![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Schema therapie kletspraat
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 31 oktober 2018 om 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
donderdag 29 november 2018 om 09:34
Ik ga hier meelezen, althans dat ga ik proberen. Mijn 1e lijns psycholoog heeft me nu geadviseerd om de SGGZ in te gaan, die verwijzing wordt nu gemaakt als het goed is. Zij raadt mij schematherapie aan. Ik vind het spannend. Wat het inhoudt etc. Tegelijkertijd wil ik zo graag verder en van die blokkades af die me in de weg zitten. Kortom, ik ben hoopvol over het resultaat, maar vind het ook spannend. De psycholoog adviseert mij trouwens ook een familieopstelling te doen. Zit dit ook in schematherapie of staat het daar los van?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 november 2018 om 10:08
Dank je! Kun jij kort uitleggen wat schema therapie dan precies inhoudt?snorriemorrie schreef: ↑29-11-2018 09:49Welkom Newspaper.
Volgens mij is familie-opstelling weer iets anders. Bij schema therapie is ook wel wat aandacht voor dingen die binnen de familie spelen, omdat die natuurlijk wel invloed kunnen hebben op hoe je nu bent. Maar het is niet de boventoon.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 november 2018 om 14:36
Beetje lastig om zo uit te leggen, aangezien er een hele theorie achter zit, maar misschien heb je iets aan dit artikel: https://www.schematherapie.nl/wordpress ... erapie.pdf
---
Ik heb vandaag echt een suprgoed gesprek gehad met mijn instructeur en daarna ook nog eens een heel fijne rijles. Hopeljk kan ik dit niveau behouden, dan denk ik dat het wel zou moeten lukken om mijn rijbewijs half januari te gaan halen
![:biggrin:](./../../../../smilies/biggrin.gif)
vrijdag 30 november 2018 om 22:45
Welkom newspaper! Ik heb tijdens schematherapie wel een aantal keer familie-opstelling gedaan. Eenmaal van mezelf en verder als 'familielid' bij iemand anders. Maar ik weet niet of dit gebruikelijk is.
Fijn Snorriemorrie, dat geeft hoop voor de toekomst!
Ik ben zó klaar met de GGZ! Afgelopen maandag werd mij verteld dat er deze week duidelijkheid zou komen over het vervolgtraject. Hele week niks gehoord, dus vanmiddag zelf maar gebeld. Weten ze weer van niks!
Fijn Snorriemorrie, dat geeft hoop voor de toekomst!
Ik ben zó klaar met de GGZ! Afgelopen maandag werd mij verteld dat er deze week duidelijkheid zou komen over het vervolgtraject. Hele week niks gehoord, dus vanmiddag zelf maar gebeld. Weten ze weer van niks!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 1 december 2018 om 08:34
Ik zat net even wat topics te lezen met mijn oude nick. Het is wel erg interessant om terug te lezen. Soms heb ik het idee dat er weinig verandert is met de therapie, maar als ik nu dan lees hoe ik ongeveer een jaar geleden bepaalde dingen aanpakte, dan denk ik toch wel degelijk dat ik erg ben veranderd, vooral op het gebied van verstrengeling met mijn ouders. Ik ben veel meer op mezelf gaan vertrouwen en kan makkelijker zelf beslissingen maken.
Soms dus best fijn zeg om terug te kunnen lezen
Soms dus best fijn zeg om terug te kunnen lezen
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 1 december 2018 om 22:25
Lieve allemaal,
Hier ben ik ook weer even met een berichtje. Ik heb toch moeten besluiten om mezelf uit te schrijven bij de instelling omdat ik de optie voor een 40-urige job moet openhouden om te kunnen huren (inkomens-eis halen als starter, wat niet meevalt).
Nu rol ik dus niet alleen van het afstuderen naar een nieuwe baan zoeken maar valt ook alle begeleiding weg.
Ik heb afgelopen week afscheid genomen van mijn therapeut en gezegd dat ik het heel erg vind maar dat ze me van de wachtlijst voor schematherapie mag afhalen en me mag uitschrijven. Ik had best graag die therapie gewild en mijn diagnose vraagt er ook om, die is nu dus eigenlijk nog ''onbehandeld''. Ik heb ontzettend zitten janken bij het afscheid omdat het voelt of ik nu alles weer alleen moet doen en ik sprak het ook uit, dat ik het echt niet leuk vind.
