Problemen door hoogbegaafdheid..wie ook?

17-07-2008 18:13 1653 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hai!



kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
Alle reacties Link kopieren
Hebben we eindelijk een grote geest op het Viva-forum, wordt ie (of zij?) verguisd.



Sorry hoor, justme, volgens mij heb je het nog niet helemaal begrepen.



Hb zegt namelijk verder helemaal niks over hoe wijs iemand is. Volgens mij betekent hb dat je makkelijk(er) kunt leren en snel(ler) kunt denken. Wat je daar vervolgens mee doet, dat bepaalt of je een grote geest wordt. Andersom hoef je om een grote geest te worden, niet per se een hoog iq te hebben.



* vraagt zich af of ze zo op de goede weg is om een grote geest te worden *
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Ik vind het ook jammer dat sommigen zich ongemakkelijk voelen, ik vraag me dan oprecht af waarom dat zo is.

Iedereen hier geeft beschaafde antwoorden, hebben respect voor andermans mening. Maar het is mi onmogelijk om altijd maar andermans mening te delen. Het lijkt me een stukje onzekerheid, het vervelend vinden dat je niet wordt begrepen.



Iry, schreef ik ook al. Ik weet niet of ik hb ben, maar ik herken wel dingen uit het stukje van Sabine. En er zullen ongetwijfeld hb-ers zijn die er niks in herkennen. Ik denk dat het een verzameling is van eigenschappen die ervoor zorgen dat je reageert zoals je reageert. En dat is weer gekoppeld aan gevoel. En niet aan ratio.

Het is niet zo zwart-wit als ik het hier stel natuurlijk, het ligt allemaal veel complexer.



Ik vind het heel fijn om met mensen die slim zijn van gedachten te wisselen, dat je geprikkeld word en dat die mensen je aanzetten tot nadenken. Iets op allerlei verschillende manieren benaderen, eindeloos discussies.

Maar ik haak snel af, als dat een competitie gaat worden. Dan is voor mij de lol er snel af, dan schiet je je doel compleet voorbij. Dan heb ik het over discussies met vrienden.

Of op het forum meepraten.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is het niet zo dat we je niet begrijpen just me.



Wat we hier doen is visie delen,ervaringen etc.

En de mensheid verschilt nu eenmaal in gedachtes.



Dat maakt discussieren juist leuk!

Zolang er naar elkaar geluisterd wordt en het beschaafd blijft maakt het toch niet uit als niet alles wat je vindt door een ander wordt bevestigd.



En er mag kritisch gekeken worden naar meningen.

Omgaan met kritiek is voor de meeste moeilijk.

Tenminste,ik vind dat lastig.

Dat heeft meer met mijn onzekerheid te maken.



Meningen zijn er ook om eens onder de loep genomen te worden.

Daar leer je van.

Soms blijf je nog stelliger achter je mening staan,soms krijg je frisse input van anderen waardoor je je mening verandert.



Als je je altijd onbegrepen voelt lijk je te zeggen dat jij de enige waarheid bezit.



Maar niet op alle vlakken bestaat een waarheid.

Wanneer je dat voor ogen houdt kan je meer open staan voor andere invalshoeken.

Dat geeft dan weer stof om na te denken.

Leuk toch!
Alle reacties Link kopieren
Hi, ben nieuw hier, niet alles gelezen (beetje veel)...



Ik ben getest op IQ toen ik 9 en 16 was, beide keren kwam er 'tussen 135 en 145' uit (geven ze altijd een marge van 10?), dus ben ik blijkbaar hoogbegaafd. Ik had er op school best last van, was heel snel afgeleid, had moeite mij ergens in 'vast te bijten' omdat een onderwerp mij snel verveeld. Ben dan ook 2x blijven zitten. Nu ben ik inmiddels 30 (2 studies niet afgemaakt omdat ze mij niet meer interesseerden) en merk ik dat ook in mijn werk ik snel verveeld ben. Sommige dagen wil ik helemaal niet nadenken en op de automatische piloot en sommige dagen juist het omgekeerde, maar dan heb ik weer geen uitdaging. Weet niet of dat alleen maar mijn hb-heid is, of dat ik gewoon wispelturig ben ;-)



