Psyche
alle pijlers
stoppen met blowen
zaterdag 7 november 2009 om 14:59
hoi,
ik weet niet waar ik mijn topic moet plaatsen. maar omdat ik blowen vind vallen onder een psychische verslaving heb ik m hier maar gezet.
graag zou ik willen weten hoe anderen dit hebben aangepakt.
kan je het alleen? wat voor afleiding zocht je op? etc.
ik wil nog een opmerking maken voordat ik mijn verhaal doe:
veroordeel mij niet!
ik ben een moeder van een hele vrolijke meid van 3. ik woon samen met mijn vriend, haar vader.
al met al een heel gelukkig gezinnetje.
maar `s avond als mijn dochter naar bed is, rennen wij naar onze eigen rookruimte om een blowtje te draaien.
gemiddeld roken wij zo`n 3 tot 4 blowtjes `s per avonds.
mijn vriend is een gevalletje adhd en blowt al jaaaaaren.
helpt tegen zijn rusteloze gevoel zegt hij. vaak is dat het eerste wat hij doet als hij thuis komt van zijn werk.( al een verbetering, vorig jaar was dat het eerste wat hij deed als ie `s morgens opstond)
vroeger als tiener dronk en blowde ik veel. ik wilde bij een clubje horen. toen het contact met hen verwaterde en ik mijn eerste echte relatie kreeg, werd ik een heel braaf meisje. dronk niet, rookte alleen maar gewone sigaretten.
die relatie werkte niet. ik ontmoette via een gezamelijke vriendin mijn huidige vriend.
hij blowt al bijna zijn hele leven. denk ook niet dat hij er ooit mee zal stoppen.
langzaam aan begon ik ook weer te blowen.2 jaar langen was het elke dag feest. op mijn werk liep ik met wallen tot aan mijn knieeën. sliep misschien maar 3 uur per nacht. na 2 jaar gingen wij samen wonen.
we werden wat rustiger. ik was binnen no time zwanger. niet gepland maar enorm gewenst.
in de eerste 3 a 4 maanden was ik zwangerder dan zwanger. als je buiten had gerookt, had ik het graag gezien dat je eerst je tanden ging poesten voordat je iets tegen mij zei.
tijdens het einde van mijn zwangerschap, kwamen mijn slechte gewoontes weer omhoog. ik nam toch steeds een klein hijsje.
nog altijd ben ik "god"( ik geloof niet in god, wel in iets) dankbaar dat mijn meisje zo gezond is.
ik ben altijd een heel zwaarmoedig persoon geweest. nog steeds...
blowen geeft mij "vrijheid". als ik blow hoef ik niet na te denken.
2x eerder ben ik op vakantie geweest, uiteraard nam ik geen wiet mee, stel je voor.....
voor zoiets de bak in en mijn dochter kwijt!
heerlijk vond ik dat. het was meestal wel een dag of 4 bikkelen.
want ik miste het ook, maar op den duur voelde ik me weer aanwezig.
alsof de blinddoek van mijn ogen was verwijderd.
ik voelde me fris en had het idee dat mijn hersens weer eens gingen nadenken. ik was van mijn automatische piloot af!!!
maar goed na 2 weken thuis zijn was alles weer terug bij het oude.
goede voornemens weg.
ik wil het namelijk wel!
maar ik ben een zwakke doos!
als ik iemand zie roken of ik reuk het alleen al, dan moet ik ook.
en daar zit het m nou net.
ik wil stoppen. mijn vriend zal nooit stoppen, dat had ik op mijn tien vingers kunnen natellen.
ik wil mijn vriend niet kwijt. maar ik wil ook niet dat er straks vriendinnnetjes niet mogen komen spelen omdat de ouders van M een stelletje junkies zijn!!!
ik weet het tot nu toe goed verborgen te houden. naast mijn vriend weet bijna niemand dat ik blow. 2 goede vriendinnen weten dat ik af en toe wel eens blow.
mijn familie weet van niets. van mij dan, van mijn vriend weten ze het.
het liefste zou ik willen stoppen met blowen, zonder wrok gevoelens tegen over mijn vriend. ( het komt door jou! jij steunt me niet! etc.) zonder dat mijn familie er achter komt en zonder een terugval van mijn zware gedachten.
wie heeft er tips, suggesties, ideeën?
wie herkent mijn verhaal?
ookal ben je niet gestopt, ik zou graag je ervaring horen.
alvast bedankt!
ik weet niet waar ik mijn topic moet plaatsen. maar omdat ik blowen vind vallen onder een psychische verslaving heb ik m hier maar gezet.
graag zou ik willen weten hoe anderen dit hebben aangepakt.
kan je het alleen? wat voor afleiding zocht je op? etc.
ik wil nog een opmerking maken voordat ik mijn verhaal doe:
veroordeel mij niet!
ik ben een moeder van een hele vrolijke meid van 3. ik woon samen met mijn vriend, haar vader.
al met al een heel gelukkig gezinnetje.
maar `s avond als mijn dochter naar bed is, rennen wij naar onze eigen rookruimte om een blowtje te draaien.
gemiddeld roken wij zo`n 3 tot 4 blowtjes `s per avonds.
mijn vriend is een gevalletje adhd en blowt al jaaaaaren.
