Psyche
alle pijlers
Steeds maar weer huilen, wat is er toch met mij?
dinsdag 26 januari 2010 om 08:56
Een andere nick aangemaakt, ik schaam mij een beetje voor mijzelf.
Nu zit ik hier te tikken op de Vivasite, in mijn bed. Nu ben ik weer niet op mijn werk. Ik dacht dat het in 2010 over zou zijn, dat ik elke dag weer vol goede moed op kon staan, maar het lukt me niet. Ik weet niet hoe ik het op kan lossen, want ik weet niet wat er aan de hand is met mij. Veel gebeurd de afgelopen tijd, maar wat wil ik er hier over kwijt en wat is van belang en wat niet?
Zo vaak huilen, wie herkent dit en kan mij de oplossing sturen?
Nu zit ik hier te tikken op de Vivasite, in mijn bed. Nu ben ik weer niet op mijn werk. Ik dacht dat het in 2010 over zou zijn, dat ik elke dag weer vol goede moed op kon staan, maar het lukt me niet. Ik weet niet hoe ik het op kan lossen, want ik weet niet wat er aan de hand is met mij. Veel gebeurd de afgelopen tijd, maar wat wil ik er hier over kwijt en wat is van belang en wat niet?
Zo vaak huilen, wie herkent dit en kan mij de oplossing sturen?
dinsdag 26 januari 2010 om 10:56
dinsdag 26 januari 2010 om 10:56
Jou 'to do list' voor vandaag is dus:
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack.
Naar mijn werk om te praten.
Naar de huisarts.
Minimaal 1 uur studeren.
Minmaal 1 was draaien.
Dit is alles wat je zou willen doen. Het is denk ik best veel om op 1 dag te doen, voor jou, op dit moment.
Is er een prioritering in aan te brengen? Bijv. naar de huisarts op 1.? En dan een boterham eten?
En wees nou aan het einde van de dag niet boos op jezelf als niet alles gelukt is. Kijk naar wat er wel gelukt is! Morgen is er weer een dag!
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack.
Naar mijn werk om te praten.
Naar de huisarts.
Minimaal 1 uur studeren.
Minmaal 1 was draaien.
Dit is alles wat je zou willen doen. Het is denk ik best veel om op 1 dag te doen, voor jou, op dit moment.
Is er een prioritering in aan te brengen? Bijv. naar de huisarts op 1.? En dan een boterham eten?
En wees nou aan het einde van de dag niet boos op jezelf als niet alles gelukt is. Kijk naar wat er wel gelukt is! Morgen is er weer een dag!
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
dinsdag 26 januari 2010 om 10:57
quote:Janna80 schreef op 26 januari 2010 @ 10:53:
[...]
Ik denk wel dat het kan helpen om bezig te zijn. Om iets te ondernemen. Maar dat kan ook boodschappen doen of koken zijn. In ieder geval is het zeker goed om je gordijnen open te doen en uit bed te stappen.Mijn laptop was leeg, dus nu toch maar beneden op de bank genesteld. Met de gordijnen half open
[...]
Ik denk wel dat het kan helpen om bezig te zijn. Om iets te ondernemen. Maar dat kan ook boodschappen doen of koken zijn. In ieder geval is het zeker goed om je gordijnen open te doen en uit bed te stappen.Mijn laptop was leeg, dus nu toch maar beneden op de bank genesteld. Met de gordijnen half open
dinsdag 26 januari 2010 om 10:59
quote:Janna80 schreef op 26 januari 2010 @ 10:56:
Jou 'to do list' voor vandaag is dus:
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack.
Naar mijn werk om te praten.
Naar de huisarts.
Minimaal 1 uur studeren.
Minmaal 1 was draaien.
Dit is alles wat je zou willen doen. Het is denk ik best veel om op 1 dag te doen, voor jou, op dit moment.
Is er een prioritering in aan te brengen? Bijv. naar de huisarts op 1.? En dan een boterham eten?
