stress, te veel moeten, en concentratieproblemen

Ik moet even van me afschrijven, probeer voor mezelf duidelijk te krijgen wát nou mijn probleem is, en adviezen zijn natuurlijk welkom. da't ik een probleem heb is wel duidelijk. Ik slaap slecht, mijn hart klopt soms als een gek, ik kom nergens aan toe en voel me redelijk ellendig.



Op dit moment is het voor mijn gevoel erg druk in mijn leven. Huishouden, trouwplannen, werk, vrienden. Ik trek het niet meer. Vrijdag maakte ik me opeens zomaar druk over een goede vriend van mij, ik stoorde me opeens aan het feit dat sinds ik een relatie heb met mijn Lief, die ook een goede vriend van hem is, ik hem niet meer echt spreek. Dat is op zich ook wel vervelend, maar niet iets om jankend voor op de trap te zitten en ruzie te maken met mijn Lief. het is gewoon zo gelopen, en normaal zou ik daar vrede mee hebben. vervolgens kreeg ik mijn huishouden niet op orde, terwijl ik daar het weekend juist voor bedoeld had. Ik kwam er niet aan toe, voelde me depressief en was flink aan het stressen over de papieren die nodig zijn voor het trouwen. Ook had ik een flinke aanvaring met Lief over het huishouden, hij doet daar niet zoveel aan. dat is zo gegroeid maar ik merkte dat ik het gewoon niet meer alleen kon. hij heeft beterschap beloofd en daarin ook stappen ondernomen, toe hij doorkreeg hoe slecht het eigenlijk met me ging.



's Nachts schrik ik wakker van dingen die nog geregeld moeten worden, ik kan slecht in slaap komen, lig te malen. Stress dus. Op mijn werk maak ik er een puinhoop van, ik doe te weinig, ik doe alles door elkaar en zit vaak gewoon te forummen of naar het scherm te kijken. Maandag ging ik met tegenzin naar mijn werk, ik was moe, zat in de put en wist niet wat ik met mezelf aan moest. Ik had juist met mijn collega afgesproken dat het misschien goed was dat ik een paar dagen vrij zou nemen, toen er ook nog een project misliep. Ik wilde een uitbesteding doen, en daarvoor moet ik bepaalde formulieren laten tekenen, zodat de uitbesteding in de financiele systemen staat, anders kun je geen offertes aanvaarden. Ik dacht dat dat allemaal goed geregeld was, en kwam bij de inkoop afdeling met de offerte die ik had uitgekozen. Blijkt dat hele ding niet in de computer te staan... Ik weet niet waar het fout is gegaan, maar het betekende wel dat mijn uitbesteding 2 maanden vertraging op zou lopen, omdat alles opnieuw moet en de mensen die moeten tekenen op vakantie zijn. Dát was de druppel, ik ben in huilen uitgebarsten en heb uiteindelijk mijn Lief me op laten halen.



Ik zit er echt helemaal doorheen. Nu ik thuis ben en een vriendin me heel lief heeft geholpen met schoon maken ben ik wel wat rustiger, maar ik voel gewoon dat er nog steeds een probleem zit. Ik heb nu wel de tijd gehad om na te denken over waarom het allemaal zo in de soep loopt. In principe moeten de dingen die ik doen wil, te doen zijn in de tijd die ik er voor heb. maar ik kom er niet aan toe, loop te lummelen, krijg mezelf niet zo ver.



Ik heb tot nu toe twee dingen geconstateerd. Ik moet te veel van mezelf, ik moet stoppen met roken, gezond eten, sporten, een goede vriendin zijn, mijn werk goed doen, mijn huis op orde hebben, en ik voel me schuldig dat dat me niet lukt. Ik heb nu ook tegen mezelf gezegd dat ik deze week neit zo veel hoef, en het lukt redelijk. Toch slap ik nog steeds slecht, opeens zit er dan weer een project in mijn hoofd waarbij ik alweer een steekje heb laten vallen... Ten tweede, en dat heb ik vannacht bedacht, ik denk dat ik een enorm concentratieprobleem heb. Ik kan mezelf er niet teo zetten om meer dan 10 minuten ergens mee bezig te zijn, als ik die tijd al haal. Haastklussen, dat lukt wel, en vaak laat ik het er dan ook op aan komen. Maar gewoon rustig op mijn werk een paar uur aan een project werken, nee, dat lukt me niet.



Soms vraag ik me af of ik neit gewoon iets heel anders moet gaan doen. maar ik ben bang dat ik dan ook weer tegen hetzelfde probleem aan loop. Ik heb besloten dat ik mijn baas ga inlichten over mijn probleem, en me laat doorverwijzen naar de bedrijfsarts. Ik vind het eng, ben bang dat ik een stempel krijg, maar ik heb er ook wel vertrouwen in dat ze me wel willen helpen, en niet meteen afserveren. Lief is echt van goede wil het huishouden meer van me over te nemen, maar ik merk dat ik het toch lastig vind, dingen los te laten, ik ben dan bang dat het niet goed komt.



Het is een lang verhaal geworden, ik hoop dat iemand er nog chocola van maken kan, tips heeft of me kan helpen, het probleem nog helderder te krijgen. Ik wil niet met een vaag verhaal bij mijn baas aankomen.

Hai Allis,



Het is nogal een verhaal.

Belangrijkste is dat je het zelf onderkent en kunt zien, je stressigheid.

En nee, het is niet slap of zwak om je grenzen aan te geven!.

Niemand heeft er iets aan als je maar doorgaat tot je erbij neervalt, zelfs je baas niet ;).



Dus schrooom niet en ga naar je leidinggevende en laat je inderdaad doorverwijzen naar de bedrijfsarts.

Als je bang bent voor dat stempel, kun je ook zelf naar een therapeut stappen, zaak is wel dat je bij iemand komt waar het mee klikt en waar je jezelf op je gemak voelt.



Je bent (even) het overzicht kwijt en hebt sturing van buiten nodig om de zaak weer op de rit te krijgen.

Gewoon doen, scheelt een hoop ellende en je hebt snel het overzicht weer.



Wanneer is de trouwdatum ??

Lief dat je het vraagt, van de trouwdatum. De datum is 11 oktober. Gelukkig zijn alle papieren binnen en is de afspraak met de gemeent gemaakt. Als we nu nog ringen hebben dan kunnen we iig trouwen, de rest is aankleding en opsmuk. dat komt wel goed.



Ook heel erg bedankt voor het reageren. dat concentreren is denk ik wel een van mijn grootste problemen, én structureel. Daardoor raak ik in de stress en voel ik me schuldig. Dat werkt natuurlijk alleen maar averechts...

Voor het trouwen hoef je niet voor te stressen dus. ;)



Misschien helpt het om voor elke dag een lijstje te maken met dingen die prioriteit hebben?

Dan is de kans dat je jezelf laat leiden door "de waan" van het moment ietsje kleiner. Anders vraag je aan je baas een cursus time management.

Dat kan je ook helpen om je tijd efficient te gebruiken.



Je draait nu even in een kringetje en daar moet je uit zien te komen. *;

plannen is het punt niet. Ik kan héél goed lijstjes maken, weet ook precies wat ik eigenlijk zou moeten doen... Ok, van grote projecten ben ik inmiddels een beetje het overzicxht kwijt, maar normaal gesproken weet ik wat ik doen moet. Ik DOE het alleen niet. Na een minuut of 5 kan ik me er niet meer ote zetten, en ga ik als vanzelf iets anders doen. Als ik terug kijk heb ik hier mijn hele leven al last van. Ik deed nooit wat op school, dat hoefde ook niet. Zelfs op de uni zat ik niet écht te studeren, pas bij mijn laatste vak, dat echt af moest en als ik die niet haalde had ik een probleem, heb ik écht mijn best gedaan. Resultaat, 9,3. Normaal zessen en zevens. Nu gaat het me pas opbreken... Soms denk ik dat ik ADD heb, ofzo. Maar ik ga gewoon eens met een arts praten, dan komt er uiteindelijk vast wel uit waar nou precies het probleem en de oplossing zit.



Hee, ik moet er nu vandoor, maar ik zal vanmiddag nog weer reageren...

Hee Allis, ik herken veel in wat je zegt... Vooral dat lummelen op je werk... Ik heb nu ook nog niets veel zinnigs voor mijn werk gedaan en denk ook regelmatig dat ik totaal een andere richting op zou moeten gaan. Het kan me allemaal niet zoveel boeien. Ook ik ben redelijk gemakkelijk door mijn studie gerold en liet het ook vaak aankomen tot korte nachten.



Ik moet ook veel van mezelf, maar gelukkig kan ik ook gemakkelijk de boel de boel laten. Daar heb ik dan misschien een streepje voor op jou.



Ik wens je veel succes met je alle dingen weer op hun rijtje zetten en blijf je zeker volgen. Op dit moment weet ik niet hoe ik je kan helpen. Sterkte in ieder geval!

Hoi Allis,



Jouw verhaal zou t mijne kunnen zijn. Nouja, behalve t trouwen dan



Ik ben nu een 2 maanden geleden officieel gediagnostiseerd met ADHD, inmiddels medicijnen en begeleiding via de GGZ.

