Psyche
alle pijlers
Schijt aan cellulite (en andere onzekerheden)
woensdag 3 juli 2019 om 19:59
Zucht....Cellulite...
Waar zal ik beginnen...Ik was 14 en graatmager toen de eerste putjes zich al aandienden. Mijn moeder had er ook altijd veel "last" van, dus die was er als de kippen bij om me met dit "probleem" te helpen. Ik smeerde op mn 16e al crèmes, kocht van die strakke, jeukende anti cellulite broekjes. Kreeg van mn moeder adviezen over niet met mn benen over elkaar zitten, over massage rollers, been oefeningen...
Ik was een mooie meid, mag ik wel concluderen als ik oude foto's zie. Maatje 36, lange bruine haren...Maar zo herinner ik het mij niet. Ik was volkomen geobsedeerd door die putjes, voelde me ergens walgelijk, zag het als een persoonlijk falen. Ik schaamde me enorm en volgde zowat elke tip in elk blad dat ik las. Drie zwangerschappen en 24 jaar erbij maakten het niet beter en ondanks een actief gezond leven, een prima BMI (maat 38 nu) betrap ik me erop dat ik nu op mn 40e nog steeds kan opzien tegen het kopen van zomerkleding. Komt het wel minstens tot de knie? Ik heb al 5 jaar geen nieuwe bikini gekocht, want ik vermijd het. Ik beleef geen plezier aan het kopen van badkleding en ergens vind ik dat dit lijf ook geen mooie badkleding verdient, want het is lelijk, mislukt. Op vakantie of met mijn eigen gezin wil ik nog wel naar het strand gaan, maar met andere bekenden vermijd ik dit zo veel mogelijk. Ik heb toch het idee dat ze me anders zullen zien als ze zien dat ik (vrij veel) cellulite heb. Ze zullen denken dat ik lui ben en ongezond en lelijk.
Onlangs was ik weer eens aan het googlen over het onderwerp en natuurlijk kwam ik weer tig sites tegen die me vertelden dat het kwam omdat ik niet gezond genoeg leefde, geraffineerde suikers at of te weinig water dronk, en die me strenge eet- en trainingsregimes voorschreven , of anders pijnlijke behandelingen om mijn vetcellen te breken (!) Met naalden of zuigaparaten. Ik begon me zoals gebruikelijk weer schuldig en ontmoedigd te voelen.
En toen....kwam ik via via ineens terecht bij een body positive site..waar mooie, fitte, vrouwen foto's lieten zien van hun cellulite en waar benadrukt werd dat cellulite normaal is. 85 procent van ons heeft het. Filmsterren hebben het, topatleten hebben het...Alleen ziet wij het nooit omdat het weggefotoshopt is, en als we het wel zien, is het meestal in roddelrubrieken waar ze gebodyshamed worden. Ik ben verder gaan zoeken naar deze invalshoek op het onderwerp en er ging echt een soort lichtje aan vanbinnen..
Door het zien van foto's van echte vrouwen, en door te horen dat cellulite NORMAAL is en geen aandoening, ben ik al een beetje anders gaan denken. Ook hielp het zò erg dat er eens gezegd werd dat het niet mijn schuld is dat ik dit heb. Het betekent niet dat ik lui of ongezond of niet-fit ben. Het ligt aan de structuur van mijn huid, met name het bindweefsel en die valt niet zo gek veel te beinvloeden. Na het zien van die foto's, ben ik voor de spiegel gaan staan. Ik had het niet persé minder erg dan die vrouwen, maar toch vond ik het ineens minder erg om naar te kijken.
Ik heb besloten dat Ik het deze zomer anders ga doen. Ik stop met alle crèmes en toestanden. Ik ga gewòòn een nieuwe bikini kopen en ik ga daarin beachballen, naar het paviljoen lopen (zonder pareo) en ik ga die short die iets korter is dat ik altijd wilde gewoon dragen. En niet alleen in mn achtertuin. En belangrijkste; ik ga niets negatiefs over mijn lijf meer zeggen tegen anderen. Geen geklaag over rolletjes en putjes en vetjes. Ik ga mn best doen om mezelf te accepteren zoals ik ben. Putjes en alles!
