Psyche
alle pijlers
Tips gevraagd.
dinsdag 23 oktober 2018 om 18:12
Hallo allemaal,
Ik ben een trouwe meelezer, heb nu echt even jullie raad nodig.
Spelfouten zullen vast in het rond slingeren, sorry voor de haters daarvan.
Momenteel loopt het helemaal niet goed. Sta al maanden op de wachtlijst voor de juiste hulp. Voor nu heb ik elke week een gesprek bij de psycholoog van de huisarts.
Ik heb een. Druk gezin van 4 kinderen en een man. Twee jonge pubers waarvan 1 uit huis wonend door gedragsstoornissen. En 2 peuters waarvan er 1 nog bv krijgt dag en nacht. Ja dit wil ik zelf zo.
Nu loop ik vast, vrienden en familie kunnen mij niet helpen om bij te springen als ik het even niet red met de kinderen, als ik te slecht in mijn vel zit. Mijn man had de afspraak met het werk dat hij thuis mocht werken als het echt niet meer ging. Vandaag was de tweede keer dat ik hem naar huis vroeg. Het werk deed moeilijk. Snap ik oprecht, toch was die afspraak gemaakt. Drie weken geleden.
Het is voor mij nu geen optie meer om mijn man te bellen voor ondersteuning. Wat is er allemaal mogelijk in de vorm van hulp voor de kinderen?
Had al zitten kijken naar een buddy, sloot niet helemaal aan bij het idee wat ik er bij had. Te hoge verwachtingen denk ik.
De jeugdgids komt van de week, ga vragen of ze iets kunnen bieden als opvang voor gezinsontlasting.
Hebben jullie nog ideeën?
Bedankt alvast!
Ik ben een trouwe meelezer, heb nu echt even jullie raad nodig.
Spelfouten zullen vast in het rond slingeren, sorry voor de haters daarvan.
Momenteel loopt het helemaal niet goed. Sta al maanden op de wachtlijst voor de juiste hulp. Voor nu heb ik elke week een gesprek bij de psycholoog van de huisarts.
Ik heb een. Druk gezin van 4 kinderen en een man. Twee jonge pubers waarvan 1 uit huis wonend door gedragsstoornissen. En 2 peuters waarvan er 1 nog bv krijgt dag en nacht. Ja dit wil ik zelf zo.
Nu loop ik vast, vrienden en familie kunnen mij niet helpen om bij te springen als ik het even niet red met de kinderen, als ik te slecht in mijn vel zit. Mijn man had de afspraak met het werk dat hij thuis mocht werken als het echt niet meer ging. Vandaag was de tweede keer dat ik hem naar huis vroeg. Het werk deed moeilijk. Snap ik oprecht, toch was die afspraak gemaakt. Drie weken geleden.
Het is voor mij nu geen optie meer om mijn man te bellen voor ondersteuning. Wat is er allemaal mogelijk in de vorm van hulp voor de kinderen?
Had al zitten kijken naar een buddy, sloot niet helemaal aan bij het idee wat ik er bij had. Te hoge verwachtingen denk ik.
De jeugdgids komt van de week, ga vragen of ze iets kunnen bieden als opvang voor gezinsontlasting.
Hebben jullie nog ideeën?
Bedankt alvast!
donderdag 25 oktober 2018 om 11:54
Pittig een druk gezin en dan niet lekker in je vel zitten.
Als je het niet trekt vooral op momenten dat de peuters ruziën, druk zijn etc, wat doe je dan meestal?
Fijn dat je puber inspringt maar goed die heeft ook zijn/haar puber dingen.
Als peuter in de nacht moord en brand huilt om.bv tot de ochtend aan toe is erg vermoeidheid en vervelend.
Echter zou je kunnen beginnen de nachten af te bouwen alleen al voor jullie nachtrust, ook van peuter waarin het humeur ook zal verbeteren.
Het zal de eerste nachten een hel worden maar uitleggen bij en 1 a 2x kijken en zeggen dat het slaaptijd is.
Na een paar slopende nachten zul je resultaten krijgen uiteindelijk mits je consequent bent.
Overdag kun je afspreken dat bv nog maar x keer mag.
Weer drama te verwachten natuurlijk maar op een gegeven moment krijgt peuter lief het door dat mama in deze toch echt wel beslist hoor
Bij ruzieen etc van de ukies is t moeilijk om rustig te blijven misschien echter echt na 2 waarschuwingen oid moeten ze weten dat er consequenties zijn als in bv time out en dit blijven volhouden.
Het zijn maar kleintjes kunnen niet lang stilzitten dus even aanpassen aan de leeftijd natuurlijk.
Weet dat het heel moeilijk.is, ben et al een hele tijd uit.
Las wel geregeld voor en dan hingen ze aan mijn lippen als ze ervoor dol waren.
Als je het niet trekt vooral op momenten dat de peuters ruziën, druk zijn etc, wat doe je dan meestal?
Fijn dat je puber inspringt maar goed die heeft ook zijn/haar puber dingen.
Als peuter in de nacht moord en brand huilt om.bv tot de ochtend aan toe is erg vermoeidheid en vervelend.
Echter zou je kunnen beginnen de nachten af te bouwen alleen al voor jullie nachtrust, ook van peuter waarin het humeur ook zal verbeteren.
Het zal de eerste nachten een hel worden maar uitleggen bij en 1 a 2x kijken en zeggen dat het slaaptijd is.
Na een paar slopende nachten zul je resultaten krijgen uiteindelijk mits je consequent bent.
Overdag kun je afspreken dat bv nog maar x keer mag.
Weer drama te verwachten natuurlijk maar op een gegeven moment krijgt peuter lief het door dat mama in deze toch echt wel beslist hoor
Bij ruzieen etc van de ukies is t moeilijk om rustig te blijven misschien echter echt na 2 waarschuwingen oid moeten ze weten dat er consequenties zijn als in bv time out en dit blijven volhouden.
Het zijn maar kleintjes kunnen niet lang stilzitten dus even aanpassen aan de leeftijd natuurlijk.
Weet dat het heel moeilijk.is, ben et al een hele tijd uit.
Las wel geregeld voor en dan hingen ze aan mijn lippen als ze ervoor dol waren.
donderdag 25 oktober 2018 om 12:37
Wat mijn man als oplossingen ziet. Moet eerlijk bekennen dat ik geen flauw idee heb. Wat ik tot nu toe geregeld heb vind hij positief. Uitzichzelf komt er niet zoveel, nouja hij laat mij in de ochtend liggen, helpt waar hij kan en praat met mij.
De jongste slaapt ook nog eens bij ons in bed, vanwege bv en de hoeveelheid dat ze kwam, was/is makkelijker en rustiger dan uren met der bezig zijn. Mijn man heeft er niks over te zeggen als ik wil stoppen. Overleg wel graag met hem vooral om er achter te komen of het echt iets is wat ik wil/moet doen.
Mijn puber heeft zeker ook haar puber dingen, over vraag haar ok echt niet. Ze heeft wat vaste klusjes.
Voorlezen door ik ook veel net als tekenen. Consequent blijven is een probleem als ik echt slecht zit, dat zijn ook de dagen dat ze lastiger zijn. Heel logisch, wisselwerking.
De jongste slaapt ook nog eens bij ons in bed, vanwege bv en de hoeveelheid dat ze kwam, was/is makkelijker en rustiger dan uren met der bezig zijn. Mijn man heeft er niks over te zeggen als ik wil stoppen. Overleg wel graag met hem vooral om er achter te komen of het echt iets is wat ik wil/moet doen.
Mijn puber heeft zeker ook haar puber dingen, over vraag haar ok echt niet. Ze heeft wat vaste klusjes.
