Psyche
alle pijlers
Uit het dal komen - depressie
maandag 10 juni 2024 om 13:55
Hallo, nu zo'n drie jaar last van een flinke depressie ( 3 jaar terug diagnose bij spec. ggz ). Tijdje lichte dosering antidepressiva geslikt maar weer gestopt toen ik aan de beurt was voor behandeling, om zo beter bij mijn gevoel te kunnen komen. Inmiddels op het kantelpunt beland, weer beginnen of niet. De laatste 4 weken waren vreselijk, mede door pms klachten ( weet ik bijna zeker ). E.e.a. bij de huisarts neergelegd, welke verwijst naar psycholoog. Psycholoog laat de keuze aan mij en mengt zich logischerwijs niet in de 'medische' klachten. Al met al speelt er al jaren zoveel waarbij kip en ei niet aan te wijzen zijn... ik wilde hier eigenlijk gewoln even mijn ei kwijt. Het is zo lastig om op eigen kracht uit dit dal te komen. Ik ben zo ook geen leuk gezelschap meer, ik merk dat steeds meer mensen afhaken, minder willen afspreken. Maar de leuke oude ik spelen lukt me niet meer. In het weekend als man en kinderen thuis zijn of er sociale verplichtingen zijn kost me dit enorm veel energie. Ik lijk altijd degene te zijn die een praatje moet beginnen of een gesprek gaande moet houden door interesse te tonen. Andersom is dat er vaak niet... Zijn dit herkenbare zaken voor mensen hier?
woensdag 10 juli 2024 om 23:32
De dag redelijk vroeg begonnen, rond 10u. En heb het volgehouden tot nu.
Onrust door ontbrekende structuur en wat spanning voor een bezoek aan een familielid in revalidatie, een 'moetje'. En therapie gehad met huiswerk voor de komende week.
Vwb alle pijn en spanningsklachten al veel geprobeerd, chiropractor, fysio, acupunctuur, dry needling, massage, shiatsu. Die klachten zijn niet te herleiden en moeten toch spanningsgerelateerd zijn. Hoofdpijn is wel wat minder nu.
Onrust door ontbrekende structuur en wat spanning voor een bezoek aan een familielid in revalidatie, een 'moetje'. En therapie gehad met huiswerk voor de komende week.
Vwb alle pijn en spanningsklachten al veel geprobeerd, chiropractor, fysio, acupunctuur, dry needling, massage, shiatsu. Die klachten zijn niet te herleiden en moeten toch spanningsgerelateerd zijn. Hoofdpijn is wel wat minder nu.
donderdag 11 juli 2024 om 03:00
Is het gebrek aan struktuur omdat je kinderen zomervakantie hebben?
En als je zo school zijn je je eigen dag kan invullen?
Prettig dat je hoofdpijn minder is.
Ja lastig hoor, de spanningsgerelateerde klachten. De uiteindelijke remedie is de stress/ spanning verminderen maar dat is een moeilijke.
Succes met je huiswerk
En als je zo school zijn je je eigen dag kan invullen?
Prettig dat je hoofdpijn minder is.
Ja lastig hoor, de spanningsgerelateerde klachten. De uiteindelijke remedie is de stress/ spanning verminderen maar dat is een moeilijke.
Succes met je huiswerk
vrijdag 12 juli 2024 om 07:46
Klopt wel, ik probeer een beetje met hun dagindeling mee te gaan en die is er vaak niet echt. Soms iedereen thuis, soms met vrienden, soms 1 thuis. Met vrienden wil ik ze ook wat ruimte geven en dan weet ik zelf even niet wat ik moet doen.
Enorm depressief gevoel. De ochtenden zijn vreselijk. Buikpijn en negatieve gedachten. Wat kan mij nog levensvreugde geven?
Beren op de weg voor vandaag, de komende dagen en voor verdere toekomst.
Vooral in de ochtenden wil ik er niet meer zijn. Ik wil in slaap vallen en dan mag het klaar zijn. Of wakker worden en alles is weer mooi en fijn.
Enorm depressief gevoel. De ochtenden zijn vreselijk. Buikpijn en negatieve gedachten. Wat kan mij nog levensvreugde geven?
Beren op de weg voor vandaag, de komende dagen en voor verdere toekomst.
Vooral in de ochtenden wil ik er niet meer zijn. Ik wil in slaap vallen en dan mag het klaar zijn. Of wakker worden en alles is weer mooi en fijn.
vrijdag 12 juli 2024 om 12:33
Ja, dat is hartstikke moeilijk.
Het is even doorbijten, maar je kan dit. Dat heb je al lange tijd zo gedaan en dat kan je nu ook.
Misschien ideetje, op Youtube heb je filmpjes die een uur of soms nog langer duren. Waarbij je beelden ziet van verschillende landschappen, natuur, of steden of dieren. Misschien kun je af en toe zoiets aanzetten en gewoon naar het scherm staren (op tv scherm is mooi)
Je hoort nog steeds de kinderen maar hebt wel wat bewegende beelden voor je.
Het is even doorbijten, maar je kan dit. Dat heb je al lange tijd zo gedaan en dat kan je nu ook.
Misschien ideetje, op Youtube heb je filmpjes die een uur of soms nog langer duren. Waarbij je beelden ziet van verschillende landschappen, natuur, of steden of dieren. Misschien kun je af en toe zoiets aanzetten en gewoon naar het scherm staren (op tv scherm is mooi)
Je hoort nog steeds de kinderen maar hebt wel wat bewegende beelden voor je.
vrijdag 12 juli 2024 om 12:36
vrijdag 12 juli 2024 om 12:39
zaterdag 13 juli 2024 om 10:53
Dank je Verbinder. Lief dat je meedenkt
Ik moet weer even wennen denk ik
Erover praten, tot je gevoel komen en het allemaal verwoorden is ingewikkeld
Ook naar partner en kinderen toe, hoe doen jullie dat?
Niet lekker in je vel zitten, veel moe zijn zijn nu de beschrijvingen voor de kinderen maar dat is eigenlijk niet eerlijk
Ik moet weer even wennen denk ik
Erover praten, tot je gevoel komen en het allemaal verwoorden is ingewikkeld
Ook naar partner en kinderen toe, hoe doen jullie dat?
Niet lekker in je vel zitten, veel moe zijn zijn nu de beschrijvingen voor de kinderen maar dat is eigenlijk niet eerlijk
zaterdag 13 juli 2024 om 12:33
Ja, dat ben ik met je eens. Dingen verwoorden die van binnen in je spelen kan heel moeilijk en lastig zijn.
Gevoelens en emoties ervaren is 1 ding, om er woorden aan te verbinden kan zooo lastig zijn.
Ik heb wel een partner maar geen kinderen.
Als het me niet lukt om me te verwoorden dan zegt hij: laat maar even. Meestal doe ik dan een poging om dingen op te schrijven. Dat lukt mij makkelijker.
Ik had even gegoogelt over hoe je jonge kinderen (afhankelijk van hoe oud je kinderen zijn) kan vertellen dat je je niet zo lekker voelt.
Iets als:
- mama voelt zich ziek maar het is niet iets als een verstopte neus of koorts. Mama kan zich moe voelen of ook wel verdrietig. Soms angstig.
Daarom gaat mama naar de dokter en die gaat medicijnen geven en dat kan helpen.
Of als ze ietsje ouder zijn:
- Uitleggen dat de hersenen een deel zijn van je lichaam, net als al het andere en dat het ook ziek kan worden. Mijn hersenen kunnen sneller bang worden dan die van hun.
Of…mama’s hersenen maken niet genoeg chemische stofjes aan die we nodig hebben en dat je daarom medicijnen moet nemen om de ontbrekende stofjes te vervangen.
zaterdag 13 juli 2024 om 15:55
Heel eerlijk, ik voel dan eigenlijk niets. Alleen maar zwart, donker, stroop en dood willen. Alles en iedereen is teveel.Roereitje schreef: ↑13-07-2024 10:53Dank je Verbinder. Lief dat je meedenkt
Ik moet weer even wennen denk ik
Erover praten, tot je gevoel komen en het allemaal verwoorden is ingewikkeld
Ook naar partner en kinderen toe, hoe doen jullie dat?
