Psyche
alle pijlers
Traject levenseindekliniek
woensdag 3 oktober 2018 om 18:18
Om herkenning te voorkomen heb ik even een nieuw account aangemaakt maar ik blijf gewoon strontvlieg hoor 
.
Ik ben in maart een traject gestart bij de levenseindekliniek. Er is ondertussen contact geweest met mijn behandelend psychiater en ik mag op gesprek komen. Blij dat ik mag komen maar ook veel spanning, wat als ze me afwijzen?
Ik heb een overzicht gemaakt van welke behandelingen ik de afgelopen 10 jaar heb gehad en dat zijn er best veel maar er zijn ook behandeling waar ik niet aan kon beginnen omdat ik weer in crisis raakte. De behandelingen die ik wel heb gedaan hebben niet of weinig geholpen omdat ik de vertaalslag naar het thuis doen niet kon maken of doordat het zoveel opriep dat ik mezelf op slot moest gooien tijdens de sessies waardoor het niet geholpen heeft.
Het gesprek is volgende week. Ik kijk ernaar uit en ik zie er tegenop.
Mijn omgeving weet het niet, op 1 vriendin na maar die wil ik er niet steeds mee belasten dus ik hoop dat ik mijn verhaal hier anoniem kwijt kan zonder mensen ermee te belasten.
Ik weet dat er al een topic over is maar ik wilde het topic van Fayana niet vervuilen met mijn verhaal.
. Ik ben in maart een traject gestart bij de levenseindekliniek. Er is ondertussen contact geweest met mijn behandelend psychiater en ik mag op gesprek komen. Blij dat ik mag komen maar ook veel spanning, wat als ze me afwijzen?
Ik heb een overzicht gemaakt van welke behandelingen ik de afgelopen 10 jaar heb gehad en dat zijn er best veel maar er zijn ook behandeling waar ik niet aan kon beginnen omdat ik weer in crisis raakte. De behandelingen die ik wel heb gedaan hebben niet of weinig geholpen omdat ik de vertaalslag naar het thuis doen niet kon maken of doordat het zoveel opriep dat ik mezelf op slot moest gooien tijdens de sessies waardoor het niet geholpen heeft.
Het gesprek is volgende week. Ik kijk ernaar uit en ik zie er tegenop.
Mijn omgeving weet het niet, op 1 vriendin na maar die wil ik er niet steeds mee belasten dus ik hoop dat ik mijn verhaal hier anoniem kwijt kan zonder mensen ermee te belasten.
Ik weet dat er al een topic over is maar ik wilde het topic van Fayana niet vervuilen met mijn verhaal.
woensdag 10 oktober 2018 om 23:17
Vliegje, als je mijn dochter zou zijn zou ook ik willen weten hoe moeilijk je het hebt met het leven, zelfs als dat mede veroorzaakt zou zijn door de fouten die ik heb gemaakt toen je nog een kind was.
Ik denk zelf dat je dit soort dingen beter kunt weten dan het niet te weten en er later over te moeten piekeren.
Ook als deze dingen niet spelen : misschien heb je wel genoeg te dragen aan jezelf, en hoef je en kun je je ouders niet dragen of beschermen tegen dit verdriet.
Ik hoop dat je inmiddels een beetje tot rust bent gekomen.
Denk je dat je het geduld kunt opbrengen om het traject met de Levenseindekliniek te doorlopen ?
Ik denk zelf dat je dit soort dingen beter kunt weten dan het niet te weten en er later over te moeten piekeren.
Ook als deze dingen niet spelen : misschien heb je wel genoeg te dragen aan jezelf, en hoef je en kun je je ouders niet dragen of beschermen tegen dit verdriet.
Ik hoop dat je inmiddels een beetje tot rust bent gekomen.
Denk je dat je het geduld kunt opbrengen om het traject met de Levenseindekliniek te doorlopen ?
zazamaenade wijzigde dit bericht op 10-10-2018 23:35
14.18% gewijzigd
nounou
woensdag 10 oktober 2018 om 23:33
Ik hoop dat het je wat lucht en rust geeft als er wordt besloten dat het traject een vervolg krijgt. En tegelijkertijd is het misschien/waarschijnlijk ook heel eng? Het lijkt me enorm zwaar om langdurig ernstig psychisch te lijden. Dat moet niet onderschat worden.
donderdag 11 oktober 2018 om 16:02
Hoi lieverd,
ik moest aan je topic denken. Het enige gevoel wat bij mij opkomt is wat lastig. Lastig of je het wel of niet zal vertellen aan je ouders. Super lastig hoe je terugreis was. En lastig dat de kliniek nog niet direct uitsluitsel kan/wilde geven.
