Psyche
alle pijlers
Shopverslaving
maandag 3 maart 2008 om 12:02
Dit is een moeilijk topic voor mij. Ik moet bekennen dat ik aan de rand van een verslaving ben, of misschien al verslaafd ben. Ik heb nog geen grote schulden door mijn kopgedrag, maar mijn rekening staat elke maand weer rood. Ik heb besloten om er iets aan te doen. Ik heb met een deskundige gesproken om te weten hoe dat komt en was ik eraan kan doen.
Ik zou graag mijn ervaringen met andere koopverslaafden willen delen en weten of iemand die verslaving heeft kunnen winnen.
Als je niet zeker weet of je verslaafd bent, kan je een test hier maken.
__________________________________________________
De gouden regels:
Ik zou graag mijn ervaringen met andere koopverslaafden willen delen en weten of iemand die verslaving heeft kunnen winnen.
Als je niet zeker weet of je verslaafd bent, kan je een test hier maken.
__________________________________________________
De gouden regels:
- Stel haalbare doelen
- Durf je schuld onder ogen te zien
- Neem contact op met je schuldeisers
- Schrijf één maand lang precies was te uitgeeft
- Let op de kleintjes
- Investeer in jezelf
- Neem beweging
- Neem iemand in vertrouwen
- Zoek professionele hulp
- Les 1: Winkelen is de eerste stap naar zelfstandigheid: hoe was je eerste ervaring met winkelen?
- Les 2: Kies zorgvuldig je gezelschap uit.
- Les 3: Kijk goed in de spiegel en oordeel zelf: leer nee te zeggen.
- Les 4: Houd het overzicht: gooi alles weg wat je niet gebruikt.
- Les 5: Accepteer jezelf.
- Les 6: Wees tevreden met wat je hebt.
- Les 7: Ga shoppen met een goed humeur.
- Les 8: Neem rustig de tijd om iets te zoeken.
dinsdag 25 maart 2008 om 11:44
ik ben ook geld- en koopverslaafd, en ik heb 50.000 euro schuld, maar ik heb inmiddels een tweede hypotheek genomen en daarma alles ingelost. Nu "voelt" het nier meer echt als schuld, maar dat is het natuurlijk wel.
ik geef nog steeds al mijn geld uit en laat die credit-card te vaak wapperen, maar gelukkig heb ik nu amex, dat moet ik iedere maand terug betalen.
ik zou niet van mijn verslaving afwillen, ik vind kopen het fijnste wat er is, maar ik zou wel graag meer geld willen. ik verdien nu 2200 euro netto en daar zou eigenlijk zo'n 1000 euro bij moeten, dus ik ga nu zoeken naar een baan die meer verdient.
in mijn geval is dat beter dan proberen die verslaving te beteugelen. ik vind het heerlijk als ik het plaatje van een bepaalde look in mijn hoofd voor me zie, en dat als ik die dan bij elkaar geschraapt heb, er ook inderdaad uitziet zoals ik bedoelde... eerlijk gezegd vind ik dat mijn grootste talent, en ik wil dat niet beknotten
ik ben jaren in therapie geweest en heb aan al de dingen die me in de weg zaten iets kunnen doen, maar aan mijn verslaving aan kleren, designer schoenen en tassen en cd's kan en wil ik niks doen
ik geef nog steeds al mijn geld uit en laat die credit-card te vaak wapperen, maar gelukkig heb ik nu amex, dat moet ik iedere maand terug betalen.
ik zou niet van mijn verslaving afwillen, ik vind kopen het fijnste wat er is, maar ik zou wel graag meer geld willen. ik verdien nu 2200 euro netto en daar zou eigenlijk zo'n 1000 euro bij moeten, dus ik ga nu zoeken naar een baan die meer verdient.