En wees nou aan het einde van de dag niet boos op jezelf als niet alles gelukt is. Kijk naar wat er wel gelukt is! Morgen is er weer een dag!Ik zat ook te twijfelen of ik de studie er tussen zou zetten, maar ik loop dit schooljaar al een beetje op achter en daar word je ook niet gelukkiger van, geeft juist extra stress.
Jou 'to do list' voor vandaag is dus:
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack.
Naar mijn werk om te praten.
Naar de huisarts.
Minimaal 1 uur studeren.
Minmaal 1 was draaien.
Dit is alles wat je zou willen doen. Het is denk ik best veel om op 1 dag te doen, voor jou, op dit moment.
Is er een prioritering in aan te brengen? Bijv. naar de huisarts op 1.? En dan een boterham eten?
En wees nou aan het einde van de dag niet boos op jezelf als niet alles gelukt is. Kijk naar wat er wel gelukt is! Morgen is er weer een dag!Ik zat ook te twijfelen of ik de studie er tussen zou zetten, maar ik loop dit schooljaar al een beetje op achter en daar word je ook niet gelukkiger van, geeft juist extra stress.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:59
als je al moet huilen om het kleinste wat mis gaat zou ik zeggen dat je depressief bent en naar de huisarts moet! NU.
ben je ook meteen je bed uit, wat Vlinder67 zegt klinkt har en wil je nu misschien niet horen maar klopt vaak toch wel. Kom je bed uit, zorg ervoor dat je een goed ritme hou wbt slapen en wakker zijn en eet gezond. Jank alles eruit en ga met iemand praten.
en een dikke knuffel vanaf deze kant van de laptop
ben je ook meteen je bed uit, wat Vlinder67 zegt klinkt har en wil je nu misschien niet horen maar klopt vaak toch wel. Kom je bed uit, zorg ervoor dat je een goed ritme hou wbt slapen en wakker zijn en eet gezond. Jank alles eruit en ga met iemand praten.
en een dikke knuffel vanaf deze kant van de laptop
dinsdag 26 januari 2010 om 11:00
Evenzohoor, je hebt nogal wat voor je kiezen gekregen zo te lezen.
Het bijzondere van je hersenen is dat je niet precies weet hoe ze werken. Dat weet niemand. Wetenschappers doen er driftig onderzoek naar want het is me nogal wat, de menselijke geest.
Een van de dingen die bijvoorbeeld een grote rol spelen maar waarvan niemand weet hoe het precies werkt, is het onderbewustzijn.
Denk je zelf, met je verstand, dat je ergens lekker overheen bent en er vrede mee hebt, is je onderbewuste nog als een gek bezig met verwerken.
En geloof me, dat heb ik zelf ook meegemaakt. Toen ik 32 was kwam het seksueel misbruik uit mijn jeugd (5-9) boven. Had ik daarom gevraagd? Was ik daar bewust mee bezig? Nee, absoluut niet zelfs, ik had wel wat anders aan mijn hoofd maar op de een of andere manier vond mijn onderbewuste de tijd om ook daar nog mee bezig te zijn.
En dus moest ik er aan.
Met een psychiater.
Niet dat dat bij jou zo hoeft te zijn maar daarom is naar een therapeut gaan zo'n goed idee. Omdat je zelf in je lijf woont en denkt te weten hoe het allemaal reilt en zeilt, heb je soms een derde nodig, iemand die je níet kent maar die wél vingers op zere plekken kan leggen.
Ik hoop dus dat je dat gaat doen.
Het bijzondere van je hersenen is dat je niet precies weet hoe ze werken. Dat weet niemand. Wetenschappers doen er driftig onderzoek naar want het is me nogal wat, de menselijke geest.
Een van de dingen die bijvoorbeeld een grote rol spelen maar waarvan niemand weet hoe het precies werkt, is het onderbewustzijn.
