Psyche
alle pijlers
Steeds maar weer huilen, wat is er toch met mij?
dinsdag 26 januari 2010 om 08:56
Een andere nick aangemaakt, ik schaam mij een beetje voor mijzelf.
Nu zit ik hier te tikken op de Vivasite, in mijn bed. Nu ben ik weer niet op mijn werk. Ik dacht dat het in 2010 over zou zijn, dat ik elke dag weer vol goede moed op kon staan, maar het lukt me niet. Ik weet niet hoe ik het op kan lossen, want ik weet niet wat er aan de hand is met mij. Veel gebeurd de afgelopen tijd, maar wat wil ik er hier over kwijt en wat is van belang en wat niet?
Zo vaak huilen, wie herkent dit en kan mij de oplossing sturen?
Nu zit ik hier te tikken op de Vivasite, in mijn bed. Nu ben ik weer niet op mijn werk. Ik dacht dat het in 2010 over zou zijn, dat ik elke dag weer vol goede moed op kon staan, maar het lukt me niet. Ik weet niet hoe ik het op kan lossen, want ik weet niet wat er aan de hand is met mij. Veel gebeurd de afgelopen tijd, maar wat wil ik er hier over kwijt en wat is van belang en wat niet?
Zo vaak huilen, wie herkent dit en kan mij de oplossing sturen?
dinsdag 26 januari 2010 om 10:13
quote:eleonora schreef op 26 januari 2010 @ 10:04:
[...]
Hoe kom je er bij dat je niet kunt lachen als je depressief bent? Ik heb me sufgelachen tijdens mijn depressie en ik was zes jaar depressief.
Je bent sterk en een vechter, nou en?
Dan nóg kun je depressief zijn.
Misschien ben je het wel niet, hoop ik voor je maar laat dat even beoordelen, door de huisarts inderdaad. Als jij al zo lang huilt en niet naar je werk kunt omdat je je zo rot voelt is er in ieder geval íets aan de hand, wat het dan ook is.
Ik hoop dat je snel terecht kunt.
Een depressie zal voor een ieder vast verschillen, ik weet er maar weinig van. Je hoort mensen er niet vaak over, schaamte misschien? Maar wat hield het voor jou dan een een depressie? Ik meende het ook niet helemaal hoor die opmerking, vandaar de knipoog erachter.
[...]
Hoe kom je er bij dat je niet kunt lachen als je depressief bent? Ik heb me sufgelachen tijdens mijn depressie en ik was zes jaar depressief.
Je bent sterk en een vechter, nou en?
Dan nóg kun je depressief zijn.
Misschien ben je het wel niet, hoop ik voor je maar laat dat even beoordelen, door de huisarts inderdaad. Als jij al zo lang huilt en niet naar je werk kunt omdat je je zo rot voelt is er in ieder geval íets aan de hand, wat het dan ook is.
Ik hoop dat je snel terecht kunt.
Een depressie zal voor een ieder vast verschillen, ik weet er maar weinig van. Je hoort mensen er niet vaak over, schaamte misschien? Maar wat hield het voor jou dan een een depressie? Ik meende het ook niet helemaal hoor die opmerking, vandaar de knipoog erachter.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:14
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:10:
[...]
Ik heb juist niet het gevoel het te moeten verwerken, dacht dat ik het altijd wel goed heb kunnen verwerken, juist omdat ik zo'n sterke meid ben. Daarom begrijp ik niet waar het dan nu vandaan komt. Ik probeer juist zo min mogelijk aan al die dingen te denken, omdat ik daar het nut niet van in zie.
Het is net als met een elastiekje. Zet die maanden op hoospanning en laat hem dan los.
Dan is de rek er uit en zakt het elastiekje in.
Dus moet je zorgen dat er weer nieuwe rek in komt
[...]
Ik heb juist niet het gevoel het te moeten verwerken, dacht dat ik het altijd wel goed heb kunnen verwerken, juist omdat ik zo'n sterke meid ben. Daarom begrijp ik niet waar het dan nu vandaan komt. Ik probeer juist zo min mogelijk aan al die dingen te denken, omdat ik daar het nut niet van in zie.
Het is net als met een elastiekje. Zet die maanden op hoospanning en laat hem dan los.
Dan is de rek er uit en zakt het elastiekje in.
Dus moet je zorgen dat er weer nieuwe rek in komt
Invisible tears are the hardest to wipe away.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:17
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:10:
[...]
Ik heb juist niet het gevoel het te moeten verwerken, dacht dat ik het altijd wel goed heb kunnen verwerken, juist omdat ik zo'n sterke meid ben. Daarom begrijp ik niet waar het dan nu vandaan komt. Ik probeer juist zo min mogelijk aan al die dingen te denken, omdat ik daar het nut niet van in zie.
Lieverd je hebt het niet verwerkt maar weggedrukt, er was geen tijd voor verwerken want je moest actie ondernemen en dingen regelen om het op te lossen (vermoed ik uit wat je zegt) nu is het opgelost en dus heb je niets meer waarmee je het weg kan drukken en komt het dus in alle hevigheid naar boven.
het is als een hulpverlener bij een ernstig ongeluk, hij/zij verleend de nodige hulp op de juste manier en pas als de dienst er op zit stort hij/zij in en blijkt het niet goed te kunnen verwerken. ( heb het over ernstige ongevallen zoals een bus vol mensen die van de weg raakt en waarvan de helft het helaas niet red bijv.)Dta het bij jou iets anders is wil niet zeggen dat de impact niet net zo groot kan zijn.
[...]
Ik heb juist niet het gevoel het te moeten verwerken, dacht dat ik het altijd wel goed heb kunnen verwerken, juist omdat ik zo'n sterke meid ben. Daarom begrijp ik niet waar het dan nu vandaan komt. Ik probeer juist zo min mogelijk aan al die dingen te denken, omdat ik daar het nut niet van in zie.