helpt tegen zijn rusteloze gevoel zegt hij. vaak is dat het eerste wat hij doet als hij thuis komt van zijn werk.( al een verbetering, vorig jaar was dat het eerste wat hij deed als ie `s morgens opstond)
vroeger als tiener dronk en blowde ik veel. ik wilde bij een clubje horen. toen het contact met hen verwaterde en ik mijn eerste echte relatie kreeg, werd ik een heel braaf meisje. dronk niet, rookte alleen maar gewone sigaretten.
die relatie werkte niet. ik ontmoette via een gezamelijke vriendin mijn huidige vriend.
hij blowt al bijna zijn hele leven. denk ook niet dat hij er ooit mee zal stoppen.
langzaam aan begon ik ook weer te blowen.2 jaar langen was het elke dag feest. op mijn werk liep ik met wallen tot aan mijn knieeën. sliep misschien maar 3 uur per nacht. na 2 jaar gingen wij samen wonen.
we werden wat rustiger. ik was binnen no time zwanger. niet gepland maar enorm gewenst.
in de eerste 3 a 4 maanden was ik zwangerder dan zwanger. als je buiten had gerookt, had ik het graag gezien dat je eerst je tanden ging poesten voordat je iets tegen mij zei.
tijdens het einde van mijn zwangerschap, kwamen mijn slechte gewoontes weer omhoog. ik nam toch steeds een klein hijsje.
nog altijd ben ik "god"( ik geloof niet in god, wel in iets) dankbaar dat mijn meisje zo gezond is.
ik ben altijd een heel zwaarmoedig persoon geweest. nog steeds...
blowen geeft mij "vrijheid". als ik blow hoef ik niet na te denken.
2x eerder ben ik op vakantie geweest, uiteraard nam ik geen wiet mee, stel je voor.....
voor zoiets de bak in en mijn dochter kwijt!
heerlijk vond ik dat. het was meestal wel een dag of 4 bikkelen.
want ik miste het ook, maar op den duur voelde ik me weer aanwezig.
alsof de blinddoek van mijn ogen was verwijderd.
ik voelde me fris en had het idee dat mijn hersens weer eens gingen nadenken. ik was van mijn automatische piloot af!!!
maar goed na 2 weken thuis zijn was alles weer terug bij het oude.
goede voornemens weg.
ik wil het namelijk wel!
maar ik ben een zwakke doos!
als ik iemand zie roken of ik reuk het alleen al, dan moet ik ook.
en daar zit het m nou net.
ik wil stoppen. mijn vriend zal nooit stoppen, dat had ik op mijn tien vingers kunnen natellen.
ik wil mijn vriend niet kwijt. maar ik wil ook niet dat er straks vriendinnnetjes niet mogen komen spelen omdat de ouders van M een stelletje junkies zijn!!!
ik weet het tot nu toe goed verborgen te houden. naast mijn vriend weet bijna niemand dat ik blow. 2 goede vriendinnen weten dat ik af en toe wel eens blow.
mijn familie weet van niets. van mij dan, van mijn vriend weten ze het.
het liefste zou ik willen stoppen met blowen, zonder wrok gevoelens tegen over mijn vriend. ( het komt door jou! jij steunt me niet! etc.) zonder dat mijn familie er achter komt en zonder een terugval van mijn zware gedachten.
wie heeft er tips, suggesties, ideeën?
wie herkent mijn verhaal?
ookal ben je niet gestopt, ik zou graag je ervaring horen.
alvast bedankt!
zaterdag 7 november 2009 om 17:46
zaterdag 7 november 2009 om 19:17
quote:mammieS schreef op 07 november 2009 @ 15:19:
[...]
zeg ik vraag toch, heel vriendelijk, om tips en niet om veroordeeld te worden.
zoals ik al zei het is een verslaving. je bent zeker geen roker??
en dan heb ik het over sigaretten.
al eens gemerkt hoe moeilijk het is voor heel veel mensen om hiermee te stoppen?? ja dat heb ik, manlief heeft heel lang gerookt..(sigaren) en is mei dit jaar gestopt..omdat we een baby kregen.. hij vind de gezondheid van het kind namelijk erg belangrijk
weet je dat jij met je verkeerde been uit bed bent gestapt, is je eigen probleem. waarom reageer je eigenlijk?thnx voor de mededeling, zal morgen die andere eens proberen...
ik vraag oprecht om tips.
ik heb liever dat je je hierbuiten laat in het vervolg. en dat mensen met BRUIKBARE tips en suggesties reageren.
ik weet alle reden om het niet te doen. nou nog de middelen om dit te bereiken.
als je tijdens een zwangerschap kan stoppen, waarom kan het nu dan ineens niet/moeilijker? dat snap ik dus niet, je hebt nu wel een kind rondlopen die die meur ook inademt...
naar de huisarts vind ik trouwens ook een goede tip..
