Psyche
alle pijlers
Sociale omgang en mijn obstakels hierin
dinsdag 21 april 2020 om 08:55
In mijn vorige topic (Erg onzeker in mijn doen en laten) had ik al geschreven dat ik een groot deel van mijn leven al erg veel problemen heb in mijn communicatie etc.
Sociale omgang vind ik erg complex, ook ondermeer door mijn autisme (ASS).
Heb erg veel moeite om mensen goed te kunnen inschatten.
Op de werkvloer heeft dit in het verleden ook erg veel problemen gegeven.
Met andere sociale situaties heeft dit helaas ook doorgewerkt.
In het aangaan van vriendschappen heb ik eigenlijk nooit veel moeite gehad; maar des te meer problemen om deze goed in stand te kunnen blijven houden.
Heb hierin veelal te maken gehad met scheefgroei (ondermeer door verkeerde communicatie, oplopende irritaties etc) en dit kon soms dan ook ontaarden in breuken, conflicten etc.
Heb hier vaak en ook lang last van gehad (oa schuldgevoelens).
Vaak heb ik het gevoel gehad dat ik mij enorm heb vergist in bepaalde personen met wie ik in het verleden vriendschappen heb gehad en dat ik diegenen hun ware persoonlijkheid (aard) niet goed heb kunnen waarnemen.
Dat kan nogmaals ook met mijn eigen inschatting te maken hebben gehad.
Waarschijnlijk is deze onvoldoende geweest; althans voor mijn gevoel wel.
Alsof mijn filter (radar oid) hierin niet helemaal goed functioneerd.
Een soort van naiviteit zeg maar.
Vind deze samenleving ook erg gecompliceerd.
Al jaren ervaar ik in deze samenleving een mentaliteit van 'Ieder voor zich en God voor ons allen'.
Hiermee wil ik niet alleen maar met het vingertje naar anderen wijzen.
Ben zelf ook iemand die erg op zichzelf is (zeg maar gerust een einzelganger).
Aan een relatie heb ik ook vrijwel geen behoefte meer.
Het lijkt alsof ik het ergens heb opgegeven.
Dat klinkt ergens wat zwak wellicht; ben echter de wanhoop al reeds nabij.
Daten vind ik een ramp en wil dit voor geen goud meer gaan doen.
Ik weet dat dit negatief kan overkomen; dat besef ik mij terdege.
Toch heb ik verder eigenlijk best een leuk ;leven, met voldoende bezigheden, leuk sociaal netwerk etc.
Ook heb ik goede hulpverleners (oa maatschappelijk werker).
Maar toch blijf ik worstelen en ook aanlopen tegen bepaalde (sociaal-maatschappelijke) problemen.
Voor wie is dit eigenlijk zoal herkenbaar?
Sociale omgang vind ik erg complex, ook ondermeer door mijn autisme (ASS).
Heb erg veel moeite om mensen goed te kunnen inschatten.
Op de werkvloer heeft dit in het verleden ook erg veel problemen gegeven.
Met andere sociale situaties heeft dit helaas ook doorgewerkt.
In het aangaan van vriendschappen heb ik eigenlijk nooit veel moeite gehad; maar des te meer problemen om deze goed in stand te kunnen blijven houden.
Heb hierin veelal te maken gehad met scheefgroei (ondermeer door verkeerde communicatie, oplopende irritaties etc) en dit kon soms dan ook ontaarden in breuken, conflicten etc.
Heb hier vaak en ook lang last van gehad (oa schuldgevoelens).
Vaak heb ik het gevoel gehad dat ik mij enorm heb vergist in bepaalde personen met wie ik in het verleden vriendschappen heb gehad en dat ik diegenen hun ware persoonlijkheid (aard) niet goed heb kunnen waarnemen.
Dat kan nogmaals ook met mijn eigen inschatting te maken hebben gehad.
Waarschijnlijk is deze onvoldoende geweest; althans voor mijn gevoel wel.
Alsof mijn filter (radar oid) hierin niet helemaal goed functioneerd.
Een soort van naiviteit zeg maar.
Vind deze samenleving ook erg gecompliceerd.
Al jaren ervaar ik in deze samenleving een mentaliteit van 'Ieder voor zich en God voor ons allen'.
Hiermee wil ik niet alleen maar met het vingertje naar anderen wijzen.
Ben zelf ook iemand die erg op zichzelf is (zeg maar gerust een einzelganger).
Aan een relatie heb ik ook vrijwel geen behoefte meer.
Het lijkt alsof ik het ergens heb opgegeven.