Mensen vinden mij ook vaan een betweter (daar heb je de wandelende ecyclopedie weer). Ik heb nl ook een eidatisch (fotografisch) geheugen en onthoud bijna alles wat mij onder ogen komt (zoals bv de ingrediënten op etiketten), soms echt totaal nutteloze informatie waarvan ik zelf zoiets heb van 'waarom in godesnaam weet ik dat?!' Ik zou willen dat ik met dat vermogen iets nuttigs zou kunnen doen ipv nog precies weten wat ik op 6 september 2003 heb gedaan...
Alle reacties Link kopieren
mij snel verveelt is natuurlijk wel met een t en niet zoals ik eerder schreef met een d ;-)
Alle reacties Link kopieren
Vind het wel apart dat sommigen zich hier ongemakkelijk voelen. Dat ongemakkelijke gevoel krijg ik soms juist als iemand aangeeft dat hij of zij hoogbegaafd is. Ik denk dan meteen: aj, dan kom ik vast enorm dom over. Of, alles wat ik te zeggen heb is toch al gesneden koek voor die persoon.



Wat Kilroy beschrijft over een wandelende encyclopedie zijn en allemaal rare feitjes onthouden, dat zou ik juist wel leuk vinden. Ik heb zelf best een aardig geheugen, maar zo ver rijkt het niet.



Ik heb vaak een niet realistisch beeld bij iemand die hoogbegaafd is. Denk dan dat die overal, maar dan ook overal briljant in is. Dat je het bij voorbaat in alles af moet leggen.



Dat verklaart denk ik ook de spanningen rond dit onderwerp.
Alle reacties Link kopieren
Hmm, ik beschrijf het allemaal wel erg onderdanig. Het komt ook wel eens voor dat ik er achter kom dat iemand hoogbegaafd is en dat ik denk: dat had ik helemaal niet verwacht.



Als iemand tegen mij zou zeggen: ik ben hoogbegaafd, dus jij begrijpt mij met je gewone verstand al bij voorbaat niet, dan zou ik dat als kwetsend ervaren. Wie zegt dat ik me niet in kan leven in iemand die anders is dan ik?
Alle reacties Link kopieren
@ tarantelle.



Hoogbegaafd zijn wil niet zeggen dat je alles weet.

Het betekent niets meer dan wat solomio eerder al had omschreven.



Iemand die veel kennis heeft schrikt mij dan weer een beetje af.

Of eigenlijk meer om dan over het onderwerp van kennis te praten.
Alle reacties Link kopieren
Dat heb ik dan weer minder, Iry. Als het onderwerp me boeit, dan stel ik vragen. Ik wil graag nieuwe dingen leren en vind het geweldig als iemand mij van alles uitlegt.
Alle reacties Link kopieren
iry schreef op 18 juli 2008 @ 16:41:

Volgens mij is het niet zo dat we je niet begrijpen just me.



Als je je altijd onbegrepen voelt lijk je te zeggen dat jij de enige waarheid bezit.







Dat is toch volgens mij inderdaad echt het superioriteitsgevoel waar we het eerder over hadden.

Het is op zich niet erg om je soms superieur te voelen. Soms ben je ook superieur. Maar je kan gewoon niet altijd onfeilbare superieure gedachtegangen hebben. Het is altijd goed om te blijven toetsen aan de buitenwereld.
Alle reacties Link kopieren
Interessante discussie! Vroeger heb ik weleens gedacht dat ik hoogbegaafd was en dat is met deze discussie weer wat naar voren gekomen. Maar eigenlijk wil ik geen labeltje op mezelf plakken. Ik heb altijd een hele brede interesse gehad, een goed geheugen en ik ben in veel dingen ook wel goed (heb nergens dat ik echt in uitblink, maar wel vaak meer aanleg dan de 'gemiddelde mens'). Op de middelbare school vond ik weinig aansluiting bij klasgenoten, ik was ook wat later met het leuk vinden van jongens etc. Ik heb mij dan ook ontwikkeld op vlakken waar ik minder aanleg voor heb, waar ik meer moeite voor moet doen. Het getuigt namelijk van intelligentie dat je moeilijke materie zo simpel mogelijk kunt uitleggen. Qua brede interesse heb ik in de loop der jaren ook veel mensen om mij heen verzameld waarmee ik een bepaalde interessse deel, lijkt mij namelijk best moeilijk om vrienden te vinden die net als jij overal in geinteresseerd zijn. Ik vind het een uitdaging om met andere mensen om te leren gaan waar ik op het eerste gezicht niets gemeens mee heb, om over koetjes en kalfjes te babbelen etc. Groeten Kikkerjet
Alle reacties Link kopieren
oh ja, dat houdt niet weg dat ik echt enorm domme opmerkingen kan maken en dat zelf niet door te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Heb trouwens weleens een IQ-test moeten doen, maar heb ervoor gekozen de uitslag niet in te zien. Vond het niet van belang.



