Psyche
alle pijlers
Schop onder mijn hol nodig
zaterdag 27 januari 2024 om 14:58
Ik ga maar eens met de billen bloot. Er komt weinig tot niets uit mijn handen, al heel lang. En ik word er gek van, kan de motivatie en energie gewoon niet vinden. Behalve het hoognodige huishouden en zo'n 4 keer per week voor mezelf koken (de andere 3 dagen eet ik 'makkelijk') doe ik helemaal niets. Ik werk 32 uur per week, als ik thuis ben kijk ik tv, forum een beetje, speel ik een stom spelletje op mijn telefoon of doe ik wat administratie. Wat ik uit kan stellen stel ik uit, bijvoorbeeld klussen in huis die nog moeten en vervelende huishoudelijke klussen zoals het gasfornuis schoonmaken of de ramen lappen.
Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.
Ik heb me al zo vaak voorgenomen op de fiets te springen en naar het bos of strand te gaan om te wandelen maar het blijft bij denken en dat kan ik echt niet uitstaan van mezelf omdat ik weet dat als ik wél ga, ik me daardoor wel wat beter ga voelen en er hopelijk energie van krijg.
Heel af en toe heb ik een opleving en wel zin om een kleine klus thuis aan te pakken, daar voel ik me dan goed over/bij, maar daarna kak ik al snel weer volledig in.
Overigens heb ik al vaak gesprekken gehad met een psycholoog die me goede handvatten heeft gegeven. Dan gaat het heel even goed, maar voor ik het weet zit ik alweer in een neerwaartse spiraal. Kortom, ik heb het gevoel meer en meer vast te lopen in het op orde krijgen van mijn leven en weet niet meer hoe ik dit patroon moet doorbreken en waar ik de energie vandaan moet halen. Tips en/of een harde schop onder mijn hol zijn dus welkom want wat baal ik van mezelf momenteel
Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.
Ik heb me al zo vaak voorgenomen op de fiets te springen en naar het bos of strand te gaan om te wandelen maar het blijft bij denken en dat kan ik echt niet uitstaan van mezelf omdat ik weet dat als ik wél ga, ik me daardoor wel wat beter ga voelen en er hopelijk energie van krijg.
Heel af en toe heb ik een opleving en wel zin om een kleine klus thuis aan te pakken, daar voel ik me dan goed over/bij, maar daarna kak ik al snel weer volledig in.
Overigens heb ik al vaak gesprekken gehad met een psycholoog die me goede handvatten heeft gegeven. Dan gaat het heel even goed, maar voor ik het weet zit ik alweer in een neerwaartse spiraal. Kortom, ik heb het gevoel meer en meer vast te lopen in het op orde krijgen van mijn leven en weet niet meer hoe ik dit patroon moet doorbreken en waar ik de energie vandaan moet halen. Tips en/of een harde schop onder mijn hol zijn dus welkom want wat baal ik van mezelf momenteel
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:21
zaterdag 27 januari 2024 om 16:21
Balen dat het herkenbaar is want het is echt een rotgevoel
Ik kende die term niet dus heb ik dat inderdaad even door google gehaald. Ik herken er een heel klein beetje van. Alleen begrijp ik dan niet dat ik op mijn werk super gestructureerd ben, heel goed na kan denken en keihard kan werken (ook 10 dingen tegelijk kan doen), en me dat dan thuis niet lukt. Mijn werk lijkt me wel steeds meer energie te kosten overigens, vandaar dat ik denk dat ik dan thuis 'instort.
Ik zal me er zeker nog verder in verdiepen!
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:23
Ga ik over nadenken, dank jealiva schreef: ↑27-01-2024 16:08Zou je depressief kunnen zijn?
Qua kleine stapjes... ik heb eens deze tip gekregen: wat zou het kleinste/makkelijkste ding kunnen zijn waardoor je vooruitgang/beterschap ziet? Dus het kleinste dat toch effect heeft op je welzijn.
En dat dan doen.
Dat kan iets superklein zijn als de vuilnisbak leegmaken of iets groter als 1 hoekje opruimen of naar de bakker gaan voor gebak.
Dat heeft mij echt geholpen.