[...]
zeg ik vraag toch, heel vriendelijk, om tips en niet om veroordeeld te worden.
zoals ik al zei het is een verslaving. je bent zeker geen roker??
en dan heb ik het over sigaretten.
al eens gemerkt hoe moeilijk het is voor heel veel mensen om hiermee te stoppen?? ja dat heb ik, manlief heeft heel lang gerookt..(sigaren) en is mei dit jaar gestopt..omdat we een baby kregen.. hij vind de gezondheid van het kind namelijk erg belangrijk
weet je dat jij met je verkeerde been uit bed bent gestapt, is je eigen probleem. waarom reageer je eigenlijk?thnx voor de mededeling, zal morgen die andere eens proberen...
ik vraag oprecht om tips.
ik heb liever dat je je hierbuiten laat in het vervolg. en dat mensen met BRUIKBARE tips en suggesties reageren.
ik weet alle reden om het niet te doen. nou nog de middelen om dit te bereiken.
als je tijdens een zwangerschap kan stoppen, waarom kan het nu dan ineens niet/moeilijker? dat snap ik dus niet, je hebt nu wel een kind rondlopen die die meur ook inademt...
naar de huisarts vind ik trouwens ook een goede tip..
zaterdag 7 november 2009 om 22:06
Even een correctie.
Ze is niet gestopt tijdens de zwangerschap, dat las ik verkeerd.
De eerste 3 maanden ja. Daarna ging ze vrolijk verder.
mammieS. Asjeblieft. Neem de professionele hulp die je aangeboden wordt. Zie mijn harde woorden als een wake-up call. Het gaat nu alleen nog maar om je dochter.
Denk alleen al aan de praktische kant. Als jouw dochter vannacht wakker wordt met hoge koorts van het varkesnvariant, wie rijdt haar dan naar de dokterspost? Wie van jullie twee is dan het minst ver heen om adequaat te reageren? Heb je de ernst van de situatie uberhaupt door met 4 jointjes achter de kiezen? Of denk je dat het morgen allemaal wel goed komt?
Ze is niet gestopt tijdens de zwangerschap, dat las ik verkeerd.
De eerste 3 maanden ja. Daarna ging ze vrolijk verder.
mammieS. Asjeblieft. Neem de professionele hulp die je aangeboden wordt. Zie mijn harde woorden als een wake-up call. Het gaat nu alleen nog maar om je dochter.
Denk alleen al aan de praktische kant. Als jouw dochter vannacht wakker wordt met hoge koorts van het varkesnvariant, wie rijdt haar dan naar de dokterspost? Wie van jullie twee is dan het minst ver heen om adequaat te reageren? Heb je de ernst van de situatie uberhaupt door met 4 jointjes achter de kiezen? Of denk je dat het morgen allemaal wel goed komt?
zondag 8 november 2009 om 01:29
quote:TheEmpress schreef op 07 november 2009 @ 17:46:
Heftige en harteloze reacties??
Voor iemand die haar kind opvoedt in een drugshol heb ik inderdaad geen meelevende woorden.
Wat voor moeder ben je als je zelfs voor je kindje niet kunt stoppen? Ik vind dat diep triest, en zo triest voor dat meisje, opgroeien met een stel jointouders, gatver.
Kortzichtige reacties.
Ze geeft toch juist aan te willen stoppen? Wat begrijp je daar niet aan?
Ze geeft zelf aan dat ze dit niet wil voor haar dochter, dat ze het tot nu toe verborgen heeft weten te houden en dat ze er nu definitief vanaf wil. Waarom dan haar veroordelen als een slechte moeder terwijl ze juist beseft dat er nu dingen moeten veranderen. Ik vind je een slechte moeder als je gewoon doorgaat en het niet boeit wat er met je kind gebeurt.
Ze laat juist blijken een goede moeder te zijn door te willen stoppen met blowen, voor haar dochter. En ze vraagt hierbij hulp omdat ze graag wil dat het stoppen ook echt gaat lukken.
Heftige en harteloze reacties??
Voor iemand die haar kind opvoedt in een drugshol heb ik inderdaad geen meelevende woorden.
Wat voor moeder ben je als je zelfs voor je kindje niet kunt stoppen? Ik vind dat diep triest, en zo triest voor dat meisje, opgroeien met een stel jointouders, gatver.
Kortzichtige reacties.
Ze geeft toch juist aan te willen stoppen? Wat begrijp je daar niet aan?
Ze geeft zelf aan dat ze dit niet wil voor haar dochter, dat ze het tot nu toe verborgen heeft weten te houden en dat ze er nu definitief vanaf wil. Waarom dan haar veroordelen als een slechte moeder terwijl ze juist beseft dat er nu dingen moeten veranderen. Ik vind je een slechte moeder als je gewoon doorgaat en het niet boeit wat er met je kind gebeurt.
Ze laat juist blijken een goede moeder te zijn door te willen stoppen met blowen, voor haar dochter. En ze vraagt hierbij hulp omdat ze graag wil dat het stoppen ook echt gaat lukken.
zondag 8 november 2009 om 07:01
Ik word gewoon verdrietig van dit topic. Arme kleine meid. Wie staat er voor haar klaar als ze je 's avonds nodig heeft? Want echt, na een paar jointjes ben je echt niet helder meer. Ik spreek overigens uit ervaring! Stoppen is moeilijk, maar niet onmogelijk. Je moet het alleen echt ZELF willen en doen. Als er maar 1 % in je motivatie ontbreekt lukt het niet. Ik heb me destijds laten opnemen in een kliniek. En ik ben nog iedere dag dankbaar voor het leven wat ik nu heb, zonder middelen.
