Psyche
alle pijlers
Tegen overspannen aan
maandag 1 april 2024 om 07:17
Sinds een week of 2 heb ik het gevoel weer: eigenlijk wil een paar dagen alleen maar slapen/in bed liggen en verder niks. Afgelopen jaar is dat al een paar keer geweest. Het is ook een jaar geweest met constant iets: zelf eerst nieuwe baan, daarna meteen sudden deafness gehad, man 3 maanden ziek waardoor hij de hele dag op bed lag en toen meteen daarma ik een operatie. Alles leek voorbij maar nu kwakkelt mijn vader (70) met zijn gezondheid waardoor opa/oma eigenlijk niet goed kunnen oppassen (1x in de week) en moet ik daar soms meer naar het ziekenhuis.
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
maandag 1 april 2024 om 08:20
Ik denk dat het veel belangrijker is om samen met je man keuzes te gaan maken, want dit los je niet op met elk kwartaal een paar dagen in bed liggen. Je bent chronisch overbelast en dat gaat zich wreken.
Het enige wat helpt is als gezin andere keuzes maken en de gevolgen van hetgeen op je pad is accepteren en er naar handelen.
Het enige wat helpt is als gezin andere keuzes maken en de gevolgen van hetgeen op je pad is accepteren en er naar handelen.
maandag 1 april 2024 om 08:23
Of in gesprek met je leidinggevende, uitleggen wat er aan de hand is en overleggen wat er mogelijk is qua verlof opnemen.
En daarna meteen kijken hoe jullie het leven structureel anders kunnen inrichten, als dit niet de eerste keer is dat je hier last van hebt. Sterkte to!
maandag 1 april 2024 om 08:24
Man en je ouders. Eventuele broers/zussen. Gewoon je hele systeem. Want dit is inderdaad veel en even een time-out om daarna op dezelfde voet door te gaan is nog steeds de weg naar omvallen. Je doet er alleen langer over en dat maakt het niet beter.
maandag 1 april 2024 om 08:33
Ziekmelden of een time-out lost ook structureel niets op. Ik snap niet hoe je met twee kinderen onder de 5, eigen aandoeningen en mantelzorg beiden voltijd kunt werken. Dat kan gewoon niet. In feite heb je het hier ook niet over een eigen aandoening of ziekte, maar over een verstoorde werkprivébalans door gekozen omstandigheden (kleine kinderen) en nu zieke familieleden. Dit gaat niet over de ziekte van jezelf, het gaat over het maken van verkeerde keuzes en dat los je niet op met ziekmelden of een time-out.
Ik zou in overleg met de werkgever even wat zorgverlof opnemen in relatie tot je vader. Daarnaast zou ik met je man bespreken hoe en wie minder gaat werken om de druk van je gezin af te halen. Het beste zou zijn om beide 4 dagen te werken.
Ik zou in overleg met de werkgever even wat zorgverlof opnemen in relatie tot je vader. Daarnaast zou ik met je man bespreken hoe en wie minder gaat werken om de druk van je gezin af te halen. Het beste zou zijn om beide 4 dagen te werken.
maandag 1 april 2024 om 08:45
Pekka123 schreef: ↑01-04-2024 08:20Ik denk dat het veel belangrijker is om samen met je man keuzes te gaan maken, want dit los je niet op met elk kwartaal een paar dagen in bed liggen. Je bent chronisch overbelast en dat gaat zich wreken.
Het enige wat helpt is als gezin andere keuzes maken en de gevolgen van hetgeen op je pad is accepteren en er naar handelen.
Dit!
Makkelijker gezegd dan gedaan. Eerste stap is misschien ook opa en oma niet meer laten oppassen. Regel iets professionelers dat altijd doorgaat. Is een zorg minder voor jullie als ouders maar ook voor de oudjes die zich ongetwijfeld schuldig voelen dat het niet goed gaat. Hebben jij of man nog recht op ouderschapsverlof? Daarmee kun je ook redelijk direct je werkweek wat inkorten.
Veel sterkte gewenst.
maandag 1 april 2024 om 08:53
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks.