Denk je zelf, met je verstand, dat je ergens lekker overheen bent en er vrede mee hebt, is je onderbewuste nog als een gek bezig met verwerken.
En geloof me, dat heb ik zelf ook meegemaakt. Toen ik 32 was kwam het seksueel misbruik uit mijn jeugd (5-9) boven. Had ik daarom gevraagd? Was ik daar bewust mee bezig? Nee, absoluut niet zelfs, ik had wel wat anders aan mijn hoofd maar op de een of andere manier vond mijn onderbewuste de tijd om ook daar nog mee bezig te zijn.
En dus moest ik er aan.
Met een psychiater.
Niet dat dat bij jou zo hoeft te zijn maar daarom is naar een therapeut gaan zo'n goed idee. Omdat je zelf in je lijf woont en denkt te weten hoe het allemaal reilt en zeilt, heb je soms een derde nodig, iemand die je níet kent maar die wél vingers op zere plekken kan leggen.
Ik hoop dus dat je dat gaat doen.
dinsdag 26 januari 2010 om 11:01
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 09:16:
Ik zou nooit medicatie willen slikken. Soms schiet het woord depressie ook wel eens door mijn hoofd, maar ik probeer daar niet te veel over te denken.
Het advies is dus de huisarts bellen. Ja, dat was te verwachten, pffff zelfs daar zi ik tegen op, heb ik wel echt wat en wat moet ik zeggen en eigenlijk wil ik sterk zijn en zelf mijn huilproblematiek oplossen.Soms vaak is de eerste stap van 'de oplossing' dat je erkent dat je een probleem hebt en dat je daar hulp bij nodig hebt. Je bent juist heel erg sterk wanneer je kunt inzien dat je het even zelf niet meer kan. Daar kan een huisarts/maatschappelijk werker/psycholoog je bij helpen. Die hebben daar voor gestudeerd Soms kan tijdelijke medicatie net dat extra duwtje in je rug geven. Je kunt aangeven het niet al te lang te willen slikken, maar het zou je net een beetje kunnen helpen nu je het zo zwaar hebt. Je kunt het altijd overleggen en er gewoon eens over nadenken.
Ik zou nooit medicatie willen slikken. Soms schiet het woord depressie ook wel eens door mijn hoofd, maar ik probeer daar niet te veel over te denken.
Het advies is dus de huisarts bellen. Ja, dat was te verwachten, pffff zelfs daar zi ik tegen op, heb ik wel echt wat en wat moet ik zeggen en eigenlijk wil ik sterk zijn en zelf mijn huilproblematiek oplossen.Soms vaak is de eerste stap van 'de oplossing' dat je erkent dat je een probleem hebt en dat je daar hulp bij nodig hebt. Je bent juist heel erg sterk wanneer je kunt inzien dat je het even zelf niet meer kan. Daar kan een huisarts/maatschappelijk werker/psycholoog je bij helpen. Die hebben daar voor gestudeerd Soms kan tijdelijke medicatie net dat extra duwtje in je rug geven. Je kunt aangeven het niet al te lang te willen slikken, maar het zou je net een beetje kunnen helpen nu je het zo zwaar hebt. Je kunt het altijd overleggen en er gewoon eens over nadenken.
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
dinsdag 26 januari 2010 om 11:03
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:52:
[...]
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack. Naar mijn werk om te praten. Naar de huisarts. Minimaal 1 uur studeren. Minmaal 1 was draaien. Wel een goed idee, heb dat idee vaak in mijn hoofd gehad, opschrijven, maar ben bang voor de teleurstelling als aan het einde van de dag de helft niet gedaan is.
Dan moet je aan het einde van de dag niet teleurgesteld zijn in wat je niet hebt gedaan, maar blij met wat je wél hebt gedaan.
Je gaat nu opstaan, een was in de machine gooien, en dan mag je terug komen
Tot zo.
[...]