Ik had toen nog geen kinderen en het feit dat ik nu wel moeder ben helpt in mijn wil om clean te blijven. Sterker nog, ik voel het nu niet eens meer als strijd. Ik wil er gewoon voor mijn kind zijn, ik zou het me nooit vergeven als ik kies voor de drugs (ook al is het 'maar' wiet, maar echt niet minder erg dan harddrugs) en ik kan er niet zijn als zij me me nodig heeft.
Ik geloof nl ook niet dat je optimaal van je kind kunt genieten als je zo verslaafd bent. Als je heel eerlijk tegen jezelf bent zul je merken dat je blij bent als ze slaapt. Want dan kun jij rustig je gang gaan. Dat klinkt misschien hard, maar zo werkt het nu eenmaal bij verslaving. Kijk jezelf eens recht aan in de spiegel, en is dit nu waar je in gevangen wilt zitten? Want de joint (verslaving) heeft jou in zijn greep, jij hebt er geen controle meer over. En ook je vriend zal moeten stoppen, want anders zul jij het niet redden, of de relatie zal geen stand houden. Want, jij eenmaal clean en hij niet, zul je pas echt inzien hoe krankzinning een verslaafde zich kan gedragen.
Nogmaals ik spreek uit ervaring na een járenlange strijd en mijn moederhart breekt bij het lezen hiervan. Ben normaal niet zo'n meeschrijver, maar kon het nu niet laten. Zoek hulp alsjeblieft en je zult zien dat het leven zoveel leuker is zonder!
Ik had toen nog geen kinderen en het feit dat ik nu wel moeder ben helpt in mijn wil om clean te blijven. Sterker nog, ik voel het nu niet eens meer als strijd. Ik wil er gewoon voor mijn kind zijn, ik zou het me nooit vergeven als ik kies voor de drugs (ook al is het 'maar' wiet, maar echt niet minder erg dan harddrugs) en ik kan er niet zijn als zij me me nodig heeft.
Ik geloof nl ook niet dat je optimaal van je kind kunt genieten als je zo verslaafd bent. Als je heel eerlijk tegen jezelf bent zul je merken dat je blij bent als ze slaapt. Want dan kun jij rustig je gang gaan. Dat klinkt misschien hard, maar zo werkt het nu eenmaal bij verslaving. Kijk jezelf eens recht aan in de spiegel, en is dit nu waar je in gevangen wilt zitten? Want de joint (verslaving) heeft jou in zijn greep, jij hebt er geen controle meer over. En ook je vriend zal moeten stoppen, want anders zul jij het niet redden, of de relatie zal geen stand houden. Want, jij eenmaal clean en hij niet, zul je pas echt inzien hoe krankzinning een verslaafde zich kan gedragen.
Nogmaals ik spreek uit ervaring na een járenlange strijd en mijn moederhart breekt bij het lezen hiervan. Ben normaal niet zo'n meeschrijver, maar kon het nu niet laten. Zoek hulp alsjeblieft en je zult zien dat het leven zoveel leuker is zonder!
zondag 8 november 2009 om 07:04
zondag 8 november 2009 om 10:36
mammieS, als je echt wil stoppen omwille van je dochter dan laat je je natuurlijk niet tegenhouden door een paar ferme reacties hier. Deze ferme reacties komen juist omdat het lijkt alsof je niet doordrongen bent van de ernst:
Je wil stoppen omdat je je zorgen maakt om wat de ouders van je dochters vriendinnetjes later over jou zullen denken..
Je geeft zonder blikken of blozen aan dat je vriend nooit zal stoppen..
Je wil je vriend niet kwijt..
Je wil niet dat je familie dit te weten komt..
Maar nergens lees ik dat je vindt dat je dit je dochter niet aan kunt doen.
De reden dat je nog blowt (was het lekker gisteren?) is dat je het probleem niet echt inziet. Of in wil zien. Vandaar dat je zo boos reageert. Vandaar dat je niet veroordeeld wil worden, de eerste zinnetjes in je OP. Je denkt immers dat de waarheid jouw leven z'n kop zet. Dat wil je niet. Je wil je vriend niet kwijt. Niemand mag te weten komen dat dat gelukkige gezinnetje een geheimpje heeft.
Lieverd, laat dat allemaal varen. Het leven van je dochter staat al op z'n kop. Je dochter verdient dit niet. Wees niet boos op mij maar doe er wat aan. Breek het patroon. Ga naar je moeder of vader of zus of broer of een ander persoon die je echt kunt vertrouwen. Vertel ze van jullie probleem. Zet nu die eerste stap.
Je wil stoppen omdat je je zorgen maakt om wat de ouders van je dochters vriendinnetjes later over jou zullen denken..
Je geeft zonder blikken of blozen aan dat je vriend nooit zal stoppen..
Je wil je vriend niet kwijt..
Je wil niet dat je familie dit te weten komt..
Maar nergens lees ik dat je vindt dat je dit je dochter niet aan kunt doen.
De reden dat je nog blowt (was het lekker gisteren?) is dat je het probleem niet echt inziet. Of in wil zien. Vandaar dat je zo boos reageert. Vandaar dat je niet veroordeeld wil worden, de eerste zinnetjes in je OP. Je denkt immers dat de waarheid jouw leven z'n kop zet. Dat wil je niet. Je wil je vriend niet kwijt. Niemand mag te weten komen dat dat gelukkige gezinnetje een geheimpje heeft.
