
Steun gezocht!! Mijn zoon van 17 heeft schizofrenie.
maandag 31 juli 2006 om 17:26
Hallo beste lezers.
Sinds vorige week donderdag weet ik dat mijn zoon van 17 schizofrenie
heeft. Na een behoorlijke lijdensweg van bijna 2 jaar voel ik me alsof ik ben overreden door een vrachtwagen. Echt klote gewoon!!
Voor hem maar ook voor mij. In eerste instantie was bij hem de diagnose psychotisch gesteld, en hij is in de maanden april en mei opgenomen geweest. Dat was voor mij een zware periode je denkt dan dat je het even 'kunt laten gaan' en dat je tot rust komt, gedeeltelijk waar maar je blijft er toch nog heel erg mee bezig. Na de opname is hij gestart met een dagbehandeling maar dat was toch nog te hoog gegrepen zeg maar. Na nog wat verder onderzoek blijkt hij dus schizofrenie te hebben. Hij is sinds 2 weken weer opgenomen deze keer in een kliniek die zich alleen maar bezig houd met psychosche en schizofrenie, dus wat dat betreft zit hij hier echt op de goede plek. Echt zeker weten doe je dat natuurlijk nooit maar het voelt oke en dat heb ik tot nu toe nog nooit gehad. Een verademing vergeleken met de vorige kliniek. Ik ben op zoek naar mensen van wie hun kind dit ook is overkomen om misschien verhalen te kunnen uitwisselen of elkaar te kunnen steunen. En verdere reacties van iedereen die de moeite wil nemen om te reageren ben ik ook erg blij mee want geloof me het is echt heel zwaar. Tips zijn natuurlijk ook altijd welkom!! Ik ben een alleenstaande moeder en heb momenteel geen relatie, ook niet de puf voor of momenteel zin in. Ik denk ook wel heel herkenbaar. Gelukkig heb ik wel goede vrienden bij wie ik m'n hart kan luchten en die me op dit moment ook erg steunen hierin. Ben ook al lid geworden van Ypsilon maar de eerste bijeenkomsten beginnen pas in september en dat is nog zo ver weg vind ik. Nou ik merk wel of ik reactie ga krijgen in ieder geval alvast bedant, groetjes van mij.
Sinds vorige week donderdag weet ik dat mijn zoon van 17 schizofrenie
heeft. Na een behoorlijke lijdensweg van bijna 2 jaar voel ik me alsof ik ben overreden door een vrachtwagen. Echt klote gewoon!!
Voor hem maar ook voor mij. In eerste instantie was bij hem de diagnose psychotisch gesteld, en hij is in de maanden april en mei opgenomen geweest. Dat was voor mij een zware periode je denkt dan dat je het even 'kunt laten gaan' en dat je tot rust komt, gedeeltelijk waar maar je blijft er toch nog heel erg mee bezig. Na de opname is hij gestart met een dagbehandeling maar dat was toch nog te hoog gegrepen zeg maar. Na nog wat verder onderzoek blijkt hij dus schizofrenie te hebben. Hij is sinds 2 weken weer opgenomen deze keer in een kliniek die zich alleen maar bezig houd met psychosche en schizofrenie, dus wat dat betreft zit hij hier echt op de goede plek. Echt zeker weten doe je dat natuurlijk nooit maar het voelt oke en dat heb ik tot nu toe nog nooit gehad. Een verademing vergeleken met de vorige kliniek. Ik ben op zoek naar mensen van wie hun kind dit ook is overkomen om misschien verhalen te kunnen uitwisselen of elkaar te kunnen steunen. En verdere reacties van iedereen die de moeite wil nemen om te reageren ben ik ook erg blij mee want geloof me het is echt heel zwaar. Tips zijn natuurlijk ook altijd welkom!! Ik ben een alleenstaande moeder en heb momenteel geen relatie, ook niet de puf voor of momenteel zin in. Ik denk ook wel heel herkenbaar. Gelukkig heb ik wel goede vrienden bij wie ik m'n hart kan luchten en die me op dit moment ook erg steunen hierin. Ben ook al lid geworden van Ypsilon maar de eerste bijeenkomsten beginnen pas in september en dat is nog zo ver weg vind ik. Nou ik merk wel of ik reactie ga krijgen in ieder geval alvast bedant, groetjes van mij.
dinsdag 26 september 2006 om 12:15
Lieve Viooltje,
Ik vroeg me af hoe het met je gaat?
Viooltje hoe is het met jou en je twee zonen? Kom je er nog een beetje uit?
Heel veel sterkte en liefs van mij?
Lieve Robin,
Hoe is het nou met je broer? Is hij alweer opgenomen of is hij nog thuis? Hoe is het met jou zelf op dit moment?
Liefs van Brunette
Ik vroeg me af hoe het met je gaat?
Viooltje hoe is het met jou en je twee zonen? Kom je er nog een beetje uit?
Heel veel sterkte en liefs van mij?
Lieve Robin,
Hoe is het nou met je broer? Is hij alweer opgenomen of is hij nog thuis? Hoe is het met jou zelf op dit moment?
Liefs van Brunette
woensdag 27 september 2006 om 02:20
Hoi lieve Brunette en hoi lieve Robin,
Dankjewel voor jullie lieve belangstelling. Het gaat helaas niet zo goed met mij en mijn zoon. Het contact met mijn jongste zoon is nog steeds niet hersteld. Het gebeurde heeft mij erg aan gegrepen en ik ben nog steeds geshockeerd. Of deze treurige geschiedenis nog niet genoeg was, is nu mijn schizofrene zoon zijn lievelingspoesje al 5 dagen spoorloos verdwenen. Echt een ramp, want verleden jaar is zijn andere lievelingspoesje dood achter de duivenmelkers hokken hier dichtbij gevonden. Het jaar daarvoor is een lievelingspoesje van hem naast hem in bed gestorven, daarna heeft hij zich twee dagen in zijn kamer op gesloten en vroeg daarna om zijn seroquel, die hij daarvoor weigerde in te nemen. Dus, je begrijpt nu wel hoe mijn zoon zich nu weer voelt. Als zij echt dood is, dan is het leed echt niet te over zien. Het was echt zijn maatje, wat je bij schizofrene mensen veel ziet. Hij aanbad en vereerde haar gewoon en het was echt heel vertederend om te zien, hoe hij met haar kroelde. En nu dit afschuwelijke gemis.
Brunette, wat fijn dat je zoon als nog wat langer in de kliniek mag verblijven!! Je longontsteking is ook gebeterd, las ik. Gelukkig maar, weer een beetje positieve berichten van jou. Ben ik heel blij om voor jou.
Robin, voor jou en jouw broer ben ik minder blij. Wat rot dat hij nu weer psychotisch is. Heel erg veel sterkte voor je broer en jou. Misschien moet zijn medicatie wat verhoogd worden of desnoods een andere antypsychotica erbij vragen aan de psychiater? Mijn zoon heeft ook een RM ,wat voor hem ook heel goed werkt. Dus, dat herken ik ook heel goed.
Voor de rest houd ik het kort, want ik heb heel weinig fut om veel te schrijven. Aan het tijdstip van mijn posting zien jullie wel, dat ik nu weer aan slapeloosheid lijdt met al die extra spanningen!
Ik probeer nu maar weer een poging te doen om te gaan slapen!
Nogmaals hartelijk bedankt voor jullie lieve belangstelling!
Veel liefs en knuffels van mij, viooltje xxx
maandag 9 oktober 2006 om 10:35
Hoi lieve Brunette en hoi lieve Robin,
Dankjewel voor jullie lieve belangstelling. Het gaat helaas niet zo goed met mij en mijn zoon. Het contact met mijn jongste zoon is nog steeds niet hersteld. Het gebeurde heeft mij erg aan gegrepen en ik ben nog steeds geshockeerd. Of deze treurige geschiedenis nog niet genoeg was, is nu mijn schizofrene zoon zijn lievelingspoesje al 5 dagen spoorloos verdwenen. Echt een ramp, want verleden jaar is zijn andere lievelingspoesje dood achter de duivenmelkers hokken hier dichtbij gevonden. Het jaar daarvoor is een lievelingspoesje van hem naast hem in bed gestorven, daarna heeft hij zich twee dagen in zijn kamer op gesloten en vroeg daarna om zijn seroquel, die hij daarvoor weigerde in te nemen. Dus, je begrijpt nu wel hoe mijn zoon zich nu weer voelt. Als zij echt dood is, dan is het leed echt niet te over zien. Het was echt zijn maatje, wat je bij schizofrene mensen veel ziet. Hij aanbad en vereerde haar gewoon en het was echt heel vertederend om te zien, hoe hij met haar kroelde. En nu dit afschuwelijke gemis.