Dat klinkt ergens wat zwak wellicht; ben echter de wanhoop al reeds nabij.
Daten vind ik een ramp en wil dit voor geen goud meer gaan doen.
Ik weet dat dit negatief kan overkomen; dat besef ik mij terdege.
Toch heb ik verder eigenlijk best een leuk ;leven, met voldoende bezigheden, leuk sociaal netwerk etc.
Ook heb ik goede hulpverleners (oa maatschappelijk werker).
Maar toch blijf ik worstelen en ook aanlopen tegen bepaalde (sociaal-maatschappelijke) problemen.
Voor wie is dit eigenlijk zoal herkenbaar?
dinsdag 21 april 2020 om 09:06
dinsdag 21 april 2020 om 09:25
dinsdag 21 april 2020 om 09:59
Ook voor mij herkenbaar. Sociale omgang vind ik moeilijk. Ik ben iemand die het verleden slecht kan loslaten. Toevallig werd me gisteren verteld in een topic dat ik zo vaak schrijf over mijn schooltijd. Wat er mis ging in contacten. Niet op verwijtende toon. Maar ze vond het wel zorgwekkend dat die tijd blijkbaar nog steeds mijn referentiekader is. En dat je niet van anderen kunt verwachten dat ze nog dezelfde behoeftes hebben als vroeger. Omdat mensen nou eenmaal veranderen. Ik ben me er wel van bewust dat ik er vaker over schrijf. Maar niet dat het zo overkomt op anderen. Dingen blijven me vaak erg bij en kan ik nog tot in detail beschrijven. Ook al is het 20 jaar geleden. Als ik mezelf bekijk is het alsof mijn sociale ontwikkeling gestopt is na de middelbare school. Komt ook wel omdat ik daarna jaren geen vriendschappen had en weinig beleefde. Dat kwam weer een beetje terug sinds ik werk. Maar ook daarvan zijn er alweer een aantal vriendschappen voorbij. In sommigen heb ik me ook flink vergist. Ik heb nog wel een klein aantal leuke contacten. Alleen is het als volwassene moeilijker om eraan te komen is mijn ervaring.
dinsdag 21 april 2020 om 10:30
hondenmens,
Wat vervelend voor je dat het verleden moeilijk kunt loslaten.
Dat probleem heb ik ook wel.
Vooral met bepaalde situaties en contacten, waarmee ik spaak gelopen ben.
Ben ook te weinig een gevoelsuiter en vaak te meegaand in mijn gedrag.
Daardoor lijkt het alsof ik alles wel best vind, terwijl ik dit innerlijk heel anders kan ervaren.
Ik durf nauwelijk tegengas te geven, uit angst om de ander teleur te stellen of om in conflict te raken oid.
Daar ben ik wel helemaal klaar mee.
Heb lang genoeg op eieren gelopen, mezelf weggecijferd, pleasgedrag vertoond etc.
Dat werkt voor mij niet meer.
Wil wat dat betreft ook opener, eerlijker, directer en duidelijker gaan worden.
Heb ook wel goede hoop dat dit gaat lukken.
Ik sta zeker open voor dit soort veranderingen.
Wat vervelend voor je dat het verleden moeilijk kunt loslaten.
Dat probleem heb ik ook wel.
Vooral met bepaalde situaties en contacten, waarmee ik spaak gelopen ben.
Ben ook te weinig een gevoelsuiter en vaak te meegaand in mijn gedrag.
Daardoor lijkt het alsof ik alles wel best vind, terwijl ik dit innerlijk heel anders kan ervaren.
Ik durf nauwelijk tegengas te geven, uit angst om de ander teleur te stellen of om in conflict te raken oid.
Daar ben ik wel helemaal klaar mee.
Heb lang genoeg op eieren gelopen, mezelf weggecijferd, pleasgedrag vertoond etc.
Dat werkt voor mij niet meer.
Wil wat dat betreft ook opener, eerlijker, directer en duidelijker gaan worden.
Heb ook wel goede hoop dat dit gaat lukken.
Ik sta zeker open voor dit soort veranderingen.
dinsdag 21 april 2020 om 17:53
Kun je wat voorbeelden geven van waar je dan precies tegenaan loopt?
Zelf heb ik (volgens mij) geen ASS, maar ik vind relaties met mensen ook vaak onnodig complex. En eerlijk gezegd, vind ik dat het niet aan mij ligt. Ik ben een open boek met zelfspot en what you see is what you get.