Voorlezen door ik ook veel net als tekenen. Consequent blijven is een probleem als ik echt slecht zit, dat zijn ook de dagen dat ze lastiger zijn. Heel logisch, wisselwerking.
donderdag 25 oktober 2018 om 14:21
donderdag 25 oktober 2018 om 16:54
Ik heb de gemeente vandaag over de vloer gehad. Die heeft allemaal lijntjes uitgezet. Voor zowel de kinderen als voor mij. Staat in meerdere berichten dat ik zelf ookal bezig ben.
Slaaf van mijn kinderen absoluut niet. Er zit natuurlijk wel een heel verhaal achter waarom ze nog steeds bij ons in bed ligt.
Hett omgooien is voor mij nog niet zo makkelijk. Ik probeer er een weg in te zoeken die voor iedereen werkt. Ga sowieso beginnen met niet meer elk moment aan de tiet maar op vaste tijden. Wat de nachten betreft weet ik het nog niet. Mentaal zit ik slecht, het helemaal stoppen vind ik heel moeilijk en verdrietig. Weet gewoon niet of dat verstandig is. Ik snap echt wel jullie zeggen. Verstandelijk zou dat een wijze beslissing zijn. Mijn instelling is dat ze zelf moet willen. Kan ik dat erbij hebben? Voor mij voelt het nog niet goed.
Slaaf van mijn kinderen absoluut niet. Er zit natuurlijk wel een heel verhaal achter waarom ze nog steeds bij ons in bed ligt.
Hett omgooien is voor mij nog niet zo makkelijk. Ik probeer er een weg in te zoeken die voor iedereen werkt. Ga sowieso beginnen met niet meer elk moment aan de tiet maar op vaste tijden. Wat de nachten betreft weet ik het nog niet. Mentaal zit ik slecht, het helemaal stoppen vind ik heel moeilijk en verdrietig. Weet gewoon niet of dat verstandig is. Ik snap echt wel jullie zeggen. Verstandelijk zou dat een wijze beslissing zijn. Mijn instelling is dat ze zelf moet willen. Kan ik dat erbij hebben? Voor mij voelt het nog niet goed.
donderdag 25 oktober 2018 om 17:29
Realiseer je je wel wat een ongelooflijke prestatie je hebt geleverd! Echt super knap dat je de bv en het samen slapen s nachts zo lang hebt volgehouden! Je hebt je kleintje heel veel gegeven.Kaaskoekjes schreef: ↑25-10-2018 16:54Hett omgooien is voor mij nog niet zo makkelijk. Ik probeer er een weg in te zoeken die voor iedereen werkt. Ga sowieso beginnen met niet meer elk moment aan de tiet maar op vaste tijden. Wat de nachten betreft weet ik het nog niet. Mentaal zit ik slecht, het helemaal stoppen vind ik heel moeilijk en verdrietig. Weet gewoon niet of dat verstandig is. Ik snap echt wel jullie zeggen. Verstandelijk zou dat een wijze beslissing zijn. Mijn instelling is dat ze zelf moet willen. Kan ik dat erbij hebben? Voor mij voelt het nog niet goed.
Het is een tijdvak dat je afsluit. En dat is verdrietig. En tegelijkertijd mooi. Want een ander tijdvak dient zich aan. Waarin jij weer op kracht kan komen. Daar profiteren jullie alle zes van.
Volgens mij ben je hard bezig met stappen zetten. Goed van je dat je hulp zoekt.
donderdag 25 oktober 2018 om 17:37
Je maakt het moeilijker voor jezelf dan nodig is.
Er liggen oplossingen voorhanden, maar jij wijst ze af omdat ze 'moeilijk' zijn.
Nu hou je een zwaar belastende situatie in stand en klaagt er alleen maar over.
Je kunt je situatie verlichten door je peuter in een eigen bedje te laten slapen en te stoppen met borstvoeding. Na 2 jaar dient dat echt geen noodzakelijk doel meer .
Dat zal allemaal tijdelijk wel wat onrust geven, maar je moet verder kijken naar wat het je oplevert. Ook kun je er hulp bij vragen hoe je e.e.a. het beste aan kunt pakken.
In jouw geval is het van belang je verstand voorrang te geven.
Als je op je gevoel blijft koersen, ga je geheid onderuit en dat zal grote gevolgen hebben voor je héle gezin!
Er liggen oplossingen voorhanden, maar jij wijst ze af omdat ze 'moeilijk' zijn.
Nu hou je een zwaar belastende situatie in stand en klaagt er alleen maar over.
Je kunt je situatie verlichten door je peuter in een eigen bedje te laten slapen en te stoppen met borstvoeding. Na 2 jaar dient dat echt geen noodzakelijk doel meer .
Dat zal allemaal tijdelijk wel wat onrust geven, maar je moet verder kijken naar wat het je oplevert. Ook kun je er hulp bij vragen hoe je e.e.a. het beste aan kunt pakken.
In jouw geval is het van belang je verstand voorrang te geven.
Als je op je gevoel blijft koersen, ga je geheid onderuit en dat zal grote gevolgen hebben voor je héle gezin!
donderdag 25 oktober 2018 om 17:56
Ik zie bv niet als het hoofd probleem. Het stoppen zou uiteindelijk moeten zorgen voor betere nachtrust.
Doordat al mijn verdriet over het uithuisplaatsen van ons kind, waarin ik nu in een rouwproces zit omdat wij hebben moeten besluiten dat hij niet meer thuis kan komen wonen en het veel beter doet waar kind nu woont er nu uit komt, is het soms wat belastender. En al het andere wat er de laatste jaren bij is komen kijken.
Sorry bv stoppen is geen optie. Ik snap jullie punt oprecht. Neem zeker mee dat het bv geven in ieder geval anders moet. Ga dat ook zeker doen. Ook ga ik meer rust inplannen in de weekenden en door de week in de avonduren er even alleen uit. Dat doe ik ook al een tijdje niet meer.
De gemeente gaat kijken voor vve, een andere instelling met een korte wachtlijst voor mij en of ze nog wat kan doen bij de instelling waar ik nu ingeschreven sta. Er gaat gekeken worden naar vrijwilligers die ik kan bellen als ik echt hulp nodig heb. En pit gezinnen. Er wordt van alles uit de kast getrokken.
Franky dank je voor je lieve woorden. Ik realiseer mij dat zeker. Ben er ook heel trots op. Het is de eerste en laatste keer dat het zo goed loopt. Het is een proces en een afsluiting van een periode.
Doordat al mijn verdriet over het uithuisplaatsen van ons kind, waarin ik nu in een rouwproces zit omdat wij hebben moeten besluiten dat hij niet meer thuis kan komen wonen en het veel beter doet waar kind nu woont er nu uit komt, is het soms wat belastender. En al het andere wat er de laatste jaren bij is komen kijken.
Sorry bv stoppen is geen optie. Ik snap jullie punt oprecht. Neem zeker mee dat het bv geven in ieder geval anders moet. Ga dat ook zeker doen. Ook ga ik meer rust inplannen in de weekenden en door de week in de avonduren er even alleen uit. Dat doe ik ook al een tijdje niet meer.
De gemeente gaat kijken voor vve, een andere instelling met een korte wachtlijst voor mij en of ze nog wat kan doen bij de instelling waar ik nu ingeschreven sta. Er gaat gekeken worden naar vrijwilligers die ik kan bellen als ik echt hulp nodig heb. En pit gezinnen. Er wordt van alles uit de kast getrokken.
