Psyche
alle pijlers
Rouwen
zaterdag 7 mei 2022 om 19:15
Ik loop al een tijdje mee in m'n hoofd om hier een topic over te openen.
Het is voor mij sowieso ingewikkeld door m'n psychische ziektes, die o.a ook te maken hebben met veel verlies. Maar dit onderwerp is voor iedereen lastig en aan de orde. Ik wil graag weten hoe je ermee omgaat. Wat helpt, waar heb je steun aan? En wanneer voel je je ook weleens overspoeld door verdriet, angst, boosheid, blijdschap om fijne herinneringen en wellicht ook schuld of schaamte? Eigenlijk ben ik op zoek naar wat 'normaal' is misschien, ook al weet ik dat er geen regels zijn en iedereen verlies op zijn eigen manier meemaakt.
Dus eigenlijk ben ik op zoek naar een fijn topic waarin we deze gevoelens kunnen delen met elkaar en waar je alles kunt zeggen.
Het is voor mij sowieso ingewikkeld door m'n psychische ziektes, die o.a ook te maken hebben met veel verlies. Maar dit onderwerp is voor iedereen lastig en aan de orde. Ik wil graag weten hoe je ermee omgaat. Wat helpt, waar heb je steun aan? En wanneer voel je je ook weleens overspoeld door verdriet, angst, boosheid, blijdschap om fijne herinneringen en wellicht ook schuld of schaamte? Eigenlijk ben ik op zoek naar wat 'normaal' is misschien, ook al weet ik dat er geen regels zijn en iedereen verlies op zijn eigen manier meemaakt.
Dus eigenlijk ben ik op zoek naar een fijn topic waarin we deze gevoelens kunnen delen met elkaar en waar je alles kunt zeggen.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:18
zaterdag 7 mei 2022 om 19:20
Geen idee waarom je rouwt maar allereerst: sterke.
Je tikt het zelf al, iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier en in een eigen tempo. Er is geen goed of fout, het is jouw proces. Zelf ervaar ik veel steun aan muziek. Maar dat is niet één specifiek lied ofzo, het is wisselend maar ik vermoed ook dat dat te maken heeft met de fases van rouw die er zijn.
Je tikt het zelf al, iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier en in een eigen tempo. Er is geen goed of fout, het is jouw proces. Zelf ervaar ik veel steun aan muziek. Maar dat is niet één specifiek lied ofzo, het is wisselend maar ik vermoed ook dat dat te maken heeft met de fases van rouw die er zijn.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:36
Rouw is heel lastig. Het is niet consistent, het kan de ene keer een hevige heimwee zijn, en de andere keer voelt het als een grote leegte. Soms juist als een warm gevoel, bij fijne herinneringen. Soms denk je dat je een heel eind bent, en dan word je toch opeens overvallen door een huilbui.
Er zit soms niet echt een lijn in. Daarom kun je ook niet zeggen: als ik nou dit stadium voorbij ben, dan gaat het bergop. Dan is het over.
Ik heb geen tips. Behalve misschien om je gevoel gewoon te laten zijn wat het is. Laat het komen zoals het komt.
En hopelijk vind je hier die plek om het erover te kunnen hebben.
Er zit soms niet echt een lijn in. Daarom kun je ook niet zeggen: als ik nou dit stadium voorbij ben, dan gaat het bergop. Dan is het over.
Ik heb geen tips. Behalve misschien om je gevoel gewoon te laten zijn wat het is. Laat het komen zoals het komt.
En hopelijk vind je hier die plek om het erover te kunnen hebben.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:39
Ja dat zou goed kunnen. Er is idd geen goed of fout. Maar hoe doen mensen dit. Vooral als het totaal onzinnig is, wat ik teveel heb meegemaakt. Maar ben benieuwd naar elk verhaal, iedereen heeft er mee te makenbiekoe schreef: ↑07-05-2022 19:20Geen idee waarom je rouwt maar allereerst: sterke.