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack. Naar mijn werk om te praten. Naar de huisarts. Minimaal 1 uur studeren. Minmaal 1 was draaien. Wel een goed idee, heb dat idee vaak in mijn hoofd gehad, opschrijven, maar ben bang voor de teleurstelling als aan het einde van de dag de helft niet gedaan is.
Dan moet je aan het einde van de dag niet teleurgesteld zijn in wat je niet hebt gedaan, maar blij met wat je wél hebt gedaan.
Je gaat nu opstaan, een was in de machine gooien, en dan mag je terug komen
Tot zo.
dinsdag 26 januari 2010 om 11:03
dinsdag 26 januari 2010 om 11:06
quote:Bianca40 schreef op 26 januari 2010 @ 10:59:
Vlinder, ik heb hem even voor je opgezocht, ik hoop dat je de moeite neemt om het te lezen.
topic over burnout-onstpannen-luxe probleem?Het topic heeft al veel pagina's, wat wil je precies duidelijk maken voor mij? Ik heb het eerste gedeelte snel gelezen net en ik voel het ook zo ja. Gewoon doorgaan, dat is het beste wat helpt. Daarom ga ik nu ook zo weer naar mijn werk en heb ik er nu direct voor gekozen om de huisarts te bellen. Ik ben sterk en ik zet door, maar het is wel heel lastig als je daarbij steeds moet huilen. Ben jij ook zo'n vlindertype of bedoel je iets anders?
Vlinder, ik heb hem even voor je opgezocht, ik hoop dat je de moeite neemt om het te lezen.
topic over burnout-onstpannen-luxe probleem?Het topic heeft al veel pagina's, wat wil je precies duidelijk maken voor mij? Ik heb het eerste gedeelte snel gelezen net en ik voel het ook zo ja. Gewoon doorgaan, dat is het beste wat helpt. Daarom ga ik nu ook zo weer naar mijn werk en heb ik er nu direct voor gekozen om de huisarts te bellen. Ik ben sterk en ik zet door, maar het is wel heel lastig als je daarbij steeds moet huilen. Ben jij ook zo'n vlindertype of bedoel je iets anders?
dinsdag 26 januari 2010 om 11:07
Nee was niet voor jou hoor evenzohoor. Het ging mij erom dat Vlinder totaal geen begrip voelt en ziet, en ikzelf dacht ook vaak zoals Vlinder doet, niet zeuren... gewoon doorgaan.
Ik hoop dat als Vlinder het topic leest dat ze - net als ik - in gaat zien dat het allemaal niet zo makkelijk is als zij hier wil doen geloven.
Leuk woord trouwens: Vlindertype
Ik hoop dat als Vlinder het topic leest dat ze - net als ik - in gaat zien dat het allemaal niet zo makkelijk is als zij hier wil doen geloven.
Leuk woord trouwens: Vlindertype
dinsdag 26 januari 2010 om 11:09
quote:mamalelie schreef op 26 januari 2010 @ 11:03:
[...]
Dan moet je aan het einde van de dag niet teleurgesteld zijn in wat je niet hebt gedaan, maar blij met wat je wél hebt gedaan.
Je gaat nu opstaan, een was in de machine gooien, en dan mag je terug komen
Tot zo.Thanks for the kick! Ik ben naar boven gedrafd met een smile op mijn gezicht. Het is nu nog maar elf uur, dus maak van die ene was op het lijstje maar twee
[...]
Dan moet je aan het einde van de dag niet teleurgesteld zijn in wat je niet hebt gedaan, maar blij met wat je wél hebt gedaan.
Je gaat nu opstaan, een was in de machine gooien, en dan mag je terug komen
Tot zo.Thanks for the kick! Ik ben naar boven gedrafd met een smile op mijn gezicht. Het is nu nog maar elf uur, dus maak van die ene was op het lijstje maar twee
dinsdag 26 januari 2010 om 11:10
Hoi TO
Hier ook iemand met ervaringen met depressies.