Hai Viooltje,
Hoe is het met je? En met je zoon? Is zijn poesje alweer terug ik hoop het van harte. Misschien een advertentie in de plaatselijke krant plaatsen, en bij supermarkten een foto ophangen? Afgelopen vrijdag ben ik terug gekomen van vakantie even lekker bijgetankt. Ik schoot meteen vrijdagmiddag in de stress want Sociale Zaken had -zonder mij op de hoogte te stellen- mijn uitkering beeindigd, dus alleen van 01-09 tm 05-09 uitgekeerd. Mijn zoon is nl 06-09 18 jaar geworden. Maar goed ze hadden niet zoals dat hoort een brief gestuurd, dus ik meteen vrijdag gebeld, waren ze gesloten vanwege een of andere externe bijeenkomt. Net dus weer gebeld deelde ze me mede dat het normaal inderdaad dmv een brief wordt medegedeeld maar dat het er vanwege vakantie en drukte niet van gekomen is dat ik dus vanaf 06-09 een alleenstaande uitkering krijg en niet meer een alleenstaande ouderuitkering omdat hij dus inderdaad 18 is geworden. Dat houdt in ruim 200 euro per maand minder. Omgerekend hou ik na aftrek van de vaste lasten (zonder boodschappen) 115 euro over!! Heb ik trouwens het ziekenfonds van mijn zoon nog niet eens meegerekend, hoe kan dit nou? Als ik een Wojang uitkering voor mijn zoon aanvraag dan word ik weer gekort op mijn huursubsidie en alleenstaande uitkering omdat ik dan een 'gezamelijk' huishouden voor. Terwijl die WAJONG uitkering rond de 350 euro is, hoe dan ook ik heb toch maar de formulieren ingevuld, heeft iemand over bovenstaande verhaal nog tips voor mij, het kan toch niet zo zijn dat we straks van 0, 0 rond moeten komen?? Vandaag is mijn zoon begonnen met zijn dagbehandeling. Hij heeft helaas nog steeds zoiets van ik slik heel weinig Seroquel dus hij slikt momenteel al zo'n vier weken rond de 300 mg, ik hoop dat dat goed blijft gaan maar ik heb er een hard hoofd in.
Ik hoop snel iets van je te horen Viooltje maar als je er even geen zin in hebt begrijp ik dat natuurlijk heel goed. Tot die tijd heel veel sterkte gewenst van mij en een dikke knuf
maandag 9 oktober 2006 om 17:38
Mijn broer is schritzofeen. Als kind was hij heel agressief, negatief en gevaarlijk. Zeker toen hij ook drug ging gebruiken. Op zijn veertiende is hij naar de jeugdgevangenis gegaan, en kreeg psygiatrische behandeling. Toen ik ook de diagnoze schritzofenie gesteld.
Toen hij achttien was, kwam hij vrij, leefde twee jaar als een dakloze junkie. Op een helder moment is het hem gelukt hulp te zoeken en is hij bij een particulier gezinsvervangend tehuis terecht komen. Doordat mijn broer hoogbegaafd is, is hij nu zover gekomen dat hij een MBO opleiding kan volgen, met vallen en opstaan.
Mijn tips voor jou zijn:
- Ga niet tegen zijn psygoses in (als Jezus in de hoek van de kamer staat, staat hij er. Het heeft geen zin om te zeggen dat-ie er niet staat)
- Creëer een rustige omgeving met weinig prikkels
- Creëer een vast routine
- ZORG DAT DE MEDICATIE OPTIJD WORD GENOMEN, HOE GOED HET OOK GAAT!!!
- Zorg dat er geen alcohol of drugs in huis is
- Zorg voor je eigen veiligheid
Toen hij achttien was, kwam hij vrij, leefde twee jaar als een dakloze junkie. Op een helder moment is het hem gelukt hulp te zoeken en is hij bij een particulier gezinsvervangend tehuis terecht komen. Doordat mijn broer hoogbegaafd is, is hij nu zover gekomen dat hij een MBO opleiding kan volgen, met vallen en opstaan.
Mijn tips voor jou zijn:
- Ga niet tegen zijn psygoses in (als Jezus in de hoek van de kamer staat, staat hij er. Het heeft geen zin om te zeggen dat-ie er niet staat)
- Creëer een rustige omgeving met weinig prikkels
- Creëer een vast routine
- ZORG DAT DE MEDICATIE OPTIJD WORD GENOMEN, HOE GOED HET OOK GAAT!!!
- Zorg dat er geen alcohol of drugs in huis is
- Zorg voor je eigen veiligheid
dinsdag 10 oktober 2006 om 06:46
Hai Brunette en Waarnemer,
Wat moet dat een moeilijke periode zijn geweest voor jullie Waarnemer. Gelukkig maar dat jouw broer op het laatst zelf hulp heeft gezocht. Wat heel vaak voor komt bij schizofrene mensen ,is dat zij hoogbegaafd of erg intelligent zijn. Mijn zoon was ook erg intelligent en heeft VWO gedaan, Hij had 5 talen oa ook latijn in zijn pakket. Maar triest genoeg zakte hij voor zijn excamen, omdat hij toen al psycose,s had. Die goede tips van jou kloppen wel waarnemer, ik hak ook al jaren met dit bijltje en heb deze ervaring ook. Ik wil jou nog veel sterkte wensen met je broer. Mooi dat hij nu een MBO kan volgen. Ik hoop dat het goed mag blijven gaan!!!!
Lieve Brunette, sorry,het was mij helemaal ontgaan, dat jij op vakantie was. Nu, herinner ik het mij weer, dat jij eind september er even heerlijk tussen uit zou gaan. Heel fijn dat het jou zo goed bevallen is. Maar zo te lezen, was je thuiskomst niet zo leuk. Wat een blamage dat die sociale dienst jou niet van te voren ingelicht had per brief. Het is wat dit betreft een vreselijk harde tijd en ik kan mij heel goed voor stellen dat jij er als alleen staande ouder hier erg moeilijk mee hebt. Kan jij trouwens geen bijzondere bijstand aan vragen nu? Ook zou jouw zoon nu een Persoonsgebonden budget kunen aan vragen. Kijk maar eens op www.PGB.nl of kijk even op www.persaldo.nl ,dan zie jij een beetje wat dit allemaal in houdt.
Mijn zoon gebruikte trouwens 400 mg seroquel, terwijl hij 700 gram nodig had. Toch ging het redelijk met die 400 gram, dus kijk het even aan bij jouw zoon. Het is zo moeilijk met zulk soort mensen met die medicatie, dan weer wel dan weer niet, pffffffffffff. Ik weet er van me te praten meis. Heel moeilijk is dat. Mijn zoon heeft door die RM, injectie,s risperdal toe gediend gekregen. Nu, gebruikt hij Leponex en wordt hij heel goed onder controle gehouden, omdat zijn bloed bij deze medicatie veel gecontroleerd moet worden.
Helaas is ons poesje nog steeds spoorloos. Ik heb de stichting Amivedi ingelicht, dierenarts, asiel,winkels, veel buurtjes etc, maar tot heden heeft dit helaas geen resultaat op gebracht? Mijn zoon is nog steeds er verdrietig en mist haar ontzettend. Ook mijn man en ik zijn erg verdrietig en missen haar ook heel erg. Toch vind ik het voor onze schizofrene zoon het aller ergste, omdat het zo zijn aller beste maatje was.
Op de koop toe, kreeg ik ook twee weken geleden bericht van de huisarts dat mijn buikfoto niet goed was. Dus, ik schrok enorm, omdat ik veel last van diverticulitus heb. Mijn darmen zijn erg zwak en na hevige buikpijn, liet mijn huisarts die buikfoto maken. Dus, was echt schrikken dat er donkere en lichte vlekken zaten in de kronkels van mijn darmen. Later is er een echo gemaakt van mijn buik en die was gelukkig goed. Dus, de ergste schrik is er bij mij nu vanaf, hoewel ik wel weer door de huisarts naar mijn internist toe verwezen ben. Dit is zo,n beetje mijn verhaal en begrijp jij mij misschien waarom ik een tijdje hier niet geschreven heb! Ik ben ook erg futloos en moe, maar wilde jou toch even antwoorden.
Jou wens ik verder heel veel sterkte en kracht toe.
Liefs en knuffels van mij, viooltje
dinsdag 10 oktober 2006 om 18:51
quote:Hai Brunette en Waarnemer,
Wat moet dat een moeilijke periode zijn geweest voor jullie Waarnemer. Gelukkig maar dat jouw broer op het laatst zelf hulp heeft gezocht. Wat heel vaak voor komt bij schizofrene mensen ,is dat zij hoogbegaafd of erg intelligent zijn. Mijn zoon was ook erg intelligent en heeft VWO gedaan, Hij had 5 talen oa ook latijn in zijn pakket. Maar triest genoeg zakte hij voor zijn excamen, omdat hij toen al psycose,s had. Die goede tips van jou kloppen wel waarnemer, ik hak ook al jaren met dit bijltje en heb deze ervaring ook. Ik wil jou nog veel sterkte wensen met je broer. Mooi dat hij nu een MBO kan volgen. Ik hoop dat het goed mag blijven gaan!!!!
