dankje, het is inderdaad een machteloos gevoel. Bang om controle te verliezen. Ik haat jaloers zijn ook gewoon zo erg. En dat uit zich dus in agressie nu. Weer iets geleerd. Haha..
Nu nog leren hoe er mee om te gaan en vertrouwen houden.
zaterdag 16 januari 2010 om 15:40
Herkenbaar gevoel. Is het vooral aggressie en woede rondom dingen die met je vriend te maken hebben, of meer algemeen?
Wacht maar wat een enorme bevrijding het kan zijn om eens niet altijd aardig, lief en behulpzaam te zijn! Niemand is toch alleen maar aardig en lief? Mensen zullen jou vast vaak genoeg klotestreken geleverd hebben, dus waarom zou jij ook niet af en toe eens voor jezelf mogen kiezen en lomp zijn?
Ik zou zeggen: geef er lekker aan toe, je hebt het blijkbaar nodig. Dus gooi stuk dat lelijke servies, sla met die kussen op bed/bank, ga hardlopen met keiharde muziek, als het er maar uit komt. Want als je het opkropt keert het zich naar binnen en daar wordt je alleen maar depressief van.
Wacht maar wat een enorme bevrijding het kan zijn om eens niet altijd aardig, lief en behulpzaam te zijn! Niemand is toch alleen maar aardig en lief? Mensen zullen jou vast vaak genoeg klotestreken geleverd hebben, dus waarom zou jij ook niet af en toe eens voor jezelf mogen kiezen en lomp zijn?
Ik zou zeggen: geef er lekker aan toe, je hebt het blijkbaar nodig. Dus gooi stuk dat lelijke servies, sla met die kussen op bed/bank, ga hardlopen met keiharde muziek, als het er maar uit komt. Want als je het opkropt keert het zich naar binnen en daar wordt je alleen maar depressief van.
zaterdag 16 januari 2010 om 16:00
Oh kanarie, da's een goeie ja. Lekker gewoon eruitgooien wat erin zit! Ben jij mijn zus? Die had ik namelijk al gebeld eerder vanmiddag toen ik een huilbui had en ze zei preciés hetzelfde. (over dat altijd aardig en lief en leuk doen, en dat ook niet iedereen altijd zo tegen mij doet dus dat het niet hoeft)
Het is niet dat ik alleen boos ben omdat mijn vriend weg is, ik ben ook boos op mezelf en op een bus die te laat komt, of als ik uitglibber met mijn fiets en mijn vriend dan net een smsje stuurt dat hij ergens pirana's staat te vissen..:-@ Of laatst toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen en hij er niet was.
Mjah.. ik weet wel dat ik me aanstel hoor en dat er véúl ergere dingen zijn. Maar het is wel lekker om af en toe te spuien en te brullen ja.
Het is niet dat ik alleen boos ben omdat mijn vriend weg is, ik ben ook boos op mezelf en op een bus die te laat komt, of als ik uitglibber met mijn fiets en mijn vriend dan net een smsje stuurt dat hij ergens pirana's staat te vissen..:-@ Of laatst toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen en hij er niet was.
Mjah.. ik weet wel dat ik me aanstel hoor en dat er véúl ergere dingen zijn. Maar het is wel lekker om af en toe te spuien en te brullen ja.
zaterdag 16 januari 2010 om 16:41
Hummm ik herken het gevoel toen het uit ging met mijn ex. Dat ik weer alles in mijn eentje moest doen. Het viel mij zwaar om in alles weer echt alleen te zijn (met zijn tweeën vind ik het gewoon leuker). Als je een relatie hebt, word je op een gegeven moment een twee-eenheid. Als de ander weg is (bij jou dan dat jouw vriend in het buitenland zit) moet je weer herdefiniëren wie jij bent, wat van jou is en wat van jullie was. Dat is frustrerend, omdat het tijd kost, je het gevoel hebt dat je stil staat en de rest van de wereld zoveel verder is dan jij. Tenminste dit zorgde bij mij dat ik boos, agressief en teleurgesteld was.
Bij mij hielp uiteindelijk heel veel met vriendinnetjes te praten, een lijstje afwerken met dingen die ik graag nog wil doen en de behoefte om samen te zijn niet enkel bij mijn ex neer te leggen, maar ook in contact met vrienden, familie, etc. En verder echt weer tijd aan jezelf besteden, even toelaten om egoïstisch te zijn en jezelf gunnen dat je gefrustreerd bent. Dat mag, het is gewoon een teken dat je leeft .