Nou, ik zie wel ruimte hoor. Mensen hebben niet voor niets recht op ouderschapsverlof hè? Jij werkt FT, man ook? En man ook nog leuk lekker 3 dagen per week weg voor z'n opdracht. Waarom? Serieus: waarom? Waarom doen jullie dit, waarom maken jullie deze keuzes?
Ik zou vandaag maar eens heel goed na gaan denken en samen om tafel want dit werkt natuurlijk niet zo. Je kunt alles wel willen en alles tegelijk ook nog eens, maar ergens zit natuurlijk een breekpunt. Lijkt mij verstandig als jullie gaan beseffen dat er een grens zit aan jullie kunnen en aan wat gezond is.
Ga beter voor jezelf zorgen.
s-groot wijzigde dit bericht op 01-04-2024 08:54
1.73% gewijzigd
maandag 1 april 2024 om 08:53
Wij zijn niet chronisch ziek en in feite gezond, dit was helaas pech van veel incidentele dingen. Verlof of ouderschapsverlof helpt helaas niet qua werk: uren gaan wel omlaag maar de taken stapelen zich dan op vanwege de aard van werk. Ik heb intern gesolliciteerd op een functie lager, maar dat ziet men niet zitten helaas.
Zijn idd aan het kijken naar extra opvang voor de dag van mijn ouders, maar met de wachtlijsten op het kdv en BSO is dat niet meteen mogelijk.
Zijn idd aan het kijken naar extra opvang voor de dag van mijn ouders, maar met de wachtlijsten op het kdv en BSO is dat niet meteen mogelijk.
maandag 1 april 2024 om 08:55
Omdat we beiden ons werk heel leuk vinden. Daarnaast heb ik al 2x intern gesolliciteerd op een functie lager maar dat ziet men niet zitten ivm gebrek aan uitdaging en men wil dat ik over 2 jaar doorstroom naar andere functie.S-Groot schreef: ↑01-04-2024 08:53Nou, ik zie wel ruimte hoor. Mensen hebben niet voor niets recht op ouderschapsverlof hè? Jij werkt FT, man ook? En man ook nog leuk lekker 3 dagen per week weg voor z'n opdracht. Waarom? Serieus: waarom? Waarom doen jullie dit, waarom maken jullie deze keuzes?
Ik zou vandaag maar eens heel goed na gaan denken en samen om tafel want dit werkt natuurlijk niet zo. Je kunt alles wel willen en alles tegelijk ook nog eens, maar ergens zit natuurlijk een breekpunt. Lijkt mij verstandig als jullie gaan beseffen dat er een grens zit aan jullie kunnen en aan wat gezond is.
Ga beter voor jezelf zorgen.
maandag 1 april 2024 om 08:59
Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 08:53Wij zijn niet chronisch ziek en in feite gezond, dit was helaas pech van veel incidentele dingen. Verlof of ouderschapsverlof helpt helaas niet qua werk: uren gaan wel omlaag maar de taken stapelen zich dan op vanwege de aard van werk. Ik heb intern gesolliciteerd op een functie lager, maar dat ziet men niet zitten helaas.
Zijn idd aan het kijken naar extra opvang voor de dag van mijn ouders, maar met de wachtlijsten op het kdv en BSO is dat niet meteen mogelijk.
Dat is natuurlijk niet hoe het hoort. Als je minder mag werken moet je werkload natuurlijk ook omlaag. Je kunt niet in 32 uur voor 40 uur werk produceren. Vreemd dat werkgever dat laat gebeuren.
maandag 1 april 2024 om 09:01
Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 08:55Omdat we beiden ons werk heel leuk vinden. Daarnaast heb ik al 2x intern gesolliciteerd op een functie lager maar dat ziet men niet zitten ivm gebrek aan uitdaging en men wil dat ik over 2 jaar doorstroom naar andere functie.
Ja hartstikke leuk, maar beseffen dat je niet altijd alles kan hebben zou wel zo gezond zijn. Chronische overbelasting is toch wel beetje jammer, toch? Straks lig je eruit met een burn out en dat kan zomaar een jaar duren (en blijvende schade opleveren, ook best wel jammer). En waarom laat je je zo leiden door wat 'men' wil?