Maar geen antwoord, kan ook een goed antwoord worden.
Sterkte in de hele reis die voor je ligt,
Zal aan je denken
ik moest aan je topic denken. Het enige gevoel wat bij mij opkomt is wat lastig. Lastig of je het wel of niet zal vertellen aan je ouders. Super lastig hoe je terugreis was. En lastig dat de kliniek nog niet direct uitsluitsel kan/wilde geven.
Maar geen antwoord, kan ook een goed antwoord worden.
Sterkte in de hele reis die voor je ligt,
Zal aan je denken
zaterdag 13 oktober 2018 om 14:52
Vliegje, zou je voor de afleiding je 200 posts willen halen, zoals we een tijdje terug ook deden ?
Misschien dat je daarna een grappig of mooi plaatjestopic speciaal met en voor mensen die het soms moeilijk hebben (waar ik mezelf ook toe reken) fijn vindt, als manier om je gedachten te verzetten ?
Dat is het enige wat ik kan verzinnen om te doen voor je.
Ik heb nu wel een uurtje tijd, of anders vanavond.
Als je het niks vindt is het ook goed
Misschien dat je daarna een grappig of mooi plaatjestopic speciaal met en voor mensen die het soms moeilijk hebben (waar ik mezelf ook toe reken) fijn vindt, als manier om je gedachten te verzetten ?
Dat is het enige wat ik kan verzinnen om te doen voor je.
Ik heb nu wel een uurtje tijd, of anders vanavond.
Als je het niks vindt is het ook goed
nounou
zaterdag 13 oktober 2018 om 15:10
Ik lees ook even mee. Ik lees dat je last hebt van een depressie, maar kan niet echt uit je verhaal opmaken waar die door ontstaan is. Wil je daar iets over vertellen of vind je dat lastig? Zijn er bepaalde dingen in je leven anders gelopen dan zoals je had verwacht? Ik ben ook depressief geweest maar niet zo erg dat ik er een eind aan wilde maken. Bij mij was het vooral omdat ik moeite had met dagelijkse verplichtingen en de eeuwige routine van rotbanen, altijd toch maar blut zijn, mezelf naar werk slepen, geen avond overhouden en dat de volgende dag moeten herhalen, werd erg ongelukkig van een leven dat niet echt ergens naartoe ging en het voelde als overleven... ik dacht is dit het leven dan? Heb nu nog steeds weleens een rotdag. Nooit echt therapie gehad maar ben veel over over zelfontwikkeling gaan lezen uiteindelijk en dat gaan toepassen en begrijp nu dat het meeste ellende in ons hoofd zit, dat we het onszelf soms zelf zo onnodig moeilijk maken. Heb veel meegemaakt bijv de dood van beide ouders maar toch ben ik nog elke dag blij dat ik leven, blij met de kleine dingen en zou ik nooit deze aarde willen verlaten. Heb ook echt een doel in het leven, lees veel zelfhulpboeken en zie nu in dat we het leven zelf leuk moeten maken. Niemand zal het voor ons doen. Ook dat we onze emoties zelf in de hand hebben. Heel verdrietig om te lezen dat jij er met een ander perspectief naar kijkt en helemaal niets hebt om voor te leven. Ook niet voor je kinderen? Kan je verder niet op zoek gaan naar een leuke hobby of proberen te sporten? Je dagen leuk proberen te vullen? Of bijv om meer rust proberen te krijgen in je hoofd door middel van meditatie bijv? Ik word echt verdrietig van je verhaal. Je klinkt als een goed persoon, het is fijn om te lezen hoe je schrijft... echt heel verdrietig dat je voor jezelf dan geen andere uitweg ziet. Ik heb een mooie boek voor je als tip...lezen werkt voor mij ontspannend misschien voor jou ook? In tijden dat ik depressief was had ik veel aan het boek van Paulo Coelho...Veronika Decides To Die. Het is ook naar het Nederlands vertaald. Ik raad je deze heel erg aan. Het is aan jou uiteindelijk of je het traject verder in gaat of dat je toch nog ooit weer in zal zien dat het leven toch de moeite waard is. Wat je ook beslist...Veel sterkte!
zaterdag 13 oktober 2018 om 17:09
Wat een lief idee. Ik weet alleen nog steeds niet hoe ik plaatjes moet plakken via de computer maar ik ga het nog eens porberen.Zazamaenade schreef: ↑13-10-2018 14:52Vliegje, zou je voor de afleiding je 200 posts willen halen, zoals we een tijdje terug ook deden ?
Misschien dat je daarna een grappig of mooi plaatjestopic speciaal met en voor mensen die het soms moeilijk hebben (waar ik mezelf ook toe reken) fijn vindt, als manier om je gedachten te verzetten ?
Dat is het enige wat ik kan verzinnen om te doen voor je.
Ik heb nu wel een uurtje tijd, of anders vanavond.
Als je het niks vindt is het ook goed
zaterdag 13 oktober 2018 om 17:13
strontvliegje schreef: ↑13-10-2018 17:09Wat een lief idee. Ik weet alleen nog steeds niet hoe ik plaatjes moet plakken via de computer maar ik ga het nog eens porberen.
Goed
overig/haal-hier-je-200-berichten/list_ ... start=1030#Hier staat ook inmiddels een uitleg, (voor chrome).
Eerst maar eens de 200 halen
, zie ik je daar ? 
nounou
zaterdag 13 oktober 2018 om 17:14
Mijn depressie heeft niet echt een aanwijsbare oorzaak. Wel wat dingen vroeger gebeurd die meespelen denk ik maar het is vooral dikke pech.nachtvlindertje85 schreef: ↑13-10-2018 15:10Ik lees ook even mee. Ik lees dat je last hebt van een depressie, maar kan niet echt uit je verhaal opmaken waar die door ontstaan is. Wil je daar iets over vertellen of vind je dat lastig? Zijn er bepaalde dingen in je leven anders gelopen dan zoals je had verwacht? Ik ben ook depressief geweest maar niet zo erg dat ik er een eind aan wilde maken. Bij mij was het vooral omdat ik moeite had met dagelijkse verplichtingen en de eeuwige routine van rotbanen, altijd toch maar blut zijn, mezelf naar werk slepen, geen avond overhouden en dat de volgende dag moeten herhalen, werd erg ongelukkig van een leven dat niet echt ergens naartoe ging en het voelde als overleven... ik dacht is dit het leven dan? Heb nu nog steeds weleens een rotdag. Nooit echt therapie gehad maar ben veel over over zelfontwikkeling gaan lezen uiteindelijk en dat gaan toepassen en begrijp nu dat het meeste ellende in ons hoofd zit, dat we het onszelf soms zelf zo onnodig moeilijk maken. Heb veel meegemaakt bijv de dood van beide ouders maar toch ben ik nog elke dag blij dat ik leven, blij met de kleine dingen en zou ik nooit deze aarde willen verlaten. Heb ook echt een doel in het leven, lees veel zelfhulpboeken en zie nu in dat we het leven zelf leuk moeten maken. Niemand zal het voor ons doen. Ook dat we onze emoties zelf in de hand hebben. Heel verdrietig om te lezen dat jij er met een ander perspectief naar kijkt en helemaal niets hebt om voor te leven. Ook niet voor je kinderen? Kan je verder niet op zoek gaan naar een leuke hobby of proberen te sporten? Je dagen leuk proberen te vullen? Of bijv om meer rust proberen te krijgen in je hoofd door middel van meditatie bijv? Ik word echt verdrietig van je verhaal. Je klinkt als een goed persoon, het is fijn om te lezen hoe je schrijft... echt heel verdrietig dat je voor jezelf dan geen andere uitweg ziet. Ik heb een mooie boek voor je als tip...lezen werkt voor mij ontspannend misschien voor jou ook? In tijden dat ik depressief was had ik veel aan het boek van Paulo Coelho...Veronika Decides To Die. Het is ook naar het Nederlands vertaald. Ik raad je deze heel erg aan. Het is aan jou uiteindelijk of je het traject verder in gaat of dat je toch nog ooit weer in zal zien dat het leven toch de moeite waard is. Wat je ook beslist...Veel sterkte!