Het zou voor mij inderdaad best eens in die kleine stapjes kunnen zitten en als die me dan lukken, dat ik dan langzaam door kan pakken. Ik denk niet depressief te zijn momenteel maar heb wel depressies gehad in het verleden.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:24
Apatura2 schreef: ↑27-01-2024 16:10Op de ruzie met de buren na had ik t ook kunnen schrijven
Maandag begin ik op een andere afdeling op werk. Hoop dat ik dan weer wat meer energie krijg.
Vandaag heb ik samen met dochter wel e.e.a. in huis gedaan. Maar haal m'n motivatie er echt uit dat zij dan m'n lijstje kan afvinken.
Als ik alleen huis ben doe ik niets. Zelfs de vaat opruimen is dan al teveel.
Rot voor je. Wel heel fijn dat je samen met je dochter dingen op kan pakken en lief van haar dat ze je daarmee helpt.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:25
Toch maar weer richting mijn psycholoog dus... Lees hier zoveel goede punten die ik met haar wil bespreken.Lucifee2024 schreef: ↑27-01-2024 16:10Ja, daar dacht ik ook aan.
Of soort gelijke klachten maar dan veroorzaakt door trauma of veel stress langdurig, is net wat anders maar kan zelfde werken en voelen.
Kan alleen misschien wel verbeteren, zoals bij adhd helaas niet echt geval is.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:29
Nee dat is het zeker niet, al heel lang niet. Ik begrijp ook echt hoor dat dat mijn energie opslurpt.firedraakje schreef: ↑27-01-2024 16:15Eens met eerdere berichten! Wees lief voor jezelf! Je doet al heel veel, weet je hoe slopend kanker, burenruzie, gedoe op het werk is? Je hebt echt veel op je bord op dit moment!
Ik weet de ins en outs niet van de burenruzie maar mochten er mogelijkheden zijn om te verhuizen, zou ik dat doen. Als je je tuin niet in durft en er is zoveel negatieve energie. En dat in / om je eigen huis, dat is verschrikkelijk. Dan is je huis ook je eigen veilige thuis niet.
Ik zit iedere dag op Funda maar hier in mijn omgeving is het praktisch onmogelijk een betaalbare nieuwe plek te vinden. En te ver van mijn werk kan niet want geen rijbewijs. Maar ik blijf hopen dat ik ooit een fijne nieuw huis vind al zal de angst ook daar nare buren te krijgen echt wel meespelen in mijn uiteindelijke beslissing.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:32
Explorista schreef: ↑27-01-2024 16:18Ook team Zacht.
Heb je financiële ruimte?
Kan je een paar keer een schoonmaker inhuren?
Toen ik in situatie * lang verhaal * zat, kwam een schoonmaakster de badkamer een grote beurt geven.
Terwijl de douche geschrobd werd,
zat ik rustig een beetje administratie te ordenen, in multomappen doen enzo
en las ik zelfs een hoofdstuk van een boek.
Het hielp me om het niet alleen te hoeven staan.
Die financiële ruimte is er wel en op zich lijkt me dat heel fijn voor de grote huishoudelijke klussen zoals de keuken en badkamer inderdaad.
Ook daar ga ik over nadenken.
Vorige maand had ik een week vrij genomen om eens 'flink tekeer te gaan' in huis maar toen is er alweer de hele week niets uit mijn handen gekomen terwijl ik me dat toch echt had voorgenomen. En dat was niet de eerste keer
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:32
Oh nee hoor,
Jij hebt niets bereikt hoor.
Met je 32 uur onafhankelijkheid, overwonnen van kanker, anderen bijstaan in hun gevecht tegen kanker, herstellen van vertrouwen in je lijf, terwijl je chronisch vermoeid bent.
Bezig met een psycholoog. Een burenruzie managen.
Nee, je bent echt een vreselijke luiaard ja....
Of toch niet?
Ik vind het mooi zoals de indianen het omschreven :
Je lijf reist soms veel sneller dan je geest.
En soms is het dus nodig dat je lijf rust, wacht en stopt, om je geest in staat te stellen weer aan te sluiten.
Klinkt alsof dat nu aan de hand is. Je lijf moet even wachten tot je geest zover is om weer mee te reizen.
