Psyche
alle pijlers
Schop onder mijn hol nodig
zaterdag 27 januari 2024 om 14:58
Ik ga maar eens met de billen bloot. Er komt weinig tot niets uit mijn handen, al heel lang. En ik word er gek van, kan de motivatie en energie gewoon niet vinden. Behalve het hoognodige huishouden en zo'n 4 keer per week voor mezelf koken (de andere 3 dagen eet ik 'makkelijk') doe ik helemaal niets. Ik werk 32 uur per week, als ik thuis ben kijk ik tv, forum een beetje, speel ik een stom spelletje op mijn telefoon of doe ik wat administratie. Wat ik uit kan stellen stel ik uit, bijvoorbeeld klussen in huis die nog moeten en vervelende huishoudelijke klussen zoals het gasfornuis schoonmaken of de ramen lappen.
Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.
Ik heb me al zo vaak voorgenomen op de fiets te springen en naar het bos of strand te gaan om te wandelen maar het blijft bij denken en dat kan ik echt niet uitstaan van mezelf omdat ik weet dat als ik wél ga, ik me daardoor wel wat beter ga voelen en er hopelijk energie van krijg.
Heel af en toe heb ik een opleving en wel zin om een kleine klus thuis aan te pakken, daar voel ik me dan goed over/bij, maar daarna kak ik al snel weer volledig in.
Overigens heb ik al vaak gesprekken gehad met een psycholoog die me goede handvatten heeft gegeven. Dan gaat het heel even goed, maar voor ik het weet zit ik alweer in een neerwaartse spiraal. Kortom, ik heb het gevoel meer en meer vast te lopen in het op orde krijgen van mijn leven en weet niet meer hoe ik dit patroon moet doorbreken en waar ik de energie vandaan moet halen. Tips en/of een harde schop onder mijn hol zijn dus welkom want wat baal ik van mezelf momenteel
Er spelen wel lichamelijke problemen ook; chronische slaapproblemen/vermoeidheid en chronische pijn en daarnaast zit ik gewoon helemaal niet lekker in mijn vel. Mijn tuin was altijd mijn grote passie waar ik energie van kreeg en daar besteedde ik dus veel tijd aan, maar door geluidsoverlast van een roedel honden van mijn buren (door wie ik al lange tijd getreiterd word en bedreigd word met de dood) heb ik nu al een jaar helemaal niets meer in de tuin gedaan, liefst kom ik er gewoon helemaal niet meer, want ik sta gewoon te trillen op mijn benen en krijg hartkloppingen zodra ik een voet in mijn tuin zet. Het doet me veel verdriet dat ik mijn tuin die zo mooi was verwaarloos maar ik voel me er niet veilig meer.
Ik heb me al zo vaak voorgenomen op de fiets te springen en naar het bos of strand te gaan om te wandelen maar het blijft bij denken en dat kan ik echt niet uitstaan van mezelf omdat ik weet dat als ik wél ga, ik me daardoor wel wat beter ga voelen en er hopelijk energie van krijg.
Heel af en toe heb ik een opleving en wel zin om een kleine klus thuis aan te pakken, daar voel ik me dan goed over/bij, maar daarna kak ik al snel weer volledig in.
Overigens heb ik al vaak gesprekken gehad met een psycholoog die me goede handvatten heeft gegeven. Dan gaat het heel even goed, maar voor ik het weet zit ik alweer in een neerwaartse spiraal. Kortom, ik heb het gevoel meer en meer vast te lopen in het op orde krijgen van mijn leven en weet niet meer hoe ik dit patroon moet doorbreken en waar ik de energie vandaan moet halen. Tips en/of een harde schop onder mijn hol zijn dus welkom want wat baal ik van mezelf momenteel
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 30 januari 2024 om 23:22
Het gaat best goed, ik heb niet meer heel erg diep in de put gezeten de afgelopen dagen en voel me wat rustiger. Bij de psychologe sta ik op de wachtlijst (duurt waarschijnlijk een week of 6-8 voordat ik daar terecht kan maar als er een plek vrijkomt belt ze me), over 2 weken kan ik terecht bij de POH. Gemeente gebeld over de wmo, die gaan me terugbellen. Hovenier is met vakantie dus dat staat nog even on hold. Morgen ga ik lekker naar het tuincentrum, heb ik ook wel zin in.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 14:56
Fijn uitje gehad. Was vanochtend al op tijd gegaan en het was nog lekker rustig. Als ontbijt bij tuincentrum koffie met appeltaart en slagroom genomen (ik moet aankomen immers ). Drie leuke bakjes met blauwe druifjes gescoord en zaai- en stekgrond voor de zaadjes die ik nog heb liggen en verder vooral lekker rondgeneusd. Voelde goed om er even uit te zijn.