Het stadium van leuke hobby's zoeken, sporten, leuke dagen hebben ben ik al voorbij. Dat helpt niet. Een leuke dag is nooit echt leuk, al zijn er betere dagen/ momenten maar die wegen niet meer op tegen de slechte.
Medicatie heb ik ook al tot in den treure geprobeerd maar haalt niet veel uit. Alleen mao remmers nog niet geprobeerd maar ik weet ook niet of ze daar aan willen bij mij omdat ik nogal eens de neiging heb teveel medicatie te nemen. De arts van de Levenseindekliniek noemde dat nog wel als eventuele optie.
Lezen gaat niet zo goed met mijn hoofd, geen concentratie. Ik hou het op Netflixen.
zaterdag 13 oktober 2018 om 17:15
[quote=Zazamaenade post_id=29124196 time=1539443627 user_id=273975]
Goed overig/haal-hier-je-200-berichten/list_ ... start=1030#
Hier staat ook inmiddels een uitleg, (voor chrome).
Eerst maar eens de 200 halen , zie ik je daar ?
Goed
overig/haal-hier-je-200-berichten/list_ ... start=1030#Hier staat ook inmiddels een uitleg, (voor chrome).
Eerst maar eens de 200 halen
, zie ik je daar ?
zaterdag 13 oktober 2018 om 17:19
Vlieg, met Edge is het mij nog niet gelukt plaatjes te plakken. Ik doe het met Firefox.
Plaatje zoeken, rechtermuisklik en dan kiezen voor afbeeldingslocatie kopiëren. Die link plak je vervolgens in het img veld.
Echt een heel lief idee Zaza.
Plaatje zoeken, rechtermuisklik en dan kiezen voor afbeeldingslocatie kopiëren. Die link plak je vervolgens in het img veld.
Echt een heel lief idee Zaza.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zaterdag 13 oktober 2018 om 18:46
Nogmaals knuffel. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Heb ook echt in een diep dal gezeten maar dit moet nog moeilijker zijn. Weet ook niet zo goed hoe ik je kan helpen. Ik bedoelde verder meditatie en niet medicatie.strontvliegje schreef: ↑13-10-2018 17:14Mijn depressie heeft niet echt een aanwijsbare oorzaak. Wel wat dingen vroeger gebeurd die meespelen denk ik maar het is vooral dikke pech.
Het stadium van leuke hobby's zoeken, sporten, leuke dagen hebben ben ik al voorbij. Dat helpt niet. Een leuke dag is nooit echt leuk, al zijn er betere dagen/ momenten maar die wegen niet meer op tegen de slechte.
Medicatie heb ik ook al tot in den treure geprobeerd maar haalt niet veel uit. Alleen mao remmers nog niet geprobeerd maar ik weet ook niet of ze daar aan willen bij mij omdat ik nogal eens de neiging heb teveel medicatie te nemen. De arts van de Levenseindekliniek noemde dat nog wel als eventuele optie.
Lezen gaat niet zo goed met mijn hoofd, geen concentratie. Ik hou het op Netflixen.
Toch nog veel sterkte!
zaterdag 13 oktober 2018 om 20:57
Dank je.Calamitycat schreef: ↑13-10-2018 17:19Vlieg, met Edge is het mij nog niet gelukt plaatjes te plakken. Ik doe het met Firefox.
Plaatje zoeken, rechtermuisklik en dan kiezen voor afbeeldingslocatie kopiëren. Die link plak je vervolgens in het img veld.
Echt een heel lief idee Zaza.
zaterdag 13 oktober 2018 om 20:57
o haha, te snel gelezen.nachtvlindertje85 schreef: ↑13-10-2018 18:46Nogmaals knuffel. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Heb ook echt in een diep dal gezeten maar dit moet nog moeilijker zijn. Weet ook niet zo goed hoe ik je kan helpen. Ik bedoelde verder meditatie en niet medicatie.
Toch nog veel sterkte!
zaterdag 13 oktober 2018 om 22:33
Heftig lief Vliegje. Je topic heb ik gisteravond gelezen en ik wist niet of ik moest reageren of niet. Veel zinnige tips heb ik namelijk niet voor je. Toch reageer ik nu, want ik wil je gewoon wat medeleven en een luisterend en lezend oog bieden. Ik hoop voor je dat je een nacht lekker mag slapen. 
Zaza, ik vind je heel lief.
Zaza, ik vind je heel lief.
zondag 14 oktober 2018 om 18:55