Voor ons was het niet meer dan vervelend, natuurlijk hij sloeg de boel (of eigenlijk mij) kort en klein en was respectloos ten opzichte van mijn moeder. Alleen hij was in een grote psygose waan (die hij aanwakkerde met drugs)(Wat een opluchting was het toen hij eindelijk naar het gevang ging). Dat van dat hoogbegaafde wist ik niet (met VWO ben ik het domme gansje van de familie, dus dacht dat het een erfelijk trekje was), ja, mijn broer kon volgens het cito naar het gynasium, vervolgens zakte hij in een jaar tijd van het oorspronkelijke niveau terug naar BBL op het VMBO. En wat was al heel wat voor hem!
Wat erg voor je zoon om ondanks het goede leervermogen te moeten zakken omdat je hersenen een foute verbinding maken. Wat een frustrerend moet dat geweest zijn... Ik wens jou en je zoon heel veel succes. Veel moeders nemen de psygische afwijkingen van hun kinderen persoonlijk, maar denk zo, jij hebt niet zelf de gene van je zoon gemaakt. Ook ben je niet verantwoordelijk voor de neurologische processen. Dus zelfverwijt is nodeloos...
Wat moet dat een moeilijke periode zijn geweest voor jullie Waarnemer. Gelukkig maar dat jouw broer op het laatst zelf hulp heeft gezocht. Wat heel vaak voor komt bij schizofrene mensen ,is dat zij hoogbegaafd of erg intelligent zijn. Mijn zoon was ook erg intelligent en heeft VWO gedaan, Hij had 5 talen oa ook latijn in zijn pakket. Maar triest genoeg zakte hij voor zijn excamen, omdat hij toen al psycose,s had. Die goede tips van jou kloppen wel waarnemer, ik hak ook al jaren met dit bijltje en heb deze ervaring ook. Ik wil jou nog veel sterkte wensen met je broer. Mooi dat hij nu een MBO kan volgen. Ik hoop dat het goed mag blijven gaan!!!!
Voor ons was het niet meer dan vervelend, natuurlijk hij sloeg de boel (of eigenlijk mij) kort en klein en was respectloos ten opzichte van mijn moeder. Alleen hij was in een grote psygose waan (die hij aanwakkerde met drugs)(Wat een opluchting was het toen hij eindelijk naar het gevang ging). Dat van dat hoogbegaafde wist ik niet (met VWO ben ik het domme gansje van de familie, dus dacht dat het een erfelijk trekje was), ja, mijn broer kon volgens het cito naar het gynasium, vervolgens zakte hij in een jaar tijd van het oorspronkelijke niveau terug naar BBL op het VMBO. En wat was al heel wat voor hem!
Wat erg voor je zoon om ondanks het goede leervermogen te moeten zakken omdat je hersenen een foute verbinding maken. Wat een frustrerend moet dat geweest zijn... Ik wens jou en je zoon heel veel succes. Veel moeders nemen de psygische afwijkingen van hun kinderen persoonlijk, maar denk zo, jij hebt niet zelf de gene van je zoon gemaakt. Ook ben je niet verantwoordelijk voor de neurologische processen. Dus zelfverwijt is nodeloos...
donderdag 12 oktober 2006 om 11:51
Mijn tips voor jou zijn:
- Ga niet tegen zijn psygoses in (als Jezus in de hoek van de kamer staat, staat hij er. Het heeft geen zin om te zeggen dat-ie er niet staat)
- Creëer een rustige omgeving met weinig prikkels
- Creëer een vast routine
- ZORG DAT DE MEDICATIE OPTIJD WORD GENOMEN, HOE GOED HET OOK GAAT!!!
- Zorg dat er geen alcohol of drugs in huis is
- Zorg voor je eigen veiligheid
Beste Waarnemer,
Heel goed van je broer dat hij nu in ieder geval iets kan doen. Er zijn heel wat schizofrenie patienten die dat niet bereiken. Hoe gaat het met jou?
Aangezien ik er ook al een tijdje inzit ken ik bovenstaande tips natuurlijk al, hoe dan ook toch bedankt voor je reactie. Ik ben gezegend met het feit dat mijn zoon (nog) geen agressieve kant van zichzelf heeft laten zien ook niet tijdens een psychose. En hij vertoont ook niet de klassieke symptonen zoals het horen, zien en/of ruiken van dingen die er niet zijn. Maar goed. Even een opmerking op jouw opmerking zorg dat de medicijnen op tijd worden ingenomen, kijk dat weet ik, dat weet de arts, maar de patient moet zelf medicijnen willen. En ze met regelmaat gebruiken, ik geef ze elke avond aan mijn zoon maar ik ga ze niet in z'n mond doen met een slok water erbij etc. begrijp je wat ik bedoel? Hij is ook nog altijd een 18 jarige met zijn verantwoordelijkheid en geen kasplantje.
Verder wil ik je toch even sterkte wensen, want het is zeker niet gemakkelijk een familielid te hebben met de ziekte schizofrenie.
Groetjes Brunette
- Ga niet tegen zijn psygoses in (als Jezus in de hoek van de kamer staat, staat hij er. Het heeft geen zin om te zeggen dat-ie er niet staat)
- Creëer een rustige omgeving met weinig prikkels
- Creëer een vast routine
- ZORG DAT DE MEDICATIE OPTIJD WORD GENOMEN, HOE GOED HET OOK GAAT!!!
- Zorg dat er geen alcohol of drugs in huis is
- Zorg voor je eigen veiligheid
Beste Waarnemer,
Heel goed van je broer dat hij nu in ieder geval iets kan doen. Er zijn heel wat schizofrenie patienten die dat niet bereiken. Hoe gaat het met jou?
Aangezien ik er ook al een tijdje inzit ken ik bovenstaande tips natuurlijk al, hoe dan ook toch bedankt voor je reactie. Ik ben gezegend met het feit dat mijn zoon (nog) geen agressieve kant van zichzelf heeft laten zien ook niet tijdens een psychose. En hij vertoont ook niet de klassieke symptonen zoals het horen, zien en/of ruiken van dingen die er niet zijn. Maar goed. Even een opmerking op jouw opmerking zorg dat de medicijnen op tijd worden ingenomen, kijk dat weet ik, dat weet de arts, maar de patient moet zelf medicijnen willen. En ze met regelmaat gebruiken, ik geef ze elke avond aan mijn zoon maar ik ga ze niet in z'n mond doen met een slok water erbij etc. begrijp je wat ik bedoel? Hij is ook nog altijd een 18 jarige met zijn verantwoordelijkheid en geen kasplantje.
Verder wil ik je toch even sterkte wensen, want het is zeker niet gemakkelijk een familielid te hebben met de ziekte schizofrenie.
Groetjes Brunette
donderdag 12 oktober 2006 om 12:04
[fgcolor=#9900cc]
Hai Brunette en Waarnemer,
Wat moet dat een moeilijke periode zijn geweest voor jullie Waarnemer. Gelukkig maar dat jouw broer op het laatst zelf hulp heeft gezocht. Wat heel vaak voor komt bij schizofrene mensen ,is dat zij hoogbegaafd of erg intelligent zijn. Mijn zoon was ook erg intelligent en heeft VWO gedaan, Hij had 5 talen oa ook latijn in zijn pakket. Maar triest genoeg zakte hij voor zijn excamen, omdat hij toen al psycose,s had. Die goede tips van jou kloppen wel waarnemer, ik hak ook al jaren met dit bijltje en heb deze ervaring ook. Ik wil jou nog veel sterkte wensen met je broer. Mooi dat hij nu een MBO kan volgen. Ik hoop dat het goed mag blijven gaan!!!!
Lieve Brunette, sorry,het was mij helemaal ontgaan, dat jij op vakantie was. Nu, herinner ik het mij weer, dat jij eind september er even heerlijk tussen uit zou gaan. Heel fijn dat het jou zo goed bevallen is. Maar zo te lezen, was je thuiskomst niet zo leuk. Wat een blamage dat die sociale dienst jou niet van te voren ingelicht had per brief. Het is wat dit betreft een vreselijk harde tijd en ik kan mij heel goed voor stellen dat jij er als alleen staande ouder hier erg moeilijk mee hebt. Kan jij trouwens geen bijzondere bijstand aan vragen nu?
Ja weet je wat het is, de tijd voor het aanvragen van bijstand en de WAJONG en het ontvangen ervan is zo ongeveer hetzelfde.[/fgcolor]
Ook zou jouw zoon nu een Persoonsgebonden budget kunen aan vragen. Kijk maar eens op
www.PGB.nl
of kijk even op
www.persaldo.nl
,dan zie jij een beetje wat dit allemaal in houdt.
Ik heb even gekeken maar zie dan dat je dan ook je eigen zorg moet regelen en hij zit natuurlijk al ergens in een dagkliniek dus ik zal vanmiddag/avond nog even verder kijken of we er wat mee kunnen, dank je voor het meedenken.
Mijn zoon gebruikte trouwens 400 mg seroquel, terwijl hij 700 gram nodig had. Toch ging het redelijk met die 400 gram, dus kijk het even aan bij jouw zoon.
Ja Viooltje dat is ook precies wat ik me voorgenomen had het even aan te kijken, het heeft ook weinig tot geen zin om er weer met zoonlief over in conclaaf te gaan, hij weet het toch beter (denkt hij).