Maar zodra andere mensen wel aan overcompensatie, emotionele spelletjes enzo beginnen, dan laat ik me ook vaak van het rechte spoor afbrengen en dan eindigt een vriendschap vaak. Maar weet niet of we het dan over hetzelfde soort probleem hebben.
Soms heb ik ook gewoon het idee dat je sociale relaties niet te serieus moet nemen. Best veel mensen hebben een dubbele agenda, tegenstrijdig gedrag of bepaalde ''streekjes''. Daar kun je beter bij voorbaat al vanuit gaan en dat net zolang totdat iemand het tegendeel bewezen heeft. En dat is echt een minderheid. Ik heb altijd het idee dat mensen die daar niet al te zwaar aan tillen en daar makkelijk doorheen ''fietsen'' en flexibel mee om gaan, dat die de meeste vrienden hebben. Dus niet al te veel keiharde morele normen en waarden nastreven, maar een beetje met de wind mee waaien. Dat is uiteindelijk het makkelijkste denk ik in sociale relaties.
Zelf heb ik (volgens mij) geen ASS, maar ik vind relaties met mensen ook vaak onnodig complex. En eerlijk gezegd, vind ik dat het niet aan mij ligt. Ik ben een open boek met zelfspot en what you see is what you get.
Maar zodra andere mensen wel aan overcompensatie, emotionele spelletjes enzo beginnen, dan laat ik me ook vaak van het rechte spoor afbrengen en dan eindigt een vriendschap vaak. Maar weet niet of we het dan over hetzelfde soort probleem hebben.
Soms heb ik ook gewoon het idee dat je sociale relaties niet te serieus moet nemen. Best veel mensen hebben een dubbele agenda, tegenstrijdig gedrag of bepaalde ''streekjes''. Daar kun je beter bij voorbaat al vanuit gaan en dat net zolang totdat iemand het tegendeel bewezen heeft. En dat is echt een minderheid. Ik heb altijd het idee dat mensen die daar niet al te zwaar aan tillen en daar makkelijk doorheen ''fietsen'' en flexibel mee om gaan, dat die de meeste vrienden hebben. Dus niet al te veel keiharde morele normen en waarden nastreven, maar een beetje met de wind mee waaien. Dat is uiteindelijk het makkelijkste denk ik in sociale relaties.
dinsdag 21 april 2020 om 19:59
Campercamping,
Een voorbeeld die ik kan geven, is met iemand waarmee ik sinds eind vorig jaar geen contact meer mee heb,
Het contact moest voortdurend van mijn kant komen.
Als ik eens iets wilde afspreken, werd dat om de ene of andere manier steeds afgehouden.
Kon wellicht ook komen door mijn enthousiasme destijds.
Toch vond ik het een nogal vervelende situatie.
Kreeg weinig hoogte van deze persoon,.
De druppel was toch wel een opmerking via whatsapp in de trant van 'jij bent altijd degene die graag wilt afspreken'.
Dat kwam zo raar op mij over.
Heb op den duur helemaal maar geen contact meer gezocht.
En tot op heden is dit het geval.
En om eerlijk te zijn boeit het me allemaal ook niet meer en ik voel geen enkele behoefte meer om op wat voor manier dan ook nog contact te hebben met deze persoon.
Jammer maar helaas.
Het kostte mij uiteindelijk te veel energie en ik liep voordurend achter de feiten aan.
Kreeg het gev0oel dat ik een soort vijfde wiel aan de wagen was en alsof ik steeds maar aan de zijlijn stond.
Verder zou je ergens best wel gelijk kunnen hebben, dat je sociale relaties niet te serieus moet nemen.
Althans niet alle sociale relaties.
Wat dat betreft is het belangrijk om het kaf van het koren te scheiden.
Dit is echter wel wat makkelijkl gesteld en in de praktijk ligt het vaak toch wat complexer.
Dat besef ik mij ook maar al te goed.
En dat sommige mensen bepaald gedrag en streken hebben, is soms moeilijk van te voren in te schatten en na te gaan.
Vaak wordt je hier pas mee geconfronteerd als je midden in zulke contacten zit.
En uit ervaring weet ik dat je hier behoorlijk in verstrikt kunt rakien.
Het is dan zo moeilijk om weer afstand van diegene(n) te kunnen nemen.
Ook uit zelfbescherming, want steeds meer kun je het besef krijgen dat het je meer kwaad dan goed doet.
Een voorbeeld die ik kan geven, is met iemand waarmee ik sinds eind vorig jaar geen contact meer mee heb,
Het contact moest voortdurend van mijn kant komen.
