Problemen veroorzaken om dat lege gevoel te laten verdwijnen

labamboeh schreef op 30 januari 2008 @ 12:35:

Summerparty,



en hoe gaat dat afbouwen dan. Is het de bedoeling dat je in de tijd dat je AD slikt je ook therapie hebt zodat je denkwijze anders wordt en je daarna de AD kunt afbouwen. Maw, hoe zorg je ervoor dat na het afbouwen je niet weer je oude klachten terugkrijgt?

Ja precies, het beste effect heeft AD en therapie samen. De AD zorgt voor meer rust in je hoofd, waardoor je de therapie beter kunt volgen en plaatsen. Als je eenmaal afbouwt is het de bedoeling dat je eerst door therapie effectieve manieren hebt geleerd om met de angst en piekerproblemen om te gaan. Uit onderzoek naar AD komt ook naar voren dat na minimaal een jaar gebruik ervan de natuurlijke balans in de hersenen hersteld wordt (welke verstoord is geweest door de angsten). Door therapie leer je de natuurlijke balans vasthouden (ik studeer zelf in dit gebied, vandaar dat ik details ken..). Therapie alleen kan ook zorgen voor verbetering, alleen de beste effecten zijn meestal bij een combinatie van de twee. Je moet bij jezelf nagaan hoe erg je last hebt van deze klachten en ook een psycholoog/psychiater kan je hierbij helpen inschatten of je wel of niet het beste medicijnen kan nemen.



Ik heb trouwens kort geleden het boek 'leven met een piekerstoornis' van Sterk & Swaen gekocht, wel een aanrader. Praktische uitleg en tips. Hoe gaat het nu met je?

.

labamboeh schreef op 03 februari 2008 @ 14:10:

Summerparty: Ik heb binnenkort een intake waarin zowel lichamelijk als geestelijk onderzocht wordt wat er precies aan de hand is. Wellicht dat ik dan het advies krijg medicijnen te gaan gebruiken. Ik moet zeggen dat ik er steeds meer open voor sta. Er moet gewoon iets gebeuren. Wat dan ook, in deze situatie wil ik niet langer blijven.

Ik heb jouw boek eens op internet opgezocht. Klinkt inderdaad wel heel goed. ik heb al een hele stapel boeken over dit soort onderwerpen aangeschafd de laatste tijd. Maa rik hou em in gedachten.

Momenteel gaat het redelijk/slecht met me. Ik heb steeds vaker het idee dat ik afglij, dat ik steeds meer in de war raak en net als ik denk: he het gaat goed met me! Dan gebeurt er wel weer iets waardoor ik de moed compleet kwijtraak Ik hou me maar vast aan die afspraak, hoop dat dat echt het begin van zichtbare verbetering is.



Hoe gaat het met jou? Begrijp ik het goed dat je ook therapie volgt? Of heb je die info uit je studie? En als je wel therapie volgt, wat zijn dan de resultaten daarvan?

Ha labamboeh,

Ik volg inderdaad therapie, ook al best lang (tegelijk met de AD ongeveer begonnen). De info heb ik zowel uit mn studie als van de behandelaars.



Ik ben eerst onder behandeling van alleen een psychiater geweest, die goed bij hield wat de effecten van de AD waren en die het over mijn problemen met me had. Nu ben ik sinds een half jaar ofzo onder behandeling van een psychotherapeut. Een psycholoog/psychotherapeut/cognitief-therapeut/gz-psycholoog heeft naar mijn mening meer praktische kennis over therapeutische behandelingen. Ik heb ook 1 keer in de 2 maanden een gesprek met een psychiater, maar een psychiater weet uiteindelijk toch vooral het meeste over de medicijnen.



Ik denk dat het effect van de therapie in grote mate ook van je eigen instelling afhangt. De psycholoog kan jou niet beter maken, deze kan je alleen proberen te helpen jou weer zelf de teugels in handen te laten nemen. Je moet dus echt willen en actief er mee aan de slag. Je moet voorbereid zijn op confrontaties met jezelf. En ja, dat vreet soms energie: maar uiteindelijk wordt je op die manier wel verlost van "geestelijke gezwellen" dus op de lange termijn win je juist aan energie.



Een behandeling zal bij een ieder anders verlopen, in mijn geval was het zaak om eerst problemen waar ik het heel moeilijk mee had uit het verleden te bespreken en goed een plaats te geven. Dat is inmiddels aardig gelukt.

Nu zijn we actief aan het beginnen met het piekeren aanpakken, en het helpt heel erg om er met een deskundig iemand die jou objectief ziet over te praten. Een objectief iemand kan ook veel beter zien waar het fout gaat dan jij zelf, zelf kom je al gauw terecht in in rondjes denken en vaak zit je ook gevangen in denkfouten. Vorige week was mijn piekeren heel hevig: ik had het hier met hem over en hij gaf aan dat het ook best logisch was dat ik onder veel spanning stond omdat ik heel wat spannende dingen in mijn leven heb op dit moment. Dat vond ik al fijn om te horen, dat het eigenlijk wel aardig normaal is dat ik gespannen was, je denkt als hevige piekeraar al gauw dat je zwaar overdrijft. Ook doorlopen we stapje voor stapje piekergedachten en hij geeft dan aan mij aan waar de denkfouten zitten, op een speciale manier die 'uitdagen' heet.



Ik denk, als ik jou zo hoor, dat hulp zoeken een goede zet van je is geweest. Je wilt ook heel graag van deze problemen af, en bent bereid je ervoor in te zetten.

Geduld is nu het sleutelwoord.. beter worden gaat zeker niet van de een op de andere dag, maar je zit nu wel op de goede weg.

Succes en sterkte!! En als je nog vragen hebt of iets kwijt wilt, ik hou dit topic in de gaten. Lfs Summerparty



PS tegelijk met de therapieën ben ik ook begonnen met een zeer gezonde levensstijl: letten op voeding en beweging, op tijd naar bed op tijd op, een vast ritme aanhouden. Lichaam en geest gaan hand in hand, dit is belangrijk om te onthouden. Hoe beter ik voor mn lichaam zorg, hoe minder last ik van piekeren heb.