in mijn geval is dat beter dan proberen die verslaving te beteugelen. ik vind het heerlijk als ik het plaatje van een bepaalde look in mijn hoofd voor me zie, en dat als ik die dan bij elkaar geschraapt heb, er ook inderdaad uitziet zoals ik bedoelde... eerlijk gezegd vind ik dat mijn grootste talent, en ik wil dat niet beknotten
ik ben jaren in therapie geweest en heb aan al de dingen die me in de weg zaten iets kunnen doen, maar aan mijn verslaving aan kleren, designer schoenen en tassen en cd's kan en wil ik niks doen
dinsdag 25 maart 2008 om 12:30
Denk je niet, courtney, dat als je 1000 euro, of 5000 euro meer vedient, je beter gaat voelen? Ik voel me namelijk gevangen in mijn verslaving. Ik verlang naar de vrijheid om nee te kunnen zeggen. Bovendien, het leven is te ingewikkeld geworden: ik probeer een gat met de andere te dichten. En ik zou ook willen sparen, voor leuke dingen, maar ook als reserve voor onverwachte dingen.
dinsdag 25 maart 2008 om 12:47
. Ik zat te denken nav je posting, heb je genoeg rust en tijd voor jezelf? Echt tot jezelf komen tijd? Als je zoveel te doen hebt, veel van jezelf eist, gebeurt het te makkelijk dat die tijd er niet is. Terwijl het wel belangrijk, rustgevend en helend is.
dinsdag 25 maart 2008 om 12:55
Ik heb inderdaad niet zo veel tijd voor mijzelf, maar ik probeer het wel te maken, vooral 's avonds. Dan ben ik zelfs voor mijn man even niet. Lekker een warm douche en dan in bed met een boek, of een middagje schilderen... Afgelopen pasen is heel heftig geweest (van brandweer tot spoken); daarom ben ik vandaag erg moe. Ik weet dat als ik vanavond geen rust neem, dan ga ik weer de fout in. Ik ga dus geen boodshappen doen en de computer thuis is verboden terrein voor mij vandaag. Eerst kinderen naar bed en dan lekker voor mijzelf zorgen.
dinsdag 25 maart 2008 om 13:13
Dat klinkt als een wat te spannende pasen 
. Goed dat je daarop let en die tijd maakt voor jezelf. Schilderen is idd heerlijk wanneer het je ligt, ik ervaar het altijd als een prima vorm van actieve therapie haha. Lekker leeg worden en vanzelf dingen op hun plek zien vallen en ik vind er veel rust in.
Doe het lekker rustig aan vandaag
.
. Goed dat je daarop let en die tijd maakt voor jezelf. Schilderen is idd heerlijk wanneer het je ligt, ik ervaar het altijd als een prima vorm van actieve therapie haha. Lekker leeg worden en vanzelf dingen op hun plek zien vallen en ik vind er veel rust in.Doe het lekker rustig aan vandaag
.
woensdag 26 maart 2008 om 11:18
ja dat herken ik wel. ik had vorig jaar een periode dat het totaal uit de hand liep, toen ik voor het eerst weer in H&M paste, en toen ik voor het eerste weer in Zara paste helemaal... maar in die periode was het meer dwang dan verslaving. het verschil is dat je aan dwang geen plezier meer beleeft en aan een verslaving wel.
voor al mijn dwang heb ik therapie en medicijnen en dat heb ik goed onder controle, nu is het dus weer een verslaving, en geniet ik er weer van, maar bij is het probleem dus echt dat ik heel heel voorzichtig met geld moet zijn. daar komt nog bij dat ik behalve kleren bij de zara en de mango, alleen schoenen, tassen en assecoires van Gucci Prada etc. wil. dus moet ik veel vaker nee dan ja tegen mezelf zeggen. En als ik dan eens in de 3 maanden ja zeg tegen tas of schoenen, vind ik ook echt dat ik die verdiend heb omdat ik al 3 maanden nee zeg... en zou je kun je jezelf lekker voor de gek houden.:-)
van dingen "doen" houd ik niet zo, op vakantie kan dus niet en sparen...tjaa....voor echt onverwachte zaken heb ik dus de credit card. ik weet dat het op het randje is, maar ik ben verder zo braaf (rook niet, drink niet, ga niet uit, eet gezond, sport) en ik heb geen man of kinderen, dus tja waarom niet. ik wil en mag alleen echt geen nieuwe leningen aangaan, maar dat kan gelukkig ook niet meer.
