Psyche
alle pijlers
Suïcide poging na geboorte eerste kind
maandag 6 januari 2025 om 20:39
Allereerst mijn excuses voor de titel van dit topic. Ook wil ik alvast mijn excuses aanbieden voor het verhaal dat ik hieronder zal posten.
Ik ben enkele maanden geleden bevallen van mijn eerste kind. De zwangerschap was gewenst en gepland.
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik te horen dat mijn werk lastig te combineren zou zijn met een jong gezin. Ik heb het advies gekregen om op zoek te gaan naar ander werk.
Na de geboorte van mijn kind kreeg ik voor mijn gevoel niet veel steun van mijn partner. Ik deed in mijn eentje het huishouden, zorgen voor de dieren, het doen van de boodschappen etc. Daar kwam nu ook de zorg voor een baby bij.
Enkele uren voor mijn bevalling heb ik nog van boven tot onderen alles schoon gesopt. Twee dagen na de bevalling ruimde ik alle rotzooi van de kraamvisite op.
Er is toen iets in mij gebroken. Ik gaf mijn baby de schuld van alles wat er gebeurd was.
Ik heb toen iets gedaan waarvan ik heel erg ben geschrokken. Ik heb daarna zelf om hulp kunnen vragen bij de huisarts. Een paar uur later stond mijn woonkamer vol met hulpverleners.
Ik ben nu ziekgemeld van mijn werk. Mijn baby wordt door anderen verzorgd. Ik voel vooral angst, heel veel angst. Ik wil het liefste niks meer met mijn kind en partner te maken hebben.
Ik krijg meerdere keren per week psychiatrische hulp. Voor mijn gevoel is dit echter niet genoeg. De artsen adviseren een gespecialiseerde opname voor moeder en kind. Dit wil mijn partner echter niet. Er wordt daarom nu gekeken naar hulp waar mijn partner zich wel in kan vinden, hoe gek dat ook klinkt.
Voor nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik snap mijn eigen emoties niet. Ik had altijd een grote kinderwens. Nu wil ik echter niks meer met mijn eigen kind te maken hebben. Het is zelfs zo erg dat ik fysiek ril als ik bij mijn partner of kind in de buurt kom.
Heeft iemand ervaring met bovenstaande en/of tips?
Ik ben enkele maanden geleden bevallen van mijn eerste kind. De zwangerschap was gewenst en gepland.
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik te horen dat mijn werk lastig te combineren zou zijn met een jong gezin. Ik heb het advies gekregen om op zoek te gaan naar ander werk.
Na de geboorte van mijn kind kreeg ik voor mijn gevoel niet veel steun van mijn partner. Ik deed in mijn eentje het huishouden, zorgen voor de dieren, het doen van de boodschappen etc. Daar kwam nu ook de zorg voor een baby bij.
Enkele uren voor mijn bevalling heb ik nog van boven tot onderen alles schoon gesopt. Twee dagen na de bevalling ruimde ik alle rotzooi van de kraamvisite op.
Er is toen iets in mij gebroken. Ik gaf mijn baby de schuld van alles wat er gebeurd was.
Ik heb toen iets gedaan waarvan ik heel erg ben geschrokken. Ik heb daarna zelf om hulp kunnen vragen bij de huisarts. Een paar uur later stond mijn woonkamer vol met hulpverleners.
Ik ben nu ziekgemeld van mijn werk. Mijn baby wordt door anderen verzorgd. Ik voel vooral angst, heel veel angst. Ik wil het liefste niks meer met mijn kind en partner te maken hebben.
Ik krijg meerdere keren per week psychiatrische hulp. Voor mijn gevoel is dit echter niet genoeg. De artsen adviseren een gespecialiseerde opname voor moeder en kind. Dit wil mijn partner echter niet. Er wordt daarom nu gekeken naar hulp waar mijn partner zich wel in kan vinden, hoe gek dat ook klinkt.
Voor nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik snap mijn eigen emoties niet. Ik had altijd een grote kinderwens. Nu wil ik echter niks meer met mijn eigen kind te maken hebben. Het is zelfs zo erg dat ik fysiek ril als ik bij mijn partner of kind in de buurt kom.
Heeft iemand ervaring met bovenstaande en/of tips?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 07-01-2025 08:09
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
dinsdag 14 januari 2025 om 12:24
Het gaat nu niet om hem maar om jou!
Probeer voor jezelf te kiezen wat goed is voor jou en je baby.
Daarnaast vind ik het een heftige uitspraak die hij maakt. Er lijkt geen ruimte voor jou te zijn. Wil je met zo iemand je leven delen en als voorbeeld stellen voor je baby?
Hope is the first step on the road to disappointment
dinsdag 14 januari 2025 om 12:37
TO laat je niet tegenhouden door je (ex)-partner! Kies voor jezelf en je kind, accepteer hulp. Het wordt echt beter. Zo te horen heb jij je zaakjes goed voor elkaar.
Je partner heeft echt totaal geen idee waar hij het over heeft. Niet ten aanzien van een opname en ook niet ten aanzien van een eventuele scheiding/woning/voogdij. Ik zou me daar zeker niet door laten leiden. Laat hem maar lullen, volgens mij is het bluf. Er komt volgens mij niks uit die gast als ik je verhaal lees.
Accepteer die hulp voor jezelf en kind! Daarmee laat je ook zien bij een toekomstige voogdijzaak dat jij er alles aan doet om beter te worden.
Zet hem op!
Je partner heeft echt totaal geen idee waar hij het over heeft. Niet ten aanzien van een opname en ook niet ten aanzien van een eventuele scheiding/woning/voogdij. Ik zou me daar zeker niet door laten leiden. Laat hem maar lullen, volgens mij is het bluf. Er komt volgens mij niks uit die gast als ik je verhaal lees.
Accepteer die hulp voor jezelf en kind! Daarmee laat je ook zien bij een toekomstige voogdijzaak dat jij er alles aan doet om beter te worden.
Zet hem op!
dinsdag 14 januari 2025 om 13:33
GinnyDamrak schreef: ↑14-01-2025 12:37TO laat je niet tegenhouden door je (ex)-partner! Kies voor jezelf en je kind, accepteer hulp. Het wordt echt beter. Zo te horen heb jij je zaakjes goed voor elkaar.
Je partner heeft echt totaal geen idee waar hij het over heeft. Niet ten aanzien van een opname en ook niet ten aanzien van een eventuele scheiding/woning/voogdij. Ik zou me daar zeker niet door laten leiden. Laat hem maar lullen, volgens mij is het bluf. Er komt volgens mij niks uit die gast als ik je verhaal lees.
Accepteer die hulp voor jezelf en kind! Daarmee laat je ook zien bij een toekomstige voogdijzaak dat jij er alles aan doet om beter te worden.
Zet hem op!
Ze kan niet eenzijdig beslissen over hun kind. Als die man geen toestemming geeft dan houdt het echt op (muv gerechtelijke vervangende toestemming). Dus zet in op wat wel kan, qua therapie, qua gesprekken met man, wellicht alternatieven (een uur is ook wel echt ver weg, om je baby daar ondergebracht te hebben).
torvi wijzigde dit bericht op 14-01-2025 13:43
2.16% gewijzigd
dinsdag 14 januari 2025 om 13:42
Flexiia schreef: ↑14-01-2025 11:04Mijn partner en ik zijn traditioneel ingesteld (wel Nederlands van afkomst). Ik deed daarom altijd vrijwel alles in het huishouden. Koken, boodschappen, schoonmaken etc.
Partner heeft de afgelopen twee jaar een luizenleven gehad. Zodra hij thuis kwam van zijn werk stond het eten op tafel (of dat nu om 18:00 uur was of om 23:00 uur, onregelmatige werktijden), was het huis schoon en lagen zijn kleren schoon in de kast.
Hij kon eten, drinken en vervolgens gamen. Als zijn vrienden langskwamen bleven de bierflesjes door heel de woonkamer staan. Partner zag niet in waarom híj dat moest opruimen.
In de jaren dat ik al een relatie met mijn partner heb zijn we uit elkaar gegroeid. Ik heb mijn opleiding afgerond, hij is gestopt na een studentenleven vol feesten. Ik ben soms weken gaan werken van 60 uur, hij heeft een baan van 28 uur. Ik deed al het huishouden en de boodschappen en zorgde voor de organisatie. Hij spendeert al zijn dagen achter de computer en drinkt veel bier.
Toen kregen we een kind. Ik had gehoopt dat hij volwassen zou worden. Lang verhaal kort: ik weet nu dat dit niet het geval is. Ik geef mezelf de schuld van mijn naïviteit.