Nou ja, in werk is bij jullie beide dus niets mogelijk. Dan zou ik maar eens gaan kijken naar een nanny, want ergens moet er ruimte komen dus als dat niet aan de kant van het werk is dan moet het aan de kant van de kinderen.
maandag 1 april 2024 om 09:03
Wel mogelijk, maar ik heb niet binnen een maand een andere baan. Als je 2 schalen lager solliciteert moet je een verhaal hebben en dan durft en het vaak nog niet aan.S-Groot schreef: ↑01-04-2024 09:01Ja hartstikke leuk, maar beseffen dat je niet altijd alles kan hebben zou wel zo gezond zijn. Chronische overbelasting is toch wel beetje jammer, toch? Straks lig je eruit met een burn out en dat kan zomaar een jaar duren (en blijvende schade opleveren, ook best wel jammer). En waarom laat je je zo leiden door wat 'men' wil?
Nou ja, in werk is bij jullie beide dus niets mogelijk. Dan zou ik maar eens gaan kijken naar een nanny, want ergens moet er ruimte komen dus als dat niet aan de kant van het werk is dan moet het aan de kant van de kinderen.
maandag 1 april 2024 om 09:03
Beiden een management baan dat laat zich niet zomaar schalen helaas.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑01-04-2024 08:59Dat is natuurlijk niet hoe het hoort. Als je minder mag werken moet je werkload natuurlijk ook omlaag. Je kunt niet in 32 uur voor 40 uur werk produceren. Vreemd dat werkgever dat laat gebeuren.
maandag 1 april 2024 om 09:07
Mijn baas, MT niveau, werkt gewoon 32 uur. Dat kan bij jou dus vast ook wel. Neem die woensdagen vrij.
Plus je ouders: met 70 redden die zich vast zelf wel als je het uitlegt. Je man: die zal wel niet minder kunnen (tja, eigenlijk willen hè….) dus uitbesteden van gehele huishouden inclusief koken zodat de tijd die jij over hebt in jou en je kinderen gaat zitten.
Oppasprobleem: met geld is veel te koop, ook een oppas.
Plus je ouders: met 70 redden die zich vast zelf wel als je het uitlegt. Je man: die zal wel niet minder kunnen (tja, eigenlijk willen hè….) dus uitbesteden van gehele huishouden inclusief koken zodat de tijd die jij over hebt in jou en je kinderen gaat zitten.
Oppasprobleem: met geld is veel te koop, ook een oppas.
maandag 1 april 2024 om 09:07
Sudden deafness kan stress gerelateerd zijn, misschien is dit niet de baan om met kleine kinderen, een man die 50% van de week weg is en een zieke ouder te combineren. Je doet alsof niets kan, maar een baan is maar een baan. Er zijn zoveel banen. Je zit niet echt vast, je denkt alleen dat je vast zit.
Je lichaam en geest geven aan dat dit niet kan, straks schakelt de boel echt uit en kan je maanden niets meer.
Of je neemt een werkster en3, 4 of 5 dagen een au pair: als daar niet goed genoeg voor verdient met een management baan: dan is die baan ook het aftakelen van je energie en gezondheid niet waard.
Je lichaam en geest geven aan dat dit niet kan, straks schakelt de boel echt uit en kan je maanden niets meer.
Of je neemt een werkster en3, 4 of 5 dagen een au pair: als daar niet goed genoeg voor verdient met een management baan: dan is die baan ook het aftakelen van je energie en gezondheid niet waard.
maandag 1 april 2024 om 09:10
Werkgever laat dit niet gebeuren, to laat dit gebeuren.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑01-04-2024 08:59Dat is natuurlijk niet hoe het hoort. Als je minder mag werken moet je werkload natuurlijk ook omlaag. Je kunt niet in 32 uur voor 40 uur werk produceren. Vreemd dat werkgever dat laat gebeuren.