Niet lekker in je vel zitten, veel moe zijn zijn nu de beschrijvingen voor de kinderen maar dat is eigenlijk niet eerlijk
Er is dus niet zoveel om over te praten en om nou tegen mijn kind of ouders te zeggen dat ik eigenlijk gewoon heel graag dood wil is ook zo wat.
Dus zeg ik dat het even moeilijk gaat.
zaterdag 13 juli 2024 om 22:41
Nou dat, Selene. Hoe ik me daadwerkelijk voel mòet ik uiten ooit, maar dan bij psych
Eerlijk gezegd is er niemand die weet hoe donker het is. En dat ik op sommige momenten liever niet meer wil.
Dat is ook niet wat je aan je man en kinderen wil vertellen. Dus wordt het al gauw, ik voel me niet goed, daarom kan ik ook niet werken en slaap ik meer.
Het voelt wel rot want ik zou andersom wel willen dat ze het zouden delen als ze dat kunnen uiten
Eerlijk gezegd is er niemand die weet hoe donker het is. En dat ik op sommige momenten liever niet meer wil.
Dat is ook niet wat je aan je man en kinderen wil vertellen. Dus wordt het al gauw, ik voel me niet goed, daarom kan ik ook niet werken en slaap ik meer.
Het voelt wel rot want ik zou andersom wel willen dat ze het zouden delen als ze dat kunnen uiten
zaterdag 13 juli 2024 om 23:02
Dat je aan je kinderen dit niet kunt vertellen, logisch. Maar je partner? Je schrijft: je zou willen dat mensen het wel bij jou zouden uiten?Roereitje schreef: ↑13-07-2024 22:41Nou dat, Selene. Hoe ik me daadwerkelijk voel mòet ik uiten ooit, maar dan bij psych
Eerlijk gezegd is er niemand die weet hoe donker het is. En dat ik op sommige momenten liever niet meer wil.
Dat is ook niet wat je aan je man en kinderen wil vertellen. Dus wordt het al gauw, ik voel me niet goed, daarom kan ik ook niet werken en slaap ik meer.
Het voelt wel rot want ik zou andersom wel willen dat ze het zouden delen als ze dat kunnen uiten
Wat eten we vanavond?
zondag 14 juli 2024 om 00:00
Er zijn mensen die het begrijpen. Dat donker voelt echt voor eeuwig zonder einde. Behalve dan het zelfgekozen einde.Roereitje schreef: ↑13-07-2024 22:41Nou dat, Selene. Hoe ik me daadwerkelijk voel mòet ik uiten ooit, maar dan bij psych
Eerlijk gezegd is er niemand die weet hoe donker het is. En dat ik op sommige momenten liever niet meer wil.
Dat is ook niet wat je aan je man en kinderen wil vertellen. Dus wordt het al gauw, ik voel me niet goed, daarom kan ik ook niet werken en slaap ik meer.
Het voelt wel rot want ik zou andersom wel willen dat ze het zouden delen als ze dat kunnen uiten
Maar dat wil je niet voor je kinderen.
Ik zou vertellen dat het leven voor jou nu moeilijk en zwaar is, waardoor het veel van je energie kost.
Zeker ook tegen je man. Ik neem aan dat hij weet dat je naar een psychiater gaat?
Ik vertel het aan een goede vriend, omdat ik weet dat hij niet in paniek raakt.
Je kan altijd via 113.nl met iemand chatten of bellen. Misschien vind je het anonieme prettig.
Het is zwaar. Het is uur voor uur. Dag voor dag. En zo moeilijk.
zondag 14 juli 2024 om 09:39
Ja klopt, dat is niet zo logisch. Misschien is dat ook hoe ik in elkaar zit, minder over mezelf willen en kunnen vertellen, ik verleg de aandacht liefst snel naar een ander.
zondag 14 juli 2024 om 09:43
Ik werk al even niet en man en kinderen weten wel dat ik naar een psycholoog ga.