Als ik eens iets wilde afspreken, werd dat om de ene of andere manier steeds afgehouden.
Kon wellicht ook komen door mijn enthousiasme destijds.
Toch vond ik het een nogal vervelende situatie.
Kreeg weinig hoogte van deze persoon,.
De druppel was toch wel een opmerking via whatsapp in de trant van 'jij bent altijd degene die graag wilt afspreken'.
Dat kwam zo raar op mij over.
Heb op den duur helemaal maar geen contact meer gezocht.
En tot op heden is dit het geval.
En om eerlijk te zijn boeit het me allemaal ook niet meer en ik voel geen enkele behoefte meer om op wat voor manier dan ook nog contact te hebben met deze persoon.
Jammer maar helaas.
Het kostte mij uiteindelijk te veel energie en ik liep voordurend achter de feiten aan.
Kreeg het gev0oel dat ik een soort vijfde wiel aan de wagen was en alsof ik steeds maar aan de zijlijn stond.
Verder zou je ergens best wel gelijk kunnen hebben, dat je sociale relaties niet te serieus moet nemen.
Althans niet alle sociale relaties.
Wat dat betreft is het belangrijk om het kaf van het koren te scheiden.
Dit is echter wel wat makkelijkl gesteld en in de praktijk ligt het vaak toch wat complexer.
Dat besef ik mij ook maar al te goed.
En dat sommige mensen bepaald gedrag en streken hebben, is soms moeilijk van te voren in te schatten en na te gaan.
Vaak wordt je hier pas mee geconfronteerd als je midden in zulke contacten zit.
En uit ervaring weet ik dat je hier behoorlijk in verstrikt kunt rakien.
Het is dan zo moeilijk om weer afstand van diegene(n) te kunnen nemen.
Ook uit zelfbescherming, want steeds meer kun je het besef krijgen dat het je meer kwaad dan goed doet.
woensdag 22 april 2020 om 08:33
Ik vind sociale relaties ook zeer ingewikkeld. Ben vroeger erg gepest en had geen vrienden, waardoor ik het geluk, de behoeften en waarden nu boven mijn eigen geluk, behoeften en waarden zet. Ik vind conflicten met vrienden vreselijk, daarom vermijd ik ze altijd door niet mijn mening te uiten of gewoon met een ander zijn mening mee te gaan (ondanks dat ik er anders over denk). Heb wel eens geprobeerd om hier wat aan te doen door wel mijn mening te uiten, maar kreeg dan vaak de volle laag over mij heen. Omdat ik emotioneel erg instabiel ben kost me dat vervolgens zo veel energie om weer terug op het pad te komen en pieker ik er ook nog een constant over. Vaak haat ik mezelf ook nog eens waarom ik nou weer mijn mening heb geuit.
Voor zover ik weet heb ik ook geen ASS, maar ik praat graag mee.
Voor zover ik weet heb ik ook geen ASS, maar ik praat graag mee.
woensdag 22 april 2020 om 09:26
Robertjeeeee
Wat enorm naar voor je dat je gepest bent.
Daar heb ik ook veel last van gehad.
Vooral in mijn middelbare schooltijd, maar ook daarna op de werkvloer etc.
Conflicten zijn inderdaad vreselijk en kunnen ook leiden tot breuken etc.
Verder herken ik het erg dat het veel problemen kan geven om je mening te uiten en vervolgens een hele bak met ellende over je heen te kunnen krijgen.
Ook ik vind dat lastig om te kunnen incasseren en om hiermee om te gaan.
Ik ben er echter helemaal klaar mee om van mijn hart en moordkuil te blijven maken en ik schroom steeds minder om mijn mening ergens over te geven.
Net als dat ik veel meer mijn gevoelens moet uiten.
Ben lange tijd erg gesloten geweest en durfde niet voor mezelf op te komen.
Daar begin ik steeds meer overheen te raken.
Wel blijft het moeilijk voor mij om met bepaalde lastige type mensen om te gaan.
Ook omdat ik nog steeds steken kan laten vallen op het gebied van assertiviteit en zelfverzekerdheid.
Daar moet ik nog steeds meer aan werken.
Wat enorm naar voor je dat je gepest bent.
Daar heb ik ook veel last van gehad.
Vooral in mijn middelbare schooltijd, maar ook daarna op de werkvloer etc.
Conflicten zijn inderdaad vreselijk en kunnen ook leiden tot breuken etc.
Verder herken ik het erg dat het veel problemen kan geven om je mening te uiten en vervolgens een hele bak met ellende over je heen te kunnen krijgen.
