Schop onder mijn hol nodig

27-01-2024 14:58 170 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga maar eens met de billen bloot. Er komt weinig tot niets uit mijn handen, al heel lang. En ik word er gek van, kan de motivatie en energie gewoon niet vinden. Behalve het hoognodige huishouden en zo'n 4 keer per week voor mezelf koken (de andere 3 dagen eet ik 'makkelijk') doe ik helemaal niets. Ik werk 32 uur per week, als ik thuis ben kijk ik tv, forum een beetje, speel ik een stom spelletje op mijn telefoon of doe ik wat administratie. Wat ik uit kan stellen stel ik uit, bijvoorbeeld klussen in huis die nog moeten en vervelende huishoudelijke klussen zoals het gasfornuis schoonmaken of de ramen lappen.

Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.

Ik heb me al zo vaak voorgenomen op de fiets te springen en naar het bos of strand te gaan om te wandelen maar het blijft bij denken en dat kan ik echt niet uitstaan van mezelf omdat ik weet dat als ik wél ga, ik me daardoor wel wat beter ga voelen en er hopelijk energie van krijg.
Heel af en toe heb ik een opleving en wel zin om een kleine klus thuis aan te pakken, daar voel ik me dan goed over/bij, maar daarna kak ik al snel weer volledig in.

Overigens heb ik al vaak gesprekken gehad met een psycholoog die me goede handvatten heeft gegeven. Dan gaat het heel even goed, maar voor ik het weet zit ik alweer in een neerwaartse spiraal. Kortom, ik heb het gevoel meer en meer vast te lopen in het op orde krijgen van mijn leven en weet niet meer hoe ik dit patroon moet doorbreken en waar ik de energie vandaan moet halen. Tips en/of een harde schop onder mijn hol zijn dus welkom want wat baal ik van mezelf momenteel :|
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit zou ik geschreven kunnen hebben. Is zwaar ja. 🫂 voor jou. Hopelijk brengt het voorjaar straks wat meer energie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen schop onder je hol, eerder een knuffel. Het is nogal wat wat je in de OP beschrijft.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je een schop onder je hol nodig, of juist wat meer zelfcompassie?

De situatie met je buren klinkt heel heftig en zo te lezen zit je er redelijk doorheen. Is het dan zo gek dat alles wat meer is dan noodzakelijk je heel veel moeite kost?

Overigens snap ik wel dat je hier enorm van baalt en verdrietig van wordt :hug:.
__appelbloesem__ wijzigde dit bericht op 27-01-2024 15:12
Reden: Aanvulling
14.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Even wachten!

Je werkt 32 uur per week
Je hebt een mega buren conflict

En dan wil je een schop onder je hol?

Nee, mijn beste CalamityCat.
Jij gebruikt al je denk capaciteit om je thuis situatie het hoofd te bieden. De stress van de burenruzie kost je al je energie. Het op je tenen lopen, op eieren en altijd op je hoede kost mega veel energie!

Geen wonder dat je voor méér dingen geen ruimte vind.

Ik ga je werkelijk geen schop onder je hol geven,
ik ga je zeggen: wees lief voor jezelf. Die klussen mogen blijven liggen. Forummen, spelletjes spelen en 3x makkelijk eten is prima!

Op je sterfbed zul je je nooit herinneren hoe schoon je huis was. Je herinnert je mooie dingen die je hebt gedaan. Gek genoeg staat daar nooit 'de keuken was altijd spic en span' tussen....
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Meestal als mensen zeggen ik heb een schop onder mijn kont nodig, is het het tegenovergestelde wat ze nodig hebben.
Wees lief voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lieve reacties, ik had dat niet verwacht en word er een beetje stil van.

Appelbloesem, zelfcompassie ben ik niet goed in. Ik kon gerust een of meerdere dagen zwelgen hoor, maar dan lukte het me altijd wel weer om mijn schouders ergens onder te zetten onder het motto: en doorrrrrrrrr. Ik weet gewoon niet zo goed hoe ik lief voor mezelf moet/kan zijn denk ik.

Doreia, jij schrijft altijd zulke raken dingen. Natuurlijk heb je ook hier weer gelijk. Punt is alleen dat m.b.t. het herinneren van mooie dingen die ik heb gedaan, ik dus ook niets (meer) doe om mooie herinneringen te maken. Ik ga niet naar het strand om een mooie zonsopkomst of zonsondergang te zien. Ik ga niet naar het bos of de duinen om vossen en konijnen te zien. Ik wil dat wel maar het lukt me niet. Dat vind ik gewoon stom van mezelf want blijkbaar wil ik het dus niet hard genoeg?

Frutseltje, jij ook een dikke :hug:
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wacht even af tot het warmer wordt, de dagen lengen en we allemaal uit de winterslaap komen.

En start dan klein. Eerst eens gewoon een rondje op de fiets. Boodschappen doen bijvoorbeeld. Noodzakelijk en lekker. Alleen ga je dan eerst even de andere kant op fietsen voor je bij de supermarkt bent.

Of je koopt er iets lekkers en gaat dat opeten op een bankje met mooi uitzicht.

Hier is het nu mooi weer. De zon schijnt. Ik zit dan graag met een kop thee achter het glas lekker warm te zijn. Dat is een heel klein en fijn geluksmomentje.

Geef jezelf toestemming om nu een half uur van een kop thee te genieten op een plek waar jij graag bent. Want ik denk dat het ergens daar gevonden moet worden. Je mag helemaal zelf kiezen hoe je dag eruit ziet. Kies bewust en zonder schuldgevoel wat je het komende half uur gaat doen en doe dat :hug:
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Continu streng voor jezelf zijn en leuke/goede/nuttige dingen MOETEN kan verlammend werken (ik spreek uit ervaring). Dus wat je omschrijft is mijn inziens een logisch gevolg.

Mijn tip is om met je psycholoog een stappenplan te maken, als je dat niet al gedaan hebt. Eventueel een signaleringsplan (rood/oranje/groen) met bijbehorende handvatten waar je op terug kan vallen als je het gevoel hebt nergens grip op te kunnen krijgen.

Kleine stappen zijn goed genoeg. Al ga je maar 1 keer in de maand een wandeling in de buurt maken, zonder eerst een eind te moeten rijden voor de perfecte omgeving. Of 1 plantje snoeien deze week: goed genoeg. Daarna weer terug naar je "standaardmodus" op dit moment en probeer stil te staan bij het goede wat je doet/hebt gedaan.
Onthoud ook dat het feit dat je dit opmerkt al goed is.
Heb je misschien adhd? Want dan gaan de meeste tips hier je geen bal helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het klinkt voor mij juist alsof je het aardig op de rit hebt allemaal, en veel bereikt hebt in je leven. Alleen ben je nogal hard voor jezelf. Ik zou daarom niet graag in je schoenen willen staan.
Wat let je om weer eens een therapeut of coach op te zoeken met wie je samen verder je patronen kan verkennen en leren om milder te zijn voor jezelf? Je nare ervaringen een plek te geven. Je hebt veel meegemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
ADHD denk ik niet, nooit laten testen overigens.

Meer te lange tijd teveel shit op mijn bord denk ik. De afgelopen jaren zelf kanker gehad, beste vriendin overleden aan kanker, nu ernstig zieke schoonzus die snel gaat overlijden, gedoe op het werk met een aantal van mijn collega's en een lamzak van een teamleider, door stress lastig kunnen eten en dus gevecht tegen ondergewicht, pijn, burengedoe etc. Ik lijk wel lamgeslagen of zo.

Vind echt goede tips voorbij komen hier waar ik zeker wat mee ga doen. Ik ga sowieso weer contact met mijn psycholoog opnemen voor nieuwe gesprekken want zoiets als een signaleringsplan is nooit gemaakt terwijl ik daar denk ik veel aan kan hebben.
De kleine stapjes wil ik ook zeker gaan proberen. Een kleine stap is al beter dan helemaal niets doen.

Lief dat jullie zo meedenken hoe dit aan te pakken. Krijg er weer een beetje hoop van.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
27-01-2024 15:45
Het klinkt voor mij juist alsof je het aardig op de rit hebt allemaal, en veel bereikt hebt in je leven. Alleen ben je nogal hard voor jezelf. Ik zou daarom niet graag in je schoenen willen staan.
Wat let je om weer eens een therapeut of coach op te zoeken met wie je samen verder je patronen kan verkennen en leren om milder te zijn voor jezelf? Je nare ervaringen een plek te geven. Je hebt veel meegemaakt.
Dat ga ik zeker doen. Dacht het nu wel alleen te kunnen maar dat lukt me niet. Voor de buitenwereld heb ik mijn leven inderdaad goed op orde, maar niemand ziet dat ik van binnen helemaal kapot ga, me kwetsbaar opstellen vind ik heel lastig. Ik heb ook eigenlijk niet heel veel bereikt in mijn leven, het gevoel dat het leven me overkomt en ik maar wat aan pruts overheerst eigenlijk alles.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dapper dat je je dan wel zo durft open te stellen TO! Ik hoop dat je uiteindelijk met wat meer compassie naar jezelf en je huidige situatie kan kijken. Ook dat hoef je niet direct te kunnen ;). Dat kan je ook leren.
Gun jezelf hulp en tijd :heart:
Je kan als je niet weet waar te beginnen ook bij de wmo een persoonlijke begeleider aanvragen. Kan volgens mij ook bij langdurige overspannenheid.
De eerste 40 uur gaan zelfs buiten de wmo om, word uit landelijke overheidspot betaald, daarna kan de wmo je nog een indicatie geven.

Het zijn vaak mensen waar je en je ei bij kwijt kan maar waar je een plan mee kan opstellen en zij komen dan elke week helpen met starten en bepalen wat je wanneer kan doen, op allerlei vlakken. Ook welke hulp is misschien handig, welk soort therapie maar ook, hoe krijg je doel weer op orde financieel gezien, wat heb je nodig. Welke partijen kunnen we benaderen, ze kunnen mee naar van alles. En wat wil in huishouden veranderen, moeten we opruimen, sorteren, weggooien, schoonmaken ect.

Misschien uitzoeken waard?
Alle reacties Link kopieren Quote
Arlandria schreef:
27-01-2024 16:00
Dapper dat je je dan wel zo durft open te stellen TO! Ik hoop dat je uiteindelijk met wat meer compassie naar jezelf en je huidige situatie kan kijken. Ook dat hoef je niet direct te kunnen ;). Dat kan je ook leren.
Gun jezelf hulp en tijd :heart:
Dank je wel! :cat: Ik vond het heel eng om dit topic te plaatsen maar blij dat ik het gedaan heb.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Team zacht voor jezelf hier ook. Vrijwel iedereen prutst maar wat, of heeft dat gevoel over een deel van het leven. Je doet wat nodig is, houd jezelf overeind. Alleen zo rottig dat juist de dingen die glans geven nu even niet lukken.

Kun je de motivatie uitbesteden? Tegen vrienden/familie zeggen dat je graag wat leuks/ontspannends wil doen maar dat je moeite hebt om zelf te gaan? Want als iemand op je wacht ga je toch eerder ook al wil je op dat moment liever blijven zitten.
What a nuanced anxiety
Lucifee2024 schreef:
27-01-2024 15:38
Heb je misschien adhd? Want dan gaan de meeste tips hier je geen bal helpen.
Ik dacht ook meteen aan adhd. TO, google eens op executive dysfunction.

En TO, het is voor mij ook herkenbaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou je depressief kunnen zijn?

Qua kleine stapjes... ik heb eens deze tip gekregen: wat zou het kleinste/makkelijkste ding kunnen zijn waardoor je vooruitgang/beterschap ziet? Dus het kleinste dat toch effect heeft op je welzijn.

En dat dan doen.

Dat kan iets superklein zijn als de vuilnisbak leegmaken of iets groter als 1 hoekje opruimen of naar de bakker gaan voor gebak.

Dat heeft mij echt geholpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op de ruzie met de buren na had ik t ook kunnen schrijven

:hug:

Maandag begin ik op een andere afdeling op werk. Hoop dat ik dan weer wat meer energie krijg.

Vandaag heb ik samen met dochter wel e.e.a. in huis gedaan. Maar haal m'n motivatie er echt uit dat zij dan m'n lijstje kan afvinken.
Als ik alleen huis ben doe ik niets. Zelfs de vaat opruimen is dan al teveel. :@@:
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Airedale schreef:
27-01-2024 16:05
Ik dacht ook meteen aan adhd. TO, google eens op executive dysfunction.

En TO, het is voor mij ook herkenbaar.
Ja, daar dacht ik ook aan.

Of soort gelijke klachten maar dan veroorzaakt door trauma of veel stress langdurig, is net wat anders maar kan zelfde werken en voelen.
Kan alleen misschien wel verbeteren, zoals bij adhd helaas niet echt geval is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
27-01-2024 16:00
Je kan als je niet weet waar te beginnen ook bij de wmo een persoonlijke begeleider aanvragen. Kan volgens mij ook bij langdurige overspannenheid.
De eerste 40 uur gaan zelfs buiten de wmo om, word uit landelijke overheidspot betaald, daarna kan de wmo je nog een indicatie geven.

Het zijn vaak mensen waar je en je ei bij kwijt kan maar waar je een plan mee kan opstellen en zij komen dan elke week helpen met starten en bepalen wat je wanneer kan doen, op allerlei vlakken. Ook welke hulp is misschien handig, welk soort therapie maar ook, hoe krijg je doel weer op orde financieel gezien, wat heb je nodig. Welke partijen kunnen we benaderen, ze kunnen mee naar van alles. En wat wil in huishouden veranderen, moeten we opruimen, sorteren, weggooien, schoonmaken ect.

Misschien uitzoeken waard?
Wat een goede tip, dat ga ik zeker uitzoeken, bedankt!

Zat ook nog even te denken over je andere bericht over de adhd... ik ben een echt wintermens en voel me op mijn best als het donker en koud is. Dan kan ik me veilig 'opsluiten' in mijn eigen huis en hoef ik voor mijn gevoel mezelf geen druk op te leggen ergens naar toe te moeten. Op een of andere vreemde manier geeft dat me dus wel rust (terwijl ik me dan dus wel schuldig voel als ik thuis niets doe).
Als ik dan al wandel (heel soms) dan ook het liefst in het donker maar dat is niet altijd handig. Dus in dat opzicht denk ik geen energie te krijgen van de lente en zomer, want teveel prikkels, drukte en luchtige kleding waar ik helemaal niet van hou. In die seizoenen zal ik dus ergens een rustig bos of strand moeten zien te vinden waar ik kan ontspannen met een boek of zo. Ik ga dat nog even verder overpeinzen.

Prachtige kat trouwens op je avatar :heart: Is die van jou?
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met eerdere berichten! Wees lief voor jezelf! Je doet al heel veel, weet je hoe slopend kanker, burenruzie, gedoe op het werk is? Je hebt echt veel op je bord op dit moment!

Ik weet de ins en outs niet van de burenruzie maar mochten er mogelijkheden zijn om te verhuizen, zou ik dat doen. Als je je tuin niet in durft en er is zoveel negatieve energie. En dat in / om je eigen huis, dat is verschrikkelijk. Dan is je huis ook je eigen veilige thuis niet.
every journey starts with a single step
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook team Zacht.

Heb je financiële ruimte?
Kan je een paar keer een schoonmaker inhuren?
Toen ik in situatie * lang verhaal * zat, kwam een schoonmaakster de badkamer een grote beurt geven.

Terwijl de douche geschrobd werd,
zat ik rustig een beetje administratie te ordenen, in multomappen doen enzo
en las ik zelfs een hoofdstuk van een boek.

Het hielp me om het niet alleen te hoeven staan.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
tyche schreef:
27-01-2024 16:05
Team zacht voor jezelf hier ook. Vrijwel iedereen prutst maar wat, of heeft dat gevoel over een deel van het leven. Je doet wat nodig is, houd jezelf overeind. Alleen zo rottig dat juist de dingen die glans geven nu even niet lukken.

Kun je de motivatie uitbesteden? Tegen vrienden/familie zeggen dat je graag wat leuks/ontspannends wil doen maar dat je moeite hebt om zelf te gaan? Want als iemand op je wacht ga je toch eerder ook al wil je op dat moment liever blijven zitten.
Familie is momenteel lastig want, behalve dat mijn familie heel klein is (heb alleen nog een broer), zitten die nu met hun eigen sores en ze wonen ver weg. Met een vriendin ga ik af en toe (eens per maand ongeveer) wat leuks doen of uit eten maar ook zij is herstellende van kanker en heeft dus niet altijd energie ervoor. Verder heb ik helaas een heel klein steunsysteem. Ik bezoek mijn broer en schoonzus sowieso iedere 3 weken want die kunnen nu alle hulp gebruiken, maar meestal ben ik daarna zo moe dat ik jankend in de trein op weg naar huis zit. Maar ik doe het toch omdat ik vind dat ik er nu voor hen moet zijn.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven