Psyche
alle pijlers
Spijt van relatiebreuk
donderdag 3 juni 2021 om 11:31
Ik ben nieuw op dit forum, maar lees al een tijdje mee.
Ik wil graag even mijn verhaal delen, omdat ik hoop dat het allereerst oplucht en ik vraag me af of er
anderen zijn die hier ook mee worstelen of mee geworsteld hebben en er inmiddels overheen zijn.
Twee jaar terug is mijn relatie verbroken. We waren meer dan 10 jaar samen en woonden ook samen.
Sinds enkele jaren hadden we een koophuis. Het was een relatie waarin we alles wel een keer
meegemaakt hebben; lief en leed hebben we gedeeld. Maar het laatste jaar/ de laatste jaren van onze
relatie knabbelde er iets aan mij. Ik miste iets. Maar wat? Ik merkte dat ik gevoeliger werd voor
andere mannen en was niet meer happy. Totdat verschillende mensen tegen me zeiden dat we geen
stel leken, maar huisgenoten. Het is dat ze ons kenden en dat ze wisten dat we een stel waren, maar
het was niet aan ons af te zien. Dat zette me aan het denken.
We hebben geprobeerd onze relatie nieuw leven in te blazen, maar na een ruim jaar proberen hebben
we er samen een punt achter gezet.
Nu woon ik alweer een tijdje alleen. Ik ben wat dates verder, maar het enige dat door mijn hoofd blift
spoken is dat ik mijn ex mis. En hoe!!! Ik besef nu wat we hadden. Hoe fijn dat eigenlijk was en hoe
veilig en stabiel. Hoe goed we bij elkaar pasten en dat we over alles hetzelfde dachten. We waren echt
een team!
Maar het is te laat! Hij is al een tijdje gelukkig met zijn nieuwe vriendin en ik ga daar niet tussen zitten.
Ik moet verder, maar krijg hem en onze tijd samen niet uit mijn hoofd. Nu is het laatste jaar ook niet
echt bevorderlijk geweest, natuurlijk, door corona. Met dat alleen thuis komen en op jezelf aangewezen
zijn. Daarbij ben ik door de breuk ook vrienden kwijt geraakt en heb ik weinig tot geen nieuwe
contacten kunnen maken. Ik zit heel erg verstrikt in mijn emoties en huil heel veel. Ik heb echt zo'n spijt! Het gras bij de buren
is echt niet groener. Daar ben ik nu achter.
Ik kan er privé met niemand over praten, want iedereen was shocked toen wij uit elkaar gingen.
Iedereen zei dat wij zo'n perfect team waren, dus ik moet er zelf mee dealen.
Maar heeft iemand hier ook ervaring mee? Hoe ben je eruit gekomen? Hoe ben je weer het licht gaan
zien?
Ik wil graag even mijn verhaal delen, omdat ik hoop dat het allereerst oplucht en ik vraag me af of er
anderen zijn die hier ook mee worstelen of mee geworsteld hebben en er inmiddels overheen zijn.
Twee jaar terug is mijn relatie verbroken. We waren meer dan 10 jaar samen en woonden ook samen.
Sinds enkele jaren hadden we een koophuis. Het was een relatie waarin we alles wel een keer
meegemaakt hebben; lief en leed hebben we gedeeld. Maar het laatste jaar/ de laatste jaren van onze
relatie knabbelde er iets aan mij. Ik miste iets. Maar wat? Ik merkte dat ik gevoeliger werd voor
andere mannen en was niet meer happy. Totdat verschillende mensen tegen me zeiden dat we geen
stel leken, maar huisgenoten. Het is dat ze ons kenden en dat ze wisten dat we een stel waren, maar
het was niet aan ons af te zien. Dat zette me aan het denken.
We hebben geprobeerd onze relatie nieuw leven in te blazen, maar na een ruim jaar proberen hebben
we er samen een punt achter gezet.
