Psyche
alle pijlers
Tips gevraagd.
dinsdag 23 oktober 2018 om 18:12
Hallo allemaal,
Ik ben een trouwe meelezer, heb nu echt even jullie raad nodig.
Spelfouten zullen vast in het rond slingeren, sorry voor de haters daarvan.
Momenteel loopt het helemaal niet goed. Sta al maanden op de wachtlijst voor de juiste hulp. Voor nu heb ik elke week een gesprek bij de psycholoog van de huisarts.
Ik heb een. Druk gezin van 4 kinderen en een man. Twee jonge pubers waarvan 1 uit huis wonend door gedragsstoornissen. En 2 peuters waarvan er 1 nog bv krijgt dag en nacht. Ja dit wil ik zelf zo.
Nu loop ik vast, vrienden en familie kunnen mij niet helpen om bij te springen als ik het even niet red met de kinderen, als ik te slecht in mijn vel zit. Mijn man had de afspraak met het werk dat hij thuis mocht werken als het echt niet meer ging. Vandaag was de tweede keer dat ik hem naar huis vroeg. Het werk deed moeilijk. Snap ik oprecht, toch was die afspraak gemaakt. Drie weken geleden.
Het is voor mij nu geen optie meer om mijn man te bellen voor ondersteuning. Wat is er allemaal mogelijk in de vorm van hulp voor de kinderen?
Had al zitten kijken naar een buddy, sloot niet helemaal aan bij het idee wat ik er bij had. Te hoge verwachtingen denk ik.
De jeugdgids komt van de week, ga vragen of ze iets kunnen bieden als opvang voor gezinsontlasting.
Hebben jullie nog ideeën?
Bedankt alvast!
Ik ben een trouwe meelezer, heb nu echt even jullie raad nodig.
Spelfouten zullen vast in het rond slingeren, sorry voor de haters daarvan.
Momenteel loopt het helemaal niet goed. Sta al maanden op de wachtlijst voor de juiste hulp. Voor nu heb ik elke week een gesprek bij de psycholoog van de huisarts.
Ik heb een. Druk gezin van 4 kinderen en een man. Twee jonge pubers waarvan 1 uit huis wonend door gedragsstoornissen. En 2 peuters waarvan er 1 nog bv krijgt dag en nacht. Ja dit wil ik zelf zo.
Nu loop ik vast, vrienden en familie kunnen mij niet helpen om bij te springen als ik het even niet red met de kinderen, als ik te slecht in mijn vel zit. Mijn man had de afspraak met het werk dat hij thuis mocht werken als het echt niet meer ging. Vandaag was de tweede keer dat ik hem naar huis vroeg. Het werk deed moeilijk. Snap ik oprecht, toch was die afspraak gemaakt. Drie weken geleden.
Het is voor mij nu geen optie meer om mijn man te bellen voor ondersteuning. Wat is er allemaal mogelijk in de vorm van hulp voor de kinderen?
Had al zitten kijken naar een buddy, sloot niet helemaal aan bij het idee wat ik er bij had. Te hoge verwachtingen denk ik.
De jeugdgids komt van de week, ga vragen of ze iets kunnen bieden als opvang voor gezinsontlasting.
Hebben jullie nog ideeën?
Bedankt alvast!
dinsdag 23 oktober 2018 om 23:03
Is er ambulante thuishulp mogelijk bij de instelling waar je op de wachtlijst staat? Een buddy, is dat hetzelfde als homestart?
Bij mij zou het vorig jaar via het cjg en maatschappelijk werk gelopen zijn, mogelijk weet jouw jeugdgids waar je moet zijn. (Ik heb het toen gered met eigen netwerk dus er is nooit definitief iets ingezet).
Sterkte!
Bij mij zou het vorig jaar via het cjg en maatschappelijk werk gelopen zijn, mogelijk weet jouw jeugdgids waar je moet zijn. (Ik heb het toen gered met eigen netwerk dus er is nooit definitief iets ingezet).