113 wel eens bezocht in een donkere dip. Nooit een echte poging willen doen of gedaan, toen werd ik verwezen naar 2 andere mogelijke chat plekken. Ook dan is verwoorden lastig. Antwoorden lijken dan lang uit te blijven ook, denk dat ze soms met meerdere mensen tegelijk chatten
113 wel eens bezocht in een donkere dip. Nooit een echte poging willen doen of gedaan, toen werd ik verwezen naar 2 andere mogelijke chat plekken. Ook dan is verwoorden lastig. Antwoorden lijken dan lang uit te blijven ook, denk dat ze soms met meerdere mensen tegelijk chatten
maandag 15 juli 2024 om 10:21
maandag 15 juli 2024 om 12:18
Misschien kan je hier proberen wat meer neer te schrijven.
Over wat er van binnen in je leeft, voelt of misschien niet voelt.
Hoe ziet het eruit? Heeft het een kleur?
Voelt het leeg? Waar voelt dat in je lijf?
Hoe voelt je hoofd?
Heb je wel eens geprobeerd met kleurpotloden op papier iets weer te geven van hoe je je voelt?
En daar zijn geen regels voor, alles mag
Over wat er van binnen in je leeft, voelt of misschien niet voelt.
Hoe ziet het eruit? Heeft het een kleur?
Voelt het leeg? Waar voelt dat in je lijf?
Hoe voelt je hoofd?
Heb je wel eens geprobeerd met kleurpotloden op papier iets weer te geven van hoe je je voelt?
En daar zijn geen regels voor, alles mag
maandag 15 juli 2024 om 12:36
Veel frustratie gedachten over dingen die mensen zeggen en doen, of niet doen. Zorgen om mezelf en mijn gezin, toekomst, ziekte, dood, bang dat de kinderen ook psychische klachten krijgen
Mijn hoofd en ogen voelen zwaar. Ogen voelen bedrukt, onrustige gevoel in mijn buik, gespannen schouders, ik wil niks, ik kan niks, wat ik eerder nog een beetje leuk vond kost geld en energie, financien geven ook zorgen voor nu en toekomst
Mijn hoofd en ogen voelen zwaar. Ogen voelen bedrukt, onrustige gevoel in mijn buik, gespannen schouders, ik wil niks, ik kan niks, wat ik eerder nog een beetje leuk vond kost geld en energie, financien geven ook zorgen voor nu en toekomst
maandag 15 juli 2024 om 14:19
Dat zijn veel zorgen. Dat zal ook als een hele last voelen dan.
Veel dingen waar je angst voor hebt liggen buiten je bereik. Maar ja, ik weet, dat is beredeneren.
Zorgen en angst kunnen zo een eigen leven leiden.
Let je wel eens op je ademhaling?
Adem je maar je borst of buik toe? Komt je borst of buik omhoog als je inademt?
En hoe adem je als je gefrustreerde gedachten hebt over wat mensen hebben gezegd/ niet gezegd?
gedaan/ niet gedaan?
Blijft je adem ritmisch doorgaan of stokt die/ stopt die even als je de frustratie opmerkt?
Het kan goed zijn hier wat op te letten.
Veel dingen waar je angst voor hebt liggen buiten je bereik. Maar ja, ik weet, dat is beredeneren.
Zorgen en angst kunnen zo een eigen leven leiden.
Let je wel eens op je ademhaling?
Adem je maar je borst of buik toe? Komt je borst of buik omhoog als je inademt?
En hoe adem je als je gefrustreerde gedachten hebt over wat mensen hebben gezegd/ niet gezegd?
gedaan/ niet gedaan?
Blijft je adem ritmisch doorgaan of stokt die/ stopt die even als je de frustratie opmerkt?
Het kan goed zijn hier wat op te letten.
maandag 15 juli 2024 om 16:46
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