Alles is op zn plek gevallen, zoveel dingen, zoveel ruzie met mezelf, zoveel vragen.



Ik raad je daarom aan om inderdaad een afspraak te maken bij je huisarts en te vragen om een doorverwijzing naar de GGZ. Voor een screening.

Is een lang proces, maar als je werkelijk ADD/ADHD hebt, zullen er heel veel dingen op zn plek gaan vallen.



Meid, ik ken t verhaal zo, door je studie heenrollen door een goed verstand, lijstjes maken en vervolgens vergeten of er gewoon niet toe komen.



Succes...

Willetje



ps: Zijn er in jouw familie mensen die ADHD of een aanverwante stoornis hebben? Het is nl erfelijk wordt gezegd. Mijn dochter: ADD Mijn zoon: ADHD (zeer milde vorm) Twee neefjes: ADHD...

En nee, dat is niet erg, is vaak errrrug gezellig.



Positief blijven zien.

;)

Volgens mij ben je gewoon overspannen. Hartkloppingen, weten wat je allemaal meot doen, maar het niet doen...janken opeens zomaar over iets onbenulligs.....

Ik zou maar eens naar de huisarts gaan. Die kan je helpen. Succes en sterkte!

Ik heb tot nu toe twee dingen geconstateerd. Ik moet te veel van mezelf, ik moet stoppen met roken, gezond eten, sporten, een goede vriendin zijn, mijn werk goed doen, mijn huis op orde hebben, en ik voel me schuldig dat dat me niet lukt. Ik heb nu ook tegen mezelf gezegd dat ik deze week neit zo veel hoef, en het lukt redelijk. Toch slap ik nog steeds slecht, opeens zit er dan weer een project in mijn hoofd waarbij ik alweer een steekje heb laten vallen... Ten tweede, en dat heb ik vannacht bedacht, ik denk dat ik een enorm concentratieprobleem heb. Ik kan mezelf er niet teo zetten om meer dan 10 minuten ergens mee bezig te zijn, als ik die tijd al haal. Haastklussen, dat lukt wel, en vaak laat ik het er dan ook op aan komen. Maar gewoon rustig op mijn werk een paar uur aan een project werken, nee, dat lukt me niet.

je kunt te goed lijstjes maken, ze worden veel te lang

sporten gezond eten, niet roken, aardig gevonden worden door de vrienden

en n schoon huis.

en dat allemaal jouw verantwoordelijkheid.

maak nog eens zo'n lijstje maar zet alle dingen op aparte briefjes, gooi ze in een pot en trek er een uit, concentreer je daar op, je hoeft eht niet in 1 dag je hele huis schoon te maken,

Over je werk kan ik niets zeggen, geen idee hoe het daar gaat:trek jij werk naar je toe, en kom je er dan achter dat t teveel is en durf je dat niet optijd toe te geven?

Of durf je al geen nee te zeggen als ze bij je komen met werk waar je eigenlijk geen tijd voor hebt?

denk daar over voor je bij die hulpverlener zit, want die zaldaar vast ook vragen over stellen

succes en sterkte ermee

Ik zou eens kijken bij het kopje Gezondheid naar het topic burnout. Ik denk dat je zal schrikken van de herkenning die je daar tegen zal komen.Misschien heb je wat aan de tips die daar gegeven worden.

Hoi Eranma,



Dat wilde ik nu net zeggen! Ik schrijf dan wel niet op jullie topic maar nausica komt af en toe bij mij buurten.

Allis, je klachten klinken inderdaad alsof je een beginnende burnout ofzo hebt. Stap naar je huisarts!

Ik heb alles even doorgelezen, maar weet nog neit zo goed wat ik er op reageren moet. Wel wil ik jullie bedanken voor de reacties.



Naar de huisarts gaan... Die van mij is een oude man die ik nog maar twee keer gezien heb. Ik vertrouw hem prima als ik bij wijze van spreken een longontsteking had ofzo, maar ik zou niet weten hoe ik dit bij hem moet aankaarten. heeft iemand daar ervaring mee of tips voor? Ik ben zo bang dat hij alleen maar vind dat ik me aanstel.

Lieve Allis,



Niet zo bang zijn, je huisarts mag dan oud (er) zijn, maar ook hij zal tegenwoordig in zn praktijk geconfronteerd worden met allerlei "moderne" klachten. Burn-out, depressie, ADD/ADHD, noem t maar op.



Op internet kun je veel vinden over deze onderwerpen. Bijv. over ADD. Kun je zelfs een online test doen. Of in elk geval de info lezen. Bij st. Balans o.a.

En als jij je zo rot voelt lijkt t me heel normaal dat je naar de huisarts stapt.