Lieverd, laat dat allemaal varen. Het leven van je dochter staat al op z'n kop. Je dochter verdient dit niet. Wees niet boos op mij maar doe er wat aan. Breek het patroon. Ga naar je moeder of vader of zus of broer of een ander persoon die je echt kunt vertrouwen. Vertel ze van jullie probleem. Zet nu die eerste stap.
zondag 8 november 2009 om 13:25
Even een vraag aan alle mensen die TO aanvallen op het feit dat ze blowt, hebben jullie ooit geblowt? Dat vraag ik mij werkelijk waar af als ik termen voorbij zie komen als junkie en slechte moeder. OK, tis beter om niet te blowen, maar tis echt niet gevaarlijker dan met een paar wijntjes teveel op in de avond thuis te zitten als je kind slaapt. Als dat het geval zou zijn, zouden jullie dan ook roepen ALCOHOLIST?
zondag 8 november 2009 om 14:10
barbie. Elke dag zoveel MOETEN drinken totdat ik al mijn problemen vergeet en niet meer hoef na te denken, zoals TO haar situatie omschrijft, en er niet mee kunnen stoppen is heel wat anders dan af en toe een wijntje met z'n tweetjes. Dan is er zeker sprake van een probleem.
Het is volkomen duidelijk dat het hier niet gaat om een onschuldig jointje op z'n tijd maar om een drugsverslaving. Ik weet dat dat woord taboe is in de wietscene en daarom zeg ik het nogmaals. TO is drugsverslaafd. Haar partner is drugsverslaafd. En ze voeden een kind op.
Het is volkomen duidelijk dat het hier niet gaat om een onschuldig jointje op z'n tijd maar om een drugsverslaving. Ik weet dat dat woord taboe is in de wietscene en daarom zeg ik het nogmaals. TO is drugsverslaafd. Haar partner is drugsverslaafd. En ze voeden een kind op.
zondag 8 november 2009 om 17:04
Velen van ons hebben hier goede tips gegeven en zijn serieus op dit verhaal ingegaan. Goed. Maar waarom niet de "oordelende" reacties ook tot je nemen? Door je af te vragen: waarom doen die me zoveel? Hoezo word ik zo kwaad als iemand mij zijn mening geeft? Ik denk da je daar ook heel veel aan zult hebben, omdat het ten grondslag ligt aan de reden voor je verslaving. Dus neem gewoon ALLE reacties ter harte en spaar de energie die je steekt in het beledigd zijn gewoon in het clean worden.
Ter info: ik blow ook te veel, dus ik snap de drang naar een joint als je het gewend bent. Maar ik en nog nooit kwaad op iemand geworden die me erop aansprak.
Ter info: ik blow ook te veel, dus ik snap de drang naar een joint als je het gewend bent. Maar ik en nog nooit kwaad op iemand geworden die me erop aansprak.
zondag 8 november 2009 om 17:12
harde worden mogen best,
als ze vanuit een goede intentie komen.
iemand afzeiken vind ik echt onnodig.
maar goed, waarom ga ik niet naar mijn ouders of andere familie leden? niet omdat ik niet wil dat ze zien dat ik het veborgen heb gehouden en niet weet hoe ik het aan moet pakken. ik verberg het juist om hen niet meer verdiet te doen.
ze hebben de afgelopen jaren zoveel ellende meegemaakt, ik heb mijn vader vorige week voor het eerst weer eens zien lachen. moet ik hen dat weer afnemen?
wat betreft de hulpgroep, ik ben aangemeld, maar heb nog geen reactie gehad. ik hoop dat dat komende maandag gaat gebeuren.
afijn dit even ter info voor diegenen die hier daadwerkelijk zijn om te steunen en te adviseren.
ik waardeer jullie reacties enorm en voel mij hierdoor een stukje zelfverzekerder.
als ze vanuit een goede intentie komen.
iemand afzeiken vind ik echt onnodig.
maar goed, waarom ga ik niet naar mijn ouders of andere familie leden? niet omdat ik niet wil dat ze zien dat ik het veborgen heb gehouden en niet weet hoe ik het aan moet pakken. ik verberg het juist om hen niet meer verdiet te doen.
ze hebben de afgelopen jaren zoveel ellende meegemaakt, ik heb mijn vader vorige week voor het eerst weer eens zien lachen. moet ik hen dat weer afnemen?
wat betreft de hulpgroep, ik ben aangemeld, maar heb nog geen reactie gehad. ik hoop dat dat komende maandag gaat gebeuren.
afijn dit even ter info voor diegenen die hier daadwerkelijk zijn om te steunen en te adviseren.
ik waardeer jullie reacties enorm en voel mij hierdoor een stukje zelfverzekerder.
zondag 8 november 2009 om 17:26
nukje, je heb helemaal gelijk.
die vragen die jij stelt, zijn ook in mijn gedachte zijn opgekomen.
t rare is dat ik de antwoorden niet kan bedenken.
er zit een rede achter mijn blowen, maar zodra er iemand in de buurt komt om die op te rakelen raak ik in paniek en sluit ik af.
ik krijg dan een soort black-out en kan je niet eens meer vertelen wat ik die ochtend heb gedaan. en nee, komt niet omdat ik blow daar had ik als klein kind al last van.
ik heb geprobeerd om dit via een psych. op te lossen, maar ik zat als een dood vogeltje daar.