Lieverd je hebt het niet verwerkt maar weggedrukt, er was geen tijd voor verwerken want je moest actie ondernemen en dingen regelen om het op te lossen (vermoed ik uit wat je zegt) nu is het opgelost en dus heb je niets meer waarmee je het weg kan drukken en komt het dus in alle hevigheid naar boven.
het is als een hulpverlener bij een ernstig ongeluk, hij/zij verleend de nodige hulp op de juste manier en pas als de dienst er op zit stort hij/zij in en blijkt het niet goed te kunnen verwerken. ( heb het over ernstige ongevallen zoals een bus vol mensen die van de weg raakt en waarvan de helft het helaas niet red bijv.)Dta het bij jou iets anders is wil niet zeggen dat de impact niet net zo groot kan zijn.
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
dinsdag 26 januari 2010 om 10:18
quote:vlinder67 schreef op 26 januari 2010 @ 10:08:
Ik moet helaas afsluiten en zo dadelijk naar mijn werk. Jammer.
TO, succes verder, met wat je ook besluit. Ik bedoelde het eigenlijk wel goed hoor, wilde je in ieder geval graag uit bed zien (zie je openingstopic), en volgens mij ben je dat nu wel Sorry, lig/hangzit toch weer in mijn veilige bed. Heb ondertussen wel gedouched en mijzelf aangekleed.
Ik moet helaas afsluiten en zo dadelijk naar mijn werk. Jammer.
TO, succes verder, met wat je ook besluit. Ik bedoelde het eigenlijk wel goed hoor, wilde je in ieder geval graag uit bed zien (zie je openingstopic), en volgens mij ben je dat nu wel Sorry, lig/hangzit toch weer in mijn veilige bed. Heb ondertussen wel gedouched en mijzelf aangekleed.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:20
quote:BJF33 schreef op 26 januari 2010 @ 10:17:
[...]
Lieverd je hebt het niet verwerkt maar weggedrukt, er was geen tijd voor verwerken want je moest actie ondernemen en dingen regelen om het op te lossen (vermoed ik uit wat je zegt) nu is het opgelost en dus heb je niets meer waarmee je het weg kan drukken en komt het dus in alle hevigheid naar boven.
het is als een hulpverlener bij een ernstig ongeluk, hij/zij verleend de nodige hulp op de juste manier en pas als de dienst er op zit stort hij/zij in en blijkt het niet goed te kunnen verwerken. ( heb het over ernstige ongevallen zoals een bus vol mensen die van de weg raakt en waarvan de helft het helaas niet red bijv.)Dta het bij jou iets anders is wil niet zeggen dat de impact niet net zo groot kan zijn.het klinkt zo logisch, maar helemaal geloven dat dit op mij ook van toepassing is, dat lukt mij niet.
[...]
Lieverd je hebt het niet verwerkt maar weggedrukt, er was geen tijd voor verwerken want je moest actie ondernemen en dingen regelen om het op te lossen (vermoed ik uit wat je zegt) nu is het opgelost en dus heb je niets meer waarmee je het weg kan drukken en komt het dus in alle hevigheid naar boven.
het is als een hulpverlener bij een ernstig ongeluk, hij/zij verleend de nodige hulp op de juste manier en pas als de dienst er op zit stort hij/zij in en blijkt het niet goed te kunnen verwerken. ( heb het over ernstige ongevallen zoals een bus vol mensen die van de weg raakt en waarvan de helft het helaas niet red bijv.)Dta het bij jou iets anders is wil niet zeggen dat de impact niet net zo groot kan zijn.het klinkt zo logisch, maar helemaal geloven dat dit op mij ook van toepassing is, dat lukt mij niet.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:20
quote:BJF33 schreef op 26 januari 2010 @ 10:09:
[...]
Zoals jij in je ellende van een scan moeten ondergaan?
Eerlijk waar ik heb zelden zo'n tenenkrommende persoonlijkheid op een forum meegemaakt als jij.
Als je werkelijk niets constructiefs of nuttigs weet te zeggen zwijg dan!
Zo dat lucht op en dan ga ik nu het zeer wijze advies van negeermodus toepassen
Ik kreeg ook de kriebels toen ik al haar topics zag onder haar loepje. Mevrouw mag wel voor alles een topic openen en met dingen zitten, maar dan zo laagdunkend doen als een ander even haar hart wilt luchten.
Als ik lees een topic van haar dat haar vriend niet heeft terug gemaild en dat ze het allemaal niet meer weet enz, daar zou je eens een schop voor onder de kont moeten krijgen. En dan beginnen hier over dat er pas in andere landen echte ellende is. Tsssss.
Ga ook weer even afstand nemen van dit topic. Ik word alleen maar kwaad om dat soort uitspraken.
[...]
Zoals jij in je ellende van een scan moeten ondergaan?
Eerlijk waar ik heb zelden zo'n tenenkrommende persoonlijkheid op een forum meegemaakt als jij.
Als je werkelijk niets constructiefs of nuttigs weet te zeggen zwijg dan!
Zo dat lucht op en dan ga ik nu het zeer wijze advies van negeermodus toepassen
Ik kreeg ook de kriebels toen ik al haar topics zag onder haar loepje. Mevrouw mag wel voor alles een topic openen en met dingen zitten, maar dan zo laagdunkend doen als een ander even haar hart wilt luchten.
Als ik lees een topic van haar dat haar vriend niet heeft terug gemaild en dat ze het allemaal niet meer weet enz, daar zou je eens een schop voor onder de kont moeten krijgen. En dan beginnen hier over dat er pas in andere landen echte ellende is. Tsssss.