Ook ik vind dat lastig om te kunnen incasseren en om hiermee om te gaan.
Ik ben er echter helemaal klaar mee om van mijn hart en moordkuil te blijven maken en ik schroom steeds minder om mijn mening ergens over te geven.
Net als dat ik veel meer mijn gevoelens moet uiten.
Ben lange tijd erg gesloten geweest en durfde niet voor mezelf op te komen.
Daar begin ik steeds meer overheen te raken.
Wel blijft het moeilijk voor mij om met bepaalde lastige type mensen om te gaan.
Ook omdat ik nog steeds steken kan laten vallen op het gebied van assertiviteit en zelfverzekerdheid.
Daar moet ik nog steeds meer aan werken.
woensdag 22 april 2020 om 12:20
Kwam hier nog een interessante link tegen;
https://www.desteven.nl/leerdoelen/pers ... onderdanig
Zeer leerzaam en voor mij ook absoluut van toepassing.
https://www.desteven.nl/leerdoelen/pers ... onderdanig
Zeer leerzaam en voor mij ook absoluut van toepassing.
woensdag 22 april 2020 om 13:57
De reden dat ik idd conflicten vermijd is om te voorkomen dat vriendschappen kapot gaan. Ik weet dat ik alleen met mensen om moet gaan die ook mijn waarden respecteren, maar door een pestverleden is, en blijft, dit altijd nog lastig. Ik werd vroeger niet geaccepteerd, blijkbaar moest ik daarvoor dingen veranderen en dat heb ik gedaan door anderen hun waarden en behoeften boven mijn waarden te zetten. Dit heeft succes opgeleverd waardoor ik eigenlijk nooit ruzie heb met iemand en ik iedereen bevriend houdt.Mund schreef: ↑22-04-2020 09:26Robertjeeeee
Wat enorm naar voor je dat je gepest bent.
Daar heb ik ook veel last van gehad.
Vooral in mijn middelbare schooltijd, maar ook daarna op de werkvloer etc.
Conflicten zijn inderdaad vreselijk en kunnen ook leiden tot breuken etc.
Verder herken ik het erg dat het veel problemen kan geven om je mening te uiten en vervolgens een hele bak met ellende over je heen te kunnen krijgen.
Ook ik vind dat lastig om te kunnen incasseren en om hiermee om te gaan.
Ik ben er echter helemaal klaar mee om van mijn hart en moordkuil te blijven maken en ik schroom steeds minder om mijn mening ergens over te geven.
Net als dat ik veel meer mijn gevoelens moet uiten.
Ben lange tijd erg gesloten geweest en durfde niet voor mezelf op te komen.
Daar begin ik steeds meer overheen te raken.
Wel blijft het moeilijk voor mij om met bepaalde lastige type mensen om te gaan.
Ook omdat ik nog steeds steken kan laten vallen op het gebied van assertiviteit en zelfverzekerdheid.
Daar moet ik nog steeds meer aan werken.
Fijn dat je in elk geval de goede kant op gaat, loop je hiervoor bij een praktijkondersteuner of psycholoog? Ik merk dat ik die stappen echt niet durf te zetten. Heb het wel eens gedaan maar kreeg dan de volle laag terug, en aangezien ik ook niet weet hoe ik daarmee om moet gaan ga ik me er alleen maar slechter om voelen.
Ik herken me heel erg in dat linkje dat je stuurde. De praktijkondersteuner heeft wel eens een sociale angststoornis opgenoemd, hij vroeg of ik mij hierin herkende en ik zei dat ik me er totaal niet in herkende (had me er dustijds ook nog niet in verdiept). Maar nu ik de symptomen lees en wat voor invloed dit heeft op je leven vrees ik dat ik hem toch maar gelijk had moet geven. Ik heb 28 april mijn intake bij de psycholoog, hoop dat hij mij kan ondersteunen en me uit deze negatieve spiraal kan halen.
woensdag 22 april 2020 om 15:22
Robert,
Wil je alvast heel veel succes wensen met jouw intake.
Zelf heb ik een maatschappelijk werker en psychiater.
Heb met beiden een uitstekend contact en ik heb hier veel baat bij.
Toch loop ik nog wel tegen moeilijke situaties aan in deze maatschappij.
Vooral in het kunnen aangeven van grenzen (tijdig en duidelijk vooral) en het voor mezelf kunnen opkomen.
Ben hier vaak nog te braaf en lievig in en dat moet ik echt zien te veranderen.
Ook door wat harder te gaan worden en mezelf niet gelijk zo weg te cijferen.