Je tikt het zelf al, iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier en in een eigen tempo. Er is geen goed of fout, het is jouw proces. Zelf ervaar ik veel steun aan muziek. Maar dat is niet één specifiek lied ofzo, het is wisselend maar ik vermoed ook dat dat te maken heeft met de fases van rouw die er zijn.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:45
Ik heb een paar keer een sterfgeval meegemaakt dat 'totaal onzinnig' is; ik snap wel wat je daarmee bedoelt. Mij hielp het om naar de overledene te gaan kijken bij de opbaring, anders zou mijn brein het gewoon niet willen vatten. En niet te veel te proberen om het te willen begrijpen. Soms kun je dingen niet begrijpen.PurpleMauve schreef: ↑07-05-2022 19:39Ja dat zou goed kunnen. Er is idd geen goed of fout. Maar hoe doen mensen dit. Vooral als het totaal onzinnig is, wat ik teveel heb meegemaakt. Maar ben benieuwd naar elk verhaal, iedereen heeft er mee te maken
zaterdag 7 mei 2022 om 19:48
Ja precies, dat is vaak wel zoals het is. Ben vooral benieuwd hoe anderen hier mee omgaan. Het is voor mij vaak oneerlijke ik snap niet hoe ik ermee om moet gaan, behalve ermee omgaan zoals het komtJufjoke schreef: ↑07-05-2022 19:36Rouw is heel lastig. Het is niet consistent, het kan de ene keer een hevige heimwee zijn, en de andere keer voelt het als een grote leegte. Soms juist als een warm gevoel, bij fijne herinneringen. Soms denk je dat je een heel eind bent, en dan word je toch opeens overvallen door een huilbui.
Er zit soms niet echt een lijn in. Daarom kun je ook niet zeggen: als ik nou dit stadium voorbij ben, dan gaat het bergop. Dan is het over.
Ik heb geen tips. Behalve misschien om je gevoel gewoon te laten zijn wat het is. Laat het komen zoals het komt.
En hopelijk vind je hier die plek om het erover te kunnen hebben.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:49
Rouwen vind ik best heftig en vraag me nog steeds af, hoe het eigenlijk moet.
Nu is het hier nog best vers. Mijn vader is op Koningsdag overleden en afgelopen dinsdag was de uitvaart.
Maar we waren nog in rouw vanwege mijn zwager, die afgelopen januari overleed.
Het loopt inelkaar over en momenteel is het roeien met de riemen die ik heb.
Soms weet ik niet hoe ik weer een dag doorgekomen ben. En de godganse dag een bepaald nummer in m'n hoofd die symbool staat voor mijn vader. Soms geef ik er maar aan toe en dan stromen de tranen me over de wangen.
Ik vind het maar lastig.
Nu is het hier nog best vers. Mijn vader is op Koningsdag overleden en afgelopen dinsdag was de uitvaart.
Maar we waren nog in rouw vanwege mijn zwager, die afgelopen januari overleed.
Het loopt inelkaar over en momenteel is het roeien met de riemen die ik heb.
Soms weet ik niet hoe ik weer een dag doorgekomen ben. En de godganse dag een bepaald nummer in m'n hoofd die symbool staat voor mijn vader. Soms geef ik er maar aan toe en dan stromen de tranen me over de wangen.
Ik vind het maar lastig.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:49
Ja dat kon ik dus totaal niet, daar mis ik dan wss ook stukje besef door dat het echt zo isJufjoke schreef: ↑07-05-2022 19:45Ik heb een paar keer een sterfgeval meegemaakt dat 'totaal onzinnig' is; ik snap wel wat je daarmee bedoelt. Mij hielp het om naar de overledene te gaan kijken bij de opbaring, anders zou mijn brein het gewoon niet willen vatten. En niet te veel te proberen om het te willen begrijpen. Soms kun je dingen niet begrijpen.
zaterdag 7 mei 2022 om 19:55
Ja dit is ook een beetje wat ik heb nu. Ik ben overigens nog bezig met eerdere verliezen in therapie. Maar rond kerst is mn neefje verdronken en 2 weken terug mijn oom plotseling overleden. Mn neefje is zoon van m'n zus en 22 jaar, zo onnodig en mn oom was 75 maar had ook niet verwacht dat ik hem niet meer zou zien, die had ik ook nog zeker 10 jaar verwacht bij familiefeestjesPurple43 schreef: ↑07-05-2022 19:49Rouwen vind ik best heftig en vraag me nog steeds af, hoe het eigenlijk moet.
Nu is het hier nog best vers. Mijn vader is op Koningsdag overleden en afgelopen dinsdag was de uitvaart.
Maar we waren nog in rouw vanwege mijn zwager, die afgelopen januari overleed.
Het loopt inelkaar over en momenteel is het roeien met de riemen die ik heb.
Soms weet ik niet hoe ik weer een dag doorgekomen ben. En de godganse dag een bepaald nummer in m'n hoofd die symbool staat voor mijn vader. Soms geef ik er maar aan toe en dan stromen de tranen me over de wangen.