en er word niet 1 vraag gesteld( behalve; nou zeg het maar...) ik klap dicht, ben bang dat ie me een aansteller vind.
hier kan ik gewoon typen zonder starende ogen op mij gericht.
misschien is een dagboekje toch beter om antwoorden te vinden op al deze vragen.
die vragen die jij stelt, zijn ook in mijn gedachte zijn opgekomen.
t rare is dat ik de antwoorden niet kan bedenken.
er zit een rede achter mijn blowen, maar zodra er iemand in de buurt komt om die op te rakelen raak ik in paniek en sluit ik af.
ik krijg dan een soort black-out en kan je niet eens meer vertelen wat ik die ochtend heb gedaan. en nee, komt niet omdat ik blow daar had ik als klein kind al last van.
ik heb geprobeerd om dit via een psych. op te lossen, maar ik zat als een dood vogeltje daar.
en er word niet 1 vraag gesteld( behalve; nou zeg het maar...) ik klap dicht, ben bang dat ie me een aansteller vind.
hier kan ik gewoon typen zonder starende ogen op mij gericht.
misschien is een dagboekje toch beter om antwoorden te vinden op al deze vragen.
zondag 8 november 2009 om 18:09
Je moet goed begrijpen dat de enige oplossing om te stoppen met je drugsverslaving jijzelf bent.
Dus niet geholpen worden omdat een psycholoog de voor jou verkeerde openingszin gebruikt, is alleen maar een slap excuus om door te gaan met jezelf en je kind de vernieling in te helpen.
Je kunt hier op het forum ook prima verwoorden wat je probleem is en hebt een grote mond, en smoesjes komen ook als diarree je mond uit, dus je bent vast ook wel 'mans' genoeg om je verhaal te doen bij de hulpverlening in plaats van als een dood vogeltje daar te zitten.
JIJ bent de enige met de oplossing, leg die verantwoordelijkheid nou eens niet bij een ander neer, maar bij jezelf.
Dus niet geholpen worden omdat een psycholoog de voor jou verkeerde openingszin gebruikt, is alleen maar een slap excuus om door te gaan met jezelf en je kind de vernieling in te helpen.
Je kunt hier op het forum ook prima verwoorden wat je probleem is en hebt een grote mond, en smoesjes komen ook als diarree je mond uit, dus je bent vast ook wel 'mans' genoeg om je verhaal te doen bij de hulpverlening in plaats van als een dood vogeltje daar te zitten.
JIJ bent de enige met de oplossing, leg die verantwoordelijkheid nou eens niet bij een ander neer, maar bij jezelf.
zondag 8 november 2009 om 19:25
quote:mammieS schreef op 08 november 2009 @ 17:26:
nukje, je heb helemaal gelijk.
die vragen die jij stelt, zijn ook in mijn gedachte zijn opgekomen.
t rare is dat ik de antwoorden niet kan bedenken.
Je wordt boos omdat je diep van binnen nog niet wil stoppen. Als je heel eerlijk bent dan vind je het wel best zo. Stoppen met blowen betekent dat je aandacht moet besteden aan bepaalde zaken. Daar heb je niet echt zin in. Natuurlijk knaagt je geweten. Dus je opent een topic, je schrijft je ergens in en hoopt op een wondertje maar als forummers de vinger op de zere plek leggen, dan doet dat pijn. Dan word je boos. Maar diep van binnen ben je boos op jezelf.
In je openingspost waarschuw je ons er al voor: tot hier en niet verder, waag het niet om dieper te graven, oordeel asjeblieft niet. Dat zegt zo ontzettend veel mammieS.
Lieverd, ik weet niet wat jij allemaal hebt meegemaakt, maar het moment is nu om daar wat aan te doen. Niet voor jezelf maar voor je dochter. Zij is nu het allerbelangrijkste op deze wereld. Niet jouw verleden. Niet jouw problemen. Je dochtertje.
quote:
er zit een rede achter mijn blowen, maar zodra er iemand in de buurt komt om die op te rakelen raak ik in paniek en sluit ik af.
ik krijg dan een soort black-out en kan je niet eens meer vertelen wat ik die ochtend heb gedaan. en nee, komt niet omdat ik blow daar had ik als klein kind al last van.
ik heb geprobeerd om dit via een psych. op te lossen, maar ik zat als een dood vogeltje daar.
en er word niet 1 vraag gesteld( behalve; nou zeg het maar...) ik klap dicht, ben bang dat ie me een aansteller vind.
hier kan ik gewoon typen zonder starende ogen op mij gericht.
Nu heb je een dochter. Doe het voor je dochter. Ik ben vrij hard geweest gisteren en vandaag. Niet om je te jennen, maar omdat ik er niet van overtuigd ben dat je de ernst van de situatie inziet. Het is zo makkelijk om je over je bolletje te aaien, maar zeg eens eerlijk, gaat dat helpen? Raap jezelf bij elkaar, zoek hulp. Niet alleen je verslaving moet worden aangepakt. Jij moet weer gaan durven denken. Over alles.
nukje, je heb helemaal gelijk.
die vragen die jij stelt, zijn ook in mijn gedachte zijn opgekomen.
t rare is dat ik de antwoorden niet kan bedenken.