Nu woon ik alweer een tijdje alleen. Ik ben wat dates verder, maar het enige dat door mijn hoofd blift
spoken is dat ik mijn ex mis. En hoe!!! Ik besef nu wat we hadden. Hoe fijn dat eigenlijk was en hoe
veilig en stabiel. Hoe goed we bij elkaar pasten en dat we over alles hetzelfde dachten. We waren echt
een team!
Maar het is te laat! Hij is al een tijdje gelukkig met zijn nieuwe vriendin en ik ga daar niet tussen zitten.
Ik moet verder, maar krijg hem en onze tijd samen niet uit mijn hoofd. Nu is het laatste jaar ook niet
echt bevorderlijk geweest, natuurlijk, door corona. Met dat alleen thuis komen en op jezelf aangewezen
zijn. Daarbij ben ik door de breuk ook vrienden kwijt geraakt en heb ik weinig tot geen nieuwe
contacten kunnen maken. Ik zit heel erg verstrikt in mijn emoties en huil heel veel. Ik heb echt zo'n spijt! Het gras bij de buren
is echt niet groener. Daar ben ik nu achter.
Ik kan er privé met niemand over praten, want iedereen was shocked toen wij uit elkaar gingen.
Iedereen zei dat wij zo'n perfect team waren, dus ik moet er zelf mee dealen.
Maar heeft iemand hier ook ervaring mee? Hoe ben je eruit gekomen? Hoe ben je weer het licht gaan
zien?
donderdag 3 juni 2021 om 11:46
donderdag 3 juni 2021 om 11:46
Als jullie relatie op was dan waren jullie het gewoon niet voor elkaar.
Heb je al een datingpagina geprobeerd? Gewoon om eens te chatten met een ander en te kijken hoe dat voelt? Samen bellen en dan wellicht binnenkort eens afspreken in een café?
Het zal nu niet lang meer duren tot de gezelligheid weer terug is. Met een vriendin naar de bios of een terrasje pakken en wie weet wie je dan tegen komt
Heb je al een datingpagina geprobeerd? Gewoon om eens te chatten met een ander en te kijken hoe dat voelt? Samen bellen en dan wellicht binnenkort eens afspreken in een café?
Het zal nu niet lang meer duren tot de gezelligheid weer terug is. Met een vriendin naar de bios of een terrasje pakken en wie weet wie je dan tegen komt
donderdag 3 juni 2021 om 11:46
donderdag 3 juni 2021 om 11:47
Dat zeiden vrienden vorig jaar al. "Genieten van wat ik heb" is lastig. Want behalve mijn eigen woning heb ik niet zoveel.Tutjebelletje schreef: ↑03-06-2021 11:46In je herinnering wordt alles mooier he?
Verandering is nou eenmaal moeilijk, neem het per dag, geniet van wat je hebt en focus op het nu. Beetje bij beetje bouw je aan een nieuw leuk leven. En op een gegeven moment komt er ook vast wel weer een nieuwe leuke man voorbij.
donderdag 3 juni 2021 om 11:48
Ik heb zeker al gedate en ook al een korte relatie gehad. Maar het is gewoon niet wat ik zoek,Sherry750106 schreef: ↑03-06-2021 11:46Als jullie relatie op was dan waren jullie het gewoon niet voor elkaar.
Heb je al een datingpagina geprobeerd? Gewoon om eens te chatten met een ander en te kijken hoe dat voelt? Samen bellen en dan wellicht binnenkort eens afspreken in een café?
Het zal nu niet lang meer duren tot de gezelligheid weer terug is. Met een vriendin naar de bios of een terrasje pakken en wie weet wie je dan tegen komt
donderdag 3 juni 2021 om 11:48
Ik denk eigenlijk dat je je een beetje te veel laat leiden door wat andere mensen vinden. Andere mensen zeiden dat jullie meer huisgenoten leken (rare opmerking by the way maar goed). Maar ook zeg je dat andere mensen in shock waren omdat jullie het perfecte stel leken.