Natuurlijk zitten er binnen haar taken dingen die te delegeren zijn. Of grenzen die ze aan kan geven. Dat wil ze alleen niet.
maandag 1 april 2024 om 09:17
Zwaluw, ik heb ondertussen geloept. Jullie zouden veel baad hebben bij een au pair om jouw stress te verlagen. De klok gaat dan een andere rol spelen.
Of je gaat inderdaad scheiden. Maar daar wordt het echt niet beter van want die man gaat echt niet meer doen dan 1 weekend per 2 weken. Dat je de belast van die man niet meer hebt zal opluchten maar als dat weg zakt sta je er nog meer alleen voor dan nu.
Je doet het echt zelf: stress is een keuze en jij geeft alleen maar aan daar niks aan te kunnen doen. Onzin, dat kan jij best, je wil het alleen niet.
Of je gaat inderdaad scheiden. Maar daar wordt het echt niet beter van want die man gaat echt niet meer doen dan 1 weekend per 2 weken. Dat je de belast van die man niet meer hebt zal opluchten maar als dat weg zakt sta je er nog meer alleen voor dan nu.
Je doet het echt zelf: stress is een keuze en jij geeft alleen maar aan daar niks aan te kunnen doen. Onzin, dat kan jij best, je wil het alleen niet.
maandag 1 april 2024 om 09:38
Waarom niet bij een andere werkgever solliciteren op een lagere functie met als reden: stapje terug ivm gezin, past bij levensfase oid? Er zijn nog steeds veel vacatures. Ook dat kost energie dus is geen korte termijn oplossing maar wel een structurele. Je/jullie zal iets los moeten laten, dat kan je werk, of andere taken zijn. In het uiterste geval is het je relatie en het allerergst: je gezondheid. En dat laatste heb je niet zomaar terugZwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 09:03Wel mogelijk, maar ik heb niet binnen een maand een andere baan. Als je 2 schalen lager solliciteert moet je een verhaal hebben en dan durft en het vaak nog niet aan.
maandag 1 april 2024 om 09:43
En wat wil jij?Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 08:55Omdat we beiden ons werk heel leuk vinden. Daarnaast heb ik al 2x intern gesolliciteerd op een functie lager maar dat ziet men niet zitten ivm gebrek aan uitdaging en men wil dat ik over 2 jaar doorstroom naar andere functie.
maandag 1 april 2024 om 10:00
Waarom laat jij jezelf zo sturen door een werkgever?Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 09:03Beiden een management baan dat laat zich niet zomaar schalen helaas.
Je bepaalt toch zeker zelf wat je wel/ niet wil en aan kan?
Je zult ergens een stap minder moeten gaan zetten en je prioriteiten moeten stellen als je er zo aan toe bent. Die prioriteiten zijn zelden op gebied van werk.
Neem gas terug. Nu.
Only dead fish go with the flow
maandag 1 april 2024 om 10:04
Je denkt in aannames.Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 09:03Wel mogelijk, maar ik heb niet binnen een maand een andere baan. Als je 2 schalen lager solliciteert moet je een verhaal hebben en dan durft en het vaak nog niet aan.
Stap 1: zet eerst eens op een rij wat er bij jou van je bordje af moet
Stap 2: in gesprek met partner hierover
Stap 3: in gesprek met werkgever hierover
Stap 4: maak een beslissing (of meerdere beslissingen)
Stap 5: voeg de daad toe aan je woord.
Only dead fish go with the flow
maandag 1 april 2024 om 10:06
Volgens mij heb ik al vaak topics van jou gelezen. Mijn indruk is dat jullie vinden dat alles moet kunnen, als een kind verontwaardigd zijn als je misschien iets tijdelijk op een lager pitje moeten zetten, en dat je man een eikel is die jou nu voor de gevolgen van zijn keuzes laat opdraaien.Zwaluw1984 schreef: ↑01-04-2024 08:55Omdat we beiden ons werk heel leuk vinden. Daarnaast heb ik al 2x intern gesolliciteerd op een functie lager maar dat ziet men niet zitten ivm gebrek aan uitdaging en men wil dat ik over 2 jaar doorstroom naar andere functie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