Er heerst bij mij vooral angst dat ik terugval in mijn oude patronen omdat die hardnekkige schema's er nog steeds zijn.
Het was wel een goed gesprek en afscheid maar het is nu wel klote om er weer alleen voor te staan, zeg maar. Ik denk wel dat ik het zou moeten kunnen en de therapeute denkt het ook, maar zeker na het lezen van al jullie verhalen over wat de therapie inhoudt, had ik het graag gewild. Maar voor nu kan het niet en dat is niet zo leuk, maar ik blijf meelezen, wie weet wat ik er allemaal van op steek.
Hier ben ik ook weer even met een berichtje. Ik heb toch moeten besluiten om mezelf uit te schrijven bij de instelling omdat ik de optie voor een 40-urige job moet openhouden om te kunnen huren (inkomens-eis halen als starter, wat niet meevalt).
Nu rol ik dus niet alleen van het afstuderen naar een nieuwe baan zoeken maar valt ook alle begeleiding weg.
Ik heb afgelopen week afscheid genomen van mijn therapeut en gezegd dat ik het heel erg vind maar dat ze me van de wachtlijst voor schematherapie mag afhalen en me mag uitschrijven. Ik had best graag die therapie gewild en mijn diagnose vraagt er ook om, die is nu dus eigenlijk nog ''onbehandeld''. Ik heb ontzettend zitten janken bij het afscheid omdat het voelt of ik nu alles weer alleen moet doen en ik sprak het ook uit, dat ik het echt niet leuk vind.
Er heerst bij mij vooral angst dat ik terugval in mijn oude patronen omdat die hardnekkige schema's er nog steeds zijn.
Het was wel een goed gesprek en afscheid maar het is nu wel klote om er weer alleen voor te staan, zeg maar. Ik denk wel dat ik het zou moeten kunnen en de therapeute denkt het ook, maar zeker na het lezen van al jullie verhalen over wat de therapie inhoudt, had ik het graag gewild. Maar voor nu kan het niet en dat is niet zo leuk, maar ik blijf meelezen, wie weet wat ik er allemaal van op steek.
zondag 2 december 2018 om 11:28
Misschien snap ik het niet goed, maar kun je begeleiding niet naast werk doen? 40 uur werken is veel, maar wellicht kun je afspraken aan het eind vd dag plannen of zoiets?Prazo36 schreef: ↑01-12-2018 22:25Lieve allemaal,
Hier ben ik ook weer even met een berichtje. Ik heb toch moeten besluiten om mezelf uit te schrijven bij de instelling omdat ik de optie voor een 40-urige job moet openhouden om te kunnen huren (inkomens-eis halen als starter, wat niet meevalt).
Nu rol ik dus niet alleen van het afstuderen naar een nieuwe baan zoeken maar valt ook alle begeleiding weg.
Ik heb afgelopen week afscheid genomen van mijn therapeut en gezegd dat ik het heel erg vind maar dat ze me van de wachtlijst voor schematherapie mag afhalen en me mag uitschrijven. Ik had best graag die therapie gewild en mijn diagnose vraagt er ook om, die is nu dus eigenlijk nog ''onbehandeld''. Ik heb ontzettend zitten janken bij het afscheid omdat het voelt of ik nu alles weer alleen moet doen en ik sprak het ook uit, dat ik het echt niet leuk vind.
Er heerst bij mij vooral angst dat ik terugval in mijn oude patronen omdat die hardnekkige schema's er nog steeds zijn.
Het was wel een goed gesprek en afscheid maar het is nu wel klote om er weer alleen voor te staan, zeg maar. Ik denk wel dat ik het zou moeten kunnen en de therapeute denkt het ook, maar zeker na het lezen van al jullie verhalen over wat de therapie inhoudt, had ik het graag gewild. Maar voor nu kan het niet en dat is niet zo leuk, maar ik blijf meelezen, wie weet wat ik er allemaal van op steek.
Als je die behandeling zo hard nodig hebt dan is stoppen toch geen optie?
zondag 2 december 2018 om 11:30
Mijn huisarts gaat komende week de verwijzing regelen met mijn psycholoog, als het goed is. Ben benieuwd hoelang de wachttijd is. Ik geloof best lang.
Ik ga me ondertussen aanmelden voor familieopstelling, zoals ik het lees denk ik dat het me heel erg kan helpen. Mijn problemen komen echt voort uit mijn jeugd en de verstrengeling met mijn ouders.