Ga ook weer even afstand nemen van dit topic. Ik word alleen maar kwaad om dat soort uitspraken.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:21
quote:Nightfall schreef op 26 januari 2010 @ 10:14:
[...]
Het is net als met een elastiekje. Zet die maanden op hoospanning en laat hem dan los.
Dan is de rek er uit en zakt het elastiekje in.
Dus moet je zorgen dat er weer nieuwe rek in komt Het probleem is al meer dan een jaar terug opgelost, misschien is het toch iets anders hoor, want de eerst 9 maanden heb ik mij juist super gevoeld.
[...]
Het is net als met een elastiekje. Zet die maanden op hoospanning en laat hem dan los.
Dan is de rek er uit en zakt het elastiekje in.
Dus moet je zorgen dat er weer nieuwe rek in komt Het probleem is al meer dan een jaar terug opgelost, misschien is het toch iets anders hoor, want de eerst 9 maanden heb ik mij juist super gevoeld.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:24
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:20:
[...]
het klinkt zo logisch, maar helemaal geloven dat dit op mij ook van toepassing is, dat lukt mij niet.
En toch zou het heel goed kunnen, het klinkt niet voor niets zo logisch.
Daarom is het zo goed van je dat je naar de huisarts gaat om te zien wat voor een hulp je kunt krijgen.
Vertel hem/haar alles en wat ik al zei probeer je niet sterker voor te doen dan je je op dit moment voelt.
Vertel het zoals het is, alleen dan kan hij/zij je de hulp geven die je nodig hebt.
Laat je weten hoe het is gegaan?
[...]
het klinkt zo logisch, maar helemaal geloven dat dit op mij ook van toepassing is, dat lukt mij niet.
En toch zou het heel goed kunnen, het klinkt niet voor niets zo logisch.
Daarom is het zo goed van je dat je naar de huisarts gaat om te zien wat voor een hulp je kunt krijgen.
Vertel hem/haar alles en wat ik al zei probeer je niet sterker voor te doen dan je je op dit moment voelt.
Vertel het zoals het is, alleen dan kan hij/zij je de hulp geven die je nodig hebt.
Laat je weten hoe het is gegaan?
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
dinsdag 26 januari 2010 om 10:24
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:13:
[...]
Een depressie zal voor een ieder vast verschillen, ik weet er maar weinig van. Je hoort mensen er niet vaak over, schaamte misschien? Maar wat hield het voor jou dan een een depressie? Ik meende het ook niet helemaal hoor die opmerking, vandaar de knipoog erachter.
Nou de verschijnselen zijn wel zo'n beetje vergelijkbaar hoor, anders kan er ook geen diagnose worden gesteld voor mensen met een depressie maar het komt er op neer dat ik geen zin meer had, in niks, ik zag geen licht aan het eind van de tunnel. Elke dag vond ik opstaan een opgave. De wereld draaide en ik moest van alles maar waarom? Ik zag er het nut gewoon niet van in.
Ik had een steen in mijn maag en een klem om mijn keel. Ik had verdriet en ik had geen idee waarom ook alweer. Ik was ongelukkig, zag het nu van veel dingen niet in, was moe, negatief over mezelf, mijn werk, mijn leven, alles.
Maar ik heb gewoon gewerkt, ik was vrienden met mensen, ik ging weg en uit, maakte schoon, deed boodschappen, kookte eten en lachte. Ook om mezelf.
Ik had de schaal van 'Kut op Leo' uitgevonden. Hoe kut voelde ik me 's morgens? En dan van 1 tot 10 waarbij 1 goed was en 10 heel erg slecht.
En daar kon ik dan zelf hartelijk om lachen, als ik weer zo in de put zat en nauwelijks wist te beredeneren waarom.
Ik slikte wel medicatie trouwens.
Hoe voel jij je?
Of vind je het rot om dat hier te schijven.
Mijn relatie en alles wat er mee samenhing was de oorzaak van mijn depressie. Dat hebben therapeuten me ook verteld maar ik wilde er niet aan. Vond dat het aan mij lag en het kon overal aan liggen maar niet aan mijn relatie.
De peuten hadden gelijk.
Toen mijn relatie ein-de-lijk ophield en ik ging lezen waaraan ik 'leed', was het over.
Daarna heb ik een postnatale depressie gehad, die duurde anderhalf jaar maar daarvoor heb ik nooit medicatie geslikt. Ik wist gewoon dat het hormonen waren en de nasleep van een kraambedpsychose, dus ik zag toen de noodzaak niet in van medicatie.
Kun jij iets vertellen over jouw verdriet?
[...]
Een depressie zal voor een ieder vast verschillen, ik weet er maar weinig van. Je hoort mensen er niet vaak over, schaamte misschien? Maar wat hield het voor jou dan een een depressie? Ik meende het ook niet helemaal hoor die opmerking, vandaar de knipoog erachter.
Nou de verschijnselen zijn wel zo'n beetje vergelijkbaar hoor, anders kan er ook geen diagnose worden gesteld voor mensen met een depressie maar het komt er op neer dat ik geen zin meer had, in niks, ik zag geen licht aan het eind van de tunnel. Elke dag vond ik opstaan een opgave. De wereld draaide en ik moest van alles maar waarom? Ik zag er het nut gewoon niet van in.
Ik had een steen in mijn maag en een klem om mijn keel. Ik had verdriet en ik had geen idee waarom ook alweer. Ik was ongelukkig, zag het nu van veel dingen niet in, was moe, negatief over mezelf, mijn werk, mijn leven, alles.
Maar ik heb gewoon gewerkt, ik was vrienden met mensen, ik ging weg en uit, maakte schoon, deed boodschappen, kookte eten en lachte. Ook om mezelf.