Nu rustig aan, moet nog even een diëtiste bellen en daarna ga ik een kort dutje doen.
Nu rustig aan, moet nog even een diëtiste bellen en daarna ga ik een kort dutje doen.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 15:16
Dat klinkt als een fijne ochtend Cc!
Fijn dat je al bij de POH terecht kan.
Ik ben afgelopen maandag op een andere afdeling gestart. Dat voelt ook wel beter.
Ik sta ook ergens op de wachtlijst voor gespecialiseerde hulp. Alleen balen dat dat niet vergoed wordt maar daar is ook wel weer een mouw aan te passen.
Fijn dat je al bij de POH terecht kan.
Ik ben afgelopen maandag op een andere afdeling gestart. Dat voelt ook wel beter.
Ik sta ook ergens op de wachtlijst voor gespecialiseerde hulp. Alleen balen dat dat niet vergoed wordt maar daar is ook wel weer een mouw aan te passen.
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
woensdag 31 januari 2024 om 18:40
Goed dat het beter voelt op die andere afdeling, hoop dat je helemaal op je plek raakt daar.Apatura2 schreef: ↑31-01-2024 15:16Dat klinkt als een fijne ochtend Cc!
Fijn dat je al bij de POH terecht kan.
Ik ben afgelopen maandag op een andere afdeling gestart. Dat voelt ook wel beter.
Ik sta ook ergens op de wachtlijst voor gespecialiseerde hulp. Alleen balen dat dat niet vergoed wordt maar daar is ook wel weer een mouw aan te passen.
En dat is inderdaad balen dat je de hulp zelf moet betalen maar als het helpt.... hoe lang is de wachtlijst daar?
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 18:51
woensdag 31 januari 2024 om 18:52
Ik vind jou ook lief. Ondanks je eigen ellende heb je veel interesse in en medeleven met andere forummers. Dat viel me al eerder op.
woensdag 31 januari 2024 om 19:04
Ik hoop dat de therapie je gaat brengen wat je ervan verwacht
En heerlijk, een vakantie in het nabije vooruitzicht. Waar gaat jullie reis naar toe?
Ik sprak afgelopen weekend mijn vriendin en we hebben afgesproken dat we in het voorjaar een dagje naar de Marker wadden gaan. Op vogelexcursie Daar kijk ik ontzettend naar uit.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 19:12
Hoi! Ik las je bericht en je hebt al een hoop reacties, toch wilde ik nog een duit in het zakje doen. Misschien dat het nog iets toevoegt!
Je spreekt over je onveilig voelen door je buren. Uit de dingen die je omschrijft haal ik dat je mogelijk in een vlucht/bevries modus zit. Ik heb hier ook vaak last van en het is helaas heel hardnekkig. In het geval van onveiligheid, kan je lichaam drie dingen doen: vechten, vluchten of bevriezen. In het geval van vluchten gaat je brein op zoek naar bezigheden waar het zich veilig voelt, zoals spelletjes, scrollen op je telefoon. Dingen die je brein op de automatische piloot kan doen en die vaak een lekker gevoel geven. Afleiding dus.
In het geval van bevriezen probeert je lichaam zich zo stil mogelijk te houden. Alles kan daardoor te veel voelen, je lichaam voelt zwaar aan en je krijgt jezelf niet vooruit, al wil je nog zo graag en weet je hoofd dat het zich dan beter gaat voelen.
Je spreekt over je onveilig voelen door je buren. Uit de dingen die je omschrijft haal ik dat je mogelijk in een vlucht/bevries modus zit. Ik heb hier ook vaak last van en het is helaas heel hardnekkig. In het geval van onveiligheid, kan je lichaam drie dingen doen: vechten, vluchten of bevriezen. In het geval van vluchten gaat je brein op zoek naar bezigheden waar het zich veilig voelt, zoals spelletjes, scrollen op je telefoon. Dingen die je brein op de automatische piloot kan doen en die vaak een lekker gevoel geven. Afleiding dus.