Ik wilde zo ontzettend graag een kind dat ik niet in wilde zien dat deze man geen geschikte partner was. En daarom zit ik nu in de shit.
Heftig dat het consultatiebureau de situatie zo ernstig inschat voor de baby dat VT ingeschakeld is. Maar waarschijnlijk wel heel erg goed dat dat nu gebeurt. Jeetje, wat hebben jullie een ongezonde relatie. Wat zonde dat het tot hier gekomen is, voor zowel jou als jullie kind. Helaas valt er aan eerdere keuzes niets te veranderen, dus nu maar vooral je blik op hoe nu beter. Gelukkig krijg je hulp, pak alles aan wat je kunt!
Ik snap dat je de shit van je relatie er nu eigenlijk niet bij kunt hebben, maar zo te lezen is die shit wel een flink obstakel, 'beter' worden kan haast niet in deze relatie zoals die nu is. Dus ik vermoed dat je daar toch ook echt mee moet gaan dealen nu. Gelukkig kan dat met hulp, ik hoop dat je die met beide handen aanneemt.
dinsdag 14 januari 2025 om 13:51
Wat heftig zo'n man die zijn kind als speelbal gebruikt om zijn vrouw aan zich te binden. Het klink niet als een man die straks daadwerkelijk voor zijn kind wil zorgen.
TO, bespreek alles met VT. Als je praten moeilijk vindt kun je ook jouw verhaal opschrijven. Vertel VT dat jij heel graag de opname met je kind wil, maar dat vader dit tegenhoudt.
TO, bespreek alles met VT. Als je praten moeilijk vindt kun je ook jouw verhaal opschrijven. Vertel VT dat jij heel graag de opname met je kind wil, maar dat vader dit tegenhoudt.
dinsdag 14 januari 2025 om 14:00
Wat zit je in een akelige situatie!
Als ik je posts lees, krijg ik het al benauwd, wat zul jij je klem voelen zitten.
Je krijgt NU van alle kanten hulp aangeboden, maak daar dus zoveel mogelijk gebruik van.
Heel veel sterkte gewenst en houd voor ogen wat je, zelfs nu in deze omstandigheden, allemaal wél kunt en wél (door)ziet.
Als ik je posts lees, krijg ik het al benauwd, wat zul jij je klem voelen zitten.
Je krijgt NU van alle kanten hulp aangeboden, maak daar dus zoveel mogelijk gebruik van.
Heel veel sterkte gewenst en houd voor ogen wat je, zelfs nu in deze omstandigheden, allemaal wél kunt en wél (door)ziet.
dinsdag 14 januari 2025 om 14:44
Dit klinkt heel kort door de bocht wat ik nu ga zeggen maar probeer het af en toe binnen te laten komen: volgens mij ben jij dan je grootste probleem kwijt.Flexiia schreef: ↑14-01-2025 10:55Het lastige is alleen dat partner aangeeft dat als ik samen met mijn kind voor een opname kies de relatie uit is. Dus dan heb ik er voor mijn gevoel nóg een probleem bij. Dan ben ik namelijk dakloos.
En eerder gaf hij aan dat als we gaan scheiden hij het huis wil behouden én het kind.
Namelijk: iemand die eist dat hij op nr1 komt. Dat zal hij altijd blijven doen, dat verandert niet na een kind, sterker nog: vaak wordt dat juist erger.
Hij neemt jouw gezondheid niet serieus. Beseft hij wel hoe ver jij was? Hoe hij bijna als enige overbleef voor het kind als ouder?
Veilig thuis rekent jou echt niet af op het eventueel afsluiten van een slechte relatie.
Het behouden van een slechte omgeving, dat is iets waar ze veel harder naar zullen kijken.
Verder wil ik je heel veel sterkte wensen. Wat ongelooflijk diep moet jij zitten om te denken dat dat de beste oplossing was.
En wat knap dat je aan de bel hebt getrokken.
Ik hoop dat het je lukt om te beseffen dat jij geliefd bent, nodig bent, gewenst bent. Wellicht niet door je partner, niet op de manier die ik je gun. Maar zeker wel voor je kind. En voor jezelf.
En wat fijn dat je er nog bent
dinsdag 14 januari 2025 om 16:09
Waar doel je precies op? Partner lijkt te doen alsof hij veto recht heeft over een eventuele behandeling of voogdij/woning.Torvi schreef: ↑14-01-2025 13:33Ze kan niet eenzijdig beslissen over hun kind. Als die man geen toestemming geeft dan houdt het echt op (muv gerechtelijke vervangende toestemming). Dus zet in op wat wel kan, qua therapie, qua gesprekken met man, wellicht alternatieven (een uur is ook wel echt ver weg, om je baby daar ondergebracht te hebben).