Ik had de schaal van 'Kut op Leo' uitgevonden. Hoe kut voelde ik me 's morgens? En dan van 1 tot 10 waarbij 1 goed was en 10 heel erg slecht.
En daar kon ik dan zelf hartelijk om lachen, als ik weer zo in de put zat en nauwelijks wist te beredeneren waarom.
Ik slikte wel medicatie trouwens.
Hoe voel jij je?
Of vind je het rot om dat hier te schijven.
Mijn relatie en alles wat er mee samenhing was de oorzaak van mijn depressie. Dat hebben therapeuten me ook verteld maar ik wilde er niet aan. Vond dat het aan mij lag en het kon overal aan liggen maar niet aan mijn relatie.
De peuten hadden gelijk.
Toen mijn relatie ein-de-lijk ophield en ik ging lezen waaraan ik 'leed', was het over.
Daarna heb ik een postnatale depressie gehad, die duurde anderhalf jaar maar daarvoor heb ik nooit medicatie geslikt. Ik wist gewoon dat het hormonen waren en de nasleep van een kraambedpsychose, dus ik zag toen de noodzaak niet in van medicatie.
Kun jij iets vertellen over jouw verdriet?
dinsdag 26 januari 2010 om 10:26
quote:evenzohoor schreef op 26 januari 2010 @ 10:21:
[...]
Het probleem is al meer dan een jaar terug opgelost, misschien is het toch iets anders hoor, want de eerst 9 maanden heb ik mij juist super gevoeld.Ik zou er zelf niet te veel over gaan zitten piekeren. Maak je niet te druk verder. Misschien heb ik het mis hoor, maar ik heb het idee dat je het zwak van jezelf vind dat je je nu zo rot voelt. Is dat zo?
[...]
Het probleem is al meer dan een jaar terug opgelost, misschien is het toch iets anders hoor, want de eerst 9 maanden heb ik mij juist super gevoeld.Ik zou er zelf niet te veel over gaan zitten piekeren. Maak je niet te druk verder. Misschien heb ik het mis hoor, maar ik heb het idee dat je het zwak van jezelf vind dat je je nu zo rot voelt. Is dat zo?
dinsdag 26 januari 2010 om 10:28
Evenzohoor; heel erg goed en dapper dat je naar de huisarts gaat. Je klachten serieus nemen is stap 1, en een belangrijke! Je andere strategie (erover heen willen denderen) heeft je niet verder geholpen en het is goed dat je dat zelf ervaren hebt; dan hoef je er verder ook niet aan te gaan twijfelen of je adviezen zoals hier door Vlinder gegeven wel voldoende hebt uitgetest... Heel veel sterkte!
Algemeen; helaas zijn er heel veel mensen met dezelfde kortzichtige ideeën als Vlinder. Mensen met bijv. een depressie moeten niet alleen vechten om daar uit te komen (een hels gevecht), maar moeten dat gevecht vaak ook nog eens leveren zonder steun, omdat er zoveel types à la Vlinder rondlopen. Er zijn jaarlijks ong. 2 x zoveel doden door suïcide dan er verkeersslachtoffers zijn. In de visie van de kortzichte medemensch allemaal mensen die te slap zijn? Mensen die een schop onder hun reet nodig hadden? Het maakt me misselijk dat deze visie nog steeds bestaat. Ik gun niemand psychiatrisch leed, maar voor sommigen zou het wel louterend kunnen werken...
Algemeen; helaas zijn er heel veel mensen met dezelfde kortzichtige ideeën als Vlinder. Mensen met bijv. een depressie moeten niet alleen vechten om daar uit te komen (een hels gevecht), maar moeten dat gevecht vaak ook nog eens leveren zonder steun, omdat er zoveel types à la Vlinder rondlopen. Er zijn jaarlijks ong. 2 x zoveel doden door suïcide dan er verkeersslachtoffers zijn. In de visie van de kortzichte medemensch allemaal mensen die te slap zijn? Mensen die een schop onder hun reet nodig hadden? Het maakt me misselijk dat deze visie nog steeds bestaat. Ik gun niemand psychiatrisch leed, maar voor sommigen zou het wel louterend kunnen werken...
dinsdag 26 januari 2010 om 10:29
quote:vlinder67 schreef op 26 januari 2010 @ 10:03:
[...]
O jee, er zijn er zoveel. Hier bijvoorbeeld..
http://www.volkskrant.nl/ ... epressief_Kom_naar_Uganda!Een krantenknipsel is niet hetzelfde als wetenschappelijk onderzoek.
[...]
O jee, er zijn er zoveel. Hier bijvoorbeeld..
http://www.volkskrant.nl/ ... epressief_Kom_naar_Uganda!Een krantenknipsel is niet hetzelfde als wetenschappelijk onderzoek.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:29
quote:Carrera schreef op 26 januari 2010 @ 09:51:
[...]
Maar wel hier lopen miepen op het forum he?Vlinder is sowieso van het miepen. Ook al over een budget vakantie waar niks goed genoeg voor madame was. Ik kon de schop onder haar eigen kont daar ook al niet lezen. Maar ja, het is zo makkelijk he, om anderen te zeggen wat je zelf het liefste zou doen.
TO: sterkte meid.
[...]
Maar wel hier lopen miepen op het forum he?Vlinder is sowieso van het miepen. Ook al over een budget vakantie waar niks goed genoeg voor madame was. Ik kon de schop onder haar eigen kont daar ook al niet lezen. Maar ja, het is zo makkelijk he, om anderen te zeggen wat je zelf het liefste zou doen.
TO: sterkte meid.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:33
quote:mylenevalerie schreef op 26 januari 2010 @ 10:20:
[...]