Je mag tijd en ruimte nemen om het nabije verleden een plek te geven. Om uit te blazen en niet meer te doen dan nodig is.
Jij hebt niets bereikt hoor.
Met je 32 uur onafhankelijkheid, overwonnen van kanker, anderen bijstaan in hun gevecht tegen kanker, herstellen van vertrouwen in je lijf, terwijl je chronisch vermoeid bent.
Bezig met een psycholoog. Een burenruzie managen.
Nee, je bent echt een vreselijke luiaard ja....
Of toch niet?
Ik vind het mooi zoals de indianen het omschreven :
Je lijf reist soms veel sneller dan je geest.
En soms is het dus nodig dat je lijf rust, wacht en stopt, om je geest in staat te stellen weer aan te sluiten.
Klinkt alsof dat nu aan de hand is. Je lijf moet even wachten tot je geest zover is om weer mee te reizen.
Je mag tijd en ruimte nemen om het nabije verleden een plek te geven. Om uit te blazen en niet meer te doen dan nodig is.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 27 januari 2024 om 16:35
Hmmm, dat ziet er simpeler uit dan dat het is volgens mij. Dan moet ik toch eerst leren een trap te visualiseren i.p.v. de K2Airedale schreef: ↑27-01-2024 16:21Tip van Kaelynn:
https://youtube.com/shorts/jTA6ksuDRec? ... o-ky40kcI2
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:38
Deze wil ik op een tegeltjeDoreia* schreef: ↑27-01-2024 16:32Oh nee hoor,
Jij hebt niets bereikt hoor.
Met je 32 uur onafhankelijkheid, overwonnen van kanker, anderen bijstaan in hun gevecht tegen kanker, herstellen van vertrouwen in je lijf, terwijl je chronisch vermoeid bent.
Bezig met een psycholoog. Een burenruzie managen.
Nee, je bent echt een vreselijke luiaard ja....
Of toch niet?
Ik vind het mooi zoals de indianen het omschreven :
Je lijf reist soms veel sneller dan je geest.
En soms is het dus nodig dat je lijf rust, wacht en stopt, om je geest in staat te stellen weer aan te sluiten.
Klinkt alsof dat nu aan de hand is. Je lijf moet even wachten tot je geest zover is om weer mee te reizen.
Je mag tijd en ruimte nemen om het nabije verleden een plek te geven. Om uit te blazen en niet meer te doen dan nodig is.
Ik ben dankbaar voor al jullie reacties want mijn ogen gaan echt wel open m.b.t. bepaalde dingen waarover ik maar in rondjes bleef denken en/of mezelf de put in praat/denk.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:41
Hé kwibusje, je gaat geen schop krijgen hoor. Die heb je zo te lezen al genoeg gehad. Ik wilde schrijven wat de anderen al schreven, dus weinig aan toe te voegen. Behalve een
Ik moest trouwens ook aan mezelf (en dus ADHD) denken. Maar wat je later schrijft, is ook genoeg reden voor je huidige toestand en gedrag.
Wat mij (eveneens chronisch ziek en pijnpatiënt) helpt om iets uit mijn handen te krijgen, is een 'bijzit'. Er is een term voor in het Engels die me even niet te binnen schiet. Edit: body double.
Al zit er maar iemand bij die gaatjes perforeert, dan kan ik tenminste mijn administratie aan. Of mijn bijzit doet naast mij een spelletje op de telefoon, zodat ik altijd een vraag kan stellen. Dat is voor mij vaak stimulans genoeg om ergens aan te beginnen.
Ik moest trouwens ook aan mezelf (en dus ADHD) denken. Maar wat je later schrijft, is ook genoeg reden voor je huidige toestand en gedrag.
Wat mij (eveneens chronisch ziek en pijnpatiënt) helpt om iets uit mijn handen te krijgen, is een 'bijzit'. Er is een term voor in het Engels die me even niet te binnen schiet. Edit: body double.