Het is zo moeilijk met zulk soort mensen met die medicatie, dan weer wel dan weer niet, pffffffffffff. Ik weet er van me te praten meis. Heel moeilijk is dat. Mijn zoon heeft door die RM, injectie,s risperdal toe gediend gekregen. Nu, gebruikt hij Leponex en wordt hij heel goed onder controle gehouden, omdat zijn bloed bij deze medicatie veel gecontroleerd moet worden.
Ben blij voor je dat je in ieder geval even geen gezeur over medicatie hebt op dit moment.
Helaas is ons poesje nog steeds spoorloos. Ik heb de stichting Amivedi ingelicht, dierenarts, asiel,winkels, veel buurtjes etc, maar tot heden heeft dit helaas geen resultaat op gebracht? Mijn zoon is nog steeds er verdrietig en mist haar ontzettend. Ook mijn man en ik zijn erg verdrietig en missen haar ook heel erg. Toch vind ik het voor onze schizofrene zoon het aller ergste, omdat het zo zijn aller beste maatje was.
He wat naar zeg dat het beestje nog niet terug is hoe lang is ze nou al weg? Heb je al in de buurt gekeken? Ja dat zal wel denk dat je er onderhand al van alles voor gedaan hebt, vreselijk hoor voor jou en je zoon, bah.
Op de koop toe, kreeg ik ook twee weken geleden bericht van de huisarts dat mijn buikfoto niet goed was. Dus, ik schrok enorm, omdat ik veel last van diverticulitus heb. Mijn darmen zijn erg zwak en na hevige buikpijn, liet mijn huisarts die buikfoto maken. Dus, was echt schrikken dat er donkere en lichte vlekken zaten in de kronkels van mijn darmen.
Pft kreeg kippevel toen ik dit las en dacht jeetje Viooltje wat erg, wanneer geven ze ons portie nou eens aan Fikkie?
Later is er een echo gemaakt van mijn buik en die was gelukkig goed. Dus, de ergste schrik is er bij mij nu vanaf, hoewel ik wel weer door de huisarts naar mijn internist toe verwezen ben. Dit is zo,n beetje mijn verhaal en begrijp jij mij misschien waarom ik een tijdje hier niet geschreven heb! Ik ben ook erg futloos en moe, maar wilde jou toch even antwoorden.
Ik vind het ontzettend lief van je dat je ondanks alles toch weer een mailtje hebt gestuurd, ben opgelucht voor je dat de echo goed was, maar je moet wel weer eerst door zo'n #$# situatie met alle ellende vandien. Dikke troostknuf van mij.
Jou wens ik verder heel veel sterkte en kracht toe.
Lieve Viooltje ik wens jou precies hetzelfde, heel veel kracht en sterkte, xxx en liefs
Liefs en knuffels van mij, viooltje
Hai Brunette en Waarnemer,
Wat moet dat een moeilijke periode zijn geweest voor jullie Waarnemer. Gelukkig maar dat jouw broer op het laatst zelf hulp heeft gezocht. Wat heel vaak voor komt bij schizofrene mensen ,is dat zij hoogbegaafd of erg intelligent zijn. Mijn zoon was ook erg intelligent en heeft VWO gedaan, Hij had 5 talen oa ook latijn in zijn pakket. Maar triest genoeg zakte hij voor zijn excamen, omdat hij toen al psycose,s had. Die goede tips van jou kloppen wel waarnemer, ik hak ook al jaren met dit bijltje en heb deze ervaring ook. Ik wil jou nog veel sterkte wensen met je broer. Mooi dat hij nu een MBO kan volgen. Ik hoop dat het goed mag blijven gaan!!!!
Lieve Brunette, sorry,het was mij helemaal ontgaan, dat jij op vakantie was. Nu, herinner ik het mij weer, dat jij eind september er even heerlijk tussen uit zou gaan. Heel fijn dat het jou zo goed bevallen is. Maar zo te lezen, was je thuiskomst niet zo leuk. Wat een blamage dat die sociale dienst jou niet van te voren ingelicht had per brief. Het is wat dit betreft een vreselijk harde tijd en ik kan mij heel goed voor stellen dat jij er als alleen staande ouder hier erg moeilijk mee hebt. Kan jij trouwens geen bijzondere bijstand aan vragen nu?
Ja weet je wat het is, de tijd voor het aanvragen van bijstand en de WAJONG en het ontvangen ervan is zo ongeveer hetzelfde.[/fgcolor]
Ook zou jouw zoon nu een Persoonsgebonden budget kunen aan vragen. Kijk maar eens op
www.PGB.nl
of kijk even op
www.persaldo.nl
,dan zie jij een beetje wat dit allemaal in houdt.
Ik heb even gekeken maar zie dan dat je dan ook je eigen zorg moet regelen en hij zit natuurlijk al ergens in een dagkliniek dus ik zal vanmiddag/avond nog even verder kijken of we er wat mee kunnen, dank je voor het meedenken.
Mijn zoon gebruikte trouwens 400 mg seroquel, terwijl hij 700 gram nodig had. Toch ging het redelijk met die 400 gram, dus kijk het even aan bij jouw zoon.
Ja Viooltje dat is ook precies wat ik me voorgenomen had het even aan te kijken, het heeft ook weinig tot geen zin om er weer met zoonlief over in conclaaf te gaan, hij weet het toch beter (denkt hij).
Het is zo moeilijk met zulk soort mensen met die medicatie, dan weer wel dan weer niet, pffffffffffff. Ik weet er van me te praten meis. Heel moeilijk is dat. Mijn zoon heeft door die RM, injectie,s risperdal toe gediend gekregen. Nu, gebruikt hij Leponex en wordt hij heel goed onder controle gehouden, omdat zijn bloed bij deze medicatie veel gecontroleerd moet worden.
Ben blij voor je dat je in ieder geval even geen gezeur over medicatie hebt op dit moment.
Helaas is ons poesje nog steeds spoorloos. Ik heb de stichting Amivedi ingelicht, dierenarts, asiel,winkels, veel buurtjes etc, maar tot heden heeft dit helaas geen resultaat op gebracht? Mijn zoon is nog steeds er verdrietig en mist haar ontzettend. Ook mijn man en ik zijn erg verdrietig en missen haar ook heel erg. Toch vind ik het voor onze schizofrene zoon het aller ergste, omdat het zo zijn aller beste maatje was.
He wat naar zeg dat het beestje nog niet terug is hoe lang is ze nou al weg? Heb je al in de buurt gekeken? Ja dat zal wel denk dat je er onderhand al van alles voor gedaan hebt, vreselijk hoor voor jou en je zoon, bah.
Op de koop toe, kreeg ik ook twee weken geleden bericht van de huisarts dat mijn buikfoto niet goed was. Dus, ik schrok enorm, omdat ik veel last van diverticulitus heb. Mijn darmen zijn erg zwak en na hevige buikpijn, liet mijn huisarts die buikfoto maken. Dus, was echt schrikken dat er donkere en lichte vlekken zaten in de kronkels van mijn darmen.
Pft kreeg kippevel toen ik dit las en dacht jeetje Viooltje wat erg, wanneer geven ze ons portie nou eens aan Fikkie?
Later is er een echo gemaakt van mijn buik en die was gelukkig goed. Dus, de ergste schrik is er bij mij nu vanaf, hoewel ik wel weer door de huisarts naar mijn internist toe verwezen ben. Dit is zo,n beetje mijn verhaal en begrijp jij mij misschien waarom ik een tijdje hier niet geschreven heb! Ik ben ook erg futloos en moe, maar wilde jou toch even antwoorden.
Ik vind het ontzettend lief van je dat je ondanks alles toch weer een mailtje hebt gestuurd, ben opgelucht voor je dat de echo goed was, maar je moet wel weer eerst door zo'n #$# situatie met alle ellende vandien. Dikke troostknuf van mij.
Jou wens ik verder heel veel sterkte en kracht toe.
Lieve Viooltje ik wens jou precies hetzelfde, heel veel kracht en sterkte, xxx en liefs
Liefs en knuffels van mij, viooltje
maandag 16 oktober 2006 om 17:52
quote:
Mijn tips voor jou zijn:
- Ga niet tegen zijn psygoses in (als Jezus in de hoek van de kamer staat, staat hij er. Het heeft geen zin om te zeggen dat-ie er niet staat)
- Creëer een rustige omgeving met weinig prikkels
- Creëer een vast routine
- ZORG DAT DE MEDICATIE OPTIJD WORD GENOMEN, HOE GOED HET OOK GAAT!!!
- Zorg dat er geen alcohol of drugs in huis is
- Zorg voor je eigen veiligheid
Beste Waarnemer,
Heel goed van je broer dat hij nu in ieder geval iets kan doen. Er zijn heel wat schizofrenie patienten die dat niet bereiken. Hoe gaat het met jou?
Bij mijn broer is het ook even de vraag of het gaat lukken. Hij is veelste bang (ik heb een stageplek geregeld voor hem bijv.) en te agressief... Eerlijk gezegt heb ik er een behoorlijk hard hoofd in...