Sterkte!
woensdag 24 oktober 2018 om 06:56
woensdag 24 oktober 2018 om 07:20
Waarom hou je nog steeds zo vast aan borstvoeding dag en nacht? Stel dat je dat vervangt door (deels) de fles, zou dat niet al heel veel rust geven? Wat doe je tussen de middag als de peuters slapen, pak je dan zelf ook je rust, of is het het moment om als een gek te gaan poetsen en ruimen? Is het mogelijk dat je dingen veranderd, zoals van in plaats van binnen te zitten met de peuters, naar de speeltuin of kinderboerderij gaat? Zomaar wat vragen die bij me opkomen.
Hoe komt het dat je zo in de knoop zit met jezelf, ligt dat aan aanwijsbare dingen of is het een onrustig gevoel van binnenuit?
Hoe komt het dat je zo in de knoop zit met jezelf, ligt dat aan aanwijsbare dingen of is het een onrustig gevoel van binnenuit?
woensdag 24 oktober 2018 om 07:28
Ik geniet enorm van de borstvoeding. Tuurlijk is het ook wel eens balen. Het stoppen zou voor nu alleen maar stress opleveren.
Tussen de middag wordt niet meer geslapen. Papa is van 7:15 tot 17:15 op het werk, erna neemt hij zoveel mogelijk over. Ook doen wij dan samen het huishouden. Naar buiten gaan probeer ik zoveel mogelijk. Helaas lukt het niet vaak meer.
Ik heb nogal wat mee gemaakt in mijn leven. Momenteel gaat het goed met mijn kinderen en man. Nu is er tijd en ruimte voor mijn trauma's, verdriet en alle andere gevoelens. Nu bijna een jaar geleden heb ik een gbp ondergaan. Nu ik niet meer zoveel kan eten is er een stuk stabiliteit weg gevallen. Mijn eten was/is een symptoom van een onderliggend probleem.
Tussen de middag wordt niet meer geslapen. Papa is van 7:15 tot 17:15 op het werk, erna neemt hij zoveel mogelijk over. Ook doen wij dan samen het huishouden. Naar buiten gaan probeer ik zoveel mogelijk. Helaas lukt het niet vaak meer.
Ik heb nogal wat mee gemaakt in mijn leven. Momenteel gaat het goed met mijn kinderen en man. Nu is er tijd en ruimte voor mijn trauma's, verdriet en alle andere gevoelens. Nu bijna een jaar geleden heb ik een gbp ondergaan. Nu ik niet meer zoveel kan eten is er een stuk stabiliteit weg gevallen. Mijn eten was/is een symptoom van een onderliggend probleem.
woensdag 24 oktober 2018 om 19:20
Wat vervelend dat je je trauma`s nog niet goed hebt kunnen verwerken.
Hierdoor is het logisch dat je minder kunt hebben, waardoor de zorg voor zoveel kinderen weleens erg zwaar kan zijn.
Kun je therapie krijgen? of zijn er geen instanties die kunnen helpen met begeleiden van je kinderen?
Toevallig vroeg ik het me vandaag af, wat gebeurd er als iemand bijvoorbeeld depressief is en ze moeten toch voor kinderen zorgen?
Hierdoor is het logisch dat je minder kunt hebben, waardoor de zorg voor zoveel kinderen weleens erg zwaar kan zijn.
Kun je therapie krijgen? of zijn er geen instanties die kunnen helpen met begeleiden van je kinderen?
Toevallig vroeg ik het me vandaag af, wat gebeurd er als iemand bijvoorbeeld depressief is en ze moeten toch voor kinderen zorgen?
woensdag 24 oktober 2018 om 19:34
Ik bedoel meer wat instanties dan doen.
Zelf zou mijn grootste angst zijn om bijvoorbeeld depressief te worden en dat als een psycholoog dat weet, ze je kinderen weg komen halen ofzo.
Omdat je dan ook niet bepaald de gezelligste moeder bent?
woensdag 24 oktober 2018 om 19:35
Als je inderdaad echt niet meer voor je kinderen zorgt en niet open staat voor hulp wordt er een melding gemaakt bij Veilig Thuis. En terecht.
woensdag 24 oktober 2018 om 19:36
Zolang er niemand opgenomen is voor die depressie moet je gewoon door.Eva_1983 schreef: ↑24-10-2018 19:20Wat vervelend dat je je trauma`s nog niet goed hebt kunnen verwerken.