Bij mij hielp uiteindelijk heel veel met vriendinnetjes te praten, een lijstje afwerken met dingen die ik graag nog wil doen en de behoefte om samen te zijn niet enkel bij mijn ex neer te leggen, maar ook in contact met vrienden, familie, etc. En verder echt weer tijd aan jezelf besteden, even toelaten om egoïstisch te zijn en jezelf gunnen dat je gefrustreerd bent. Dat mag, het is gewoon een teken dat je leeft .
zaterdag 16 januari 2010 om 16:50
Zomerfreak, ik ben niet je zus 
Ik heb ook soms van die dagen dat alles om mij heen mij boos en aggressief maakt (niemand die het ziet trouwens, want naar de buitenwereld ben ik ook aardig, lief, geduldig, etc.). Dan heb ik echt zin om tegen de eerste de beste lantaarnpaal aan te schoppen of iemand in elkaar te slaan. Ik vind niet dat je je aanstelt, je moet gewoon een manier vinden om er mee om te gaan en om het te kanaliseren zodat je het niet naar binnen richt. Ik heb daar soms wel last van en dan heb ik behoefte om mezelf pijn te doen, maar dan kan ik het dus maar beter op iets anders uitleven. Ik heb ook nog niet de oplossing gevonden, voel me snel schuldig als ik eens onaardig tegen iemand ben die mij boos maakt. Het lijkt me heerlijk om af en toe eens te kunnen schelden en te tieren. Kun je met je vriend wel een beetje ruzie maken en boos worden (en het daarna weer goedmaken)?
Ik heb ook soms van die dagen dat alles om mij heen mij boos en aggressief maakt (niemand die het ziet trouwens, want naar de buitenwereld ben ik ook aardig, lief, geduldig, etc.). Dan heb ik echt zin om tegen de eerste de beste lantaarnpaal aan te schoppen of iemand in elkaar te slaan. Ik vind niet dat je je aanstelt, je moet gewoon een manier vinden om er mee om te gaan en om het te kanaliseren zodat je het niet naar binnen richt. Ik heb daar soms wel last van en dan heb ik behoefte om mezelf pijn te doen, maar dan kan ik het dus maar beter op iets anders uitleven. Ik heb ook nog niet de oplossing gevonden, voel me snel schuldig als ik eens onaardig tegen iemand ben die mij boos maakt. Het lijkt me heerlijk om af en toe eens te kunnen schelden en te tieren. Kun je met je vriend wel een beetje ruzie maken en boos worden (en het daarna weer goedmaken)?
zaterdag 16 januari 2010 om 17:37
Superfijne reacties! Pompiedoe, ik herken veel van wat je zegt. Wat goed van je dat je er zo bent uitgeklommen. Ik dacht ook dat ik er van zou gaan genieten om alleen te zijn en weer eens tijd had voor wat selfreflectie. Wie ben ík nou ook alweer. Dat was mijn idee van te voren. En dat is ook heel goed. En nodig blijkbaar want ik ben toch wel erg een twee-eenheid geworden met hem samen.
Dat herdefiniëren is helemaal herkenbaar. Dankje voor je post
Goeie tip van je psych kanarie! Wat vervelend dat je er ook wel eens last van hebt, maar voor mij fijn om te lezen.. haha! Weet je toch dat je niet alleen bent met dit soort dingen. Dat schuldig voelen herken ik ook meteen. Ik kan daar nachten van wakker liggen en me allerlei doemscenario's in mijn hoofd halen. Ik heb gewoon als kind geleerd dat ik altijd vriendelijk, aardig en lief moet zijn ofzo. En nu voelt het of er een wervelstorm door me heen waait. Dat is ook wel goed, want inderdaad dit naar binnen richten is niet ok!
Ik ben blij dat jullie even met me meedenken en jullie ervaringen delen.
Dat herdefiniëren is helemaal herkenbaar. Dankje voor je post
Goeie tip van je psych kanarie! Wat vervelend dat je er ook wel eens last van hebt, maar voor mij fijn om te lezen.. haha! Weet je toch dat je niet alleen bent met dit soort dingen. Dat schuldig voelen herken ik ook meteen. Ik kan daar nachten van wakker liggen en me allerlei doemscenario's in mijn hoofd halen. Ik heb gewoon als kind geleerd dat ik altijd vriendelijk, aardig en lief moet zijn ofzo. En nu voelt het of er een wervelstorm door me heen waait. Dat is ook wel goed, want inderdaad dit naar binnen richten is niet ok!
Ik ben blij dat jullie even met me meedenken en jullie ervaringen delen.
zaterdag 16 januari 2010 om 20:50
Ik heb niet perse last van agressie, het komt wel eens voor met name als ik ongesteld moet worden of stress heb. Dingen heel hard door het huis gooien, met deuren slaan of heel hard vloeken helpt dan heel goed, haha! Maar ik zit sinds anderhalve maand op boksen en geloof me een kwartier tegen zo'n zak rammen is heeeeeeeeeeerlijk!!!
zaterdag 16 januari 2010 om 22:27
quote:kanarie79 schreef op 16 januari 2010 @ 16:54:
O ja, mijn psy gaf ooit de tip om op rommelmarkten etc oud servies te kopen om lekker stuk te gooien als je weer boosheid/aggressie voelt bovenkomen. Het enige probleem is dat je dan wel zelf de scherven moet opruimen...Ik ben ooit zo kwaad geweest, dat ik keihard een bord tegen de muur heb gegooid. Schrok daar zo van dat de woede in ieder geval over was.
O ja, mijn psy gaf ooit de tip om op rommelmarkten etc oud servies te kopen om lekker stuk te gooien als je weer boosheid/aggressie voelt bovenkomen. Het enige probleem is dat je dan wel zelf de scherven moet opruimen...Ik ben ooit zo kwaad geweest, dat ik keihard een bord tegen de muur heb gegooid. Schrok daar zo van dat de woede in ieder geval over was.