Dat TO wordt opgenomen samen met baby kan cruciaal zijn voor haar herstel en de hechting tussen moeder en kind. Dat partner het vervelend vind om een uur te rijden lijkt mij daar niet tegenover staan. Hij heeft immers de keus om dat wel of niet te doen ten behoeve van zijn eigen band met kind.
dinsdag 14 januari 2025 om 16:17
GinnyDamrak schreef: ↑14-01-2025 16:09Waar doel je precies op? Partner lijkt te doen alsof hij veto recht heeft over een eventuele behandeling of voogdij/woning.
Dat TO wordt opgenomen samen met baby kan cruciaal zijn voor haar herstel en de hechting tussen moeder en kind. Dat partner het vervelend vind om een uur te rijden lijkt mij daar niet tegenover staan. Hij heeft immers de keus om dat wel of niet te doen ten behoeve van zijn eigen band met kind.
Waar ik op doel is dat TO niet eenzijdig kan beslissen of zij hun kind meeneemt naar een opname, daar is de toestemming van beide (gezaghebbende) ouders voor nodig. Hoe cruciaal het ook kan zijn om die opname samen te doen. Als zowel TO als de behandelaren ervan overtuigd zijn dat dit cruciaal is voor het kind dan zou TO naar de rechter kunnen, een andere weg (dan alsnog toestemming van vader) is er volgens mij niet.
dinsdag 14 januari 2025 om 16:29
Weet je zeker dat het in deze situatie zo is? Als een kind bijv zelf behandeling moet hebben, dan moeten beide ouders toestemming geven. Maar als de moeder ziek is, en behandeling moet hebben met kind waarbij vader de mogelijkheid heeft om betrokken te zijn, dan vraag ik me af of vader dit kan/mag weigeren. Het kan immers ook schadelijk zijn voor het kind om moeder behandeling te onthouden.
Lastige situatie. De reden dat ik hier op inga is dat ik niet zou willen dat de indruk gewekt wordt bij TO dat er qua behandeling alleen iets mogelijk is waarbij vader meewerkt. Want dat gaat bij deze vent nog wel eens heel moeilijk kunnen zijn. Hij heeft het liefst dat zij thuisblijft om hem en kind te verzorgen.
TO, ter info, als je partner kind niet erkent heeft dan heeft hij er helemaal niks over te zeggen he.
Lastige situatie. De reden dat ik hier op inga is dat ik niet zou willen dat de indruk gewekt wordt bij TO dat er qua behandeling alleen iets mogelijk is waarbij vader meewerkt. Want dat gaat bij deze vent nog wel eens heel moeilijk kunnen zijn. Hij heeft het liefst dat zij thuisblijft om hem en kind te verzorgen.
TO, ter info, als je partner kind niet erkent heeft dan heeft hij er helemaal niks over te zeggen he.
ginnydamrak wijzigde dit bericht op 14-01-2025 19:01
Reden: Vergeten te quoten. Reactie op voorgaande ppost
Reden: Vergeten te quoten. Reactie op voorgaande ppost
0.00% gewijzigd
dinsdag 14 januari 2025 om 16:36
Je kunt wel zelf besluiten om opgenomen te worden. Omdat het nodig is. Punt uit, daarover heeft hij niets te beslissen.
Mooi niet dat man dan zelf thuis alleen voor de baby gaat zorgen hoor. Die mag dan heus ineens eigenlijk toch wel mee.
Sterkte TO. Wat ben je in een verdrietige situatie beland. Het zou me niets verbazen als deze man voor een groot deel de oorzaak is van dat jij je voelt zoals je je voelt.
Mooi niet dat man dan zelf thuis alleen voor de baby gaat zorgen hoor. Die mag dan heus ineens eigenlijk toch wel mee.
Sterkte TO. Wat ben je in een verdrietige situatie beland. Het zou me niets verbazen als deze man voor een groot deel de oorzaak is van dat jij je voelt zoals je je voelt.
dinsdag 14 januari 2025 om 17:02
Hij manipuleert en dreigt. Terwijl je al heel kwetsbaar bent. Dat is echt ontzettend kwalijk!Flexiia schreef: ↑14-01-2025 10:55Het lastige is alleen dat partner aangeeft dat als ik samen met mijn kind voor een opname kies de relatie uit is. Dus dan heb ik er voor mijn gevoel nóg een probleem bij. Dan ben ik namelijk dakloos.