Het valt me op dat hoogbegaafdheid steeds meer in de belangstelling staat. Heb me weleens laten vertellen dat kinderen tegenwoordig veel hoger scoren op IQ-tests doordat ze via de pc bepaalde vaardigheden opdoen die getoetst worden bij die tests. Bijvoorbeeld door middel van computerspelletjes. IQ-tests zouden dus eigenlijk verouderd zijn.



Nu ben ik niet voldoende thuis in die materie om na te kunnen gaan of dit hout snijdt.
Alle reacties Link kopieren
Tarantelle, het iq stijgt sowieso. Daarom worden iq-tests ook regelmatig opnieuw geijkt. Zodat het gemiddelde altijd 100 blijft.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
Op school was ik een typische Alpha. Van wiskunde en dergelijke bakte ik niks. De jongens die daarin uitblonken, die de natuurkunde-, scheikunde- of wiskundeleraren zelfs op hun nummer wisten te zetten, hadden over het algemeen ook nog eens een prachtige, heldere schrijfstijl. Alsof ze de taal er eventjes bij deden. Had (en heb) daar mateloze bewondering voor.
anoniem_69158 wijzigde dit bericht op 18-07-2008 18:39
Reden: neem me niet kwalijk, er blinken natuurlijk ook meisjes uit in de exacte vakken!
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Costello schreef op 18 juli 2008 @ 13:59:

Leuk om te lezen. Ik vecht dagelijks tegen de vooroordelen waar je als onderbegaafd mens mee te maken krijgt.



Overigens kun je heel makkelijk testen of je hoogbegaafd bent.



- Stel jezelf de vraag "Ben ik hoogbegaafd?"

- Beantwoord je deze vraag juist, dan ben je hoogbegaafd

- Beantwoord je deze vraag fout dan ben je beperkt begaafd.


.

.

.



Onderbegaafd? Is dat niet meer iets voor de sekspijlert? X-D

.

.

.
Alle reacties Link kopieren
ik voel mij vrijwel nooit superieur, eerder jaloers, heb om een of andere reden het idee dat mensen die niet hb zijn gelukkiger zijn, weet ook niet waarom. En inderdaad, ik leg niet heel makkelijk contacten, dat zou ik zo willen kunnen in ruil voor mijn hoge IQ. Aan de andere kant er zijn ook genoeg mensen waar ik juist tegenop kijk en waarvan ik denk, wauw, ik wou dat ik zo slim was als jij. Heel dubbel dus.
Alle reacties Link kopieren
Kilroy, dan is de hoogbegaafdheid voor jou dus datgene waar je alles wat mis gaat aan ophangt. Vraag me af of dat terecht is.



Ik ben dol op filosofische of literaire boeken waarvan veel anderen zeggen: dat je er zin in hebt, dat zware werk. Voor mij is het lezen van zulke boeken ontspannend, ik moet me inderdaad concentreren, toch krijg ik er een rustig hoofd van.



Nadat ik Zomergasten had gekeken met Robbert Dijkgraaf, had ik koppijn van het proberen te begrijpen wat hij allemaal vertelde. Omdat het een manier van denken en kijken is die me wel boeit, maar die ver van me af staat. En blij dat ik was dat ik het allemaal snapte! Terwijl het volgens mensen die er verstand van hebben de meest elementaire basiskennis was.
Alle reacties Link kopieren
nee, dat zal ook heus niet, dat al mijn 'problemen' (beetje groot woord ervoor, ben over het algemeen best gelukkig hoor!) met mijn IQ te maken hebben.

En ik kan inderdaad ook heel blij zijn als ik iets snap, want ik ben heus niet overal goed in.



