Psyche
alle pijlers
Twijfels aan mijn geloof
maandag 17 augustus 2009 om 21:20
Na lang aarzelen wil ik hier mijn verhaal plaatsen.
Ik ben een Islamitische vrouw van 30+ en ben moslim. Al sinds een aantal jaren begin ik te twijfelen aan mijn religie. Deze twijfel was een lang proces van veel lezen en nadenken.
Uit mijn geloof stappen is geen optie, gelukkig heb ik niet al te strenge familie en loop ik verder vrij westers bij.
Maar toch is er dat gevoel van onbehagen die dagelijks aan mij knaagt. Ik kan niet 100% leven zoals ik dat zou willen en vaak moet ik een masker opzetten als ik bij andere moslims ben.
Zijn er wellicht andere (islamitische) dames die ook dit gevoel hebben?
Ik ben een Islamitische vrouw van 30+ en ben moslim. Al sinds een aantal jaren begin ik te twijfelen aan mijn religie. Deze twijfel was een lang proces van veel lezen en nadenken.
Uit mijn geloof stappen is geen optie, gelukkig heb ik niet al te strenge familie en loop ik verder vrij westers bij.
Maar toch is er dat gevoel van onbehagen die dagelijks aan mij knaagt. Ik kan niet 100% leven zoals ik dat zou willen en vaak moet ik een masker opzetten als ik bij andere moslims ben.
Zijn er wellicht andere (islamitische) dames die ook dit gevoel hebben?
zaterdag 5 september 2009 om 09:36
er is maar 1 allah zijn laaste profeet is mohammed. iedereen is hier gekomen als tes hoe dichtbij ben jij voor allah denk je weleens aan allah doe je iets voor allah . tijdje terug was ik het zo zat ik wou niet meer leven. heb met me vader erover gehad ik dacht aan zelfmoordpleging en ik had ook twijfels in me geloof. me vader zei van je geloof is te zwak probeer maar eens te bidden en koran lezen. doe je handjes elke keer open voor allah. nou geloof me maar ik doe dit al ong 2 maanden ben zo happy en heb ook geen rare gedachtes meer. dit heb ik puur uit me zelf gedaan en ik ben er super blij mee.
zaterdag 5 september 2009 om 14:04
ik heb dit topic nu net zitten lezen en het valt mij op dat er heel veel overeenkomsten zitten tussen de islam en het christendom als je het hebt over degenen die streng gelovig zijn. Beiden kennen veel regels en spreken over God of Allah als een allesoverheersende boeman en als je twijfelt is dat de schuld van satan. Vooral geen vragen stellen en veel bidden, terwijl ook ik er van overtuigd ben dat God of Allah zo niet "werkt". Dat Hij je echt niet in de hel dondert als je maar 1 x per week bidt. Dat je een goed mens bent, in de zin van klaar staan voor anderen, niet stelen, doden etc, dat is belangrijk, de rest leuke rituelen (bedoel het niet denigrerend hoor, begrijp me niet verkeerd), die naar mijn idee niet de essentie van het leven zijn
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 7 september 2009 om 20:04
Vandaag bij de psycholoog geweest en voor het eerst kon ik hardop uitspreken wat ik denk. Het was bevrijdend maar ook angstig. We hebben een goed gesprek gehad en voor het eerst in zoveel jaren kon ik gewoon zeggen wat ik dacht. Ik was net een waterval, ik bleef maar praten, praten en praten. Ik merk dat het mij goed doet om er hardop over te praten,maar helaas kan ik dit niet doen in mijn omgeving.
Ik merk vooral nu tijdens de ramadan dat het steeds verder uit mijn vingers wegglipt. In plaats van angst merk ik nu beetje bij beetje dat die angst naar de achtergrond raakt.
Ik ben er nog lang niet en ik weet ook niet of ik er ooit zal komen. De indoctrinatie zit heel erg diep.
Fiefje je vriend lijkt wel wat op mij. Ook hier de eeuwige twijfel. Ik weet ook niet of ik er ooit zal komen zonder die eeuwige twijfel. Vandaag voel ik me sterk maar dat kan zomaar morgen overslaan.
Tistas ik begrijp wat je bedoelt en ik vind het zo jammer (understatement) dat ouders het geluk van hun kinderen hierin niet belangrijker vinden. Wat was bij jou de keerpunt dat je begon te twijfelen?
Dropje ik heb God gesmeekt om leiding. Ik heb weken, maanden, jaren gebeden en mijn handen opgeheven om mij te leiden. Maar al die jaren bleef ik in duisternis hoe hard ik ook mijn best deed. Waarom wil God mij niet leiden dan?
Ik merk vooral nu tijdens de ramadan dat het steeds verder uit mijn vingers wegglipt. In plaats van angst merk ik nu beetje bij beetje dat die angst naar de achtergrond raakt.
Ik ben er nog lang niet en ik weet ook niet of ik er ooit zal komen. De indoctrinatie zit heel erg diep.
Fiefje je vriend lijkt wel wat op mij. Ook hier de eeuwige twijfel. Ik weet ook niet of ik er ooit zal komen zonder die eeuwige twijfel. Vandaag voel ik me sterk maar dat kan zomaar morgen overslaan.
Tistas ik begrijp wat je bedoelt en ik vind het zo jammer (understatement) dat ouders het geluk van hun kinderen hierin niet belangrijker vinden. Wat was bij jou de keerpunt dat je begon te twijfelen?
Dropje ik heb God gesmeekt om leiding. Ik heb weken, maanden, jaren gebeden en mijn handen opgeheven om mij te leiden. Maar al die jaren bleef ik in duisternis hoe hard ik ook mijn best deed. Waarom wil God mij niet leiden dan?
maandag 7 september 2009 om 20:11
maandag 7 september 2009 om 22:44
Oh wat goed!
Dropje heeft gisteravond flink huisgehouden in het topic 'Christenen', waarin ze zich nogal respectloos heeft geuit, en dat allemaal vanuit haar geloof.
Meerdere mensen hebben nog geprobeerd haar tot reden te brengen, maar helaas zonder resultaat.
Ik weet dat, omdat ik daar ook had gepost.
Het was heel erg in ieder geval, en ik las op het Moderator topic dat ze een ban heeft voor 2 weken, al zwaarder dan normaal gegeven wordt.
Dropje heeft gisteravond flink huisgehouden in het topic 'Christenen', waarin ze zich nogal respectloos heeft geuit, en dat allemaal vanuit haar geloof.
Meerdere mensen hebben nog geprobeerd haar tot reden te brengen, maar helaas zonder resultaat.
Ik weet dat, omdat ik daar ook had gepost.
Het was heel erg in ieder geval, en ik las op het Moderator topic dat ze een ban heeft voor 2 weken, al zwaarder dan normaal gegeven wordt.
donderdag 10 september 2009 om 12:32
Vandaag dus weer de twijfel die toeslaat. De hele tijd in mijn hoofd, wat als ik ongelijk heb en de hel bestaat wel? wat als ik het helemaal verkeerd zie?
Wat heftig zeg dit, ik wou dat ik voor mezelf voor eens en voor altijd een keuze kan maken. De ene dag ben ik overtuigd dat ik niet geloof en de andere dag ga ik weer twijfelen.
Ik heb nog een lange weg te gaan in elk geval.
Sensy ik ga je mailen.
Wat heftig zeg dit, ik wou dat ik voor mezelf voor eens en voor altijd een keuze kan maken. De ene dag ben ik overtuigd dat ik niet geloof en de andere dag ga ik weer twijfelen.
Ik heb nog een lange weg te gaan in elk geval.
Sensy ik ga je mailen.