En eerder gaf hij aan dat als we gaan scheiden hij het huis wil behouden én het kind.
Een hele goede reden, in mijn ogen, om het maar te laten gebeuren.
Kies voor jezelf en je kindje.
dinsdag 14 januari 2025 om 17:06
Hij kiest er toch zelf vooor om zijn kind 4 weken te missen? Met die 28 uur werk heeft hij tijd zat om heen en weer te rijden.
Wil hij wel dat je beter wordt?
Wat huis betreft: zo te lezen kan jij het makkelijk betalen. Kan hij je uitkopen dan?
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
dinsdag 14 januari 2025 om 17:48
TO, van harte gefeliciteerd met jullie zoon!
Ik las je eerste bericht en dacht: partner heeft niet zo veel te willen, als die opname nodig is dan is die nodig. En als partner wil je toch het allerbeste voor de moeder van je kind?
Vervolgens las ik je volgende berichten... en mijn kin zakte zo ongeveer op de grond! Jou partner is een ****** (vul zelf maar in), bang om zijn luxeleventje kwijt te raken want hij had alles voor elkaar, hij kon gamen, jij rendecwel voor hem! En nu dreigen dat jij huis en kind kwijt raaakt!? Nee, hij raakt zijn luxe, luie leventje kwijt!
Ga goed voor jezelf en je zoon zorgen lieverd. Grijp de kans op hulp met beide handen aan, het zal je zo veel sterker maken en dat verdien je! Hij mag ook een bijdrage daar in leveren! En doet hij dat niet en kost het je inderdaad je relatie, dan is dat zo. Hij zal heus niet huis en kind volledig op kunnen eisen. Er zal een regeling komen en het zou zo maar eens kunnen zijn dat hij dat veelste lastig vind dan kan hij nl. Niet meer gamen maar moet hij flesjes klaar maken, luiers verschonen, koken, huis schoonmaken etc
Is het een koophuis? Dan zal hij jullie ws. uit moeten kopen. En als jullie een huurwoning hebben met beide namen op het huurcontract vraag ik mij af aan wie ze het zouden toewijzen. Aan jou met kind of aan hem? Jij laat zien dat je hulp aanvaardcen alles aanpakt wat in jou macht ligt, hij wijst alles af......
Tuurlijk had je liever alles anders gezien en gaat het geen gemakkelijke tijd tegemoet. Ik wens je wijsheid, kracht en geluk toe.
Ik las je eerste bericht en dacht: partner heeft niet zo veel te willen, als die opname nodig is dan is die nodig. En als partner wil je toch het allerbeste voor de moeder van je kind?
Vervolgens las ik je volgende berichten... en mijn kin zakte zo ongeveer op de grond! Jou partner is een ****** (vul zelf maar in), bang om zijn luxeleventje kwijt te raken want hij had alles voor elkaar, hij kon gamen, jij rendecwel voor hem! En nu dreigen dat jij huis en kind kwijt raaakt!? Nee, hij raakt zijn luxe, luie leventje kwijt!
Ga goed voor jezelf en je zoon zorgen lieverd. Grijp de kans op hulp met beide handen aan, het zal je zo veel sterker maken en dat verdien je! Hij mag ook een bijdrage daar in leveren! En doet hij dat niet en kost het je inderdaad je relatie, dan is dat zo. Hij zal heus niet huis en kind volledig op kunnen eisen. Er zal een regeling komen en het zou zo maar eens kunnen zijn dat hij dat veelste lastig vind dan kan hij nl. Niet meer gamen maar moet hij flesjes klaar maken, luiers verschonen, koken, huis schoonmaken etc
Is het een koophuis? Dan zal hij jullie ws. uit moeten kopen. En als jullie een huurwoning hebben met beide namen op het huurcontract vraag ik mij af aan wie ze het zouden toewijzen. Aan jou met kind of aan hem? Jij laat zien dat je hulp aanvaardcen alles aanpakt wat in jou macht ligt, hij wijst alles af......
Tuurlijk had je liever alles anders gezien en gaat het geen gemakkelijke tijd tegemoet. Ik wens je wijsheid, kracht en geluk toe.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