Zo, en dan ga ik zo een lekker 'domme' film kijken, want dat moet zo af en toe ook eens gebeuren! ;-)
Alle reacties Link kopieren
Costello schreef op 18 juli 2008 @ 13:59:

Overigens kun je heel makkelijk testen of je hoogbegaafd bent.

- Stel jezelf de vraag "Ben ik hoogbegaafd?"

- Beantwoord je deze vraag juist, dan ben je hoogbegaafd

- Beantwoord je deze vraag fout dan ben je beperkt begaafd.


Huh?



Was dit het juiste antwoord?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook hoogbegaafd. Ik weet dit omdat ik ooit zo'n mensa-test gedaan heb.



Ik herken wel een aantal dingen op dit topic. Ik kon heel vroeg lezen, ik voerde nooit wat uit op school, en verveel me altijd op het werk. Ook kan ik moeilijk beslissingen nemen en pieker makkelijk. De betweterigheid is inderdaad soms ook een valkuil. Verder heb ik steeds weer nieuwe interesses en hobbies.



Andere dingen herken ik niet zo. Volgens mij staan dingen als hoogsensitief of EQ trouwens los van hoogbegaafdheid.



Ik heb trouwens wel het idee dat ik minder slim ben dan vroeger. Maar misschien is dat inbeelding.



Waar ik het meeste mee worstel is dat ik het werk zo snel saai vind. Ik zou heel graag iets vinden waar ik echt mijn ei in kwijt kan zonder dat het saai wordt of juist een stressbaan is. Volgens mij geeft dat veel energie ook voor buiten je werk.



Ik vraag me trouwens wel af waarom je je talenten maximaal zou moeten benutten. Er zijn zoveel mensen die alleen maar hard aan het werk zijn en op hun vijftigste hun toevlucht nemen tot allerlei spiri-dingen, omdat ze zoekende zijn en geen rust kunnen vinden. Waarom dan niet lekker op je elfendertigste door het leven fietsen omdat je zo slim bent, een beetje creatief frobelen en verder lekker genieten van je rust?
Alle reacties Link kopieren
Ik dacht: ik ga even een interessante discussie lezen, veel pagina's dus altijd prijs. Maar helaas, al snel werd het weer zo'n problematisch verhaal, vol onbegrepen mensen.



Ik ben ook hoogbegaafd, maar daar voel je verder niks van. Ben meerdere malen op IQ getest en heb als kind meegedaan aan een wetenschappelijk onderzoek dus iedereen wist al heel snel dat ik hoogebegaafd ben.



Ik herken mezelf echter nauwelijks in het beeld van hoogbegaafden dat hier geschetst wordt. Tuurlijk, ik heb ook wel zo'n periode van tranentrekkende weltschmerz gehad, maar dat wijt ik vooral aan de puberteit. Als intelligentje kun je het allemaal wat eloquenter dramatiseren en lekker voeden met allerlei quasi intelligente literatuur, maar volgens mij hebben alle pubers wel een periode waarin ze zich onbegrepen voelen, dat zie ik niet per se als uniek voor hoogbegaafden.



Verder kon ik inderdaad heel jong lezen, heb ik mezelf op jonge leeftijd een tweede taal aangeleerd op een dusdanig niveau dat de rest van het gezin ook maar tweetalig ging leven, ben ik stronteigenwijs en ook wel snel verveeld. Maar ook dat zie ik niet echt als problematisch, de hoge intelligentie zorgt er wat mij betreft vooral voor dat je je die luxe ook kunt permitteren, omdat je toch relatief makkelijk door school en werk heenfietst.



Ik ben trouwens ook nooit gepest, ben juist altijd een haantje de voorste en ook altijd populair geweest.



Wat mij betreft heeft mijn hoge intelligentie me eigenlijk alleen maar voordelen opgeleverd, natuurlijk zitten er soms nadelen aan - kan alleen zo snel niks bedenken eigenlijk - maar voor mij valt de balans toch echt positief uit.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
tubbetje schreef op 18 juli 2008 @ 19:57:

Ik heb trouwens wel het idee dat ik minder slim ben dan vroeger. Maar misschien is dat inbeelding.









Ha! Dat herken ik dan wel. Ik word echt met de jaren dommer, volgens mij. Ik heb trouwens ook echt naarmate ik ouder werd lagere scores gehaald op IQ testen dan als (jong) kind.