Ik kreeg ook de kriebels toen ik al haar topics zag onder haar loepje. Mevrouw mag wel voor alles een topic openen en met dingen zitten, maar dan zo laagdunkend doen als een ander even haar hart wilt luchten.
Als ik lees een topic van haar dat haar vriend niet heeft terug gemaild en dat ze het allemaal niet meer weet enz, daar zou je eens een schop voor onder de kont moeten krijgen. En dan beginnen hier over dat er pas in andere landen echte ellende is. Tsssss.
Ga ook weer even afstand nemen van dit topic. Ik word alleen maar kwaad om dat soort uitspraken.
Ik hoop toch niet dat je dat doet, ik denk dat evenzohoor alle steunende en haar serieus nemende reacties goed kan gebruiken.
Daarbij, ik denk dat gewoon de posts van een zekere gevleugelde medeforumer niet lezen en compleet negeren minstens zo goed werkt, en als voordeel heeft dat je gewoon de mensen op wie je wil reageren gewoon je reactie kunt geven.
[...]
Ik kreeg ook de kriebels toen ik al haar topics zag onder haar loepje. Mevrouw mag wel voor alles een topic openen en met dingen zitten, maar dan zo laagdunkend doen als een ander even haar hart wilt luchten.
Als ik lees een topic van haar dat haar vriend niet heeft terug gemaild en dat ze het allemaal niet meer weet enz, daar zou je eens een schop voor onder de kont moeten krijgen. En dan beginnen hier over dat er pas in andere landen echte ellende is. Tsssss.
Ga ook weer even afstand nemen van dit topic. Ik word alleen maar kwaad om dat soort uitspraken.
Ik hoop toch niet dat je dat doet, ik denk dat evenzohoor alle steunende en haar serieus nemende reacties goed kan gebruiken.
Daarbij, ik denk dat gewoon de posts van een zekere gevleugelde medeforumer niet lezen en compleet negeren minstens zo goed werkt, en als voordeel heeft dat je gewoon de mensen op wie je wil reageren gewoon je reactie kunt geven.
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
dinsdag 26 januari 2010 om 10:34
Als dit gevoel niet altijd hebt en nu het winter is alles naar boven komt en je het gevoel hebt: dat je het nu niet meer aan kunt, dan kan je ook één van de vele zijn met een winterdepressie, deze moet je ook niet onderschatten, achter een depressie zit vaak een lichamelijke oorzaak. Dus niet alleen in je hoofd, maar juist ook in je lijf.
Zonlicht geeft niet alleen warmte, maar ook vitamine e.d.
Daarom zie ook steeds meer mensen met een lichtbak of lichthterapie. Hoe het precies zit weet "men" niet, maar ga er eens op googelen.
Onderschat een winterdepressie niet, het is niet zomaar een dipje.
Zonlicht geeft niet alleen warmte, maar ook vitamine e.d.
Daarom zie ook steeds meer mensen met een lichtbak of lichthterapie. Hoe het precies zit weet "men" niet, maar ga er eens op googelen.
Onderschat een winterdepressie niet, het is niet zomaar een dipje.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:36
Oh sorry BFJ, nee niet van het forum hoor, alleen dit topic.
Ik lees net bij Waarschuwingen en bans dat Vlinder de 22e al een waarschuwing heeft gehad voor profoceren.
Ik vind het zonde van mijn energie om hier te gaan hakkelen met haar. Dit zegt mij al genoeg.
Moet ook nu weer even verder. Maar ik blijf op het forum hoor meiden.
En Evenzohoor, een dikke knuf. Ik heb zelf hele zware depressies meegemaakt en er ook weer uitgekomen. Jij komt er ook. Liefs .
Ik lees net bij Waarschuwingen en bans dat Vlinder de 22e al een waarschuwing heeft gehad voor profoceren.
Ik vind het zonde van mijn energie om hier te gaan hakkelen met haar. Dit zegt mij al genoeg.
Moet ook nu weer even verder. Maar ik blijf op het forum hoor meiden.
En Evenzohoor, een dikke knuf. Ik heb zelf hele zware depressies meegemaakt en er ook weer uitgekomen. Jij komt er ook. Liefs .
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:43
Goed dat je je het aangekleed en hebt ontbeten. Ga proberen een wandeling te maken, je maakt het erg verleidelijk om lekker in bed te gaan liggen (ook met kleren aan) en kijk of je even ergens koffie kan drinken (hoe moeilijk dat ook is).
Succes meid! Laat je het weten hoe het bij de huisarts is gegaan?
Succes meid! Laat je het weten hoe het bij de huisarts is gegaan?
Nee echt?
dinsdag 26 januari 2010 om 10:47
Misschien is het een troost voor je om te weten dat psychologen ook wel eens hun zwakke momenten hebben.
Ik heb voor een psycholoog gewerkt. En die man slikte zelf een milde AD, had huwelijksproblemen en ondersteuning nodig van ...
Juist, een psycholoog.
En niemand is alleen maar sterk. Iedereen heeft momenten van twijfel, van onzekerheid, hartkloppingen. De vraag; doe ik dit wel goed, doe ik het wel goed genoeg. Het was misschien beter/handiger geweest als je wél soms eens had zitten janken. Als er iets heftigs gebeurd mag je daar best om huilen. Ik sta ook bekend als een sterk iemand, maar toen ik na het overlijden van mijn oma een foto kreeg die al meer dan 30 jaar daar in de woonkamer had gehangen heb ik het toch even op een janken gezet. En raad eens? Niemand vond dat raar.
Een keertje praten met iemand die je helpt om dingen op een rijtje te zetten kan heel zinvol zijn. Dat hoeft niet eens perse een psycholoog te zijn. Een maatschappelijk werk(st)er kan ook.
Succes ermee.
Ik heb voor een psycholoog gewerkt. En die man slikte zelf een milde AD, had huwelijksproblemen en ondersteuning nodig van ...
Juist, een psycholoog.
En niemand is alleen maar sterk. Iedereen heeft momenten van twijfel, van onzekerheid, hartkloppingen. De vraag; doe ik dit wel goed, doe ik het wel goed genoeg. Het was misschien beter/handiger geweest als je wél soms eens had zitten janken. Als er iets heftigs gebeurd mag je daar best om huilen. Ik sta ook bekend als een sterk iemand, maar toen ik na het overlijden van mijn oma een foto kreeg die al meer dan 30 jaar daar in de woonkamer had gehangen heb ik het toch even op een janken gezet. En raad eens? Niemand vond dat raar.
Een keertje praten met iemand die je helpt om dingen op een rijtje te zetten kan heel zinvol zijn. Dat hoeft niet eens perse een psycholoog te zijn. Een maatschappelijk werk(st)er kan ook.
Succes ermee.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:48
quote:vlinder67 schreef op 26 januari 2010 @ 10:08:
Ik moet helaas afsluiten en zo dadelijk naar mijn werk. Jammer.
TO, succes verder, met wat je ook besluit. Ik bedoelde het eigenlijk wel goed hoor, wilde je in ieder geval graag uit bed zien (zie je openingstopic), en volgens mij ben je dat nu wel
Vlinder, ik had ook altijd sterk de neiging om te denken zoals jij denkt. Tot ik er een topic over opende en gewoon openlijk de vraag stelde of depressie en burn-out nou echt luxe-problemen zijn. Ik hoop dat je het topic nog kunt vinden (door op mn vergrootglaasje te klikken), het stond onder psyche. Ik ben er in elk geval een stuk wijzer van geworden, er is me heel veel uitgelegd en ik begrijp nu dat een schop onder je kont niet bij iedereen en niet altijd helpt.
@evenzohoor ik hoop dat het eerste gesprek met je huisarts je al een stuk beter doet voelen (misschien ben ik al mosterd, want ik wilde dit even zo graag snel hier kwijt dat ik nog niet alles gelezen heb, ga ik zo doen). Alleen het feit al dat je gaat horen dat zwak zijn niet zwak is, maar het juist heel sterk is om een zwakte (eigenlijk een verkeerd woord vind ik) te hebben.
Sterkte!
Ik moet helaas afsluiten en zo dadelijk naar mijn werk. Jammer.
TO, succes verder, met wat je ook besluit. Ik bedoelde het eigenlijk wel goed hoor, wilde je in ieder geval graag uit bed zien (zie je openingstopic), en volgens mij ben je dat nu wel
Vlinder, ik had ook altijd sterk de neiging om te denken zoals jij denkt. Tot ik er een topic over opende en gewoon openlijk de vraag stelde of depressie en burn-out nou echt luxe-problemen zijn. Ik hoop dat je het topic nog kunt vinden (door op mn vergrootglaasje te klikken), het stond onder psyche. Ik ben er in elk geval een stuk wijzer van geworden, er is me heel veel uitgelegd en ik begrijp nu dat een schop onder je kont niet bij iedereen en niet altijd helpt.
@evenzohoor ik hoop dat het eerste gesprek met je huisarts je al een stuk beter doet voelen (misschien ben ik al mosterd, want ik wilde dit even zo graag snel hier kwijt dat ik nog niet alles gelezen heb, ga ik zo doen). Alleen het feit al dat je gaat horen dat zwak zijn niet zwak is, maar het juist heel sterk is om een zwakte (eigenlijk een verkeerd woord vind ik) te hebben.
Sterkte!
dinsdag 26 januari 2010 om 10:49
Even offtopic:
Lieve Vlinder,
In jouw topic op reizen reageerde sommige mensen fel. Dat vond je vervelend. Maar wat je nu hier schrijft is misschien voor sommige mensen ook wel provocerend, denk ik zo. Dus misschien kan het wat minder?
Dank!!
TO: Kleine stapjes zijn ook stapjes! Wat zou je vandaag allemaal willen doen?
Lieve Vlinder,
In jouw topic op reizen reageerde sommige mensen fel. Dat vond je vervelend. Maar wat je nu hier schrijft is misschien voor sommige mensen ook wel provocerend, denk ik zo. Dus misschien kan het wat minder?
Dank!!
TO: Kleine stapjes zijn ook stapjes! Wat zou je vandaag allemaal willen doen?
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
dinsdag 26 januari 2010 om 10:49
quote:eleonora schreef op 26 januari 2010 @ 10:24:
[...]
Nou de verschijnselen zijn wel zo'n beetje vergelijkbaar hoor, anders kan er ook geen diagnose worden gesteld voor mensen met een depressie maar het komt er op neer dat ik geen zin meer had, in niks, ik zag geen licht aan het eind van de tunnel. Elke dag vond ik opstaan een opgave. De wereld draaide en ik moest van alles maar waarom? Ik zag er het nut gewoon niet van in.
Ik had een steen in mijn maag en een klem om mijn keel. Ik had verdriet en ik had geen idee waarom ook alweer. Ik was ongelukkig, zag het nu van veel dingen niet in, was moe, negatief over mezelf, mijn werk, mijn leven, alles.
Maar ik heb gewoon gewerkt, ik was vrienden met mensen, ik ging weg en uit, maakte schoon, deed boodschappen, kookte eten en lachte. Ook om mezelf.
Ik had de schaal van 'Kut op Leo' uitgevonden. Hoe kut voelde ik me 's morgens? En dan van 1 tot 10 waarbij 1 goed was en 10 heel erg slecht.
En daar kon ik dan zelf hartelijk om lachen, als ik weer zo in de put zat en nauwelijks wist te beredeneren waarom.
Ik slikte wel medicatie trouwens.