Wil je alvast heel veel succes wensen met jouw intake.
Zelf heb ik een maatschappelijk werker en psychiater.
Heb met beiden een uitstekend contact en ik heb hier veel baat bij.
Toch loop ik nog wel tegen moeilijke situaties aan in deze maatschappij.
Vooral in het kunnen aangeven van grenzen (tijdig en duidelijk vooral) en het voor mezelf kunnen opkomen.
Ben hier vaak nog te braaf en lievig in en dat moet ik echt zien te veranderen.
Ook door wat harder te gaan worden en mezelf niet gelijk zo weg te cijferen.
woensdag 22 april 2020 om 15:24
Dit is precies wat ik ook moet leren!Mund schreef: ↑22-04-2020 15:22Robert,
Wil je alvast heel veel succes wensen met jouw intake.
Zelf heb ik een maatschappelijk werker en psychiater.
Heb met beiden een uitstekend contact en ik heb hier veel baat bij.
Toch loop ik nog wel tegen moeilijke situaties aan in deze maatschappij.
Vooral in het kunnen aangeven van grenzen (tijdig en duidelijk vooral) en het voor mezelf kunnen opkomen.
Ben hier vaak nog te braaf en lievig in en dat moet ik echt zien te veranderen.
Ook door wat harder te gaan worden en mezelf niet gelijk zo weg te cijferen.
woensdag 22 april 2020 om 23:11
Dankje Mund!Mund schreef: ↑22-04-2020 15:22Robert,
Wil je alvast heel veel succes wensen met jouw intake.
Zelf heb ik een maatschappelijk werker en psychiater.
Heb met beiden een uitstekend contact en ik heb hier veel baat bij.
Toch loop ik nog wel tegen moeilijke situaties aan in deze maatschappij.
Vooral in het kunnen aangeven van grenzen (tijdig en duidelijk vooral) en het voor mezelf kunnen opkomen.
Ben hier vaak nog te braaf en lievig in en dat moet ik echt zien te veranderen.
Ook door wat harder te gaan worden en mezelf niet gelijk zo weg te cijferen.
Je hebt jou bericht heel mooi verwoord. Aan de ene kant voelt het fijn dat ik niet de enige ben ondanks dat ik dit wel altijd dacht, maar aan de andere kant is het iets vreselijk natuurlijk!
donderdag 23 april 2020 om 11:31
vrijdag 24 april 2020 om 10:12
@Robert;
Dat is best wel bijzonder om te lezen.
Vind het voior die vriendin wel erg mooi natuurlijk.
Ben zelf 8 jaar geleden opgenomen geweest voor een half jaar, ondermeer ivm despressies etc.
Alhoewel ik het echt een vreselijke tijd vond, heb ik wel bij een aantal punten veel baat gehad.
Had een zeer fijne en bekwame psychiater en ik volgede Cognitieve Gedragstherapie.
Heb hier zeer veel baat bij gehad en mijn negatieve manier van denken veranderde hierdoor aanzienlijk.
Nog steeds kan dit erg van waarde zijn.
Ook omdat ik soms erg kan terugvallen in negatief denken.
Dat is iets wat ik absoluut niet wil.
Het kan me ook weer erg zwartgallig en vooral onzeker maken.
En dit kan verlammend op mij werken.
Dat moet ik echt zien te voorkomen.
Dat is best wel bijzonder om te lezen.
Vind het voior die vriendin wel erg mooi natuurlijk.
Ben zelf 8 jaar geleden opgenomen geweest voor een half jaar, ondermeer ivm despressies etc.
Alhoewel ik het echt een vreselijke tijd vond, heb ik wel bij een aantal punten veel baat gehad.
Had een zeer fijne en bekwame psychiater en ik volgede Cognitieve Gedragstherapie.
Heb hier zeer veel baat bij gehad en mijn negatieve manier van denken veranderde hierdoor aanzienlijk.
Nog steeds kan dit erg van waarde zijn.
Ook omdat ik soms erg kan terugvallen in negatief denken.
Dat is iets wat ik absoluut niet wil.
Het kan me ook weer erg zwartgallig en vooral onzeker maken.
En dit kan verlammend op mij werken.
Dat moet ik echt zien te voorkomen.
vrijdag 24 april 2020 om 10:45
Het klinkt misschien alsof je te hoge verwachtingen hebt van vriendschappen. Ik moest ook even ''slikken'' voordat ik het accepteerde, maar in deze snelle, individualistische 21e eeuw stelt een vriendschap in de westerse wereld in pricipe niet zo heel veel voor.