Je wordt boos omdat je diep van binnen nog niet wil stoppen. Als je heel eerlijk bent dan vind je het wel best zo. Stoppen met blowen betekent dat je aandacht moet besteden aan bepaalde zaken. Daar heb je niet echt zin in. Natuurlijk knaagt je geweten. Dus je opent een topic, je schrijft je ergens in en hoopt op een wondertje maar als forummers de vinger op de zere plek leggen, dan doet dat pijn. Dan word je boos. Maar diep van binnen ben je boos op jezelf.
In je openingspost waarschuw je ons er al voor: tot hier en niet verder, waag het niet om dieper te graven, oordeel asjeblieft niet. Dat zegt zo ontzettend veel mammieS.
Lieverd, ik weet niet wat jij allemaal hebt meegemaakt, maar het moment is nu om daar wat aan te doen. Niet voor jezelf maar voor je dochter. Zij is nu het allerbelangrijkste op deze wereld. Niet jouw verleden. Niet jouw problemen. Je dochtertje.
quote:
er zit een rede achter mijn blowen, maar zodra er iemand in de buurt komt om die op te rakelen raak ik in paniek en sluit ik af.
ik krijg dan een soort black-out en kan je niet eens meer vertelen wat ik die ochtend heb gedaan. en nee, komt niet omdat ik blow daar had ik als klein kind al last van.
ik heb geprobeerd om dit via een psych. op te lossen, maar ik zat als een dood vogeltje daar.
en er word niet 1 vraag gesteld( behalve; nou zeg het maar...) ik klap dicht, ben bang dat ie me een aansteller vind.
hier kan ik gewoon typen zonder starende ogen op mij gericht.
Nu heb je een dochter. Doe het voor je dochter. Ik ben vrij hard geweest gisteren en vandaag. Niet om je te jennen, maar omdat ik er niet van overtuigd ben dat je de ernst van de situatie inziet. Het is zo makkelijk om je over je bolletje te aaien, maar zeg eens eerlijk, gaat dat helpen? Raap jezelf bij elkaar, zoek hulp. Niet alleen je verslaving moet worden aangepakt. Jij moet weer gaan durven denken. Over alles.
woensdag 11 november 2009 om 19:02
Beste MammieS
Ten eerste goed dat je de eerste stap hebt genomen! Ik ben zelf twee a drie weken geleden met eenzelfde topic begonnen (heet "Hallo ik ben MissOrange en ik ben verslaafd"). Met inmiddels vier a vijf anderen, die ook op het topic schrijven, ben ik gestopt met blowen. Ik heb veel aan de reacties en steun die ik daar ontvang. Blader er eens doorheen misschien staat er voor jou ook het een en ander tussen wat je kan helpen en uiteraard kan je ook daar met ons meeschrijven als je wilt. Dan stop je in ieder geval niet alleen en kunnen wij je ook steunen.
Veel sterkte!
liefs MissOrange
Ten eerste goed dat je de eerste stap hebt genomen! Ik ben zelf twee a drie weken geleden met eenzelfde topic begonnen (heet "Hallo ik ben MissOrange en ik ben verslaafd"). Met inmiddels vier a vijf anderen, die ook op het topic schrijven, ben ik gestopt met blowen. Ik heb veel aan de reacties en steun die ik daar ontvang. Blader er eens doorheen misschien staat er voor jou ook het een en ander tussen wat je kan helpen en uiteraard kan je ook daar met ons meeschrijven als je wilt. Dan stop je in ieder geval niet alleen en kunnen wij je ook steunen.
Veel sterkte!
liefs MissOrange
zaterdag 14 november 2009 om 23:08
hallo!
ik heb mij zonnet ingeschreven bij cannabis de baas
afgelopen dagen zijn heftig geweest.
flink gesprek gehad met mn vriend. maarrrrrr....positief resultaat.
hij wil samen met mij stoppen.
ik blij, dat maakt het sowieso al makkelijker. probeer maar eens in het gareel te blijven terwijl de rook om je heen hangt.
bij wijze van uiteraard, mijn huis is fris en schoon
ik heb het nu behoorlijk zwaar. daarom ben ik hier nu.
op dit moment 3 dagen niet geblowd. ben best trots op mezelf.
maar ben verder totaal van slag. alles gaat fout!!!
heb ik een glas in mn handen? ik laat het vallen.
ga ik skeeleren(afleiding) val ik op mn gezicht.
kan me totaal niet concentreren. op mn werk was ik onzettend non productief.
zijn er homeopathische middeltjes voor, weet iemand dat??
afijn, ik ga maar met de hond wandelen, wilde dit even melden.
ik heb mij zonnet ingeschreven bij cannabis de baas
afgelopen dagen zijn heftig geweest.
flink gesprek gehad met mn vriend. maarrrrrr....positief resultaat.
hij wil samen met mij stoppen.
ik blij, dat maakt het sowieso al makkelijker. probeer maar eens in het gareel te blijven terwijl de rook om je heen hangt.
bij wijze van uiteraard, mijn huis is fris en schoon
ik heb het nu behoorlijk zwaar. daarom ben ik hier nu.
op dit moment 3 dagen niet geblowd. ben best trots op mezelf.
maar ben verder totaal van slag. alles gaat fout!!!
heb ik een glas in mn handen? ik laat het vallen.
ga ik skeeleren(afleiding) val ik op mn gezicht.