Hoe voel jij je?
Of vind je het rot om dat hier te schijven.
Mijn relatie en alles wat er mee samenhing was de oorzaak van mijn depressie. Dat hebben therapeuten me ook verteld maar ik wilde er niet aan. Vond dat het aan mij lag en het kon overal aan liggen maar niet aan mijn relatie.
De peuten hadden gelijk.
Toen mijn relatie ein-de-lijk ophield en ik ging lezen waaraan ik 'leed', was het over.
Daarna heb ik een postnatale depressie gehad, die duurde anderhalf jaar maar daarvoor heb ik nooit medicatie geslikt. Ik wist gewoon dat het hormonen waren en de nasleep van een kraambedpsychose, dus ik zag toen de noodzaak niet in van medicatie.
Kun jij iets vertellen over jouw verdriet?Er zijn veel dingen gebeurd in mijn verleden, maar ik koppel mijn verdriet daar niet direct aan. Anderen wel, maar mijn probleem is hier in het nu, dat ik zo vaak moet huilen. Degene die het dichtste bij mij staat heb ik net even gebeld en diegene denkt ze ziet dat in mijn verdriet het verlies van mijn ouders steeds naar boven komt. Zij zijn beiden verslaafd aan de drugs overleden. Dat is een heftige tijd geweest, waarin ik veel keuzes over hun leven of dood moest maken. Maar als ik daarop terug kijk heb ik daar een goed gevoel over, ik ben tevreden met hoe ik gehandeld heb en trots op mijzelf dat ik het heb kunnen doen. En opgelucht dat ze er niet meer zijn, maar natuurlijk soms ook verdriet dat ze er niet meer zijn, gelukkig overheerst neit het verdriet, daarom vraag ik mij ook af of mijn verdriet daarvandaan komt. Er zijn ook zoveel andere dingen waar het vandaan zou kunnen komen, maar dan had ik het toch wel geweten als het ergens vandaan komt. Ik begrijp mijzelf niet hierin. Ik zie gelukkig nog veel licht aan de tunnel. Er zijn veel mooie en goede dingen in mijn leven. Ik heb wel vaak moeite om mij tot dingen te zetten die voorheen geen probleem waren; naar bed gaan, uit bed gaan, mijzelf goed verzorgen (scheren, epileren, kapper, kleding), koken, werken, vriendenbezoek, boodschappen doen.
[...]
Nou de verschijnselen zijn wel zo'n beetje vergelijkbaar hoor, anders kan er ook geen diagnose worden gesteld voor mensen met een depressie maar het komt er op neer dat ik geen zin meer had, in niks, ik zag geen licht aan het eind van de tunnel. Elke dag vond ik opstaan een opgave. De wereld draaide en ik moest van alles maar waarom? Ik zag er het nut gewoon niet van in.
Ik had een steen in mijn maag en een klem om mijn keel. Ik had verdriet en ik had geen idee waarom ook alweer. Ik was ongelukkig, zag het nu van veel dingen niet in, was moe, negatief over mezelf, mijn werk, mijn leven, alles.
Maar ik heb gewoon gewerkt, ik was vrienden met mensen, ik ging weg en uit, maakte schoon, deed boodschappen, kookte eten en lachte. Ook om mezelf.
Ik had de schaal van 'Kut op Leo' uitgevonden. Hoe kut voelde ik me 's morgens? En dan van 1 tot 10 waarbij 1 goed was en 10 heel erg slecht.
En daar kon ik dan zelf hartelijk om lachen, als ik weer zo in de put zat en nauwelijks wist te beredeneren waarom.
Ik slikte wel medicatie trouwens.
Hoe voel jij je?
Of vind je het rot om dat hier te schijven.
Mijn relatie en alles wat er mee samenhing was de oorzaak van mijn depressie. Dat hebben therapeuten me ook verteld maar ik wilde er niet aan. Vond dat het aan mij lag en het kon overal aan liggen maar niet aan mijn relatie.
De peuten hadden gelijk.
Toen mijn relatie ein-de-lijk ophield en ik ging lezen waaraan ik 'leed', was het over.
Daarna heb ik een postnatale depressie gehad, die duurde anderhalf jaar maar daarvoor heb ik nooit medicatie geslikt. Ik wist gewoon dat het hormonen waren en de nasleep van een kraambedpsychose, dus ik zag toen de noodzaak niet in van medicatie.
Kun jij iets vertellen over jouw verdriet?Er zijn veel dingen gebeurd in mijn verleden, maar ik koppel mijn verdriet daar niet direct aan. Anderen wel, maar mijn probleem is hier in het nu, dat ik zo vaak moet huilen. Degene die het dichtste bij mij staat heb ik net even gebeld en diegene denkt ze ziet dat in mijn verdriet het verlies van mijn ouders steeds naar boven komt. Zij zijn beiden verslaafd aan de drugs overleden. Dat is een heftige tijd geweest, waarin ik veel keuzes over hun leven of dood moest maken. Maar als ik daarop terug kijk heb ik daar een goed gevoel over, ik ben tevreden met hoe ik gehandeld heb en trots op mijzelf dat ik het heb kunnen doen. En opgelucht dat ze er niet meer zijn, maar natuurlijk soms ook verdriet dat ze er niet meer zijn, gelukkig overheerst neit het verdriet, daarom vraag ik mij ook af of mijn verdriet daarvandaan komt. Er zijn ook zoveel andere dingen waar het vandaan zou kunnen komen, maar dan had ik het toch wel geweten als het ergens vandaan komt. Ik begrijp mijzelf niet hierin. Ik zie gelukkig nog veel licht aan de tunnel. Er zijn veel mooie en goede dingen in mijn leven. Ik heb wel vaak moeite om mij tot dingen te zetten die voorheen geen probleem waren; naar bed gaan, uit bed gaan, mijzelf goed verzorgen (scheren, epileren, kapper, kleding), koken, werken, vriendenbezoek, boodschappen doen.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:51
quote:mylenevalerie schreef op 26 januari 2010 @ 10:36:
Oh sorry BFJ, nee niet van het forum hoor, alleen dit topic.