beleef jij nog wel plezier aan je shop-gedrad? voel je schuldig naar jezelf of je man/kinderen/moraal?
donderdag 27 maart 2008 om 16:02
Ik beleef geen plezier meer aan. Als ik iets koop, voel ik me zo ontettend rot dat ik die dingen vaak in de kast verstop. Ik voel me schuldig ten opzichte van mijn gezin, maar ik baar vooral dat ik het niet in de hand kan krijgen, dat ik zo vaak in de fout ben gegaan, dat ik er geen plezier meer aan beleef. Ik zou geld willen hebben voor leuke uitstapjes met de kinderen of om te sporten, maar daar hou ik niets voor over. Ik ben benieuwd of ik deze mand wel de uitgaven in de hand kan houden.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:33
Vind dat je erg knap en sterk bezig bent MEFS!
Herkennen is stap een, en toe durven geven stap 2. Die heb je allebei al genomen!
Je bent zelfs al (heel gestructureerd!) actie aan het ondernemen!
Laat je niet ontmoedigen als het je een dag niet lukt om je aan je 'nieuwe' regels te houden. Zoals Feliciaatje al zei: dit gaat met vallen en opstaan. Geef jezelf de tijd, en focus ook op wat wèl goed gaat.
Dat geld voor leuke dingen met de kinderen, dat komt er wel!
En als het er is, dan heb je het volgens mij niet meer nodig... Omdat je dan, ook met de kids, een bepaalde voldoening uit andere (gratis?) dingen kan halen!
Wanneer ga je je man de gelegenheid geven om trots op je te zijn? Of om je te steunen bij een -oeh-sale-op-internet- moment? Je laat je -mijns inziens- momenteel van je sterke, goudeerlijke kant zien. Een goede kant...
Een fout durven inzien en dat willen veranderen, dat is een prachtige eigenschap!!! Dusse: delen, hoe eng ook!
Succes!
Herkennen is stap een, en toe durven geven stap 2. Die heb je allebei al genomen!
Je bent zelfs al (heel gestructureerd!) actie aan het ondernemen!
Laat je niet ontmoedigen als het je een dag niet lukt om je aan je 'nieuwe' regels te houden. Zoals Feliciaatje al zei: dit gaat met vallen en opstaan. Geef jezelf de tijd, en focus ook op wat wèl goed gaat.
Dat geld voor leuke dingen met de kinderen, dat komt er wel!
En als het er is, dan heb je het volgens mij niet meer nodig... Omdat je dan, ook met de kids, een bepaalde voldoening uit andere (gratis?) dingen kan halen!
Wanneer ga je je man de gelegenheid geven om trots op je te zijn? Of om je te steunen bij een -oeh-sale-op-internet- moment? Je laat je -mijns inziens- momenteel van je sterke, goudeerlijke kant zien. Een goede kant...
Een fout durven inzien en dat willen veranderen, dat is een prachtige eigenschap!!! Dusse: delen, hoe eng ook!
Succes!
zaterdag 19 april 2008 om 20:03
Ik geef het toe: ik heb ook een shopverslaving. Het is vooral om mezelf te troosten. Ik koop wel steeds minder dure spullen, maar toch. Als ik me goed zou voelen, zou ik denk ik niet zoveel kopen. Maar de waarheid is dat ik me nog steeds niet helemaal goed voel. Wel stukken beter, maar toch. Had helemaal geen nieuwe schoenen nodig, maar heb vandaag toch een paar gekocht. Ze waren maar 17 euro, dus dat is geen exorbitante uitgave. Ik voel me er zo stom over, want ik il meer sparen, mijn rijbewijs halen en een autootje kopen.