Met mij gaat het nu goed. Hij woont veilig ver weg en kan mij niks meer doen. Al die jaren was ik het mikpunt in zijn psychoses, hij heeft zelfs twee keer botten bij mij gebroken, altijd de deuren op slot etc. Dus ik ben heel blij dat ik nu gewoon veilig kan leven. Ik weet waar hij is.
Aangezien ik er ook al een tijdje inzit ken ik bovenstaande tips natuurlijk al, hoe dan ook toch bedankt voor je reactie. Ik ben gezegend met het feit dat mijn zoon (nog) geen agressieve kant van zichzelf heeft laten zien ook niet tijdens een psychose. En hij vertoont ook niet de klassieke symptonen zoals het horen, zien en/of ruiken van dingen die er niet zijn.
Volgens mij hebben de meeste patiënten niet die klassieke symptomen... Schritzofenie is een verzamelnaam voor een berg aan afwijkingen (wat bijv. ook het geval bij kanker en autisme is). Gelukkig is je zoon niet agressief, dat scheelt vaak al een slok op de borrel...
Maar goed. Even een opmerking op jouw opmerking zorg dat de medicijnen op tijd worden ingenomen, kijk dat weet ik, dat weet de arts, maar de patient moet zelf medicijnen willen. En ze met regelmaat gebruiken, ik geef ze elke avond aan mijn zoon maar ik ga ze niet in z'n mond doen met een slok water erbij etc. begrijp je wat ik bedoel? Hij is ook nog altijd een 18 jarige met zijn verantwoordelijkheid en geen kasplantje.
Tja... ik denk dat dit ook een verschil is tussen het al dan niet agressief zijn. Waneer iemand niet agressief is, zijn de nadelen er eerder voor de patiënt zelf. Mensen zoals mijn broer hebben niet zomaar in de gevangenis gezeten. En hij moet van de rechter ook zijn medicatie slikken (anders verdwijnt hij in een TBS kliniek).
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld, en in jouw situatie zal ik er misschien ook zo over denken...
Veel succes met je zoon, en veel sterkte. Met hoop kom je het verst
Mijn tips voor jou zijn:
- Ga niet tegen zijn psygoses in (als Jezus in de hoek van de kamer staat, staat hij er. Het heeft geen zin om te zeggen dat-ie er niet staat)
- Creëer een rustige omgeving met weinig prikkels
- Creëer een vast routine
- ZORG DAT DE MEDICATIE OPTIJD WORD GENOMEN, HOE GOED HET OOK GAAT!!!
- Zorg dat er geen alcohol of drugs in huis is
- Zorg voor je eigen veiligheid
Beste Waarnemer,
Heel goed van je broer dat hij nu in ieder geval iets kan doen. Er zijn heel wat schizofrenie patienten die dat niet bereiken. Hoe gaat het met jou?
Bij mijn broer is het ook even de vraag of het gaat lukken. Hij is veelste bang (ik heb een stageplek geregeld voor hem bijv.) en te agressief... Eerlijk gezegt heb ik er een behoorlijk hard hoofd in...
Met mij gaat het nu goed. Hij woont veilig ver weg en kan mij niks meer doen. Al die jaren was ik het mikpunt in zijn psychoses, hij heeft zelfs twee keer botten bij mij gebroken, altijd de deuren op slot etc. Dus ik ben heel blij dat ik nu gewoon veilig kan leven. Ik weet waar hij is.
Aangezien ik er ook al een tijdje inzit ken ik bovenstaande tips natuurlijk al, hoe dan ook toch bedankt voor je reactie. Ik ben gezegend met het feit dat mijn zoon (nog) geen agressieve kant van zichzelf heeft laten zien ook niet tijdens een psychose. En hij vertoont ook niet de klassieke symptonen zoals het horen, zien en/of ruiken van dingen die er niet zijn.
Volgens mij hebben de meeste patiënten niet die klassieke symptomen... Schritzofenie is een verzamelnaam voor een berg aan afwijkingen (wat bijv. ook het geval bij kanker en autisme is). Gelukkig is je zoon niet agressief, dat scheelt vaak al een slok op de borrel...
Maar goed. Even een opmerking op jouw opmerking zorg dat de medicijnen op tijd worden ingenomen, kijk dat weet ik, dat weet de arts, maar de patient moet zelf medicijnen willen. En ze met regelmaat gebruiken, ik geef ze elke avond aan mijn zoon maar ik ga ze niet in z'n mond doen met een slok water erbij etc. begrijp je wat ik bedoel? Hij is ook nog altijd een 18 jarige met zijn verantwoordelijkheid en geen kasplantje.
Tja... ik denk dat dit ook een verschil is tussen het al dan niet agressief zijn. Waneer iemand niet agressief is, zijn de nadelen er eerder voor de patiënt zelf. Mensen zoals mijn broer hebben niet zomaar in de gevangenis gezeten. En hij moet van de rechter ook zijn medicatie slikken (anders verdwijnt hij in een TBS kliniek).
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld, en in jouw situatie zal ik er misschien ook zo over denken...
Veel succes met je zoon, en veel sterkte. Met hoop kom je het verst
woensdag 18 oktober 2006 om 11:17
Bij mijn broer is het ook even de vraag of het gaat lukken. Hij is veelste bang (ik heb een stageplek geregeld voor hem bijv.) en te agressief... Eerlijk gezegt heb ik er een behoorlijk hard hoofd in...
Met mij gaat het nu goed. Hij woont veilig ver weg en kan mij niks meer doen. Al die jaren was ik het mikpunt in zijn psychoses, hij heeft zelfs twee keer botten bij mij gebroken, altijd de deuren op slot etc. Dus ik ben heel blij dat ik nu gewoon veilig kan leven. Ik weet waar hij is.
Beste Waarnemer,
Misschien is het wat voor je broer om MBO in gedeeltes te gaan doen.
Dus zoiets van drie vakken per keer. Het lijkt mij nogal veel om het MBO in een keer te gaan doen dus leren en een stageplek. Ik ken je broer natuurlijk niet misschien lukt het wel. Mij hebben ze een maand of drie geleden verteld dat hij niet meer in staat zal zijn om een vollefige schoolopleiding te volgen of een volledige werkweek te hebben, maar een beetje van dit en een beetje van dat, als je begrijpt wat ik bedoel, de psychoses richten nl toch een onherstelbare schade aan de hersenen aan. Mijn zoon kwam gisteren met het verhaal thuis dat hij er aan zit te denken om de HAVO weer te gaan doen maar dan dus per drie vakken.
Ik vraag me af of dat niet te hoog gegrepen is want van de week had hij ook een geheugentest en daar bakte hij naar eigen zeggen niets van. Wat erg dat hij je lichamelijk/geestelijk pijn heeft gedaan, kan me er iets bij voorstelen dat je blij bent dat je nu je leven op een veilige manier kunt leven doordat je weet waar hij is. Nogmaal ik wens jou ook heel veel sterke, en ik hoop dat je nu een beetje tot rust kan komen,
Liefs van mij
Met mij gaat het nu goed. Hij woont veilig ver weg en kan mij niks meer doen. Al die jaren was ik het mikpunt in zijn psychoses, hij heeft zelfs twee keer botten bij mij gebroken, altijd de deuren op slot etc. Dus ik ben heel blij dat ik nu gewoon veilig kan leven. Ik weet waar hij is.
Beste Waarnemer,
Misschien is het wat voor je broer om MBO in gedeeltes te gaan doen.
Dus zoiets van drie vakken per keer. Het lijkt mij nogal veel om het MBO in een keer te gaan doen dus leren en een stageplek. Ik ken je broer natuurlijk niet misschien lukt het wel. Mij hebben ze een maand of drie geleden verteld dat hij niet meer in staat zal zijn om een vollefige schoolopleiding te volgen of een volledige werkweek te hebben, maar een beetje van dit en een beetje van dat, als je begrijpt wat ik bedoel, de psychoses richten nl toch een onherstelbare schade aan de hersenen aan. Mijn zoon kwam gisteren met het verhaal thuis dat hij er aan zit te denken om de HAVO weer te gaan doen maar dan dus per drie vakken.
Ik vraag me af of dat niet te hoog gegrepen is want van de week had hij ook een geheugentest en daar bakte hij naar eigen zeggen niets van. Wat erg dat hij je lichamelijk/geestelijk pijn heeft gedaan, kan me er iets bij voorstelen dat je blij bent dat je nu je leven op een veilige manier kunt leven doordat je weet waar hij is. Nogmaal ik wens jou ook heel veel sterke, en ik hoop dat je nu een beetje tot rust kan komen,
Liefs van mij
woensdag 25 oktober 2006 om 02:06
Hoi lieve Brunette,
Bedankt voor jouw lieve belangstelling. Sorry, dat ik even niet reageerde. Mijn man heeft herfstvakantie en wij zitten nu een weekje op de camping. Nu, ben ik even thuis voor mijn zoon en ga morgen weer terug. Met mij gaat het op en neer. Moet erg rustig aan doen, anders trek ik het niet. Er wordt van mijn darmen op 17 november een coloncopie gemaakt en als ik op 23 november naar de internist ga, weet hij mij precies te vertellen of ik geopereerd moet worden of niet? Dus, is het afwachten nu. Mijn zoon vond ik gisteren wat mat en hij lag heel de middag op bed? Hij lag te kwijlen, dat is de nare bijwerking van de Leponex. Ik kreeg ineens weer zo,n medelijden met hem. Dan is het weer even door bijten, als je weer geconfronteerd wordt met hem en zijn moeilijke handicap.