In het geval van bevriezen probeert je lichaam zich zo stil mogelijk te houden. Alles kan daardoor te veel voelen, je lichaam voelt zwaar aan en je krijgt jezelf niet vooruit, al wil je nog zo graag en weet je hoofd dat het zich dan beter gaat voelen.
woensdag 31 januari 2024 om 19:18
Hey CC, wat goed dat je naar het tuincentrum bent gegaan vandaag, mét koffie en taart! Kleine dingen die in huis groeien zijn ook al fijn, is mijn ervaring. En dan komt die tuin later wel weer.
Ik heb vandaag gember in twee potten geplant; die willen nu zelfs graag nog binnen. En ik heb knoflook in een grote teil. En ik had in oktober mijn oleander binnen gehaald voor evt vorst en die vond dat zo'n goed idee dat ie nu binnen staat te bloeien!
Kleine dingen, kleine inspanning, maar ik word hier ook al blij van.
Ik weet hoe belangrijk jouw tuin voor jou is en hoe trots je erop was en hoeveel je ervan genoot. Ik denk dat die hovenier en die schutting echt een hele goede stap zouden zijn! En minder groot en drastisch dan verhuizen.
Ik heb vandaag gember in twee potten geplant; die willen nu zelfs graag nog binnen. En ik heb knoflook in een grote teil. En ik had in oktober mijn oleander binnen gehaald voor evt vorst en die vond dat zo'n goed idee dat ie nu binnen staat te bloeien!
Kleine dingen, kleine inspanning, maar ik word hier ook al blij van.
Ik weet hoe belangrijk jouw tuin voor jou is en hoe trots je erop was en hoeveel je ervan genoot. Ik denk dat die hovenier en die schutting echt een hele goede stap zouden zijn! En minder groot en drastisch dan verhuizen.
We're just two lost souls
woensdag 31 januari 2024 om 19:30
Bedankt voor je lieve bericht Ik denk dat je de spijker op z'n kop hebt geslagen.
Wat heb jij gedaan om van dat gevoel/die modus af te komen en heeft het geholpen ondanks dat het dus heel hardnekkig is?
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 19:36
Een bloeiende oleander, wat bijzonder En wat ben je goed bezig!Kattentuintje schreef: ↑31-01-2024 19:18Hey CC, wat goed dat je naar het tuincentrum bent gegaan vandaag, mét koffie en taart! Kleine dingen die in huis groeien zijn ook al fijn, is mijn ervaring. En dan komt die tuin later wel weer.
Ik heb vandaag gember in twee potten geplant; die willen nu zelfs graag nog binnen. En ik heb knoflook in een grote teil. En ik had in oktober mijn oleander binnen gehaald voor evt vorst en die vond dat zo'n goed idee dat ie nu binnen staat te bloeien!
Kleine dingen, kleine inspanning, maar ik word hier ook al blij van.
Ik weet hoe belangrijk jouw tuin voor jou is en hoe trots je erop was en hoeveel je ervan genoot. Ik denk dat die hovenier en die schutting echt een hele goede stap zouden zijn! En minder groot en drastisch dan verhuizen.
Je hebt helemaal gelijk voor wat betreft kleine dingen, kleine inspanningen. Dat werkt echt zo. De deur uitgaan vind ik nog steeds eng, bang voor de zoveelste confrontatie hier, maar gelukkig de nare buren niet tegengekomen.
Je laatste regels komen echt binnen en zit met tranen in mijn ogen nu. Die stap is nog best een drempel hoor maar ik hoop zo dat het een eerste stap is naar een wat rustiger leven hier. Verhuizen zie ik echt (nog) niet zitten. Ik wil gewoon rust op de plek die mij zo lief is.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 19:52
Calamitycat schreef: ↑31-01-2024 19:36Een bloeiende oleander, wat bijzonder En wat ben je goed bezig!
Je hebt helemaal gelijk voor wat betreft kleine dingen, kleine inspanningen. Dat werkt echt zo. De deur uitgaan vind ik nog steeds eng, bang voor de zoveelste confrontatie hier, maar gelukkig de nare buren niet tegengekomen.