Al zit er maar iemand bij die gaatjes perforeert, dan kan ik tenminste mijn administratie aan. Of mijn bijzit doet naast mij een spelletje op de telefoon, zodat ik altijd een vraag kan stellen. Dat is voor mij vaak stimulans genoeg om ergens aan te beginnen.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:44
Inderdaad, zo simpel is het niet, maar ik herken wel dat ik als ik eenmaal op gang ben ik dat moment moet uitbuiten, even gaan zitten "tussendoor" is funestCalamitycat schreef: ↑27-01-2024 16:35Hmmm, dat ziet er simpeler uit dan dat het is volgens mij. Dan moet ik toch eerst leren een trap te visualiseren i.p.v. de K2
.
anoniem_65e99d66f06df wijzigde dit bericht op 27-01-2024 16:45
0.27% gewijzigd
zaterdag 27 januari 2024 om 16:53
Calamitycat schreef: ↑27-01-2024 14:58Behalve het hoognodige huishouden en zo'n 4 keer per week voor mezelf koken (de andere 3 dagen eet ik 'makkelijk') doe ik helemaal niets.
...en dan komt daar achteraan: ik werk 32 uur per week. Even hè, dat is NIET NIKS DOEN. Je bent dus aan het werk, doet je huishouden en kookt (deels). Dat is al hartstikke goed. Echt. Jij zou graag meer willen doen én je bent niet tevreden, maar niet meer zeggen dat je niks doet hoor!
Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.
Wat naar dat je dat nu al een jaar mist, zoiets kan je echt van het padje af helpen! Het gemis aan je fijne uitlaatklep, lekker in je eigen fijne omgeving en waar je ook buiten de momenten dat je erin aan het werk bent van kunt genieten.
Heb je wel een goede en veilige schutting? Dat je je, afgezien van de herrie van het blaffen wel veilig voelt? Dan zou je nog eens met een noise cancelling koptelefoon aan de slag kunnen gaan. Lekkere muziek op en zo in je eigen wereldje toch fijn in je tuin werken.
Maar als er meer speelt dan durf je je vast juist niet van de buitenwereld af te sluiten op zo'n moment.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:54
Precies.Doreia* schreef: ↑27-01-2024 16:32Oh nee hoor,
Jij hebt niets bereikt hoor.
Met je 32 uur onafhankelijkheid, overwonnen van kanker, anderen bijstaan in hun gevecht tegen kanker, herstellen van vertrouwen in je lijf, terwijl je chronisch vermoeid bent.
Bezig met een psycholoog. Een burenruzie managen.
Nee, je bent echt een vreselijke luiaard ja....
Of toch niet?
Ik vind het mooi zoals de indianen het omschreven :
Je lijf reist soms veel sneller dan je geest.
En soms is het dus nodig dat je lijf rust, wacht en stopt, om je geest in staat te stellen weer aan te sluiten.
Klinkt alsof dat nu aan de hand is. Je lijf moet even wachten tot je geest zover is om weer mee te reizen.
Je mag tijd en ruimte nemen om het nabije verleden een plek te geven. Om uit te blazen en niet meer te doen dan nodig is.
zaterdag 27 januari 2024 om 16:57
Calamitycat schreef: ↑27-01-2024 16:29Nee dat is het zeker niet, al heel lang niet. Ik begrijp ook echt hoor dat dat mijn energie opslurpt.
Ik zit iedere dag op Funda maar hier in mijn omgeving is het praktisch onmogelijk een betaalbare nieuwe plek te vinden. En te ver van mijn werk kan niet want geen rijbewijs. Maar ik blijf hopen dat ik ooit een fijne nieuw huis vind al zal de angst ook daar nare buren te krijgen echt wel meespelen in mijn uiteindelijke beslissing.
Is het een optie om je rijbewijs te halen? Zo ja, dan is dat iets waar jij weer meer het heft mee in handen kunt nemen, want met een rijbewijs vergroot jij je mogelijkheden op een ander huis (want groter zoekgebied).
zaterdag 27 januari 2024 om 17:07
Dat snap ik helemaal, fijn dat dat dan echt helpt. Maar hoe vindt je zo'n 'bijzit'? Kan dat dan ook iemand via de wmo zijn bijvoorbeeld of een coach of zo?Rabarber schreef: ↑27-01-2024 16:41Hé kwibusje, je gaat geen schop krijgen hoor. Die heb je zo te lezen al genoeg gehad. Ik wilde schrijven wat de anderen al schreven, dus weinig aan toe te voegen. Behalve een
Ik moest trouwens ook aan mezelf (en dus ADHD) denken. Maar wat je later schrijft, is ook genoeg reden voor je huidige toestand en gedrag.
Wat mij (eveneens chronisch ziek en pijnpatiënt) helpt om iets uit mijn handen te krijgen, is een 'bijzit'. Er is een term voor in het Engels die me even niet te binnen schiet. Edit: body double.
Al zit er maar iemand bij die gaatjes perforeert, dan kan ik tenminste mijn administratie aan. Of mijn bijzit doet naast mij een spelletje op de telefoon, zodat ik altijd een vraag kan stellen. Dat is voor mij vaak stimulans genoeg om ergens aan te beginnen.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 17:11
Yep, erg herkenbaar
Op de momenten dat ik dan wat energie heb om dingen te doen dan maar beter achter elkaar doorgaan want als ik eenmaal ga zitten ben ik verloren...Ik moest net wel om mezelf lachen, mijn brein werkt af en toe nogal levendig, dus ik zag me in het kader van mijn eeuwige uitstelgedrag ineens op zo'n loopband staan (zo'n hele lange, die ze bijv. op Schiphol hebben), op die band staat in grote letters UITSTELLEN dus ik sta daar, onderweg naar mijn klus, maar kom nooit aan want ik loop en loop en loop zonder dat er een eind aan komt. Pfff...
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 17:24
Ik stel het oprecht ontzettend op prijs dat jullie me hier met mijn neus op de feiten drukken, confronterend maar wel heel helpend
S-Groot, de schutting is helaas al erg oud (golfplaten tegen houten palen) en staat op sommige plekken op omvallen. Ik overweeg een nieuwe te plaatsen op mijn eigen grond maar dit is nogal een investering (tuin is 35 mtr lang). Vorige week zijn er twee grote valse honden van de buren door de schutting gebroken en hebben mijn katten en mij de stuipen op het lijf gejaagd (ik was binnen maar ze sprongen tegen de achterdeur aan wel een half uur lang). Dat gebeurde een paar dagen later nog eens.
Ze laten ze ook expres tegen de schutting aanspringen en keihard blaffen als ze horen dat ik in de tuin ben, dus sindsdien durf ik er eigenlijk niet meer te komen. Ik heb wel geld om een hovenier in te schakelen en dat is ook eigenlijk hard nodig voor tuinonderhoud en het snoeien van klimop en bomen van de buren maar door dit gedoe met die honden kan ik eigenlijk niet eens een hovenier laten komen, want stel de honden nemen hem te grazen, dat wil ik echt niet op mijn geweten hebben. Het is gewoon een hele lastige situatie. Het liefst zou ik idd met zo'n hoofdtelefoon toch mijn ding willen doen in de tuin maar dat is, zolang er geen nieuwe schutting van 2 mtr hoog staat, niet veilig.
Met mijn teamleider heb ik een mondelinge afspraak (die ik probeer nog zwart op wit te krijgen) dat ik nog maar 1 van mijn 4 dagen naar locatie hoef te komen en de rest van de dagen thuis kan werken als ik verder weg ga wonen en ik ben nu voornamelijk in (de kop van) Noord-Holland een andere woning aan het zoeken, dan is het voor mij nog wel te doen per trein. Rijbewijs halen zie ik niet zo zitten, een auto hebben kost ook best veel geld en ik wil dan eigenlijk liever een dag minder werken als dat financieel mogelijk zou zijn. Liever wil ik hier niet weg want het was altijd mijn droomplek maar nu het een nachtmerrie is geworden moet ik zeker om mijn eigen gezondheid en psyche denken.
S-Groot, de schutting is helaas al erg oud (golfplaten tegen houten palen) en staat op sommige plekken op omvallen. Ik overweeg een nieuwe te plaatsen op mijn eigen grond maar dit is nogal een investering (tuin is 35 mtr lang). Vorige week zijn er twee grote valse honden van de buren door de schutting gebroken en hebben mijn katten en mij de stuipen op het lijf gejaagd (ik was binnen maar ze sprongen tegen de achterdeur aan wel een half uur lang). Dat gebeurde een paar dagen later nog eens.