Franky dank je voor je lieve woorden. Ik realiseer mij dat zeker. Ben er ook heel trots op. Het is de eerste en laatste keer dat het zo goed loopt. Het is een proces en een afsluiting van een periode.
donderdag 25 oktober 2018 om 18:05
Realiseer je dat je alles uit de kast kan trekken, maar dat dat pas iets oplevert als je zèlf ook iets uit de kast trekt.Kaaskoekjes schreef: ↑25-10-2018 17:56De gemeente gaat kijken voor vve, een andere instelling met een korte wachtlijst voor mij en of ze nog wat kan doen bij de instelling waar ik nu ingeschreven sta. Er gaat gekeken worden naar vrijwilligers die ik kan bellen als ik echt hulp nodig heb. En pit gezinnen. Er wordt van alles uit de kast getrokken.
Oftewel: je kunt allerlei hulp krijgen, maar die gaan ook een inbreng van jou verwachten.
Energieslurpende patronen en gewoonten zullen dan waarschijnlijk als eerste moeten veranderen.
donderdag 25 oktober 2018 om 19:30
Dan ben je al te laat.Kaaskoekjes schreef: ↑25-10-2018 19:22Dat snap ik. Als het echt niet anders kan/moet zal ik zeker de stap nemen om te stoppen.
donderdag 25 oktober 2018 om 19:36
Wij hebben ons kind zelf uit huis geplaatst. Onze kinderen worden niet verwaarloosd of mishandeld. Er is totaal geen reden voor uithuisplaatsing. De jeugdgids heeft ook totaal geen reden tot zorg. Vanmiddag nog uitgebreid met haar over gesproken. Ik ben op. Ik vecht voor een beter versie van dit kaaskoekje nu. Door dingen te laten, niet te veel eisen te stellen aan mezelf en trots te zijn op wat ik wel red red ik het nu redelijk. Maar der moet wel wat veranderen. Dit is geen leven, daar ben ik mee bezig. Ter ontlasting van mezelf en vooral de kleintjes ben ik opzoek naar wat er allemaal mogelijk is qua opvang en wachtlijst verkorting. Om hulp vragen en zoeken is een teken van kracht, ik voel heel veel wil en kracht om te vechten voor een betere ik.
Als de kinderen echt stout zijn, niet luisteren en ik een echt slechte dag heb heb ik hulp van buiten mezelf nodig. Dat is nu in 3 weken 2 keer gebeurd. Bij de eerste keer heb ik gelijk de huisarts gebeld en mijn man. Samen een noodplan opgezet met richtlijnen. Ik wil dit voorkomen door bovenstaande te regelen zodat ik meer rust heb om voor mezelf te zorgen. Om na een bezoek aan de psycholoog bij te kunnen komen zodat ik er weer voor ze kan zijn.
De tips waar ik naar opzoek was heb ik gekregen, de bv tips neem ik zeker mee. Ga er ook echt wat in veranderen. Mijn man gaat kijken of het lukt de kleine weer in der eigen bed te leggen als ze klaar is.
Bedankt allemaal voor jullie tips en adviezen. Heb er echt wat aan.
Als de kinderen echt stout zijn, niet luisteren en ik een echt slechte dag heb heb ik hulp van buiten mezelf nodig. Dat is nu in 3 weken 2 keer gebeurd. Bij de eerste keer heb ik gelijk de huisarts gebeld en mijn man. Samen een noodplan opgezet met richtlijnen. Ik wil dit voorkomen door bovenstaande te regelen zodat ik meer rust heb om voor mezelf te zorgen. Om na een bezoek aan de psycholoog bij te kunnen komen zodat ik er weer voor ze kan zijn.
De tips waar ik naar opzoek was heb ik gekregen, de bv tips neem ik zeker mee. Ga er ook echt wat in veranderen. Mijn man gaat kijken of het lukt de kleine weer in der eigen bed te leggen als ze klaar is.
Bedankt allemaal voor jullie tips en adviezen. Heb er echt wat aan.
donderdag 25 oktober 2018 om 19:43
Begin met wat je zelf kunt veranderen/verbeteren. Leer prioriteiten stellen.Kaaskoekjes schreef: ↑25-10-2018 19:36ik voel heel veel wil en kracht om te vechten voor een betere ik.
Hulp is tijdelijk, eens moet je het zelf weer doen.