Ik zeg het nu heel makkelijk, maar geloof me, dit kost me echt wel moeite hoor..
Maar als ik het al niet voor mezelf doe, dan toch wel voor mijn meiden van 2 en 4 die ( ik maak geen grapje) in het juiste licht ook al kleine bubbeltjes in hun schattige billetjes hebben, dankzij mama's genen.
Ik ga ze niet het idee geven dat je jezelf erom moet haten en ik ga zéker niet klaar staan met de crème als ze in de puberteit komen.
Ik ga ze zeggen dat ze prachtig zijn zoals ze zijn en dit ga ik nu ook tegen mezelf ( proberen te) zeggen.
Wat ik met dit topic wil? Het van me afschrijven, vooral. En misschien zijn er meer dames die zichzelf hierin herkennen en die het leuk vinden om samen schijt te gaan hebben aan onze putjes/buikjes/spataderen/overbeharing of wat jouw onzekerheid dan ook is. Mij lijkt het leuk om ervaringen hierover te delen en elkaar een hart onder de riem te steken,zodat we straks met 30 graden gewoon gaan dragen wat we willen, maar eigenlijk niet durf(d)en.
Waar zal ik beginnen...Ik was 14 en graatmager toen de eerste putjes zich al aandienden. Mijn moeder had er ook altijd veel "last" van, dus die was er als de kippen bij om me met dit "probleem" te helpen. Ik smeerde op mn 16e al crèmes, kocht van die strakke, jeukende anti cellulite broekjes. Kreeg van mn moeder adviezen over niet met mn benen over elkaar zitten, over massage rollers, been oefeningen...
Ik was een mooie meid, mag ik wel concluderen als ik oude foto's zie. Maatje 36, lange bruine haren...Maar zo herinner ik het mij niet. Ik was volkomen geobsedeerd door die putjes, voelde me ergens walgelijk, zag het als een persoonlijk falen. Ik schaamde me enorm en volgde zowat elke tip in elk blad dat ik las. Drie zwangerschappen en 24 jaar erbij maakten het niet beter en ondanks een actief gezond leven, een prima BMI (maat 38 nu) betrap ik me erop dat ik nu op mn 40e nog steeds kan opzien tegen het kopen van zomerkleding. Komt het wel minstens tot de knie? Ik heb al 5 jaar geen nieuwe bikini gekocht, want ik vermijd het. Ik beleef geen plezier aan het kopen van badkleding en ergens vind ik dat dit lijf ook geen mooie badkleding verdient, want het is lelijk, mislukt. Op vakantie of met mijn eigen gezin wil ik nog wel naar het strand gaan, maar met andere bekenden vermijd ik dit zo veel mogelijk. Ik heb toch het idee dat ze me anders zullen zien als ze zien dat ik (vrij veel) cellulite heb. Ze zullen denken dat ik lui ben en ongezond en lelijk.
Onlangs was ik weer eens aan het googlen over het onderwerp en natuurlijk kwam ik weer tig sites tegen die me vertelden dat het kwam omdat ik niet gezond genoeg leefde, geraffineerde suikers at of te weinig water dronk, en die me strenge eet- en trainingsregimes voorschreven , of anders pijnlijke behandelingen om mijn vetcellen te breken (!) Met naalden of zuigaparaten. Ik begon me zoals gebruikelijk weer schuldig en ontmoedigd te voelen.
En toen....kwam ik via via ineens terecht bij een body positive site..waar mooie, fitte, vrouwen foto's lieten zien van hun cellulite en waar benadrukt werd dat cellulite normaal is. 85 procent van ons heeft het. Filmsterren hebben het, topatleten hebben het...Alleen ziet wij het nooit omdat het weggefotoshopt is, en als we het wel zien, is het meestal in roddelrubrieken waar ze gebodyshamed worden. Ik ben verder gaan zoeken naar deze invalshoek op het onderwerp en er ging echt een soort lichtje aan vanbinnen..