Hoe gaat het nu dit moment met jouw zoon lieve Brunette? Al krijgt hij dagopvang, dan heeft hij toch recht op gedeeltelijk PGB. Bijvoorbeeld hulp voor wat huishoudelijke zaken en een coach voor de weekenden of zo.
Ben jij er voor de rest al een beetje uit met de geldzorgen en de sociale bijstand.
Voor de rest houd ik het kort, omdat ik weinig fut heb om veel te schrijven.
Ik vind jouw belangstelling voor mij, nogmaals erg lief.
Waarnemer, voor jou en jouw broer ook nog heel veel sterkte gewenst. Jij ook nog bedankt voor je lieve woorden voor mij en mijn schizofrene zoon.
Voor de rest wens ik jullie ook heel veel sterkte!
Veel liefs en knuffels van mij, viooltje xxx
zondag 5 november 2006 om 12:42
Bedankt voor jouw lieve belangstelling. Sorry, dat ik even niet reageerde. Mijn man heeft herfstvakantie en wij zitten nu een weekje op de camping. Nu, ben ik even thuis voor mijn zoon en ga morgen weer terug. Met mij gaat het op en neer. Moet erg rustig aan doen, anders trek ik het niet. Er wordt van mijn darmen op 17 november een coloncopie gemaakt en als ik op 23 november naar de internist ga, weet hij mij precies te vertellen of ik geopereerd moet worden of niet? Dus, is het afwachten nu.
LieveViooltje, sorry voor mijn late reactie heb ook weinig fut dus vandaar. Wat een gedoe zeg met je darmen ik hoop dat je op 23 november goed nieuws krijgt want dit is ook nite nietsdat kan je er eigenlijk niet bij hebben, toch?
Mijn zoon vond ik gisteren wat mat en hij lag heel de middag op bed? Hij lag te kwijlen, dat is de nare bijwerking van de Leponex. Ik kreeg ineens weer zo,n medelijden met hem. Dan is het weer even door bijten, als je weer geconfronteerd wordt met hem en zijn moeilijke handicap.
Ja dat is zoiets als weer met je neus op de feiten gedrukt worden, naar hoor.
Hoe gaat het nu dit moment met jouw zoon lieve Brunette? Al krijgt hij dagopvang, dan heeft hij toch recht op gedeeltelijk PGB. Bijvoorbeeld hulp voor wat huishoudelijke zaken en een coach voor de weekenden of zo.
Ik ben wezen kijken op de site van de belastindienst maar ik geloof niet dat het voor ons van toepassing is, mijn zoon woont bij mj dus zoiets als de huishoudelijke taken ja die doe ik natuurlijk, ik kan hem af en toe toe een klusje aanzetten (wat hij meestal ook vergeet te doenn, maar ja eindeloos herhalen dus) en de zorg die hij heeft in de dagkliniek wordt betaald door de zorgverzekering. Toch bedankt voor je tips.
Ben jij er voor de rest al een beetje uit met de geldzorgen en de sociale bijstand.
Ben er niet uit met (A)Sociale zaken, ik heb gewoon alleen nog maar recht op die 800 euro en meer niet, omdat mijn zoon 18 is geworden op 6 sept jl. het is wel vreemd dat hij de ene gemeente de grens op 18 ligt en bij de andere gemeente op 21 jaar, maar ja niets aan te veranderen, ben blij dat ik een kleine vier weken geleden de WAJONG uitkering voor mijn zoon heb aangevraagd -ik weet van horen zeggen dat je dan wel ong 3 maanden verder bent met het daadwerkelijk ontvangen ervan- zodra hij die krijgt kan ik hem 'kostgeld' gaan laten betalen en haal ik op die manier die 200 euro weer terug, anders weet ik het ook niet op te lossen voor de komende tijd dat ik nog niet kan gaan werken.
Voor de rest houd ik het kort, omdat ik weinig fut heb om veel te schrijven.
Heel begrijpelijk, ik neem je natuurlijk niets kwalijk ik begrijp je volkomen.
Ik vind jouw belangstelling voor mij, nogmaals erg lief.
Ik hoor dat mijn zoon er aan komt dus ik moet stoppen ik wil niet dat hij dit weet, tot snel en heel veel liefs van mij.
Waarnemer, voor jou en jouw broer ook nog heel veel sterkte gewenst. Jij ook nog bedankt voor je lieve woorden voor mij en mijn schizofrene zoon.
Voor de rest wens ik jullie ook heel veel sterkte!
Veel liefs en knuffels van mij, viooltje xxx
zondag 5 november 2006 om 19:49
Ha Brunette,Ik heb niet je gehele topic gelezen dus sorry als ik nu iets dubbels ga zeggen. Ik las je stukje over het PGB, dat dit in jouw geval niet van toepassing zou zijn. Ik weet uiteraard niet de exacte situatie maar indien het zo is dat jouw zoon niet op zichzelf kan wonen en hij dus feitelijk bij jou woont omdat jij hem bepaalde zorg geeft, zou je toch een aanvraag voor een PGB kunnen doen. In dat geval nl. lever jij je zoon zorg (hij is nu immers >18) die anders door bv gespecialiseerde thuiszorg gegeven moest worden. Je kunt dan dus een klein PGB krijgen zodat je zoon bij jou zorg 'inkoopt'. Geld is niet zalig makend maar alle beetjes helpen. Misschien heeft je zoon in de instelling waar hij dagbehandeling krijgt een SPV (sociaal psychiatrisch verpleegkundige) of kun je via het RIAGG een maatschap. werker vragen om je evt. te helpen bij de aanvraag. Ik zou zeggen: niet geschoten is altijd mis!Verder kan ik niet veel zeggen dan heel veel succes, ik heb veel respect voor de wijze waarop je omgaat met de situatie. Je zoon boft er maar mee, ik weet uit ervaring dat er ook ouders zijn die het niet aankunnen om hun zo kind zo intensief bij te staan. (uiteraard geldt dit ook voor de anderen die hier posten)Groetjes Suuz
maandag 6 november 2006 om 10:06
Beste Suuz,
Dank je voor je tip. Daar ga ik morgen meteen mee aan de slag dan heb ik nl. weer een afspraak bij de ouderbegeleidster, kijken of zij er wat vanaf weet. Ik weet wel dat als ik het doe zoals jij vertelt dat het dan het als inkomen gezien wordt en dan trekt SoZa het weer van mijn uitkering af en daar zit ik dus niet op te wachten. En de belastingdienst zal het dan ook wel belasten en wat voor gevolgen het heeft voor mijn huursubsidie etc... Maar toch bedankt ik ga uitzoeken of het misschien toch zin heeft om dit aan te vragen. En bedankt voor je lieve opmerking, ja het is zwaar dat klopt maar wie heeft gezegd dat het leven makkelijk is haha, en gelukkig heeft hij ook z'n goede periodes.
Alleen nu op dit moment gat het weer even wat mijder ben er vrijdagavond achter gekomen dat hij wer heeft zitten snijden in zichzelf, z'n hele arm van onder tot boven zit onder de sneetjes, dus dat ga ik zo weer bij z;n arts melden, ook voelt hij zich de laatste vier dagen anders en wat dat anders is dat kan hij me niet uitleggen. Maar weer even alert zijn op een aantal dingen. ik hoop niet dat er wer een psychose zit aan te komen, we zien het wel. Nogmaal bedankt voor je reactie, liefs van mij.
Dank je voor je tip. Daar ga ik morgen meteen mee aan de slag dan heb ik nl. weer een afspraak bij de ouderbegeleidster, kijken of zij er wat vanaf weet. Ik weet wel dat als ik het doe zoals jij vertelt dat het dan het als inkomen gezien wordt en dan trekt SoZa het weer van mijn uitkering af en daar zit ik dus niet op te wachten. En de belastingdienst zal het dan ook wel belasten en wat voor gevolgen het heeft voor mijn huursubsidie etc... Maar toch bedankt ik ga uitzoeken of het misschien toch zin heeft om dit aan te vragen. En bedankt voor je lieve opmerking, ja het is zwaar dat klopt maar wie heeft gezegd dat het leven makkelijk is haha, en gelukkig heeft hij ook z'n goede periodes.