Je laatste regels komen echt binnen en zit met tranen in mijn ogen nu. Die stap is nog best een drempel hoor maar ik hoop zo dat het een eerste stap is naar een wat rustiger leven hier. Verhuizen zie ik echt (nog) niet zitten. Ik wil gewoon rust op de plek die mij zo lief is.
Tuurlijk is dat ook al een grote stap! Maar ik weet hoeveel je van die plek en het huis en de tuin houdt, ondanks die buren kloothommels (niet te verwarren met leuke schattige zoemende hommels!). Dus ik zou eerst kijken of je je huidige plek veiliger en fijner kunt maken. En als dat echt niet werkt, kan verhuizen ook nog. Als stap zestien.
We're just two lost souls
woensdag 31 januari 2024 om 19:58
Wat fijn dat ik nog iets kon toevoegen!Calamitycat schreef: ↑31-01-2024 19:30Bedankt voor je lieve bericht Ik denk dat je de spijker op z'n kop hebt geslagen.
Wat heb jij gedaan om van dat gevoel/die modus af te komen en heeft het geholpen ondanks dat het dus heel hardnekkig is?
Ik ben nu een beetje aan het onderzoeken wat voor mij werkt. Ik heb vooral veel last van niet op kunnen staan, uit bed of van de bank. Omdat het deel van je brein dat logisch nadenkt minder actief wordt, is het goed om de oplossing in je lijf te vinden. Met je gedachten bij en in je lijf zijn, ademhalingsoefeningen, jezelf masseren om te kalmeren. Jezelf veilig voelen in je lichaam. Het werkt ook soms voor mij om plotseling zachtjes op mijn knieën te slaan haha. Daarvan gaat mijn lijf een soort van aan (dat moet je dus hebben). Van dat moment maak ik gebruik en dan sta ik vlug op.
woensdag 31 januari 2024 om 20:16
Kattentuintje schreef: ↑31-01-2024 19:52Tuurlijk is dat ook al een grote stap! Maar ik weet hoeveel je van die plek en het huis en de tuin houdt, ondanks die buren kloothommels (niet te verwarren met leuke schattige zoemende hommels!). Dus ik zou eerst kijken of je je huidige plek veiliger en fijner kunt maken. En als dat echt niet werkt, kan verhuizen ook nog. Als stap zestien.
Zo is het. Het geeft me al rust als ik gewoon nog even niet aan een verhuizing hoef te denken want dan schiet ik echt in paniekstand.
En dan hopelijk, alvorens ik bij stap 16 ben, hebben er al een paar kloothommels het loodje gelegd
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 20:17
Bedankt voor je tips, heel waardevol!Gentry schreef: ↑31-01-2024 19:58Wat fijn dat ik nog iets kon toevoegen!
Ik ben nu een beetje aan het onderzoeken wat voor mij werkt. Ik heb vooral veel last van niet op kunnen staan, uit bed of van de bank. Omdat het deel van je brein dat logisch nadenkt minder actief wordt, is het goed om de oplossing in je lijf te vinden. Met je gedachten bij en in je lijf zijn, ademhalingsoefeningen, jezelf masseren om te kalmeren. Jezelf veilig voelen in je lichaam. Het werkt ook soms voor mij om plotseling zachtjes op mijn knieën te slaan haha. Daarvan gaat mijn lijf een soort van aan (dat moet je dus hebben). Van dat moment maak ik gebruik en dan sta ik vlug op.
Ik ga dit ook zeker met de psychologe bespreken. Zij heeft me overigens al eerder handvatten gegeven hoor over hoe met de situatie met de buren om te gaan maar ik blijf het lastig vinden dat in praktijk te brengen vooral omdat mijn lijf zo heftig reageert als ik buiten kom.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 31 januari 2024 om 20:23
O dat is ook mooi.Calamitycat schreef: ↑31-01-2024 19:04
Ik sprak afgelopen weekend mijn vriendin en we hebben afgesproken dat we in het voorjaar een dagje naar de Marker wadden gaan. Op vogelexcursie Daar kijk ik ontzettend naar uit.
Hoop dat je veel bijzonders ziet.
Ik ga met een groep nieuwe bekenden naar Oostenrijk.
Wat ga je zaaien?
Ik wil weer kleine trostomaten.
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in