Door het zien van foto's van echte vrouwen, en door te horen dat cellulite NORMAAL is en geen aandoening, ben ik al een beetje anders gaan denken. Ook hielp het zò erg dat er eens gezegd werd dat het niet mijn schuld is dat ik dit heb. Het betekent niet dat ik lui of ongezond of niet-fit ben. Het ligt aan de structuur van mijn huid, met name het bindweefsel en die valt niet zo gek veel te beinvloeden. Na het zien van die foto's, ben ik voor de spiegel gaan staan. Ik had het niet persé minder erg dan die vrouwen, maar toch vond ik het ineens minder erg om naar te kijken.
Ik heb besloten dat Ik het deze zomer anders ga doen. Ik stop met alle crèmes en toestanden. Ik ga gewòòn een nieuwe bikini kopen en ik ga daarin beachballen, naar het paviljoen lopen (zonder pareo) en ik ga die short die iets korter is dat ik altijd wilde gewoon dragen. En niet alleen in mn achtertuin. En belangrijkste; ik ga niets negatiefs over mijn lijf meer zeggen tegen anderen. Geen geklaag over rolletjes en putjes en vetjes. Ik ga mn best doen om mezelf te accepteren zoals ik ben. Putjes en alles!
Ik zeg het nu heel makkelijk, maar geloof me, dit kost me echt wel moeite hoor..
Maar als ik het al niet voor mezelf doe, dan toch wel voor mijn meiden van 2 en 4 die ( ik maak geen grapje) in het juiste licht ook al kleine bubbeltjes in hun schattige billetjes hebben, dankzij mama's genen.
Ik ga ze niet het idee geven dat je jezelf erom moet haten en ik ga zéker niet klaar staan met de crème als ze in de puberteit komen.
Ik ga ze zeggen dat ze prachtig zijn zoals ze zijn en dit ga ik nu ook tegen mezelf ( proberen te) zeggen.
Wat ik met dit topic wil? Het van me afschrijven, vooral. En misschien zijn er meer dames die zichzelf hierin herkennen en die het leuk vinden om samen schijt te gaan hebben aan onze putjes/buikjes/spataderen/overbeharing of wat jouw onzekerheid dan ook is. Mij lijkt het leuk om ervaringen hierover te delen en elkaar een hart onder de riem te steken,zodat we straks met 30 graden gewoon gaan dragen wat we willen, maar eigenlijk niet durf(d)en.
honingdropje2 wijzigde dit bericht op 03-07-2019 20:23
Reden: Typo
Reden: Typo
0.03% gewijzigd
woensdag 3 juli 2019 om 20:13
woensdag 3 juli 2019 om 20:15
Oh zo herkenbaar. Altijd in de weer met corrigerende onderkleding en zomers waren een crime.
Inmiddels 10 maanden moeder van een dochter en ja, nu moet er echt wat af & BMI is te hoog, buikje mag weg etc etc
Zag laatst foto's van twee jaar geleden. En mens, wat zat ik er goed uit en wat weet ik nog goed hoe ik over mezelf dacht. Buik in, foto's vermijdend ....
Dus daarmee gaat het deze zomer anders. We gaan genieten, we gaan het vastleggen en trots op mijn lijf en alles wat het in de afgelopen jaren heeft doorstaan met fertiliteitsbehandelingen en een zwangerschap.
Trots!
Inmiddels 10 maanden moeder van een dochter en ja, nu moet er echt wat af & BMI is te hoog, buikje mag weg etc etc
Zag laatst foto's van twee jaar geleden. En mens, wat zat ik er goed uit en wat weet ik nog goed hoe ik over mezelf dacht. Buik in, foto's vermijdend ....
Dus daarmee gaat het deze zomer anders. We gaan genieten, we gaan het vastleggen en trots op mijn lijf en alles wat het in de afgelopen jaren heeft doorstaan met fertiliteitsbehandelingen en een zwangerschap.
Trots!
woensdag 3 juli 2019 om 20:19
Hmmmm toevallig, ik ben altijd slank en strak geweest maar voelde me toch niet echt lekker in een bikini.
Dit jaar word ik 40, ik heb nu een buikje en inmiddels ook cellulitis op billen en bovenbenen. En ik heb pas een hele leuke bikini gekocht die ik graag draag
nu wel !!!
Lekker aantrekken dus die bikini en genieten van het feit dat je eindelijk niet meer zo onzeker hoeft te zijn! Dat is ook nergens voor nodig. Alle mensen hebben wel lelletjes velletjes en pukkeltjes en rolletjes.
Dit jaar word ik 40, ik heb nu een buikje en inmiddels ook cellulitis op billen en bovenbenen. En ik heb pas een hele leuke bikini gekocht die ik graag draag
nu wel !!!Lekker aantrekken dus die bikini en genieten van het feit dat je eindelijk niet meer zo onzeker hoeft te zijn! Dat is ook nergens voor nodig. Alle mensen hebben wel lelletjes velletjes en pukkeltjes en rolletjes.
Waren mijn tanden maar zo wit als mijn benen
woensdag 3 juli 2019 om 20:28
Of je wel of geen cellulite hebt is sterk genetisch bepaald. Het heeft inderdaad te maken met je bindweefsel. Zelfs topatleten hebben last van cellulite en toen ik daar achter kwam heb ik mijn strijd opgegeven.
Ik ben atletisch gebouwd. Maatje 36, gespierd, laag vetpercentage, maar heb veel cellulite op bovenbenen en billen. Echt veel. Door de jaren heen zoveel opmerkingen gekregen als 'oh, dat zou je niet zeggen als je kleren aan hebt'. Vriendinnen met wat overgewicht hebben vaak minder cellulite dan ik en in het verleden durfde ik daardoor nauwelijks te gaan zwemmen bijvoorbeeld.
Totdat ik blogs tegenkwam van atletische vrouwen met aan de voorkant een sixpack en aan de achterkant soms behoorlijke cellulite op gespierde billen en benen. Ik voel me nog steeds onzeker door de soms verbaasde blikken van mensen die me nooit eerder in bikini hebben gezien, maar ik laat mijn gedrag er niet meer door beïnvloeden.
Ik ben atletisch gebouwd. Maatje 36, gespierd, laag vetpercentage, maar heb veel cellulite op bovenbenen en billen. Echt veel. Door de jaren heen zoveel opmerkingen gekregen als 'oh, dat zou je niet zeggen als je kleren aan hebt'. Vriendinnen met wat overgewicht hebben vaak minder cellulite dan ik en in het verleden durfde ik daardoor nauwelijks te gaan zwemmen bijvoorbeeld.
Totdat ik blogs tegenkwam van atletische vrouwen met aan de voorkant een sixpack en aan de achterkant soms behoorlijke cellulite op gespierde billen en benen. Ik voel me nog steeds onzeker door de soms verbaasde blikken van mensen die me nooit eerder in bikini hebben gezien, maar ik laat mijn gedrag er niet meer door beïnvloeden.
anoniem_63b1fdb33c98f wijzigde dit bericht op 03-07-2019 20:35
Reden: Fouten in tekst
Reden: Fouten in tekst
1.36% gewijzigd
woensdag 3 juli 2019 om 20:29
woensdag 3 juli 2019 om 20:32
Psies, alles wat je aandacht geeft groeitDaffodil-- schreef: ↑03-07-2019 20:26Echt het boeit me zo ontzettend totaal geen ene drol. Ik kan me hier niks bij voorstellen. Vrijwel elke vrouw heeft putjes. Boeien.
Trouwens mannen hebben ook vaak cellulite en die hoor ik daar over niet over miepen.
Ik zou een leuke vent daar ook echt niet op afwijzen
Don't read beautymagazines... the make you feel ugly...
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
woensdag 3 juli 2019 om 20:32
Oh, ja ik heb gezien wat die hormoonbehandelingen met je kunnen doen, met name mentaal. Dan heb je een lbehoorlijk pittige tijd achter de rug! Fijn voor je dat je een lief dochtertje hebt gekregen, je mag inderdaad trots zijn op je lijf!JessMariano_1986 schreef: ↑03-07-2019 20:15Oh zo herkenbaar. Altijd in de weer met corrigerende onderkleding en zomers waren een crime.