Ze laten ze ook expres tegen de schutting aanspringen en keihard blaffen als ze horen dat ik in de tuin ben, dus sindsdien durf ik er eigenlijk niet meer te komen. Ik heb wel geld om een hovenier in te schakelen en dat is ook eigenlijk hard nodig voor tuinonderhoud en het snoeien van klimop en bomen van de buren maar door dit gedoe met die honden kan ik eigenlijk niet eens een hovenier laten komen, want stel de honden nemen hem te grazen, dat wil ik echt niet op mijn geweten hebben. Het is gewoon een hele lastige situatie. Het liefst zou ik idd met zo'n hoofdtelefoon toch mijn ding willen doen in de tuin maar dat is, zolang er geen nieuwe schutting van 2 mtr hoog staat, niet veilig.
Met mijn teamleider heb ik een mondelinge afspraak (die ik probeer nog zwart op wit te krijgen) dat ik nog maar 1 van mijn 4 dagen naar locatie hoef te komen en de rest van de dagen thuis kan werken als ik verder weg ga wonen en ik ben nu voornamelijk in (de kop van) Noord-Holland een andere woning aan het zoeken, dan is het voor mij nog wel te doen per trein. Rijbewijs halen zie ik niet zo zitten, een auto hebben kost ook best veel geld en ik wil dan eigenlijk liever een dag minder werken als dat financieel mogelijk zou zijn. Liever wil ik hier niet weg want het was altijd mijn droomplek maar nu het een nachtmerrie is geworden moet ik zeker om mijn eigen gezondheid en psyche denken.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 27 januari 2024 om 17:26
Gebrekkige executieve functie is idd een adhd ding, maar kan ook 'opzetten' na bv een Burnout.
Op werk goed georganiseerd zijn kan betekenen dat er geen executieve functie problemen zijn, kan ook problemen dat je al je executieve functie en energie op je werk hebt opgemaakt en er niet genoeg over is voor thuis. Zo zwart wit is het niet trouwens, je kan vaak niet kiezen wanneer je het aanzet. Maar over-georganiseerd zijn kan ook een copingstrategie zijn van slechte executieve functies.
Puberteit, zwangerschap en menopauze kunnen adhd ook op hun kop zetten waardoor dingen die eerst lukte nu niet meer lukken.
Opties te over fijn dat je al een therapeut hebt om mee te overleggen
Op werk goed georganiseerd zijn kan betekenen dat er geen executieve functie problemen zijn, kan ook problemen dat je al je executieve functie en energie op je werk hebt opgemaakt en er niet genoeg over is voor thuis. Zo zwart wit is het niet trouwens, je kan vaak niet kiezen wanneer je het aanzet. Maar over-georganiseerd zijn kan ook een copingstrategie zijn van slechte executieve functies.
Puberteit, zwangerschap en menopauze kunnen adhd ook op hun kop zetten waardoor dingen die eerst lukte nu niet meer lukken.
Opties te over
fijn dat je al een therapeut hebt om mee te overleggen
zaterdag 27 januari 2024 om 17:31
zaterdag 27 januari 2024 om 17:43
Zal eens bellen met of even langsgaan bij de hovenier volgende week (het is een buurman van hier verderop in de straat, een hele aardige vent) en overleggen over een nieuwe schutting en eventueel prijsopgave laten maken, zodat ik een beetje weet waar ik rekening mee houden houden.Lucifee2024 schreef: ↑27-01-2024 17:26Dat geld voor de hovenier zou ik gebruiken voor die schutting. Of toch kijken of je weg kan idd.
Lijkt me overigens wel een heel gedoe met zo'n schutting op eigen grond, want dan mogen de buren daar niets aan ophangen en niets tegenaan planten en ik weet zeker dat ze zich daaraan niet gaan houden. Ze doen zelf niets aan hun tuin en laten de klimop woekeren en hebben hele hoge struiken en bomen tegen de erfgrens staan. Het is eigenlijk typisch zo'n gevalletje Rijdende Rechter alleen ben ik mijn leven dan helemaal niet meer zeker mocht het op een rechtszaak uitdraaien.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