Ik lees net bij Waarschuwingen en bans dat Vlinder de 22e al een waarschuwing heeft gehad voor profoceren.
Ik vind het zonde van mijn energie om hier te gaan hakkelen met haar. Dit zegt mij al genoeg.
Moet ook nu weer even verder. Maar ik blijf op het forum hoor meiden.
En Evenzohoor, een dikke knuf. Ik heb zelf hele zware depressies meegemaakt en er ook weer uitgekomen. Jij komt er ook. Liefs .
Gelukkig @ mylenevalerie.
Ik ben blij dat je gewoon blijft en ik hoop dat "de gevleugelde" haar uitspraken je bloed niet te lang laten koken, dat is het niet waard!
En wat die waarschuwing betreft, verbaast me ook niets vandaar dat ik haar reacties gewoon niet meer ga lezen.
Oh sorry BFJ, nee niet van het forum hoor, alleen dit topic.
Ik lees net bij Waarschuwingen en bans dat Vlinder de 22e al een waarschuwing heeft gehad voor profoceren.
Ik vind het zonde van mijn energie om hier te gaan hakkelen met haar. Dit zegt mij al genoeg.
Moet ook nu weer even verder. Maar ik blijf op het forum hoor meiden.
En Evenzohoor, een dikke knuf. Ik heb zelf hele zware depressies meegemaakt en er ook weer uitgekomen. Jij komt er ook. Liefs .
Gelukkig @ mylenevalerie.
Ik ben blij dat je gewoon blijft en ik hoop dat "de gevleugelde" haar uitspraken je bloed niet te lang laten koken, dat is het niet waard!
En wat die waarschuwing betreft, verbaast me ook niets vandaar dat ik haar reacties gewoon niet meer ga lezen.
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
dinsdag 26 januari 2010 om 10:52
quote:Janna80 schreef op 26 januari 2010 @ 10:49:
Even offtopic:
Lieve Vlinder,
In jouw topic op reizen reageerde sommige mensen fel. Dat vond je vervelend. Maar wat je nu hier schrijft is misschien voor sommige mensen ook wel provocerend, denk ik zo. Dus misschien kan het wat minder?
Dank!!
TO: Kleine stapjes zijn ook stapjes! Wat zou je vandaag allemaal willen doen?
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack. Naar mijn werk om te praten. Naar de huisarts. Minimaal 1 uur studeren. Minmaal 1 was draaien. Wel een goed idee, heb dat idee vaak in mijn hoofd gehad, opschrijven, maar ben bang voor de teleurstelling als aan het einde van de dag de helft niet gedaan is.
Even offtopic:
Lieve Vlinder,
In jouw topic op reizen reageerde sommige mensen fel. Dat vond je vervelend. Maar wat je nu hier schrijft is misschien voor sommige mensen ook wel provocerend, denk ik zo. Dus misschien kan het wat minder?
Dank!!
TO: Kleine stapjes zijn ook stapjes! Wat zou je vandaag allemaal willen doen?
Een boterham eten als lunch i.p.v. een snelle snack. Naar mijn werk om te praten. Naar de huisarts. Minimaal 1 uur studeren. Minmaal 1 was draaien. Wel een goed idee, heb dat idee vaak in mijn hoofd gehad, opschrijven, maar ben bang voor de teleurstelling als aan het einde van de dag de helft niet gedaan is.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:53
quote:vlinder67 schreef op 26 januari 2010 @ 09:10:
Dat is de grootste denkfout ooit. Helaas geloven teveel mensen hierin. Maar het is andersom. De beste manier om je beter te gaan voelen is door bezig te zijn met problemen van anderen. Kijk naar mensen die het slechter hebben, niet naar mensen die het (in jouw ogen) beter hebben.Ik denk wel dat het kan helpen om bezig te zijn. Om iets te ondernemen. Maar dat kan ook boodschappen doen of koken zijn. In ieder geval is het zeker goed om je gordijnen open te doen en uit bed te stappen.
Dat is de grootste denkfout ooit. Helaas geloven teveel mensen hierin. Maar het is andersom. De beste manier om je beter te gaan voelen is door bezig te zijn met problemen van anderen. Kijk naar mensen die het slechter hebben, niet naar mensen die het (in jouw ogen) beter hebben.Ik denk wel dat het kan helpen om bezig te zijn. Om iets te ondernemen. Maar dat kan ook boodschappen doen of koken zijn. In ieder geval is het zeker goed om je gordijnen open te doen en uit bed te stappen.
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
dinsdag 26 januari 2010 om 10:54
evenzohoor: volgens mij kan het kloppen dat je niet altijd weet waar je verdriet vandaan komt maar dat je het toch hebt. Met je hoofd ga je goed met al die moeilijkheden om (en jeetje, je hebt nogal wat meegemaakt lees ik nu) maar je lichaam kan dat soms toch niet allemaal verwerken.
Stop met denken dat je zwak bent als je huilt. Huil gewoon, ook al weet je niet waarom, en geef jezelf die tijd, daarna kun je dan weer aan opkrabbelen denken. En als ik jou zo lees gaat dat zeker lukken!
Stop met denken dat je zwak bent als je huilt. Huil gewoon, ook al weet je niet waarom, en geef jezelf die tijd, daarna kun je dan weer aan opkrabbelen denken. En als ik jou zo lees gaat dat zeker lukken!
Het is zoals het is