Alsof ik dus al weet dat jij die diagnose krjgt haha.
Ik heb op en af last van depressies. In zwaardere en in lichtere mate.
In de lichtere mate, functioneer ik op het ook gewoon door. Vecht ik het met mezelf uit en ga ik wel gewoon naar buiten. vrienden, enz enz.
Ik ben dan ook nog gewoon sociaal ingesteld.
Bij de zwaardere depressie ben ik meer op mezelf gericht. Ben weinig buiten , zoek werinig kontakt met anderen.
In beide gevallen is het vechten. Hard vechten.
Ik ben het absoluut niet helemaal met Vlinder eens. Ze steld het zeer bot en zonder enig empatisch vermogen en ook wel erg zwart wit.
Het gedeelte aar ik het wel mee eens ben is dat het wel helpt om aktief te blijven.
En dat aktief kan van alles inhouden.
Soms was aktief voor mij dat ik uit bed kwam, me douchte , aanklede en boodschapjes deed.
Soms kan aktief ook zijn dat je gaat sporten, een kopje koffie gaat drinken bij iemand.
Ik merk bij mezelf dat als ik blijf hangen het erger word.
Om beter te worden moet je in beweging blijven, zowel letterlijk als figuurlijk.
Je gaf aan dat er in je omgeving weinig over depressie word gepraat.
dan lijkt het me wel lastiger om het te bespreken met iemand.
Je hebt een goede eerste stap gezet! Je gaat naar de HA. Ik hoop dat die je een stukje verder kanhelpen.
En er zijn er hier genoeg die ervaring hebben en je tips kunnen geven.
En de ene tip is voor jou bruikbaarder dan de andere.
sterkte
Hier ook iemand met ervaringen met depressies.
Alsof ik dus al weet dat jij die diagnose krjgt haha.
Ik heb op en af last van depressies. In zwaardere en in lichtere mate.
In de lichtere mate, functioneer ik op het ook gewoon door. Vecht ik het met mezelf uit en ga ik wel gewoon naar buiten. vrienden, enz enz.
Ik ben dan ook nog gewoon sociaal ingesteld.
Bij de zwaardere depressie ben ik meer op mezelf gericht. Ben weinig buiten , zoek werinig kontakt met anderen.
In beide gevallen is het vechten. Hard vechten.
Ik ben het absoluut niet helemaal met Vlinder eens. Ze steld het zeer bot en zonder enig empatisch vermogen en ook wel erg zwart wit.
Het gedeelte aar ik het wel mee eens ben is dat het wel helpt om aktief te blijven.
En dat aktief kan van alles inhouden.
Soms was aktief voor mij dat ik uit bed kwam, me douchte , aanklede en boodschapjes deed.
Soms kan aktief ook zijn dat je gaat sporten, een kopje koffie gaat drinken bij iemand.
Ik merk bij mezelf dat als ik blijf hangen het erger word.
Om beter te worden moet je in beweging blijven, zowel letterlijk als figuurlijk.
Je gaf aan dat er in je omgeving weinig over depressie word gepraat.
dan lijkt het me wel lastiger om het te bespreken met iemand.
Je hebt een goede eerste stap gezet! Je gaat naar de HA. Ik hoop dat die je een stukje verder kanhelpen.
En er zijn er hier genoeg die ervaring hebben en je tips kunnen geven.
En de ene tip is voor jou bruikbaarder dan de andere.
sterkte
dinsdag 26 januari 2010 om 11:12
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:02:
[...]
Voor mij geldt dat ook wel. Het grootse probleem/stressfactor in mijn leven is vorig jaar opgelost. Nooit heb ik mij huolerig gevoeld altijd sterk en juist nu stort ik in Voor mij voelt het zwak en ik kan het niet bergijpen hoe dit nu kan gebeuren, het valt toch allemaal wel mee bij mij, maar eigenlijk is het dus heel begrijpelijk en uiterst menselijk.Fijn, best een eye-opener, het maakt het iets beter te begrijpen voor mij.