Wat vind jij zelf? Want al die andere meningen doen er niet zo veel toe.
In ieder geval is het nu te laat. De relatie is al twee jaar uit en hij is verder gegaan. Dat zou jij ook moeten doen. Leer ervan en ga verder. Kijk vooruit in plaats van achteruit.
Wat vind jij zelf? Want al die andere meningen doen er niet zo veel toe.
In ieder geval is het nu te laat. De relatie is al twee jaar uit en hij is verder gegaan. Dat zou jij ook moeten doen. Leer ervan en ga verder. Kijk vooruit in plaats van achteruit.
donderdag 3 juni 2021 om 11:49
Jawel, want ze zullen me zeggen dat ik er een punt achter moet zetten en door moet gaan. Dat ik moet dealen met de gemaakte keuze. Maar familie is hierin heel hard. Life goes on.
donderdag 3 juni 2021 om 11:50
Laat je schaamte niet in de weg staan van steun. Als je goede vrienden hebt, begrijpen ze het best. Je mag dit best delen. Ik denk dat het je oplucht en dat het je kan helpen verder te gaan. Je blijft nu een beetje hangen in het rouwproces dat bij het verbreken van een relatie hoort.
Je mag spijt hebben, maar het klinkt alsof dat in de weg van al het mogelijk prachtige nieuwe staat. En dat is zonde en dat hoeft ook niet. Wat je had met je ex, kun je opnieuw vinden, met een ander. Jij was immers ook onderdeel van dat team. Dus jij kunt dat. Dat scheelt al de helft
Je mag spijt hebben, maar het klinkt alsof dat in de weg van al het mogelijk prachtige nieuwe staat. En dat is zonde en dat hoeft ook niet. Wat je had met je ex, kun je opnieuw vinden, met een ander. Jij was immers ook onderdeel van dat team. Dus jij kunt dat. Dat scheelt al de helft
donderdag 3 juni 2021 om 11:51
En dat is ook zo. Je bent er uiteindelijk ook niet mee geholpen als je familie en vrienden mee gaan zwelgen.
donderdag 3 juni 2021 om 11:51
dat is niet hard, dat is juist lief
blijven smachten naar iets, dat niet meer bestaat, heeft weinig zin
donderdag 3 juni 2021 om 11:52
er is niet maar 1 persoon waar iemand optimaal gelukkig mee kan worden.
De kern is: dat jezelf gelukkig moet kunnen zijn, en moet weten wat de ander daar aan bij kan dragen
als jij op een prettige manier in het leven staat, komt die leuke man ook wel weer
donderdag 3 juni 2021 om 11:53
Thanks voor je opbeurende woorden! De vrienden die ik nog over heb, gaan ook nog met hem om. Dus ik wil het om die reden ook niet bespreken.Merrick schreef: ↑03-06-2021 11:50Laat je schaamte niet in de weg staan van steun. Als je goede vrienden hebt, begrijpen ze het best. Je mag dit best delen. Ik denk dat het je oplucht en dat het je kan helpen verder te gaan. Je blijft nu een beetje hangen in het rouwproces dat bij het verbreken van een relatie hoort.
Je mag spijt hebben, maar het klinkt alsof dat in de weg van al het mogelijk prachtige nieuwe staat. En dat is zonde en dat hoeft ook niet. Wat je had met je ex, kun je opnieuw vinden, met een ander. Jij was immers ook onderdeel van dat team. Dus jij kunt dat. Dat scheelt al de helft
donderdag 3 juni 2021 om 11:54
Oké, daar heb je dus van geleerd. Je hebt, zoals je het nu beschouwt, een fout gemaakt. Of in ieder geval een besluit waar je nu spijt van hebt. Je zal toch een manier moeten vinden om dat los te laten en door te gaan. Je hebt niets aan spijt, het is een blok aan je been.
donderdag 3 juni 2021 om 11:58
Ik denk dat je door de corona periode waarin er minder mogelijkheden waren voor nieuwe contacten, je ex hebt geïdealiseerd.