Inmiddels 10 maanden moeder van een dochter en ja, nu moet er echt wat af & BMI is te hoog, buikje mag weg etc etc
Zag laatst foto's van twee jaar geleden. En mens, wat zat ik er goed uit en wat weet ik nog goed hoe ik over mezelf dacht. Buik in, foto's vermijdend ....
Dus daarmee gaat het deze zomer anders. We gaan genieten, we gaan het vastleggen en trots op mijn lijf en alles wat het in de afgelopen jaren heeft doorstaan met fertiliteitsbehandelingen en een zwangerschap.
Trots!
En je dochter heeft vast meer aan een stralende moeder met een buikje dan aan een moeder die loopt te balen van zichzelf
woensdag 3 juli 2019 om 20:36
Sowieso zeuren mannen niet over cellulite. Er is nog nooit 1 bedpartner geweest die er iets over zei. Àls ik er zelf al ooit eens beschroomd wat over zei, werd er verbaasd gekeken en wisten ze niet waar ik het nou eigenlijk over had. Ze snapten sowieso niet waarom ik me daar in hemelsnaam druk over zou maken.
woensdag 3 juli 2019 om 20:38
Je hebt gelijk. Cellulite is een non-issue en dat ga ik mezelf nu ook vertellen na jaren te hebben geloofd dat ik een "probleem" had.Daffodil-- schreef: ↑03-07-2019 20:26Echt het boeit me zo ontzettend totaal geen ene drol. Ik kan me hier niks bij voorstellen. Vrijwel elke vrouw heeft putjes. Boeien.
woensdag 3 juli 2019 om 20:38
dát dus ...Honingdropje2 schreef: ↑03-07-2019 20:36Sowieso zeuren mannen niet over cellulite. Er is nog nooit 1 bedpartner geweest die er iets over zei. Àls ik er zelf al ooit eens beschroomd wat over zei, werd er verbaasd gekeken en wisten ze niet waar ik het nou eigenlijk over had. Ze snapten sowieso niet waarom ik me daar in hemelsnaam druk over zou maken.
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
woensdag 3 juli 2019 om 20:39
Over 10 jaar ga je er een probleem bij krijgen, dan wordt je huid ouder en minder elastisch. Rimpels tenzij je smeert, oefeningen doet en verschrikkelijk gezond leeft, of aan de Botox gaat.
Of moet je op die leeftijd toch maar een burka gaan dragen?
Dus oefen maar vast aan het schijt-hebben-aan.
Ik oefen ook: ik heb jarenlang mijn haar gekleurd om het grijs te verstoppen maar ik ben het zat. Ik zie leeftijdsgenotes met grijzend haar en ze zien er prima uit.
(Ik oefen, ik ben benieuwd of ik het volhoud!)
Of moet je op die leeftijd toch maar een burka gaan dragen?
Dus oefen maar vast aan het schijt-hebben-aan.
Ik oefen ook: ik heb jarenlang mijn haar gekleurd om het grijs te verstoppen maar ik ben het zat. Ik zie leeftijdsgenotes met grijzend haar en ze zien er prima uit.
(Ik oefen, ik ben benieuwd of ik het volhoud!)
woensdag 3 juli 2019 om 20:41
Nee joh.Honingdropje2 schreef: ↑03-07-2019 20:29Echt? Oh, goed zo, die zomerboeken koop ik ook al een tijdje niet meer omdat het altijd gaat over het optimaliseren van je "beachlook", maar dit klinkt wel goed.
Er staan ook 20 vrouwen in bikini in.
In alle soorten en maten.
vrijdag 5 juli 2019 om 23:20
Cellulitus, mijn vrouw heeft dat ook op haar bovenbenen en kontje. Het is een deel van haar. En daarom hou ik ook van haar Cellulitus. Het enige wat vrouwen minder mooi maakt is niet die putje, streepjes, buikje, haar, flubbervelletjes, nee het is die eeuwige onzekerheid. Niets mooier dan een vrouw die zekerheid uitstraald. En dat is zoooo sexy.