Weet je dat dit vaak zo werkt? Als je stress hebt maakt je lichaam cortisol aan en (nor)adrenaline. Daardoor 'verdooft' je lichaam je gevoel en ben je in een gespannen toestand. ('Vluchten of vechten' toestand) Wanneer deze toestand ophoudt moet je lichaam zich weer herstellen.
Dit is ook waarom mensen vaak ziek worden in de vakantie. Dan ontspan je.
[...]
Voor mij geldt dat ook wel. Het grootse probleem/stressfactor in mijn leven is vorig jaar opgelost. Nooit heb ik mij huolerig gevoeld altijd sterk en juist nu stort ik in Voor mij voelt het zwak en ik kan het niet bergijpen hoe dit nu kan gebeuren, het valt toch allemaal wel mee bij mij, maar eigenlijk is het dus heel begrijpelijk en uiterst menselijk.Fijn, best een eye-opener, het maakt het iets beter te begrijpen voor mij.
Weet je dat dit vaak zo werkt? Als je stress hebt maakt je lichaam cortisol aan en (nor)adrenaline. Daardoor 'verdooft' je lichaam je gevoel en ben je in een gespannen toestand. ('Vluchten of vechten' toestand) Wanneer deze toestand ophoudt moet je lichaam zich weer herstellen.
Dit is ook waarom mensen vaak ziek worden in de vakantie. Dan ontspan je.
anoniem_90988 wijzigde dit bericht op 26-01-2010 11:12
Reden: +t ;-)
Reden: +t ;-)
% gewijzigd
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
dinsdag 26 januari 2010 om 11:12
ik ben vorig jaar gescheiden van mijn man, t beste wat ik ooit heb kunnen doen. Ik heb de scheiding goed geregeld, alles op orde gemaakt, ben trots op mezelf hoe ik de boel heb afgehandeld. Als ik terug kijk heb ik er ook een goed gevoel over. Maar ik kan er evengoed nog boos of verdrietig over zijn. Dat ik wel al die tijd er mee bezig moest zijn, dat hij geen flikker uitvoerde, dat ik een kuttijd heb gehad voor ik de knoop doorhakte. En gek genoeg is dat juist nu, nu het allemaal achter de rug is. Niet toen alles nog gaande was, toen had ik daar geen tijd voor en had ik mijn sterke ik nodig. Nu ik dat wat los kan laten, het geregel is geweest, nu merk ik dat er eindelijk plek is om te voelen wat het met me heeft gedaan. Dus denk niet dat je, omdat je je goed voelt over hoe je die periode hebt afgesloten, je niet toch daarvan verdrietig kan zijn.
dinsdag 26 januari 2010 om 11:14
quote:Bianca40 schreef op 26 januari 2010 @ 11:07:
Nee was niet voor jou hoor evenzohoor. Het ging mij erom dat Vlinder totaal geen begrip voelt en ziet, en ikzelf dacht ook vaak zoals Vlinder doet, niet zeuren... gewoon doorgaan.
Ik hoop dat als Vlinder het topic leest dat ze - net als ik - in gaat zien dat het allemaal niet zo makkelijk is als zij hier wil doen geloven.
Leuk woord trouwens: Vlindertype Sorry ik las het niet goed haha
Nee was niet voor jou hoor evenzohoor. Het ging mij erom dat Vlinder totaal geen begrip voelt en ziet, en ikzelf dacht ook vaak zoals Vlinder doet, niet zeuren... gewoon doorgaan.
Ik hoop dat als Vlinder het topic leest dat ze - net als ik - in gaat zien dat het allemaal niet zo makkelijk is als zij hier wil doen geloven.