Alleen nu op dit moment gat het weer even wat mijder ben er vrijdagavond achter gekomen dat hij wer heeft zitten snijden in zichzelf, z'n hele arm van onder tot boven zit onder de sneetjes, dus dat ga ik zo weer bij z;n arts melden, ook voelt hij zich de laatste vier dagen anders en wat dat anders is dat kan hij me niet uitleggen. Maar weer even alert zijn op een aantal dingen. ik hoop niet dat er wer een psychose zit aan te komen, we zien het wel. Nogmaal bedankt voor je reactie, liefs van mij.
maandag 6 november 2006 om 15:59
Hoe het met belasting en uitkering zit weet ik ook niet precies. Maar ik hoop dat de ouderbegeleider je hiermee kan helpen of door kan verwijzen. Zoals ik al zei; als je het niet probeert heb je zeker niets.Ik hoop dat met jouw alertheid een nieuwe dip van je zoon voorkomen kan worden of in elk geval niet zo diep hoeft te gaan. Succes!groetjes Suuz
maandag 6 november 2006 om 19:46
Hallo allemaal,
ik heb even vlug door al jullie verhalen door gelezen en wil jullie er veel sterkte wensen! Ik heb meegemaakt hoe zwaar dit voor een gezin is door een neef die schizofreen is en achtervolgings waanzin heeft. Hij is lange tijd opgenomen geweest in een gesloten afdeling. Als je ziet wat voor een invloed dit op een gezin heeft kan ik jullie alleen maar heel veel sterkte wensen!
Over mijn neef kan ik helaas geen leuke afloop vertellen maar ik hoop dat dit bij jullie wel zo mag zijn!
Heel veel sterkte
ik heb even vlug door al jullie verhalen door gelezen en wil jullie er veel sterkte wensen! Ik heb meegemaakt hoe zwaar dit voor een gezin is door een neef die schizofreen is en achtervolgings waanzin heeft. Hij is lange tijd opgenomen geweest in een gesloten afdeling. Als je ziet wat voor een invloed dit op een gezin heeft kan ik jullie alleen maar heel veel sterkte wensen!
Over mijn neef kan ik helaas geen leuke afloop vertellen maar ik hoop dat dit bij jullie wel zo mag zijn!
Heel veel sterkte
woensdag 8 november 2006 om 22:01
Lieve Suuz,
Ik heb de formulieren aangevraagd bij de belastingdienst dus zodra ze binnen zijn ga ik ze invullen op opsturen, volgens een medewerker van de belastingdienst heb ik er recht op, bedankt voor het meedenken!! Zoonlief is op dit moment met mijn moeder naar de film dus ik heb de avond voor mij alleen, ook wel eens lekker kan ik je vertellen,
Voor de training interactieve vaardigheden ben ik helaas uitgeloot, ergens misschien ook wel goed want het is een behoorlijk intensieve training en ik weet niet of ik dat er op dit moment wel bij kan hebben. Ze hebben mij de korte aangeboden (3 bijeenkomsten psycho-educatie) en dan kan ik bovenstaande training alsnog volgend jaar ergens in april/mei gaan doen. Met mijn zoon gaat het iets minder vrijdagavond heeft hij z'n arm weer van onder tot boven bewerkt zodat er allemaal sneetjes zitten, hij was wel zo bij dat het bloed deze keer zelf heeft opgeruimd:( En hij trekt zich weer erg veel terug in z'n eigen wereldje. Morgen heeft hij een afspraak met z'n ergotherapeute ben benieuwd wat daar uit gaat komen, aangezien hij HAVO wil gaan proberen -twee vakken tegelijkertijd- of al bekend is op welke termijn dat kan, dit was het weer voor nu, Viooltje als je dit leest ik wens je heel veel sterkte een een dikke knuf van mij voor jou.
Liefs van Brunette
Ik heb de formulieren aangevraagd bij de belastingdienst dus zodra ze binnen zijn ga ik ze invullen op opsturen, volgens een medewerker van de belastingdienst heb ik er recht op, bedankt voor het meedenken!! Zoonlief is op dit moment met mijn moeder naar de film dus ik heb de avond voor mij alleen, ook wel eens lekker kan ik je vertellen,

Liefs van Brunette
donderdag 9 november 2006 om 08:43
Ha Brunette,
Ik ben blij dat ik dan misschien een klein steentje heb kunnen bijdragen om eea wat dragelijker te maken! Het is jammer dat je ondanks de nieuwe wetgeving, in zo'n doolhof beland en vaak niet alles krijgt waar je misschien wel recht op hebt.
Binnenkort wordt echter een groot deel van de AMBZ zorg overgeheveld naar de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning), misschien een idee om je vooraf wat in te lezen? En vergeet niet dat je bij de ouderbegeleiding of via de RIAGG/maatschappelijk werk, altijd hulp kunt vragen. Zij kennen de weg in de jungle. Je hebt het al moeilijk genoeg dus het lijkt me dat elke ondersteuning fijn is.
Hoe is het met je zoon? Heb je het gevoel dat de lijn naar beneden zich voortzet of is hij, ondanks het krassen, stabiel?
Nou ik hoop dat je een heerlijk avondje had gister! Veel succes! *;
Suuz
Ik ben blij dat ik dan misschien een klein steentje heb kunnen bijdragen om eea wat dragelijker te maken! Het is jammer dat je ondanks de nieuwe wetgeving, in zo'n doolhof beland en vaak niet alles krijgt waar je misschien wel recht op hebt.
Binnenkort wordt echter een groot deel van de AMBZ zorg overgeheveld naar de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning), misschien een idee om je vooraf wat in te lezen? En vergeet niet dat je bij de ouderbegeleiding of via de RIAGG/maatschappelijk werk, altijd hulp kunt vragen. Zij kennen de weg in de jungle. Je hebt het al moeilijk genoeg dus het lijkt me dat elke ondersteuning fijn is.
Hoe is het met je zoon? Heb je het gevoel dat de lijn naar beneden zich voortzet of is hij, ondanks het krassen, stabiel?
Nou ik hoop dat je een heerlijk avondje had gister! Veel succes! *;
Suuz
zondag 12 november 2006 om 15:19
Lieve Suuz,
Wederom bedankt voor je meedenken en je reactie, ik heb er idd iets over gelezen en iets over gehoord op tv (regionale zender). Ik ga me er de komende week zeker in verdiepen. Met zoonlief gaat het momenteel niet zo lekker vind ik. Hij heeft afgelopen donderdagavond weer te kennen gegeven dat hij er uit wil stappen (niet vandaag of morgen zegt hij) maar in de toekomst, ik heb dit natuurlijk gemeld bij z'n begeleidster en met een vervangende arts gesproken omdat zijn arts er niet was, het wordt aan haar doorgegeven en ze belt me morgen (maadag) terug. Ik wil met haar een afspraak maken om hierover te praten. Hij geeft nl. op de kliniek een heel ander signaal af en doet het volgens hun redelijk goed. Ik vind dat dus niet omdat hij tegenover mij nog steeds over zelfmoord praat. Hij heeft me wel te kennen gegeven dat als ik erover zou praten hij het keihard gaat ontkennen dat hij het ooit gezegd heeft. Hij is nl. bang dat ze m dan weer opnemen, ik denk dat dat een stukje moeilijker gaat worden omdat hij 6 september jl. 18 is geworden. Vrijdag heb ik hem ook afgemeld voor de dagkliniek, hij had geen zin om te gaan. Donderdag stond er een bericht op mijn voice-mail, het was van de arts van mijn zoon en ze wilde een afspraak inplannen om de vervolg plannen vwb. mijn zoon bespreken, dus ik moet haar zowiezo morgen spreken. Ik hou je op de hoogte. Nogmaals heel erg bedankt voor je reactie, erg lief van je,
Groetjes van Brunette
Wederom bedankt voor je meedenken en je reactie, ik heb er idd iets over gelezen en iets over gehoord op tv (regionale zender). Ik ga me er de komende week zeker in verdiepen. Met zoonlief gaat het momenteel niet zo lekker vind ik. Hij heeft afgelopen donderdagavond weer te kennen gegeven dat hij er uit wil stappen (niet vandaag of morgen zegt hij) maar in de toekomst, ik heb dit natuurlijk gemeld bij z'n begeleidster en met een vervangende arts gesproken omdat zijn arts er niet was, het wordt aan haar doorgegeven en ze belt me morgen (maadag) terug. Ik wil met haar een afspraak maken om hierover te praten. Hij geeft nl. op de kliniek een heel ander signaal af en doet het volgens hun redelijk goed. Ik vind dat dus niet omdat hij tegenover mij nog steeds over zelfmoord praat. Hij heeft me wel te kennen gegeven dat als ik erover zou praten hij het keihard gaat ontkennen dat hij het ooit gezegd heeft. Hij is nl. bang dat ze m dan weer opnemen, ik denk dat dat een stukje moeilijker gaat worden omdat hij 6 september jl. 18 is geworden. Vrijdag heb ik hem ook afgemeld voor de dagkliniek, hij had geen zin om te gaan. Donderdag stond er een bericht op mijn voice-mail, het was van de arts van mijn zoon en ze wilde een afspraak inplannen om de vervolg plannen vwb. mijn zoon bespreken, dus ik moet haar zowiezo morgen spreken. Ik hou je op de hoogte. Nogmaals heel erg bedankt voor je reactie, erg lief van je,
Groetjes van Brunette
woensdag 15 november 2006 om 06:17
Hoi lieve Brunette,
Hier ben ik eindelijk weer eens! Ik ben geschrokken, toen ik las dat het met jouw zoon zo slecht gaat. Wat erg dat hij zich gesneden heeft en weer over zelfmoord praat. Ik hoop inmiddels dat jij gepraat hebt met zijn hulpverlener!?