Dat is helemaal niet erg, zodra je dat hebt geaccepteerd. Heb het daar zelf ook wel een tijdje moeilijk mee gehad en dan liep ik mezelf op te vreten over waarom vriendin A toch altijd zo oppervlakkig bleef terwijl ik altijd interesse toonde, waarom vriendin B nooit echt blij kan zijn met mijn succes, waarom vriendin C in de zomer het liefste weekenden achter elkaar op haar kamer zit in plaats van met mij op een bootje te gaan varen terwijl ze niets beters te doen heeft (zeer introvert type, wat haar overigens goed recht is) en waarom vriendin D altijd een verborgen agenda heeft en bijvoorbeeld vraagt of ik bij haar thuis een borreltje kom doen op een mooie zomeravond, en als ik daar eenmaal ben aangekomen dat ze dan zegt ''we gaan even bij de buren zitten (even oud), is gezellig joh! wordt leuk, kom''.
Dat wist ze al voordat ik op de fiets stapte en waarschijnlijk had ze geen zin om alleen bij haar buren te gaan zitten (stelletje van gelijke leeftijd), dus moet ik erbij zijn en was ze bang dat ik niet zou komen als ik dit van tevoren zou weten.
Inmiddels heb ik geaccepteerd dat veel mensen zo nu en dan dit soort streekjes hebben, en dat je gewoon niet al te veel van mensen moet verwachten. Ik pluk nu van iedereen de voordelen die ze voor mij hebben, en de nadelen neem ik dan maar op de koop toe. Dat betekent niet dat ik volledig over mij heen laat lopen, want ik zeg tegen die vriendin met die dubbele agenda dan wel dat ik vind dat ze dat gewoon had moeten zeggen, en dat ik de volgende keer wel drie keer nadenk als ze wil afspreken. En dan gebeurt het een tijdje niet meer, tot het wel weer een keer gebeurt...
Tja dan kun je verschrikkelijk teleurgesteld raken, maar veel mensen zijn nu eenmaal niet 100% rechtlijnig en hebben streekjes. Als je keihard op je strepen gaat staan is dat je goed recht, maar is de kans groot dat je vrij eenzaam wordt. Ik kies ervoor om er maar een beetje om te lachen en er flexibel mee om te gaan.
Dat is helemaal niet erg, zodra je dat hebt geaccepteerd. Heb het daar zelf ook wel een tijdje moeilijk mee gehad en dan liep ik mezelf op te vreten over waarom vriendin A toch altijd zo oppervlakkig bleef terwijl ik altijd interesse toonde, waarom vriendin B nooit echt blij kan zijn met mijn succes, waarom vriendin C in de zomer het liefste weekenden achter elkaar op haar kamer zit in plaats van met mij op een bootje te gaan varen terwijl ze niets beters te doen heeft (zeer introvert type, wat haar overigens goed recht is) en waarom vriendin D altijd een verborgen agenda heeft en bijvoorbeeld vraagt of ik bij haar thuis een borreltje kom doen op een mooie zomeravond, en als ik daar eenmaal ben aangekomen dat ze dan zegt ''we gaan even bij de buren zitten (even oud), is gezellig joh! wordt leuk, kom''.
Dat wist ze al voordat ik op de fiets stapte en waarschijnlijk had ze geen zin om alleen bij haar buren te gaan zitten (stelletje van gelijke leeftijd), dus moet ik erbij zijn en was ze bang dat ik niet zou komen als ik dit van tevoren zou weten.
Inmiddels heb ik geaccepteerd dat veel mensen zo nu en dan dit soort streekjes hebben, en dat je gewoon niet al te veel van mensen moet verwachten. Ik pluk nu van iedereen de voordelen die ze voor mij hebben, en de nadelen neem ik dan maar op de koop toe. Dat betekent niet dat ik volledig over mij heen laat lopen, want ik zeg tegen die vriendin met die dubbele agenda dan wel dat ik vind dat ze dat gewoon had moeten zeggen, en dat ik de volgende keer wel drie keer nadenk als ze wil afspreken. En dan gebeurt het een tijdje niet meer, tot het wel weer een keer gebeurt...