kan me totaal niet concentreren. op mn werk was ik onzettend non productief.
zijn er homeopathische middeltjes voor, weet iemand dat??
afijn, ik ga maar met de hond wandelen, wilde dit even melden.
zondag 15 november 2009 om 00:26
Heb nog niet alles gelezen mammieS, maar ik stuitte op jouw opmerking dat je een depressieve aard hebt en weinig doorzettingsvermogen. Dat dacht ik ook altjd van mezelf toen ik nog blowde. ben er nu al enkele jaren mee gestopt en ik kwam erachter dat dat dus juist van het blowen kwam (somber voelen en geen doorzettingsvermogen) Je houdt dus eigenlijk zelf die cirkel in stand.
ik ben er eigenlijk vrij simpel mee gestopt, al was er wel een aanleiding. Mijn methode kwam eigenlijk neer op niet meer kopen en niet meer opsteken. Ging de eerste tijd door veel emoties heen, wat ook wel fijn is. Heb nu het gevoel dat ik er weer echt "ben".
ik ben er eigenlijk vrij simpel mee gestopt, al was er wel een aanleiding. Mijn methode kwam eigenlijk neer op niet meer kopen en niet meer opsteken. Ging de eerste tijd door veel emoties heen, wat ook wel fijn is. Heb nu het gevoel dat ik er weer echt "ben".
zondag 15 november 2009 om 00:31
Lees net je laatste bericht; goed van jou dat je de stap hebt gemaakt!
Wat mij ook erg heeft geholpen is beseffen dat ik mezelf juist van een blok aan mijn been aan het bevrijden ben. Dus niet; ach wat zwaar, wat moeilijk, maar; wat een bevrijding, wat een opluchting dat ik mezelf dat niet meer aan hoef te doen.
Ik was de eerste tijd ontzettend snel kwaad en idd ook slecht geconcentreerd, sliep ook slecht en droomde veel en onrustig als ik wel sliep. Ook dat labelde ik niet als een last, maar als een teken dat mijn lichaam aan het ontgiften was en ik mijn emoties weer echt ging voelen.
Wat mij ook erg heeft geholpen is beseffen dat ik mezelf juist van een blok aan mijn been aan het bevrijden ben. Dus niet; ach wat zwaar, wat moeilijk, maar; wat een bevrijding, wat een opluchting dat ik mezelf dat niet meer aan hoef te doen.
Ik was de eerste tijd ontzettend snel kwaad en idd ook slecht geconcentreerd, sliep ook slecht en droomde veel en onrustig als ik wel sliep. Ook dat labelde ik niet als een last, maar als een teken dat mijn lichaam aan het ontgiften was en ik mijn emoties weer echt ging voelen.
zondag 15 november 2009 om 10:14
MammieS, ik lees net dat je al 3 dagen niet heb geblowd! Geweldig toch? Het feit dat je vriend er samen met jou mee wil stoppen zal je vast sterken in je beslissing. Ik denk niet dat ik het makkelijk zou vinden als ik zou stoppen, terwijl mijn vriend vrolijk door zou roken, dus ik vind het goed van hem dat hij met je mee doet.
Verder ben ik het niet helemaal met JohnnyCake eens dat jouw redenen niet belangrijk zijn, maar alleen die van je dochter. Ik denk juist dat het wel belangrijk is om uit te vinden waarom je voor bepaalde gevoelens wilt vluchten. Dat is natuurlijk ook een kwestie van de juiste therapievorm vinden (mocht je dat weer op willen pakken). Ik heb ook een tijd bij en psycholoog gezeten die elke sessie begon met "hoe gaat het met je" (ja, super, nou goed!). Nu doe ik een groepstherapie en hoor ik van mensen om me heen hoe zij tegen bepaalde dingen aankijken, ik word getriggerd om anders tegen mezelf aan te kijken en leer mezelf veel beter kennen (terwijl ik dacht dat ik alles over mezelf al wel wist). Ik ben me ervan bewust dat dit een beetje cliche klinkt allemaal, maar goed, dat dacht ik ook voordat ik eraan begon. Ik hoop dat ook jij de juiste hulp zult vinden. Bovendien: je reageert nu al veel rustiger op de reacties hier dan in het begin, dat is een goed teken.
Verder ben ik het niet helemaal met JohnnyCake eens dat jouw redenen niet belangrijk zijn, maar alleen die van je dochter. Ik denk juist dat het wel belangrijk is om uit te vinden waarom je voor bepaalde gevoelens wilt vluchten. Dat is natuurlijk ook een kwestie van de juiste therapievorm vinden (mocht je dat weer op willen pakken). Ik heb ook een tijd bij en psycholoog gezeten die elke sessie begon met "hoe gaat het met je" (ja, super, nou goed!). Nu doe ik een groepstherapie en hoor ik van mensen om me heen hoe zij tegen bepaalde dingen aankijken, ik word getriggerd om anders tegen mezelf aan te kijken en leer mezelf veel beter kennen (terwijl ik dacht dat ik alles over mezelf al wel wist). Ik ben me ervan bewust dat dit een beetje cliche klinkt allemaal, maar goed, dat dacht ik ook voordat ik eraan begon. Ik hoop dat ook jij de juiste hulp zult vinden. Bovendien: je reageert nu al veel rustiger op de reacties hier dan in het begin, dat is een goed teken.