Ik ga me ondertussen aanmelden voor familieopstelling, zoals ik het lees denk ik dat het me heel erg kan helpen. Mijn problemen komen echt voort uit mijn jeugd en de verstrengeling met mijn ouders.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 2 december 2018 om 13:36
Ja klopt normaalgesproken zou dat moeten kunnen, ware het niet dat de instelling van 8:30-17:00 geopend is. Dat combineert niet met voltijd. Als ik iets wil zal ik op zoek moeten naar avondtherapie ergens als maar ik kan me het financieel ook niet meer veroorloven nu dus het houdt even op. Ik zou het later weer kunnen oppakken maar nu lukt het niet.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 2 december 2018 om 13:37
Welkom trouwens!newspaper schreef: ↑02-12-2018 11:30Mijn huisarts gaat komende week de verwijzing regelen met mijn psycholoog, als het goed is. Ben benieuwd hoelang de wachttijd is. Ik geloof best lang.
Ik ga me ondertussen aanmelden voor familieopstelling, zoals ik het lees denk ik dat het me heel erg kan helpen. Mijn problemen komen echt voort uit mijn jeugd en de verstrengeling met mijn ouders.
zondag 2 december 2018 om 18:51
Ik snap het. Wat frustrerend voor je. Maar wie weet als je straks een leuke baan hebt wat dat brengt. Voor hetzelfde geldt mag je daar flexibel werken bijvoorbeeld. Ik heb een kantoorbaan maar mag ook 's avonds werken, dat geeft overdag ruimte voor andere dingen.Prazo36 schreef: ↑02-12-2018 13:36Ja klopt normaalgesproken zou dat moeten kunnen, ware het niet dat de instelling van 8:30-17:00 geopend is. Dat combineert niet met voltijd. Als ik iets wil zal ik op zoek moeten naar avondtherapie ergens als maar ik kan me het financieel ook niet meer veroorloven nu dus het houdt even op. Ik zou het later weer kunnen oppakken maar nu lukt het niet.
Veel succes!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 3 december 2018 om 00:48
Dankjewel Newspaper, ja het is even stevig balen en weer doorgaan. Misschien dienen zich nieuwe kansen aan dan zal ik ze zeker grijpen.newspaper schreef: ↑02-12-2018 18:51Ik snap het. Wat frustrerend voor je. Maar wie weet als je straks een leuke baan hebt wat dat brengt. Voor hetzelfde geldt mag je daar flexibel werken bijvoorbeeld. Ik heb een kantoorbaan maar mag ook 's avonds werken, dat geeft overdag ruimte voor andere dingen.
Veel succes!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 4 december 2018 om 12:59
Hoi dames,
Sorry even een ego post, het gaat even niet zo lekker met mij. Ik heb morgen een gesprek bij het UWV vanwege dat ik al een jaar in de ziektewet zit en dit geeft mij zo ongelofelijk veel spanning dat ik weer een enorme terugval heb met huilbuien, duitzeligheid enzovoort.
De feestdagen helpen ook allemaal niet mee om ergens een rustpuntje te vinden eerlijk gezegd. Ik baal er echt enorm van dat ik me nu zo voel en dat het niet gewoon in een recht stijgende lijn omhoog kan blijven gaan.
Het vervelende is dat er bij mij 2 aandoeningen door elkaar spelen en dat ik bij mijnGGZ instelling maar voor 1 tegelijk hulp kan krijgen, dus ik krijg nu hulp voor de persoonlijkheidsstoornis, maar de PMDD blijft gewoon bestaan en dat is ook niet echt iets dat overgaat tot de overgang
En vandaag vind i dat gewoon even zo confronterend, dat ik elke keer lijk op te knappen met medicatie en dan na een tijdje toch weer zo'n terugval heb
Sorry even een ego post, het gaat even niet zo lekker met mij. Ik heb morgen een gesprek bij het UWV vanwege dat ik al een jaar in de ziektewet zit en dit geeft mij zo ongelofelijk veel spanning dat ik weer een enorme terugval heb met huilbuien, duitzeligheid enzovoort.
De feestdagen helpen ook allemaal niet mee om ergens een rustpuntje te vinden eerlijk gezegd. Ik baal er echt enorm van dat ik me nu zo voel en dat het niet gewoon in een recht stijgende lijn omhoog kan blijven gaan.