Tja dan kun je verschrikkelijk teleurgesteld raken, maar veel mensen zijn nu eenmaal niet 100% rechtlijnig en hebben streekjes. Als je keihard op je strepen gaat staan is dat je goed recht, maar is de kans groot dat je vrij eenzaam wordt. Ik kies ervoor om er maar een beetje om te lachen en er flexibel mee om te gaan.
vrijdag 24 april 2020 om 10:51
Ik heb het trouwens wel erg veel over mezelf, wat ik bedoel aan te geven voor jouw situatie : accepteer dat een vriendschap ook een tijdje ''stil'' kan liggen, in die zin dat de ander een periode minder behoefte heeft om af te spreken. Raak dan niet meteen boos / teleurgesteld, en ga ook niet aan die persoon ''trekken'' (het lijkt alsof die persoon het zo heeft ervaren dat je te veel pusht). Probeer daar ook een gezonde grens in te vinden. Het is wat dat betreft soms een beetje 'dansen' : aanvoelen welke richting de behoeftes van de ander op drijven en daar op anticiperen.
als je twee / drie keer contact hebt opgenomen en dit wordt niet beantwoordt, kun je een paar weken de tijd nemen om het. van de ander te laten komen... Komt die persoon weer terug, kun je weer wat meer initiatief nemen, trekt de persoon zich terug dan doe je zelf ook weer wat rustiger aan. Als je daar een juiste balans in voert, is de kans het grootst dat je de vriendschap op de lange termijn gezond houdt en maak je jezelf ook niet afhankelijk van de ander. Want zodra de verhoudingen scheef komen te liggen, is een vriendschap waarschijnlijk voor goed verpest.
als je twee / drie keer contact hebt opgenomen en dit wordt niet beantwoordt, kun je een paar weken de tijd nemen om het. van de ander te laten komen... Komt die persoon weer terug, kun je weer wat meer initiatief nemen, trekt de persoon zich terug dan doe je zelf ook weer wat rustiger aan. Als je daar een juiste balans in voert, is de kans het grootst dat je de vriendschap op de lange termijn gezond houdt en maak je jezelf ook niet afhankelijk van de ander. Want zodra de verhoudingen scheef komen te liggen, is een vriendschap waarschijnlijk voor goed verpest.
vrijdag 24 april 2020 om 11:21
@Campercamping;
Vind jouw reacties zeer sterk en ook erg treffend.
Je hebt ook helemaal gelijk dat ik van vriendschappen ook te hoge verwachtingen kan hebben.
Heb zelf het ook het gevoel dat ik het allemaal te 'groot' maak.
De ene vriendschap is de andere niet en sommige vriendschappen zijn er maar voor een bepaalde tijd en anderen weer langer enz.
Kan er nog heel veel over gaan schrijven; zelfs wel hele boeken; haha.
Toch blijft het vaak wel lastig om vriendschappen goed in stand te blijven houden.
Dat kan bij mij best wel veel onzekerheid en ook frustraties geven.
Vind jouw reacties zeer sterk en ook erg treffend.
Je hebt ook helemaal gelijk dat ik van vriendschappen ook te hoge verwachtingen kan hebben.
Heb zelf het ook het gevoel dat ik het allemaal te 'groot' maak.
De ene vriendschap is de andere niet en sommige vriendschappen zijn er maar voor een bepaalde tijd en anderen weer langer enz.
Kan er nog heel veel over gaan schrijven; zelfs wel hele boeken; haha.
Toch blijft het vaak wel lastig om vriendschappen goed in stand te blijven houden.
Dat kan bij mij best wel veel onzekerheid en ook frustraties geven.
vrijdag 24 april 2020 om 16:26
Ik ben in mijn puberteit ook veel gepest en dat heeft zeker sporen nagelaten. Door mijn Autisme kan ik ook niet goed inschatten of iemand het nou goed met me voorheeft of niet. Want niet iedereen die vriendelijk doet is je vriend. Bij mij duurt het vaak best een poos voor ik een beeld van iemand heb.
En wanneer zijn je verwachtingen van een vriendschap te hoog? Ik weet het niet. Maar heb weinig zin meer om energie in mensen te steken die hun afspraken vaak niet nakomen. Tenzij je ziek bent of een dringende reden hebt om af te zeggen. Maar ik heb meerdere vriendinnen gehad die me lieten zitten omdat ze toch maar liever iets anders gingen doen. Of hetzelfde, maar mét een ander.
En wanneer zijn je verwachtingen van een vriendschap te hoog? Ik weet het niet. Maar heb weinig zin meer om energie in mensen te steken die hun afspraken vaak niet nakomen. Tenzij je ziek bent of een dringende reden hebt om af te zeggen. Maar ik heb meerdere vriendinnen gehad die me lieten zitten omdat ze toch maar liever iets anders gingen doen. Of hetzelfde, maar mét een ander.
vrijdag 24 april 2020 om 21:32