Leuk woord trouwens: Vlindertype Sorry ik las het niet goed haha
dinsdag 26 januari 2010 om 11:16
oh, en niet overdrijven. Als je van slag kunt raken van een schep suiker naast je kopje, moet je niet opeens te veel willen. Het is juist moedig en krachtig om van jezelf te accepteren dat je nu wat minder kunt dan eerst, en daar ook naar te handelen. Anders blijf je jezelf voorbij lopen. Ik ken dat wel, vol goede moed er tegen aan, want het gaat heus wel. En dan morgen weer in je bed omdat de energie op is. Het is de kunst om in te schatten hoe veel energie je hebt in je emmertje, en dit niet te leeg te maken, zodat je nog weer kunt opladen. Anders loop je jezelf steeds een beetje stukker.
dinsdag 26 januari 2010 om 11:19
tijdens mijn depressieve periodes kun je nog best met5 mij lachten hoor..........
je moet wel wat meer van de harde zwarte en cynische humor houden maar ik blijf lachen.
Maar ik begrijp wel dat het verwarrend werkt.
Toen ik op kamers woonde was ik echt heel heel heel depressief.
Ik was ook suicidaal dus huisgenoot haalde er iemand bij.
Die kwam kijkien en vond het wel mee vallen want ik had de ramen nog neit ingegooit en ik maakte een grapje.
En dat grapje maakte ik uit angst en onzekerheid maar goed het was een grapje.
Vervolgens zat ik weer alleen en heb ik een suicide poging gedaan.
En nog iets later zat ik dus bij de crisis dienst.
Daar verging me het lachen wel trouwens maar ff ter verduidelijking hoe verwarrend lachen kanw erken.
je moet wel wat meer van de harde zwarte en cynische humor houden maar ik blijf lachen.
Maar ik begrijp wel dat het verwarrend werkt.
Toen ik op kamers woonde was ik echt heel heel heel depressief.
Ik was ook suicidaal dus huisgenoot haalde er iemand bij.
Die kwam kijkien en vond het wel mee vallen want ik had de ramen nog neit ingegooit en ik maakte een grapje.
En dat grapje maakte ik uit angst en onzekerheid maar goed het was een grapje.
Vervolgens zat ik weer alleen en heb ik een suicide poging gedaan.
En nog iets later zat ik dus bij de crisis dienst.
Daar verging me het lachen wel trouwens maar ff ter verduidelijking hoe verwarrend lachen kanw erken.
dinsdag 26 januari 2010 om 11:21
dinsdag 26 januari 2010 om 11:21
Hoi Evenzo,
Was je nou al bij de huisarts geweest? Wat wordt het vervolgtraject?
En wees voorzichtig met de diagnose depressiviteit die hier genoemd wordt. Het kan net zo goed een posttraumatische stress-stoornis zijn. (Om maar iets te noemen) Met andere woorden alleen een arts, psycholoog of psychiater kan de diagnose stellen!
Groeten,
Max
Was je nou al bij de huisarts geweest? Wat wordt het vervolgtraject?
En wees voorzichtig met de diagnose depressiviteit die hier genoemd wordt. Het kan net zo goed een posttraumatische stress-stoornis zijn. (Om maar iets te noemen) Met andere woorden alleen een arts, psycholoog of psychiater kan de diagnose stellen!
Groeten,
Max
dinsdag 26 januari 2010 om 11:27
Ik ga vanmiddag naar de huisarts en ik ga zo naar mijn werk. Dat gesprek op mijn werk kan/wil ik niet afzeggen nu. Ik had eigenlijk vanmorgen nog gewoon het idee om de middag te gaan werken en de verloren ochtend morgen in te halen, maar heb nu dus onverwachts de afspraak met de huisarts gemaakt, omdat iedereen dat hier tipte. Dan neem ik voor vanmiddag maar wat snipperuren op. Een wasje erbij vanavond, hoort er gewoon bij he, moet echt gedaan worden, de mand zit al aardig vol. En studeren, dan ben ik achteraf ook weer blij dat ik wat gedaan heb en even lekker afgeleid.