Om even nog op dat PGB terug te komen. Suus, heeft gelijk en ik ben blij dat zij het wat helderder voor jou maakte. Er staat inmiddels hier op gezondheid en welzijn ook een topic over. Misschien wordt jij daar ook wel wat wijzer van?
Nog bedankt voor jouw lieve belangstellende berichtje. Ik heb inmiddels de colonscopy al ondergaan. Afgelopen vrijdag was er iemand uit gevallen daarom kon ik vervroegd terecht. Het was een naar onderzoek, al heb ik wel een roesje gekregen. Maar, ik bleef erg bij en voelde toch nog heel wat. Maar, dat werd ook al van te voren aan gegeven. Gelukkig zijn er tot zover geen ernstige afwijkijngen ontdekt in mijn dikke darm, alleen die diverticulitus. Dus heel erg veel uitstulpingen waarvan die dikke darmontstekingen vandaan komen. Ik had ook een brief van de huisarts bij mij, waar ook in stond dat er aan een niertumor wordt gedacht. Het ziekenhuis speelt deze brief toe, naar de internist, waar ik 23 november een afspraak mee heb. Het is natuurlijk alleen maar gissen, omdat op die buikfoto rare dingen werden gezien. Ik wil geen paniek meer voelen, dus ik wacht alles nu maar rustig af. Ik moet voor mijn zoon en man rustig blijven, want mijn man maakt zich al zorgen genoeg. Mijn zoon schrok ook erg, daarom heb ik gezegd dat het allemaal maar gissen is. Komt tijd komt raad. Hij nam hier gelukkig genoegen mee en trok zich weer in zijn eigen wereldje terug.
Met hem gaat het trouwens redelijk. Zijn medicatie begint heel goed aan te slaan en hij heeft niet veel bijwerkingen meer. Alleen dat kwijlen in de avond en nacht en dat over matige transpireren. Zijn suiker is van 8.8 naar 6.1 gegaan, nadat hij 5 kilo is af gevallen. De psychiater was erg tevreden over hem en mij. Ik haal allemaal magere voedingswaar in huis,ook beweegt hij meer en hij loopt nu ook bij een dietiste.
Gebruikt jouw zoon wel trouw zijn seroquel? Want medicatie is in deze wel heel erg belangrijk.
Ik ga nu stoppen met schrijven, want ik zit hier met hoofdpijn te typen.
Ik wens jou hartstikke veel sterkte en kracht toe.
Veel liefs en knuffels van mij, viooltje xxx
donderdag 30 november 2006 om 10:24
Hoi lieve Brunette,
Hier ben ik eindelijk weer eens! Ik ben geschrokken, toen ik las dat het met jouw zoon zo slecht gaat. Wat erg dat hij zich gesneden heeft en weer over zelfmoord praat. Ik hoop inmiddels dat jij gepraat hebt met zijn hulpverlener!?
Hai Viooltje,
Hoe is het met jou gegaan in het ziekenhuis? Waneer krijg je de uitslag? Hoe is het met jouw zoon? Hier gaat het de ene dag beter dan de andere. De kliniek heeft de opmerking van mijn zoon serieus genomen en is er met hem over gaan praten (nou ja praten hij laat er niets over los) Ik heb het natuurlijk inmiddels verteld aan zijn hulpverlener. Ze nemen het serieus op maar daar entegen gaan ze ook gewoon verder met het behandelplan en ik denk dat dat wel goed is want ik heb zelf ook niet meer de indruk dat hij het nu echt van plan is.
Om even nog op dat PGB terug te komen. Suus, heeft gelijk en ik ben blij dat zij het wat helderder voor jou maakte. Er staat inmiddels hier op gezondheid en welzijn ook een topic over. Misschien wordt jij daar ook wel wat wijzer van?
Ik moet me er nog in gaan verdiepenben eerst bezig geweest met de formulieren van de WAJONG etc as vrijdagochtend hebben we een afspraak bij een arts van het UWV het voormalig GAK in Utrecht.
Nog bedankt voor jouw lieve belangstellende berichtje. Ik heb inmiddels de colonscopy al ondergaan. Afgelopen vrijdag was er iemand uit gevallen daarom kon ik vervroegd terecht. Het was een naar onderzoek, al heb ik wel een roesje gekregen. Maar, ik bleef erg bij en voelde toch nog heel wat. Maar, dat werd ook al van te voren aan gegeven. Gelukkig zijn er tot zover geen ernstige afwijkijngen ontdekt in mijn dikke darm, alleen die diverticulitus. Dus heel erg veel uitstulpingen waarvan die dikke darmontstekingen vandaan komen. Ik had ook een brief van de huisarts bij mij, waar ook in stond dat er aan een niertumor wordt gedacht. Het ziekenhuis speelt deze brief toe, naar de internist, waar ik 23 november een afspraak mee heb. Het is natuurlijk alleen maar gissen, omdat op die buikfoto rare dingen werden gezien. Ik wil geen paniek meer voelen, dus ik wacht alles nu maar rustig af. Ik moet voor mijn zoon en man rustig blijven, want mijn man maakt zich al zorgen genoeg. Mijn zoon schrok ook erg, daarom heb ik gezegd dat het allemaal maar gissen is. Komt tijd komt raad. Hij nam hier gelukkig genoegen mee en trok zich weer in zijn eigen wereldje terug.
Pft dat is allemaal nogal wat, is er meer duidelijkheid inmiddels? Ik hoop van harte dat het allemaal goed komt, ik heb regelmatig een kaarsje voor je aangestoken, laat je het me nog even weten?
Met hem gaat het trouwens redelijk. Zijn medicatie begint heel goed aan te slaan en hij heeft niet veel bijwerkingen meer. Alleen dat kwijlen in de avond en nacht en dat over matige transpireren. Zijn suiker is van 8.8 naar 6.1 gegaan, nadat hij 5 kilo is af gevallen. De psychiater was erg tevreden over hem en mij. Ik haal allemaal magere voedingswaar in huis,ook beweegt hij meer en hij loopt nu ook bij een dietiste.
Wat heerlijk voor jou en je zoon dat hij goed reageert op z'n medicatie, denk dat het een goed ding is als hij wat meer beweegt dat is goed voor ieder mens.
Gebruikt jouw zoon wel trouw zijn seroquel? Want medicatie is in deze wel heel erg belangrijk.
Ja hij slikt iedere avond 300 mg Seroquel, z'n arts en ik hebben wel leiver dat hij weer naar 600 mg gaat mar dat wil hij zelf niet helaas.
Ik ga nu stoppen met schrijven, want ik zit hier met hoofdpijn te typen.
Ik wens jou hartstikke veel sterkte en kracht toe.
Ik wens jou ook het allerbeste toe en ik hoop dat als het weer wat beter met je gaat dat je weer wat van je laat horen, liefs en knuffels van mij
donderdag 30 november 2006 om 10:39
Hai,
8 december is de eind streef datum dat mijn zoon waarschijnlijk klaar is met z'n dagbehandeling. Ergens in december gaat hij beginnen met het speciaal onderwijs van het Altra College in Amsterdam. Hij kwam zelf op het idee om HAVO te gaan doen omdat hij niet wist wat voor MBO opleiding hij moest gaan volgen. Vorig jaar sept, is hij gestopt met HAVO 4, toen redde hij het niet meer omdat z'n ziekte de kop op stak. Normaal is er een enorme wachtlijst voor het speciaal onderwijs maar via via wordt hij ertussen geschoven. Gelukkig want het schijnt heel normaal te zijn om minimaal vier maanden te moeten wachten. Afgelopen maandag hebben we een aantal formulieren in Amsterdam moeten invullen die worden naar een of andere commissie gestuurd en dan volgt er een beschikking cluster 4 indicatie. Hij wordt als het goed is elke ochtend opgehaald en 's middags weer teruggebracht. Gelukkig bouwen we het eerst rustig op want hij kan er niet meteen voluit tegenaan, de begintijd is 08.45 en om 15.15 is hij pas uit. Vraag me af hoe we dat moeten gaan redden want hij kan nu ook niet op tijd opstaan voor de dagbehandeling, hij gaat nu nog elke dag met de bus van 09.43 mee en dan is hij 10.10 bij de kliniek, dus met veel pijn en moeite staat hij rond 09.20 op. Als hij naar school gaat wordt hij om ong 07.45 opgehaald. Zelf ben ik begonnen met sporten sinds gisteravond doe ik een aantal keren in de week aan Body-shape. Wel lekker om weer iets voor mezelf te doen. Verder heb ik donderdag over een week een sollicitatiegesprek. Ik wil graag op de uren dat mijn zoon straks van huis is weer wat gaan doen, want van die uitkering wordt je ook echt niet vrolijk en ik wil me weer eens nuttig en gewaardeerd voelen. Ik hou jullie op de hoogte van hoe het loopt. Nou dat was het wel weer voor even, liefs van mij.