Al is het maar voor een verwijskaart voor t een of ander.



Schrijf anders op wat je zeker moet vragen. Ik weet nl hoe dat bij mezelf gaat, als ik dan weer buiten sta, ben ik de helft vergeten te vragen.



Het vele moeten van jezelf is ook iets wat past bij burn-out, maar ook bij ADHD. En dan "ruzie" met jezelf omdat er zo weinig van terecht komt.

Zo zak je steeds dieper weg in een spiraal.



Doe er wat aan meid, zo kom je ook niet verder.

Bij mij is het een zoektocht geweest, mijn hele leven lang, en nu, nu ik 43 ben, is het eindelijk helder. Helder wat er aan de hand is en helder in mijn hoofd. Ik voel me nu eindelijk eens echt goed!!!!



Veel sterkte.



xxx

Willetje

Trouwens,nog even een aanvulling.

Bij de meeste huisartsenpraktijken moet je toch eerst een afspraak maken. En wordt er (globaal) gevraagd wat de klachten zijn.

Als je dat alvast toelicht, kom je niet zo totaal "out of the blue" bij je huisarts aan.



Zet m op meid.



W

ik heb zometeen een afspraak met de dokter...

Ik heb het idee dat je het leven allemaal een beetje te perfect wil hebben. Dat houdt geen mens vol en voor je het weet moet je pillen slikken om de dag door te komen. Weg met die balast!  Bijvoorbeeld je plan om in het weekend je huis te gaan schoonmaken is helemaal niet zo'n goed idee als je de hele week hebt gewerkt. Die tijd heb je nodig om te ontspannen en gezellige dingen te doen. Hoe vies kan je huis zijn als je als stel (zonder kinderen) de hele week werkt? Meestal is een huis alleen maar rommelig en kun je af en toe volstaan met alles voor het oog schoonmaken. Zorg dat kranten en boeken op stapels liggen, de kleding in de kast of in de wasmand en doe de afwas, en ga dan gezellige dingen doen met je vriend. Als je zorgt dat je van die schoonmaakdoekjes in de badkamer hebt liggen en daarmee even de wastafel afneemt, de toiletbril doet, en wat bleek in de pot, dan hou je het bij. Dit soort dingen kun je doen tijdens het tandenpoetsen, kost 5 minuten. Een andere keer haal je een dweil over de vloer. Als je het een beetje bijhoud kost het niet zoveel tijd. En probeer niet alles tegelijk te willen. Als het niet lukt om de slaapkamer te doen, dan trek je deur dicht, er gebeurt echt niets als je bed niet opgemaakt is. Het is veel belangrijker om tijd met je vriend door te brengen en je vrienden op te zoeken of te ontvangen. Niemand zal erover vallen als er een beetje stof ligt.  Probeer die houding door te voeren in alle facetten van je leven. Laat je niet gek maken op het werk, laat anderen maar lekker rennen en stressen. En als je gaat trouwen, probeer van de dag te genieten, die is van jullie samen. Soms lopen dingen mis, vallen er dingen om, trekken kleine neefjes aan het tafelkleed of is de bruidstaart scheef. Niets van aantrekken, gewoon blijven lachen. Het belangrijkste is dat je met je man gelukkig wordt. Mochten jullie ooit kinderen krijgen, dan moet je dingen helemaal nemen zoals ze komen. Knuffelen met je kind en voorlezen krijgt dan weer voorrang boven stofzuigen en dat is goed, ook al ziet je huis er niet zo uit als in VT wonen.

Inky, lief dat je reageert. Toch denk ik niet dat dit helemaal is waar mijn probleem ligt. Van de acht urige werkdag zit ik er soms zeven naar het scherm te staren of te forummen. Thuis heb ik het redelijk op orde, maar het hoeft van mij niet perfect allemaal. Eigenlijk denk ik dat het werk eht grootste probleem is. Ik voel me er schuldig over dat ik te weinig doe, stress daarover, en dan doe ik nog minder. Dat lijkt zijn weerslag te hebben op thuis. Wel voel ik me vaak de hoofdverantwoordelijke voor het hele huishouden, de administratie enzovoort. en die druk kan ik nu even neit aan.



De dokter heeft geconstateerd dat ik overspannen ben, en me doorverwezen naar een psycholoog. De bedrijfsarts gaat me zo terugbellen, en ik ga contact opnemen met de verzekering en de psycholoog. Ik vind het wel heftig allemaal, maar ik ben blij dat er iets aan gebeurt.



ik denk trouwens dat ik dit topic naar gezondheid laat verplaatsen, daar hoort het uiteindelijk toch thuis. Ik post zelf zo veel op relaties dat ik dat uit automatisme heb aangeklikt.