Het vervelende is dat er bij mij 2 aandoeningen door elkaar spelen en dat ik bij mijnGGZ instelling maar voor 1 tegelijk hulp kan krijgen, dus ik krijg nu hulp voor de persoonlijkheidsstoornis, maar de PMDD blijft gewoon bestaan en dat is ook niet echt iets dat overgaat tot de overgang
![Purple :purple:](./../../../../smilies/82_sad.gif)
woensdag 5 december 2018 om 21:30
Newspaper ik ga even snoeihard zijn. Je maakt voor nu de keuze om geen behandeling te doen. Je 'moet' van jezelf 40 uur werken. Hoe groot acht jij de kans dat je in de toekomst toch nog tegen problemen aanloopt? Want als je dan vastloopt, zul je toch ook in de ziektewet komen of minder uren gaan werken. Ik vind mijn geestelijke gezondheid veel belangrijker dan een baan, zelfs belangrijker dan mijn gezin. En nú therapie is een investering in je geestelijke gezondheid waar je de rest van je leven voordeel van hebt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 5 december 2018 om 21:36
Eerlijk gezegd weet ik het niet zo goed. Ik denk eigenlijk dat ze me wel gaan goedkeuren. Dus dat ik volgens hen wel weer aan de slag kan. Het feit dat het gewoon echt niet lekker gaat word soort van weggewuifd, want ik heb 9 jaar geleden toch ook wel een baan gehad. Dat ik sindsdien een hormonale aandoening heb gekregen, daar word compleet aan voorbij gegaan, dat word niet eens serieus meegenomen in de beoordeling voor mijn gevoel.
Maargoed, ik kan er nu in elk geval niets meer aan veranderen,dat geeftt wel rust. Als ik straks mijn rijbewijs heb dan valt er een grote "vaste last" af en dan zouden wij het makkelijk moeten redden op het huidige salaris, dus ik hoop gewoon dat ik er heel snel vanaf ben.
donderdag 6 december 2018 om 13:15
Je richt deze aan mij, maar dat is niet correct. Je bedoelt Prazo36martje55 schreef: ↑05-12-2018 21:30Newspaper ik ga even snoeihard zijn. Je maakt voor nu de keuze om geen behandeling te doen. Je 'moet' van jezelf 40 uur werken. Hoe groot acht jij de kans dat je in de toekomst toch nog tegen problemen aanloopt? Want als je dan vastloopt, zul je toch ook in de ziektewet komen of minder uren gaan werken. Ik vind mijn geestelijke gezondheid veel belangrijker dan een baan, zelfs belangrijker dan mijn gezin. En nú therapie is een investering in je geestelijke gezondheid waar je de rest van je leven voordeel van hebt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 6 december 2018 om 17:45
Ik denk inderdaad dat deze aan mij gericht is, en niet aan Newspaper. Voel mij in elk geval aangesproken haha. Ja ik weet het, maar de wereld is ook keihard, heb een studieschuld van heb ik jou daar en kom niet in aanmerking voor sociale huur en binnen een paar maanden moet ik uit de flat. Als starter haal ik de norm alleen als ik voltijd werk. Dus grof gezegd is het kiezen tussen een dak boven mn hoofd of ggz zorg. Ik hoop het vol te houden, en als ik vast inkomen heb en een beetje financiële ruimte ga ik zeker op zoek naar zorg. Ik loop met een cluster C diagnose. Maar ik hoop even te kunnen redden met alles wat ik geleerd heb. Maar ik snap je kritiek wel.martje55 schreef: ↑05-12-2018 21:30Newspaper ik ga even snoeihard zijn. Je maakt voor nu de keuze om geen behandeling te doen. Je 'moet' van jezelf 40 uur werken. Hoe groot acht jij de kans dat je in de toekomst toch nog tegen problemen aanloopt? Want als je dan vastloopt, zul je toch ook in de ziektewet komen of minder uren gaan werken. Ik vind mijn geestelijke gezondheid veel belangrijker dan een baan, zelfs belangrijker dan mijn gezin. En nú therapie is een investering in je geestelijke gezondheid waar je de rest van je leven voordeel van hebt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 6 december 2018 om 17:49
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 6 december 2018 om 17:51
Sterkte snorrie! Stom is dat he als het net ff beter lijkt te gaan en je daarna weer terug bij af lijkt... houd moed!snorriemorrie schreef: ↑04-12-2018 12:59Hoi dames,
Sorry even een ego post, het gaat even niet zo lekker met mij. Ik heb morgen een gesprek bij het UWV vanwege dat ik al een jaar in de ziektewet zit en dit geeft mij zo ongelofelijk veel spanning dat ik weer een enorme terugval heb met huilbuien, duitzeligheid enzovoort.