Hierdoor is het logisch dat je minder kunt hebben, waardoor de zorg voor zoveel kinderen weleens erg zwaar kan zijn.
Kun je therapie krijgen? of zijn er geen instanties die kunnen helpen met begeleiden van je kinderen?
Toevallig vroeg ik het me vandaag af, wat gebeurd er als iemand bijvoorbeeld depressief is en ze moeten toch voor kinderen zorgen?
Heel soms kan je opvang regelen vanuit de gemeente. En betaald krijgen ( gedeeltelijk misschien aangezien man werkt maar toch) omdat de partner echt te ziek is en niet voor de kinderen zorgen.
Maar een 'normale' depressie en kapot zijn is niet een valide reden om dta uberhaupt te kunnen aanvragen.
woensdag 24 oktober 2018 om 19:37
Ik weet niet hoe dat in jouw gemeente zit, maar volgens mij kan de gemeente de opvang ook betalen in sommige gevallen. Nu weet ik echt veel te weinig van dit soort regelingen om hier een goed advies over te geven, maar je zou eens kunnen informeren. Waarom ga je zelf niet buitenshuis werken, ook als is het maar een paar uurtjes? Dan ben je er even uit, kun je met volwassenen praten en krijg je ook een vergoeding voor de opvang.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
woensdag 24 oktober 2018 om 19:37
Maar wordt het welzijn van de kinderen dan niet gecontroleerd?Lucifer2018 schreef: ↑24-10-2018 19:36Zolang er niemand opgenomen is voor die depressie moet je gewoon door.
Heel soms kan je opvang regelen vanuit de gemeente. En betaald krijgen ( gedeeltelijk misschien aangezien man werkt maar toch) omdat de partner echt te ziek is en niet voor de kinderen zorgen.
Maar een 'normale' depressie en kapot zijn is niet een valide reden om dta uberhaupt te kunnen aanvragen.
woensdag 24 oktober 2018 om 19:39
Niks.
En niet gezellig is geen reden om je kinderen weg te halen hoor.
Een psycholoog zal alleen melden als ze echt denken dat er mishandeling of verwaarslozing plaatst vind. En een melding is ook niet meteen een huisuitplaatsing.
Daarnaast kunnen heel veel echt depressieve mensen best een redelijke ouder zijn. De rest is dan meestal niet meer te doen. Maar voor kinderen moet je meestal gewoon en is dat wat je dan vaak nog net kan opbrengen.
woensdag 24 oktober 2018 om 19:41
Om aanspraak te kunnen maken voor zo'n regeling? Nee.
Zijn hele strakke plastische regels vaak.
Daarnaast.. wie zegt dat het welzijn van de kinderen, ernstig in gedrang is, met een depressieve ouder in een gezin?
woensdag 24 oktober 2018 om 19:43
Ik heb de simpele afspraak met de GGZ dat wanneer zij zich zorgen maken ze hun zorgen melden. Zijn ze ook gewoon verplicht trouwens, maar ik vind dat een fijne afspraak.Lucifer2018 schreef: ↑24-10-2018 19:41Om aanspraak te maken voor zo'n regeling? Nee.
Zijn hele strakke regels vaak.
Daarnaast wie zegt dat het welzijn van de kinderen ernstig in gedrang is met een depressieve ouder in een gezin?
woensdag 24 oktober 2018 om 19:45
TO, heeft je man nog vrije dagen? Of kan hij bijvoorbeeld tijdelijk 4x 9 uur werken zodat je 3 dagen de zorg een beetje kan delen?
Kan je op de vrije dagen van je man echt bijslapen? Is heel ongezellig maar ga aankomende weken echt op tijd naar bed, slaap zoveel mogelijk. Dus ook als hij thuis is.
Slaap en rust is het eerste wat je moet regelen.
Kan je op de vrije dagen van je man echt bijslapen? Is heel ongezellig maar ga aankomende weken echt op tijd naar bed, slaap zoveel mogelijk. Dus ook als hij thuis is.
Slaap en rust is het eerste wat je moet regelen.
woensdag 24 oktober 2018 om 19:46
Het ging over de aanspraak op de opvang vanuit de gemeente bij ziekte van een niet werkende ouder.
