Psyche
alle pijlers
potseling zo boos en agressief!
zaterdag 16 januari 2010 om 14:51
Hoi allemaal,
Ik zit maar te malen en ik snap er eigenlijk niet veel van. Ik voel me de laatste paar weken zo ongelooflijk boos, gefrustreerd en totaal wanhopig. Ik ben zo helemaal niet, ken mezelf niet meer terug eigenlijk.
Normaal ben ik erg zachtaardig, verzorgend en vriendelijk. Ik heb nooit ruzie, houd iedereen te vriend en ben hartstikke sociaal.
Nu is mijn vriend een paar maanden in het buitenland dus ik ben veel alleen. En er komt me toch een berg frustratie naar boven zeg! Nu moet ik wel zeggen dat ik een erge doemdenker kan zijn en depressief ben geweest. Volgens mij is het weer terug. Met die depressieve gevoelens heb ik redelijk leren omgaan maar die woede, die kende ik nog niet. Ik heb al een (gammele) kast omver geslagen twee weken geleden. Mietje dat ik ben, hij viel al om als ik er naar keek En ik reageer kribbig op mijn arme vriend als hij eens iets van zich laat horen. Vandaag heb ik al een paar keer gehuild en mezelf willen schoppen. En ik heb ruzie gemaakt met een van mijn beste vrienden... Ik ben dus niet zo gezellig maar ik weet echt niet wat ik ermee moet. Het lijkt wel of er jaren frustratie uitkomt. Nu weer zin om iets in elkaar te slaan. (geen mensen hoor en mijn hond vindt me gelukkig wel nog lief)
Ik vraag me af of dit iemand bekend voorkomt. Jullie mogen me ook bashen en dan bash ik keihard terug! Dat moet ook wel helpen
Ik zit maar te malen en ik snap er eigenlijk niet veel van. Ik voel me de laatste paar weken zo ongelooflijk boos, gefrustreerd en totaal wanhopig. Ik ben zo helemaal niet, ken mezelf niet meer terug eigenlijk.
Normaal ben ik erg zachtaardig, verzorgend en vriendelijk. Ik heb nooit ruzie, houd iedereen te vriend en ben hartstikke sociaal.
Nu is mijn vriend een paar maanden in het buitenland dus ik ben veel alleen. En er komt me toch een berg frustratie naar boven zeg! Nu moet ik wel zeggen dat ik een erge doemdenker kan zijn en depressief ben geweest. Volgens mij is het weer terug. Met die depressieve gevoelens heb ik redelijk leren omgaan maar die woede, die kende ik nog niet. Ik heb al een (gammele) kast omver geslagen twee weken geleden. Mietje dat ik ben, hij viel al om als ik er naar keek En ik reageer kribbig op mijn arme vriend als hij eens iets van zich laat horen. Vandaag heb ik al een paar keer gehuild en mezelf willen schoppen. En ik heb ruzie gemaakt met een van mijn beste vrienden... Ik ben dus niet zo gezellig maar ik weet echt niet wat ik ermee moet. Het lijkt wel of er jaren frustratie uitkomt. Nu weer zin om iets in elkaar te slaan. (geen mensen hoor en mijn hond vindt me gelukkig wel nog lief)
Ik vraag me af of dit iemand bekend voorkomt. Jullie mogen me ook bashen en dan bash ik keihard terug! Dat moet ook wel helpen
zondag 24 januari 2010 om 17:49
quote:Friezin71 schreef op 21 januari 2010 @ 10:22:
Glasbak! een uitkomst! Met al je boosheid en frustratie die flessen in de glasbak keilen, lucht heel erg op
Hahaha! Ja da's een goeie tip! Toevallig heb ik dat van de week gedaan, lees nu pas deze reactie. Maar het werkte inderdaad best goed. (buiten dat ik daarna weer een heerlijk lege bijkeuken had..)
@ Kanarie: Het gaat nu wel goed eigenlijk. Ik heb toch maar weer bij mijn therapeut aangeklopt, en veel gepraat met vrienden en goed nagedacht. Het komt er toch wel op neer dat ik vaak te aardig ben en over me heen laat lopen. Ik probeer nu een beetje uit hoe ik dit anders kan doen en tot nu toe pakt het erg goed uit. Geen boze buien meer gehad. Eind vd week komt vriend weer thuis van z'n wereldreis. Ik ben benieuwd!
Glasbak! een uitkomst! Met al je boosheid en frustratie die flessen in de glasbak keilen, lucht heel erg op
Hahaha! Ja da's een goeie tip! Toevallig heb ik dat van de week gedaan, lees nu pas deze reactie. Maar het werkte inderdaad best goed. (buiten dat ik daarna weer een heerlijk lege bijkeuken had..)
@ Kanarie: Het gaat nu wel goed eigenlijk. Ik heb toch maar weer bij mijn therapeut aangeklopt, en veel gepraat met vrienden en goed nagedacht. Het komt er toch wel op neer dat ik vaak te aardig ben en over me heen laat lopen. Ik probeer nu een beetje uit hoe ik dit anders kan doen en tot nu toe pakt het erg goed uit. Geen boze buien meer gehad. Eind vd week komt vriend weer thuis van z'n wereldreis. Ik ben benieuwd!
zondag 24 januari 2010 om 18:52
Wat goed dat je er over hebt gepraat met vrienden en dat je je bewust wordt van je gedrag, dat is al de eerste stap. Van altijd maar aardig zijn raak je op den duur alleen maar heel erg gefrustreerd (en boos) dus daar hebt je helemaal niets aan.
Sterkte met het vinden van een nieuwe manier, dat zal in het begin nog wel onwennig zijn voor je! Je vriend herkent je niet meer als hij terug is van zijn wereldreis
Sterkte met het vinden van een nieuwe manier, dat zal in het begin nog wel onwennig zijn voor je! Je vriend herkent je niet meer als hij terug is van zijn wereldreis
zondag 24 januari 2010 om 20:02
Dat denk ik ook Kanarie! Maar ik denk ook dat hij er vooral alleen maar blij mee is. Heel vaak al heeft hij gezegd dat ik me te veel aanpas, en wel eens het achterste van mijn tong mag laten zien.
Ik moet het wel een beetje vasthouden, niet dat ik over een week weer helemaal inschikkelijk ben en alles doe zoals het ging voordat hij weg was. Dat doe ik dan helemaal zelf, niemand die me dwingt of iets van me verwacht.
Ik heb wel tussendoor ook veel met vriend gepraat dus hij weet wel wat er in me omgaat. Ik denk dat het alleen maar positief is tot nu toe. Ben blij dat ik de agressie niet heb opgespaard totdat hij weer hier is. Arme jongen...
Bedankt voor jullie steun allemaal. Ik heb er stiekem toch wel erg van geleerd. Ik laat weten hoe het over een week is.
(zie het al voor me, hij net thuis en ik druk tikkend achter de laptop.. haha)
Ik moet het wel een beetje vasthouden, niet dat ik over een week weer helemaal inschikkelijk ben en alles doe zoals het ging voordat hij weg was. Dat doe ik dan helemaal zelf, niemand die me dwingt of iets van me verwacht.
Ik heb wel tussendoor ook veel met vriend gepraat dus hij weet wel wat er in me omgaat. Ik denk dat het alleen maar positief is tot nu toe. Ben blij dat ik de agressie niet heb opgespaard totdat hij weer hier is. Arme jongen...
Bedankt voor jullie steun allemaal. Ik heb er stiekem toch wel erg van geleerd. Ik laat weten hoe het over een week is.
(zie het al voor me, hij net thuis en ik druk tikkend achter de laptop.. haha)