De feestdagen helpen ook allemaal niet mee om ergens een rustpuntje te vinden eerlijk gezegd. Ik baal er echt enorm van dat ik me nu zo voel en dat het niet gewoon in een recht stijgende lijn omhoog kan blijven gaan.
Het vervelende is dat er bij mij 2 aandoeningen door elkaar spelen en dat ik bij mijnGGZ instelling maar voor 1 tegelijk hulp kan krijgen, dus ik krijg nu hulp voor de persoonlijkheidsstoornis, maar de PMDD blijft gewoon bestaan en dat is ook niet echt iets dat overgaat tot de overgangEn vandaag vind i dat gewoon even zo confronterend, dat ik elke keer lijk op te knappen met medicatie en dan na een tijdje toch weer zo'n terugval heb
vrijdag 7 december 2018 om 09:43
Sorry newspaper, ik bedoel idd Prazo.
Verder ga ik er maar niet meer op reageren. Ik ben sinds maandag aan het wachten op bericht van de GGZ. De meeste tijd zit ik in de boze beschermer. Ik heb niet eens echt kunnen genieten van Sinterklaasavond.
Snorriemorrie, klote als je je niet gehoord voelt bij het UWV. Ik ben vorig jaar ook goedgekeurd door het UWV. Daarna heb ik rechtsbijstand om hulp gevraagd. Samen hebben we bezwaar aangetekend en dit heb ik gewonnen. Ik voel mij nu wel serieus genomen daar.
Verder ga ik er maar niet meer op reageren. Ik ben sinds maandag aan het wachten op bericht van de GGZ. De meeste tijd zit ik in de boze beschermer. Ik heb niet eens echt kunnen genieten van Sinterklaasavond.
Snorriemorrie, klote als je je niet gehoord voelt bij het UWV. Ik ben vorig jaar ook goedgekeurd door het UWV. Daarna heb ik rechtsbijstand om hulp gevraagd. Samen hebben we bezwaar aangetekend en dit heb ik gewonnen. Ik voel mij nu wel serieus genomen daar.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 7 december 2018 om 13:53
Ik verzin het zelf ook niet dat het systeem zo inelkaar zit. Ik heb er veel verdriet van (gehad) dat ik heb moeten stoppen.martje55 schreef: ↑07-12-2018 09:43Sorry newspaper, ik bedoel idd Prazo.
Verder ga ik er maar niet meer op reageren. Ik ben sinds maandag aan het wachten op bericht van de GGZ. De meeste tijd zit ik in de boze beschermer. Ik heb niet eens echt kunnen genieten van Sinterklaasavond.
Snorriemorrie, klote als je je niet gehoord voelt bij het UWV. Ik ben vorig jaar ook goedgekeurd door het UWV. Daarna heb ik rechtsbijstand om hulp gevraagd. Samen hebben we bezwaar aangetekend en dit heb ik gewonnen. Ik voel mij nu wel serieus genomen daar.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 7 december 2018 om 14:31
Prazo36 schreef: ↑06-12-2018 17:45Ik denk inderdaad dat deze aan mij gericht is, en niet aan Newspaper. Voel mij in elk geval aangesproken haha. Ja ik weet het, maar de wereld is ook keihard, heb een studieschuld van heb ik jou daar en kom niet in aanmerking voor sociale huur en binnen een paar maanden moet ik uit de flat. Als starter haal ik de norm alleen als ik voltijd werk. Dus grof gezegd is het kiezen tussen een dak boven mn hoofd of ggz zorg. Ik hoop het vol te houden, en als ik vast inkomen heb en een beetje financiële ruimte ga ik zeker op zoek naar zorg. Ik loop met een cluster C diagnose. Maar ik hoop even te kunnen redden met alles wat ik geleerd heb. Maar ik snap je kritiek wel.
Dat klinkt in elk geval wel als een enorme druk die er op je word gelegd. Ik kan me haast niet voorstellen dat iedereen die vrijgezel is voltijd moet werken om een dak boven zijn hoofd te hebben? Is er geen andere oplossing? Niet persé vanwege de therapie, maar het lijkt me gewoon sowieso toch niet echt wenselijk om zo op het randje te moeten leven?