Ik vind het maar lastig.
zaterdag 7 mei 2022 om 20:04
Ik weet nog niet of ik daar in geloof, maar ik wil het wel graag. Ik vind het wel een mooie, troostrijke gedachte.
zaterdag 7 mei 2022 om 20:04
Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. Ik zit er ook middenin. Zeker nu het morgen moederdag is, is het verdriet weer heviger. Ik kampte al met een flinke depressie als gevolg van het totaal onverwachte overlijden van mn zus (veel te jong ook). Mentaal stabiel ben ik dus ook niet. Mijn moeders ziekbed was ook zo kort en hevig.
Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat anderen geschreven hebben. Misschien helpt het ook om hier van je af te schrijven. We kunnen elkaar wat steunen zo.
Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat anderen geschreven hebben. Misschien helpt het ook om hier van je af te schrijven. We kunnen elkaar wat steunen zo.
zaterdag 7 mei 2022 om 20:05
Nee totaal niet onzinnig, daar geloof ik ook in. M'n zus en ik hadden precies zelfde beeld toen onze broer overleden was bij auto ongeluk, dat onze moeder hem vlak daarvoor al ophaalde. Het zijn geen dingen die je kunt toetsen op waarheid. Maar dat is wat je voelt dan
zaterdag 7 mei 2022 om 20:14
zaterdag 7 mei 2022 om 20:20
Gecondoleerd. En dat is precies wat ik met dit topic graag wil, elkaar tot steun zijn!Ievie9 schreef: ↑07-05-2022 20:04Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. Ik zit er ook middenin. Zeker nu het morgen moederdag is, is het verdriet weer heviger. Ik kampte al met een flinke depressie als gevolg van het totaal onverwachte overlijden van mn zus (veel te jong ook). Mentaal stabiel ben ik dus ook niet. Mijn moeders ziekbed was ook zo kort en hevig.
Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat anderen geschreven hebben. Misschien helpt het ook om hier van je af te schrijven. We kunnen elkaar wat steunen zo.
zaterdag 7 mei 2022 om 20:25
PurpleMauve schreef: ↑07-05-2022 20:05Nee totaal niet onzinnig, daar geloof ik ook in. M'n zus en ik hadden precies zelfde beeld toen onze broer overleden was bij auto ongeluk, dat onze moeder hem vlak daarvoor al ophaalde. Het zijn geen dingen die je kunt toetsen op waarheid. Maar dat is wat je voelt dan
Wat mooi
Ik geloof dat ik ook tekenen heb gehad... en dat geeft me zo'n fijn gevoel op dat moment. Het volgende moment kan ik weer niet geloven dat het allemaal echt gebeurd is en dat ik hem nooit meer hier zal zien
Het is echt zo kut.
Such fun!1
zaterdag 7 mei 2022 om 20:26
Je broer en je moeder (en anderen?) weten precies wat je meemaakt en waken een beetje over je, geloof je daar ook in? Ook dat kan tot steun zijn Ik ben ervan overtuigd dat het zo werkt.PurpleMauve schreef: ↑07-05-2022 20:20Gecondoleerd. En dat is precies wat ik met dit topic graag wil, elkaar tot steun zijn!
zaterdag 7 mei 2022 om 20:55
Sterkte met het verlies.
Ik zit ook in rouw. Niet om een mens. Maar om het verlies van mijn poezel die 3 weken geleden is ingeslapen. Mijn kleine diva, hartendiefje, pluizenkindje.
Ik ben er kapot van (geweest) en schiet af en toe heel erg vol van het gemis en de leegte hier in huis. Wat ik fijn vind, is dat ik er over kan en mag praten met vrienden en familie die weten/begrijpen hoe erg gehecht ik was en hoe sterk de band was. Aan de andere kant doe ik misschien ook dingen die niet helemaal zal worden begrepen maar ik denk wel dat het bij mijn proces hoort. Ik accepteer mijn proces van rouw.
Het is niet hetzelfde als de rouw waarin jij zit, goed dat je een topic opent. Praten helpt echt.
zaterdag 7 mei 2022 om 21:19
Ja, het uiten van gevoelens is zo belangrijk, en tegelijkertijd niets vanzelfsprekends.
Hier ook het een na het andere verlies, en daarbij NIEMAND om hiermee over te praten en een ellenlange, vergeefse zoektocht naar hulp in de GGZ achter de kiezen die erger is dan alle verliezen bij elkaar- echt verschrikkelijk - op een gegeven moment geef je het op, niet wetende hoe verder....
svp niet quoten
Hier ook het een na het andere verlies, en daarbij NIEMAND om hiermee over te praten en een ellenlange, vergeefse zoektocht naar hulp in de GGZ achter de kiezen die erger is dan alle verliezen bij elkaar- echt verschrikkelijk - op een gegeven moment geef je het op, niet wetende hoe verder....
svp niet quoten
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