Voor de breuk waren er verschillende mensen die zeiden dat jullie meer huisgenoten dan een stel leken.... na de breuk waren jullie het perfecte team.
Je kunt altijd medestanders vinden als je ergens mee zit, dat blijkt wel uit het bovenstaande. Laat je niet meeslepen in dat gevoel, die breuk was er niet voor niets. Als jullie echt het perfecte team waren geweest, dan waren jullie nu nog bij elkaar.
Sterkte
Voor de breuk waren er verschillende mensen die zeiden dat jullie meer huisgenoten dan een stel leken.... na de breuk waren jullie het perfecte team.
Je kunt altijd medestanders vinden als je ergens mee zit, dat blijkt wel uit het bovenstaande. Laat je niet meeslepen in dat gevoel, die breuk was er niet voor niets. Als jullie echt het perfecte team waren geweest, dan waren jullie nu nog bij elkaar.
Sterkte
donderdag 3 juni 2021 om 11:58
Zolang je je ex niet zwart maakt, zie ik daar geen probleem in. Natuurlijk niet om een terras en groupe, maar je spreekt misschien een of twee van die mensen wat vaker, wat persoonlijker? Het hoeft niet meteen heel zwaar. Je kunt ook gewoon in een 1op1 gesprek eens antwoorden op de vraag of het goed gaat; "mwah, ik mis soms mijn oude leven wel een beetje. voel me soms best alleen." kijk eens hoe daarop gereageerd wordt. Mensen kunnen je soms verrassen.
Het is je eigen schaamte die je in de weg staat. Naar je familie en naar je vrienden. Je vult van tevoren al in hoe ze gaan reageren. Terwijl dat niet zo hoeft te zijn, in een privé gesprek als de timing logisch is. Of praten jullie onderling echt NOOIT over moeilijke/kwetsbare dingen?
donderdag 3 juni 2021 om 12:02
Ik vind dat wel lastig ja, want vooral binnen mijn familie voel ik nooit steun. Ook al willen ze dat ik ze in vertrouwen neem; ik voel nooit steun. Ik ben een beetje het zwarte schaap in de familie. Doe verschillende dingen heel anders dan de rest.
Ook van de week kreeg een vervelende opmerking van mijn zus over een potentiele leuke man. Dat vond ik ook echt niet leuk. Ik ga dat nog op een juist moment terugkoppelen.
Ook van de week kreeg een vervelende opmerking van mijn zus over een potentiele leuke man. Dat vond ik ook echt niet leuk. Ik ga dat nog op een juist moment terugkoppelen.
donderdag 3 juni 2021 om 12:02
Misschien heb je wel gelijk.Oemayra schreef: ↑03-06-2021 11:58Ik denk dat je door de corona periode waarin er minder mogelijkheden waren voor nieuwe contacten, je ex hebt geïdealiseerd.
Voor de breuk waren er verschillende mensen die zeiden dat jullie meer huisgenoten dan een stel leken.... na de breuk waren jullie het perfecte team.
Je kunt altijd medestanders vinden als je ergens mee zit, dat blijkt wel uit het bovenstaande. Laat je niet meeslepen in dat gevoel, die breuk was er niet voor niets. Als jullie echt het perfecte team waren geweest, dan waren jullie nu nog bij elkaar.
Sterkte
donderdag 3 juni 2021 om 12:07
hoe oud ben je?Justme schreef: ↑03-06-2021 12:02Ik vind dat wel lastig ja, want vooral binnen mijn familie voel ik nooit steun. Ook al willen ze dat ik ze in vertrouwen neem; ik voel nooit steun. Ik ben een beetje het zwarte schaap in de familie. Doe verschillende dingen heel anders dan de rest.
Ook van de week kreeg een vervelende opmerking van mijn zus over een potentiele leuke man. Dat vond ik ook echt niet leuk. Ik ga dat nog op een juist moment terugkoppelen.