Ik maakte er vroeger trouwens ook wel geintjes over, dat ik me kon permitteren om hersencellen te verzuipen omdat ik er toch meer dan genoeg van had. Beetje jammer dat dat ook echt gebeurde X-D .
Am Yisrael Chai!
En al die 2 procenten hoogbegaafden zitten hier dus? Op het viva-forum? Jottum! Is het hier even een intelligent samenkomen dan. Vanaf nu valt forummen onder algemene ontwikkelingen en thuisstudie. Helemaal goed!

You made my day!!



Even voor de goede orde trouwens hé?!

Vanwaar die oerhollandse valse bescheidenheid dat je niet trots zou mogen zijn op je hyperintelligente ik?

Waarom hinder er door ondervinden? Waarom liever zoals een ander zijn?

Wees dan gewoon trots, kop omhoog en wees blij met dat ene fijne extraatje. Als je zo slim bent, ben je vast ook wel creatief genoeg om je eventuele valkuilen tot iets positiefs om te buigen. Zo nee, dan lijkt me de weg naar hulp ook niet moeilijk te vinden?



Over mijn eigen i.q kan ik kort zijn. Want over cijfertjes moet je niet lullen. Intelligent ben je gewoon. De andere eventueel bijkomende problematiek schijnt veelal niet eens hand in hand te gaan met bijzonder hoogbegaafdheid.

Niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar loop met mijn oudste dochter al wel jaren mee in de jeugdpsychiatrie om deze bovengenoemde redenen.



Enfin, het valt me gewoon op dat als het ter sprake komt iedereen ineens hyper intelligent is. En erover mee kan praten.

Waar komen die 2 procent dan vandaan?

Het is niet alleen heel erg slim zijn. Of extreem goed kunnen leren. Hoogbegaafd ben je onder meer omdat je meerdere breed georienteerde talenten hebt. Dus niet alleen goed kan rekenen, of goed kan schrijven, ik noem maar wat, maar ook nog eens bijzonder goed kunt piano spelen, tekenen, tenissen en logisch inzicht vertoont in allerhande ingewikkelde processen. Je hebt vele interesses, hobbys en bezigheden, en verveelt jezelf juist níet. Omdat de immers aanwezige niet te stillen honger naar meer en meer je wel van de straat houdt.

Maar goed dit is dan wel een erg blij voorbeeld.

Maar ik bedoel aan te geven, dat hyper slimme mensen niet vaak ook autistisch of sociaal onhandig zijn, maar het meestal andersom moet worden gelezen.

Bij bepaalde stoornissen in het autistische spectrum komen zeer hoge i.q scores voor.

Zo is ons in ieder geval ter ore gekomen.



Ik zeg: wees gezegend met je knappe kop.

Maar zie het nooit als een verdienste. Zo ben je immers op de wereld gekomen. Dus je hebt het er maar mee te doen ;-)
Alle reacties Link kopieren
Zoyla schreef op 18 juli 2008 @ 20:12:

En al die 2 procenten hoogbegaafden zitten hier dus? Op het viva-forum? Jottum!




Haha, dat denk ik ook altijd, bij dit soort discussies.



Hoogbegaafd ben je onder meer omdat je meerdere breed georienteerde talenten hebt.
Van wat ik me van vroeger kan herinneren van die tests die ik gedaan heb, moest je inderdaad op meerdere deelgebieden heel hoog scoren om hoogbegaafd te kunnen zijn. En moest je op de gebieden waarin je laag scoorde, nog steeds hoger dan gemiddeld scoren. Zo scoor ik bijvoorbeeld in verhouding met andere gebieden extreem laag op ruimtelijk inzicht en cijfermatig inzicht, maar was dat in vergelijking met het gemiddelde dan weer normaal of hoger dan gemiddeld. Of zoiets. Ik weet het niet precies meer. Ik weet alleen dat die tests echt heel lang duurden en dat je op meerdere gebieden hoog moest scoren. Ik moest ook tekenen bijvoorbeeld. Maar dat heb ik dan later bij IQ tests voor werk weer nooit hoeven doen, dan kreeg je alleen een score waar je mi ook verder niet zo heel veel aan hebt, wat zegt zo'n cijfer nou?
Am Yisrael Chai!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven