Schop onder mijn hol nodig

27-01-2024 14:58 170 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga maar eens met de billen bloot. Er komt weinig tot niets uit mijn handen, al heel lang. En ik word er gek van, kan de motivatie en energie gewoon niet vinden. Behalve het hoognodige huishouden en zo'n 4 keer per week voor mezelf koken (de andere 3 dagen eet ik 'makkelijk') doe ik helemaal niets. Ik werk 32 uur per week, als ik thuis ben kijk ik tv, forum een beetje, speel ik een stom spelletje op mijn telefoon of doe ik wat administratie. Wat ik uit kan stellen stel ik uit, bijvoorbeeld klussen in huis die nog moeten en vervelende huishoudelijke klussen zoals het gasfornuis schoonmaken of de ramen lappen.

Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.

Ik heb me al zo vaak voorgenomen op de fiets te springen en naar het bos of strand te gaan om te wandelen maar het blijft bij denken en dat kan ik echt niet uitstaan van mezelf omdat ik weet dat als ik wél ga, ik me daardoor wel wat beter ga voelen en er hopelijk energie van krijg.
Heel af en toe heb ik een opleving en wel zin om een kleine klus thuis aan te pakken, daar voel ik me dan goed over/bij, maar daarna kak ik al snel weer volledig in.

Overigens heb ik al vaak gesprekken gehad met een psycholoog die me goede handvatten heeft gegeven. Dan gaat het heel even goed, maar voor ik het weet zit ik alweer in een neerwaartse spiraal. Kortom, ik heb het gevoel meer en meer vast te lopen in het op orde krijgen van mijn leven en weet niet meer hoe ik dit patroon moet doorbreken en waar ik de energie vandaan moet halen. Tips en/of een harde schop onder mijn hol zijn dus welkom want wat baal ik van mezelf momenteel :|
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Misschien hoef je niet direct in allerlei diagnoses te denken, als ik lees wat jij op je bordje hebt gehad en nog steeds hebt, dan snap ik volledig dat je even niet verder komt dan je hoofd boven water houden. Wat ik al een hele prestatie vind :). Absoluut Team lief-zijn-voor-jezelf hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
27-01-2024 17:26
Gebrekkige executieve functie is idd een adhd ding, maar kan ook 'opzetten' na bv een Burnout.

Op werk goed georganiseerd zijn kan betekenen dat er geen executieve functie problemen zijn, kan ook problemen dat je al je executieve functie en energie op je werk hebt opgemaakt en er niet genoeg over is voor thuis. Zo zwart wit is het niet trouwens, je kan vaak niet kiezen wanneer je het aanzet. Maar over-georganiseerd zijn kan ook een copingstrategie zijn van slechte executieve functies.

Puberteit, zwangerschap en menopauze kunnen adhd ook op hun kop zetten waardoor dingen die eerst lukte nu niet meer lukken.

Opties te over :) fijn dat je al een therapeut hebt om mee te overleggen
Opties te over inderdaad :D
Zo'n soort gevoel dat er dan niets over is voor thuis omdat ik het op het werk heb opgemaakt dat is het precies. Ik denk ook dat ik me op het werk stort zodat ik niet aan alle nare dingen hoef te denken die er ook spelen. Volgens psychologe heb ik een vermijdende coping @(
Overgang zal ook zeker een rol spelen, daar heb ik al heel wat jaren mee te kampen en veel last van (lichamelijk en psychisch).

Ik vind die executieve functies een zeer interessante materie en ga me daar zeker nog verder op inlezen.

Voor volgende week twee dingen op de planning die niet mogen worden uitgesteld: psychologe bellen en hovenier bellen. Moet me gaan lukken.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Summertje schreef:
27-01-2024 17:32
Als ik in een depressie zit, zorgt dat ook voor beroerde executieve functies.
Ja snap ik. Dat zal elkaar zeker beïnvloeden.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Probeer maar lief voor jezelf te zijn, met 'schop onder de hol' gedachten gaat het niet beter lukken en das zo ongezellig in je hoofd :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve CC, ik ben ook zeker “team zacht”! Ik herken het wel deels vanwege mijn burn-out en ook al hoef ik dan officieel “niks” het geeft zo’n ongelofelijk rotgevoel dat er zoveel blijft liggen. Misschien kun je hier een maatje bij jou in de buurt vinden? Zodat je elkaar kunt oppeppen om kleine stapjes te zetten? Mij helpt het namelijk wel om even een vriendin of mijn zus te appen of te bellen waardoor ik weer even “lucht” heb. Zo’n plan maken met je psycholoog lijkt me een heel goed idee. En inderdaad, geen schop voor jou maar mildheid en zachtheid voor jezelf. En wat afschuwelijk dat er eigenlijk geen omgeving is momenteel waar je je echt prettig voelt. Dat lijkt me zo slecht voor je energie!
Alle reacties Link kopieren Quote
eefje677 schreef:
27-01-2024 17:43
Misschien hoef je niet direct in allerlei diagnoses te denken, als ik lees wat jij op je bordje hebt gehad en nog steeds hebt, dan snap ik volledig dat je even niet verder komt dan je hoofd boven water houden. Wat ik al een hele prestatie vind :). Absoluut Team lief-zijn-voor-jezelf hier.
Is ook zo hoor. Het liefst heb ik ook eigenlijk geen diagnose, ik wil me gewoon beter (over mezelf) voelen :)
Maar vind het wel fijn dat het van alle kanten belicht wordt hier. Zeker omdat ik maar in mijn eigen gedachten vast blijf zitten.

Jij ook bedankt voor je lieve berichtje :heart:
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Calamitycat schreef:
27-01-2024 15:51
De afgelopen jaren zelf kanker gehad, beste vriendin overleden aan kanker, nu ernstig zieke schoonzus die snel gaat overlijden, gedoe op het werk met een aantal van mijn collega's en een lamzak van een teamleider, door stress lastig kunnen eten en dus gevecht tegen ondergewicht, pijn, burengedoe etc. Ik lijk wel lamgeslagen of zo.
Ik wil ook niet schoppen maar knuffelen. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je medische ondersteuning voor de overgang (en het ondergewicht)?

Team je doet al zoveel - gezien wat je allemaal op je bordje hebt en hebt gehad. Je oordelen over jezelf zijn zwaar onterecht. :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor wat betreft werk/privé, ik moest ineens denken aan een situatie jaren geleden. De spanning met de buren was weer eens heel hoog opgelopen waardoor ik al zeker anderhalf jaar maar 3-4 uurtjes per nacht sliep omdat ik stijf van de stress stond. Toen ben ik in een paar weken tijd twee keer mishandeld door de dochter van de buren, politie erbij natuurlijk maar kon geen aangifte doen maar alleen een melding omdat er geen getuigen waren (de andere buren waren te bang om naar buiten te komen, want ja waarom zou je het opnemen voor een vrouw alleen die tegenover 4 gestoorden staat :sarcastic: ).

Wijkagent zou mij terugbellen over melding maar die belde niet, twee weken lang niet. Tot hij op een vrijdag eindelijk belde, toen ik op mijn werk was. Na dat telefoontje ben ik volledig in elkaar geklapt en kon ik alleen nog maar huilen. Destijds had ik een hele fijne vrouwelijke leidinggevende, die heel bezorgd het kantoor binnen kwam en me bij zich riep. Daar heb ik alles verteld, ze schrok zich echt te pletter van mijn verhaal. En ze zei 'hoe is het mogelijk dat ik dit nooit gemerkt heb, er valt niets aan te merken op je werk, je maakt nooit fouten, hoe is het jou in hemelsnaam gelukt om überhaupt je aandacht bij je werk te houden?'
Tsja.... zo zit ik dus blijkbaar in elkaar. Me op mijn werk storten want privé in de kreukels liggen :-[

In overleg met haar heb ik me toen een paar uur per week ziekgemeld zodat ik 's ochtend later kon beginnen en zo ben ik langzaamaan weer wat beter gaan slapen. Ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor. Ze begreep maar al te goed dat mij volledig ziekmelden waardoor ik dus thuis zou komen te zitten zeker de oplossing niet was.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet niet zoveel zinnigs te zeggen, behalve dan dat ik je inderdaad wat meer zachtheid voor jezelf wens.

Mij heeft ooit de Flylady methode geholpen om nog iets van orde in mijn huishouden te houden en te krijgen (terwijl ik dat wel op mijn werk had). Timer zetten op 15 minuten en binnen die tijd mag je aan één klusje werken. Gaat de timer dan is het klaar (ook al ligt er nog een hele berg sokken om uit te zoeken, of is de helft van de la maar gesorteerd). Nou ja, gaat om het principe je niet te verliezen in perfectie. Of daardoor niets te doen, want het mag en kan alleen perfect!

De schutting op jouw grond laten zetten lijkt me een fijn plan. Dan pak je ook weer wat meer controle terug en door het te laten uitvoeren door die hovenier, hoef je er relatief weinig arbeid in te steken. Wel geld, maar dan heb je daarna een wat veiliger tuin. Laat los dat die buren dan wat aan hun kant eraan gaan hangen misschien.

Ja, zachtheid. Doe wat waxinelichtjes aan, kruip lekker onder een warm dekentje onder de bank, omarm je met licht en veiligheid en compassie voor je situatie.
Everything you see I owe to spaghetti!
Alle reacties Link kopieren Quote
Laat-het-los schreef:
27-01-2024 18:00
Ik wil ook niet schoppen maar knuffelen. :hug:
:heart:
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
hanke321 schreef:
27-01-2024 18:03
Heb je medische ondersteuning voor de overgang (en het ondergewicht)?

Team je doet al zoveel - gezien wat je allemaal op je bordje hebt en hebt gehad. Je oordelen over jezelf zijn zwaar onterecht. :heart:
Lief :)
Nee geen ondersteuning omdat ik alles altijd zelf op wil lossen maar ik begin langzaam door te krijgen dat dat in sommige gevallen helemaal niet verstandig is :facepalm: Ik zet op mijn telefoonlijstje voor volgende week ook een afspraak met de huisarts.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Ik zou al mijn geld gebruiken om te vertrekken, geen schutting anders wat dingen vast laten zetten extra ofzo, geen spullen voor de tuin, wegwezen daar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Annapicobella schreef:
27-01-2024 18:08
Weet niet zoveel zinnigs te zeggen, behalve dan dat ik je inderdaad wat meer zachtheid voor jezelf wens.

Mij heeft ooit de Flylady methode geholpen om nog iets van orde in mijn huishouden te houden en te krijgen (terwijl ik dat wel op mijn werk had). Timer zetten op 15 minuten en binnen die tijd mag je aan één klusje werken. Gaat de timer dan is het klaar (ook al ligt er nog een hele berg sokken om uit te zoeken, of is de helft van de la maar gesorteerd). Nou ja, gaat om het principe je niet te verliezen in perfectie. Of daardoor niets te doen, want het mag en kan alleen perfect!

De schutting op jouw grond laten zetten lijkt me een fijn plan. Dan pak je ook weer wat meer controle terug en door het te laten uitvoeren door die hovenier, hoef je er relatief weinig arbeid in te steken. Wel geld, maar dan heb je daarna een wat veiliger tuin. Laat los dat die buren dan wat aan hun kant eraan gaan hangen misschien.

Ja, zachtheid. Doe wat waxinelichtjes aan, kruip lekker onder een warm dekentje onder de bank, omarm je met licht en veiligheid en compassie voor je situatie.
:love: Jij ook ontzettend bedankt voor de fijne tips, die neem ik zeker mee.

Ik zou zo nog gaan koken maar ben doodop dus laat eten bezorgen, het begin van wat meer liefde voor mezelf en minder hoge eisen aan mezelf misschien :)
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Nou, je doet het hardstikke goed. Werken, chronische pijn, burenruzie die zo ver is geescaleerd tot doodsbedreigingen dat je al een jaar je eigen tuin niet indurft. Ik zou haast zeggen, verhuizen en weg uit die situatie. Maar zo makkelijk is dat niet. En ja, ik weet dat er 9 van de 10 keer niets gedaan kan worden, maar zijn die bedreigingen in beeld bij de politie?

En houd een klein spuitflesje haarlak bij de hand. Mochten je buren zo onvermogend zijn dat ze hun beesten weer laten uitbreken kun je je in elk geval verweren.

Ik zou inzetten op matig bewegen, misschien met een maatje? Al ga je een klein stukje rustig lopen, daglicht en frisse lucht, en trakteer jezelf daarna op een warme choco!
Calamitycat schreef:
27-01-2024 17:07
Dat snap ik helemaal, fijn dat dat dan echt helpt. Maar hoe vindt je zo'n 'bijzit'? Kan dat dan ook iemand via de wmo zijn bijvoorbeeld of een coach of zo?

Vroeger vroeg ik wel eens een vriendin. Die wist met welk doel ze er was. Het was meteen ook een beetje bijkletsen. Hing af van wat ik zelf moest doen en de mate van concentratie die ik nodig had.

Tegenwoordig is de bijzit mijn vriend.

Maar het zou via de WMO ook een maatschappelijk werker kunnen zijn. Ik heb thuiszorghulp voor het schoonmaakwerk. Heb dat al heel veel jaren. Maar in het begin was dat een 'hulp+'. Dat heette hier destijds HH2 (huishoudelijke hulp 2). Zij ondersteunde dan ook bij opruimwerkzaamheden e.d.

Het nadeel voor mij was dat het op een vaste dag was. Terwijl mijn lichamelijke gezondheid niet altijd beschikbaar was op dat moment. Dat vergde dus aanpassing van mijn kant, waardoor ik over grenzen ging.

Maar je zou het bij de WMO eens voor kunnen leggen. Je situatie uitleggen op papier, waar je probleem ligt en waar je behoefte/nood aan hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
noekske74 schreef:
27-01-2024 15:05
Geen schop onder je hol, eerder een knuffel. Het is nogal wat wat je in de OP beschrijft.

Eens.
Ook van mij een :hug:
Rabarber schreef:
27-01-2024 18:51
.

Maar het zou via de WMO ook een maatschappelijk werker kunnen zijn. Ik heb thuiszorghulp voor het schoonmaakwerk. Heb dat al heel veel jaren. Maar in het begin was dat een 'hulp+'. Dat heette hier destijds HH2 (huishoudelijke hulp 2). Zij ondersteunde dan ook bij opruimwerkzaamheden e.d.

Het nadeel voor mij was dat het op een vaste dag was. Terwijl mijn lichamelijke gezondheid niet altijd beschikbaar was op dat moment. Dat vergde dus aanpassing van mijn kant, waardoor ik over grenzen ging.

Maar je zou het bij de WMO eens voor kunnen leggen. Je situatie uitleggen op papier, waar je probleem ligt en waar je behoefte/nood aan hebt.
Bij mij is het een persoonlijk begeleider, schoonmaakhulp is hier apart van. 2 verschillende takken, ik heb ze wel beiden, maar de schoonmaakdame is niet maatschappelijk of psychologisch onderlegd.

Ik heb geen vaste dag en schuif ook redelijk vaak met data. Soms zelfs op de dag zelf als echt niet gaat. Ook ivm chronische zenuwpijn.

TO kan een afspraak maken en er hoefde bij mij niet echt wat op papier, anders dan voor mezelf om alles te onthouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben fanatiek tegenstander van schoppen onder konten.
Ga uitzoeken waarom dingen niet lukken.
Ga daar wat aan doen, of accepteer dat je minder doet dan je wilt of vindt dat je zou moeten doen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
27-01-2024 18:10
Ik zou al mijn geld gebruiken om te vertrekken, geen schutting anders wat dingen vast laten zetten extra ofzo, geen spullen voor de tuin, wegwezen daar.
Zo ontzettend mee eens!
Kijk of je met een onafhankelijke derde een plan hiervoor kan maken. Misschien zie je door stress en vermoeidheid de mogelijkheden niet die een ander wél ziet. Echt lieve CalamityCat, maak dit prio 1 voor jezelf. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
27-01-2024 17:50
Probeer maar lief voor jezelf te zijn, met 'schop onder de hol' gedachten gaat het niet beter lukken en das zo ongezellig in je hoofd :)
Helemaal waar :)
Toen ik dit topic opende dacht ik echt dat een schop me ging helpen maar inmiddels denk ik daar gelukkig wel anders over.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Och vrouw, geen schop hier, maar medeleven.
Wat een klote situatie met je buren.
En dan de rest van de shit erbij.
Ik snap dat je uitgeput bent.

Ik weet niet of je er wat aan hebt, als ik echt niet lekker ga dan heb ik een aantal mensen in mn omgeving die me op komen halen voor een wandelingetje.
Het maakt dat ik mijn bed uit kom op een vrije dag, mijn haar kam, en buiten kom.
Eenmaal buiten en aan het wandelen samen doet het me inderdaad vaak goed dan.

Misschien is het ook iets voor jou? Een keer in de week afspreken met iemand die wil wandelen?
Ook als het maar een vage bekende is kan het net de motivatie zijn om even buiten te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffieleut123 schreef:
27-01-2024 17:50
Lieve CC, ik ben ook zeker “team zacht”! Ik herken het wel deels vanwege mijn burn-out en ook al hoef ik dan officieel “niks” het geeft zo’n ongelofelijk rotgevoel dat er zoveel blijft liggen. Misschien kun je hier een maatje bij jou in de buurt vinden? Zodat je elkaar kunt oppeppen om kleine stapjes te zetten? Mij helpt het namelijk wel om even een vriendin of mijn zus te appen of te bellen waardoor ik weer even “lucht” heb. Zo’n plan maken met je psycholoog lijkt me een heel goed idee. En inderdaad, geen schop voor jou maar mildheid en zachtheid voor jezelf. En wat afschuwelijk dat er eigenlijk geen omgeving is momenteel waar je je echt prettig voelt. Dat lijkt me zo slecht voor je energie!
Lief :) En dat laatste is idd zo, mijn huis voelt niet meer als mijn veilige haven, ik schrik van ieder geluid en dat hakt erin.
Ik bel heel vaak met mijn broer, dat is fijn dat we ons verhaal even bij elkaar kwijt kunnen en met een vriendin (degene met wie ik soms leuke dingen doe en/of uit eten ga en die ook bij me in de buurt woont) app ik bijna iedere dag en aangezien ze ook een collega is kan ik ook bij haar mijn frustraties over de huidige werksituatie kwijt. Ze komt ook regelmatig even bij me aanwaaien of ik bij haar, dat is altijd leuk want dan kletsen we honderduit over van alles. Dus helemaal alleen ben en zit ik gelukkig niet, al ben ik wel geneigd me terug te trekken als ik zo slecht in mijn vel zit. Maar gelukkig prikken mijn broer en vriendin daar wel doorheen.
Sterkte met je burn-out :hug:
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
27-01-2024 18:10
Ik zou al mijn geld gebruiken om te vertrekken, geen schutting anders wat dingen vast laten zetten extra ofzo, geen spullen voor de tuin, wegwezen daar.
:( Ik snap deze reactie écht. Ik zou hetzelfde advies geven als iemand mij een verhaal vertelde zoals de mijne.
Vind het gewoon ontzettend moeilijk om na 35 jaar hier weg te gaan, mijn fijne energiezuinige huis en een plek waar mijn katten veilig naar buiten kunnen (zij wel ;-D ) achter te laten. Nu weet ik wat ik heb en vind ik dan misschien eindelijk een betaalbaar huis ergens met fijne buren, dan kunnen ook die buren gaan verhuizen en kan ik altijd weer kloteburen ervoor terugkrijgen. Die angst zit heel diep. Plus dat ik in ieder geval nu nog 1 vriendin dichtbij heb waar ik spontaan iets mee af kan spreken, dat ruil in dan ik voor een plek waar ik niemand ken. Ik kan zo'n stap eigenlijk niet overzien momenteel...
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje zeg, als ik lees wat je allemaal in je rugzak meesjouwt, dan zou ik het gekker vinden dat je thuis lekker actief gewoon doorgaat met het perfecte huisvrouw zijn dan hoe je de situatie nu omschrijft! Man of man! Er zijn mensen die bij 1 item van je lijstje al knakken!

En wat betreft die executieve functies: hoe lang is het geleden dat je zelf kanker had? En heb je chemo’s gehad? Want die kunnen ook een behoorlijk negatief effect hebben op je functioneren!

Zoek hulp! Ga naar de psycholoog terug. Maar misschien ook eens een rondje huisarts. Laat eens het een een en ander controleren. Door bijv slechte bloedwaardes kun je je slecht voelen. Geen idee hoe oud je bent, maar hormonen kunnen ook veel doen.

Als je dit alles op een hoop gooit, kan dat je leven behoorlijk verstoren!

En als je van de week bij de supermarkt bent, koop dan eens een leuk bosje tulpen of zo voor jezelf. Haal je tuin een beetje naar binnen als het buiten niet lukt!

En een schutting van betonplaten (palen waar je (hovenier dus) platen inschuift) is niet de duurste optie en behoorlijk hufterproof! Laat de oude schutting lekker staan of maak je gewoon niet druk wat ze aan de andere kant van de schutting met je schutting doen. Boeit jou het of ze er iets aanhangen!

Sterkte! En hou het echt bij héle kleine stapjes!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven